Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap en kids missen, wie kan me gerust stellen?
vrijdag 4 januari 2008 om 22:29
Het leek zo'n goed idee. Een co-ouderschap waarbij de kinderen 14 dagen per maand bij vader zijn en 14 dagen per maand bij moeder. Verdeeld over halve weken en de weekenden om en om. De vakanties zoveel mogelijk in hele weken verdeeld voor de rust van de kinderen. Ik keek er echt naar uit maar.....nu is het zover, nadat ze eigenlijk voornamelijk bij mij waren, en nu...zit ik de hele avond te huilen. Ik ga ze zo missen.......
De 1e week van de kerstvakantie waren ze bij papa en de 2e week bij mij maar hij komt ze morgen alweer ophalen omdat het zijn weekend is. Heb ze dus maar 5 dagen gehad en moet ze nu alweer inleveren (ja klinkt naar maar zo voelt het echt).
Wie heeft hier ervaring mee en kan mij gerust stellen dat dit nare gevoel weg gaat en dat het allemaal gaat wennen????
De 1e week van de kerstvakantie waren ze bij papa en de 2e week bij mij maar hij komt ze morgen alweer ophalen omdat het zijn weekend is. Heb ze dus maar 5 dagen gehad en moet ze nu alweer inleveren (ja klinkt naar maar zo voelt het echt).
Wie heeft hier ervaring mee en kan mij gerust stellen dat dit nare gevoel weg gaat en dat het allemaal gaat wennen????
vrijdag 4 januari 2008 om 23:47
Lieve Meten,
ik heb hier al 7 jaar ervaring mee, met exact dezelfde regeling als jullie. En met exact hetzelfde gevoel als jij.
Het gaat wennen, maar het duurt lang...drie jaar, schat ik.
Ik heb een nieuwe partner , wij hebben eerst een hond 'genomen'; deels om mijn lege-huis-gevoel te verhelpen.
Hielp niet. Tijd hielp.
En uiteindelijk ook een volgend kindje dat ik met die nieuwe partner kreeg. Gek genoeg was dat soms best even wennen:
was ik er net aan gewend de helft van de tijd een kinderloos huishouden te bestieren; kwam deze schat erbij. Dacht ik opeens weleens met weemoed aan de vrije dagen terug....
Maar ik begrijp je heel erg goed. Ik herinner me nog dat ik een keer zonder kinderen door de hema liep; en met pijn in mijn hartdacht: 'ja maar mensen, ik ben dus wel moeder'. Snap je dat gevoel?
Of dat ik het speelgoed en de kinderkamers liet zoals ze waren als ze weg waren; alsof ik ze daarmee vast wilde houden.
Dus Meten: ik herken je, het wordt minder, maar niet zo makkelijk.
Sterkte dus.
liefs Ladot
ik heb hier al 7 jaar ervaring mee, met exact dezelfde regeling als jullie. En met exact hetzelfde gevoel als jij.
Het gaat wennen, maar het duurt lang...drie jaar, schat ik.
Ik heb een nieuwe partner , wij hebben eerst een hond 'genomen'; deels om mijn lege-huis-gevoel te verhelpen.
Hielp niet. Tijd hielp.
En uiteindelijk ook een volgend kindje dat ik met die nieuwe partner kreeg. Gek genoeg was dat soms best even wennen:
was ik er net aan gewend de helft van de tijd een kinderloos huishouden te bestieren; kwam deze schat erbij. Dacht ik opeens weleens met weemoed aan de vrije dagen terug....
Maar ik begrijp je heel erg goed. Ik herinner me nog dat ik een keer zonder kinderen door de hema liep; en met pijn in mijn hartdacht: 'ja maar mensen, ik ben dus wel moeder'. Snap je dat gevoel?
Of dat ik het speelgoed en de kinderkamers liet zoals ze waren als ze weg waren; alsof ik ze daarmee vast wilde houden.
Dus Meten: ik herken je, het wordt minder, maar niet zo makkelijk.
Sterkte dus.
liefs Ladot
zaterdag 5 januari 2008 om 00:02
Ik ben mijn kinderen om het weekend en iedere maandag "kwijt".
In het begin heb ik liters tranen gehuild.Nu 2 jaar verder ben ik eraan gewend.
Dat wil zeggen , ik zorg dat als ze weg zijn, ik altijd ook weg ben. Ik ga of werken of ga iets doen. Naar vrienden of verzin het maar. Als ik dat niet doe , ben ik vreselijk depri en kan ik nog de hele avond janken. Nu met de kerstvakantie ook, vreselijk vond ik dat, de hele week weg. Ik heb een avond horecabaan en werk dan gewoon veel meer dan normaal. Ben zo n beetje de hele week daar geweest. En dan gaat het goed. Op hun kamers kom ik niet als ze weg zijn. En als ze terug zijn, komt die kleinste van me s nachts altijd een x naar me toe en kruipt ze lekker tegen me aan en slapen we samen verder. Heerlijk moment vind ik dat.
In het begin heb ik liters tranen gehuild.Nu 2 jaar verder ben ik eraan gewend.
Dat wil zeggen , ik zorg dat als ze weg zijn, ik altijd ook weg ben. Ik ga of werken of ga iets doen. Naar vrienden of verzin het maar. Als ik dat niet doe , ben ik vreselijk depri en kan ik nog de hele avond janken. Nu met de kerstvakantie ook, vreselijk vond ik dat, de hele week weg. Ik heb een avond horecabaan en werk dan gewoon veel meer dan normaal. Ben zo n beetje de hele week daar geweest. En dan gaat het goed. Op hun kamers kom ik niet als ze weg zijn. En als ze terug zijn, komt die kleinste van me s nachts altijd een x naar me toe en kruipt ze lekker tegen me aan en slapen we samen verder. Heerlijk moment vind ik dat.
zaterdag 5 januari 2008 om 01:23
Het IS ook een goed idee! Jullie wisselen vaak dus je ziet je kinderen relatief snel weer. Stel je eens voor hoe het voor de vader is als hij ze maar eens in de twee weken zou kunnen zien. Bedenk ook hoe goed het je kinderen doet om intensief contact met hun vader te kunnen blijven houden. Wees trots op jezelf dat je ze (en je ex) die mogelijkheid geeft. Ik zou zeggen, maak van de tijd die ze bij jou zijn echt quality-time. Als ze bij hun vader zijn ga jij al die leuke dingen doen waar je als alleenstaande ouder anders helemaal niet aan toe komt. Probeer daar echt van te genieten! Geloof me, dit lijkt moeilijk, maar het leven is ook niet makkelijk als je bijna fulltime voor kleine kinderen moet zorgen, nooit 's avonds de deur uit kan en al je sociale contacten gaan verwateren. Ga lekker sporten, langs bij vrienden, plan eens een weekendje weg voor jezelf... En bedenk ook dat je met de traditionele regeling anders ineens voor een groot gemis komt te staan wanneer ze eens per jaar drie weken op vakantie zijn met hun vader. Als dat binnen een co-ouderschap het geval is heb je je eigen sociale leven als vangnet...
zaterdag 5 januari 2008 om 02:49
Hoi.
Wat naar voor je dat je er zo rot onder voelt.
Zijn je kids nog klein/
Ik heb dezelfde regeling als jij,en met een eerdere reactie ben ik het zeker eens.
Het is een goed idee!
vooral de mogelijkheid die je je kids geeft evenveel tijd te besteden met beide ouders en dus ook een goed band te houden moet zeker de kracht blijven van deze regeling.
Ik was er snel aan gewend.
mijn ex en ik wonen maar een paar straten van elkaar en dat is wel een voordeel.Zeker nu de kids ouder zijn(11 en 18) komen ze regelmatig even aanwaaien of iets ophalen als ze bij mijn ex zijn(en andersom).
Ik vind het zeer prettig. Kon ook echt regelmatig genieten van mijn "kinderloze'dagen.
Inmiddels heb ik met mijn huidige partner ook een kindje dus ik ben nu zelden kinderloos. Daar moest ik in het begin juist weer aan wennen.
Maar hier gaat het heel goed.
Het is in het begin wel moeilijk,maar als je eenmaal allemaal je draai hebt gevonden,zal je er snel aan gewend zijn.
Geniet van je "vrije"" tijd en ga dingen doen die makkelijker zijn zonder kids.
laat het idee los dat je 24 uur per dag de taken van het moederschap moet vervullen.
Deze worden(neem ik aan) ook prima overgenomen door hun vader.
In et begin moest ik vooral wennen aan het feit dat mijn ex dingen anders deed en ik de regie over mijn kids niet altijd in eigen handen had.
Hing ik iedere keer aan de telefoon om hem te controleren,of als de kids ergens over kwamen zeuren(toen noemde ik het klagen,inmiddels weet ik beter).
Nu kan ik dat heel goed loslaten. daar is daar en hier is hier.
Over praktische of zwaarder wegende problemen hebben mijn ex en ik uiteraard overleg.
maar kleine dingen zoeken ze lekker daar uit of als het in mijn gezin plaats vindt los ik het bij mij op.
Maar het heeft even de tijd nodig voor iedereen.
Ik wens je veel sterkte.
Groetjes,Iry
Wat naar voor je dat je er zo rot onder voelt.
Zijn je kids nog klein/
Ik heb dezelfde regeling als jij,en met een eerdere reactie ben ik het zeker eens.
Het is een goed idee!
vooral de mogelijkheid die je je kids geeft evenveel tijd te besteden met beide ouders en dus ook een goed band te houden moet zeker de kracht blijven van deze regeling.
Ik was er snel aan gewend.
mijn ex en ik wonen maar een paar straten van elkaar en dat is wel een voordeel.Zeker nu de kids ouder zijn(11 en 18) komen ze regelmatig even aanwaaien of iets ophalen als ze bij mijn ex zijn(en andersom).
Ik vind het zeer prettig. Kon ook echt regelmatig genieten van mijn "kinderloze'dagen.
Inmiddels heb ik met mijn huidige partner ook een kindje dus ik ben nu zelden kinderloos. Daar moest ik in het begin juist weer aan wennen.
Maar hier gaat het heel goed.
Het is in het begin wel moeilijk,maar als je eenmaal allemaal je draai hebt gevonden,zal je er snel aan gewend zijn.
Geniet van je "vrije"" tijd en ga dingen doen die makkelijker zijn zonder kids.
laat het idee los dat je 24 uur per dag de taken van het moederschap moet vervullen.
Deze worden(neem ik aan) ook prima overgenomen door hun vader.
In et begin moest ik vooral wennen aan het feit dat mijn ex dingen anders deed en ik de regie over mijn kids niet altijd in eigen handen had.
Hing ik iedere keer aan de telefoon om hem te controleren,of als de kids ergens over kwamen zeuren(toen noemde ik het klagen,inmiddels weet ik beter).
Nu kan ik dat heel goed loslaten. daar is daar en hier is hier.
Over praktische of zwaarder wegende problemen hebben mijn ex en ik uiteraard overleg.
maar kleine dingen zoeken ze lekker daar uit of als het in mijn gezin plaats vindt los ik het bij mij op.
Maar het heeft even de tijd nodig voor iedereen.
Ik wens je veel sterkte.
Groetjes,Iry
zaterdag 5 januari 2008 om 02:52
zaterdag 5 januari 2008 om 12:13
Bedankt allemaal voor jullie reakties.Niet dat ik me nu minder verdrietig voel helaas. Ik weet dat het een goede regeling is want idd ik wilde geen weekend papa van mijn ex maken, zijn tenslotte ook zijn kinderen. En ik vond het altijd heerlijk als ze even een dagje met hem meegingen toen het allemaal nog niet geregeld was, lekker rustig voor mijzelf tijd hebben.. Maar nu ga ik ze wel heel weinig zien, en dat terwijl ik echt geen moeder ben die haar kinderen 24x7 bij zich moet hebben. Zie mijzelf ook graag als wie ik ben en niet alleen moeder van. Maarja die rottige gevoelens komen gewoon wanneer zij er zin in hebben.
Kinderen zijn nog jong (4 en 7) en de jongste kruipt vaak bij mij in bed en dan echt helemaal tegen me aan (heerlijk!).
Hier sla ik me ook wel weer doorheen maar ik had niet verwacht dat het zo moeilijk zou zijn............
En het tijd voor jezelf nemen voelt af en toe zo als vluchtgedrag en daar heb ik een hekel aan. Face the facts (of zoiets).
Ga vanavond lekker uit eten en voor ik het weet moet ik weer werken dus de tijd zal nu wel voorbij vliegen (hoop ik).
Groetjs
Kinderen zijn nog jong (4 en 7) en de jongste kruipt vaak bij mij in bed en dan echt helemaal tegen me aan (heerlijk!).
Hier sla ik me ook wel weer doorheen maar ik had niet verwacht dat het zo moeilijk zou zijn............
En het tijd voor jezelf nemen voelt af en toe zo als vluchtgedrag en daar heb ik een hekel aan. Face the facts (of zoiets).
Ga vanavond lekker uit eten en voor ik het weet moet ik weer werken dus de tijd zal nu wel voorbij vliegen (hoop ik).
Groetjs
maandag 7 januari 2008 om 02:00
Hoi.
als je kids jong zijn is het wel wat moeilijker.
Dan zijn ze meestal nog wat aanhankelijker.
Ik hoop dat je snel je draai erin kan vinden.
Het went echt sneller dan dat je nu denkt.
dat neemt alleen niet je gevoel van nu weg.
Dus tot die tijd maar af en toe een traantje weg vegen.
hoort bij het proces.
Nogmaal sterkte meid! hang in there!
Knuffel,Iry.
als je kids jong zijn is het wel wat moeilijker.
Dan zijn ze meestal nog wat aanhankelijker.
Ik hoop dat je snel je draai erin kan vinden.
Het went echt sneller dan dat je nu denkt.
dat neemt alleen niet je gevoel van nu weg.
Dus tot die tijd maar af en toe een traantje weg vegen.
hoort bij het proces.
Nogmaal sterkte meid! hang in there!
Knuffel,Iry.
maandag 7 januari 2008 om 21:37
Iry, ik verwacht ook wel dat het vrij snel zal wennen. Het was met name vrijdagavond/zaterdag ochtend even naar (vlak voordat ze weggingen dus). Zondag en vandaag vond ik het eigenlijk wel prima, want ja het heeft ook zeker voordelen (rustig alles doen ipv gestresst alles inpassen..)
En ja die nick was niet zomaar gekozen
krijg het ook steeds te horen tijdens, voor en na klussen.....(vooral na het klussen vervelend want dan is er dus weer eens iets mis gegaan hihi).
En ja die nick was niet zomaar gekozen
krijg het ook steeds te horen tijdens, voor en na klussen.....(vooral na het klussen vervelend want dan is er dus weer eens iets mis gegaan hihi).
