Kinderen
alle pijlers
Heel eerlijk: ik heb spijt van mijn kind
vrijdag 4 september 2020 om 17:08
Ik vermoed dat ik het hele forum over me heen ga krijgen, daarom heb ik een ander account aangemaakt. Ik wil hier heel eerlijk in zijn maar merk dat er absoluut een taboe op heerst.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
zondag 6 september 2020 om 08:54
zondag 6 september 2020 om 09:00
Ze reageert nu toch? Wat is dan het probleem? Moet het altijd per direct als je iets opent?Luci_Morgenster schreef: ↑06-09-2020 08:54Dan is zo'n sneer helemaal raar/bijzonder.
Daarnaast is nogal onbeleeft, topic openen en dan geen zin hebben om te reageren. Koop dan een dagboek.
Onbeleefd zelfs.. Rare ongeschreven regels hier.
zondag 6 september 2020 om 09:03
Je kunt het ook nooit weten van tevoren, want je hebt geen enkel idee van tevoren hoeveel impact je kind op je leven heeft. En hoe je daar mee omgaat. Dat ervaar je pas als je een kind krijgt. Er zijn genoeg mensen die achteraf gezien nooit kinderen hadden moeten krijgen.Athan schreef: ↑06-09-2020 02:03Iemand hierboven schreef: Kinderen zijn geen experiment.
Maar in zekere zin is het nemen van kinderen natuurlijk wél een experiment (alleen dan eentje waar je niet meer uit kunt stappen). Heel veel mensen beginnen eraan zonder zich echt bewust te zijn van de consequenties. En misschien kan dat ook niet anders, het blijft een risico dat je neemt.
Ik wist al heel vroeg dat ik kinderen wilde, ik zag daar ook altijd meestal de leuke dingen van....zo'n lief klein babytje knuffelen de hele dag, heerlijk leek me dat....toen kreeg ik een baby die zoveel huilde de eerste maanden. Wat een ellende! En ik zag heel snel in dat ik het toch wel een beetje had onderschat allemaal. Dat heb ik best lang gehad. Bij de 2e werd het wel drukker en nog zwaarder maar door de ervaring ergens ook makkelijker. Bij hem maakte ik me niet meer zo druk om dingen die ik bij de 1e wel had bijvoorbeeld.
zondag 6 september 2020 om 09:07
Dat schat je toch echt verkeerd in. Het is niet "alleen omdat je zegt dat je spijt hebt". Het is omdat je totaal ongenuanceerd bent. Eén keer zeg je in een bijzinnetje dat je van je kind houdt en dat was niet eens in de OP. Je lijkt het wel prima te vinden dat je je zo voelt en hoopt dat het misschien vanzelf nog beter wordt. Nergens vraag je om tips of hulp. Je wilt wat spuien. Op mij komt het over of je vindt dat je je best zo mag voelen, zo zonder inlevingsvermogen voor je kind, en zonder je ook maar ergens schuldig te voelen dat je dit zo verkeerd hebt ingeschat en nu haar hebt gezet in een situatie waar haar ouders spijt van haar hebben. Ikke, ikke, ikke. Zo kom jij over op mij.Hoi1976 schreef: ↑06-09-2020 08:43Zet je ego opzij? Word volwassen en neem je verantwoordelijkheid? Sorry, maar dit vind ik nergens op slaan. Allereerst staat nergens een ego in de weg. Daarbij neem ik mijn verantwoordelijkheid. Jij doet net alsof ik mijn kind verwaarloos en mishandel. En dat mijn kind desondankss TOCH nog naar mij lacht. Mijn god zeg. Alleen omdat ik zeg dat ik spijt heb. Dat ik dat gevoel heb, zegt niets over hoe ik voor mijn kind zorg en of ik wel of niet van haar houd. Maar met jou valt niet te praten heb ik al door. Jij hebt je vooroordeel al klaar staan.
Doe er je voordeel mee, want als je niet overweegt haar een liefdevol nest bij wensouders te geven dan zullen jíj en jouw man in actie moeten komen.
zondag 6 september 2020 om 09:14
Liefdevol nest bij wensouders?! Doe effe normaal zeg.. serieus.
Kindje is 5 maanden, TO weer begonnen met werken. Eerste jaar is zéker pittig.. en dan vind jij het nodig zulke oordelen over haar heen te storten? Belachelijk..
Ik lees nergens dat het kindje ongeliefd is..
Kindje is 5 maanden, TO weer begonnen met werken. Eerste jaar is zéker pittig.. en dan vind jij het nodig zulke oordelen over haar heen te storten? Belachelijk..
Ik lees nergens dat het kindje ongeliefd is..
bloosje wijzigde dit bericht op 06-09-2020 09:19
62.61% gewijzigd
Nou ja.. dat dus..
zondag 6 september 2020 om 09:18
Sorry, maar dat jouw kind naar jou lacht betekent niet automatisch dat jij goed bent voor je kind. Kinderen houden onvoorwaardelijk van hun ouders. Daarom willen (jonge) kinderen die mishandeld of misbruikt worden ook graag bij hun ouders zijn. Pas later komt het besef.Hoi1976 schreef: ↑06-09-2020 08:43Zet je ego opzij? Word volwassen en neem je verantwoordelijkheid? Sorry, maar dit vind ik nergens op slaan. Allereerst staat nergens een ego in de weg. Daarbij neem ik mijn verantwoordelijkheid. Jij doet net alsof ik mijn kind verwaarloos en mishandel. En dat mijn kind desondankss TOCH nog naar mij lacht. Mijn god zeg. Alleen omdat ik zeg dat ik spijt heb. Dat ik dat gevoel heb, zegt niets over hoe ik voor mijn kind zorg en of ik wel of niet van haar houd. Maar met jou valt niet te praten heb ik al door. Jij hebt je vooroordeel al klaar staan.
Spijt hebben van je kind werkt altijd door op je kind.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
zondag 6 september 2020 om 09:18
Ik sta er echt van te kijken hoeveel mensen het normaal vinden als een ouder zo'n ongenuanceerd stuk schrijft over het ouderschap, zonder ook maar een keer zichzelf te nuanceren.
Ze schrijft dat ze kinderen nooit leuk vond, maar dat je nooit kan weten hoe het is om zelf een kind te hebben.
Da's net zo zinnig als zeggen dat je honden niet leuk vindt, maar er nu één neemt om het zelf te ervaren.
Dát vind ik dan zielig voor die hond, net zoals ik het in deze situatie te doen heb met dit kindje van 5 maanden.
zondag 6 september 2020 om 09:20
CleopatraVII schreef: ↑06-09-2020 09:18Sorry, maar dat jouw kind naar jou lacht betekent niet automatisch dat jij goed bent voor je kind. Kinderen houden onvoorwaardelijk van hun ouders. Daarom willen (jonge) kinderen die mishandeld of misbruikt worden ook graag bij hun ouders zijn. Pas later komt het besef.
Spijt hebben van je kind werkt altijd door op je kind.
jullie verwarren spijt met ‘niet houden van’ en ‘kindermishandeling’. Beetje raar. Je zou eens moeten weten dat ouders die hun kinderen mishandelen en misbruiken juist zichzelf goeie en liefdevolle ouders vinden. ze zeggen ook dat ze van hun kinderen houden
zondag 6 september 2020 om 09:24
Ik ben een kind van een moeder die spijt had.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
zondag 6 september 2020 om 09:26
Je kan ook helemaal niet weten hoe het voelt om een kind te hebben als je er nog geen hebt.. ik wist in het eerste jaar niet of ik van voor of van achter leefde.. de hele wereld kwam op me af. Momenten van spijt gehad? Jazeker.. Maar toen ik aan ons nieuwe leven begon te wennen, heb ik dat gevoel nooit meer gehad.. en heb een meer dan prima band met onze inmiddels pubert..ikBedoelHetGoed schreef: ↑06-09-2020 09:18Ik sta er echt van te kijken hoeveel mensen het normaal vinden als een ouder zo'n ongenuanceerd stuk schrijft over het ouderschap, zonder ook maar een keer zichzelf te nuanceren.
Ze schrijft dat ze kinderen nooit leuk vond, maar dat je nooit kan weten hoe het is om zelf een kind te hebben.
Da's net zo zinnig als zeggen dat je honden niet leuk vindt, maar er nu één neemt om het zelf te ervaren.
Dát vind ik dan zielig voor die hond, net zoals ik het in deze situatie te doen heb met dit kindje van 5 maanden.
Nou ja.. dat dus..
zondag 6 september 2020 om 09:26
Maar waarom ga je die gok nemen? Ik vind TO behoorlijk stellig over hoe niet leuk ze kinderen vindt, ze heeft het zelfs niet over lieve neefjes en nichtjes ofzo. Ik vind het wel bijzonder dat iemand dan denkt 'nou, mijn eigen kind vind ik vast wel leuk, daar geef ik graag mijn restaurantjes, work-a-holic life en sociale kring voor op'... Hoe kom je tot zo'n beslissing?Positivevibes schreef: ↑05-09-2020 16:15Omdat het anders is met je eigen kind. Ik ben ook zo iemand die 'niet zoveel met kinderen heeft'. Of eigenlijk had, want sinds ik zelf een kind heb, snap ik het ineens en vind ik kinderen heel erg leuk. En mijn eigen natuurlijk de allerleukste
En met je eigen kind zijn al die dingen die je vreselijk leken ineens wél leuk, of anders op zijn minst minder erg.
zondag 6 september 2020 om 09:28
Eens..
Nou ja.. dat dus..
zondag 6 september 2020 om 09:28
Jij nuanceert hier nu weer namens TO, terwijl TO dat zelf niet doet. TO zegt dat ze kinderen nooit leuk vond, haar kind ziet als een taak waar ze geen lol in heeft en TO zegt dat haar man zich net zo voelt.bloosje schreef: ↑06-09-2020 09:14Liefdevol nest bij wensouders?! Doe effe normaal zeg.. serieus.
Kindje is 5 maanden, TO weer begonnen met werken. Eerste jaar is zéker pittig.. en dan vind jij het nodig zulke oordelen over haar heen te storten? Belachelijk..
Ik lees nergens dat het kindje ongeliefd is..
Nergens klinkt liefde door in de posts van TO. Ik hoop alleen maar dat ze bij zichzelf te rade gaat of die liefde er wel is of dat ze blijer zou leven zonder dochter. En dat zij en haar man de juiste keuzes maken voor dit meisje van 5 maanden.
Dat is niet iets voor op dit draadje, wel iets om serieus over na te denken in het echte leven: ga ik bewust voor dit kindje en ga ik wat minder mijzelf toestaan weg te kwijnen in "oh wat is het leven zonder kind toch leuk" of ga ik dat niet kunnen. En wat betekent dat dan voor mijn kind.
zondag 6 september 2020 om 09:32
Wat een onaardige reactie. Jij opent een topic over iets wat je blijkbaar (erg) dwars zit. En dan doe je of de mensen hier gek zijn als ze graag je reacties willen lezen. Een topic is toch ook een soort 'gesprek' tussen TO en forummers. Echt flauw naar iedereen die zo genuanceerd eigen ervaringen en meningen deelt.
zondag 6 september 2020 om 09:35
Maar serieus: TO heeft het toch niet over momenten van spijt? En had jij ook altijd een hekel aan kinderen? Dat zijn namelijk twee zaken die mij verbazen aan TO.bloosje schreef: ↑06-09-2020 09:26Je kan ook helemaal niet weten hoe het voelt om een kind te hebben als je er nog geen hebt.. ik wist in het eerste jaar niet of ik van voor of van achter leefde.. de hele wereld kwam op me af. Momenten van spijt gehad? Jazeker.. Maar toen ik aan ons nieuwe leven begon te wennen, heb ik dat gevoel nooit meer gehad.. en heb een meer dan prima band met onze inmiddels pubert..
Als ze het zou hebben over "soms vraag ik me af waar ik aan begonnen ben", zou ik hier niet met gestrekt been in gaan. Maar nergens lees ik nuance bij haar. Wel bij jou, wel bij iedereen die reageert, maar niet bij haar.
En als je altijd een hekel hebt gehad aan kinderen, waarom zou je dan denken dat het wel leuk zou kunnen zijn er zelf één te hebben?
zondag 6 september 2020 om 09:36
Had ik ook kunnen schrijven.. jaren geleden.. Helemaal goed gekomen.. spijtgevoel is iets anders als liefdeloos gevoel.ikBedoelHetGoed schreef: ↑06-09-2020 09:28Jij nuanceert hier nu weer namens TO, terwijl TO dat zelf niet doet. TO zegt dat ze kinderen nooit leuk vond, haar kind ziet als een taak waar ze geen lol in heeft en TO zegt dat haar man zich net zo voelt
Nou ja.. dat dus..
zondag 6 september 2020 om 09:37
Toen onze tweede kwam, heb ik me anderhalf jaar lang afgevraagd waarom we in godsnaam een tweede wilde. Ik vond het zwaar, was mezelf kwijt, vroeg me echt af hoe het leven ooit weer een beetje makkelijk en leuk moest vinden.
Spijt weigerde ik echter te hebben. Daar heb je namelijk zo helemaal niks aan, aangezien je je kind niet terug kunt stoppen. Daarnaast was (en is) het een verschrikkelijk leuk kind dus we moesten er toch maar het beste van maken. Ik weet nog precies wanneer en hoe dat (gelukkig) omsloeg, en toen werd het leven weer leuk.
Nog steeds kan ik me wel eens wensen even geen kinderen hebben, maar ik kan me voorstellen dat dat ook geldt voor sommige mensen die bewust kinderloos zijn. Soms wil je gewoon even iets anders, maar dat kan niet altijd.
Spijt weigerde ik echter te hebben. Daar heb je namelijk zo helemaal niks aan, aangezien je je kind niet terug kunt stoppen. Daarnaast was (en is) het een verschrikkelijk leuk kind dus we moesten er toch maar het beste van maken. Ik weet nog precies wanneer en hoe dat (gelukkig) omsloeg, en toen werd het leven weer leuk.
Nog steeds kan ik me wel eens wensen even geen kinderen hebben, maar ik kan me voorstellen dat dat ook geldt voor sommige mensen die bewust kinderloos zijn. Soms wil je gewoon even iets anders, maar dat kan niet altijd.
zondag 6 september 2020 om 09:38
Mensen die hun kinderen mishandelen houden (in mijn ogen) niet van hun kinderen. En mensen die hun kind verwaarlozen ook niet. Los van wat ze zéggen. Wat je doet, dát heeft betekenis.
zondag 6 september 2020 om 09:38
ja en? TO is jouw moeder niet. Je moet je eigen situatie niet projecteren op anderen
zondag 6 september 2020 om 09:39
Ik ben onaardig, reageer niet snel genoeg (ik geef aandacht aan mijn kind, maar oh nee, ik mishandel haar maar moet wel reageren op het forum boven mijn kind stellen, het wordt steeds mooier 
). Ik reageer toch!??
Weet je, ik ben hier wel klaar mee. Ik wilde mijn verhaal doen en wanneer het uitkomt uitgebreid reageren. En dat deed ik ook. Maar als mishandelaar worden aangezien en iedere minuut van de dag paraat moeten staan om te reageren, daar pas ik voor. Bij deze ben ik hier weg.
). Ik reageer toch!??Weet je, ik ben hier wel klaar mee. Ik wilde mijn verhaal doen en wanneer het uitkomt uitgebreid reageren. En dat deed ik ook. Maar als mishandelaar worden aangezien en iedere minuut van de dag paraat moeten staan om te reageren, daar pas ik voor. Bij deze ben ik hier weg.
zondag 6 september 2020 om 09:40
precies. Maar dat verklaart dan niet jouw reactie in dit topic. Je veroordeelt TO namelijk op iets wat ze zegt en niet op wat ze doetikBedoelHetGoed schreef: ↑06-09-2020 09:38Mensen die hun kinderen mishandelen houden (in mijn ogen) niet van hun kinderen. En mensen die hun kind verwaarlozen ook niet. Los van wat ze zéggen. Wat je doet, dát heeft betekenis.
zondag 6 september 2020 om 09:41
Met andere woorden: alleen als je de juiste woorden (de woorden die jíj accepteert) in je op gebruikt.ikBedoelHetGoed schreef: ↑06-09-2020 09:07Dat schat je toch echt verkeerd in. Het is niet "alleen omdat je zegt dat je spijt hebt". Het is omdat je totaal ongenuanceerd bent. Eén keer zeg je in een bijzinnetje dat je van je kind houdt en dat was niet eens in de OP. Je lijkt het wel prima te vinden dat je je zo voelt en hoopt dat het misschien vanzelf nog beter wordt. Nergens vraag je om tips of hulp. Je wilt wat spuien. Op mij komt het over of je vindt dat je je best zo mag voelen, zo zonder inlevingsvermogen voor je kind, en zonder je ook maar ergens schuldig te voelen dat je dit zo verkeerd hebt ingeschat en nu haar hebt gezet in een situatie waar haar ouders spijt van haar hebben. Ikke, ikke, ikke. Zo kom jij over op mij.
Doe er je voordeel mee, want als je niet overweegt haar een liefdevol nest bij wensouders te geven dan zullen jíj en jouw man in actie moeten komen.
