Kinderen
alle pijlers
Donorkindje en zusje vertellen [lege OP]
dinsdag 3 december 2024 om 09:23
Eens. Maar wat ik persoonlijk vooral gek vind is dat dochter van TO kennelijk nog nooit iets is verteld over halfzusje. Want zij snapt niet dat halfzusje haar vader ook pappa noemt?? Over de term kan je twisten, maar is er dan ook helemaal nooit ter sprake gekomen dat papa ook een ander kindje heeft met X?
dinsdag 3 december 2024 om 09:32
In een donor constructie is het dus niet zo dat 'de man ook een kindje met X heeft'Bbubbels schreef: ↑03-12-2024 09:23Eens. Maar wat ik persoonlijk vooral gek vind is dat dochter van TO kennelijk nog nooit iets is verteld over halfzusje. Want zij snapt niet dat halfzusje haar vader ook pappa noemt?? Over de term kan je twisten, maar is er dan ook helemaal nooit ter sprake gekomen dat papa ook een ander kindje heeft met X?
De man heeft X geholpen moeder te worden maar is feitenlijk geen partij.
Biologisch en wellicht emotioneel wel, daar moeten de volwassenen over op 1 lijn komen zodat de juiste woorden naar buiten toe kunnen worden gebruikt en naar de kinderen toe.
Ik heb geen kind MET mijn donor, ik heb een kind VAN mijn donor.
dinsdag 3 december 2024 om 09:49
dit is toch totaal niet van toepassing op het verhaal van TO? daar is de donorvader wel degelijk een uitwonende, maar betrokken papa. die communicatie lijkt helemaal in kannen en kruiken. het gaat nu om kind 2 dat blijkbaar vergeten is in de communicatie-strategie.-Rosings- schreef: ↑03-12-2024 09:32In een donor constructie is het dus niet zo dat 'de man ook een kindje met X heeft'
De man heeft X geholpen moeder te worden maar is feitenlijk geen partij.
Biologisch en wellicht emotioneel wel, daar moeten de volwassenen over op 1 lijn komen zodat de juiste woorden naar buiten toe kunnen worden gebruikt en naar de kinderen toe.
Ik heb geen kind MET mijn donor, ik heb een kind VAN mijn donor.
En doooooor!
dinsdag 3 december 2024 om 09:58
Dan snap ik niet waarom het kindje consequent 'donor-dochter' wordt genoemd. Als de donor constructie niet meer van toepassing is (is er dan ook erkend en gezag? of is het allemaal alsnog vrijblijvend al is het meer dan gemiddeld?)broadway schreef: ↑03-12-2024 09:49dit is toch totaal niet van toepassing op het verhaal van TO? daar is de donorvader wel degelijk een uitwonende, maar betrokken papa. die communicatie lijkt helemaal in kannen en kruiken. het gaat nu om kind 2 dat blijkbaar vergeten is in de communicatie-strategie.
Onze donor-vader is ook betrokken, dat maakt hem geen papa, bezoekjes en logeren maakt geen papa. En als dat wel de bedoeling is moet dat voor iedereen helder zijn. En zeker geen kinderen 'vergeten' in de communicatie (of te laat aanhaken)
vindt TO het ok dat donor-dochter haar ook mama noemt en dat op school zo deelt? Voedt ze het kind op? Het lijkt mij dat kind 1 de banden ook niet helemaal duidelijk heeft.
Er zit veel ruis in het woord gebruik in ieder geval daarom vraag ik me af hoe helder het nou eigenlijk is voor iedereen. En zodra het wel helder is, duidelijke woorden gebruiken naar de kindjes en de buitenwereld toe.
dinsdag 3 december 2024 om 09:59
Ok. Maar ook in jouw constructie; weet jouw kind dan niet dat hij/zij VAN donor is? Ik vind het gewoon gek dat dat nooit ter sprake zou komen. Zeker in situatie van TO. Want dochter wordt daar regelmatig geconfronteerd met haar halfzusje (of hoe je het dan ook wil noemen). Dat zij dezelfde verwekker (vader/papa/zaadje) heeft als halfzusje lijkt me toch een voor de hand liggend gespreksonderwerp? Als ik TO goed begrijp is daar nog nooit een woord over gewisseld met dochter.-Rosings- schreef: ↑03-12-2024 09:32In een donor constructie is het dus niet zo dat 'de man ook een kindje met X heeft'
De man heeft X geholpen moeder te worden maar is feitenlijk geen partij.
Biologisch en wellicht emotioneel wel, daar moeten de volwassenen over op 1 lijn komen zodat de juiste woorden naar buiten toe kunnen worden gebruikt en naar de kinderen toe.
Ik heb geen kind MET mijn donor, ik heb een kind VAN mijn donor.
dinsdag 3 december 2024 om 10:02
Zeker weet kind dat wel, die weet wie donor is, zegt soms papa en wordt gecorrigeerd naar 'donor-vader'. (zie de eerdere reactie)Bbubbels schreef: ↑03-12-2024 09:59Ok. Maar ook in jouw constructie; weet jouw kind dan niet dat hij/zij VAN donor is? Ik vind het gewoon gek dat dat nooit ter sprake zou komen. Zeker in situatie van TO. Want dochter wordt daar regelmatig geconfronteerd met haar halfzusje (of hoe je het dan ook wil noemen). Dat zij dezelfde verwekker (vader/papa/zaadje) heeft als halfzusje lijkt me toch een voor de hand liggend gespreksonderwerp? Als ik TO goed begrijp is daar nog nooit een woord over gewisseld met dochter.
Het verbaasd mij ook dat beide kinderen in deze OP het niet weten (op nivo).
Ik heb denk ik meer info nodig omdat er nog veel te speculeren valt gebaseerd op de OP
dinsdag 3 december 2024 om 10:24
Ja duidelijkheid is belangrijk, maar op geleide van kind. Dat je een kind blijft corrigeren om “donorvader” te zeggen ipv “papa” is een keuze, maar helemaal bepaal je daarmee niet hoe kind er zelf over denkt en welke band het voelt met biovader.
Wat ik me afvraag is of alle betrokken volwassenen in het construct van TO er wel hetzelfde instaan. TO is er pas later bijgekomen en heeft eigenlijk weinig over de situatie te zeggen, behalve over hoe haar eigen dochter geïnformeerd wordt.
Dit dan nog los van dat je kinderen maar beperkt kunt sturen.
dinsdag 3 december 2024 om 10:28
Dat gebeurt (bij ons, door mij) niet als botte correctie en ook niet altijd, maar als kind teleurstelling laat blijken omdat hij 'papa' nivo verwacht van donor, 'waarom doet papa dat nooit?' bijvoorbeeld, dan leg ik weer eens uit dat het fijn is om papa te zeggen blablabla, maar dat hij donorvader is en dat dat anders is dan papa's.Ravintola schreef: ↑03-12-2024 10:24Ja duidelijkheid is belangrijk, maar op geleide van kind.
Wat ik me afvraag is of alle betrokken volwassenen hier wel hetzelfde instaan. TO is er pas later bijgekomen en heeft eigenlijk weinig over de situatie te zeggen, behalve over hoe haar eigen dochter geïnformeerd wordt.
Dit dan nog los van dat je kinderen maar beperkt kunt sturen. Dat je een kind blijft corrigeren om “donorvader” te zeggen ipv “papa” is een keuze, maar helemaal bepaal je daarmee niet hoe kind er zelf over denkt en welke band het voelt met biovader.
Nou ja, tis een doorgaand process waar het soms vaker ter sprake komt en soms tijden niet, te veel om helemaal uit te typen. maar dan wil ik toch op zo'n reactie als deze reageren want zo zwart wit is het gelukkig ook niet.
dinsdag 3 december 2024 om 10:49
Mijn kind mist wel familie ja en zou een papa ook fijn vinden, in ieder geval de kinder-geromanticeerde-versie van een papa
Want dat dat ook betekend dat je mama moet delen gaat vast geen goed idee zijn Hij wil ook graag een broertje of zusje, maar had laatst ook door dat dat ook niet altijd gezellig en feest is (ruziende broers en zussen bij speelafspraakjes etc). Zijn donor-broer is 23 en woont ver weg, hij noemt hem trots als broer, maar heeft er dus niet echt een broer aan.
dinsdag 3 december 2024 om 11:07
Ik ben een beetje verbaasd over alle “ja maar hij is nu eenmaal de papa” reacties.
Hij is de (biologische) vader. Papa zijn is in mijn ogen wat anders.
Al lijkt het erop dat de partner van TO wel tot op zeker hoogte een papa-rol vervult.
Ik denk vooral dat de betrokken volwassenen moeten uitspreken hoe zij de dingen zien en welke naam dat krijgt.
Verder zou ik het niet te moeilijk maken, er zijn tegenwoordig genoeg andere vormen van ouderschap dan het traditionele gezin.
TO kan prima tegen haar dochter zeggen dat X een halfzusje is en ze dezelfde vader hebben.
Dat het meisje over TO als mama spreekt vind ik gek en dat zou ik zeker corrigeren (dwz door de moeder van het meisje).
Hij is de (biologische) vader. Papa zijn is in mijn ogen wat anders.
Al lijkt het erop dat de partner van TO wel tot op zeker hoogte een papa-rol vervult.
Ik denk vooral dat de betrokken volwassenen moeten uitspreken hoe zij de dingen zien en welke naam dat krijgt.
Verder zou ik het niet te moeilijk maken, er zijn tegenwoordig genoeg andere vormen van ouderschap dan het traditionele gezin.
TO kan prima tegen haar dochter zeggen dat X een halfzusje is en ze dezelfde vader hebben.
Dat het meisje over TO als mama spreekt vind ik gek en dat zou ik zeker corrigeren (dwz door de moeder van het meisje).
dinsdag 3 december 2024 om 11:30
Nova schreef: ↑03-12-2024 11:07Ik ben een beetje verbaasd over alle “ja maar hij is nu eenmaal de papa” reacties.
Hij is de (biologische) vader. Papa zijn is in mijn ogen wat anders.
Al lijkt het erop dat de partner van TO wel tot op zeker hoogte een papa-rol vervult.
Ik denk vooral dat de betrokken volwassenen moeten uitspreken hoe zij de dingen zien en welke naam dat krijgt.
Verder zou ik het niet te moeilijk maken, er zijn tegenwoordig genoeg andere vormen van ouderschap dan het traditionele gezin.
TO kan prima tegen haar dochter zeggen dat X een halfzusje is en ze dezelfde vader hebben.
Dat het meisje over TO als mama spreekt vind ik gek en dat zou ik zeker corrigeren (dwz door de moeder van het meisje).
Kind logeert bij haar biologische vader en noemt hem papa, hij vervult een vaderrol voor kind. Lijkt me toch ook van belang hoe kind het ziet, niet alleen hoe de volwassenen het zien en graag willen dat het door kind gezien wordt. Als de drie volwassenen bedenken dat hij "geen papa" is, dan mag kind dit dan ook niet meer zeggen?
Dat een willekeurig iemand op het Viva forum "papa zijn in haar ogen iets anders vindt" is niet relevant
dinsdag 3 december 2024 om 11:41
precies dit. hoe kunnen mensen zo raar verontwaardigd zijn over wel/niet vader/papa/verwekker/donorvader als het verhaal klip en klaar aangeeft dat het kind de vader papa noemt, contact heeft en een band.Poeszie schreef: ↑03-12-2024 11:30Kind logeert bij haar biologische vader en noemt hem papa, hij vervult een vaderrol voor kind. Lijkt me toch ook van belang hoe kind het ziet, niet alleen hoe de volwassenen het zien en graag willen dat het door kind gezien wordt. Als de drie volwassenen bedenken dat hij "geen papa" is, dan mag kind dit dan ook niet meer zeggen?
Dat een willekeurig iemand op het Viva forum "papa zijn in haar ogen iets anders vindt" is niet relevant
vervolgens is het de echtgenote en moeder van kind 2 dat praat over donorkind en nu pas lijkt te gaan nadenken over hoe ze hier met kind 2 mee om zullen gaan terwijl dit voor kind 1 allang duidelijk en voor haar helemaal normaal is: die man is papa en woont bij TO die soms zelfs als mama aangeduid wordt.
Hoezo dan ook met z'n allen bij elkaar? voor kind 1 is alles al duidelijk, vader en moeder van kind 2 moeten bepalen hoe ze met deze vertraging in communicatie naar kind 2 omgaan en wat mij betreft zou dat zo simpel mogelijk zijn. vaststellen dat papa idd ook papa is van kind 1. punt.
het is echt helemaal geen moeilijk verhaal, maar je kunt het wel heel moeilijk maken als je wil.
broadway wijzigde dit bericht op 03-12-2024 11:42
0.43% gewijzigd
En doooooor!
dinsdag 3 december 2024 om 11:42
Ik zou er vooral geen groot ding van maken. Dit is een gesprek wat normaal zou moeten zijn voor je kind. Wat steeds terug komt en met de leeftijd steeds verder uitgebreid wordt.
Zeker omdat ze dus soort van zusjes zijn, maar wel anders behandeld worden door papa. Half zusje mag nooit denken dat zij papa minder ziet, omdat hij haar minder leuk vindt.
Want als kinderen iets niet begrijpen, betrekken ze het op zichzelf. Denken ze dat het aan hen ligt.
Ze zien heel goed hoe er onderscheid gemaakt wordt door hun ouders. En als ze niet begrijpen waarom dat is, kan dat groot verdriet worden op latere leeftijd.
Zeker omdat ze dus soort van zusjes zijn, maar wel anders behandeld worden door papa. Half zusje mag nooit denken dat zij papa minder ziet, omdat hij haar minder leuk vindt.
Want als kinderen iets niet begrijpen, betrekken ze het op zichzelf. Denken ze dat het aan hen ligt.
Ze zien heel goed hoe er onderscheid gemaakt wordt door hun ouders. En als ze niet begrijpen waarom dat is, kan dat groot verdriet worden op latere leeftijd.
dinsdag 3 december 2024 om 11:47
Er is zeker een band tussen de vader en het meisje, maar een paar keer logeren en op kinderverjaardagen komen is toch niet hetzelfde als papa zijn?
Het hoeft zeker niet te groot gemaakt te worden, ze zijn nog zo klein, en natuurlijk als iedereen het prima vind, lekker papa laten zeggen door het kind.
Maar een papa met verantwoordelijkheden en dagelijkse opvoeding is toch echt ANDERS dan een gezellige vent die je papa noemt waar je gaat logeren.
En die verwachtingen moeten, juist bij het donorkind, wel helder zijn om teleurstelling en verdriet te voorkomen. En daarvoor moeten eerst alle volwassenen het eens zijn over die verwachtingen (en de woorden die daar bij horen).
En als dat 'papa' blijft <3 super fijn natuurlijk
Het hoeft zeker niet te groot gemaakt te worden, ze zijn nog zo klein, en natuurlijk als iedereen het prima vind, lekker papa laten zeggen door het kind.
Maar een papa met verantwoordelijkheden en dagelijkse opvoeding is toch echt ANDERS dan een gezellige vent die je papa noemt waar je gaat logeren.
En die verwachtingen moeten, juist bij het donorkind, wel helder zijn om teleurstelling en verdriet te voorkomen. En daarvoor moeten eerst alle volwassenen het eens zijn over die verwachtingen (en de woorden die daar bij horen).
En als dat 'papa' blijft <3 super fijn natuurlijk
dinsdag 3 december 2024 om 11:47
Hebben jullie juridisch ook alles goed geregeld?
Heeft papa gezag? Is er een ouderschapsplan?
Want anders kan moeder morgen beslissen dat ze 2 uur verderop gaat verhuizen en papa haar nauwelijks nog ziet.
En stel moeder overlijdt plotseling, gaat het kind naar jeugdzorg. Zie haar dan maar weer eens terug te krijgen als jij niet geregistreerd staat als ouder.
Voordat je door de hele procedure bent om haar op te vangen, ben je zo 6 maanden verder. De rechter kan dan oordelen dat ze geaard is bij haar pleeggezin en het niet in haar belang is om van gezin te wisselen.
Heeft papa gezag? Is er een ouderschapsplan?
Want anders kan moeder morgen beslissen dat ze 2 uur verderop gaat verhuizen en papa haar nauwelijks nog ziet.
En stel moeder overlijdt plotseling, gaat het kind naar jeugdzorg. Zie haar dan maar weer eens terug te krijgen als jij niet geregistreerd staat als ouder.
Voordat je door de hele procedure bent om haar op te vangen, ben je zo 6 maanden verder. De rechter kan dan oordelen dat ze geaard is bij haar pleeggezin en het niet in haar belang is om van gezin te wisselen.
dropdrop wijzigde dit bericht op 03-12-2024 11:48
3.98% gewijzigd
dinsdag 3 december 2024 om 11:47
broadway schreef: ↑03-12-2024 11:41precies dit. hoe kunnen mensen zo raar verontwaardigd zijn over wel/niet vader/papa/verwekker/donorvader als het verhaal klip en klaar aangeeft dat het kind de vader papa noemt, contact heeft en een band.
vervolgens is het de echtgenote en moeder van kind 2 dat praat over donorkind en nu pas lijkt te gaan nadenken over hoe ze hier met kind 2 mee om zullen gaan terwijl dit voor kind 1 allang duidelijk en voor haar helemaal normaal is: die man is papa en woont bij TO die soms zelfs als mama aangeduid wordt.
Hoezo dan ook met z'n allen bij elkaar? voor kind 1 is alles al duidelijk, vader en moeder van kind 2 moeten bepalen hoe ze met deze vertraging in communicatie naar kind 2 omgaan en wat mij betreft zou dat zo simpel mogelijk zijn. vaststellen dat papa idd ook papa is van kind 1. punt.
het is echt helemaal geen moeilijk verhaal, maar je kunt het wel heel moeilijk maken als je wil.
Nou echt. En verder ook eens.
dinsdag 3 december 2024 om 11:53
Dat zeg ik: hij vervult zeker wel een papa-rol.Poeszie schreef: ↑03-12-2024 11:30Kind logeert bij haar biologische vader en noemt hem papa, hij vervult een vaderrol voor kind. Lijkt me toch ook van belang hoe kind het ziet, niet alleen hoe de volwassenen het zien en graag willen dat het door kind gezien wordt. Als de drie volwassenen bedenken dat hij "geen papa" is, dan mag kind dit dan ook niet meer zeggen?
Dat een willekeurig iemand op het Viva forum "papa zijn in haar ogen iets anders vindt" is niet relevant
Maar er wordt gezegd: hij is de donor, dus de papa. Nee, dat maakt hem vader. Dat bedoelde ik.
Een beetje wat Rosings ook zegt.
En is het geval van papa is er hier geen probleem, maar het kind zegt ook dat TO een mama is.
Dus kennelijk is toch niet alles heel duidelijk voor het kind.
dinsdag 3 december 2024 om 11:55
rosings, het kind NOEMT de vader papa. het maakt he-le-maal niets uit wat jij of ik daarvan vinden. het is al zo.-Rosings- schreef: ↑03-12-2024 11:47Er is zeker een band tussen de vader en het meisje, maar een paar keer logeren en op kinderverjaardagen komen is toch niet hetzelfde als papa zijn?
Het hoeft zeker niet te groot gemaakt te worden, ze zijn nog zo klein, en natuurlijk als iedereen het prima vind, lekker papa laten zeggen door het kind.
Maar een papa met verantwoordelijkheden en dagelijkse opvoeding is toch echt ANDERS dan een gezellige vent die je papa noemt waar je gaat logeren.
En die verwachtingen moeten, juist bij het donorkind, wel helder zijn om teleurstelling en verdriet te voorkomen. En daarvoor moeten eerst alle volwassenen het eens zijn over die verwachtingen (en de woorden die daar bij horen).
En als dat 'papa' blijft <3 super fijn natuurlijk
dit topic gaat over kind 2 die schijnbaar nog van niks weet.
En doooooor!
dinsdag 3 december 2024 om 12:04
Nova schreef: ↑03-12-2024 11:53Dat zeg ik: hij vervult zeker wel een papa-rol.
Maar er wordt gezegd: hij is de donor, dus de papa. Nee, dat maakt hem vader. Dat bedoelde ik.
Een beetje wat Rosings ook zegt.
En is het geval van papa is er hier geen probleem, maar het kind zegt ook dat TO een mama is.
Dus kennelijk is toch niet alles heel duidelijk voor het kind.
Dat zijn labels die jij gebruikt, is toch helemaal niet relevant? Is toch maar net wat voor gevoel je zelf bij een label hebt? Jij maakt kennelijk een onderscheid tussen vader en papa, dat ligt voor mij al weer anders. Maar kind noemt hem papa. Voor het kind is het volgens mij prima duidelijk. Of moet ze hem vader noemen volgens jouw definitie? Of Piet of Klaas? Dat papa versus vader, voor wie is dat precies relevant? Het antwoord is --> voor de volwassenen, want die willen het op een bepaalde manier
En het kind is 3,5. Dat mama noemen gaat vast vanzelf over. Wellicht is het een slip of the tongue, omdat ze gewend is haar verzorger mama te noemen. Lijkt me niet zo'n big deal eigenlijk
poeszie wijzigde dit bericht op 03-12-2024 12:05
2.01% gewijzigd
dinsdag 3 december 2024 om 12:04
En het kind van 3,5 dat het woord papa gebruikt laten we dan gewoon haar gang gaan met alle verwachtingen die bij dat woord horen? Die ze steeds beter gaat begrijpen naarmate ze ouder, waarvan ze ziet dat die niet van toepassing zijn ?
Dat zou ik ronduit gemeen vinden naar het meisje toe. Dan kan je beter nu meer gaan uitleggen hoe het zit, ook naar TO toe waar als mama naar gerefereerd wordt.
En natuurlijk het zusje ook op dezelfde wijze informeren.
Ik denk dat we van TO meer info nodig hebben over wat de situatie nu precies is, hoe die in de toekomst ingevuld worden en welke woorden daarbij horen.
De woorden van een 3.5 jarige als harde waarheid vasthouden lijkt me niet zonder meer de bedoeling
dinsdag 3 december 2024 om 12:08
Dat is precies wat ik bedoel. Nogmaals, ik had het niet over wat het donorkind zegt.Poeszie schreef: ↑03-12-2024 12:04Dat zijn labels die jij gebruikt, is toch helemaal niet relevant? Is toch maar net wat voor gevoel je zelf bij een label hebt? Jij maakt kennelijk een onderscheid tussen vader en papa, dat ligt voor mij al weer anders. Maar kind noemt hem papa. Voor het kind is het volgens mij prima duidelijk. Of moet ze hem vader noemen volgens jouw definitie? Of Piet of Klaas? Dat papa versus vader, voor wie is dat precies relevant? Het antwoord is --> voor de volwassenen, want die willen het op een bepaalde manier
Ik had het over de reacties hier, van volwassenen dus. Voor wie vader en papa hetzelfde is.
Maar kennelijk is dat voor velen dus gewoon zo.
Verder ben ik het met je eens dat TO de situatie ingewikkelder maakt dan het is.
dinsdag 3 december 2024 om 12:14
-Rosings- schreef: ↑03-12-2024 12:04En het kind van 3,5 dat het woord papa gebruikt laten we dan gewoon haar gang gaan met alle verwachtingen die bij dat woord horen? Die ze steeds beter gaat begrijpen naarmate ze ouder, waarvan ze ziet dat die niet van toepassing zijn ?
Dat zou ik ronduit gemeen vinden naar het meisje toe. Dan kan je beter nu meer gaan uitleggen hoe het zit, ook naar TO toe waar als mama naar gerefereerd wordt.
En natuurlijk het zusje ook op dezelfde wijze informeren.
Ik denk dat we van TO meer info nodig hebben over wat de situatie nu precies is, hoe die in de toekomst ingevuld worden en welke woorden daarbij horen.
De woorden van een 3.5 jarige als harde waarheid vasthouden lijkt me niet zonder meer de bedoeling
Niemand zegt toch dat je kind niet moet begeleiden? Maar wat zou jouw oplossing dan zijn? Tegen kind zeggen dat ze geen papa meer mag zeggen?
dinsdag 3 december 2024 om 12:19
Dat hij zich als een papa gaat gedragen? Dus niet meer zo'n halfslachtige gelegenheids-papa, maar duidelijke afspraken over zijn rol.
Zodat papa niet komt en gaat met hoe de pet staat van de ouders, maar dat ze ergens op kan rekenen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
