Kinderen
alle pijlers
Donorkindje en zusje vertellen
maandag 2 december 2024 om 15:59
Goedemiddag,
Lang verhaal kort: toen ik mijn huidige man leerde kennen zat hij in een donortraject met een kennis die dolgraag een kindje wilde maar de 40 naderde en geen man had. Mijn man dacht toen nog voor altijd alleen te blijven en had geen gezin meer verwacht dus zo hebben ze het contract opgesteld en zij is zwanger geraakt rond het moment dat wij elkaar leerden kennen. De insteek was donorvader die wel gewoon bekend zou zijn voor het kindje met zo nu en dan contact, zodat het kindje wel altijd zou weten wie haar vader is.
Fast forward naar het nu, 4 jaar later hebben wij samen een dochter van bijna 3 en een donordochter van 3.5. We hebben goed contact met moeder en dochter, komen op elkaars kinderverjaardagen en de afgelopen periode is onze bonusdochter ook een paar keer een weekendje komen logeren. De moeder staat er alleen voor natuurlijk en dat is hartstikke zwaar dus voor haar is het heel fijn dat haar dochter ook af en toe bij ons kan zijn. De zusjes zijn superleuk samen, lijken ook heel erg op elkaar en die hebben echt een niet te ontkennen zusterlijke band.
Donordochter had laatst op school verteld dat ze wel een papa heeft en ook 2 mama's: ze noemde mij mama afgelopen weekend.
Mijn eigen dochter reageerde daar wel lief op maar af en toe zegt ze ook wel: nee is mijn papa/mama! Ze gaan allebei ook wat vragen stellen dus nu het moment om met een goed verhaal te komen.
Mijn vraag is, heeft iemand ervaring met een dergelijke situatie en hoe vertel je zoiets? Doel is natuurlijk vooral om zo open mogelijk te zijn en het voor beide meisjes zo goed mogelijk uit te leggen.
Maar ik weet niet zo goed hoe, we gaan het onderling wel afstemmen natuurlijk maar ik ben op zoek naar input. Heb de sites van het Fiom e.d. al afgestruind maar lees daar vooral over situaties met een onbekende donor en dat is onze situatie niet.
Ook de boekjes die ik kon vinden sluiten niet echt lekker aan.
Liefs
Lang verhaal kort: toen ik mijn huidige man leerde kennen zat hij in een donortraject met een kennis die dolgraag een kindje wilde maar de 40 naderde en geen man had. Mijn man dacht toen nog voor altijd alleen te blijven en had geen gezin meer verwacht dus zo hebben ze het contract opgesteld en zij is zwanger geraakt rond het moment dat wij elkaar leerden kennen. De insteek was donorvader die wel gewoon bekend zou zijn voor het kindje met zo nu en dan contact, zodat het kindje wel altijd zou weten wie haar vader is.
Fast forward naar het nu, 4 jaar later hebben wij samen een dochter van bijna 3 en een donordochter van 3.5. We hebben goed contact met moeder en dochter, komen op elkaars kinderverjaardagen en de afgelopen periode is onze bonusdochter ook een paar keer een weekendje komen logeren. De moeder staat er alleen voor natuurlijk en dat is hartstikke zwaar dus voor haar is het heel fijn dat haar dochter ook af en toe bij ons kan zijn. De zusjes zijn superleuk samen, lijken ook heel erg op elkaar en die hebben echt een niet te ontkennen zusterlijke band.
Donordochter had laatst op school verteld dat ze wel een papa heeft en ook 2 mama's: ze noemde mij mama afgelopen weekend.
Mijn eigen dochter reageerde daar wel lief op maar af en toe zegt ze ook wel: nee is mijn papa/mama! Ze gaan allebei ook wat vragen stellen dus nu het moment om met een goed verhaal te komen.
Mijn vraag is, heeft iemand ervaring met een dergelijke situatie en hoe vertel je zoiets? Doel is natuurlijk vooral om zo open mogelijk te zijn en het voor beide meisjes zo goed mogelijk uit te leggen.
Maar ik weet niet zo goed hoe, we gaan het onderling wel afstemmen natuurlijk maar ik ben op zoek naar input. Heb de sites van het Fiom e.d. al afgestruind maar lees daar vooral over situaties met een onbekende donor en dat is onze situatie niet.
Ook de boekjes die ik kon vinden sluiten niet echt lekker aan.
Liefs
maandag 2 december 2024 om 16:09
Eerlijkheid vanaf het begin. Maak een eenvoudig verhaal ivm de leeftijd en voeg daar in de toekomst steeds meer onderdelen aan toe.
Begin door aan te geven dat donor ook een papa en mama heeft net als iedereen. Een voorbeeld "mama wilde heel graag een kindje maar had geen papa. Daarom geeft ze haar vriendje X gevraagd om te helpen en dat heeft hij gedaan en toen kreeg ik (niet wij) jou". Ga geen dingen invullen voor je kind. Vertel het kort en feitelijk. Kijk of er vragen komen en geef dan eerlijk antwoord. De kans bestaat dat die vragen er niet komen en dan laat je het rusten.
Begin door aan te geven dat donor ook een papa en mama heeft net als iedereen. Een voorbeeld "mama wilde heel graag een kindje maar had geen papa. Daarom geeft ze haar vriendje X gevraagd om te helpen en dat heeft hij gedaan en toen kreeg ik (niet wij) jou". Ga geen dingen invullen voor je kind. Vertel het kort en feitelijk. Kijk of er vragen komen en geef dan eerlijk antwoord. De kans bestaat dat die vragen er niet komen en dan laat je het rusten.
maandag 2 december 2024 om 16:12
De insteek was donorvader die wel gewoon bekend zou zijn voor het kindje met zo nu en dan contact, zodat het kindje wel altijd zou weten wie haar vader is.
Fast forward naar het nu, 4 jaar later hebben wij samen een dochter van bijna 3 en een donordochter van 3.5. We hebben goed contact met moeder en dochter, komen op elkaars kinderverjaardagen en de afgelopen periode is onze bonusdochter ook een paar keer een weekendje komen logeren.
Donordochter had laatst op school verteld dat ze wel een papa heeft en ook 2 mama's: ze noemde mij mama afgelopen weekend.
Mijn eigen dochter reageerde daar wel lief op maar af en toe zegt ze ook wel: nee is mijn papa/mama! Ze gaan allebei ook wat vragen stellen dus nu het moment om met een goed verhaal te komen.
Ik snap het niet zo goed. Beide kinderen weten niet dat papa van allebei de papa is en dat ze (half)zusjes zijn? Want dat is toch eigenlijk het enige wat nu van belang is? Hij is van allebei de papa. Dat hij geen relatie had met die vrouw is toch niet echt relevant nu?
Heel fijn dat het zo mooi samen gaat trouwens hoor! Hoop dat dat zo blijft.
maandag 2 december 2024 om 16:16
Hier ben ik het helemaal niet mee eens. Waarom is papa er wel altijd voor het ene kind en niet voor het andere (donor)kind? Donorkind krijgt zonder duiding dus gewoon de boodschap dat ze niet zo belangrijk is voor papa en dat het andere kind dat wel is.S-Groot schreef: ↑02-12-2024 16:12Ik snap het niet zo goed. Beide kinderen weten niet dat papa van allebei de papa is en dat ze (half)zusjes zijn? Want dat is toch eigenlijk het enige wat nu van belang is? Hij is van allebei de papa. Dat hij geen relatie had met die vrouw is toch niet echt relevant nu?
Heel fijn dat het zo mooi samen gaat trouwens hoor! Hoop dat dat zo blijft.
maandag 2 december 2024 om 16:18
OlleGrieze schreef: ↑02-12-2024 16:16Hier ben ik het helemaal niet mee eens. Waarom is papa er wel altijd voor het ene kind en niet voor het andere (donor)kind? Donorkind krijgt zonder duiding dus gewoon de boodschap dat ze niet zo belangrijk is voor papa en dat het andere kind dat wel is.
Ja dat bedacht ik nadat ik het gepost had. Maar ik mag toch aannemen dat het donorkind zelf toch wél al lang weet hoe het zit?! Ik zou het echt erg vinden als dat nu nog eens een keer verteld moet gaan worden want dat enorme verschil tussen beide kinderen is er natuurlijk al vanaf de geboorte.
maandag 2 december 2024 om 16:19
Donorkindje weet het wel al goed dat hij de papa is maar met mijn dochter die 2 is nog geen echt gesprek over gehad, zij hoorde nu voor het eerst donorkindje papa zeggen tegen haar papa. Dus ik ga dat sowieso nu met eigen kindje bespreken, ben alleen op zoek naar tips over hoe je dat vertelt en of het misschien handig is om een keer een gesprek met z'n allen te hebben met de kindjes samen oid. Ben een beetje bang dat we het niet goed uitdragen ofzo waardoor het misschien niet goed overkomt of zelfs schadelijk is. Een kinderbreintje werkt zo anders natuurlijk.S-Groot schreef: ↑02-12-2024 16:12Ik snap het niet zo goed. Beide kinderen weten niet dat papa van allebei de papa is en dat ze (half)zusjes zijn? Want dat is toch eigenlijk het enige wat nu van belang is? Hij is van allebei de papa. Dat hij geen relatie had met die vrouw is toch niet echt relevant nu?
Heel fijn dat het zo mooi samen gaat trouwens hoor! Hoop dat dat zo blijft.
Wil het gewoon goed doen.
En ja het gaat nu supergoed en we doen er voor het welzijn van de meiden uiteraard alles aan om het zo te houden.
maandag 2 december 2024 om 16:24
Ken je de boekjes van Anne Sluiter en Marja Visser?
https://eenbijzondergewoongezin.nl/bestellen/
Jullie kinderen kunnen nog niet zelf lezen, dus geef er je eigen draai aan dat er verschillende soorten papa’s zijn. Die van het zaadje en die die bij je woont.
https://eenbijzondergewoongezin.nl/bestellen/
Jullie kinderen kunnen nog niet zelf lezen, dus geef er je eigen draai aan dat er verschillende soorten papa’s zijn. Die van het zaadje en die die bij je woont.
ravintola wijzigde dit bericht op 02-12-2024 17:08
3.15% gewijzigd
maandag 2 december 2024 om 16:24
Aangezien het nu één groot onduidelijk kluwen is zou ik het jullie dochter apart vertellen.
Kan je er nadien desnoods nog één groot "one happy family"-verhaal van maken, maar ik vrees dat ze het samen vertellen nog een groter kluwen gaat opleveren.
Daarnaast zou ik aan de andere moeder toch ook wel vragen dat zij haar kind inlicht over dat jij niet haar moeder bent. En ook geen stiefmoeder. Maar enkel de partner van haar vader.
Ik snap anderzijds wel dat als je 3 à 4 bent én je hebt ook nog eens een "zusje" dat even oud is het verwarrend kan zijn
.
Kan je er nadien desnoods nog één groot "one happy family"-verhaal van maken, maar ik vrees dat ze het samen vertellen nog een groter kluwen gaat opleveren.
Daarnaast zou ik aan de andere moeder toch ook wel vragen dat zij haar kind inlicht over dat jij niet haar moeder bent. En ook geen stiefmoeder. Maar enkel de partner van haar vader.
Ik snap anderzijds wel dat als je 3 à 4 bent én je hebt ook nog eens een "zusje" dat even oud is het verwarrend kan zijn
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 2 december 2024 om 16:33
Donorkind is de halfzus dus ik zou het nu op die manier zeggen en later uitleggen dat zij een donorkind is (wanneer ze het concept beter kan begrijpen). Hoe praat de moeder erover met haar (donor)kindje?
Iemand dichtbij mij is van een donorvader en heeft ook halfzussen/broers, zo noemt hij het ook. Uiteindelijk is openheid het belangrijkst op termijn, maar het moet wel te begrijpen zijn
Iemand dichtbij mij is van een donorvader en heeft ook halfzussen/broers, zo noemt hij het ook. Uiteindelijk is openheid het belangrijkst op termijn, maar het moet wel te begrijpen zijn
maandag 2 december 2024 om 16:33
Is dat niet hetzelfde dan? zelfs ik vind dit ingewikkeld, want ik snap je echt wel maar waar zit het verschil dan: laat staan dat 2 van die kleintjes het begrijpen.Wissewis schreef: ↑02-12-2024 16:24Aangezien het nu één groot onduidelijk kluwen is zou ik het jullie dochter apart vertellen.
Kan je er nadien desnoods nog één groot "one happy family"-verhaal van maken, maar ik vrees dat ze het samen vertellen nog een groter kluwen gaat opleveren.
Daarnaast zou ik aan de andere moeder toch ook wel vragen dat zij haar kind inlicht over dat jij niet haar moeder bent. En ook geen stiefmoeder. Maar enkel de partner van haar vader.
Ik snap anderzijds wel dat als je 3 à 4 bent én je hebt ook nog eens een "zusje" dat even oud is het verwarrend kan zijn
Ik zou een deskundige vragen om kort mee te kijken naar wat je het beste kunt zeggen en in welke samenstelling, een kinderpsycholoog ofzo.
maandag 2 december 2024 om 16:35
Ik merk dat ik het best erg vind dat het donorkind verteld is dat de donor haar 'vader' is en hem papa noemt. Geen idee hoe de boodschap aan het donorkind verteld is, maar ik vermoed niet dat het iets was in de zin van 'Mama wilde heel graag een kindje maar vond geen papa. En toen heeft goede vriend 'Jan' een zaadje cadeau gegeven aan mama zodat mama toch een kindje kon krijgen.'... Of zo.
maandag 2 december 2024 om 16:39
Maar dat ligt toch vooral aan de situatie? Een bekende donor is wel heel anders dan een onbekende donor.OlleGrieze schreef: ↑02-12-2024 16:35Ik merk dat ik het best erg vind dat het donorkind verteld is dat de donor haar 'vader' is en hem papa noemt. Geen idee hoe de boodschap aan het donorkind verteld is, maar ik vermoed niet dat het iets was in de zin van 'Mama wilde heel graag een kindje maar vond geen papa. En toen heeft goede vriend 'Jan' een zaadje cadeau gegeven aan mama zodat mama toch een kindje kon krijgen.'... Of zo.
maandag 2 december 2024 om 16:39
Het is ook gewoon ingewikkeld.Cherimoya schreef: ↑02-12-2024 16:33Is dat niet hetzelfde dan? zelfs ik vind dit ingewikkeld, want ik snap je echt wel maar waar zit het verschil dan: laat staan dat 2 van die kleintjes het begrijpen.
Ik zou een deskundige vragen om kort mee te kijken naar wat je het beste kunt zeggen en in welke samenstelling, een kinderpsycholoog ofzo.
Maar er was geen relatie, behalve die van "kennis wil kind" en "ik wil kennis helpen".
Dan kan je moeilijk spreken over dat de nieuwe partner van de zaaddonor - die ze ondertussen "papa" noemt - je stiefmoeder is.
Ik weet ook niet of ik mijn kind in dergelijk geval iemand papa zou laten noemen.
Maar eerder gewoon Jan of Michael.
Maar die stap zijn we intussen voorbij en dat kan niet echt meer goedgemaakt worden.
Ik zou echter wel nog proberen af te remmen dat kind overal gaat vertellen dat ze 2 moeders heeft.
(Met als nadeel dat ze opstartster ook gewoon al haar hele jonge leven kent en dat het dus wel zo kan overkomen.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 2 december 2024 om 16:46
Nee dat maakt niet uit. De donor is de donor en dus de 'biologische vader' maar hij neemt niet de vaderrol op zich. En dat doet hij in afspraak met de wensmoeder. Ook als de donor en goede vriend is, vind ik dat er met veel nuance naar donorkind gecommuniceerd moet worden. Vandaar dat ik dat zou gedaan hebben als 'goede vriend heeft een zaadje cadeau gedaan zodat (wens)mama wel een kind kon krijgen'. Daarmee schets je een ander idee dan dat donor 'de papa' is wat hij in de praktijk niet is.
maandag 2 december 2024 om 16:52
Ik vind papa en vader niet vreemd. Het lijkt alsof ze veel contact hebben en het is ook haar vader. Alleen de rol is anders en hij woont er niet. Ik snap wel dat je als moeder niet steeds over de “biologische vader” praat. Dat zeg je meer als er ook een niet biologische vader is zodat er onderscheid gemaakt wordt.OlleGrieze schreef: ↑02-12-2024 16:46Nee dat maakt niet uit. De donor is de donor en dus de 'biologische vader' maar hij neemt niet de vaderrol op zich. En dat doet hij in afspraak met de wensmoeder. Ook als de donor en goede vriend is, vind ik dat er met veel nuance naar donorkind gecommuniceerd moet worden. Vandaar dat ik dat zou gedaan hebben als 'goede vriend heeft een zaadje cadeau gedaan zodat (wens)mama wel een kind kon krijgen'. Daarmee schets je een ander idee dan dat donor 'de papa' is wat hij in de praktijk niet is.
Later kan je meer uitleggen, maar een 3 jarige dit uitleggen is heel complex dus ik zou het bij halfzus en vader houden.
maandag 2 december 2024 om 16:56
Eens met evelien2010, eerlijkheid vanaf het begin, een eenvoudig verhaal.
Laatst hoorde ik een gesprekje tussen kinderen < 6jaar, twee dochtertjes dezelfde vader en beide een andere moeder.
"Weet je onze papa heeft echt voor ons gekozen. En wij kiezen hem als de beste papa ever". High five.
Natuurlijk herkenbaar op 3 jarige leeftijd roepen "mijn papa, mijn mama".
Hun wereldje wordt groter en de basis is thuis, geborgenheid.
Ze zijn alle twee gewenst, door hun vader en hun moeders.
Edit, ik typte te langzaam, na x posts
Laatst hoorde ik een gesprekje tussen kinderen < 6jaar, twee dochtertjes dezelfde vader en beide een andere moeder.
"Weet je onze papa heeft echt voor ons gekozen. En wij kiezen hem als de beste papa ever". High five.
Natuurlijk herkenbaar op 3 jarige leeftijd roepen "mijn papa, mijn mama".
Hun wereldje wordt groter en de basis is thuis, geborgenheid.
Ze zijn alle twee gewenst, door hun vader en hun moeders.
Edit, ik typte te langzaam, na x posts
sharing* wijzigde dit bericht op 02-12-2024 17:00
3.91% gewijzigd
Alles sal reg kom
maandag 2 december 2024 om 17:14
Ik ben het helemaal met je eens. De situatie is iets verwarrender omdat de donor toch wel een bepaald soort vaderrol speelt. Het kind komt daar zelfs logeren. Mooi als dat allemaal goed gaat, en ik wil ook zeker niet suggereren dat ik dat niet zou adviseren, maar het maakt het hele donorverhaal wel troebeler.OlleGrieze schreef: ↑02-12-2024 16:46Nee dat maakt niet uit. De donor is de donor en dus de 'biologische vader' maar hij neemt niet de vaderrol op zich. En dat doet hij in afspraak met de wensmoeder. Ook als de donor en goede vriend is, vind ik dat er met veel nuance naar donorkind gecommuniceerd moet worden. Vandaar dat ik dat zou gedaan hebben als 'goede vriend heeft een zaadje cadeau gedaan zodat (wens)mama wel een kind kon krijgen'. Daarmee schets je een ander idee dan dat donor 'de papa' is wat hij in de praktijk niet is.
Want is de man van to nou meer donor of meer papa? En is to nou stiefmoeder, tweede mama of alleen maar de partner van de donor?
De rollen zijn vervaagd doordat er toch een zorgcontact bestaat.
Hoe dan ook lijkt het me belangrijk om zo transparant mogelijk tegen kind te zijn. Tegen beide kinderen. Een beetje zoals Ollegrieze hierboven beschreef.
maandag 2 december 2024 om 17:18
Wat denkt dochter dan nu dat haar relatie is tot halfzusje? Als daar nooit iets over is gezegd?? Een vriendinnetje wat vaak langs komt ofzo? Ik begrijp niet zo goed hoe dat nog nooit ter sprake is gekomen eigenlijk…. Verde eeens met de rest; gewoon heel basic uitleggen, maar ik zou het wel afstemmen met moeder van halfzusje. Wat is de rol van jouw man? Hoe noemen jullie je man? Haar vader? Of toch iets anders?
maandag 2 december 2024 om 17:28
Dat zou ik ook doen.Zalmsnipers schreef: ↑02-12-2024 17:21Ik ben niet jouw mama, je hebt al een mama. Ik ben Juul!
En klaar.
Uiteraard wel op een tactvolle, vriendelijke manier, maar ik zou niet bestempeld willen worden tot een soort tweede moeder in deze situatie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
