De mama"s (in spe) van EINDELIJK AAN DE SLAG kletsen hier verder

Maaike is nog niet aan de borst terug helaas. De ene dag voel ik me daardoor best verdrietig, en de andere dag ben ik weer vol goede moed. Maar had niet gedacht dat het best emotioneel zou zijn. Heb nog nooit zo vaak gejankt de laatste week (ook vanuit pure frustratie). Stom he. Mag allang blij zijn dat we de bv zo lang samen hebben volgehouden. Maar ja, ik was nog niet van plan geweest om af te bouwen, dus wel logisch toch dat ik soms een beetje verdrietig ben? Ik hoop iig nog steeds dat Maaike de borst weer wil pakken binnenkort. Ik blijf kolven voorlopig, geef niet zomaar op! 





 

ADL, wat balen dat Maaike nog steeds niet terug wil aan de borst. Ondanks dat ik zelf geen bv meer geef zou ik zo terug willen naar de tijd dat ik dat nog wel deed: heerlijk! Ik kan me dus goed voorstellen dat je best verdrietig bent, zeker na jullie start.  Maar, je hebt al eerder bewezen dat je geen opgever bent! Dus ik wilde je even een hart onder de riem steken. Ik kan me voorstellen dat je super verdrietig bent en ik hoop echt voor je dat Maaike binnenkort toch weer de borst boven het flesje verkiest. En in de tussentijd: je bent een super mama!!!

Goedemorgen dames!



Hoe is het met jullie? Hier alles goed. Ik ben vanmorgen toch verwend; Ik ben nl. vandaag jarig, hi hi.



Manlief en Gijs kwamen zingend de slaapkamer binnen, waar ik nog lag te slapen met een mooie kaart met een foto erin van mijn twee mannen. Deze kaart is meteen een soort van cadeaubon om een mooi sieraad uit te kiezen bij de juwelier.



Daarnaast kreeg ik een mooi boek met allemaal kinderliedjes erin. Het heet Alle liedjes met een hoepeltje erom en heeft allemaal bekende kinderliedjes erin staan met notenbalkjes en mooie plaatjes. En ik kreeg er ook een 5-CD box bij met al die liedjes op CD. Echt super vind ik dat. Ik vind het zo heerlijk om samen met Gijs te zingen, maar kom zelf niet veel verder dan 'In de manenschijn' en van een paar andere liedjes de eerste of tweede regel. Gijs vindt het ook leuk als ik met hem zing, dus ik vind dit echt een super cadeau! Ook echt iets wat ik aan goede vrienden als kraamcadeau zou geven!



En om het feestelijke gevoel compleet te maken kreeg ik ook nog een ontbijtje op bed. Lief he?! Ik voel me helemaal jarig!



Ben vandaag lekker vrij (altijd op woensdag) dus ga lekker genieten. Tot nu toe ziet het weer er super uit, dus ik heb goede hoop dat dat zo blijft.



Gisteren aan de slag gegaan met 1 van de huizen waar we zijn wezen kijken, maar ik denk dat het niet gaat lukken om het te kopen. De vraagprijs was rijkelijk aan de hoge kant, zeker gezien het feit dat er zeker voor € 75,000 - € 100,000 aan verbouwd moet worden. Wij hadden dan ook bedacht dat we een makelaar zouden vragen voor ons te onderhandelen, maar het hoeft geloof ik al niet meer. Volgens de verkopende makelaar was er al boven de vraagprijs geboden, zonder de bouwtechnische keuring af te wachten (die vindt vandaag plaats, geinitieerd door de verkopende partij, omdat zij zelfs twijfelen aan de bouwkundige staat). Ben dus bang dat dit het niet gaat worden, tenzij de makelaar ontzettend bluft, maar dat kan ik me niet voorstellen. Ach, er komen in deze super wijk wel vaker huizen te koop, dus ik heb goede hoop dat het er nog wel van kan gaan komen dat we nog een ander huis vinden daar. Maar, het blijft jammer natuurlijk. Het was een huis met een achtertuin die grenst aan het bos, kan niet mooier natuurlijk.



Verder eindelijk wat ontwikkelingen op mijn werk. Zoals jullie misschien nog wel weten is het bedrijf waar ik werk overgenomen en is het nog onzeker of ik nog wel een baan had. De planning is dat iedereen eind Juni ongeveer wel weet waar ie aan toe is (afhankelijk van de snelheid van de OR). Tot nu toe had ik nog niets gehoord, behalve dan dat mijn huidige functie niet bestaat in de nieuwe organisatie:o. Maar, ik heb de afgelopen 6 jaar veel functies gedaan en heb best wat credits opgebouwd bij het (senior) management dus ik had ergens wel hoop dat ik toch ergens anders wel op een lijstje stond voor een andere functie. Gisteren ben ik gevraagd om te solliciteren op een leidinggevende functie binnen sales support. Ik zit nu ook in een ondersteunende functie binnen sales en ben daarnaast projectleider van een groot project in Europa. Dat project is nu officieel 'ON HOLD' gezet en het ziet er naar uit dat er eerst integratie werkzaamheden gaan plaatsvinden voor we verder gaan met het project. Dat kan dus zo maar 1-2 jaar gaan duren. Er is een groep van ongeveer 6 mensen (HBO-niveau) die account managers ondersteunen bij hun projecten en zij hebben een 'lead' nodig. Deze lead krijgt zelf ook een aantal accounts om te ondersteunen (meewerkend voorman-achtig zeg maar), maar is daarnaast wel lid van het lokale MT en zou tijd over moeten hebben om projectwerk en analyses te doen, zodat proces verbeteringen kunnen plaatsvinden. Deze functie sluit erg aan bij wat ik nu doe (vooral projectwerk en analyses etc.) en omdat ik al leidinggevende ervaring heb, voldoe ik goed aan het profiel. Het voordeel is ook dat deze functie in 4 dagen kan, omdat de 6 mensen die ik dan aanstuur, zeer zelfstandig en autonoom werken en niet 5 dagen in de week zitten te wachten op een leidinggevende die over hun schouder meekijkt. Vandaar ook de meewerkend voorman component.

Als het goed is hoor ik van de week wanneer ik op gesprek moet komen. Ik zal vast niet de enige kandidaat zijn, maar ik hoop dat ik goede kanzen maak, lijkt me wel super om te doen deze functie.



Zo weer een heel verhaal geschreven. Gijs ligt lekker op bed (hij wilde niet in eerste instantie, maar is na 1 minuut jammeren toch in slaap gevallen), dus ik ga even lekker koffie drinken en een recept uitzoeken voor een lekker taartje dat ik straks ga bakken.



Doegie!

PS - Parel waar ben je? Ik heb al een tijd niet meer veel van je gelezen, begin me nu net als H5 toch wel een beetje zorgen te maken. Ik ga maar eens even kijken op de site van Sem.

Hey meiden, lief dat jullie bezorgd zijn maar hoeft niet hoor.....

komt best goed maar het gaat hier idd even niet zo lekker :(

Met mezelf niet en ik ben ook bezorgd om sem.



Ik heb zelf fikse problemen met mn darmen weer (crohn) dus val af als een

tierelier en natuurlijk de pijn en ongemakken die het meebrengt.

Tijdens de zwangerschap had ik totaal geen last maar nu is het dus dubbel

zo erg teruggekomen en ik kan pas in juli weer bij de internist terecht.

Ander probleem is dat ik veel te veel bezig ben met het verwerken van de miskramen, door de komst van sem ben ik me er nog zoveel meer van bewust wat ik nu eigenlijk ben kwijtgeraakt.

Al wil ik het het allemaal het liefste gewoon vergeten...het speelt gewoon in mn hoofd steeds!

Ook kom ik ontzettend veel energie tekort, sem vraagt echt heel veel aandacht, hij is een heerlijk kind maar kan zichzelf heel moeilijk vermaken, hij wil bijna alleen maar bij me zijn.....ook andere mensen vind hij niks.



Het slapen gaat niet lekker, hij heeft een hele slechte spijsvertering en ook wat licht eczeem en volgens mij is daardoor vaak jengelig/huilerig.

Ik heb al van alles geprobeerd maar hij blijft behoorlijk ontevreden en hoe ik ook hulp zoek, niemand werkt echt mee....huisarts niet, CB niet en nu weet ik het dus even niet meer ;(

Hij is echt mn liefje en ik vind het zo naar dat ik er maar niet achter kom hoe ik het allemaal wat leuker/makkelijker voor hem kan maken.

Dus tja, op die momenten dat ik zelf zou moeten rusten maak ik me dus te druk met zorgen maken.....

Parelman snapt het ook allemaal niet (waar ik me druk om maak dan)

dus dat geeft ook weer wat wrijving, dan zijn er nog de vele irritaties over

mn schoonfamilie.....Pffffff het is gewoon allemaal wat teveel in 1 maand tijd! ik zou nu gewoon moeten genieten en mn kleine man ook :?

maar eigenlijk is dit nog maar het topje van allerlei dingen die er spelen en me dwarszitten.

Ik ben zo happy met mijn mooie gezinnetje maar waarom nemen de zorgen dan steeds dat gevoel weg?!  :(

Ik vraag me af of ik niet tegen een depressie aanzit??

Maar waaróm dan??? ik heb er echt geen reden voor!

Hi lieve Parel, kom je even een hart onder de riem steken. Je bent zo'n ontzettende lieve mama voor kleine Sem! Ik snap de onzekerheid en de zorgen helemaal, bij de komst van zo'n kleintje staat je hele leven op z'n kop en alles moet het beste zijn voor je kleine spruit. Nu Sem wat verdrietig is en jou erg graag in zijn buurt heeft, wil jij graag dat Sem het beste krijgt. En twijfel niet aan jezelf, je doet het fantastisch. Je bent er voor je ventje en geeft hem zoveel liefde. ik zie je bijna door het scherm heen stralen als ik de verhaaltjes op jullie site lees. Heb je al eens over een ostheopaat nagedacht? Daar hoor ik hier zoveel enthousiaste verhalen over. En niet geshoten is altijd mis, toch?

Wel heftig hoor dat je zo ontzettend veel last hebt van de ziekte van crohn. Mss toch een keer extra naar de huisarts? Maar die neemt je bij Sem ook niet al te serieus las ik. Da's dan wel even een hele lastige zaak. 

Je verdriet over de miskramen is ook erg heftig. Denk er af en toe ook wel eens aan: Hoe zou het ziijn als..... Maar dan hadden we nu ons scheetje niet gehad! 

Lieve meis, je bent een super mamaatje!

Hiep hiep hoera, er is er eentje jarig



Gefeliciteerd Regina! Hoe jong ben je geworden?

Lieve Parel, meid dat klinkt idd niet lekker. Kan me goed voorstellen dat je nu juist de miskramen moet verwerken. En als ik je zo hoor dan kan het best een postpartum depressie zijn. En wat nou geen reden voor, hallo je lichaam zit vol hormonen. En zo`n depressie hoeft zich echt niet meteen te uiten hoor, kan ook best later. En als je dan zelf al niet lekker in je vel zit, je mannetje veel huilt en slecht slaapt, je de miskramen moet verwerken etc, dan zou ik toch nog een keer naar de huisarts gaan om het te hebben over jouw gevoelens en het idee dat je tegen een depressie aanzit. Als je eerlijk bent weet je zelf ook wel dat een depressie niet komt doordat je veel hebt meegemaakt of wat dan ook (wat wel zo is meid, onderschat het allemaal niet), maar dat het gewoon een ziekte is en dat het na een zwangerschap vaker voorkomt. Hou jezelf daarin niet voor de gek. En als je twijfelt trek aan de bel, want hoelanger het duurt hoe moeilijker het allemaal wordt.

Als ik jouw stukje zo lees vind ik het juist heel terecht dat we bezorgd zijn om je. En misschien dat de huisarts je niet kan helpen met Sem, maar misschien wel iets voor jou kan betekenen.

En naast al die zorgen ook nog wrijving thuis, is ook niet lekker. Meid ik snap dat je er helemaal doorheen zit. Ik merk dat ik al moe ben en dat dat effect heeft op mijn stemming en energie, dan moet dat bij jou nog veel meer zo zijn. Als ik je stukje lees voel ik al een soort beklemming.

Vindt Sem het wel goed als papa de dingen doet? Misschien kun je dan zelf een nachtje ergens slapen en even bijkomen. Al ben ik bang dat je dan nog te veel ligt te piekeren, of niet?

Meid als ik wat kan doen moet je het zeggen he? Volgens mij werk ik in de stad waar jij woont (of in de buurt woont), maar dat weet ik niet zeker.

Ik moest je iig even een dikke  geven. En vergeet niet het is allemaal al zwaar en als je dan ook nog dingen erbij krijgt dan is het helemaal niet gek dat het te veel is. Ik ken het gevoel dat je vindt dat je een reden moet hebben om je rot te voelen en dat je je eigen reden niet zwaar genoeg vindt en dus niet moet zeuren, maar zo werkt het niet. Pas ajb ook goed op jezelf en niet alleen op Sem. Neem de ruimte die je nodig hebt, voor zo ver dat kan en ga ajb op tijd naar de huisarts als je ook maar enigzins het gevoel hebt dat het nodig is of je tegen een depressie aanzit.



Nog een dikke knuffel Jessie

En verder sluit ik me aan bij Jannes. Meid je bent een super moeder. Jannes heeft het al mooi verwoord, kan er weinig aan toevoegen verder.

 Er is er een jarig, hoera, hoera. Dat kun je wel zien dat is Regina.



Regina hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag!

  

                            



Leuke cadeautjes heb je gehad hoor. Leuk zijn die cd`s met een hoepeltje erom he.



En spannend van je werk. Klinkt wel als een leuke functie. Hoop voor je dat je snel weet wanneer je mag solliciteren. Dan zal ik voor je duimen. Maar zoals ik het lees ben je geknipt voor die functie, dus dat zit vast wel goed. En een nieuwe uitdaging is natuurlijk altijd leuk.

O ja en jammer van het huis. Hopelijk vinden jullie snel een ander huis wat nog beter aansluit bij jullie wensen. En misschien bluft die makelaar idd of krijgen die mensen de financiering niet rnd of zo. Het is nog niet verkocht dus er is nog een heel klein beetje hoop, toch.

;( ;( ;( ;( ;( ;( ;( ;(

Jullie zijn echt de liefste digidinnetjes van de hele wereld!

Zit hier echt met dikke tranen op mn werk.



Ik heb inderdaad wel eens aan een osteopaat gedacht en ik denk dat ik hier zo even ga zoeken naar een adresje/ervaringen.

Parelman neemt al heel veel van me over hoor, vooral de vroege voeding en dat is wel fijn maarja echt slapen doe je toch niet meer dan.

Ik baal er gewoon flink van dat ik iedere avond al rond 9 uur naar bed ga omdat ik het anders gewoon niet trek maar echt slapen doe ik pas rond 00.00 uur omdat ik lig te mijmeren.

Sem is gek op zijn vader maar ziet hem meer als speelmaatje want papa doet altijd supergek en dus wordt het naar bed brengen door papa vaker een feestje dan een slaappartij.

Sem vind bijna alleen bij mij en bij mijn moeder de rust om te gaan slapen.

Heel lastig dus.....

Hij leert nu gelukkig wel wat meer om in de box en wipstoel te zitten

dus dan heb ik wel wat meer mijn handen vrij maar het slaapje smiddags

wil hij dus nog steeds niet bed doen, wel in de wagen.

Maar ik denk dat sem nog maar 1 maandje in de wagenbak past.



Maarja, ik sta erom bekend hoor om me heel snel bezorgd te maken

en er dan ook eens zelf wat aan over te houden :D

HAPPY BIRTHDAY REGINA!!!!!!!!!!   

He Adl, leuk weer wat van je te horen. Balen dat Maaike nog niet terug is aan de borst. Ik vind je wel een doorzetter hoor. Maar wie weet misschien ziet ze ineens het licht. Als is het drinken uit een fles natuurlijk wle makkelijker, daar hoeft ze veel minder moeite voor te doen. Maar ja je weet het niet, misschien wil ze ineens weer aan de borst. Nu kolf je dan alles af? Best een werk. Heb ook veel respect voor Highfive en Lieve dat ze dat zo lang hebben volgehouden. Ik ben absoluut geen fan van kolven.

De combinatie werk, stage en school is nog steeds druk in combinatie met Inge. Heb nu ook een paar maandagen vrijgenomen om even een beetje bij te komen. Inge komt weer 1 a 2 keer per nacht en dat breekt me aardig op. Het zwaarste vind ik het huiswerk maken en stage voorbereiden als ik thuis ben. Dat zijn de momenten dat ik eigenlijk bij wil komen, maar daar kom ik zo niet zo veel aan toe. Nog even doorzetten en dan is het vakantie (nog een week of 7) van school en hoef ik alleen te werken, heerlijk. Als Inge nou gewoon weer door gaat slapen dan scheelt dat al een hoop. Maar zo als het er nu naar uitziet zit dat er voorlopig nog niet in. Vannacht werd ze ook weer wakker om 3 uur. Ze had gepoept, dus ik verschoonde eerst haar luier, nou dat was brullen. Mijn man nam haar even over, want ik moest toch wel erg nodig plassen. Dat was brullen, brullen tot ze mij weer zag en zag dat ik mijn borst ontblootte. Toen was het meteen hihi en was ze stil. Aan de borst begon ze gulzig te drinken en viel ze weer in slaap. Ze wordt niet wakker omdat ze aandacht wil ofzo, maar echt omdat ze honger heeft. Tja ik ga haar ook neit laten huilen, plus dan ben ik nog veel vermoeider, want dan ben ik veel langer wakker van dat gehuil en veel meer wakker, waardoor het nog langer duurt voor ik weer slaap.

En met die kriebels, ach bij Inge had ik ook al jaren kriebels voordat we er voor zijn gegaan. En dat ging niet om die maanden dat we samen op dat andere topic schreven, maar al om een hele tijd daarvoor. Maar we wilden gewoon een goede situatie hebben en daar gaan we nu weer voor. De combinatie werk, studie, stage en 1 kind is voorlopig zwaar genoeg.

En van mij mag die cyclus ook nog wel even wegblijven, vind het heerlijk om niet ongesteld te zijn. Maar ik heb ook al een aantal keer het idee gehad dat het nu wel zou gaan beginnen, maar nog niets. Las op borstvoeding.com dat het bij volledige borstvoeding gemiddeld 14,6 maanden wegblijft. Nou Inge krijgt nu haar eerste bijvoeding en dat wordt natuurlijk steeds meer, dus dat zal ik wel niet halen. Maar het kan dus nog best een tijdje wegblijven, heerlijk.



He Jannes, hoe is het met jullie? Heb je alles een beetje een plekje kunnen geven? Lijkt me ook erg moeilijk om te beseffen dat je lieve ventje er bijna niet was geweest en dan nog alle andere dingen. Jullie hebben ook een zware tijd gehad zeg. Enne heb je al informatie opgevraagd over het onderwerp waar we het op de group over hadden?



Met mij gaat het goed, moe, maar goed. Mijn voet ziet er weer een stuk normaler uit. Ik kan weer zien dat er een enkel opzit, nog wel een dikke enkel, maar er zit weer een enkel. Mijn voet is nog aardig blauw, maar hij doet niet echt zeer, dus dat scheelt. Mijn planning is om morgen gewoon weer naar stage te gaan. Gister ben ik ook naar school geweest, maar dat was maar even, want er vielen lessen uit, dat was wel erg fijn.

Nou ik ga weer even verder. Spreek jullie later.



groetjes Jessie

Regina, Happy Birthday!!!



Parel, kan me nu ineens helemaal niet herinneren waar je woont, maar we komen volgende maand naar Nederland en ik wil best wel een keer met Sem en Ruben gaan wandelen. Kan je even lekker een uurtje bijtanken. Lekker in een warm bad of zo??

Regina, van harte gefeliciteerd met je verjaardag meid!! Je bent 32 geworden dacht ik op hyves te zien, toch?

Wat leuk hoe jij over je werk vertelt, uit je verhaal maak ik in elk geval op dat je met plezier naar je werk gaat. En dat 4 dagen, knap hoor!

Ik doe het je niet na! Ik werk nu 3 dagen in de week maar wil bij mijn functioneringsgesprek toch eens aankaarten of er een mogelijkheid is om 2,5 dag (20 uur) te werken. Ondanks dat An-man ook veel doet in huis kom ik soms handen tekort in het huishouden, en ondanks dat ik met veel plezier naar mijn werk ga ben ik toch liever wat vaker thuis met Fenja dan op het werk, hihi. Ik vind het heel erg om mijn meisje 3 dagen te moeten missen en voel me soms zelfs schuldig (terwijl ze het geweldig vind op het kdv en bij de oma's)!



Parel, wat klote dat je je zo rot voelt. Ik denk dat veel meiden het wel (in zekere mate) herkennen. Ik in elk geval wel: Fenja was natuurlijk een zorgenkindje (te klein bij de geboorte, 13 weken lang darmkrampjes gehad, hartafwijking, spreidbroek gehad vanwege een heupafwijking) en dat maakt je zo onzeker en verdrietig. Ook hadden An-man en ik vaak woorden, want ik vond dat we het zus moesten aanpakken en hij vond dat het zo moest. Soms leek hij ook even te vergeten dat ik een kraamvrouw was, en dat het voor mij ook zwaar was thuis toen hij weer aan het werk was. Ik heb heel wat potjes zitten janken als ik Fenja 's avonds haar laatste flesje aan het geven was. Was dit nu die geweldige roze wolk? Slapeloze nachten, zorgen om je kindje, onbegrip van je partner, etc.

En pas nu Fenja bijna 10 maanden is hebben we alles weer op de rails!!!

(Komt ook vanwege andere privé-omstandigheden hoor).

Het komt allemaal wel weer goed al zou je dat nu niet denken. Breng Sem eens een nachtje naar je moeder. Ik lees dat hij bij je moeder zijn rust pakt, en dan kunnen jullie ook eens een lange nacht slapen of aandacht aan elkaar besteden. Sterkte meis!









Bloem, ook aan de foliumzuur!! Hihi, leuk hoor! Op de groep had ik al geschreven dat An-man en ik ook serieus gepraat hebben over nu al wel of niet voor de 2e gaan. Het kleine leeftijdsverschil lijkt ons leuk, en je zit nu toch al in het ritme van de luiers, flesjes, hapjes, slaapjes, etc.

Maar toen we de nadelen op een rijtje gingen zetten besloten we toch nog maar even te wachten: je hebt 2 wandelwagens (of 1 duo-wagen) nodig, 2 kinderstoelen, 2 ledikanten, 2 autostoeltjes, etc.

En daarbij, ben ik veel de hort op en zie ik het al voor me als ik een peuterpuber van 2 (Fenja) zou hebben en een handenbindertje van 1 die net gaat lopen. Verder moeten beide kinderen geholpen worden met wassen, aankleden, eten, twee kinderen in de luiers, etc.

Mijn gevoel zegt ook 'ja' maar mijn verstand zegt 'nee'.

Maar ik heb wel altijd gezegd dat ik voor mijn 30e twee kinderen zou willen hebben, maandag word ik 28.... :P



Fenja zit sinds gisteren in een autostoeltje ipv de cosi. Qua gewicht mag het officieel nog niet, ze weegt nog geen 9 kilo. Maar ze heeft zulke lange benen, en zat met zoveel tegenzin in de cosi, dus ze zit in de autostoel.

Nou de eerste keer voelde ze zich net Koningin Beatrix leek het wel, hahaha, zo parmantig zat ze in de stoel. En ze kan nu lekker naar buiten kijken!!



Dames, ik ga weer ff wat in huis doen. Morgen weer werken....

Fijne avond!



X AnAn

An, welke autostoel heb je gekocht. Wij gaan nu ook de volgende autostoel aanschaffen maar weten niet welke nu prettig zit/ligt. Ons manneke wil gewoon niet in zijn stoeltje nu, vaak traantjes. Hij wil rechtop en niet liggen. Morgen naar CB om weer eens te laten wegen. Hoop dat hij snel tegen de 9 kilo aanzit!!

Iemand trouwens een leuke titel voor het nieuwe topic? We gaan naar de 700 berichtjes.

Iemand trouwens een leuke titel voor het nieuwe topic? We gaan naar de 700 berichtjes.

Eindelijk WÉÉR aan de slag & sommigen nog druk druk druk??? ;)

Iemand trouwens een leuke titel voor het nieuwe topic? We gaan naar de 700 berichtjes.

Eindelijk aan de slag mama's broeden en zorgen rustig verder??? :D

*;

Parel, soms heb je er geen rede voor...



Je hebt het nu gewoon even zwaar.



Kan toch?*;

Trouwens jaloers op de dames die al besloten hebben dat ze voor de volgende gaan.



Ik twijfel er best vaak over.(waarschijnlijk omdat ik nog steeds niet

helemaal de oude ben>>gaat wel beter met mijn rug maar het is

zeker nog niet altijd pijnloos, moet nu door de pijn heen..ai ai

ai..doorgaan mamma.en balans tussen doorzetten/rusten vinden.)





Over de menstruatie, dat kwam bij mij pas terug toen ik nog maar 1 bv gaf.



En het was heel heftig...schrok er best even van, maar het is nu weer gewoon.





AnAn,



Ik herken het ook, en het is nu ook helemaal anders.Nu heb ik veel meer plezier, alles wordt weer wat normaler.



Het eerste jaar als moeder vond ik best pittig.



Jullie hebben ook nog heel wat doorgemaakt met Fenja, dus dat moet nog zwaarder zijn geweest. Gelukkig is het zo`n leuk meisje.:D

En hier komt MH ook weer eens om de hoek zeilen!

Wat wordt er de laatste tijd veel gepost zeg! Als je hier maar eens per week komt (wat een poosje geleden prima te doen was) is het echt een hele berg lezen en moet je er gewoon echt even tijd voor vrij maken.....

Lady, door mijn gezondheid heb ik ook getwijfeld. Ik heb in het verleden twee keer achter elkaar een whiplash gehad en nu erg veel pijn in mijn rechterarm en pols. Soms kan ik Ruben bijna niet tillen. Aan het begin van de zwangerschap had ik een beklemde zenuw in de rug en natuurlijk het hele harde buiken drama. Maar mijn man zei ook al dat die problemen waarschijnlijk toch pas behandeld kunnen worden als Ruben een heel stuk ouder is en op de basisschool zit (zou nu nog geen operatie willen en dat gaat het waarschijnlijk wel worden omdat door de whiplash de wervels dichter op elkaar zijn gaan zitten), omdat er toch een risico aan vast zit.

Het is zo moeilijk he, alle voors en tegens. Maar je moet gewoon doen waar je je lekker bij voelt!

Lief, Ruben heeft geleerd om te aaien (met de poezen waren we er vroeg bij) als we zijn handje vasthouden, en zeggen aai aai. We gingen gisteren naar een vriendin met een klein babietje en hij aaide het babietje!! Wel met gekromde vingertjes want die motoriek heeft hij nog helemaal niet maar we stonden er allebei echt helemaal verstomd bij te kijken, en zonder dat we zijn handje vast hoefde te houden!

En vandaag het eerste vaste voedsel luiertje. Poeh, dat was effe schrikken ha ha. Vond zijn poep luiertjes al niet geweldig maar deze kroonde alles. Hij lachen terwijl ik bijna onderuit ging!

En hier komt MH ook weer eens om de hoek zeilen!

Wat wordt er de laatste tijd veel gepost zeg! Als je hier maar eens per week komt (wat een poosje geleden prima te doen was) is het echt een hele berg lezen en moet je er gewoon echt even tijd voor vrij maken.....

Hoi MH, wanneer ga je met verlof (of heb ik dat weer gemist). Hoe is het met de beestenbende thuis?? Hoe reageren ze op jou, heb je verschil gemerkt?