Dochter problemen op basisschool

Mijn dochter is pas 4 geworden en heeft haar eerste week op school gehad.

Het is een lieve gevoelige meid en op het kinderdagverblijf waren ze altijd erg positief over haar. Ze kreeg een mooi verslag mee van het kinderdagverblijf naar school met haar grootste kwaliteit dat ze zo lief is voor andere kinderen, omkijkt naar andere en hun graag helpt.

Nu zit ze op de basisschool en hoor ik iedere keer dingen die ik totaal niet van haar herken. Dat ze soms slecht luistert herken ik van haar maar iedere dag roept de juf mij bij haar omdat ze weer een kind heeft pijn gedaan. Op het kinderdagverblijf heeft ze dit gedag nooit vertoont. Ik herken dit gedrag ook niet van haar. Als een kind haar in de speeltuin duwt staat ze een beetje verbouwereerd te kijken en zegt later tegen mij dat het kindje niet lief was. Soms denk ik wel eens duw terug, kom een beetje voor jezelf op maar dat doet ze niet.

Zelf laat ze weinig over school los. Heel soms tijdens het naar bed brengen of omkleden verteld ze over kinderen die haar pijn hebben gedaan. Flinke schaafwond op haar been van een kindje die de fiets had gepakt waar zij op zat, bij haar keel pakken, haren trekken, duwen. Na een week school zit ze ook aardig onder de blauwe plekken. Hier hoor ik de juf niet over. Waarschijnlijk omdat ze hier niets over zegt en ook niet huilt.

Ze is erg gespannen en ik kom niet op een lijn met de juf. Juf is meermaals erg boos op haar geworden. Juf krijgt dan geen antwoord en dochter probeert zich iedere keer weer te verstoppen. Juf heeft het idee niet door te dringen tot haar. Donderdag liepen we uit school, we liepen naar de auto en bij mijn eerste vraag hoe het op school was barste ze in tranen uit. Ze heeft lang zitten huilen omdat de juf zo boos op haar was.

Ik merk dat ik moeite heb met de benadering van de juf. Ze had op dag 2 iets gedaan waarvan ik dacht.. het is haar 2e dag. Oké ze pakt een blok af maar om dan zo boos op haar te worden.. dochter had geen antwoord op de vraag gegeven hoe zij het zou vinden als ze dat bij haar deden.. daarna moest ze apart zitten.

Ook krijgt zij als enige iedere keer op haar kop omdat ze niks zegt. Ik heb niet het idee dat de juf probeert om nader tot mijn dochter te komen of überhaupt te vragen wat er gebeurd is. Als Jan naar de juf rent dat mijn dochter iemand heeft geknepen of iets heeft afgepakt krijgt mijn dochter direct op haar kop.

Vandaag heeft ze meermaals in haar broek geplast, iets waar ze op het kdv en tijdens de eerste dagen school geen last van had. Ze lijkt steeds minder tegen de juf te durven zeggen. Vandaag zag ik haar vanachter het raam en zag dat ze haar stoel niet kon vinden. Ze klampte het been van de juf vast maar die liep door. Ze keek naar buiten en zocht oogcontact met mij. Ik zag alleen maar paniek in haar ogen en dat ze haar best deed om niet te gaan huilen. Ze is zo gespannen dat ik me niet kan voorstellen dat mijn dochter de halve klas terroriseert.