Kinderen
alle pijlers
Brutale kleuter
zaterdag 2 januari 2021 om 08:24
Dochter van 4 wordt met de dag brutaler lijkt wel. Grote mond, niet luisteren, gooien met spullen, broertje duwen, gillen, schreeuwen en intens kunnen huilen als ik d'r op de trap zet.
Ze speelt veel met een buurmeisje van bijna 7, dit kind mag en krijgt alles. Moeder corrigeert haar kinderen niet en laat het fijn gebeuren.
Dochter mag nu al een paar dagen niet met haar spelen. Ik ben er even klaar mee, maar werkt dat, of kan ik ze beter wel samen laten spelen en een hèle lange adem hebben?
Ze speelt veel met een buurmeisje van bijna 7, dit kind mag en krijgt alles. Moeder corrigeert haar kinderen niet en laat het fijn gebeuren.
Dochter mag nu al een paar dagen niet met haar spelen. Ik ben er even klaar mee, maar werkt dat, of kan ik ze beter wel samen laten spelen en een hèle lange adem hebben?
zaterdag 2 januari 2021 om 08:48
Ja het buurmeisje is de oorzaak. Sinds dochter met haar speelt heeft ze een grote mond tegen me en denkt mij en haar broertje te kunnen commanderen.
Ze moet d'r zin hebben, anders krijg ik een uitbarsting waar je u tegen zegt. Ik geef niet toe natuurlijk maar vraagt wel een lange adem.
Resultaat dat ik uiteindelijk boos wordt maar dat heeft weinig impact, het is alsof ik Spaans praat tegen d'r
Ze moet d'r zin hebben, anders krijg ik een uitbarsting waar je u tegen zegt. Ik geef niet toe natuurlijk maar vraagt wel een lange adem.
Resultaat dat ik uiteindelijk boos wordt maar dat heeft weinig impact, het is alsof ik Spaans praat tegen d'r
zaterdag 2 januari 2021 om 08:55
Lastig.. Je kan het natuurlijk ook niet altijd tegen gaan. Ze komen elkaar weer is tegen. En op school komen ze ook genoeg tegen natuurlijk.
Ik denk dat het de lange adem wordt dan.
Hier helpt boos worden ook niks. Lijkt zo af te glijden. Wat wel indruk maakte, en dat was toen ze niet vertelde waar ze heen ging, de rest van de dag binnen zitten. (dit klinkt overigens nu veel groter dan het was. Kind speelde in de straat en ging in de poort. Afspraak is alleen in de straat) hierover heeft ze het nog steeds en ze komt het nu altijd zeggen als ze ergens heen gaat. Al is het maar voor een slokje drinken bij de buren
Ik denk dat het de lange adem wordt dan.
Hier helpt boos worden ook niks. Lijkt zo af te glijden. Wat wel indruk maakte, en dat was toen ze niet vertelde waar ze heen ging, de rest van de dag binnen zitten. (dit klinkt overigens nu veel groter dan het was. Kind speelde in de straat en ging in de poort. Afspraak is alleen in de straat) hierover heeft ze het nog steeds en ze komt het nu altijd zeggen als ze ergens heen gaat. Al is het maar voor een slokje drinken bij de buren
zaterdag 2 januari 2021 om 08:59
Mijn kleuter kan ook enorm heftig zijn. Buien waar je u tegen zegt. Ik leg de oorzaak bij alle nieuwe indrukken van school, het 'sociale gebeuren', ontdekken dat je zelf dingen kan, verder loskomen van je ouders, verwachtingen waar je aan moet voldoen, alle maatregelen en spanning/angsten die daar bij horen, etc.
Als jij haar gedrag zo duidelijk kan koppelen aan het buurmeisje dan zou ik dat contact ook beperken. Maar vergeet niet wat er allemaal omgaat in het koppie van een kleuter. Als ze daar gevoelig voor is dan kan dat nogal heftig zijn voor haar en ze hebben op die leeftijd vaak nog niet de vaardigheden om die emoties op een goede manier te reguleren. Probeer een beetje begrip te tonen.
Als jij haar gedrag zo duidelijk kan koppelen aan het buurmeisje dan zou ik dat contact ook beperken. Maar vergeet niet wat er allemaal omgaat in het koppie van een kleuter. Als ze daar gevoelig voor is dan kan dat nogal heftig zijn voor haar en ze hebben op die leeftijd vaak nog niet de vaardigheden om die emoties op een goede manier te reguleren. Probeer een beetje begrip te tonen.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:04
EensLuci_Mster2 schreef: ↑02-01-2021 08:58Natuurlijk is het buurmeisje niet het echte probleem. Karakter van je kind en jouw opvoedstijl hebben echt meer invloed dan een buurmeisje alleen.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:05
Je kinderen kunnen overal en altijd foute voorbeelden tegenkomen. Het is jouw taak om ze zo op te voeden dat ze die voorbeelden niet klakkeloos volgen. Mijns inziens doe je dat niet door ze binnen te houden, maar door ze te leren hoe ze ermee om gaan. Je wil uiteindelijk dat je kinderen zelf inzien wat wel en niet kan en dat ze sterk genoeg worden om niet zomaar achter de eerste de beste spannend stoute persoon aan te lopen.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:06
Goede post. Eens.yette schreef: ↑02-01-2021 09:05Je kinderen kunnen overal en altijd foute voorbeelden tegenkomen. Het is jouw taak om ze zo op te voeden dat ze die voorbeelden niet klakkeloos volgen. Mijns inziens doe je dat niet door ze binnen te houden, maar door ze te leren hoe ze ermee om gaan. Je wil uiteindelijk dat je kinderen zelf inzien wat wel en niet kan en dat ze sterk genoeg worden om niet zomaar achter de eerste de beste spannend stoute persoon aan te lopen.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:08
Ik denk dat je het bij jezelf en je dochter moet zoeken, in plaats van bij dit buurmeisje. Jouw kind kan namelijk ook gewoon wel eens niet leuk doen, vanwege karaktereigenschappen en jouw opvoedstijl. Zo lang je dat niet wil en gaat zien, zal het dus ook niet veranderen. Succes!
keesjeaap5 wijzigde dit bericht op 02-01-2021 09:42
Reden: .
Reden: .
15.58% gewijzigd
zaterdag 2 januari 2021 om 09:09
Hier ook een kleuter die ineens graag commandeert en uitspraken doet waarvan wij onze wenkbrauwen optrekken. Volgens mij is het deels door alles wat ze nieuw leert, snapt, meemaakt, etc. Maar ook deels wat ze van grotere kinderen hoort en dan overneemt zonder het te begrijpen. Wij blijven dus wel uitleggen dat sommige denken echt niet oké zijn om te zeggen (en wat het betekent) en op commanderen gaan we niet in de actie maar bespreken we hoe je iets kan vragen. Ik hoop vooral dat het tijdelijk is, met name alles wat mislukt komt door een ander die het dan moet ontgelden (stomme stoeeeehoeeeeeeeeeel!!!!!!!!).
zaterdag 2 januari 2021 om 09:10
Kinderen weten dondersgoed, wat in het ene huis mag en wat in het andere.
Dat je bij oma op de bank mag springen en bij buurvrouw Hannie niet.
De problemen met je dochter liggen thuis, niet bij de buren.
Klinkt vooral als een gefrustreerd kind. Positieve aandacht kan helpen.
Veel naar buiten, energie kwijt. En dan lekker spelletjes doen
Dat je bij oma op de bank mag springen en bij buurvrouw Hannie niet.
De problemen met je dochter liggen thuis, niet bij de buren.
Klinkt vooral als een gefrustreerd kind. Positieve aandacht kan helpen.
Veel naar buiten, energie kwijt. En dan lekker spelletjes doen
zaterdag 2 januari 2021 om 09:10
Eens.yette schreef: ↑02-01-2021 09:05Je kinderen kunnen overal en altijd foute voorbeelden tegenkomen. Het is jouw taak om ze zo op te voeden dat ze die voorbeelden niet klakkeloos volgen. Mijns inziens doe je dat niet door ze binnen te houden, maar door ze te leren hoe ze ermee om gaan. Je wil uiteindelijk dat je kinderen zelf inzien wat wel en niet kan en dat ze sterk genoeg worden om niet zomaar achter de eerste de beste spannend stoute persoon aan te lopen.
En ik vind dat de 'schuld' wel heel makkelijk bij het buurmeisje wordt neergelegd. Je gaat nog heel veel verschillende kinderen en ouders met andere opvoedstijlen tegenkomen. Je kan beter naar het gedrag van je eigen dochter kijken dan naar het gedrag van al die anderen, want daar kun je toch niets mee.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:22
Precies.Pamflet schreef: ↑02-01-2021 09:10Eens.
En ik vind dat de 'schuld' wel heel makkelijk bij het buurmeisje wordt neergelegd. Je gaat nog heel veel verschillende kinderen en ouders met andere opvoedstijlen tegenkomen. Je kan beter naar het gedrag van je eigen dochter kijken dan naar het gedrag van al die anderen, want daar kun je toch niets mee.
Opvoeden heet dat. Niet leuk maar hoort erbij.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:23
Als je echt duidelijk verschil ziet in gedrag als ze er een paar dagen niet mee speelt, is het misschien een oplossing, maar ik denk echt dat het meer een kwestie is van een lange adem hebben en blijven corrigeren. Op school krijgt ze ook te maken met kinderen die zich minder goed gedragen, dat kun je ook niet tegenhouden. Het is dus vooral zaak dat ze leert dat jullie dat gedrag niet goed vinden.
Ik heb er ook altijd een beetje moeite mee als andere kinderen de schuld krijgen van het vervelende gedrag eigen kinderen.
Mijn neefje was laats al de hele ochtend aan het klieren en hondsbrutaal. Uiteindelijk waren we een half uurtje naar een speeltuin geweest waar wat klasgenootjes van hem waren. Toen we weer thuis kwamen begon hij weer te klieren en toen zei zijn moeder “ja echt zo vervelend, altijd als hij met die kinderen heeft gespeeld, is hij daarna zo vervelend”. Uhm nee, hij was al de hele ochtend zo...
Ik heb er ook altijd een beetje moeite mee als andere kinderen de schuld krijgen van het vervelende gedrag eigen kinderen.
Mijn neefje was laats al de hele ochtend aan het klieren en hondsbrutaal. Uiteindelijk waren we een half uurtje naar een speeltuin geweest waar wat klasgenootjes van hem waren. Toen we weer thuis kwamen begon hij weer te klieren en toen zei zijn moeder “ja echt zo vervelend, altijd als hij met die kinderen heeft gespeeld, is hij daarna zo vervelend”. Uhm nee, hij was al de hele ochtend zo...
zaterdag 2 januari 2021 om 09:35
Natuurlijk wel. Mijn dochter kwam ineens met allemaal bijdehand gedrag thuis toen ze naar school ging. Ze was op ons aan het uitproberen wat ze op school zag.Keesjeaap5 schreef: ↑02-01-2021 09:08Een 4 jarige heeft nog niet het vermogen om zodanig gedrag te kopieëren dat het zich zo zal gedragen.
Boos worden heeft geen zin TO. Zorg dat het duidelijk en voorspelbaar is wat er qua gedrag verwacht wordt van je dochter en haar vriendinnen.
Leg dat rustig uit en stel voorspelbare consequenties. Juist ook als buurmeisje erbij is. Dan ziet dochter dat het algemene regels zijn.
Als jij meer toestaat als buurmeisje er is, gaat je dochter die grens ook zonder buurmeisje onderzoeken.
Kan buurmeisje zich niet gedragen zoals bij jou thuis hoort, is de ultieme consequentie dat ze weer naar huis gaat. En dan mag ze het een andere keer weer proberen.
En zorg dat je de grens bewaakt voordat je boos wordt.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:42
Voor mij klinkt intens huilen bij op de trap zetten, gillen, broertje omduwen, schreeuwen meer als letterlijk en figuurlijk een schreeuw om aandacht. Is er recent wat veranderd? Hoe oud is broertje? Moet je kind veel aandacht delen en vindt hij dat misschien lastig? Is er genoeg tijd en vooral oprechte aandacht (dus zonder telefoon/tablet in de buurt bijv) van jou naar hem toe?
Probeer te kijken wat er achter gedrag zit. Kind gaat schreeuwen en moet op de gang waar het nog erger wordt. Helpt dit het gedrag te veranderen? Er is iets waardoor kind schreeuwt. Probeer te achterhalen wat. Op de trap zetten voelt als nog meer frustratie en helemáál niet meer weten wat hij met zijn gevoelens moet. Daardoor kan kind zich erg eenzaam voelen en bovendien lost het het probleem van schreeuwen niet op. Kijk achter gedrag, niet het probleem afwentelen op een ander kind.
Probeer te kijken wat er achter gedrag zit. Kind gaat schreeuwen en moet op de gang waar het nog erger wordt. Helpt dit het gedrag te veranderen? Er is iets waardoor kind schreeuwt. Probeer te achterhalen wat. Op de trap zetten voelt als nog meer frustratie en helemáál niet meer weten wat hij met zijn gevoelens moet. Daardoor kan kind zich erg eenzaam voelen en bovendien lost het het probleem van schreeuwen niet op. Kijk achter gedrag, niet het probleem afwentelen op een ander kind.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:45
Ook eens.Luci_Mster2 schreef: ↑02-01-2021 08:58Natuurlijk is het buurmeisje niet het echte probleem. Karakter van je kind en jouw opvoedstijl hebben echt meer invloed dan een buurmeisje alleen.
Makkelijk om het buurmeisje als schuldige te zien.
Het hoort een beetje bij de leeftijd sowieso. En het is aan jullie, de ouders, om nog steeds te tonen hoe het wél moet: rustig blijven, vertellen wat je wél verwacht, preventief werken door goede afspraken te maken, realistische verwachtingen hebben.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:51
Ook met jou eens. Hoe jong dit meisje ook is, ze is verantwoordelijk voor haar eigen gedrag. En jij bent als ouder verantwoordelijk voor het handhaven van de regels die je thuis hebt. Door contact te verbieden zeg je in feite tegen je kind dat hetgeen zij thuis fout doet, komt door wat een ander bij haar thuis doet.Pamflet schreef: ↑02-01-2021 09:10Eens.
En ik vind dat de 'schuld' wel heel makkelijk bij het buurmeisje wordt neergelegd. Je gaat nog heel veel verschillende kinderen en ouders met andere opvoedstijlen tegenkomen. Je kan beter naar het gedrag van je eigen dochter kijken dan naar het gedrag van al die anderen, want daar kun je toch niets mee.
Ik zou haar dus aanpakken op haar eigen gedrag. Leg om te beginnen uit hoe ze haar mening wèl netjes kan uiten. Dus niet alleen hoe het niet moet. Herinner haar zodra ze weer brutaal is, aan hoe het wel kan. Mocht ze dat weigeren, bedenk dan een passende, kortdurende maatregel die je direct kan uitvoeren. Weet ik veel, vijf minuten op de gang met de kookwekker of zo.
Uitgestelde straffen zoals vroeger naar bed of langdurige straffen zoals dagenlang niet met een vriendin mogen spelen, voelen vaak onterecht. Je bestraft een kind dan op een moment waarop ze niks fout doet. En als je kind zich oneerlijk behandeld voelt, gaat dat ten koste van de boodschap die je wil overbrengen.
zaterdag 2 januari 2021 om 09:54
Het klinkt alsof ze uittest waar de grenzen thuis liggen, nu ze ook heeft gezien dat elders de grenzen ergens anders liggen. Dat is volgens mij volstrekt normaal en hoort bij deze leeftijd en zal nog vaker gaan voorkomen: hier hadden we dat ook met vlagen. Dan moesten we als opvoeders weer even wat meer aan de bak.
Ik zou haar niet weghouden van dit meisje, zolang je dochter zelf wel graag met haar speelt. Misschien wel wat vaker bij jullie thuis doen i.p.v. daar?
Ik zou haar niet weghouden van dit meisje, zolang je dochter zelf wel graag met haar speelt. Misschien wel wat vaker bij jullie thuis doen i.p.v. daar?
zaterdag 2 januari 2021 om 10:04
Als kind weet ik me herinneren dat ik ook een vriendinnetje had die thuis niet werd begrenst. Ze riep van alles naar haar moeder. Ik wist als kind al dat ik het thuis niet uit kon proberen. Thuis waren de regels duidelijk.
Wat ik daarmee wil zeggen is hoe duidelijk ben jij naar je kind, zonder naar de ander kind te kijken? Grenzen testen dat hoort bij kinderen het is aan de opvoeder hoe zij daarmee omgaan.
Wat ik daarmee wil zeggen is hoe duidelijk ben jij naar je kind, zonder naar de ander kind te kijken? Grenzen testen dat hoort bij kinderen het is aan de opvoeder hoe zij daarmee omgaan.
zaterdag 2 januari 2021 om 10:06
Wat betreft het praten in commando's: in mijn ervaring helpen de zinnetjes "Dat klinkt niet als een vraag" en "Wat is het magische woord" best goed. Dus hoor ik: "Ik wil een boterham!", dan blijf ik rustig zitten en zeg alleen "Dat klikt niet als een vraag". Niet op een boze toon, gewoon als een constatering. Pas als ik iets hoor dat klinkt als "Mam, wil jij een broodje voor me smeren alsjeblieft", kom ik in de benen.
Praat jij zelf wel eens in commando's tegen je dochter? Zelf het goede voorbeeld geven is wel belangrihk uiteraard.
Praat jij zelf wel eens in commando's tegen je dochter? Zelf het goede voorbeeld geven is wel belangrihk uiteraard.
zaterdag 2 januari 2021 om 10:18
Ik denk dat het gewoon een fase is. Probeer gewoon elke keer rustig te blijven en duidelijk uit te leggen welk gedrag je wel verwacht. Hierdoor leer je waarom iets belangrijk is en niet kan.
Uit ervaring weet ik als je het alleen oplost door boos te worden, te schreeuwen en te straffen dat ze het gedrag dan uiteindelijk alleen uit angst thuis niet meer gaan doen maar buiten huis juist wel want daar krijgen ze toch geen straf.
Uit ervaring weet ik als je het alleen oplost door boos te worden, te schreeuwen en te straffen dat ze het gedrag dan uiteindelijk alleen uit angst thuis niet meer gaan doen maar buiten huis juist wel want daar krijgen ze toch geen straf.
zaterdag 2 januari 2021 om 10:20
Ik kan niet beoordelen hoeveel invloed een ander kind kan hebben, maar ik moest meteen denken aan frustratie bij je dochter. Dit zijn geen makkelijke tijden, school/opvang ontbreekt als uitlaadklep, wij als ouders hebben ook stress/spanning/onzekerheid. Ik zou proberen juist wat extra positieve aandacht te geven, spelletje spelen, samen koken, even samen naar buiten, wat meer rust en regelmaat. Zoek maar uit wat bij jou het beste zou passen. Ik weet uit ervaring dat gerichte positieve aandacht enorm goed lastig gedrag kan doorbreken. Dan is het ook makkelijker (tijdens het voorlezen/spelletje spelen) om even rustig te kletsen, meestal komt dan ook naar voren (voorzover mogelijk op deze jonge leeftijd) of haar wat dwars zit. Ik zou trouwens het contact met het buurkind niet afbreken, tenzij er echt sprake is van afwijkend gedrag. Misschien in het kader van rust even een dagje niet ofzo.
whateffa wijzigde dit bericht op 02-01-2021 10:23
10.12% gewijzigd
