Dochter (1) vertikt het om in haar kamer te slapen

08-04-2008 19:43 44 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie heeft voor mij de ultieme tip?



Mijn dochter van één jaar wil niet in haar kamer slapen. Overdag niet, maar 's avonds ook niet. De enige keer dat ze wel in haar kamer wil slapen is als ze in de wipper in slaap is gevallen en we haar slapend in haar bed leggen.



Ik heb al vanalles geprobeerd, maar misschien hebben jullie de ultieme tip voor me.



's Avonds in bad doen werkt niet, dan is ze namelijk klaar wakker en wil ze helemaal niet meer slapen, ook niet met bedtime bath van natusan of zwitsal.



Laten huilen heb ik ook geprobeerd, maar dan is ze na een half uur compleet hysterisch, dus lijkt me ook niet echt de oplossing.



In bed leggen en iedere 5 minuten even bij haar kijken... idem aan bovenstaande.



Wat nu? Ik heb ook nog een zoontje van 2, dus van de hele tijd heen en weer lopen wordt hij ook wakker en dan heb ik er dus twee wakker, niet de bedoeling, maar als het niet anders is, dan heb ik het er tijdelijk graag voor over.



Wie helpt me aan de ultieme tip? Alvast bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Even laten controleren door echte dokter, niet huisartsengarage op Reflux.



Reflux is terugspoelen van maagsap zodra je plat ligt. Dus vandaar ook al het advies bedje omhoog.

Reflux kan behoorlijk ernstig zijn, mijn zoontje van 4 zijn stembanden zijn blijvend aangetast.

Hij moet nu wel de vervanger voor Rod Stewart kunnen worden, en we zijn gelukkig nu door alle elende heen, maar als doktoren etc wat meer bij de les geweest waren.



Groet, M
Alle reacties Link kopieren
Reflux, dat is toch steeds in een grote golf uitspugen van voeding?

Ze spuugde in het begin wel verschrikkelijk veel, zodat we haar melk zijn gaan aandikken met johannesbroodpitmeel. Volgens de huisarts had ze geen reflux (weet niet of je dat bedoelt met huisartsengarage?)
Alle reacties Link kopieren
Is het een optie om je zoon en dochter bij elkaar op de kamer te leggen? Misschien vind ze het gewoon niet prettig in haar eentje. Mijn oudste zoon was altijd een rampzalig slechte slaper, alles geprobeerd, maar sinds hij met zijn broertje op een kamer slaapt is het over. Duurde een week en toen ging hij iedere avond zonder huilen slapen. En daar word je zooooo gelukkig van na anderhalf jaar drama rond bedtijd :).
Alle reacties Link kopieren
Lilalore, dat is ook nog een optie, dat kan ik uitproberen als het stapje voor stapje met de wipper niet werkt. Maar eerst de wipper uitproberen, eens kijken hoe dat gaat werken.
Alle reacties Link kopieren
Eowynn_ schreef op 08 april 2008 @ 20:43:

[...]





Dat is nou juist wat ik mijn kinderen wil leren.

Ik heb wel, toen dochter bijna 1,5 was haar even laten huilen, maar idd steeds naar haar toe en ik deed dat toen omdat ik haar kon uitleggen waarom ze in bed moest blijven. (ze was toen boos omdat ze niet uit bed mocht)



Maar ik snap nooit zo goed dat ouders eerst iets máánden toestaan en dan opeens besluiten dat zíj er zat van zijn en dan moet zo'n kind opeens nachtenlang huilen. Zo'n kind heeft geen idee wat er aan de hand is, voelt zich alleen maar bang en boos en alleen, ookal zit pa of ma naast zijn bed. Dat vind ik je kind laten opdraaien voor fouten die je zelf maak.t




Ik ben het met je eens dat het niet eerlijk is om altijd te komen als je kind huilt en het dan opeens te laten huilen. Dan laat je je kinderen idd opdraaien voor je inconsequente gedrag voorheen.



Maar de tip die ik eerder gaf, erbij blijven zitten in de kamer en rustig praten etc. Die heeft bij mij tot nu toe erg goed gewerkt. Dan probeer je het negatieve gedrag te veranderen maar neem je wel je verantwoordelijkheid door het samen met je kindje te doen. Het kost veel doorzettingsvermogen maar het levert uiteindelijk heel wat op.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man heeft onze dochter een uur geleden vanuit haar wipper in bed gelegd, ging goed, ze sliep verder.

10 minuten geleden is ze wakker geworden, mijn man is bij haar gaan kijken, aai over haar bol, en ze sliep verder! En ze slaapt nog steeds, dus nu duimen dat dit goed gaat!
Alle reacties Link kopieren
Lilalore, dat wilde ik ook net opperen. Kleine kindjes slapen vaak beter als ze bij een broertje of zusje op de kamer slapen. Voor die hele kleintjes (en dat is je zoontje ook nog) misschien wel zo'n veilig gevoel?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vervelend probleem hoor!

Ik denk ook dat ik zou proberen om de wipper in bed te zetten, en dan gewoon weg gaan. Het zou mij niet zoveel uitmaken als ze daardoor makkelijk in slaap zou vallen. Dan til je dr weer over als ze slaapt.

Maar dat doe je nu dus al :-) Leuke tip, lekker laat haha

Of morgen eens proberen in bed met een handdoek onder het matras zodat het een beetje hoger is bij het hoofdeinde.

Hopelijk heb je snel een goede slaper! Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Poezewoes schreef op 08 april 2008 @ 21:50:

Lilalore, dat wilde ik ook net opperen. Kleine kindjes slapen vaak beter als ze bij een broertje of zusje op de kamer slapen. Voor die hele kleintjes (en dat is je zoontje ook nog) misschien wel zo'n veilig gevoel?




Ja, ik vind het echt ongelofelijk hoe geweldig dat werkte. Echt instant-succes, en dat na anderhalf jaar tobben. Ik heb een grote taart gekocht voor de collega die met die tip kwam X-D.



Rainz, succes ermee, inderdaad 1 dingetje per keer proberen.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook zo'n drama slaper!



Mijn zoontje is bijna 15 maanden en heeft in het begin veel opstartproblemen met zijn gezondheid.

Het is er toen ingeslopen dat hij altijd in slaap gelopen werd,

tja dat sluipt erin en hoe klein ze ook zijn, ze wennen eraan!

Maar goed het duurde bij ons maanden en zolang het op deze manier ging vonden we het wel best want onze slaap was heilig

(was ook nog eens een huilbaby).

Rond zijn 10e maanden zijn de medische problemen zo goed als opgelost en tja dan is ie dus bijdehand genoeg om te vechten tegen het slapen gaan en ALLES, werkelijk alles hebben we al geprobeerd en nog steeds valt meneer niet alleen in slaap.

Gelukkig nu wel in zijn eigen bedje en we zitten ernaast en met zo'n muziekdoosje waar lichtbeertjes op het plafond uitkomen.

We leggen hem dan op zn buikje en wrijven constant over zijn rugje of aaien over zijn hoofdje en zo (meestal na een heel lang uur!) valt hij dan in slaap.

Maarja, hij slaapt nog 2 keer per dag en ik ben dus dagelijks in totaal 3 uur bezig om hem te laten slapen.

Ik hoop dat hij zich op een dag gewoon gerustgesteld genoeg voelt om lekker zelf te gaan slapen.



In het begin was het een drama hoor dat ie niet meer in de wipper mocht gaan slapen maar na een week ging het al beter,

en wende hij eraan dat ie gewoon in bed liggen helemaal niet erg is.

Wat wij trouwens ook deden/doen is hem iedere even in zijn bedje zetten en dan een spelletje erin spelen bv alle knuffels erin gooien en hij mag ze eruit gooien.

Zo kan hij doorkrijgen dat het bed geen strafplek is!



Maarja inmiddels ben ik ook wel zover dat het me geen reet kan schelen HOE hij gaat slapen, ALS ie maar gaat slapen en dan hoop ik dat als ie kan praten dat het dan wat beter zal gaan want laten huilen werkt net als bij dramatisch hier.
O, Parel... en dan zit ik te zeiken als Jasmijn wel eens vervelend doet of een 'sprongetje' heeft en af en toe wakker wordt 's nachts... RESPECT!
rainz schreef op 08 april 2008 @ 20:52:

Reflux, dat is toch steeds in een grote golf uitspugen van voeding?

Nee, reflux is
Reflux is terugspoelen van maagsap zodra je plat ligt. Dus vandaar ook al het advies bedje omhoog.
En inderdaad heel simpel op te lossen met een bedje dat iets schuin staat. Niet iedere huisarts is er op bedacht.
Alle reacties Link kopieren
hahaha moi, dat houdt ik mezelf idd ook voor ja,

beetje respect voor mezelf al sta ik regelmatig op de afgrond van een inzinking whahaha



Wij wilden altijd zsm een 2e achter de 1e aan maar dat hebben we maar een jaar of 3 uitgesteld.....als ik er nóg zo 1 krijg dan spring ik echt van de brug hahahaha

(nee hoor, we hebben een superleuk kind alleen het gedrag is af en toe niet zo leuk hihi)
De 5 minuten tip is echt een prima methode. Ik heb dat toegepast bij mijn dochtertje die toen iets ouder was dan een jaar. Ze wilde ook niet meer gaan slapen, krijsen en brullen en aandacht blijven vragen. Dus elke 5 minuten naar haar toe nadat we uiteraard het bekende naar bed ritueel hadden uitgevoerd (dat ritueel bedenk je zelf bijvoorbeeld: eerst tandjes poetsen, dan verhaaltje voorlezen/liedjes zingen, knuffles welterusten zeggen enz) en dan aai over bol geven, iets erbij zeggen: lekker gaan slapen schatje......muziekje weer aanzetten eventueel en weglopen. De eerste keer hebben we er anderhalf uur over gedaan voordat ze sliep, de 2e keer 3 kwartier en na een week gaf ze nog 1 brul en ging daarna slapen, nu is ze anderhalf en gaat bijna elke avond zonder problemen slapen.

Vind je het vervelend als je zoontje ook wakker wordt? Kijk dan of je hem een nachtje of 3 uit logeren kan doen bij opa en oma ofzo. Overigens hoeft hij niet wakker te worden, wie weet slaapt hij er gewoon doorheen. 1 van jullie kan ook naar hem toegaan als hij wakker wordt en uitleggen dat zijn zusje moeite heeft met in slaap komen, maar dat hij maar lekker moet gaan slapen....hopelijk pikt ie dat dan snel op en zit je niet met 2 huilende kinderen.



Sterkte en laat eens weten of het inmiddels lukt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alles gelezen hoor, maar gezelligheid en aandacht geven is geen goed plan. Als je eenmaal welterusten hebt gezegd mag het niet meer leuk gaan worden natuurlijk. Alleen af en toe, nee, nu moet je gaan slapen. Geen licht meer aanmaken.



Wat bij ons heel goed hielp was de mededeling dat zij moest gaan slapen, en ik zou gaan douchen/strijken/stofzuigen... wat dan ook. Boven. Zodat ze me nog wel kon horen. Blijkbaar was ze alleen maar bang dat ik weg zou gaan. De eerste keer moest ik uuuuuren boven blijven (nog nooit zo'n schone bovenverdieping gehad), maar de tweede avond was het met een uurtje geregeld, en vanaf die tijd hoefde ik alleen nog maar te douchen. Dat doe ik trouwens nog heel vaak, en dochterlelie is nu 8.



Wat ook heel belangrijk is, is overdag altijd zeggen wat je gaat doen, en haar de mogelijkheid geven om mee te gaan als dat kan. Dus niet opstaan en weglopen, maar: mama gaat in de keuken drinken pakken. Dan opstaan en langzaam naar de keuken lopen. Ook echt alleen dat doen wat je zegt. Dan terug gaan. Als je met een volwassene praat ga je ook niet zomaar de kamer uit, maar zeg je bijvoorbeeld, ik ga even naar het toilet. Doe dat bij je kind ook. Zo krijgt ze het vertrouwen in jou, dat je altijd terug komt. Als oma er is, niet stiekem weg gaan naar de winkel, maar echt zeggen, mama gaat even naar de winkel en oma past een uurtje op jou. Boodschappentas pakken en zwaaien, ook al brult ze het hele huis bij elkaar.



Als je dit consequent doorvoert zul je merken dat het naar bed brengen ook makkelijker gaat. Vertel haar wat jij gaat doen en doe dat vervolgens ook. Jij gaat even douchen en dan naar beneden om een kopje koffie te drinken. Als ze overdag leert dat jij dat doet wat je zegt, weet ze dat dat 's avonds ook gebeurd.



Succes ermee. En onthoud dat kinderen telepatisch zijn. Wat jij verwacht dat ze doen, dat doen ze ook. Dus ga je nou verwachten dat ze gaat slapen als jij boven blijft en daar wat doet... :)
Alle reacties Link kopieren
Is er al verbetering?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de afgelopen avonden haar 's avonds in haar wipper in haar kamer gezet, daar is ze in slaap gevallen. Toen vanuit de wipper in haar bed gelegd (zonder de wipper dus, terwijl ze sliep) en dat gaat tot nu toe goed *knock on wood*.



Als ze dit nu een week doet, dan wil ik proberen om haar wipper in haar bed te zetten, eens kijken hoe dat gaat.



Overdag heb ik nog niet geprobeerd, maar daar wil ik verder aan gaan werken als ze het 's avonds goed oppakt.



Bedankt in ieder geval voor jullie tips!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er niet al te moeilijk over doen. Mijn zoontje van 2 slaapt bijvoorbeeld ook niet in, in zijn eigen bedje, maar ik mama's bed (ben alleenstaande moeder) en ik hevel hem daarna (als hij slaapt) over naar zijn eigen bedje, alwaar hij dan gewoon de hele nacht slaapt.



Het kan zijn dat je dochter niet meer in een ledikantje wil slapen, dat ze zich opgesloten voelt in het ledikantje. Het is het proberen waard om een peuterbedje of een gewoon eenpersoonsbed te testen of ze daar wel in wil slapen.



Laten huilen, vind ik ook zielig en is mijn inziens niet nodig. Teneerste je kind raakt overstuur, ten tweede jij wordt er ook niet vrolijker en ten derde jij ontwikkelt meer stress, wat jij weer overdraagt op je kindje.



Succes ermee!
Hoe gaat het nu Rainz? Weekje is voorbij ;-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven