Kinderen
alle pijlers
Hoeveel waarde hecht jij aan het "kraamschudden"?
donderdag 24 mei 2007 om 13:21
N.a.v. een aantal postings in een ander topic werd ik benieuwd hoe jullie het 'kraamschudden' ervaren. Ik las namelijk van een aantal mensen die erg balen als mensen niet komen kijken naar je kleine, met name bij het tweede kindje.
Ik ga zelf ook niet altijd. Heb ik na de eerste drie maanden nog geen tijd gevonden, ga ik dus niet. Want dan zijn het mensen waar ik normaal ook niet vaak kom. Bij mijn eigen kinderen zou ik blij zijn geweest met minder bezoek. Ik heb na de tweede gezegd: bij een derde zou ik een feestje geven en alles in keer keer doen. Al die aanloop in de eerste maanden, ik had er gewoon geen zin in! Mensen die normaal ook niet bij me op de koffie komen, maar nu opeens moeten kijken naar mijn kind? Dat vond ik dus pas raar.
Hoe zien jullie dat?
Ik ga zelf ook niet altijd. Heb ik na de eerste drie maanden nog geen tijd gevonden, ga ik dus niet. Want dan zijn het mensen waar ik normaal ook niet vaak kom. Bij mijn eigen kinderen zou ik blij zijn geweest met minder bezoek. Ik heb na de tweede gezegd: bij een derde zou ik een feestje geven en alles in keer keer doen. Al die aanloop in de eerste maanden, ik had er gewoon geen zin in! Mensen die normaal ook niet bij me op de koffie komen, maar nu opeens moeten kijken naar mijn kind? Dat vond ik dus pas raar.
Hoe zien jullie dat?
donderdag 24 mei 2007 om 13:43
Ik vind dat mensen niet zo moeten mekkeren. Als je geen zin hebt in bezoek kun je ook gewoon zeggen dat je er niet op zit te wachten, of geen kaartje sturen.
Anders is het voor mensen wel erg lastig om een geboortekaartje te interpreteren hoor.
Wat is nou in godsnaam de moeite van het ontvangen van bezoek? Meestal zijn mensen met een uurtje weer weg en anders vraag je gewoon of ze weer willen gaan.
Wat is het toch dat mensen tegenwoordig niet eens meer met elkaar durven communiceren en elkaar 'subtiele hints' gaan geven enzo.
Kraamfeest zoals jij het bedacht hebt lijkt me een prima oplossing voor jou.
Als ik een uitnodiging zou krijgen, dan krijg je van mij dus een kaartje, want ik vind kraamfeesten stom
Anders is het voor mensen wel erg lastig om een geboortekaartje te interpreteren hoor.
Wat is nou in godsnaam de moeite van het ontvangen van bezoek? Meestal zijn mensen met een uurtje weer weg en anders vraag je gewoon of ze weer willen gaan.
Wat is het toch dat mensen tegenwoordig niet eens meer met elkaar durven communiceren en elkaar 'subtiele hints' gaan geven enzo.
Kraamfeest zoals jij het bedacht hebt lijkt me een prima oplossing voor jou.
Als ik een uitnodiging zou krijgen, dan krijg je van mij dus een kaartje, want ik vind kraamfeesten stom
donderdag 24 mei 2007 om 13:50
Ik vind, hoe meer zielen hoe meer vreugd, zeker als het om zoiets leuks gaat :)
Ik was erg trots op mijn zoontje en vond het geweldig dat mensen hem wilden zien en ons zo verwenden met cadeautjes en lekkers enz. en zelf ook zo blij waren met hem, heel ontroerend. Maar ik heb niet veel geboortekaartjes gestuurd, gewoon alleen naar mensen die ik ook echt wil zien. En als ze niet komen is het ook goed, niet iedereen vind baby's leuk (ikzelf vroeger ook niet). En als de buurvrouw van mijn schoonmoeder mee wil komen vind ik het ook prima, leuk toch zo'n trotse oma.
Wat wij wel hebben gedaan is alles goed inplannen en ook een dagje rust tussendoor anders werd het wel te veel. En mensen namen eten mee en deden wat dingen hier, pakten gewoon zelf drinken, scheelt ook.
Zelf ben ik nog nooit op kraamvisite geweest (nou ja toen ik jonger was naar neefjes en nichtjes, ik ben de oudste van het stel) wij zijn de eersten met een kind. En naar (ex)collega's gaan we niet, hun ook niet naar ons, meestal hebben we daar ook niet zo'n band mee. Ik vind het ook meer iets voor familie en vrienden. We laten elkaar gewoon foto's zien haha. Dus daar kan ik niet veel over zeggen :)
Maar als anderen eens aan kinderen beginnen ga ik er zeker langs (na overleg met hun hoe laat en hoelang enz), met een cadeautje natuurlijk, kan ik me weer uitleven op het kopen van dingen voor babytjes, nu vind ik dat wel leuk
Ik was erg trots op mijn zoontje en vond het geweldig dat mensen hem wilden zien en ons zo verwenden met cadeautjes en lekkers enz. en zelf ook zo blij waren met hem, heel ontroerend. Maar ik heb niet veel geboortekaartjes gestuurd, gewoon alleen naar mensen die ik ook echt wil zien. En als ze niet komen is het ook goed, niet iedereen vind baby's leuk (ikzelf vroeger ook niet). En als de buurvrouw van mijn schoonmoeder mee wil komen vind ik het ook prima, leuk toch zo'n trotse oma.
Wat wij wel hebben gedaan is alles goed inplannen en ook een dagje rust tussendoor anders werd het wel te veel. En mensen namen eten mee en deden wat dingen hier, pakten gewoon zelf drinken, scheelt ook.
Zelf ben ik nog nooit op kraamvisite geweest (nou ja toen ik jonger was naar neefjes en nichtjes, ik ben de oudste van het stel) wij zijn de eersten met een kind. En naar (ex)collega's gaan we niet, hun ook niet naar ons, meestal hebben we daar ook niet zo'n band mee. Ik vind het ook meer iets voor familie en vrienden. We laten elkaar gewoon foto's zien haha. Dus daar kan ik niet veel over zeggen :)
Maar als anderen eens aan kinderen beginnen ga ik er zeker langs (na overleg met hun hoe laat en hoelang enz), met een cadeautje natuurlijk, kan ik me weer uitleven op het kopen van dingen voor babytjes, nu vind ik dat wel leuk
donderdag 24 mei 2007 om 13:55
Kraamschudden?? Ben ik de enige die deze term niet kent? Raar woord..ik krijg daar de associatie bij dat het kraambezoek de baby door elkaar schudt:(.
En verder; wij hadden "kraambezoek in overleg" op het kaartje, en geen telefoonnummer vermeld. Redenatie: mensen die wij over de vloer willen, hebben ons nummer toch wel en anders hoef ik ze ook niet zo nodig aan mijn bed. Ik heb bij de tweede, veel bezoek ontvangen in het ziekenhuis (want keizersnee, dus een dag of 6 daar gelegen) en vond dat wel heel relaxed. Alleen vervelend (maar ook wel makkelijk) dat je je bezoek daar niets kunt aanbieden.
En verder; wij hadden "kraambezoek in overleg" op het kaartje, en geen telefoonnummer vermeld. Redenatie: mensen die wij over de vloer willen, hebben ons nummer toch wel en anders hoef ik ze ook niet zo nodig aan mijn bed. Ik heb bij de tweede, veel bezoek ontvangen in het ziekenhuis (want keizersnee, dus een dag of 6 daar gelegen) en vond dat wel heel relaxed. Alleen vervelend (maar ook wel makkelijk) dat je je bezoek daar niets kunt aanbieden.
donderdag 24 mei 2007 om 13:56
En ja als je een kaartje stuurt zou ik dat ook zien als een uitnodiging dat is toch niet raar. Dus alleen sturen naar mensen die je wil zien (wij hebben achteraf ook nog wel wat kaarten gestuurd op verzoek naar vage bekenden/verre familie, ook leuk als ze die willen hebben. En als die al langskomen is dat dus als kind al ouder is, meestal horen ze het via via en dat duurt even).
En als het bezoek je teveel is stuur je ze gewoon weg. Ja of ik denk te simpel hoor :D
Meesten weten toch wel wat kan (niet te lang enzo) en ach als ze het niet snappen is het hun probleem. Maar je zet ze er wel uit.
En als het bezoek je teveel is stuur je ze gewoon weg. Ja of ik denk te simpel hoor :D
Meesten weten toch wel wat kan (niet te lang enzo) en ach als ze het niet snappen is het hun probleem. Maar je zet ze er wel uit.
donderdag 24 mei 2007 om 13:56
Een groot deel van de geboortekaartjes die wij verstuurden, waren slechts ter kennisgeving bedoeld. Dus bijvoorbeeld aan vrienden van onze ouders, die het wel heel leuk vonden om op de hoogte te zijn van onze gezinsuitbreiding (eerste kind), maar normaalgesproken ook niet bij ons op de koffie komen. Gelukkig begrepen die mensen dan ook wel, dat ze niet helemaal langs hoefden te komen. We hadden overigens ook niets over kraambezoek op het kaartje staan.
Wat ik wèl erg op prijs stelde, was een reactie in de vorm van een ansichtkaart of mailtje. Een aantal van onze familieleden hebben bijvoorbeeld helemáál niet gereageerd, en dat vond ik wel stom.
Wat ik wèl erg op prijs stelde, was een reactie in de vorm van een ansichtkaart of mailtje. Een aantal van onze familieleden hebben bijvoorbeeld helemáál niet gereageerd, en dat vond ik wel stom.
donderdag 24 mei 2007 om 13:59
We hebben trouwens beide keren heel lang nog kraambezoek gehad. Bij de tweede tot ongeveer 10 weken. Toen had ik het wel helemaal geschoten inmiddels met alle visite. Ik wilde gewoon lekker van mijn verlof genieten. En nee, assertief als ik heus wel kan zijn, ging dat in dit geval toch niet helemaal op. En de bezoekjes vielen ook altijd erg mee.
Voor de duidelijkheid: ik ben sowieso niet zo'n "sociaal" mens: houd niet zo van visite ontvangen of zelf ergens heen gaan. Ik zit graag thuis met mijn gezinnetje.
Voor de duidelijkheid: ik ben sowieso niet zo'n "sociaal" mens: houd niet zo van visite ontvangen of zelf ergens heen gaan. Ik zit graag thuis met mijn gezinnetje.
donderdag 24 mei 2007 om 14:06
Ja, inderdaad, als je veel kaartjes stuurt, kun je bezoek verwachten! Wij hebben bij de eerste ook vrij veel kaartjes verstuurd. Bij de tweede, weer naar ongeveer dezelfde groep. Ik kon het bezoek zelf wel waarderen, maar baalde gewoon van het feit, dat je elke dag bezoek hebt! Ik wordt daar behoorlijk kriegel van, heb ik gemerkt! Het is een peut werk om je huis en kinderen en jezelf klaar te hebben voor bezoek! En dat elke dag weer! Ik heb bij de tweede bijv. alleen middagbezoeken afgesproken. Tuurlijk, je goede vrienden wippen vaker langs, maar de meer officiële bezoekjes dus alleen 's middags.
Als ik trouwens een kraamfeest zou organiseren en iemand komt niet, ook goed. Ik ga er ook niet van uit dat iedereen het net zo leuk vindt om naar mijn kindje te kijken als ik dat vind! Misschien hebben ze wel niets met baby's. Of zijn mensen gewoon druk. Je ziet elkaar wel weer, als de drukte weg is.
Als ik trouwens een kraamfeest zou organiseren en iemand komt niet, ook goed. Ik ga er ook niet van uit dat iedereen het net zo leuk vindt om naar mijn kindje te kijken als ik dat vind! Misschien hebben ze wel niets met baby's. Of zijn mensen gewoon druk. Je ziet elkaar wel weer, als de drukte weg is.
donderdag 24 mei 2007 om 14:07
Tja, soms komt het er gewoon niet van. Bij de kinderen van mijn broer of zus (of die van mijn man) zijn we binnen een week wezen kijken, vaak zelfs dezelfde dag nog. Maar bij anderen is dat soms gewoon wat later. Mijn agenda is ook niet leeg...
Zoon heeft hier ruim 2 maanden in het ziekenhuis gelegen, waarbij wij het bezoek afgehouden hebben, alleen onze directe familie heeft zoon toen gezien. Zelfs de oma van man had hem nog niet gezien, dus daar zijn we ook vrij snel naartoe gegaan toen zoon weer thuis was. Daarna begon het werkende leven ook weer vrij snel, zodat het maken van een afspraak niet even makkelijk was.
We hebben hier na een maand of 7 of zo ook nog bezoek gehad, van vrienden die aan de andere kant van het land woonden. 't Was er eerder niet van gekomen, zij druk, wij druk, vakantieperiodes, opnames, de "standaard" familieafspraken die er tussendoor komen. Ach, mij maakt het niet veel uit hoor, om na zoveel tijd nog een beschuitje te smeren met muisjes, en een cadeautje te krijgen ;)
Topper vond ik overigens wel de tante die met z'n 1e verjaardag onverwachts langskwam met het cadeautje dat haar dochter al gekocht had toen zoon geboren werd... 't Lijkt me ook een kleine moeite om de telefoon te pakken om een afspraak te maken...
Zoon heeft hier ruim 2 maanden in het ziekenhuis gelegen, waarbij wij het bezoek afgehouden hebben, alleen onze directe familie heeft zoon toen gezien. Zelfs de oma van man had hem nog niet gezien, dus daar zijn we ook vrij snel naartoe gegaan toen zoon weer thuis was. Daarna begon het werkende leven ook weer vrij snel, zodat het maken van een afspraak niet even makkelijk was.
We hebben hier na een maand of 7 of zo ook nog bezoek gehad, van vrienden die aan de andere kant van het land woonden. 't Was er eerder niet van gekomen, zij druk, wij druk, vakantieperiodes, opnames, de "standaard" familieafspraken die er tussendoor komen. Ach, mij maakt het niet veel uit hoor, om na zoveel tijd nog een beschuitje te smeren met muisjes, en een cadeautje te krijgen ;)
Topper vond ik overigens wel de tante die met z'n 1e verjaardag onverwachts langskwam met het cadeautje dat haar dochter al gekocht had toen zoon geboren werd... 't Lijkt me ook een kleine moeite om de telefoon te pakken om een afspraak te maken...
donderdag 24 mei 2007 om 14:10
Maar dat heb je natuurlijk ook zelf in de hand, je kunt van tevoren met je partner afspraken maken over het aantal bezoeken in een week bijvoorbeeld. En het zou hier hartstikke jammer zijn voor bijvoorbeeld de opa's en oma's, maar ook die moesten hier van tevoren bellen om een afspraak te maken. En collega's van man? Doe maar op een moment dat man thuis is, of ga bijvoorbeeld zelf langs met de kleine als je dat handiger vindt. Hoef je het huis ook niet op te ruimen. :D
donderdag 24 mei 2007 om 14:50
Waarom ga je in godsnaam je huis en van alles klaarmaken voor kraamvisite? Zeker als je man er niet kon zijn snapt iedereen toch wel dat dat er niet van komt. Je zegt koffie? je ziet waar het apparaat staat, doe mij er ook een aub :D. Kraambezoek hoeft niet door jou geentertaint te worden, ze komen naar je kindje kijken en je feliciteren enzo maar het is wel de bedoeling dat ze het jou niet moeilijker maken maar als het even kan juist makkelijker.
En zeker niet elke dag visite nee, dat trokken wij ook niet al deden ze ons huis en boodschappen en het eten enz enz (soms denk ik echt dat ik en de mensen die ik ken uit een andere cultuur komen of zo als ik sommige verhalen hier en daar zo lees maar we zijn echt hartstikke Nederlands :?).
Dit is echt iets waarbij je geen gastvrouw moet gaan willen spelen hoor dat hou je inderdaad niet lang vol en mensen verwachten dat ook niet als ze het goed met je voorhebben en anders weer: sorry ik heb het nu even gehad met bezoek ik ga slapen.
En trouwens op deze manier hou je energie over om wel gezellig te kunnen praten met het bezoek, iederen blij en je herstelt sneller, kun je dan weer meer dingen doen (voor de mensen die (veel) later eens langskomen haha. Vond ik ook geen probleem trouwens, beter laat dan nooit).
En zeker niet elke dag visite nee, dat trokken wij ook niet al deden ze ons huis en boodschappen en het eten enz enz (soms denk ik echt dat ik en de mensen die ik ken uit een andere cultuur komen of zo als ik sommige verhalen hier en daar zo lees maar we zijn echt hartstikke Nederlands :?).
Dit is echt iets waarbij je geen gastvrouw moet gaan willen spelen hoor dat hou je inderdaad niet lang vol en mensen verwachten dat ook niet als ze het goed met je voorhebben en anders weer: sorry ik heb het nu even gehad met bezoek ik ga slapen.
En trouwens op deze manier hou je energie over om wel gezellig te kunnen praten met het bezoek, iederen blij en je herstelt sneller, kun je dan weer meer dingen doen (voor de mensen die (veel) later eens langskomen haha. Vond ik ook geen probleem trouwens, beter laat dan nooit).
donderdag 24 mei 2007 om 15:28
Bij beide kinderen hadden wij het volgende op het kaartje staan: wilt u ... komen zien dan graag binnen een dag of veertien. Daarna graag even bellen. Het meeste bezoek kwam idd binnen die veertien dagen een enkeling kwam later.
Het grote voordeel: je bent zo door je bezoek heen en kan daarna weer terugkeren naar je eigen leven.
Het nadeel het is even druk, maar daar staat tegenover dat de kraamverzorgende er de eerste dagen nog is (en daarna mijn man).
Wij vinden dit ideaal! Ik moet er niet aan denken om na 6 weken nog kraambezoek te krijgen, hoe lief en aardig ze ook zijn.
Het grote voordeel: je bent zo door je bezoek heen en kan daarna weer terugkeren naar je eigen leven.
Het nadeel het is even druk, maar daar staat tegenover dat de kraamverzorgende er de eerste dagen nog is (en daarna mijn man).
Wij vinden dit ideaal! Ik moet er niet aan denken om na 6 weken nog kraambezoek te krijgen, hoe lief en aardig ze ook zijn.
donderdag 24 mei 2007 om 15:53
Tja ik denk dat veel mensen dus die 'fout' maken dan krijg je dat gedonder :?
En als je niet komt is het soms ineens ook niet goed. Of denkt ik kom later wel ze zullen het nu wel druk hebben (na een paar maanden hou ik op met beschuiten in huis halen hoor dan is het gewone visite geworden en dat is toch ook gewoon leuk).
Ach ja het is dat ik nu zelf weet wat een hormonenbom je kan zijn haha, beste is duidelijkheid scheppen naar iedereen of je het nog trekt of niet en als je zelf gaat toch nog maar een keer bellen of het schikt...
donderdag 24 mei 2007 om 16:09
Bij ons is bijna niemand langsgeweest. Op de felicitatiekaartjes hebben ze aangegeven "we komen snel een keertje kijken" . Nou, Madelief is nu 12 weken, maar die mensen die dat geschreven hebben zijn dus nog steeds niet geweest. (en het zijn verschillende mensen)
Ach, het is mijn derde, die eerste twee keren had ik het vervelender gevonden. Maar heb geleerd dat men het ene zegt en het andere bedoelen. Ik weet nu natuurlijk wel wie mijn vrienden zijn en wie niet......:P
donderdag 24 mei 2007 om 16:13
O en wat ik wel heel erg gevonden heb: mijn zusje is op dag 1 langsgeweest en nog een keertje op dag 3. Daarna heb ik haar 10 weken niet gezien. En nee, ze werkt niet en ze heeft een auto onder haar kont. Wel bellen en op mijn uitnodigingen zeggen dat ze zeker déze week wel zal komen, maar het dan niet doen. Dát vind ik erger dan geen visite van 'bekenden'.
donderdag 24 mei 2007 om 18:15
Kraamschudden, kroamschudd'n of Poppeslok (zo heet het hier in Friesland).. het is reuze gezellig als mensen langskomen en als ze niet langskomen is het ook goed. Moet iedereen voor zich weten. Je beste maatjes en familie komen toch wel en de rest is mooi meegenomen.
Wij vonden het reuze gezellig dat er ook mensen op poppeslok kwamen die we niet direct hadden verwacht.
Wij vonden het reuze gezellig dat er ook mensen op poppeslok kwamen die we niet direct hadden verwacht.
