Dochter voor het eerst naar opvang

18-07-2021 10:28 54 berichten
Poef
anoniem_405953 wijzigde dit bericht op 29-08-2021 11:42
99.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen zijn vorige week overgestapt naar een ander kdv en ik mocht mee naar binnen. De versoepelingen laten dat toe, dus het is het kdv zelf dat nu zegt dat je niet mee naar binnen mag. Misschien kun je daar nog even over overleggen? Of je niet toch mee naar binnen mag?

Ik ben gewend ze naar een kdv te brengen en toch vond ik de overstap heel spannend. Vooral voor de oudste. Ik vond het dus heel fijn dat ik haar naar binnen kon brengen en zag dat ze begon te spelen. Na een uurtje werd ik gebeld door één van de leidsters met een update. Zulke dingen kunnen het echt makkelijker maken, dus ik zou daar om vragen.
Alle reacties Link kopieren
Irregular_Choice schreef:
18-07-2021 11:02
Niet bij de deur, maar gewoon in de hal. Afgegeven aan de leidster en na 2 uur weer opgehaald. Even kort praatje en dat was het. Bij de deur of in de hal maakt weinig verschil natuurlijk. Ik zou niet weten wat ik nog meer moest doen dan afgeven en weer gaan. Ik ga er van uit dat ze bij het kdv prima weten hoe ze met een kindje om moeten gaan. Tenminste, dat vertrouwen had ik in het kdv. Als je dat vertrouwen mist, wordt het een stuk lastiger. Maar ik neem aan dat je een kdv uitkiest waar je wel vertrouwen in hebt.
Hier ook hoor. Kind overhandigd, verteld wanneer ze voor het laatst een fles gedronken had en weg. Wat had ik nog meer moeten doen dan? Maar goed, ik ben ook een ontaarde moeder, ik ging juichend naar mijn werk na mijn verlof.

Ik denk overigens wel dat het juist makkelijker is met een heel jong kind. Die hangt veel minder aan je, merkt er zelf weinig van. 1,5 is een lastigere leeftijd, dan vinden ze het zelf misschien even niet leuk. En heb je zelf ook wel heel lang alle touwtjes in handen gehouden. Toch denk ik wel dat het juist voor jullie beiden goed is. Voor haar zei je zelf al, maar ook voor jou om wat meer los te leren laten.
Alle reacties Link kopieren
Bij onze opvang mag het ook niet, maar daar zie ik wel regelmatig ouders die even in de deuropening blijven kijken. En natuurlijk even een praatje maken met de leidster.
Hier kreeg ik op de eerste dag van onze jongste 2x een foto met update toegestuurd.
Maak het voor jezelf niet te spannend, dat slaat alleen maar over op je dochtertje.
Misschien vind ze het wel hartstikke leuk en loopt ze zo naar binnen en kijkt ze niet meer naar je om. Ik zou van het positieve uitgaan.
Het is vervelend nu met Corona, maar de opvang moet zich ook aan regels houden
Alle reacties Link kopieren
Alle eerste keren zijn lastig. Ik had het met mijm jongste ook moeilijk omdat hij ipv 2 (zoals zijn broer en zus) 3 dagen naar de opvang moest omdat oma dag was weggevallen.

Het is ook wel een beetje hoe je zelf met de situatie om gaat. Het halen en brengem bij de deur is naar mijn idee niet anders dan het praatje binnen. Er wordt hier gewoon de aandacht gegeven zoals het voorheen ook was alleen dan buiten. En je kindje weet ook niet hoe het anders kan.

De zorgen die ik had over de 3e dag waren hier snel verdwenen. Hij gaat met super veel plezier en baalt als het zijn "vrije dag" thuis is.
Alle reacties Link kopieren
AnnaElsa schreef:
18-07-2021 11:09

En die wendagen....zijn niet alleen wendagen voor het kind maar ook voor de ouder(s) ;)
Succes!
Dit dus. Ik verwacht dat jij het er moeilijker mee zal hebben dan je kind!

Is er een mogelijkheid dat je partner haar de eerste keer brengt? Zo’n kindje voelt namelijk jouw spanning haarfijn aan!

Oh, en mocht ze met een betraand gezichtje naar binnen gedragen worden, realiseer je dan dat ze daar echt geen hele dag gaat huilen. Na een minuutje of wat is dat vaak al over!
Loslaten is altijd lastig. Maar wees nou even reëel: die mensen van de opvang hebben een heuse opleiding gedaan en een VOG moeten inleveren en je familie niet.
moizer schreef:
18-07-2021 11:20
Is er een mogelijkheid dat je partner haar de eerste keer brengt? Zo’n kindje voelt namelijk jouw spanning haarfijn aan!

Dit lijkt me een goede tip! Hoe meer drama jij / jullie ervan maken, hoe moeilijker het voor je dochter wordt. Dus doe voor haar alsof er niets bijzonders aan is en geef haar dat vertrouwen. Wees standvastig naar jezelf en laat je niet verleiden om het nog even uit te stellen want… (ongeldige argumenten x, y en z). Het wordt een dag of een week later echt niet makkelijker dus bijt door die zure appel.

Als je geen rondleiding hebt gehad, heeft het KDV ergens een filmpje zodat je kunt zien hoe het er binnen uitziet?
Herkenbaar
anoniem_405953 wijzigde dit bericht op 29-08-2021 11:42
98.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Nou ik snap het wel hoor TO. Je belangrijkste bezit achterlaten waar je aan gehecht bent en jij aan hem kan heel moeilijk zijn. En dan ook nog niet in de ruimte zelf, maar je kind wordt een soort van “meegenomen”. Los van het feit dat hij het waarschijnlijk leuk gaat hebben en de leidsters professioneel zijn. Het is toch een ding.

Iemand zei iets over wennen tijdens het buitenspelen. Misschien is dat nog een optie? Dat je hem wat later brengt en er buiten (desnoods buiten het hek) even bij blijft?
Zij / haar ;-)

(Zie topictitel)
noorderling schreef:
18-07-2021 11:49
Dankjewel voor alle lieve, begripvolle en ogen-openende- reacties. Ik ben wel binnen geweest en ik ken het dagverblijf ook omdat iemand uit onze omgeving haar zoontje er heeft zitten, die is dus heel positief.

Ik vind loslaten over het algemeen al heel moeilijk. Dat varieert van de was doen, boodschappen doen tot aan dingen die met kind te maken. En dat ik daar iets mee moet, dat weet ik. Heb er overigens ook al therapie voor gehad, maar ik merk dat het er weer in sluipt.

Verder is dochter van het een op het andere moment ontzettend eenkennig geworden. Zodra een vreemde naar haar kijkt krijst ze de boel bij elkaar. Dat speelt ook mee in mijn schuldgevoel.

Dus ja, het is vooral MIJN gevoel. Ik moet zoals iemand al zei, ook de positieve dingen zien en ik concentreer me nu eigenlijk alleen op het negatieve.

Kortom, ik moet denk ik vooral met mezelf aan de slag. Want het niet los kunnen laten en overal gevaar zien is niet goed. Dat gaat z'n weerslag op mijn kind hebben.

Heel vreemd, want ik ben zo totaal niet opgevoed!
Als je weet dat je een issue hebt hiermee, laat je partner dan de eerste keren brengen zodat jij kan ophalen. Dan geef je in ieder geval je kind een neutrale kans om te wennen.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil je graag een positieve ervaring meegeven. Iedereen die ik er over sprak had het namelijk over brullen bij het afscheid, mama missen, etc. Ik zag daar als een berg tegenop. Niemand kan toch zo goed voor mijn kind zorgen als ikzelf?

Met 10 maanden ging onze zoon naar de gastouder. Een ochtendje wennen. Ik had me ingesteld op veel drama.

....

Niks. Gewoon, NIKS. Ik nam kind mee naar binnen, die zag een ander kindje, glimlachte blij, hij ging spelen, keek niet op of om toen ik wegging. Toen ik hem kwam halen keek hij met een gezicht van "wat doe jij nou hier??"

Dit is ook niet meer anders geweest! Hij vindt het er FANTASTISCH! Echt dolle pret. Hij heeft er een vriendin, ander speelgoed, andere uitdagingen.

Ondanks dat ik er zo vreselijk tegenop zag is het fantastisch. Ik vind het echt een aanvulling op ons ouderschap dat ons kind met nog iemand zo'n goede band opbouwt, waar hij vertrouwd is.

Van te voren had ik dat nooit zo bedacht.
Alle reacties Link kopieren
En ze is anderhalf nu toch? Dan kan je het ook een beetje 'verkopen', fijn met andere kindjes spelen, hartstikke leuk, lieve juffen :)

Sterkte met jezelf, je hebt je valkuil prima scherp, komt wel goed.
-Rosings- schreef:
18-07-2021 12:42
En ze is anderhalf nu toch? Dan kan je het ook een beetje 'verkopen', fijn met andere kindjes spelen, hartstikke leuk, lieve juffen :)

Sterkte met jezelf, je hebt je valkuil prima scherp, komt wel goed.
Klopt! 1,5 nu. Ja precies, dat probeer ik mezelf ook voor te houden! Ik zou het verschrikkelijk vinden de hele dag met pa en ma te zitten :lol:

Dankjewel voor je lieve berichtje
Alhoewel mijn oudste als een vis in het water is op de opvang vond ik de eerste keer voor de jongste toch weer wat spannend. Wat horrorverhalen uit mijn omgeving hielpen daar niet bij. En normaal ben ik heel nuchter. Maar gelukkig ging het heel soepel, bij nieuwe kindjes nemen ze vaak echt goed de tijd om het kind te laten wennen in de ruimte. Bel gerust in de loop van de dag/ochtend op om te horen hoe het gaat, dat is over het algemeen echt geen probleem. En met wat mazzel krijg je tussendoor nog een paar leuke foto's als ze met een app werken. De eerste keer is altijd even lastig TO. Veel succes en sterkte, en wat al gezegd werd: zo'n wendag is ook voor de ouders ;-)
Pergamon schreef:
18-07-2021 12:20
Ik wil je graag een positieve ervaring meegeven. Iedereen die ik er over sprak had het namelijk over brullen bij het afscheid, mama missen, etc. Ik zag daar als een berg tegenop. Niemand kan toch zo goed voor mijn kind zorgen als ikzelf?

Met 10 maanden ging onze zoon naar de gastouder. Een ochtendje wennen. Ik had me ingesteld op veel drama.

....

Niks. Gewoon, NIKS. Ik nam kind mee naar binnen, die zag een ander kindje, glimlachte blij, hij ging spelen, keek niet op of om toen ik wegging. Toen ik hem kwam halen keek hij met een gezicht van "wat doe jij nou hier??"

Dit is ook niet meer anders geweest! Hij vindt het er FANTASTISCH! Echt dolle pret. Hij heeft er een vriendin, ander speelgoed, andere uitdagingen.

Ondanks dat ik er zo vreselijk tegenop zag is het fantastisch. Ik vind het echt een aanvulling op ons ouderschap dat ons kind met nog iemand zo'n goede band opbouwt, waar hij vertrouwd is.

Van te voren had ik dat nooit zo bedacht.
Wat moet dat een opluchting geweest zijn en wat fijn voor jullie beide :shame:
Alle reacties Link kopieren
noorderling schreef:
18-07-2021 11:49

Verder is dochter van het een op het andere moment ontzettend eenkennig geworden. Zodra een vreemde naar haar kijkt krijst ze de boel bij elkaar. Dat speelt ook mee in mijn schuldgevoel.
Onze kinderen hadden in de eenkennigheidsfase beide een voorkeur voor een leidster die ze als enige uit bed mocht halen of troosten. Trok ook weer bij, al is die leidster bij peuter gewoon nog favoriet.
moizer schreef:
18-07-2021 11:20


Oh, en mocht ze met een betraand gezichtje naar binnen gedragen worden, realiseer je dan dat ze daar echt geen hele dag gaat huilen. Na een minuutje of wat is dat vaak al over!
Ja inderdaad! Voor jij de hoek om bent zijn de tranen vaak al voorbij en zijn ze al lekker aan het spelen.
Alle reacties Link kopieren
noorderling schreef:
18-07-2021 11:49
Dankjewel voor alle lieve, begripvolle en ogen-openende- reacties. Ik ben wel binnen geweest en ik ken het dagverblijf ook omdat iemand uit onze omgeving haar zoontje er heeft zitten, die is dus heel positief.

Ik vind loslaten over het algemeen al heel moeilijk. Dat varieert van de was doen, boodschappen doen tot aan dingen die met kind te maken. En dat ik daar iets mee moet, dat weet ik. Heb er overigens ook al therapie voor gehad, maar ik merk dat het er weer in sluipt.

Verder is dochter van het een op het andere moment ontzettend eenkennig geworden. Zodra een vreemde naar haar kijkt krijst ze de boel bij elkaar. Dat speelt ook mee in mijn schuldgevoel.

Dus ja, het is vooral MIJN gevoel. Ik moet zoals iemand al zei, ook de positieve dingen zien en ik concentreer me nu eigenlijk alleen op het negatieve.

Kortom, ik moet denk ik vooral met mezelf aan de slag. Want het niet los kunnen laten en overal gevaar zien is niet goed. Dat gaat z'n weerslag op mijn kind hebben.

Heel vreemd, want ik ben zo totaal niet opgevoed!
Hoe bedoel je dat?
Alle reacties Link kopieren
deenje schreef:
18-07-2021 10:40
Ik vond de
Eerste keer naar de opvang ook vreselijk. Zonder Corona, maar desondanks ….. ik had het liefst de zelfde dag ontslag genomen. En toch wende het en bleek dochter het er goed te hebben. Tuurlijk doen ze niet alles hetzelfde als thuis, maar toch was het wel goed. Ik ben er vanuit gegaan dat dit soort gevoelens normaal zijn.
Zo ging het hier ook alleen wel in corona tijd dus ook bij de deur. Huilen met tuiten in de auto. Pff..
Want idd mijn dochter vond het ook niet zo leuk dat ik wegging en zij bij vreemden bleef. Maar het komt goed na 5x ging het wat makkelijker..
Ook voor mij en nu wandelt ze gauw naar de deur en is mama vergeten.

Maar ik weet de eerste keren maar al te goed. Spanning liep zo erg op dat ik slecht sliep de nacht ervoor en soort van beroerd werd. Achteraf... niet nodig maargoed.

Als ik hier met vriendinnen over sprak bleek het gevoel wel vaker voor te komen alleen bij vele in mindere mate dan hoe ik het had ervaren. En er wordt heel snel afgedaan met ach, het went.
(Klopt ook maar je gevoel is daardoor niet weg waardoor je je nog niet altijd begrepen voelt)
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je hoor TO. Met name dat niet erbij kunnen blijven lijkt me heel erg lastig. Ik heb ook een eenkennig en soms angstig kind en bij de overgang van baby- naar peutergroep heb ik er een aantal ochtenden ruim een half uur bij gezeten. In die zin is het ook zeker met een baby makkelijker dan met een dreumes of peuter.

Het goede nieuws is dat mijn zoontje het wel echt heel leuk vindt op de opvang en het ook een enorme toevoeging is in zijn leven. Dat gun ik jullie ook.

Misschien helpt het om je gevoel te delen met het kdv? Mijn ervaring is dat ze heel lief en meedenkend zijn. Succes!
Alle reacties Link kopieren
noorderling schreef:
18-07-2021 10:28
Beste VIVA-ers,

Even jullie meningen en adviezen gevraagd, ik word namelijk gek van mezelf.

Dochter is nu 1,5 jaar en start binnenkort met de opvang. Dit omdat ik merk dat het voor haar ontwikkeling goed zou zijn, ze zich thuis verveelt en dit ivm mijn werk ook echt noodzakelijk is. Tot nu kon ik het opvangen met opa's en oma's.

Nu ben ik onlangs voor de tweede keer langs geweest en de twijfel slaat toe. De dag dat ze gaat wennen moet ik haar bij de voordeur afzetten, ik mag niet mee naar binnen ivm corona. En daarnaast ik vind het gewoon doodeng om de zorg uit handen te geven aan andere mensen dan familie.

En ja, ik weet het, er gaan elke dag tienduizenden kinderen naar de opvang maar ik ben zo bang dat ze het niet fijn gaat vinden, dat ze niet lief zullen zijn, dat ze er niks van snapt zo zonder mij/ons.

Wees alsjeblieft mild met de opmerkingen want ik word al naar als ik er nog maar aan denk.

Geef haar wel het vertrouwen dat het goed komt, kinderen voelen het aan. Ze zal de eerste paar keer wel hard huilen, maar als het goed is merk je snel genoeg dat ze het leuk vind en gaat het afscheid nemen ook beter. Ze moet eerst band opbouwen met de leidsters. Jouw gevoel is ook niet abnormaal ofzo.Ik liet als gastouder wel de moeder binnen, zodat ze haar kind wel naar binnen kon brengen. Maar ik heb ook minder kinderen over de vloer.

Het is wel gek dat kinderen ergens heen worden gestuurd, waar de ouders zelf niet eens naar binnen mogen. Dat geeft de kinderen een stukje onveilig gevoel denk ik, maar het kan ook aan mij liggen. Ook bij basisschool kinderen die nieuw zijn.
Maar dat zijn nu even de regels.
Even een update, vooral na alle fijne adviezen!

Nu 3 keer geweest en het gaat boven verwachting goed, ze speelt en is lekker bezig. Wel is ze bij afgeven verdrietig en moet ze even wennen in het begin bij een leidster.

Kortom een enorme opluchting, vooral voor mij. De leidsters geven indd updates en bij het ophalen zie ik een vrolijke dame die op haar gemak is. Ik hoop dat het zo blijft voortduren!

Nogmaals bedankt voor jullie lieve tips en eigen verhalen die jullie met mij gedeeld hebben :hug:

Ohja en niet geheel onbelangrijk, het is stiekem heerlijk om op die momenten even je handen vrij te hebben! Dat had ik niet verwacht :)
anoniem_405953 wijzigde dit bericht op 30-07-2021 19:57
12.71% gewijzigd
noorderling schreef:
30-07-2021 15:32
Even een update, vooral na alle fijne adviezen!

Nu 3 keer geweest en het gaat boven verwachting goed, ze speelt en is lekker bezig. Wel is ze bij afgeven verdrietig en moet ze even wennen in het begin bij een leidster.

Kortom een enorme opluchting, vooral voor mij 😂. De leidsters geven indd updates en bij het ophalen zie ik een vrolijke dame die op haar gemak is. Ik hoop dat het zo blijft voortduren!

Nogmaals bedankt voor jullie lieve tips en eigen verhalen die jullie met mij gedeeld hebben :hug:

Ohja en niet geheel onbelangrijk, het is stiekem heerlijk om op die momenten even je handen vrij te hebben! Dat had ik niet verwacht :)
Lekker van genieten, dat zijn de momenten om even ongestoord op een terrasje te lunchen zonder soepstengels, kinderstoelen, flesjes of snoetenpoetsers ;)

En wat fijn dat het verder goed gaat :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn Noorderling! En genieten is gezond hoor!
She was brave and strong and broken, all at once.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven