Kinderen
alle pijlers
Heel eerlijk: ik heb spijt van mijn kind
vrijdag 4 september 2020 om 17:08
Ik vermoed dat ik het hele forum over me heen ga krijgen, daarom heb ik een ander account aangemaakt. Ik wil hier heel eerlijk in zijn maar merk dat er absoluut een taboe op heerst.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
maandag 14 september 2020 om 20:09
Bij ons is de informatie voorgedrukt en hoefde wel alleen maar te controleren of het klopt. En vriend wordt als eerste genoemd op het formulier en daaronder ik pas. Tja dat is dus of heel vooruitstrevend omdat mannen gewoon zorgtaken hebben of hopeloos ouderwets omdat ze mannen bovenaan als eerste zetten en vrouwen onderaan als tweede.
Verder staan hier volgens mij bijna net zoveel vaders als moeders op het schoolplein. Gaat mijn vriend vaker mee op uitjes met school dan ik, maar ik help weer wat vaker met dingen in de klas (voorlezen en flitsen). De moeders van haar beste vriendinnen van dochter appen eerder mijn vriend dan mijn. Ik breng bijna altijd en hij haalt bijna altijd dus voor speelafspraken moeten ze bij hem zijn.
Verder staan hier volgens mij bijna net zoveel vaders als moeders op het schoolplein. Gaat mijn vriend vaker mee op uitjes met school dan ik, maar ik help weer wat vaker met dingen in de klas (voorlezen en flitsen). De moeders van haar beste vriendinnen van dochter appen eerder mijn vriend dan mijn. Ik breng bijna altijd en hij haalt bijna altijd dus voor speelafspraken moeten ze bij hem zijn.
maandag 14 september 2020 om 20:09
Het wordt wel leuker naar mate je kind ouder wordt en je kunt spelen en gesprekjes voeren. De eerste jaren zijn vooral tropenjaren. Nu ben je vooral verzorger van een kind dat verder weinig kan of doet. Deze fase duurt niet eeuwig.
Ik vraag mij wel af wat je van te voren dan wel leuk leek aan het krijgen van een eigen kind?
Ik vraag mij wel af wat je van te voren dan wel leuk leek aan het krijgen van een eigen kind?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 14 september 2020 om 20:10
Hier staat man's nummer prive en werk boven mijn nummer op alle formulieren. En toch bellen ze mij altijd als eerst. Op de eerste school en nu op de huidige school. Voor beiden kinderen.feow schreef: ↑14-09-2020 17:47Ik ben leerkracht. Bij mij, waar toch echt nul thuisblijfouders zijn, wordt bij 100% van de noodformulieren de moeder ingevuld bij ‘ouder/verzorger1’ en de vader bij ‘ouder/verzorger2’.
(Ik ben een zo’n typische betweterige schooljuf. Vraag altijd eerst aan het kind wie ik moet bellen en als het kind het niet weet dan bel ik dus eerst de vader)
Fucking iritant.
En ik ben echt niet de enige waar de leerkracht kiest om dan toch eerst de vrouw te gaan bellen.
maandag 14 september 2020 om 20:12
De bullshit jobs verdienen beter dan echt werk, maar je eigen kind is toch geen bullshit? Alhoewel wanneer het jouw genen heeft....RickDalton schreef: ↑14-09-2020 20:04klopt, ik ben aan het werk en zit in diverse overleggen en ga niet altijd mijn telefoon opnemen. vrouwen daarintegen hebben vaker 'bullshit jobs' en smachten naar een telefoontje van deze en gene.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 14 september 2020 om 20:22
Ik nam aan dat hij sarcastisch was... is dat niet zo?viva-amber schreef: ↑14-09-2020 20:12De bullshit jobs verdienen beter dan echt werk, maar je eigen kind is toch geen bullshit? Alhoewel wanneer het jouw genen heeft....
maandag 14 september 2020 om 20:31
Tja ik snap het ook niet maar het is me vandaag wederom overkomen. Terwijl man toch echt als ouder 1 staat met de expliciete instructie hem eerst te bellen.Baudolino schreef: ↑14-09-2020 16:28Ik snap dat standaard bellen naar de moeder niet. Je vult toch als ouders zijnde op school zo'n lijstje in met, zo uit mijn hoofd, 3 telefoonnummers. Degene die ze als eerste moeten bellen zet je bovenaan.
Hoe kan dat dan fout gaan? Herken dat ook totaal niet. Enige wat ik dan zou kunnen bedenken dat telefoon niet wordt opgenomen en ze door gaan naar het tweede nummer.
maandag 14 september 2020 om 20:33
goddank heb ik mijn genen niet doorgeven.viva-amber schreef: ↑14-09-2020 20:12De bullshit jobs verdienen beter dan echt werk, maar je eigen kind is toch geen bullshit? Alhoewel wanneer het jouw genen heeft....
dinsdag 15 september 2020 om 01:08
Ik herken het ook niet vanuit mijn persoonlijke beleving. Daarmee ontken ik het bestaan van seksisme overigens niet. En zeg ik ook niet dat het de schuld van de ontvanger is.
Wel heeft mijn vriend jarenlang een vriendinnetje van zijn dochter opgevangen tijdens de lunchpauze op de basisschool. Na een aantal jaar (!) kwamen haar ouders erachter dat zij dus een broodje at bij een heuse vader ipv moeder. Kind mocht niet meer komen
Wel heeft mijn vriend jarenlang een vriendinnetje van zijn dochter opgevangen tijdens de lunchpauze op de basisschool. Na een aantal jaar (!) kwamen haar ouders erachter dat zij dus een broodje at bij een heuse vader ipv moeder. Kind mocht niet meer komen
dinsdag 15 september 2020 om 02:22
Man staat ook als ouder/verzorger nummer 1. Maar het was zoon zelf die twee keer brullend bij de directrice zat te krijsen ‘IK WIL MAMA!’ en door de telefoon naar vader gilde: ‘MAMA! HAAL MAMA’Baudolino schreef: ↑14-09-2020 16:28Ik snap dat standaard bellen naar de moeder niet. Je vult toch als ouders zijnde op school zo'n lijstje in met, zo uit mijn hoofd, 3 telefoonnummers. Degene die ze als eerste moeten bellen zet je bovenaan.
Hoe kan dat dan fout gaan? Herken dat ook totaal niet. Enige wat ik dan zou kunnen bedenken dat telefoon niet wordt opgenomen en ze door gaan naar het tweede nummer.
Twee keer uit het klimrek gedonderd.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 15 september 2020 om 07:33
Een jaargenote heeft ook haar man bovenaan gezet omdat zij tijdens de les haar telefoon niet kan opnemen. En elke keer krijgt die man te horen "we konden uw vrouw niet bereiken dus bellen we u"
Zouden ze dat leren op de opleiding? "Les 1: wat er ook staat, bel altijd, maar echt altijd eerst de moeder!"
Zouden ze dat leren op de opleiding? "Les 1: wat er ook staat, bel altijd, maar echt altijd eerst de moeder!"
dinsdag 15 september 2020 om 08:05
Volgens mij werken vrouwen juist vaker in de zorg en het onderwijs en bevolken mannen de bullshit jobs met eindeloze overleggen.RickDalton schreef: ↑14-09-2020 20:04klopt, ik ben aan het werk en zit in diverse overleggen en ga niet altijd mijn telefoon opnemen. vrouwen daarintegen hebben vaker 'bullshit jobs' en smachten naar een telefoontje van deze en gene.
Ik neem tijdens overleggen trouwens afhankelijk van de beller wel degelijk de telefoon op. Ik heb namelijk mensen aan te sturen die op een andere locatie aan het werk zijn en ik draag daar verantwoordelijkheid voor en moet zodoende betrokken worden bij bepaalde beslissingen. Als ik niet opneem stagneren de werkzaamheden.
Hetzelfde geldt voor een telefoontje van de school van mij kinderen. In ons geval staat vader namelijk zelf voor de klas en is daardoor veel lastiger te bereiken dan ik onder schooltijd, want mijn enige obstakel is iets als een overleg. Nu kun je ook instellen dat je eigenlijk alleen oproepen onder werktijd krijgt van bepaalde contacten, dus zo heb ik o.a. de school ingesteld.
dinsdag 15 september 2020 om 09:48
Waarom wordt daar voor gebeld? Dat kunnen ze toch gewoon melden als je 'm ophaalt?
dinsdag 15 september 2020 om 09:52
Precies, blijkt nu ook tijdens de coronacrisis. De vitale beroepen worden echt overgroot deel bevolkt door vrouwen. Zij zijn massaal wel buiten de deur aan het werk. Cijfers van de week nog ergens gelezen.
dinsdag 15 september 2020 om 09:55
Maar jij was ook een wonderkind.redbulletje schreef: ↑15-09-2020 09:05Maar waar belt de school dan allemaal over?
Mijn moeder is maar één keer gebeld en dat was toen ik 'n gebroken been had opgelopen op 't schoolplein.
In mijn geval als ze ineens toch ziek waren, spugen enzo. Of mijn oudste als die weer erg ongelukkig was gevallen. Meermaals op de eerste hulp gezeten met wonden die gehecht moesten worden.
Uitval van leerkrachten, nu met corona bij elke hoestje of snifje ( en begrijpelijk hoor) ect.
dinsdag 15 september 2020 om 09:58
Echt serieus!?Zalmsnipper schreef: ↑15-09-2020 01:08Wel heeft mijn vriend jarenlang een vriendinnetje van zijn dochter opgevangen tijdens de lunchpauze op de basisschool. Na een aantal jaar (!) kwamen haar ouders erachter dat zij dus een broodje at bij een heuse vader ipv moeder. Kind mocht niet meer komen
Moeders zijn lieflijke zorgzame wezens en vaders een soort kindermoordenaars oid? Wat voor wereldbeeld zit daar achter?
dinsdag 15 september 2020 om 09:58
Is meestal protocol.redbulletje schreef: ↑15-09-2020 09:48Waarom wordt daar voor gebeld? Dat kunnen ze toch gewoon melden als je 'm ophaalt?
dinsdag 15 september 2020 om 10:04
dinsdag 15 september 2020 om 10:09
captain_hindsight schreef: ↑15-09-2020 09:58Echt serieus!?
Moeders zijn lieflijke zorgzame wezens en vaders een soort kindermoordenaars oid? Wat voor wereldbeeld zit daar achter?
Hetzelfde wereldbeeld als veel anderen hebben, maar misschien een beetje meer van hetzelfde. De moeder is de go to guy voor kinderen, de vader is dat niet. En als je verder in datzelfde spectrum komt is de vader niet alleen níet de go to guy, maar ook nog ongeschikt voor zorgtaken.
dinsdag 15 september 2020 om 10:17
Fijn dat iemand toch nog reageerd op waar het topic over ging.viva-amber schreef: ↑14-09-2020 20:09Het wordt wel leuker naar mate je kind ouder wordt en je kunt spelen en gesprekjes voeren. De eerste jaren zijn vooral tropenjaren. Nu ben je vooral verzorger van een kind dat verder weinig kan of doet. Deze fase duurt niet eeuwig.
Ik vraag mij wel af wat je van te voren dan wel leuk leek aan het krijgen van een eigen kind?
Jammer alleen dat de topic starter niet meer reageert....
dinsdag 15 september 2020 om 10:41
Ze wilden niet dat we zouden schrikken als we hem ophaalden: grote blauwe plek op wang.redbulletje schreef: ↑15-09-2020 09:48Waarom wordt daar voor gebeld? Dat kunnen ze toch gewoon melden als je 'm ophaalt?
Hij is later nog een keer gebeten door datzelfde jongetje, in zijn andere wang... Toen werd ik gebeld omdat ze man niet konden bereiken.
dinsdag 15 september 2020 om 11:03
feow schreef: ↑14-09-2020 17:47Ik ben leerkracht. Bij mij, waar toch echt nul thuisblijfouders zijn, wordt bij 100% van de noodformulieren de moeder ingevuld bij ‘ouder/verzorger1’ en de vader bij ‘ouder/verzorger2’.
(Ik ben een zo’n typische betweterige schooljuf. Vraag altijd eerst aan het kind wie ik moet bellen en als het kind het niet weet dan bel ik dus eerst de vader)
Wat heb je aan zulke betweterigheid?
Ik heb als moeder niet voor niets mijn nummer bij ouder/verzorger 1 gezet.
Ik zit namelijk 3 kilometer van school af, en mijn man tussen de 50 en 80 km.
Leuk zo'n eigenzinnige juf die dan expres mijn man voor niks gaat zitten bellen terwijl ik haast om de hoek zit en duidelijk heb genoteerd dat ik als eerste gebeld wil worden.