Kinderen
alle pijlers
Hoe was jullie eerste jaar met een baby?
vrijdag 18 september 2020 om 18:45
Vandaag ben ik precies 21 weken zwanger van mijn eerste kindje. En ik merk dat ik me steeds drukker begin te maken over wanneer de baby komt en hoe het gaat zijn. Met name omdat veel mensen je lijken aan te willen praten dat 'je leven dan echt voorbij is'. Erg deprimerend, wat ik heb er juist zo'n zin in! Wat ik van velen hoor is:
- geen slaap meer
- geen zin meer om dingen te ondernemen
- je relatie komt op spanning
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed)
- geen tijd meer voor jezelf
Ik vraag me af hoe jullie ervaring is geweest. Wel enigszins positief? Zelf werk ik 3 om 4 dagen, 32 uur per week (3x9&4x9). Ik ga per oktober een post hbo van een jaar volgen (onder werktijd naar school) en neem na mijn bevallingsverlof 1 dag per 2 weken ouderschapsverlof zodat ik een jaar lang 3x9 werk. Baby gaat 2 dagen per week naar gastouder, één dag bij opa&oma, éen dag bij man en één dag bij mij. De dag extra dat ik vrij ben, hou ik voor mijn studie en om bij te komen (iguess?).
Het lijkt mij overigens prima te doen zoals bovenstaand, maar ik ben heel benieuwd na alle sarcastische 'wacht maar... je piept dan wel anders' opmerkingen.
Benieuwd naar ervaringen!
- geen slaap meer
- geen zin meer om dingen te ondernemen
- je relatie komt op spanning
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed)
- geen tijd meer voor jezelf
Ik vraag me af hoe jullie ervaring is geweest. Wel enigszins positief? Zelf werk ik 3 om 4 dagen, 32 uur per week (3x9&4x9). Ik ga per oktober een post hbo van een jaar volgen (onder werktijd naar school) en neem na mijn bevallingsverlof 1 dag per 2 weken ouderschapsverlof zodat ik een jaar lang 3x9 werk. Baby gaat 2 dagen per week naar gastouder, één dag bij opa&oma, éen dag bij man en één dag bij mij. De dag extra dat ik vrij ben, hou ik voor mijn studie en om bij te komen (iguess?).
Het lijkt mij overigens prima te doen zoals bovenstaand, maar ik ben heel benieuwd na alle sarcastische 'wacht maar... je piept dan wel anders' opmerkingen.
Benieuwd naar ervaringen!
donderdag 24 september 2020 om 22:15
VGM1980 schreef: ↑24-09-2020 21:47Nou, ook van andere jonge moeders of mensen die zelf geen kinderen hebben kunnen je onzeker maken. Dochter was net 10 weken oud toen er verontwaardigd gereageerd werd 'slaapt ze nog steeds niet door??'
Sterker nog, ze is nu 7 en slaapt nog steeds niet alle nachten door.
Sommige lijken te denken dat het een babyborn is.
Ik verbaas me eerder over baby's die doorslapen met 6 of 10 weken want dat is de uitzondering.
Niet baby's die na maanden nog een paar keer wakker worden s'nachts.
Trouwens, ik ben 38 jaar en ik slaap ook nog altijd niet door s'nachts, ik wordt soms ook nog wel eens wakker.
donderdag 24 september 2020 om 22:20
donderdag 24 september 2020 om 23:17
_melon schreef: ↑24-09-2020 22:20Andersom is het ook erg irritant dat andere ouders je niet geloven als je baby wel vanaf 6 weken door sliep en nooit weer een nacht wakker geweest is.
Snap wel dat het niet leuk is om te horen als je eigen niet door slaapt, maar ik kan er niks aan doen. Vraag er dan niet naar.
Herkenbaar bij mijn eerste. Mensen geloofden me soms gewoon zichtbaar niet als ik vertelde hoe het er bij ons aan toeging.
De gruwelverhalen over mijn tweede baby en haar gehuil vielen veel meer in de smaak
vrijdag 25 september 2020 om 00:05
Vanaf dag 2 vier maanden lang 20 uur krijsen op een dag...
Slaap?? Geen idee. Iets dat we om de beurt probeerden te pakken op een andere verdieping.
Godzijdank mocht ik weer aan het werk. Dag, papa, red je er maar mee.
Beiden drie dagen werken, zoon één dag naar opa&oma.
Na vier maanden werd de geluidsinstallatie blijkbaar ontkoppeld en kregen we een "normale" baby.
Slaap?? Geen idee. Iets dat we om de beurt probeerden te pakken op een andere verdieping.
Godzijdank mocht ik weer aan het werk. Dag, papa, red je er maar mee.
Beiden drie dagen werken, zoon één dag naar opa&oma.
Na vier maanden werd de geluidsinstallatie blijkbaar ontkoppeld en kregen we een "normale" baby.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
vrijdag 25 september 2020 om 00:10
Ik heb het nooit als zwaar ervaren, en was 24/7 bij ze. Vond het heerlijk, lekker tutten, verzorgen, wandelen. En ik lieg niet als ik zeg, dat ik op 2 handen kan tellen hoe vaak ze s nachts wakker zijn geweest na 4 maanden.
Maar we holden dan ook niet bij t eerste huiltje naar boven, en we haalden ze nooit uit bed.
Maar we holden dan ook niet bij t eerste huiltje naar boven, en we haalden ze nooit uit bed.
ik geef mn bek ook maar een douw
vrijdag 25 september 2020 om 00:17
Ik vond het eerste jaar geweldig.
Onze eerste is een goede slaper en eigenlijk alleen tijdens de sprongen en ziekte was het lastig.
Je leven verandert heel erg, dat klopt. Maar ik heb dat nooit als een verslechtering gezien. Je moet rekening houden met slaap en voedtijden. 's Avonds spontaan weggaan is er niet meer bij. Tja.
Wij verplaatsten onze avond uitjes naar overdag. Nu gaan we niet uit eten maar samen lunchen. Als man of ik een avondje met vrienden weg wil, kan dat bijna altijd in overleg.
Nu spruit 1 peutert vind ik het een stukje pittiger. Die zoekt de grenzen op en je bent constant bezig met grenzen afbakenen.
Maar jaar 1 was voor ons echt genieten. Voeden, knuffelen en spelen. Ik zou er zo nog tien willen.
Onze eerste is een goede slaper en eigenlijk alleen tijdens de sprongen en ziekte was het lastig.
Je leven verandert heel erg, dat klopt. Maar ik heb dat nooit als een verslechtering gezien. Je moet rekening houden met slaap en voedtijden. 's Avonds spontaan weggaan is er niet meer bij. Tja.
Wij verplaatsten onze avond uitjes naar overdag. Nu gaan we niet uit eten maar samen lunchen. Als man of ik een avondje met vrienden weg wil, kan dat bijna altijd in overleg.
Nu spruit 1 peutert vind ik het een stukje pittiger. Die zoekt de grenzen op en je bent constant bezig met grenzen afbakenen.
Maar jaar 1 was voor ons echt genieten. Voeden, knuffelen en spelen. Ik zou er zo nog tien willen.
vrijdag 25 september 2020 om 00:28
Daar werd ik helemaal gek van. Die standaardvraag 'slaapt kind al door?' De eerste begon al na een week. Mensen hebben echt werkelijk geen idee hoe het slaapritme van een baby werkt.VGM1980 schreef: ↑24-09-2020 21:47Nou, ook van andere jonge moeders of mensen die zelf geen kinderen hebben kunnen je onzeker maken. Dochter was net 10 weken oud toen er verontwaardigd gereageerd werd 'slaapt ze nog steeds niet door??'
Sterker nog, ze is nu 7 en slaapt nog steeds niet alle nachten door.
Sommige lijken te denken dat het een babyborn is.
vrijdag 25 september 2020 om 01:18
Ik had dus het omgekeerde. ‘Zo, je slaapt zeker al maanden niet hè?’ ‘Nou, eigenlijk slaapt ze dus heel goed’ Meestal eerst gevolgd door een blik van
‘Het zal wel’, dan door ‘wacht maar tot ze X weken/maanden/jaar is’ en dan door een soort sneer dat het zó irritant is dat moeders denken dat dat door hun geweldige aanpak komt.
Dat denk ik helemaal niet, ik weet heel goed dat vele babies minder goed slapen dan de mijne en dat ik daar vrij weinig inbreng in had. Behalve wellicht wat genen, want mijn broer en ik waren dus ook van die makkelijke slapers. Maar er moet altijd benadrukt worden dat het echt niet mijn verdienste is, en dat het juist volkomen normaal is als babies wakker worden. Eh ja, dat weet ik. Maar mijn baby toevallig niet. Sorry. Ik begon er sowieso al nooit uit mezelf over, maar als iemand het vraagt, ga ik ook geen drama verzinnen dat er niet is.
vrijdag 25 september 2020 om 07:41
vrijdag 25 september 2020 om 08:19
Oh dat is herkenbaar van de eerste. Zij sliep vanaf een week of 13 klokje rond. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat het echt niet mijn eigen verdienste was en dat nachtvoedingen erbij horen, want geen melk was slecht voor de hersenontwikkeling.. Ja, ik ga mijn baby toch niet wakker maken? Ze slaapt lekker, groeit goed en ziet er tevreden uit. Ik weet echt dat het niet aan de opvoeding/aanpak lag, het zat gewoon in haar.nausicaa schreef: ↑25-09-2020 01:18Ik had dus het omgekeerde. ‘Zo, je slaapt zeker al maanden niet hè?’ ‘Nou, eigenlijk slaapt ze dus heel goed’ Meestal eerst gevolgd door een blik van
‘Het zal wel’, dan door ‘wacht maar tot ze X weken/maanden/jaar is’ en dan door een soort sneer dat het zó irritant is dat moeders denken dat dat door hun geweldige aanpak komt.
Dat denk ik helemaal niet, ik weet heel goed dat vele babies minder goed slapen dan de mijne en dat ik daar vrij weinig inbreng in had. Behalve wellicht wat genen, want mijn broer en ik waren dus ook van die makkelijke slapers. Maar er moet altijd benadrukt worden dat het echt niet mijn verdienste is, en dat het juist volkomen normaal is als babies wakker worden. Eh ja, dat weet ik. Maar mijn baby toevallig niet. Sorry. Ik begon er sowieso al nooit uit mezelf over, maar als iemand het vraagt, ga ik ook geen drama verzinnen dat er niet is.
En toen kwam dochter 2 en die leek totaal niet op haar zus.. En toen kreeg ik de opmerkingen dat het dus echt niet aan de opvoeding lag, dat goede/slechte slapen, maar dat een kind dat van nature goed kon en wilde.. Alsof ik het toen ineens ‘goed’ deed met een baby die nachtvoedingen nog erg lekker vond na een half jaar..En nee, ook toen dacht ik niet dat het aan de opvoeding/aanpak lag. Maar mensen vonden dat niet doorslapen kennelijk beter aan te horen, dan het wel doorslapen.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 25-09-2020 09:19
6.81% gewijzigd
vrijdag 25 september 2020 om 08:19
Hier een positief geluid.
Ik heb 3 maanden geleden een baby gehad en van jouw lijstje.
- geen slaap meer > je slaapt we minder. Ik word heel veel wakker ook al slaapt mijn baby wwl. Dit ontstond al tijdens de laatste maanden can de zwangerschap dus ben t inmiddels al gewend.
- geen zin meer om dingen te ondernemen absoluut niet waar! Sinds ik naar buiten kan (moest 2 weken herstellen) ga ik elke dag dingen doen met mijn baby. Naar t park, naar musea, exposities, winkelen, terrasje, met vrienden en fam wat doen
- je relatie komt op spanning hier niet zo!
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed) Na, ik denk, de eerste maand zat ik alweer op mn oude gewicht!
- geen tijd meer voor jezelf. dit klopt idd, maar niet heelmaal geen tijd als je je baby ook wel eens wegbrengt. Onze zoon is elke woensdag sws bij mijn moeder.
Dus dan heb ik al 1 dag per week voor mezelf.
Ik vind mijn leven te gek met mn baby, zeker de afgelopen maand. De eerste maand was t wel minder leuk ivm herstellen bevalling en ik werd heel ziek. Maar nu is het zo leuk!
Ik heb 3 maanden geleden een baby gehad en van jouw lijstje.
- geen slaap meer > je slaapt we minder. Ik word heel veel wakker ook al slaapt mijn baby wwl. Dit ontstond al tijdens de laatste maanden can de zwangerschap dus ben t inmiddels al gewend.
- geen zin meer om dingen te ondernemen absoluut niet waar! Sinds ik naar buiten kan (moest 2 weken herstellen) ga ik elke dag dingen doen met mijn baby. Naar t park, naar musea, exposities, winkelen, terrasje, met vrienden en fam wat doen
- je relatie komt op spanning hier niet zo!
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed) Na, ik denk, de eerste maand zat ik alweer op mn oude gewicht!
- geen tijd meer voor jezelf. dit klopt idd, maar niet heelmaal geen tijd als je je baby ook wel eens wegbrengt. Onze zoon is elke woensdag sws bij mijn moeder.
Dus dan heb ik al 1 dag per week voor mezelf.
Ik vind mijn leven te gek met mn baby, zeker de afgelopen maand. De eerste maand was t wel minder leuk ivm herstellen bevalling en ik werd heel ziek. Maar nu is het zo leuk!
vrijdag 25 september 2020 om 08:31
Maar het punt met een baby is, dat bijna niks je "verdienste" is. (überhaupt in het leven hoor, maar dan ga ik wat OT). Je hebt een flinke dosis mazzel en dan slaapt een baby wat meer. En vaak merken mensen pas bij een 2e kind, wat de invloed van mazzel is. Ik had het zelf ook, beeb1, sliep niet goed hoor, maar was verder een voorbeeldbaby. Ik dacht echt, dat ik het moederschap had heruitgevonden! Zo moest het dus! Oke, ik was moe, maar beeb was geweldig en altijd rustig. Toen kreeg ik een 2e, er werd ik teruggeworpen, deze huilde, huh??
Maar in de basis is een eerste jaar echt veel vermoeiender, dan wat je verteld wordt, en dat is eigenlijk heel vreemd.
en verder zijn er wat verschillen in wat mensen doorslapen noemen. Collega zei: ja joh, hij slaapt al vanaf het begin door! wordt alleen een paar keer wakker voor een paar voedingen!
Dat vind ik geen doorslapen, hij bedoelde denk ik, dat hij zelf door kon slapen
Maar in de basis is een eerste jaar echt veel vermoeiender, dan wat je verteld wordt, en dat is eigenlijk heel vreemd.
en verder zijn er wat verschillen in wat mensen doorslapen noemen. Collega zei: ja joh, hij slaapt al vanaf het begin door! wordt alleen een paar keer wakker voor een paar voedingen!
Dat vind ik geen doorslapen, hij bedoelde denk ik, dat hij zelf door kon slapen
vrijdag 25 september 2020 om 08:35
Ik denk serieus dat dat mee zou kunnen spelen en ik ben 35 weken weken zwanger van nr. 2 en zie dus met angst en beven uit naar de komende weken van slaapgebreknausicaa schreef: ↑25-09-2020 01:18Ik had dus het omgekeerde. ‘Zo, je slaapt zeker al maanden niet hè?’ ‘Nou, eigenlijk slaapt ze dus heel goed’ Meestal eerst gevolgd door een blik van
‘Het zal wel’, dan door ‘wacht maar tot ze X weken/maanden/jaar is’ en dan door een soort sneer dat het zó irritant is dat moeders denken dat dat door hun geweldige aanpak komt.
Dat denk ik helemaal niet, ik weet heel goed dat vele babies minder goed slapen dan de mijne en dat ik daar vrij weinig inbreng in had. Behalve wellicht wat genen, want mijn broer en ik waren dus ook van die makkelijke slapers. Maar er moet altijd benadrukt worden dat het echt niet mijn verdienste is, en dat het juist volkomen normaal is als babies wakker worden. Eh ja, dat weet ik. Maar mijn baby toevallig niet. Sorry. Ik begon er sowieso al nooit uit mezelf over, maar als iemand het vraagt, ga ik ook geen drama verzinnen dat er niet is.
En dan nog een peuter entertainen overdag ipv in de zombiestand op de bank. Lachen
Achja. Alles komt goed zeg ik altijd maar.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 25 september 2020 om 08:40
Hier ben ik dus ook 'bang' voor. Ze komt in november, ben benieuwd.Poppy_del_Rio schreef: ↑24-09-2020 23:17Herkenbaar bij mijn eerste. Mensen geloofden me soms gewoon zichtbaar niet als ik vertelde hoe het er bij ons aan toeging.
De gruwelverhalen over mijn tweede baby en haar gehuil vielen veel meer in de smaak
En mijn beste vriendin, met een slechte slaper, gingen ook 'zo' weer voor een tweede. Want slapen deden ze toch al niet, dus dan maar door om het grof te zeggen.
vrijdag 25 september 2020 om 08:49
nausicaa schreef: ↑25-09-2020 01:18Ik had dus het omgekeerde. ‘Zo, je slaapt zeker al maanden niet hè?’ ‘Nou, eigenlijk slaapt ze dus heel goed’ Meestal eerst gevolgd door een blik van
‘Het zal wel’, dan door ‘wacht maar tot ze X weken/maanden/jaar is’ en dan door een soort sneer dat het zó irritant is dat moeders denken dat dat door hun geweldige aanpak komt.
Zo herkenbaar dit. Ik vond het zo ontzettend jammer dat gesneer. Eenzaam ook, mijn eerste baby ontwikkelde zich ook nog eens heel erg snel en ook daar kreeg ik commentaar op. Terwijl ik echt niet opschepte maar gewoon als kersverse moeder blij de vragen beantwoordde die mensen mij stelden. Vond het echt onbegrijpelijk, waarom een ander naar beneden halen in zijn/haar geluk?
vrijdag 25 september 2020 om 08:54
Ik vond het eerste jaar met de eerste baby echt heel goed te doen.
Na 4 weken sliep deze door van half 11 tot 6. Was hele makkelijke baby, en had gewoon geen last van reflux etc. Hij at graag en veel en we namen hem makkelijk mee.
Toen baby 10 dagen oud was ging ik al shoppen met hem en we gingen ook daagjes uit als kersvers gezinnetje.
Ik werd zelf ook gewoon relaxed van dat vaste ritme, daar had ik zelf dus blijkbaar ook baat bij.
Ik kan me alleen nog herinneren dat ik de eerste weken wel s wanhopig werd van het huiluurtje tussen 17 en 18 uur savonds. Omdat ik gewoon niet wist hoe ik daar het beste mee om kon gaan.
Ik was echt blij dat ik na 10 weken verlof weer aan het werk mocht...vond het echt maar saai thuis.
Ik werkte 1 dag vanuit huis met baby bij me en dat ging ook goed. Baby kon zichzelf ook goed vermaken.
Na 4 maanden wilde ik de volgende baby al.
Na dat eerste jaar vind ik het pas pittig worden. Zeker als ze rond de 18 maanden zijn. Bij ons begon dan het gespookt snachts.
Maar eerlijk is eerlijk..alleen bij de eerste vond ik het eerste jaar zo relaxed. Daarna kreeg ik er nog 2 dicht achter elkaar en dat was pittig.
Na 4 weken sliep deze door van half 11 tot 6. Was hele makkelijke baby, en had gewoon geen last van reflux etc. Hij at graag en veel en we namen hem makkelijk mee.
Toen baby 10 dagen oud was ging ik al shoppen met hem en we gingen ook daagjes uit als kersvers gezinnetje.
Ik werd zelf ook gewoon relaxed van dat vaste ritme, daar had ik zelf dus blijkbaar ook baat bij.
Ik kan me alleen nog herinneren dat ik de eerste weken wel s wanhopig werd van het huiluurtje tussen 17 en 18 uur savonds. Omdat ik gewoon niet wist hoe ik daar het beste mee om kon gaan.
Ik was echt blij dat ik na 10 weken verlof weer aan het werk mocht...vond het echt maar saai thuis.
Ik werkte 1 dag vanuit huis met baby bij me en dat ging ook goed. Baby kon zichzelf ook goed vermaken.
Na 4 maanden wilde ik de volgende baby al.
Na dat eerste jaar vind ik het pas pittig worden. Zeker als ze rond de 18 maanden zijn. Bij ons begon dan het gespookt snachts.
Maar eerlijk is eerlijk..alleen bij de eerste vond ik het eerste jaar zo relaxed. Daarna kreeg ik er nog 2 dicht achter elkaar en dat was pittig.
laviva88 wijzigde dit bericht op 25-09-2020 08:56
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
4.92% gewijzigd
vrijdag 25 september 2020 om 08:59
Echt he. Ik heb me zelf wel 'geschaamd' voor een goede slaper. Zo zonde achteraf.Poppy_del_Rio schreef: ↑25-09-2020 08:49Zo herkenbaar dit. Ik vond het zo ontzettend jammer dat gesneer. Eenzaam ook, mijn eerste baby ontwikkelde zich ook nog eens heel erg snel en ook daar kreeg ik commentaar op. Terwijl ik echt niet opschepte maar gewoon als kersverse moeder blij de vragen beantwoordde die mensen mij stelden. Vond het echt onbegrijpelijk, waarom een ander naar beneden halen in zijn/haar geluk?
vrijdag 25 september 2020 om 09:12
Dit zijn vrees ik precies de reacties die in het verkeerde keelgat kunnen schieten. Het lijkt te pretenderen dat het een verdienste is van jullie omdat jullie dan ook niet bij t eerste huiltje naar boven holden en jullie ze nooit uit bed haalden....Madeliefjees schreef: ↑25-09-2020 00:10Ik heb het nooit als zwaar ervaren, en was 24/7 bij ze. Vond het heerlijk, lekker tutten, verzorgen, wandelen. En ik lieg niet als ik zeg, dat ik op 2 handen kan tellen hoe vaak ze s nachts wakker zijn geweest na 4 maanden.
Maar we holden dan ook niet bij t eerste huiltje naar boven, en we haalden ze nooit uit bed.
Ik kan je vertellen dat onze eerste het ook op die manier prima deed maar de tweede heel erg niet. De derde weer wel. Het is echt niet een verdienste door je methodes dat je "gewenst" patroon krijgt bij een baby.
Niet aanvallend bedoeld, maar even uit sympathie voor degenen die met slaapgebrek etc kampen.
vrijdag 25 september 2020 om 09:27
Ben ik met je eensTweetje2014 schreef: ↑25-09-2020 09:12Dit zijn vrees ik precies de reacties die in het verkeerde keelgat kunnen schieten. Het lijkt te pretenderen dat het een verdienste is van jullie omdat jullie dan ook niet bij t eerste huiltje naar boven holden en jullie ze nooit uit bed haalden....
Ik kan je vertellen dat onze eerste het ook op die manier prima deed maar de tweede heel erg niet. De derde weer wel. Het is echt niet een verdienste door je methodes dat je "gewenst" patroon krijgt bij een baby.
Niet aanvallend bedoeld, maar even uit sympathie voor degenen die met slaapgebrek etc kampen.
Ouders die pretenderen, dat het aan hun "opvoedkwaliteiten" ligt, hebben gewoon dikke mazzel gehad
Maar dat geldt voor meer dingen hoor. Vergelijkbaar met tegen iemand die te dik is zeggen: "ja ik ben slank, maar ik maak ook goede keuzes"
vrijdag 25 september 2020 om 09:36
vrijdag 25 september 2020 om 09:46
en bij ons zie je het nog steeds wel:Poppy_del_Rio schreef: ↑25-09-2020 09:36Overigens was de babytijd hier geen voorbode van hoe ze zich later zouden ontwikkelen. Eerder het tegendeel. Mijn oudste, de voorbeeldige baby, is stukken pittiger van karakter dan mijn jongste, de veeleisende baby. Die zit nu in groep 8 en is zo relaxed dat ze bijna omvalt
Nummer 2 is opstandig geboren en het nog steeds. Trekt volstrekt haar eigen plan. Zij werd rustiger zodra ze dingen zelf kon, vooral lopen&praten. Ze is bijna 16, en heeft tot nu eigenlijk altijd alles zelf geregeld.
Wilde we haar leren fietsen, kon ze het al. Etc
Ook nu op school, geen omkijken naar.
vrijdag 25 september 2020 om 13:46
Mijn oudste van 10 heeft de eerste vier maanden gehuild. Gekrijst. Achteraf gezien was ik gewoon veels te gestresst. Liet haar te lang huilen, wilde alles doen zoals anderen mij dat zeiden: laten huilen want anders verwen je haar, voeden op schema etc.
Mijn jongste is nu bijna 5 weken en de keren dat ze huilde zijn op één hand te tellen. Ik wilde het anders doen dan bij de eerste. Loslaten, schijt aan anderen, volledig in dienst van de baby. Ik voed op verzoek en inmiddels hoor ik aan haar kreun wanneer het zo ver is. In de nacht is ze om de drie vier uur wakker met honger. Ik ga om 20.00 met beide dochters mee maar boven om zo aan mijn uren slaap te komen.
Of het mijn verdienste is dat ze zo makkelijk is? Geen idee. Dat weet ik pas als ik nu gestresst ga doen. Het was wél mijn verdienste dat mijn eerste zoveel huilde. Ik geloof heilig dat baby's dat oppikken.
Ik ben overigens een alleenstaande moeder. Geen extra paar handen. Maar ik zit ongelooflijk op een roze wolk. Ik ben nog nooit in mijn leven zó gelukkig en relaxed geweest.
Mijn jongste is nu bijna 5 weken en de keren dat ze huilde zijn op één hand te tellen. Ik wilde het anders doen dan bij de eerste. Loslaten, schijt aan anderen, volledig in dienst van de baby. Ik voed op verzoek en inmiddels hoor ik aan haar kreun wanneer het zo ver is. In de nacht is ze om de drie vier uur wakker met honger. Ik ga om 20.00 met beide dochters mee maar boven om zo aan mijn uren slaap te komen.
Of het mijn verdienste is dat ze zo makkelijk is? Geen idee. Dat weet ik pas als ik nu gestresst ga doen. Het was wél mijn verdienste dat mijn eerste zoveel huilde. Ik geloof heilig dat baby's dat oppikken.
Ik ben overigens een alleenstaande moeder. Geen extra paar handen. Maar ik zit ongelooflijk op een roze wolk. Ik ben nog nooit in mijn leven zó gelukkig en relaxed geweest.
