Kinderen
alle pijlers
Hoe was jullie eerste jaar met een baby?
vrijdag 18 september 2020 om 18:45
Vandaag ben ik precies 21 weken zwanger van mijn eerste kindje. En ik merk dat ik me steeds drukker begin te maken over wanneer de baby komt en hoe het gaat zijn. Met name omdat veel mensen je lijken aan te willen praten dat 'je leven dan echt voorbij is'. Erg deprimerend, wat ik heb er juist zo'n zin in! Wat ik van velen hoor is:
- geen slaap meer
- geen zin meer om dingen te ondernemen
- je relatie komt op spanning
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed)
- geen tijd meer voor jezelf
Ik vraag me af hoe jullie ervaring is geweest. Wel enigszins positief? Zelf werk ik 3 om 4 dagen, 32 uur per week (3x9&4x9). Ik ga per oktober een post hbo van een jaar volgen (onder werktijd naar school) en neem na mijn bevallingsverlof 1 dag per 2 weken ouderschapsverlof zodat ik een jaar lang 3x9 werk. Baby gaat 2 dagen per week naar gastouder, één dag bij opa&oma, éen dag bij man en één dag bij mij. De dag extra dat ik vrij ben, hou ik voor mijn studie en om bij te komen (iguess?).
Het lijkt mij overigens prima te doen zoals bovenstaand, maar ik ben heel benieuwd na alle sarcastische 'wacht maar... je piept dan wel anders' opmerkingen.
Benieuwd naar ervaringen!
- geen slaap meer
- geen zin meer om dingen te ondernemen
- je relatie komt op spanning
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed)
- geen tijd meer voor jezelf
Ik vraag me af hoe jullie ervaring is geweest. Wel enigszins positief? Zelf werk ik 3 om 4 dagen, 32 uur per week (3x9&4x9). Ik ga per oktober een post hbo van een jaar volgen (onder werktijd naar school) en neem na mijn bevallingsverlof 1 dag per 2 weken ouderschapsverlof zodat ik een jaar lang 3x9 werk. Baby gaat 2 dagen per week naar gastouder, één dag bij opa&oma, éen dag bij man en één dag bij mij. De dag extra dat ik vrij ben, hou ik voor mijn studie en om bij te komen (iguess?).
Het lijkt mij overigens prima te doen zoals bovenstaand, maar ik ben heel benieuwd na alle sarcastische 'wacht maar... je piept dan wel anders' opmerkingen.
Benieuwd naar ervaringen!
vrijdag 18 september 2020 om 19:33
gebruiksernaamzondergebruik: bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik denk dat dat best wel eens zo zou kunnen zijn, dat men me wil behoeden. Wel heftig dat je relatie dusdanig op spanning stond dat jullie uit elkaar wilden gaan. En erg goed dat jullie toch hebben geprobeerd en zijn geslaagd. Gefeliciteerd 
vrijdag 18 september 2020 om 19:37
Toen wij eenmaal geaccepteerd hadden dat ons leven gedirigeerd werd door een hoopje mens van 52 centimeter, waren we op de roze wolk.
We konden wel proberen te sturen maar dat had geen enkel nut. Dus accepteerde we maar dat we niet meer zelf konden bepalen waar we heen gingen, wanneer we sliepen, wanneer we douchde of aten.
Agh we gaan het in December weer opnieuw meemaken
We konden wel proberen te sturen maar dat had geen enkel nut. Dus accepteerde we maar dat we niet meer zelf konden bepalen waar we heen gingen, wanneer we sliepen, wanneer we douchde of aten.
Agh we gaan het in December weer opnieuw meemaken
vrijdag 18 september 2020 om 19:37
Ik vond het vreselijk. Dochter sliep de eerste 4 maanden best prima, maar ik had een pnd en heb 3 borstontsteking gehad in die eerste weken. Ben zo ontzettend ziek geweest en vond de babytijd echt niet leuk. Niet weten wat ze wil, ruzie met man over de verzorging (we zijn gewoon nog bij elkaar hoor 
) , continu er voor baby moeten zijn enz. Na 4 maanden ging ze slecht slapen en dat duurde tot 15 maanden. Ik liep erbij als een zombie op een gegeven moment. Ik hoef denk ik niet te zeggen dat we maar 1 kind hebben 
maar vanaf zo’n 1,5 jaar (toen begon dochter al goed te praten) is het steeds beter gegaan en ik kan me geen leven meer voorstellen zonder haar. Ze is nu ruim 8 en ik geniet van elk moment met haar dus zelfs als het begin vreselijk is, komt het echt wel goed 
) , continu er voor baby moeten zijn enz. Na 4 maanden ging ze slecht slapen en dat duurde tot 15 maanden. Ik liep erbij als een zombie op een gegeven moment. Ik hoef denk ik niet te zeggen dat we maar 1 kind hebben maar vanaf zo’n 1,5 jaar (toen begon dochter al goed te praten) is het steeds beter gegaan en ik kan me geen leven meer voorstellen zonder haar. Ze is nu ruim 8 en ik geniet van elk moment met haar dus zelfs als het begin vreselijk is, komt het echt wel goed
vrijdag 18 september 2020 om 19:44
Ik had juist alleen maar positieve verhalen gehoord, of geen negatieve in elk geval, mij wilde men blijkbaar beschermen. Het viel dus nogal rauw op mijn dak, de eerste maanden. En ik was zelf ook nogal naïef Baby sliep door vanaf dag één, overdag daarentegen niet. En, met zes maanden, toen ze kon zitten en zichzelf daarna ook vrij vlot overeind trok, toen werd het ineens makkelijker. Zij meer tevreden omdat ze iets anders kon dan alleen maar liggen, en dus ik ook veel happier. Daarna ging het steeds beter, de eerste maanden vond ik echt het pittigst.
Baby sliep door vanaf dag één, overdag daarentegen niet. En, met zes maanden, toen ze kon zitten en zichzelf daarna ook vrij vlot overeind trok, toen werd het ineens makkelijker. Zij meer tevreden omdat ze iets anders kon dan alleen maar liggen, en dus ik ook veel happier. Daarna ging het steeds beter, de eerste maanden vond ik echt het pittigst.
vrijdag 18 september 2020 om 19:46
vrijdag 18 september 2020 om 19:46
Ik vond het echt een heel relaxt jaar. Maar... ik had ook wel een relaxte baby. Al durf ik nu wel te zeggen dat die ook wel relaxt werd van mij.
Ik bleef elke dag van 22 uur tot 10 uur in m’n bed zodat ik ondanks de nachtvoedingen genoeg slaap kreeg. Voor einde van verlof na 4,5 maand sliep baby door.
Ik werkte 2,5 dagen en 1 dag studie. Huiswerk maakte ik tijdens de slaapjes. Ochtenslaapje huiswerk, middagslaapje poetsen en lekker niksen.
De drukte begon pas toen we na een kleine 2 jaar 2 kinderen hadden en het uitslapen er niet meer in zat
Ik bleef elke dag van 22 uur tot 10 uur in m’n bed zodat ik ondanks de nachtvoedingen genoeg slaap kreeg. Voor einde van verlof na 4,5 maand sliep baby door.
Ik werkte 2,5 dagen en 1 dag studie. Huiswerk maakte ik tijdens de slaapjes. Ochtenslaapje huiswerk, middagslaapje poetsen en lekker niksen.
De drukte begon pas toen we na een kleine 2 jaar 2 kinderen hadden en het uitslapen er niet meer in zat
vrijdag 18 september 2020 om 19:50
Ons eerste jaar met baby was zeer relaxed. Dochter was (is) een goede slaper. Ze sliep tot bijna elf maanden zo’n beetje van fles tot fles. Als ze wakker was, was ze vrolijk en actief. ‘s Nachts sliep ze eigenlijk meteen door. De eerste drie weken moesten we haar wakker maken voor een voeding, maar toen ze haar geboortegewicht weer had sliep ze van 23.00u tot 7.00u. Vanaf 4 maanden ook de late fles eraf, toen sliep ze het klokje rond.
De bevalling, mijn zwangerschap en de periode ervoor waren trouwens een stuk minder relaxed. Dochter is via ICSI verwekt waarbij ik nogal wat complicaties had (inclusief ziekenhuisopname). Tijdens de zwangerschap continu misselijk geweest (dus geen last gehad van overtollige kilo’s na de bevalling. Toen was ik lichter dan ooit). De bevalling was nogal heftig en met name voor mijn vriend redelijk traumatisch (ik heb grote gedeeltes niet bewust meegekregen). Dochter heeft een week in het ziekenhuis gelegen vlak na de geboorte, dus ook de start was niet fijn. Maar toen ze eenmaal thuis was en voldoende kon drinken kwam de roze wolk.
Ze is nu 8 en nog steeds heel relaxed. Ze is heel makkelijk, lief, zorgzaam, slim en gezellig.
De bevalling, mijn zwangerschap en de periode ervoor waren trouwens een stuk minder relaxed. Dochter is via ICSI verwekt waarbij ik nogal wat complicaties had (inclusief ziekenhuisopname). Tijdens de zwangerschap continu misselijk geweest (dus geen last gehad van overtollige kilo’s na de bevalling. Toen was ik lichter dan ooit). De bevalling was nogal heftig en met name voor mijn vriend redelijk traumatisch (ik heb grote gedeeltes niet bewust meegekregen). Dochter heeft een week in het ziekenhuis gelegen vlak na de geboorte, dus ook de start was niet fijn. Maar toen ze eenmaal thuis was en voldoende kon drinken kwam de roze wolk.
Ze is nu 8 en nog steeds heel relaxed. Ze is heel makkelijk, lief, zorgzaam, slim en gezellig.
vrijdag 18 september 2020 om 19:52
Ik heb drie kinderen, de jongste is 7 maanden. Ik hou echt van kleine baby's. Ik kan redelijk goed functioneren met slaapgebrek en dat is bij alle drie de baby's goed van pas gekomen.
Écht diep nadenken vond ik de eerste maanden wel moeilijk door de hormonen en slaapgebrek, een studie doen lijkt me dus pittig, maar het zal ook voor een groot deel van je baby afhangen of het te doen gaat zijn. Ik ken baby's die na 6 weken doorslapen en baby's die daar drie jaar over doen, dat maakt echt een wereld van verschil.
Qua seks duurde het bij ons elke keer 6 mnd voordat ik er weer zin in had/voordat het er weer van kwam. Combinatie van uitscheuren, hormonen en een baby die vaak wilde drinken... Maar goed, een goede relatie kan dat gemakkelijk aan, vind ik.
Tijd voor jezelf, ja, als je man voor de baby zorgt, kun jij dus zelf wat anders doen en omgekeerd.
Uitstapjes verschilde bij ons per baby. De eerste was niet zo heel makkelijk, maar daarbij probeerden we het gewoon. Winkelen met hem ging niet, maar iets kindvriendelijks wel. Met de tweede konden we alles toen. Met de derde was het weer moeilijker, die heeft de eerste 14 weken veel gehuild. Maar nu gaat dat ook wel prima.
Veel succes en plezier!
Écht diep nadenken vond ik de eerste maanden wel moeilijk door de hormonen en slaapgebrek, een studie doen lijkt me dus pittig, maar het zal ook voor een groot deel van je baby afhangen of het te doen gaat zijn. Ik ken baby's die na 6 weken doorslapen en baby's die daar drie jaar over doen, dat maakt echt een wereld van verschil.
Qua seks duurde het bij ons elke keer 6 mnd voordat ik er weer zin in had/voordat het er weer van kwam. Combinatie van uitscheuren, hormonen en een baby die vaak wilde drinken... Maar goed, een goede relatie kan dat gemakkelijk aan, vind ik.
Tijd voor jezelf, ja, als je man voor de baby zorgt, kun jij dus zelf wat anders doen en omgekeerd.
Uitstapjes verschilde bij ons per baby. De eerste was niet zo heel makkelijk, maar daarbij probeerden we het gewoon. Winkelen met hem ging niet, maar iets kindvriendelijks wel. Met de tweede konden we alles toen. Met de derde was het weer moeilijker, die heeft de eerste 14 weken veel gehuild. Maar nu gaat dat ook wel prima.
Veel succes en plezier!
vrijdag 18 september 2020 om 19:53
Je kunt pech en geluk hebben en hoeveel werk je aankan scheelt daarnaast sowieso per persoon. Ik was van 40u teruggegaan naar 32u en dat ging zeker tot maand 8 maar net aan. Opleiding begonnen na 5 weken, dat was een minder strak plan. Toen opnieuw de opleiding gestart na 6 maanden en dat ging nog steeds voor geen meter. Pas na een jaar had ik daar weer een beetje concentratie en energie voor. Maar, als je écht die dag voor jezelf hebt, en dus niet met ieder uur een baby die zich meldt, zou het kunnen. Als je de keuze hebt, zou 'k m echter een jaar uitstellen. Het lijkt me dat je er dan ook meer lol in hebt. Een andere optie is om tijdelijk 3x7 oid te gaan werken met ouderschapsverlof. Je doet net zoveel als in 3x9 maar bent wat meer mens na zo'n dag lijkt me.
En verder, wel gewoon af en toe naar een concert gegaan met vriendinnen, we hebben met 4 maanden een reis gemaakt die ik niet vermeld omdat iedereen me meteen zou herkennen, ik ging ook rustig op mijn mamadag met baby onder de arm in de tram op bezoek of op stap en dat was echt geen probleem. Maar hou je verwachtingen laag, en geniet van alles wat je doet en wees trots op jullie samen, gun elkaar wat, maak het snel weer goed want je gaat geheid moe gekibbel hebben over achterlijke dingen. Er waren ook dagen, zeker de eerste weken en maanden, dat ik niet eens uit pyama kwam. Baby sliep bij ons pas met 10 maanden af en toe door, en dat betekent dan dat ze nog 2 keer wakker werd. Je leert dan ineens dat de definitie van doorslapen is 'meer dan 5.5 uur achter elkaar'.
En verder, wel gewoon af en toe naar een concert gegaan met vriendinnen, we hebben met 4 maanden een reis gemaakt die ik niet vermeld omdat iedereen me meteen zou herkennen, ik ging ook rustig op mijn mamadag met baby onder de arm in de tram op bezoek of op stap en dat was echt geen probleem. Maar hou je verwachtingen laag, en geniet van alles wat je doet en wees trots op jullie samen, gun elkaar wat, maak het snel weer goed want je gaat geheid moe gekibbel hebben over achterlijke dingen. Er waren ook dagen, zeker de eerste weken en maanden, dat ik niet eens uit pyama kwam. Baby sliep bij ons pas met 10 maanden af en toe door, en dat betekent dan dat ze nog 2 keer wakker werd. Je leert dan ineens dat de definitie van doorslapen is 'meer dan 5.5 uur achter elkaar'.
anoniem_63e24575cbc6a wijzigde dit bericht op 18-09-2020 19:59
21.14% gewijzigd
vrijdag 18 september 2020 om 19:56
Ik vond het eerste jaar overleven. Vreselijk. Dood- en doodmoe. Continu bezig zijn. Echt niks aan.
Daarna werd het langzaam beter.
Nooit meer iets zo erg gevonden als de babytijd.
Vanaf 4 jaar vind ik het eigenlijk een eitje. Alleen maar genieten. Maar peutertijd vond ik ook lang zo erg niet als dat baby-gebeuren.
Daarna werd het langzaam beter.
Nooit meer iets zo erg gevonden als de babytijd.
Vanaf 4 jaar vind ik het eigenlijk een eitje. Alleen maar genieten. Maar peutertijd vond ik ook lang zo erg niet als dat baby-gebeuren.
vrijdag 18 september 2020 om 19:57
Met een huilbaby moesten wij juist leren om niet alles samen te doen, en met twee keer een uurtje slaap per nacht zijn er zeker wel nadelen geweest, hoe lief hij ook is.
vrijdag 18 september 2020 om 19:58
Hel. Bij de eerste mbt eten en slaap.
Bij de 2e 10x de hel. Verborgen refllux, baby paars en 3x spoedeisende hulp gezeten en nog geen kinderarts of medicatie. Al 2 maanden niet geslapen en toen ging het licht uit.
Ik heb nog nooit zo hard (met niet groeiende huilende baby) bij de HA staan bleren aan de balie. Daarna wel afspraak, doorverwijzing en medicatie en eindelijk ging het langzaam aan beter. Jongste heeft nu nog steeds een echte groeiachterstand.
Maar daarna werd het wel leuk.
Mijn relatie kwam ook onder spanning, 2x een keizersnede en ik moest ook echt beetje herstellen. En mijn partner was zich aan het drukken. In huis met kind. Vond alles mijn taak .... Hij had beetje onderschat hoeveel werk een baby is en hoe erg je beperkt raakt. Alsof we daar niet echt over hadden gehad...Ja. Ergens vond hij het vooral mijn pakje aan.
Dus heeft hij gemerkt hoe erg zijn vrouw echt geen zin had in zijn kleutergedrag en het zich drukken van verantwoordelijkheden.
Daar heb ik echt wel een breuk voor over gehad. Gelukkig draaide hij na een tijdje wel bij. Net op tijd.
Maar het veroorzaakte wel een kreukje/ scheurtje in de relatie.
Dus hopelijk heb jij er eentje die het zegt maar het ook echt nakomt.
En dik ben ik nog steeds. Gelukkig krijg je er veel voor terug.
Maar het vasthouden en knuffelen met je kind is het fijnste dat er is. Echt.
Ga vooral op ritme kind af. Luister niet te veel naar anderen. Ga niet uit van wat andere kinderen doen en kunnen en niet doen.
En zorg dat partner ook tijd met kind doorbrengt en je bijstaat en zijn deel ook echt doet.
Zorg voor slaap. Slaap als babu slaapt en maakt man ook verantwoordelijk voor luiertassen inpakken en koken enz EN baby overnemen als je het zat bent.
Bespreek dat nu al vast heel erg goed en vraag ook hulp.
Bij de 2e 10x de hel. Verborgen refllux, baby paars en 3x spoedeisende hulp gezeten en nog geen kinderarts of medicatie. Al 2 maanden niet geslapen en toen ging het licht uit.
Ik heb nog nooit zo hard (met niet groeiende huilende baby) bij de HA staan bleren aan de balie. Daarna wel afspraak, doorverwijzing en medicatie en eindelijk ging het langzaam aan beter. Jongste heeft nu nog steeds een echte groeiachterstand.
Maar daarna werd het wel leuk.
Mijn relatie kwam ook onder spanning, 2x een keizersnede en ik moest ook echt beetje herstellen. En mijn partner was zich aan het drukken. In huis met kind. Vond alles mijn taak .... Hij had beetje onderschat hoeveel werk een baby is en hoe erg je beperkt raakt. Alsof we daar niet echt over hadden gehad...Ja. Ergens vond hij het vooral mijn pakje aan.
Dus heeft hij gemerkt hoe erg zijn vrouw echt geen zin had in zijn kleutergedrag en het zich drukken van verantwoordelijkheden.
Daar heb ik echt wel een breuk voor over gehad. Gelukkig draaide hij na een tijdje wel bij. Net op tijd.
Maar het veroorzaakte wel een kreukje/ scheurtje in de relatie.
Dus hopelijk heb jij er eentje die het zegt maar het ook echt nakomt.
En dik ben ik nog steeds. Gelukkig krijg je er veel voor terug.
Maar het vasthouden en knuffelen met je kind is het fijnste dat er is. Echt.
Ga vooral op ritme kind af. Luister niet te veel naar anderen. Ga niet uit van wat andere kinderen doen en kunnen en niet doen.
En zorg dat partner ook tijd met kind doorbrengt en je bijstaat en zijn deel ook echt doet.
Zorg voor slaap. Slaap als babu slaapt en maakt man ook verantwoordelijk voor luiertassen inpakken en koken enz EN baby overnemen als je het zat bent.
Bespreek dat nu al vast heel erg goed en vraag ook hulp.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 18-09-2020 20:22
41.32% gewijzigd
vrijdag 18 september 2020 om 20:03
Ik vond juist de eerste 4 maanden ontzettend zwaar. Die van mij sliep gelukkig na 8 weken de meeste nachten wel door, maar was overdag gewoonweg niet weg te leggen. Oververmoeid, veel huilen maar ik kreeg hem niet in slaap zonder de hele dag zelf met hem in bed/bank te liggen of te wandelen. Dat waren de enige manieren.. en de eerste dagen is dat leuk. Maar om zo weken door te gaan is verschrikkelijk! Denk dat hij daardoor ook gewoon te moe was om s’nachts wakker te worden.
Ineen keer kregen we een soort van ritme erin overdag en werd hij ineens wel een paar keer per week in de nacht wakker, maar vergeleken met onze omgeving vallen onze nachten echt mee.
Ons zoontje is 10 maanden, en ik ben nu 17w zwanger van ons volgend kindje. Bewuste keuze, het is pittig dat geef ik toe. De eerste maanden vond ik ook geen ruk aan maar juist nu, nu kan ik niks anders meer dan genieten. Ik hoop dat ons volgend kindje niet zo’n huilbabytje is zoals ons zoontje de eerste maanden was. En als het zo is, so be it.
Maar om naast mijn baan ook nog een studie te gaan doen? Nee, dat ga ik mezelf niet aandoen. Dat is voor mij net iets teveel van het goede. Maaaaaaaar wie weet krijg jij een makkelijker kindje en kun jij het prima combineren!
Succes verder met je zwangerschap! Het is pittig, maar je krijgt er inderdaad iets moois voor terug!
Ineen keer kregen we een soort van ritme erin overdag en werd hij ineens wel een paar keer per week in de nacht wakker, maar vergeleken met onze omgeving vallen onze nachten echt mee.
Ons zoontje is 10 maanden, en ik ben nu 17w zwanger van ons volgend kindje. Bewuste keuze, het is pittig dat geef ik toe. De eerste maanden vond ik ook geen ruk aan maar juist nu, nu kan ik niks anders meer dan genieten. Ik hoop dat ons volgend kindje niet zo’n huilbabytje is zoals ons zoontje de eerste maanden was. En als het zo is, so be it.
Maar om naast mijn baan ook nog een studie te gaan doen? Nee, dat ga ik mezelf niet aandoen. Dat is voor mij net iets teveel van het goede. Maaaaaaaar wie weet krijg jij een makkelijker kindje en kun jij het prima combineren!
Succes verder met je zwangerschap! Het is pittig, maar je krijgt er inderdaad iets moois voor terug!
vrijdag 18 september 2020 om 20:14
ik vond dit topic ook fijn om door te lezen toen ik net was bevallen. Zijn soms heel heftige eerste jaren, maar eigenlijk alle emoties komen voorbij
kinderen/het-eerste-jaar/list_messages/411437
kinderen/het-eerste-jaar/list_messages/411437
vrijdag 18 september 2020 om 20:17
Ik hou van de babytijd ondanks alles.
Ik mag met twee dochters die slechts 13 maanden schelen (inmiddels zeven maanden en ruim 20 maanden) toch wel zeggen dat we middenin de drukte zitten wat betreft zorgen, slaapjes, natjes en droogjes. (en zaten want een zwangerschap en een baby om voor te zorgen was best pittig).
Ik heb een jaar lang drie dagen per week gewerkt (ouderschapsverlof) en nu van dochter twee weer een jaar ouderschapsverlof opgenomen. Ik werk in het onderwijs en mijn dochters gaan drie dagen per week naar het kinderdagverblijf. In de schoolvakanties vaak ook minimaal één dag en het is heel fijn om dan een dag voor mijzelf te hebben.
Gezien de hoeveelheid vakantie heb ik dus grofweg elke acht weken drie dagen voor mijzelf en dat is zalig. Opa en oma passen niet structureel op dus zonder schaamte vraag ik geregeld een zaterdag of zondag op te passen zodat man en ik even onze handen vrij hebben.
Daarnaast beide dochters vanaf dag 1 met de fles groot gebracht, een bewuste keuze en nog altijd blij daarmee. Zeker na de tweede, een spoed kz en helaas een lang en pijnlijk herstel.
Uitjes, vrienden, winkelen doe ik vooral zonder kinderen. Wederom bewuste keuze. Ik wil rustig winkelen, borrelen of ergens heen. Nu ben ik een ultieme huismus en man ook. Dus die keer in de maand(?) dat we uit eten gaan/lunchen/middag weg doe ik dat zonder kinderen.
Verder; cliché maar je groeit erin mee en past je aan. Wij hebben gemakkelijke kindjes die goed slapen, gezond zijn en happy dus dan is het makkelijk praten....
Ik mag met twee dochters die slechts 13 maanden schelen (inmiddels zeven maanden en ruim 20 maanden) toch wel zeggen dat we middenin de drukte zitten wat betreft zorgen, slaapjes, natjes en droogjes. (en zaten want een zwangerschap en een baby om voor te zorgen was best pittig).
Ik heb een jaar lang drie dagen per week gewerkt (ouderschapsverlof) en nu van dochter twee weer een jaar ouderschapsverlof opgenomen. Ik werk in het onderwijs en mijn dochters gaan drie dagen per week naar het kinderdagverblijf. In de schoolvakanties vaak ook minimaal één dag en het is heel fijn om dan een dag voor mijzelf te hebben.
Gezien de hoeveelheid vakantie heb ik dus grofweg elke acht weken drie dagen voor mijzelf en dat is zalig. Opa en oma passen niet structureel op dus zonder schaamte vraag ik geregeld een zaterdag of zondag op te passen zodat man en ik even onze handen vrij hebben.
Daarnaast beide dochters vanaf dag 1 met de fles groot gebracht, een bewuste keuze en nog altijd blij daarmee. Zeker na de tweede, een spoed kz en helaas een lang en pijnlijk herstel.
Uitjes, vrienden, winkelen doe ik vooral zonder kinderen. Wederom bewuste keuze. Ik wil rustig winkelen, borrelen of ergens heen. Nu ben ik een ultieme huismus en man ook. Dus die keer in de maand(?) dat we uit eten gaan/lunchen/middag weg doe ik dat zonder kinderen.
Verder; cliché maar je groeit erin mee en past je aan. Wij hebben gemakkelijke kindjes die goed slapen, gezond zijn en happy dus dan is het makkelijk praten....
vrijdag 18 september 2020 om 20:21
Het verschilt echt per situatie en baby.
Mijn dochter sliep en at goed vanaf het begin. Borstvoeding lukte niet. Dochter voorkeurshouding die opgelost is met fysio. Dochter zou 3 dagen per week naar kdv, maar contract partner werd niet verlengd. Hij is tijdje huisvader geweest. Ik heb altijd 4 dagen gewerkt (tov 5 daarvoor). Ik moest wel lang herstellen van keizersnede.
Mijn dochter sliep en at goed vanaf het begin. Borstvoeding lukte niet. Dochter voorkeurshouding die opgelost is met fysio. Dochter zou 3 dagen per week naar kdv, maar contract partner werd niet verlengd. Hij is tijdje huisvader geweest. Ik heb altijd 4 dagen gewerkt (tov 5 daarvoor). Ik moest wel lang herstellen van keizersnede.
vrijdag 18 september 2020 om 20:21
Het verschilt echt per situatie en baby.
Mijn dochter sliep en at goed vanaf het begin. Borstvoeding lukte niet. Dochter voorkeurshouding die opgelost is met fysio. Dochter zou 3 dagen per week naar kdv, maar contract partner werd niet verlengd. Hij is tijdje huisvader geweest. Ik heb altijd 4 dagen gewerkt (tov 5 daarvoor). Ik moest wel lang herstellen van keizersnede.
Mijn dochter sliep en at goed vanaf het begin. Borstvoeding lukte niet. Dochter voorkeurshouding die opgelost is met fysio. Dochter zou 3 dagen per week naar kdv, maar contract partner werd niet verlengd. Hij is tijdje huisvader geweest. Ik heb altijd 4 dagen gewerkt (tov 5 daarvoor). Ik moest wel lang herstellen van keizersnede.
vrijdag 18 september 2020 om 20:24
Permis moet altijd even vertellen dat zij de meest geweldige oermoeder/vader/ouder is. En daar is niks mis mee, ieder zijn eigen passie.
Als het al waar is natuurlijk.
Het is alleen jammer dat het vaak op manier gaat, waarna anderen denken dat zij het fout doen of dat er wat mis is met hen als ze dat niet zo fantastisch vonden/beleven/voelen of zijn.
Zou je niet gaan verdedigen hoor. Totaal nutteloos.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 18-09-2020 20:25
6.79% gewijzigd
vrijdag 18 september 2020 om 20:24
Wij zitten nog in het eerste jaar van de tweede, en de oudste is nu peuter. Ik moet zeggen dat man en ik allebei uitkijken naar het groter-groeien, ik vind die lopen-en-praten fase echt geweldig!
Onze oudste sliep volgens het boekje overdag, maar was/maakte 's nachts een drama tot zeker anderhalf. Ik werkte vier dagen waarvan anderhalf aan mijn proefschrift (best geconcentreerd nadenken dus) en dat lukte soms voor geen meter, vanwege het slaapgebrek. Dat was taai, maar het is goedgekomen (met een klein beetje uitloop, dat wel. Calculeer dat misschien ook in voor je studie)
Onze tweede slaapt 's nachts best ok (één voeding) maar overdag twee keer drie kwartier, als we geluk hebben. Eerlijk gezegd vind ik dat nog taaier, bijna geen moment zonder baby even rustig een boterham/kop hete koffie/ naar de wc... Ik werk nu ook weer vier dagen (wel pas vanaf 6mnd, had verlof genomen dus begon met twee dagen) en dat gaat prima.
Het ligt dus deels aan de baby. En ook, denk ik, hoe gekreukeld je uit de bevalling komt: ik was twee keer behoorlijk snel fit, maar dat geluk heeft niet iedereen. Verder is al het bovenstaande herkenbaar: onnozel gekibbel over luiers of prakjes of wie het meest moe is. Wij hebben afgesproken dat we na 22:30 dat soort "ruzies" oplossen door te gaan slapen, want we vinden onszelf dan ontoerekeningsvatbaar. We kunnen het nu beter herkennen en daardoor geeft het geen echte spanningen, was eerder soms nog wel, maar de relatie kon wat hebben
Uitjes enzo heb ik nu niet veel gedaan, maar dat was vooral door corona. Ook dat is een kwestie van doen, je merkt vanzelf wat kind en jij aankunnen en leuk vinden. Hobbies voor mezelf in de avonden en weekenden heb ik rond 9 maand weer opgepakt; had eerder gekund hoor, maar ik vond na/naast werk het gedoe qua voedingen (borst, vandaar) de moeite eerder niet waard.
Lang verhaal kort: het eerste jaar is geweldig, intiem met z'n drieën, onvoorstelbaar en ook overweldigend soms. Je moet 't zelf ervaren
Een fijne zwangerschap en wolk van een baby wens ik je!
Onze oudste sliep volgens het boekje overdag, maar was/maakte 's nachts een drama tot zeker anderhalf. Ik werkte vier dagen waarvan anderhalf aan mijn proefschrift (best geconcentreerd nadenken dus) en dat lukte soms voor geen meter, vanwege het slaapgebrek. Dat was taai, maar het is goedgekomen (met een klein beetje uitloop, dat wel. Calculeer dat misschien ook in voor je studie)
Onze tweede slaapt 's nachts best ok (één voeding) maar overdag twee keer drie kwartier, als we geluk hebben. Eerlijk gezegd vind ik dat nog taaier, bijna geen moment zonder baby even rustig een boterham/kop hete koffie/ naar de wc... Ik werk nu ook weer vier dagen (wel pas vanaf 6mnd, had verlof genomen dus begon met twee dagen) en dat gaat prima.
Het ligt dus deels aan de baby. En ook, denk ik, hoe gekreukeld je uit de bevalling komt: ik was twee keer behoorlijk snel fit, maar dat geluk heeft niet iedereen. Verder is al het bovenstaande herkenbaar: onnozel gekibbel over luiers of prakjes of wie het meest moe is. Wij hebben afgesproken dat we na 22:30 dat soort "ruzies" oplossen door te gaan slapen, want we vinden onszelf dan ontoerekeningsvatbaar. We kunnen het nu beter herkennen en daardoor geeft het geen echte spanningen, was eerder soms nog wel, maar de relatie kon wat hebben
Uitjes enzo heb ik nu niet veel gedaan, maar dat was vooral door corona. Ook dat is een kwestie van doen, je merkt vanzelf wat kind en jij aankunnen en leuk vinden. Hobbies voor mezelf in de avonden en weekenden heb ik rond 9 maand weer opgepakt; had eerder gekund hoor, maar ik vond na/naast werk het gedoe qua voedingen (borst, vandaar) de moeite eerder niet waard.
Lang verhaal kort: het eerste jaar is geweldig, intiem met z'n drieën, onvoorstelbaar en ook overweldigend soms. Je moet 't zelf ervaren
Een fijne zwangerschap en wolk van een baby wens ik je!
vrijdag 18 september 2020 om 20:31
Tsja.. ik denk inderdaad dat mensen je willen behoeden voor dat het enorm tegen kan vallen.
Eerste 5 maanden met mijn eerste vond ik verschrikkelijk. Met name door traumatische bevalling. Ik voelde weinig voor haar en baby bleef maar krijsen. Met 5 maanden ging ze doorslapen en stopte het eeuwige gekrijs en vanaf toen vond ik het leuk. Ook grote reis naar de VS gemaakt met baby van 7 maanden, was echt fantastisch! Ze kon vanaf 5 maanden echt alles hebben en overal mee naar toe, heerlijk!
Nu is de tweede 5 maanden en ik zag er van tevoren zó tegenop, die eerste maanden, en wat denk je? Één grote roze wolk. Althans, dat mini baby vind ik nog steeds niet heel veel aan, maar wat een heerlijk, makkelijk, lief kind vanaf dag 1. Nog steeds kost mijn oudste (inmiddels 2) me vele malen meer energie dan de baby. Het ligt dus echt aan het kind en hoe die ter wereld komt is mijn conclusie.
Bij de eerste het complete eerste jaar niet gewerkt en dat had ik ook echt niet gekund mentaal. Nu wel aan het werk en het gaat prima. Hoe het bij jou zal gaan is niet te zeggen van tevoren natuurlijk. Verwacht niet direct roze wolk, maar t hoeft ook niet allemaal een ramp te zijn.
Eerste 5 maanden met mijn eerste vond ik verschrikkelijk. Met name door traumatische bevalling. Ik voelde weinig voor haar en baby bleef maar krijsen. Met 5 maanden ging ze doorslapen en stopte het eeuwige gekrijs en vanaf toen vond ik het leuk. Ook grote reis naar de VS gemaakt met baby van 7 maanden, was echt fantastisch! Ze kon vanaf 5 maanden echt alles hebben en overal mee naar toe, heerlijk!
Nu is de tweede 5 maanden en ik zag er van tevoren zó tegenop, die eerste maanden, en wat denk je? Één grote roze wolk. Althans, dat mini baby vind ik nog steeds niet heel veel aan, maar wat een heerlijk, makkelijk, lief kind vanaf dag 1. Nog steeds kost mijn oudste (inmiddels 2) me vele malen meer energie dan de baby. Het ligt dus echt aan het kind en hoe die ter wereld komt is mijn conclusie.
Bij de eerste het complete eerste jaar niet gewerkt en dat had ik ook echt niet gekund mentaal. Nu wel aan het werk en het gaat prima. Hoe het bij jou zal gaan is niet te zeggen van tevoren natuurlijk. Verwacht niet direct roze wolk, maar t hoeft ook niet allemaal een ramp te zijn.
vrijdag 18 september 2020 om 20:31
Flesvoeding is geen garantie voor geen gebrek aan libido 
. Mijn libido met borstvoeding en keizersnede was beter dan bij schoonzus met onderkant in puin en flesvoeding.
Bij eerste werkte ik nog 32 uur, met twee kinderen bleek dat te veel dus werk er nu 28. Ben heel blij dat ik ernaast geen studie hoef te doen met al 3,5 geen nacht doorslapen
.
Eerste jaar met oudste zoon was heftiger dan met de tweede. Die sliep eerste maanden namelijk liever in de box dan op mij. Scheelde een stuk.
Ow en hoe goed je alles ook wil plannen. Baby's doen er niet aan mee is mijn ervaring dus vergeet hoe het allemaal volgens het boekje moe, maar lekker je kind en gevoel volgen.
. Mijn libido met borstvoeding en keizersnede was beter dan bij schoonzus met onderkant in puin en flesvoeding. Bij eerste werkte ik nog 32 uur, met twee kinderen bleek dat te veel dus werk er nu 28. Ben heel blij dat ik ernaast geen studie hoef te doen met al 3,5 geen nacht doorslapen
.Eerste jaar met oudste zoon was heftiger dan met de tweede. Die sliep eerste maanden namelijk liever in de box dan op mij. Scheelde een stuk
.Ow en hoe goed je alles ook wil plannen. Baby's doen er niet aan mee is mijn ervaring dus vergeet hoe het allemaal volgens het boekje moe, maar lekker je kind en gevoel volgen.
