Kinderen
alle pijlers
hoe begon bij jullie de bevalling
woensdag 29 augustus 2007 om 09:57
Goedemorgen,
Met ongeveer een week ben ik uitgerekend, en hoewel ik het zwanger zijn als heerlijk heb ervaren ben ik het nu wel zat. Althans ik wil zo graag zien hoe ons kleine mannetje eruit ziet.
Nu ben ik nieuwsgierig, wat waren (behalve natuurlijk gebroken vliezen/weeen) bij jullie de eerste tekenen van de bevalling? Hadden jullie ineens trek in iets geks, etc.
Gr. Gizz
Met ongeveer een week ben ik uitgerekend, en hoewel ik het zwanger zijn als heerlijk heb ervaren ben ik het nu wel zat. Althans ik wil zo graag zien hoe ons kleine mannetje eruit ziet.
Nu ben ik nieuwsgierig, wat waren (behalve natuurlijk gebroken vliezen/weeen) bij jullie de eerste tekenen van de bevalling? Hadden jullie ineens trek in iets geks, etc.
Gr. Gizz
woensdag 29 augustus 2007 om 23:28
Bij mij begon het met lichte weeen (03:00), hoewel ik 6 dagen over de uitgerekende datum heen was had ik niet het besef dat het weeen waren.
Ik ben op de bank gaan liggen, en has ontzettende trek in watermeloen. (net zoals tijdens de rest van mijn zwangerschap, in de winter :P )
Verder niet echt iets speciaals. Pas in het ziekenhuis (20:30) kreeg ik zin in appel, deze heb ik na heeeel lang zeuren 1 gekregen. (ze waren bang dat ik ervan ging overgeven)
Ik ben op de bank gaan liggen, en has ontzettende trek in watermeloen. (net zoals tijdens de rest van mijn zwangerschap, in de winter :P )
Verder niet echt iets speciaals. Pas in het ziekenhuis (20:30) kreeg ik zin in appel, deze heb ik na heeeel lang zeuren 1 gekregen. (ze waren bang dat ik ervan ging overgeven)
woensdag 29 augustus 2007 om 23:33
uitgerekend op 18 januari van dit jaar (toen waaide er zo'n storm over Nederland!) deze dag ging voorbij....het begin van de 19e om 4.45 voel en hoor ik ineens een "toink" geluid boven in m'n buik, schrik wakker en denk: shit, kan nog net optijd van bed afspringen en Flotsch een hele lading vruchtwater! Lief wakker gemaakt: volgens mij gaat het beginnen, m'n vliezen zijn gebroken!" wijdbeens en al lekkend naar toilet gelopen voor kraamverband. de hele dag door verschonen, want bij elke keer dat je beweegt komt er weer een hele golf uit. Kraambed in de woonkamer opgemaakt, ruzie maken welke laag er als eerste op moet (!!) dvdtjes gehaald, want het kan nog wel eens een poos duren. pas vanaf een uur of 13.00 dat de weeen een beejte beginnen te komen, maar nog goed te doen. In de tussen tijd een aantal keer naar toilet voor een "grote" boodschap (was grootste angst om tijdens het persen iets extra's mee te geven) rond een uur of 14.00 2 cm ontsluiting (hoeraaaa al 2 cm!!)
Tegen een uur of 20.00 besluiten we nog ff te gaan slapen, want al vanaf 4.45 wakker en best al wel gaar. Lief heeft idd nog even geslapen, ik heb zitten janken op een krukje onder de douche omdat ik de rugweeen niet meer kon houden. verloskundige gebeld die rond 22.00 kwam en 4 cm ontsluiting. Besloten om naar ziekenhuis te gaan voor pijn bestrijding. Ritje van 5 tot 10 minuten en rond 23.00 in ziekenhuis (zijn door vrienden heen gebracht en daar moesten we nog ff op wachten) en daar 9 cm ontsluiting dus " dag prik" want dan mag het niet meer. Ruzie met de verpleegkundige: u moet echt even op uw rug gaan liggen mevrouw, ja dahaaag, dus niet! om 23.30 begonnen met persen en zonder al te veel scheuren is daar op 20-01 om 01.02 onze dochter ter wereld gekomen.
Van te voren niks gemerkt, balen dat m'n uitgerekende datum voorbij was. Maar wel een storm.......misschien dat iets in gang heeft gezet?
Tegen een uur of 20.00 besluiten we nog ff te gaan slapen, want al vanaf 4.45 wakker en best al wel gaar. Lief heeft idd nog even geslapen, ik heb zitten janken op een krukje onder de douche omdat ik de rugweeen niet meer kon houden. verloskundige gebeld die rond 22.00 kwam en 4 cm ontsluiting. Besloten om naar ziekenhuis te gaan voor pijn bestrijding. Ritje van 5 tot 10 minuten en rond 23.00 in ziekenhuis (zijn door vrienden heen gebracht en daar moesten we nog ff op wachten) en daar 9 cm ontsluiting dus " dag prik" want dan mag het niet meer. Ruzie met de verpleegkundige: u moet echt even op uw rug gaan liggen mevrouw, ja dahaaag, dus niet! om 23.30 begonnen met persen en zonder al te veel scheuren is daar op 20-01 om 01.02 onze dochter ter wereld gekomen.
Van te voren niks gemerkt, balen dat m'n uitgerekende datum voorbij was. Maar wel een storm.......misschien dat iets in gang heeft gezet?
woensdag 29 augustus 2007 om 23:45
ik was heel huilerig vervelend en chagarijnig en moe, een week voor de uitgerekende datum. in de middag verloor ik slijm. 's avonds naar een barbecue geweest en toen voelde ik steeds wat druppelen. verloslundige gebeld, de slijmprop.
om 00.15 naar bed en toen ik me omdraaide was het 'pang". ik denk dat ik het zelfs hoorde. de vliezen gebroken. uit bed, ziekenhuispulletjes pakken en de slaapkamer opruimen. tegen 1 uur voelde ik iets waarvan ik dacht dat het wel eens weeën konden zijn maar heel licht goed te doen. dat werd steeds iets zwaarder en kwam steeds wat sneller. uur of 4 de verloskundige gebeld en die was er half 5 zoiets. toen had ik al 8 cm ontsluiting. hup naar het ziekenhuis.
daar vond ik het nog even behoorlijk vervelend maar ook goed te doen en na 17 minuten persen (aldus het verslag) was onze zoon er om 7.02.
om 00.15 naar bed en toen ik me omdraaide was het 'pang". ik denk dat ik het zelfs hoorde. de vliezen gebroken. uit bed, ziekenhuispulletjes pakken en de slaapkamer opruimen. tegen 1 uur voelde ik iets waarvan ik dacht dat het wel eens weeën konden zijn maar heel licht goed te doen. dat werd steeds iets zwaarder en kwam steeds wat sneller. uur of 4 de verloskundige gebeld en die was er half 5 zoiets. toen had ik al 8 cm ontsluiting. hup naar het ziekenhuis.
daar vond ik het nog even behoorlijk vervelend maar ook goed te doen en na 17 minuten persen (aldus het verslag) was onze zoon er om 7.02.
donderdag 30 augustus 2007 om 09:17
Bij de eerste ging het helemaal volgens het boekje: eerst om het uur wat vage krampen die vervolgens steeds vaker kwamen en heftiger werden. Verliezen van slijmprop en wat bloed. Daarna persweeen en anderhalf uur later was onze eerste dochter geboren. Alles bij elkaar heeft het ongeveer 12 uur geduurd.
Bij de tweede ging het helemaal anders. 's Ochtends heel licht vruchtwaterverlies en verder niks. 's Avonds toch maar eens met de VK gebeld, die adviseerde om het af te wachten. De volgende ochtend nog niks. VK komt langs en toucheert. Vruchtvliezen zijn onder nog gesloten, maar er zit ergens bovenin een scheurtje. In verband met infectiegevaar worden mijn vliezen dus gebroken. Paar uur later beginnen de weeen. VK komt langs, toucheert, 3cm, drie kwartier later eerste perswee en bij de tweede perswee wordt onze tweede dochter al geboren. Bij de tweede bevalling zat tussen de eerste kramp en de geboorte amper 3 uur.
Je ziet: het gaat bij iedereen anders. Leef er vooral ontspannen naar toe en succes met je bevalling.
Bij de tweede ging het helemaal anders. 's Ochtends heel licht vruchtwaterverlies en verder niks. 's Avonds toch maar eens met de VK gebeld, die adviseerde om het af te wachten. De volgende ochtend nog niks. VK komt langs en toucheert. Vruchtvliezen zijn onder nog gesloten, maar er zit ergens bovenin een scheurtje. In verband met infectiegevaar worden mijn vliezen dus gebroken. Paar uur later beginnen de weeen. VK komt langs, toucheert, 3cm, drie kwartier later eerste perswee en bij de tweede perswee wordt onze tweede dochter al geboren. Bij de tweede bevalling zat tussen de eerste kramp en de geboorte amper 3 uur.
Je ziet: het gaat bij iedereen anders. Leef er vooral ontspannen naar toe en succes met je bevalling.
donderdag 30 augustus 2007 om 10:00
donderdag 30 augustus 2007 om 10:29
Leuk, die bevallingsverhalen (weet niet of 'leuk' het goede woord is, maar in elk geval herkenbaar om te lezen).
Ik was 2 dagen overtijd en verloor op dinsdagochtend om 07.00 uur bij het omdraaien in bed een boel vocht. Naar de wc, bleek een enorme slijmprop te zijn. De hele dag veel harde buiken (om de paar min.) en nog steeds veel slijmverlies. Verder niets bijzonders.
Woensdag: veel harde buiken en vééél slijmverlies. Tegen een uur of 17.00 begonnen de harde buiken een rotgevoel te geven, ja een beetje pijnlijk zelfs. Maar ik had nog niets door. Ik had alleen geen zin om te koken en vroeg Jane-man om patat te halen. Al kreunend opgegeten. Nog steeds niets door. De hele avond en nacht verrotte pijnlijke harde buiken gehad, geen oog dicht gedaan van de pijn en het puffen, maar geen regelmaat te bespeuren (tussen de 3 min en 10 min.), dus ik twijfelde nog steeds of het wel begonnen was.
Ik hoorde wel eens: als je echte weeën hebt, dan herken je het metéén ! En aangezien ik twijfelde, dacht ik: dit zullen wel geen weeën zijn....
Donderdag: om 06.00 uur toch maar voorzichtig het zh gebeld, we mochten tot mijn verrassing direct komen. Via de vluchtstrook en met knipperlichten aan, omdat de snelweg al muurvast stond, al puffend ernaar toe. Ik had 2 cm. ontsluiting. Dat was niet veel, maar ik was al lang blij dat het geen voorwerk bleek, maar dat bevestigd werd dat het echt begonnen was. Ik had toen inmiddels regelmatige weeën om de 3 min. Om 09.00 uur had ik 4 cm. en om 11.00 uur had ik 5 à 6 cm.
Van het drama erna zal ik de details niet noemen, maar die donderdagavond om 20.41 uur had ik via een ks mijn dochter eindelijk in mijn armen.
Verder geen voortekenen gehad van nesteldrang, trek in eten o.i.d.
En wat Moppetoet ook al zei: hoewel je wekenlang denkt: ik wil NU m'n kind, elke dag hoopt dat het begint, vond ik het toch heel spannend dat het toch echt begonnen was. En ineens het idee: over een paar uur heb ik een kind, ieks ! Hahahaha.
Gizz, suc6 met je bevalling !
Ik was 2 dagen overtijd en verloor op dinsdagochtend om 07.00 uur bij het omdraaien in bed een boel vocht. Naar de wc, bleek een enorme slijmprop te zijn. De hele dag veel harde buiken (om de paar min.) en nog steeds veel slijmverlies. Verder niets bijzonders.
Woensdag: veel harde buiken en vééél slijmverlies. Tegen een uur of 17.00 begonnen de harde buiken een rotgevoel te geven, ja een beetje pijnlijk zelfs. Maar ik had nog niets door. Ik had alleen geen zin om te koken en vroeg Jane-man om patat te halen. Al kreunend opgegeten. Nog steeds niets door. De hele avond en nacht verrotte pijnlijke harde buiken gehad, geen oog dicht gedaan van de pijn en het puffen, maar geen regelmaat te bespeuren (tussen de 3 min en 10 min.), dus ik twijfelde nog steeds of het wel begonnen was.
Ik hoorde wel eens: als je echte weeën hebt, dan herken je het metéén ! En aangezien ik twijfelde, dacht ik: dit zullen wel geen weeën zijn....
Donderdag: om 06.00 uur toch maar voorzichtig het zh gebeld, we mochten tot mijn verrassing direct komen. Via de vluchtstrook en met knipperlichten aan, omdat de snelweg al muurvast stond, al puffend ernaar toe. Ik had 2 cm. ontsluiting. Dat was niet veel, maar ik was al lang blij dat het geen voorwerk bleek, maar dat bevestigd werd dat het echt begonnen was. Ik had toen inmiddels regelmatige weeën om de 3 min. Om 09.00 uur had ik 4 cm. en om 11.00 uur had ik 5 à 6 cm.
Van het drama erna zal ik de details niet noemen, maar die donderdagavond om 20.41 uur had ik via een ks mijn dochter eindelijk in mijn armen.
Verder geen voortekenen gehad van nesteldrang, trek in eten o.i.d.
En wat Moppetoet ook al zei: hoewel je wekenlang denkt: ik wil NU m'n kind, elke dag hoopt dat het begint, vond ik het toch heel spannend dat het toch echt begonnen was. En ineens het idee: over een paar uur heb ik een kind, ieks ! Hahahaha.
Gizz, suc6 met je bevalling !
What matters most is how you see yourself
donderdag 30 augustus 2007 om 21:41
Ik werd tegen tweeen in de nacht wakker (14 dagen overtijd) en had die ochtend mijn eerste afspraak in het ziekenhuis (vanwege te lang overtijd). Ik had buikpijn en ik zocht een houding om te kunnen doorslapen. Maar het deed teveel pijn en ik ging maar rechtop zitten, omdat liggen te pijnlijk was. Maar omdat ik de pijn te scherp vond om stil genoeg te kunnen zijn voor mijn vriend om door te kunnen slapen en ik hem niet wilde storen, ging ik maar naar beneden.
Eenmaal beneden bleef de pijn aanhouden, maar werd voor mij duidelijker dat het in golven kwam. Toen besefte ik me voor het eerst dat het wel eens weeen konden zijn (en ik nog denken, oooh, als dat het is, dan is het een eitje). Binnen een uur had ik regelmatige weeen die 1 minuut aanhielden.
Maar het werd per uur tig keer "erger" die pijn haha.
Eenmaal beneden bleef de pijn aanhouden, maar werd voor mij duidelijker dat het in golven kwam. Toen besefte ik me voor het eerst dat het wel eens weeen konden zijn (en ik nog denken, oooh, als dat het is, dan is het een eitje). Binnen een uur had ik regelmatige weeen die 1 minuut aanhielden.
Maar het werd per uur tig keer "erger" die pijn haha.
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:55
hi,
bij mij: laatste weken van de zwangerschap was ik dik en rond en suf en MOE en ik deed niet veel, behalve alvast babykleertjes wassen en ook maar strijken ( moest toch de tijd doorkomen)
. Maar op n maandag had ik ineens puf om nog te winkelen, laatste dingen te halen
en kleren te gaan passen, ik was nogal energiek en 's nachts om 2 uur braken de vliezen. Dinsdagmiddag was zoon er!
bij mij: laatste weken van de zwangerschap was ik dik en rond en suf en MOE en ik deed niet veel, behalve alvast babykleertjes wassen en ook maar strijken ( moest toch de tijd doorkomen)
. Maar op n maandag had ik ineens puf om nog te winkelen, laatste dingen te halen
en kleren te gaan passen, ik was nogal energiek en 's nachts om 2 uur braken de vliezen. Dinsdagmiddag was zoon er!
zaterdag 1 september 2007 om 15:29
En Buurvrouwtje, inmiddels bevallen?
Ik nog niet....
Ben ook nog niet uitgerekend (nog 8 dagen), maar zoals je eerder kon lezen, het is mijn derde en ik word het behoorlijk zat.
Kreeg gister ineens enorme huilbui nadat manlief met zijn schoenen over mijn net gedweilde keukenvloer liep. (Hij had wel een goed excuus, want hij moest weg, examen doen) Maar goed, het was niet leuk...
vannacht weer ineens tranen met tuiten, snotteren, kwijlen (;-s), ik had gedroomd dat hij dood ging. Belachelijk natuurlijk, maar het was zo echt dat ik hem wakker heb gemaakt om te vragen of hij alsjeblieft nog niet dood wilde gaan...
Verder weet ik haast niet meer hoe ik moet zitten van de pijn in mijn rug en krijg ik steeds meer last van een soort menstruatiekrampen. Maar het lijkt allemaal niet op weeen, dus ik ga er maar niet vanuit dat het snel gaat gebeuren.je wordt er wel heeeel Moe (ja, met hoofdletter) van.
Vanmorgen nog wel even naar de stad geweest, want vond dat de oudsten nieuwe kleren nodig hadden voor het najaar. Vanavond maar weer op tijd naar bed en maar weer afwachten. hahahahahaha!!
Succes met wachten als het nog nodig is!
Ik nog niet....
Ben ook nog niet uitgerekend (nog 8 dagen), maar zoals je eerder kon lezen, het is mijn derde en ik word het behoorlijk zat.
Kreeg gister ineens enorme huilbui nadat manlief met zijn schoenen over mijn net gedweilde keukenvloer liep. (Hij had wel een goed excuus, want hij moest weg, examen doen) Maar goed, het was niet leuk...
vannacht weer ineens tranen met tuiten, snotteren, kwijlen (;-s), ik had gedroomd dat hij dood ging. Belachelijk natuurlijk, maar het was zo echt dat ik hem wakker heb gemaakt om te vragen of hij alsjeblieft nog niet dood wilde gaan...
Verder weet ik haast niet meer hoe ik moet zitten van de pijn in mijn rug en krijg ik steeds meer last van een soort menstruatiekrampen. Maar het lijkt allemaal niet op weeen, dus ik ga er maar niet vanuit dat het snel gaat gebeuren.je wordt er wel heeeel Moe (ja, met hoofdletter) van.
Vanmorgen nog wel even naar de stad geweest, want vond dat de oudsten nieuwe kleren nodig hadden voor het najaar. Vanavond maar weer op tijd naar bed en maar weer afwachten. hahahahahaha!!
Succes met wachten als het nog nodig is!
zaterdag 1 september 2007 om 21:46
2 weken voor de uitgerekende datum verloor ik iets, wat later de slijmprop bleek te zijn. Direct daarna kreeg ik een beetje buikpijn (alsof ik ongesteld was). 1,5 uur later had ik aan 1 stuk door kramp en kwam de vk. Ik dacht op dat moment nog steeds dat het oefenweeën waren. Toen had ik al 8 cm ontsluiting en persdrang. 3 kwartier later mocht ik gaan persen en nog eens 3 kwartier later werd mijn zoontje geboren. Mijn vliezen braken pas tijdens het persen.
Dat ging dus erg snel. Ik had geen enkel voorteken en was er ook niet op bedacht dat de bevalling begonnen zou kunnen zijn. Ik zou ook nog gewoon gaan werken die dag en heb dat zelfs nog geprobeerd ook, haha. Is niet veel van terechtgekomen, zoals je begrijpt.
Dat ging dus erg snel. Ik had geen enkel voorteken en was er ook niet op bedacht dat de bevalling begonnen zou kunnen zijn. Ik zou ook nog gewoon gaan werken die dag en heb dat zelfs nog geprobeerd ook, haha. Is niet veel van terechtgekomen, zoals je begrijpt.
..
woensdag 5 september 2007 om 12:51
Hee Lili15,
ook hier nog steeds aan het afwachten hoor, ik dacht ik ga eens kijken wat er hier allemaal nog meer geschreven is in de tussentijd. Heb vannacht en ook vandaag pijn in mijn buik maar het is niet de pijn die ik me voorstel bij wee-en. Meer gewoon een pijnlijke pijn, niks krampen of golven of hoe het ook omschreven mag worden. En voor het eerst een keiharde buik! Ik ben morgen uitgerekend....lijkt me zoooo bizar als die dag voorbij gaat zonder dat er wat gebeurd maar ja, afwachten tot die kleine het aandurft. Bij jou ook nog niks? Inmiddels al iemand anders bevallen die vorige week nog in afwachting was? En...hoe begon het uiteindelijk?
Vind het ook inderdaad heeeel interessant om te lezen, hoewel het echt bij iedereen anders gaat lijkt het wel.
Succes allemaal!
ook hier nog steeds aan het afwachten hoor, ik dacht ik ga eens kijken wat er hier allemaal nog meer geschreven is in de tussentijd. Heb vannacht en ook vandaag pijn in mijn buik maar het is niet de pijn die ik me voorstel bij wee-en. Meer gewoon een pijnlijke pijn, niks krampen of golven of hoe het ook omschreven mag worden. En voor het eerst een keiharde buik! Ik ben morgen uitgerekend....lijkt me zoooo bizar als die dag voorbij gaat zonder dat er wat gebeurd maar ja, afwachten tot die kleine het aandurft. Bij jou ook nog niks? Inmiddels al iemand anders bevallen die vorige week nog in afwachting was? En...hoe begon het uiteindelijk?
Vind het ook inderdaad heeeel interessant om te lezen, hoewel het echt bij iedereen anders gaat lijkt het wel.
Succes allemaal!
woensdag 5 september 2007 om 13:13
Ik kreeg op woensdagavond onregelmatige weeen, die woensdag zelf voelde ik me niet zo lekker, zeurderig gevoel in buik. Woensdagnacht ook niet geslapen door de weeen. 's Ochtends gelukkig nog even een uurtje kunnen slapen. Donderdag de hele dag weer weeen gehad en 's avonds toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Toen waren de weeen wat afgenomen en werd ik naar huis "gestuurd" met een slaappil, zodat ik goed kon uitrusten. Nadat ik slaappil had ingenomen en net op bed lag, begonnen na een half uurtje de echt pijnlijke weeen. Vriend heeft het trouw een uurtje bijgehouden maar toen zei hij nu toch echt naar ziekenhuis te willen omdat ze om de 3 minuten kwamen. Ikzelf wilde zo lang mogelijk thuis blijven, leek me prettiger de weeen in vertrouwde omgeving op te vangen. Toch maar naar ziekenhuis, vriend kleedde mij aan en bracht mij met diverse pauze's naar de auto. In ziekenhuis aangekomen bleek dat ik al 5/6 com ontsluiting had. Daar nog uurtje in bad gelegen. Na 5,5 uur erg regelmatige/heftige ontsluitingsweeen te hebben gehad, kon ik gaan persen. Anderhalf uur later werd onze dochter geboren. 
donderdag 6 september 2007 om 09:39
Ik vind het helemaal niet erg dat je dat zegt hoor.Klinkt hier heeeel bekend!. Het klinkt misschien heel lullig, maar ik ben er ook echt klaar mee. Ik moet nog wel een paar dagen (tot maandag), maar van mij mag het ook wel komen.
Afgelopen dinsdag ben ik gestript en daarna veel harde buiken gehad, slijmprop verloren (nog niet eerder meegemaakt, kwam bij de eerste twee pas bij de bavlling zelf mee naar buiten..) en wat bloedverlies. Dan zou je toch denken..., maar nee, er zet niks door.
verder ook niet lekker voelen en last van de rug. Gisteravond een reiki-behandeling gehad. Heel apart, nooit eerder gedaan, maar ik heb vannacht echt goed geslapen. Slechts een keer wakker geworden omdat ik moest plassen, maar daarna sliep ik vrijwel meteen weer. Had ik al zeker twee weken niet meer meegemaakt! Rugpijn is ene paar uur weg geweest, maar begint nu weer te komen en inmiddels ook weer wat vage krampen onder in de buik. Tja, we wachten maar gewoon af. Moest proberen goed te ontspannen en -onbewuste- blokkades weg te houden. Klinkt heel zweverig, maar ik herkend eer heel veel in. Ik heb altijd graag de regie zelf in handen en dat zal ik nu los moeten laten.
Een nieuw doel dus voor vandaag!
Gizz, en natuurlijk alle anderen, veel succes!
Afgelopen dinsdag ben ik gestript en daarna veel harde buiken gehad, slijmprop verloren (nog niet eerder meegemaakt, kwam bij de eerste twee pas bij de bavlling zelf mee naar buiten..) en wat bloedverlies. Dan zou je toch denken..., maar nee, er zet niks door.
verder ook niet lekker voelen en last van de rug. Gisteravond een reiki-behandeling gehad. Heel apart, nooit eerder gedaan, maar ik heb vannacht echt goed geslapen. Slechts een keer wakker geworden omdat ik moest plassen, maar daarna sliep ik vrijwel meteen weer. Had ik al zeker twee weken niet meer meegemaakt! Rugpijn is ene paar uur weg geweest, maar begint nu weer te komen en inmiddels ook weer wat vage krampen onder in de buik. Tja, we wachten maar gewoon af. Moest proberen goed te ontspannen en -onbewuste- blokkades weg te houden. Klinkt heel zweverig, maar ik herkend eer heel veel in. Ik heb altijd graag de regie zelf in handen en dat zal ik nu los moeten laten.
Een nieuw doel dus voor vandaag!
Gizz, en natuurlijk alle anderen, veel succes!
donderdag 6 september 2007 om 11:26
Mijn vliezen braken in de kamer bij mijn ouders (het was vaderdag en we hadden net ge-bbqt, echt SPLASH!!!. Gelukkig niet op de lichtgele bank, maar een halve meter verderop op de plavuizen. Daarna meteen weeeen om de 3-4 minuten. Daarvoor niets, achteraf gezien misschien wat meer harde buiken dan normaal. Heb nog "gewoon" 6 km gelopen met mijn man. Een collega van mijn man had gezegd dat veel bewegen goed was om de bevalling op te wekken en ik voelde me nog prima. Was overigens 11 dagen na de uitgerekende datum en een dag later zou ik worden ingeleid.
donderdag 6 september 2007 om 14:37
vandaag in ieder geval genoeg afleiding gehad, heb internet en digitale tv geinstalleerd en daarvoor moest onderandere een andere kstje aan de muur gemonteerd worden, stekkertjes klopte niet, kortom ik heb me wel vermaakt. Verloor vanochtend bij plassen wel paar vlokjes slijm(heel klein, wit) maar verder weinig, Vannacht voor het eerst goed geslapen, alleen om 7 uur wakker omdat een van de buren zn kat op het balkon had gelaten, deze was via de andere balkons naar de onze gekropen en zat luidruchtig te flirten met onze katten. Heb hem in een mandje gelokt en bij de rechtmatige eigenaar afgeleverd. Ondanks hormonen nog redelijk netjes gebleven. Woon je op vier hoog verwacht je toch geen overlast van andermans katten te hebben.
Ga vanavond nog even shoppen, probeer inderdaad maar zo veel mogelijk in beweging te blijven, misschien dat het helpt. Aan de andere kant, misschien wacht ie wel tot ik het rustig aan doe...
Ga vanavond nog even shoppen, probeer inderdaad maar zo veel mogelijk in beweging te blijven, misschien dat het helpt. Aan de andere kant, misschien wacht ie wel tot ik het rustig aan doe...
vrijdag 8 februari 2008 om 12:09
Heb behoorlijk wat last van krampen/-jes, maar vooralsnog zet het allemaal niet door. Helaas...
vrijdag 8 februari 2008 om 13:56
Geen tekenen! Ik werd 's nachts wakker van buikpijn en kon daar niet meer van slapen. Ben naar beneden gegaan en mijin buikpijn leek op en af te komen. Toen ik dat in de gaten kreeg, ben ik het gaan bijhouden en toen was het wel duidelijk voor mij. Veel naar de wc geweest ook (de buikkrampen werkten dus ook op mijn darmen, wat ik alleen maar gunstig vond, want dan zou er tijdens de bevalling waarschijnlijk niks meekomen haha).
Succes, maar het kan ook nog -ruim- 2 weken duren hoor (ik beviel met 42 + 2)
Succes, maar het kan ook nog -ruim- 2 weken duren hoor (ik beviel met 42 + 2)
vrijdag 8 februari 2008 om 15:52
Veel vrouwen hebben echt geen tekenen hoor. 's Middags hebben ze bijvoorbeeld nog flink zitten winkelen/wandelen/schoonmaken of wat dan ook en is er niks aan het handje en zomaar inene begint er dan iets wat op een wee op buikpijn lijkt of dat het water breekt. Een enkeling merkt het bijvoorbeeld aan onrustige darmen, maar dat is meestal ook pas achteraf gelul. Zeker aangezien je al dagen rommelende darmen kunt hebben bijvoorbeeld en dat helemaal op zichzelf kan staan. En rommelende buiken kan ook dagen of weken aanhouden, dus ook dat zegt niks. En een slijmprop verliezen zegt ook niks...
zucht.
Er is een hele tijd geleden een goed topic vol geschreven over hoe de bevalling verliep (en dus ook het begin). Misschien leuk om ook te lezen?
zucht.
Er is een hele tijd geleden een goed topic vol geschreven over hoe de bevalling verliep (en dus ook het begin). Misschien leuk om ook te lezen?
vrijdag 8 februari 2008 om 23:53
10 dagen over tijd en gestript. 7 uur later wat krampen, maar ik geloofde uberhaupt niet meer dat ik ging bevallen, dus ik dacht aan harde buiken. Weer 5 uur later ging het toch wel zo hard dat ik niet meer naar boven naar de slaapkamer kon lopen. Mijn vriend belde de vk, hoewel ik daar tegen was. Weeen hebben immer een tussenpose van een aantal minuten en dit was om de minuut, dus geen bevalling (ja, vond ik toen heel logisch).
Negen uur later was mijn zoontje geboren.
Tsja, voortekenen? ik geloof er niet in...
Negen uur later was mijn zoontje geboren.
Tsja, voortekenen? ik geloof er niet in...
ik had al een x gepost
