Kinderen
alle pijlers
ik weet het niet meer
vrijdag 2 november 2007 om 10:29
Sinds dinsdag weet ik dat ik zwanger ben. Ik was niet aan de pil want daar voel ik mij ontzettend beroerd door, en condooms gebruiken we eigenlijk maar zelden. Natuurlijk kan je mij nu voor stomme muts uitmaken, want ook ik ben niet achterlijk en had van te voren kunnen bedenken wat er gebeurt als je geen voorbehoedsmiddelen gebruikt.
Ik woon sinds ongeveer een jaar samen met de vader (hij is vorig jaar voor mij naar Nederland verhuisd wat in eerste instantie nogal wat stress opleverde). We kennen elkaar 11 jaar.
Hij heeft mij meerdere keren laten weten graag kinderen met mij te willen, maar nu ik daadwerkelijk zwanger ben lijkt hij helemaal niet zo enthousiast.
Het grootste probleem op dit moment is: ik studeer nog, en hij verdient niet genoeg om ons beiden te onderhouden (laat staan wij tweeen en een baby) Op dit moment werk ik er naast mijn studie bij en leen ik bij de ib-groep. Hiervan kunnen wij goed rondkomen.
Hoewel wij er over hebben zitten denken om te verhuizen naar een woning dichterbij het werk van mijn vriend, is onze huidige woning op zich wel groot genoeg voor twee volwassenen en een baby. (of zelfs voor twee volwassenen en een kind)
Ik ben rond juli klaar met mijn studie, rond de zelfde tijd zou het kind geboren worden.
In eerste instantie zei mijn vriend dat ik maar moest beslissen of ik het wil houden of niet en dat hij mij zal steunen in welke beslissing ik dan ook neem. Nu ik na een aantal dagen heel erg te heben getwijfeld heb besloten het kind te willen houden lijkt hij helemaal omgeslagen. Hij vindt dat wij nog te jong en te onvolwassen zijn om een kind op te voeden (we zijn allebei 25), hij vindt dat we nu al nauwelijks tijd voor elkaar hebben en dat we dus gewoon geen tijd voor een kind hebben, aangezien ik via een studentenuitzendbureau werk heb ik geen contract en zal ik op het moment dat ik besluit thuis te blijven omdat ik te zwanger ben om te werken geen geld krijgen. (ik weet uberhaubt niet of ze mij met dikke buik zullen laten werken), ik wil nadat ik deze zomer mijn masterdiploma haal graag nog promoveren, omdat we altijd zo ver uit elkaar hebben gewoond en eigenlijk pas sinds een jaar echt samenwonen wil mijn vriend het liefst eerst meer tijd met mij alleen doorbrengen en pas over een jaar of 3 een kind.
Natuurlijk zie ik in dat de omstandigheden misschien niet ideaal zijn, maar ik vraag mij af of ze ooit ideaal zullen zijn.
Er is altijd wel iets wat eigenlijk niet zo handig is, nu hebben we geen geld, dan ben ik aan het promoveren, en daarna zijn we eigenlijk wel een beetje oud.
Hoewel het nu even vervelend is om samen te leven met een man die eigenlijk helemaal niet blij is met mijn keuze ga ik er vanuit dat hij uiteindelijk wel bij zal trekken. (het is natuurlijk ook een ontzettend ingrijpende gebeurtenis in zijn leven)
Is er iemand die weet of er een financiele oplossing voor deze situatie is? Bij mijn studentenbaantje heb ik geen contract dus daar hoef ik geen geld van te verwachten als ik net bevallen ben. Op dat moment ben ik net afgestudeerd en heb ik dus geen recht meer op studiefinanciering of een lening van de ib-groep, bij mijn studentenbaantje heb ik dan wel meer dan 6 jaar (zonder contract) gewerkt, maar om een uitkering aan te kunnen vragen moet je altijd een arbeidsverleden aan kunnen tonen toch??
Ik woon sinds ongeveer een jaar samen met de vader (hij is vorig jaar voor mij naar Nederland verhuisd wat in eerste instantie nogal wat stress opleverde). We kennen elkaar 11 jaar.
Hij heeft mij meerdere keren laten weten graag kinderen met mij te willen, maar nu ik daadwerkelijk zwanger ben lijkt hij helemaal niet zo enthousiast.
Het grootste probleem op dit moment is: ik studeer nog, en hij verdient niet genoeg om ons beiden te onderhouden (laat staan wij tweeen en een baby) Op dit moment werk ik er naast mijn studie bij en leen ik bij de ib-groep. Hiervan kunnen wij goed rondkomen.
Hoewel wij er over hebben zitten denken om te verhuizen naar een woning dichterbij het werk van mijn vriend, is onze huidige woning op zich wel groot genoeg voor twee volwassenen en een baby. (of zelfs voor twee volwassenen en een kind)
Ik ben rond juli klaar met mijn studie, rond de zelfde tijd zou het kind geboren worden.
In eerste instantie zei mijn vriend dat ik maar moest beslissen of ik het wil houden of niet en dat hij mij zal steunen in welke beslissing ik dan ook neem. Nu ik na een aantal dagen heel erg te heben getwijfeld heb besloten het kind te willen houden lijkt hij helemaal omgeslagen. Hij vindt dat wij nog te jong en te onvolwassen zijn om een kind op te voeden (we zijn allebei 25), hij vindt dat we nu al nauwelijks tijd voor elkaar hebben en dat we dus gewoon geen tijd voor een kind hebben, aangezien ik via een studentenuitzendbureau werk heb ik geen contract en zal ik op het moment dat ik besluit thuis te blijven omdat ik te zwanger ben om te werken geen geld krijgen. (ik weet uberhaubt niet of ze mij met dikke buik zullen laten werken), ik wil nadat ik deze zomer mijn masterdiploma haal graag nog promoveren, omdat we altijd zo ver uit elkaar hebben gewoond en eigenlijk pas sinds een jaar echt samenwonen wil mijn vriend het liefst eerst meer tijd met mij alleen doorbrengen en pas over een jaar of 3 een kind.
Natuurlijk zie ik in dat de omstandigheden misschien niet ideaal zijn, maar ik vraag mij af of ze ooit ideaal zullen zijn.
Er is altijd wel iets wat eigenlijk niet zo handig is, nu hebben we geen geld, dan ben ik aan het promoveren, en daarna zijn we eigenlijk wel een beetje oud.
Hoewel het nu even vervelend is om samen te leven met een man die eigenlijk helemaal niet blij is met mijn keuze ga ik er vanuit dat hij uiteindelijk wel bij zal trekken. (het is natuurlijk ook een ontzettend ingrijpende gebeurtenis in zijn leven)
Is er iemand die weet of er een financiele oplossing voor deze situatie is? Bij mijn studentenbaantje heb ik geen contract dus daar hoef ik geen geld van te verwachten als ik net bevallen ben. Op dat moment ben ik net afgestudeerd en heb ik dus geen recht meer op studiefinanciering of een lening van de ib-groep, bij mijn studentenbaantje heb ik dan wel meer dan 6 jaar (zonder contract) gewerkt, maar om een uitkering aan te kunnen vragen moet je altijd een arbeidsverleden aan kunnen tonen toch??
maandag 5 november 2007 om 23:06
Negatieve reacties omdat ze zo'n moeilijke keuze moet maken Pebbles?
Wat is er moeilijk aan? De keuze om geen AC te gebruiken was voor hun ook niet moeilijk. Een kind 9 maanden te laten groeien is niet moeilijk, een bevalling is theoretisch gezien ook niet moeilijk want het kind komt er toch wel uit.
Een kind wat al aanwezig is, maar door de stomme schuld van de ouders, misschien weggehaald gaat worden....dat is pas moeilijk.
Wat is er moeilijk aan? De keuze om geen AC te gebruiken was voor hun ook niet moeilijk. Een kind 9 maanden te laten groeien is niet moeilijk, een bevalling is theoretisch gezien ook niet moeilijk want het kind komt er toch wel uit.
Een kind wat al aanwezig is, maar door de stomme schuld van de ouders, misschien weggehaald gaat worden....dat is pas moeilijk.
maandag 5 november 2007 om 23:11
Pfff ik ben niet de enige zie ik nu :(
Sterkte TO
De reden waarom zij waarschijnlijk zo kan praten is omdat moederschap, een kind hebben, zo abstract is, dat ze niet beseft wat ze zegt.
Ze heeft zich nog niet gehecht aan het idee van een kindje en heeft geen flauw benul. Bevindt zich in een kut situatie waar ze inderdaad zelf verantwoordelijk voor is. Ik veroordeel haar niet. Als ze het kindje zou laten komen, of op een andere tijd nog een kindje krijgt, zal ze anders praten.
TO is best jong en wordt geconfronteerd met iets heftigs. Dan kan je domme dingen roepen. Dat is nog geen domme dingen doen Behalve net als ik zwanger raken dan :S
Sterkte TO
De reden waarom zij waarschijnlijk zo kan praten is omdat moederschap, een kind hebben, zo abstract is, dat ze niet beseft wat ze zegt.
Ze heeft zich nog niet gehecht aan het idee van een kindje en heeft geen flauw benul. Bevindt zich in een kut situatie waar ze inderdaad zelf verantwoordelijk voor is. Ik veroordeel haar niet. Als ze het kindje zou laten komen, of op een andere tijd nog een kindje krijgt, zal ze anders praten.
TO is best jong en wordt geconfronteerd met iets heftigs. Dan kan je domme dingen roepen. Dat is nog geen domme dingen doen
Behalve net als ik zwanger raken dan :S
maandag 5 november 2007 om 23:25
Ik zeg juist dat het wel dom is
Alleen de situatie is nu eenmaal zo. Het is maar net wat TO er nu mee doet. Ze doet rare uitspraken, maar is overstuur. Zolang ze geen rare dingen doet gooi ik het op onwetendheid wat een kind eigenlijk inhoud, ook in je zwangerschap.
Het is inderdaad heel onvolwassen gedrag, als ze het kindje wel laat komen, gaat dat onvolwassen gedrag er snel vanaf
Alleen de situatie is nu eenmaal zo. Het is maar net wat TO er nu mee doet. Ze doet rare uitspraken, maar is overstuur. Zolang ze geen rare dingen doet gooi ik het op onwetendheid wat een kind eigenlijk inhoud, ook in je zwangerschap.
Het is inderdaad heel onvolwassen gedrag, als ze het kindje wel laat komen, gaat dat onvolwassen gedrag er snel vanaf
dinsdag 6 november 2007 om 13:10
Jammer dat een 'normale' reactie er niet meer inzit Uggla.
Eigenlijk ben ik (en meerdere met mij denk ik) erg benieuwd hoe je er nu tegenaan kijkt. (misschien mede door alle reacties hier juist). Het lijkt me dat je, als je een topic opent, juist open staat voor meningen, en niet alleen de meningen die even leuk uitvallen voor je. Dus dat je ook negatieve, of heftige reacties krijgt, was (net als het zwanger worden na onbeschermde sex) te verwachten.
Kun je misschien gewoon vertellen hoe het met je gaat en wat je verder van plan bent?
Eigenlijk ben ik (en meerdere met mij denk ik) erg benieuwd hoe je er nu tegenaan kijkt. (misschien mede door alle reacties hier juist). Het lijkt me dat je, als je een topic opent, juist open staat voor meningen, en niet alleen de meningen die even leuk uitvallen voor je. Dus dat je ook negatieve, of heftige reacties krijgt, was (net als het zwanger worden na onbeschermde sex) te verwachten.
Kun je misschien gewoon vertellen hoe het met je gaat en wat je verder van plan bent?
dinsdag 6 november 2007 om 13:30
Goshi, wat een fijn bericht op Juli 2008.
Ik lees dat jullie er dus nu wel allebei blij mee zijn. Helemaal goed dus.
Wel jammer alleen dat je dat hier niet wilde vertellen, want ondanks alle (in jouw ogen) vreeeeeeselijke reacties, zijn we natuurlijk wel begaan met en benieuwd naar je. Hier komen er alleen maar botte afreageer reacties van je.
Maar goed, ik hoop dat je een goede zwangerschap zult hebben, en straks kunt genieten van een, misschien ongepland, maar o zo fijn kind.
Ik lees dat jullie er dus nu wel allebei blij mee zijn. Helemaal goed dus.
Wel jammer alleen dat je dat hier niet wilde vertellen, want ondanks alle (in jouw ogen) vreeeeeeselijke reacties, zijn we natuurlijk wel begaan met en benieuwd naar je. Hier komen er alleen maar botte afreageer reacties van je.
Maar goed, ik hoop dat je een goede zwangerschap zult hebben, en straks kunt genieten van een, misschien ongepland, maar o zo fijn kind.
