Kinderen
alle pijlers
Dochter 12
maandag 2 januari 2023 om 21:32
Beste forummers,
Ik zou graag jullie input krijgen over het volgende..;
Ik heb een dochter van 13 jaar( in de titel staat het verkeerd ), die sinds afgelopen jaar in de eerste klas van de middelbare school zit. Ik maak me al enige tijd zorgen over haar “ sociale leven” en/ of omgang met leeftijdsgenoten, en dan vooral het vasthouden van contact.
Ze heeft vanaf groep 7 een wisseling van basisschool gehad, op haar oude school kon ze sociaal en qua leren niet mee. Uit testen is gekomen dat ze een licht verlaagd iq heeft, adhd en discalculie, en de school kon haar weinig begeleiding bieden, op aanraden vriendin is gaan kijken bij een andere reguliere basisschool, Opp meegenomen en zij zagen geen problemen in haar passend onderwijs bieden.
Eigenlijk ging dit vanaf het begin af aan goed, ze had meteen aansluiting in de klas ( ze is heel open en sociaal ) en ook qua meekomen ging ze echt vooruit.
Ze had gelukkig ook al meteen een vriendenkring met 3 andere meiden, waar ze elke dag mee op en af ging.
Vanaf midden/ einde groep 8 merkte ik dat er veel minder afgesproken werd, minder gebeld en ik zag de andere meiden wel afspreken met elkaar. Ik heb dit aangekaart bij de moeders en die hebben op hun beurt aan de meiden gevraagd wat er aan de hand was. De terug koppeling was ; dat er niks aan de hand was en dat zij het ook raar vonden. Dochter wist ook niet wat er was. Op allerlei manieren proberen te achterhalen maar er kwam niks uit. Op een gegeven moment trok het weer wat aan maar het werd niet meer als vanouds.
Dochter gaat naar de middelbare school en ook daar is meteen aansluiting. Ook met een groepje van 3 ( 2 jongens en een meid) er word veel afgesproken ( vooral hier, want dochter woont in de buurt van school) en ook ik leer het groepje goed kennen. Met dat meisje word mijn dochter goede vriendinnen en ik kom ook in contact met moeder. Groepje gaat samen zwemmen, bellen samen en ook buiten de klas sluiten er kinderen aan. Er worden plannen gemaakt ( pretpark, koekjes bakken, samen eten) echt heel gezellig allemaal.
Nu is het sinds een aantal weken weer stil op de telefoon en er word niet meer afgesproken met dochter. Heel soms vraag ik ernaar en dan zegt dochter “ oh ik spreek ze nog wel, maar niet meer zoveel” ik vraag dan luchtig of er iets is voorgevallen en dochter gaf aan een afspraak te zijn vergeten en dat groepje even voorlopig niet meer af wou spreken met dochter. Het zit me enorm dwars. Ik heb meerdere vriendinnen en dit ken ik ook niet. Ik vraag me constant af wat er voorgevallen moet zijn en ik zie ook een patroon. ( of het is allemaal puur toeval). Op school is het contact ineens oppervlakkig. Dochter lijkt er niet mee te zitten, maar zit ontzettend veel op haar kamer. Ik vraag haar vaak om wat meer beneden te zijn maar dat wil ze niet. Dochter is vrolijk en ik merk verder niks aan haar. Ze gaat wel veel om met een vriendin die ze allang kent en daar merk ik niks aan qua frequentie in contact zeg maar. Ik kan hier echt over malen en ben bang dat er iets is wat dochter niet wil zeggen. Moet ik me zorgen maken of is dit normaal ? Van wat ik zie in de omgang met anderen is ze grappig, lief en eigenlijk een enorme pleaser, maar ik weet natuurlijk niet hoe haar gedrag is als ik er niet bij ben.
Ik ben vroeger gepest en heb een slechte jeugd gehad, maak me constant zorgen of dat ze zich misschien alleen voelt oid. In gedrag thuis is ze niet veranderd, we lachen nog veel en ik probeer haar veel mee te nemen naar alles, alleen ze wil dat bijna nooit en is dan liever alleen thuis of alleen boven.
Ik zou graag jullie input krijgen over het volgende..;
Ik heb een dochter van 13 jaar( in de titel staat het verkeerd ), die sinds afgelopen jaar in de eerste klas van de middelbare school zit. Ik maak me al enige tijd zorgen over haar “ sociale leven” en/ of omgang met leeftijdsgenoten, en dan vooral het vasthouden van contact.
Ze heeft vanaf groep 7 een wisseling van basisschool gehad, op haar oude school kon ze sociaal en qua leren niet mee. Uit testen is gekomen dat ze een licht verlaagd iq heeft, adhd en discalculie, en de school kon haar weinig begeleiding bieden, op aanraden vriendin is gaan kijken bij een andere reguliere basisschool, Opp meegenomen en zij zagen geen problemen in haar passend onderwijs bieden.
Eigenlijk ging dit vanaf het begin af aan goed, ze had meteen aansluiting in de klas ( ze is heel open en sociaal ) en ook qua meekomen ging ze echt vooruit.
Ze had gelukkig ook al meteen een vriendenkring met 3 andere meiden, waar ze elke dag mee op en af ging.
Vanaf midden/ einde groep 8 merkte ik dat er veel minder afgesproken werd, minder gebeld en ik zag de andere meiden wel afspreken met elkaar. Ik heb dit aangekaart bij de moeders en die hebben op hun beurt aan de meiden gevraagd wat er aan de hand was. De terug koppeling was ; dat er niks aan de hand was en dat zij het ook raar vonden. Dochter wist ook niet wat er was. Op allerlei manieren proberen te achterhalen maar er kwam niks uit. Op een gegeven moment trok het weer wat aan maar het werd niet meer als vanouds.
Dochter gaat naar de middelbare school en ook daar is meteen aansluiting. Ook met een groepje van 3 ( 2 jongens en een meid) er word veel afgesproken ( vooral hier, want dochter woont in de buurt van school) en ook ik leer het groepje goed kennen. Met dat meisje word mijn dochter goede vriendinnen en ik kom ook in contact met moeder. Groepje gaat samen zwemmen, bellen samen en ook buiten de klas sluiten er kinderen aan. Er worden plannen gemaakt ( pretpark, koekjes bakken, samen eten) echt heel gezellig allemaal.
Nu is het sinds een aantal weken weer stil op de telefoon en er word niet meer afgesproken met dochter. Heel soms vraag ik ernaar en dan zegt dochter “ oh ik spreek ze nog wel, maar niet meer zoveel” ik vraag dan luchtig of er iets is voorgevallen en dochter gaf aan een afspraak te zijn vergeten en dat groepje even voorlopig niet meer af wou spreken met dochter. Het zit me enorm dwars. Ik heb meerdere vriendinnen en dit ken ik ook niet. Ik vraag me constant af wat er voorgevallen moet zijn en ik zie ook een patroon. ( of het is allemaal puur toeval). Op school is het contact ineens oppervlakkig. Dochter lijkt er niet mee te zitten, maar zit ontzettend veel op haar kamer. Ik vraag haar vaak om wat meer beneden te zijn maar dat wil ze niet. Dochter is vrolijk en ik merk verder niks aan haar. Ze gaat wel veel om met een vriendin die ze allang kent en daar merk ik niks aan qua frequentie in contact zeg maar. Ik kan hier echt over malen en ben bang dat er iets is wat dochter niet wil zeggen. Moet ik me zorgen maken of is dit normaal ? Van wat ik zie in de omgang met anderen is ze grappig, lief en eigenlijk een enorme pleaser, maar ik weet natuurlijk niet hoe haar gedrag is als ik er niet bij ben.
Ik ben vroeger gepest en heb een slechte jeugd gehad, maak me constant zorgen of dat ze zich misschien alleen voelt oid. In gedrag thuis is ze niet veranderd, we lachen nog veel en ik probeer haar veel mee te nemen naar alles, alleen ze wil dat bijna nooit en is dan liever alleen thuis of alleen boven.
dinsdag 3 januari 2023 om 10:24
Wat ik zelf als puber had was dat ik me bij een nieuw klas altijd heel snel aansloot bij een groepje wat me in eerste instantie leuk leek om er na verloop van tijd achter te komen dat zij toch niet zo goed bij mij pasten. Dan verwaterde het contact weer wat en vond ik uiteindelijk mijn echte vrienden. Misschien speelt er zoiets? Verder kan je niet veel dan dochter in de gaten houden en als ze niet ongelukkig lijkt het ook laten varen. Het zijn (deels) denk ik jouw angsten die je nu op haar projecteert.
dinsdag 3 januari 2023 om 13:52
Het lijkt er op dat het vooral jouw angsten en gevoelens zijn. Je zegt zelf dat dochter niets is veranderd en vrolijk is, dan mag je er toch op vertrouwen dat ze goed in haar vel zit en dit minder een probleem vindt dan jij? Ik vind het ook niet perse gek dat ze veel op haar kamer zit, dat hoort gewoon ook bij het puber-zijn. Ik zou echt uitkijken dat je jouw angsten niet op haar overbrengt. Het klinkt een beetje alsof je er erg druk mee bent en er erg bovenop zit, bijvoorbeeld door het bij de andere moeders aan te kaarten. Ik vind dat best ver gaan, je dochter zal zelf moeten leren haar vriendschappen te onderhouden maar dat gaat haar niet lukken als haar moeder zich er constant mee bezig houdt. En je dochter lijkt het prima te vinden zoals het nu gaat, dus laat het wat meer los, zou ik zeggen.
dinsdag 3 januari 2023 om 14:03
Ik heb geen pestverleden en geen slechte jeugd gehad, en ik zie niets zorgwekkends in hoe het bij je dochter gaat. Sterker nog, ik herken het wel van hoe het vroeger nou eenmaal ging op basis- en middelbare school, en ook bij mijn tienerkinderen zie ik hetzelfde.
Je zoekt gewoon een beetje wie bij je past, soms ben je een paar maanden heel dik met iemand, dan verwatert het weer, en na een tijdje geduld hebben (no stress) dient zich wel weer een nieuw iemand aan.
Zeker als je kind deze gang van zaken zelf geen probleem vindt, moet je er als moeder geen probleem van gaan maken.
Je zoekt gewoon een beetje wie bij je past, soms ben je een paar maanden heel dik met iemand, dan verwatert het weer, en na een tijdje geduld hebben (no stress) dient zich wel weer een nieuw iemand aan.
Zeker als je kind deze gang van zaken zelf geen probleem vindt, moet je er als moeder geen probleem van gaan maken.
java wijzigde dit bericht op 07-09-2023 15:06
2.51% gewijzigd
dinsdag 3 januari 2023 om 15:17
Bedankt voor deze reacties, wat ik vooral lees is dat ik me geen zorgen moet maken en dat stelt me wel gerust. Ik zit er zelf mee idd maar vraag niks aan mijn dochter hierover, heb dit uiteraard wel een keer gedaan maar daarna niet meer. Ik wil het nl niet groter maken dan dat het misschien is.
Het zal ook wel bijtrekken maar heb me in mijn kinderjaren echt enorm alleen gevoeld en dat wil ik gewoon niet voor haar. Gelukkig besef ik wel dat ik moet opletten met wat ik idd projecteer op haar.
Het zal ook wel bijtrekken maar heb me in mijn kinderjaren echt enorm alleen gevoeld en dat wil ik gewoon niet voor haar. Gelukkig besef ik wel dat ik moet opletten met wat ik idd projecteer op haar.
dinsdag 3 januari 2023 om 15:20
Ik heb het inderdaad al eens laten vallen tijdens een oudergesprek en mentor geeft aan niks te merken in de klas
Ze gaat ook idd nog met mensen buiten school om en dat is ook gewoon prima maar vind het gewoon raar dat vriendschappen ineens zo stoppen zonder reden
dinsdag 3 januari 2023 om 15:51
Dat gebeurt ook als je volwassen bent toch. Hoeft niet altijd een ruzie oid aan vooraf te gaan.Sarah1234 schreef: ↑03-01-2023 15:20Ik heb het inderdaad al eens laten vallen tijdens een oudergesprek en mentor geeft aan niks te merken in de klas
Ze gaat ook idd nog met mensen buiten school om en dat is ook gewoon prima maar vind het gewoon raar dat vriendschappen ineens zo stoppen zonder reden
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
