Kinderen
alle pijlers
Hoe noemt je kindje jouw ?
zondag 17 juni 2007 om 00:14
Mijn zoontje noemt me meestal mama, soms mam en soms een verbastering van mijn naam. Ik heb daar helemaal geen moeite mee eigenlijk. Hij hoort toch ook dat mijn man mijn bij mijn naam noemt?
Ik moet wel eerlijkheidshalve bekennen dat ik het meestal niet herken als hij me bij mijn naam noemt, omdat hij meestal mama zegt. Zo benoem ik mezelf ik voor hem, mama zal even.... o.i.d. Als mijn man hem verteld dat ik bv werken ben zegt hij ook: mama is werken en niet Mik is werken.
Ik moet wel eerlijkheidshalve bekennen dat ik het meestal niet herken als hij me bij mijn naam noemt, omdat hij meestal mama zegt. Zo benoem ik mezelf ik voor hem, mama zal even.... o.i.d. Als mijn man hem verteld dat ik bv werken ben zegt hij ook: mama is werken en niet Mik is werken.
zondag 17 juni 2007 om 08:07
ik zelf heb liever dat mijn zoontje mij mama noemt ipv bij mijn naam.
Maar als jij er geen problemen mee hebt is het prima toch, vindt het geen disrespect of zo.
Wel noemen mijn man en ik elkaar bij onze naam, wat ik redelijk normaal vind hoor maar hoor wel eens mensen elkaar met pap en mam aanspreken. En dan bedoel ik niet het zeggen tegen je kind maar echt tegen elkaar.
Maar als jij er geen problemen mee hebt is het prima toch, vindt het geen disrespect of zo.
Wel noemen mijn man en ik elkaar bij onze naam, wat ik redelijk normaal vind hoor maar hoor wel eens mensen elkaar met pap en mam aanspreken. En dan bedoel ik niet het zeggen tegen je kind maar echt tegen elkaar.
zondag 17 juni 2007 om 08:24
Mama!
Voor mij heel bijzonder, want ik heb drie kindjes die dat tegen mij mogen zeggen. De rest zegt .......(echte naam, ik gebruik voor de rest mijn nick wel) tegen mij.
Ik heb ze wel geleerd, dat als wij ergens zijn en ze zoeken mij, dat zij dan "mama Swinta" tegen mij zeggen. Is veel duidelijker voor mij, dan alleen maar mama.
De opa's en de oma's worden wel bij hun voornaam genoemd, dus oma Truus (niet echte naam, die gebruik ik hier niet) en opa Kees
bv.
zondag 17 juni 2007 om 09:21
zondag 17 juni 2007 om 12:38
zoonlief van 5 maanden boert, spuugt huilt en lacht eigenlijk alleen nog maar naar me. 
Wanneer hij later gaat praten zou het voor mij heel raar voelen alshij mij bij mijn voornaam zou noemen. Denk ook niet dat ik dat goed zou vinden. Als het een keer voor de grap is natuurlijk wel, maar niet structureel.
Mijn man noemt zijn moeder mama en zijn vader bij zijn voornaam. Dat is nu normaal voor mij, maar ik heb ooit gevraagd toen we net bij elkaar waren of het niet zijn biologische vader was. Ik vind het vreemd klinken.
Wanneer hij later gaat praten zou het voor mij heel raar voelen alshij mij bij mijn voornaam zou noemen. Denk ook niet dat ik dat goed zou vinden. Als het een keer voor de grap is natuurlijk wel, maar niet structureel.
Mijn man noemt zijn moeder mama en zijn vader bij zijn voornaam. Dat is nu normaal voor mij, maar ik heb ooit gevraagd toen we net bij elkaar waren of het niet zijn biologische vader was. Ik vind het vreemd klinken.
zondag 17 juni 2007 om 12:47
zondag 17 juni 2007 om 13:19
quote: remma reageerde
Iedere moeder/vader moet zich toch zelf goedvoelen bij hoe hij/zij genoemd wordt? Dus voor TO: laat je vriendinnen lekker kletsen, leg 1 keer uit dat het jou niet uitmaakt hoe je genoemd wordt en ga er verder niet op in.
En zo is het maar net.
Amen.
Mijn kinderen noemen me mem(mie). Als ik niet snel genoeg reageer zeggen ze wel eens Cohelian, maakt mij niet zoveel uit.
zondag 17 juni 2007 om 18:24
Mijn dochter noems ons gewoon papa en mama.Ik zou niegt anders willen.Ze roept ons wel eens bij onze naam maar dan zeg ik meteen dat ik dat niet wil hebben en dat het voor haar gewoon mama is.Ik ben er ontzettend trots op om mamam te zijn en dan wil ik ook gewoon graag zo worden aangesproken door haar.En de opa's en oma's worden gewoon opa en oma genoemd.
zondag 17 juni 2007 om 18:43
Ik zelf heb mijn ouders zowel bij de voornaam (voornamelijk toen ik wat ouder was en nu nog steeds) als met mam/pap aangesproken.
Ik heb het idee dat sommige mensen het als respectloos zien als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen en dat vind ik een beetje raar. Komt misschien ook door mijn eigen opvoeding, bij mij thuis is er nooit een issue van gemaakt.
Persoonlijk zou ik er geen problemen mee hebben als mijn kinderen me later bij mijn naam gaan noemen.
Ik heb het idee dat sommige mensen het als respectloos zien als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen en dat vind ik een beetje raar. Komt misschien ook door mijn eigen opvoeding, bij mij thuis is er nooit een issue van gemaakt.
Persoonlijk zou ik er geen problemen mee hebben als mijn kinderen me later bij mijn naam gaan noemen.
zondag 17 juni 2007 om 19:36
Mijn oudste noemt mij mama (net als oma, die is ook mama) en mijn man is papa (en opa is ook papa).
De jongste krijst gewoon als ze me nodig heeft (4 weken...)
Ik heb mijn ouders tot mijn derde bij hun voornaam genoemd, geen idee waarom, en daarna ben ik opeens papa en mama gaan zeggen. Mijn ouders hebben er eigenlijk nooit problemen mee gehad en hebben me ook niet gepushd om papa en mama te zeggen.
Ik noem mijn moeder nog steeds mam en mijn vader pap. Alleen als ik in een winkel mijn moeder nodig heb roep ik dr bij dr voornaam, want er kijken anders wel heel veel mama's om.
De jongste krijst gewoon als ze me nodig heeft (4 weken...)
Ik heb mijn ouders tot mijn derde bij hun voornaam genoemd, geen idee waarom, en daarna ben ik opeens papa en mama gaan zeggen. Mijn ouders hebben er eigenlijk nooit problemen mee gehad en hebben me ook niet gepushd om papa en mama te zeggen.
Ik noem mijn moeder nog steeds mam en mijn vader pap. Alleen als ik in een winkel mijn moeder nodig heb roep ik dr bij dr voornaam, want er kijken anders wel heel veel mama's om.
zondag 17 juni 2007 om 21:17
6 miljard mensen mogen mij Marleen noemen, maar voor slechts 2 ben ik mama :D
Dat vind ik heel bijzonder en alleen daarom al wil ik door mijn kinderen niet bij mijn naam genoemd worden.
Mijn vader wou nooit papa zijn, we hebben hem altijd bij zijn voornaam genoemd. Het bij de naam noemen staat symbool voor zijn algehele (gebrek aan) opvoeding. Altijd op afstand, niet betrokken, proberen vriendjes te zijn met je kinderen ipv een ouderrol aannemen.
Tuurlijk zit het m niet vast op wel of niet bij de naam noemen, maar ik heb er hele nare associaties bij, en dus kijk ik altijd raar op als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen.
Mamarleen
Dat vind ik heel bijzonder en alleen daarom al wil ik door mijn kinderen niet bij mijn naam genoemd worden.
Mijn vader wou nooit papa zijn, we hebben hem altijd bij zijn voornaam genoemd. Het bij de naam noemen staat symbool voor zijn algehele (gebrek aan) opvoeding. Altijd op afstand, niet betrokken, proberen vriendjes te zijn met je kinderen ipv een ouderrol aannemen.
Tuurlijk zit het m niet vast op wel of niet bij de naam noemen, maar ik heb er hele nare associaties bij, en dus kijk ik altijd raar op als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen.
Mamarleen
zondag 17 juni 2007 om 21:23
Voor mij is het juist een gekke gedachte om een kind te verbieden de ouder bij zijn of haar voornaam te noemen. Ik vind dat echt raar. Ik ben inderdaad Mama, maar ik ben ook Meave. Het is toch raar voor een kind dat iedereen mij Meave mag noemen, maar het kind in kwestie niet?
Kijk, ik snap heus wel dat je er wat van zegt als je kind je naam alleen nog maar gebruikt als hij/zij boos is, maar verbieden gaat mij best ver geloof ik.
Kijk, ik snap heus wel dat je er wat van zegt als je kind je naam alleen nog maar gebruikt als hij/zij boos is, maar verbieden gaat mij best ver geloof ik.
zondag 17 juni 2007 om 22:24
Mijn dochter zegt helaas nog geen mama of 'voornaam' maar het maakt mij niet uit, het mag van mij allebei. ik ehb mijn ouders altijd bij de voornaam genoemd en doe dat nog steeds. daarom zijn het niet minder mijn mama en papa. Wat mamarleen zegt; ik kan me goed voorstellen dat je nu zo'n associatie daarbij hebt en het daarom niet wil, maar wat een ander ( sorry, weet niet meer wie) zei: iedereen mag je bij je voornaam noemen, waarom je kind dan niet?Maar ik denk dat het heel persoonlijk is, dus iedereen maakt zelf die keuze.Waar ik dan wel weer benieuwd naar ben: zeggen ze 'u' of 'je tegen jullie?En tegen de opa's en oma's? Ik ben zelf opgevoed met ' tegen oudere mensen zeg je u ' (hoefde ik overigens niet tegen mijn ouders te zeggen hoor) maar het voelt een beetje vreemd als mijn dochter straks u tegen mijn ouders zou zeggen. Terwijl ik wel tegen mijn opa en oma altijd u zei. Andere tijd?
zondag 17 juni 2007 om 22:28
"Wat mamarleen zegt; ik kan me goed voorstellen dat je nu zo'n associatie daarbij hebt en het daarom niet wil, maar wat een ander ( sorry, weet niet meer wie) zei: iedereen mag je bij je voornaam noemen, waarom je kind dan niet?"Sorry dat staat er een beetje raar; wat ik bedoelde is dat ik me in de laatste uitspraak OOK kan vinden net zoals ik snap waarom sommigen een reden hebben om alleen mama genoemd te worden.Het was dus niet bedoeld als aanval op mamarleen.
