Kinderen
alle pijlers
Ingrepen bij kindjes zonder verdoving, waarom??
donderdag 31 mei 2007 om 13:48
Vanochtend las ik in de Ouders van Nu een artikel waarin een vlos het had over "even een tongriempje ingeknipt bij een net geboren kindje. Voelt ie niks van hoor"
Bij het dochtertje van mijn vriendin wilde de arts het fliebertje wild vlees even weghalen in haar liesje. Ook zonder verdoving. Mijn vriendin heeft dit geweigerd en ik snapte dat heel goed. De arts niet.
Bij mijn zoon moest er een neus onderzoek plaatsvinden, en als ik niets had gezegd dan had de arts zo zonder verdoving dat cameraatje zn neus ingeduwd. Wat is dat toch?
Tongriempjes inknippen, fliebertjes wildvlees wegknippen, besnijdenis, waarom moet dat allemaal zonder verdoving?
Omdat het kindje het niet meer weet als ie tien, twintig is? Omdat het maar heel even duurt? omdat de pijn hevig maar kort is?
Ben ik nou de enige die dat raar vindt? Ook al is t maar kort en hevig, wat ik de moeite om het even te verdoven? En waarom staan ouders dit toe? Wat is de reden hiervan?
Bij het dochtertje van mijn vriendin wilde de arts het fliebertje wild vlees even weghalen in haar liesje. Ook zonder verdoving. Mijn vriendin heeft dit geweigerd en ik snapte dat heel goed. De arts niet.
Bij mijn zoon moest er een neus onderzoek plaatsvinden, en als ik niets had gezegd dan had de arts zo zonder verdoving dat cameraatje zn neus ingeduwd. Wat is dat toch?
Tongriempjes inknippen, fliebertjes wildvlees wegknippen, besnijdenis, waarom moet dat allemaal zonder verdoving?
Omdat het kindje het niet meer weet als ie tien, twintig is? Omdat het maar heel even duurt? omdat de pijn hevig maar kort is?
Ben ik nou de enige die dat raar vindt? Ook al is t maar kort en hevig, wat ik de moeite om het even te verdoven? En waarom staan ouders dit toe? Wat is de reden hiervan?
donderdag 31 mei 2007 om 13:55
Je moet als ouder(s) echt zelf voor je kind op komen tegenwoordig. (misschien was dat altijd al zo, maar nu wordt er iets van gezegd)
Had bij het tweede prikje van mijn zoon de arts ipv de verpleegkundige, en die zette die spuit zo grof in zijn beentje. En hij heeft er echt last van gehad (en van alle andere spuiten niet)
Heb daar iets van gezegd. Als zij neit de spuit kan zetten zoals ik wens, dan hoeft zij het niet meer te doen.
Arts was blij dat ik dit zei, dat ik op kwam voor mijn kind. Ze had nog nooit commentaar gehad.
Had bij het tweede prikje van mijn zoon de arts ipv de verpleegkundige, en die zette die spuit zo grof in zijn beentje. En hij heeft er echt last van gehad (en van alle andere spuiten niet)
Heb daar iets van gezegd. Als zij neit de spuit kan zetten zoals ik wens, dan hoeft zij het niet meer te doen.
Arts was blij dat ik dit zei, dat ik op kwam voor mijn kind. Ze had nog nooit commentaar gehad.
donderdag 31 mei 2007 om 14:03
Misschien wordt het niet nodig gevonden om een verdoving te geven omdat:
- het geven van de verdoving zelf ook pijn doet
- het kind nog steeds in een bepaalde houding gehouden wordt, en ze daar toch niet mee eens zijn
- de pijn er later toch komt
Dan zal op zo´n moment de verdoving onvoldoende comfort geven bij de behandeling, en is het dan een meerwaarde? Ik denk dat het dan eerder voor de ouders is dat er een verdoving gegeven wordt, dan voor het kindje.
- het geven van de verdoving zelf ook pijn doet
- het kind nog steeds in een bepaalde houding gehouden wordt, en ze daar toch niet mee eens zijn
- de pijn er later toch komt
Dan zal op zo´n moment de verdoving onvoldoende comfort geven bij de behandeling, en is het dan een meerwaarde? Ik denk dat het dan eerder voor de ouders is dat er een verdoving gegeven wordt, dan voor het kindje.
donderdag 31 mei 2007 om 14:06
Waarom moet het geven van een verdoving perse pijn doen? dat hoeft helemaal niet. Je hoeft niet altijd te prikken, je kunt ook verdoven met vele andere middeltjes. Lidocaine, cremes, pleisters, allerlei manieren die geen pijn doen. Je kind hoeft dus geen pijn te hebben, helemaal als je vooraf een zetpil paracetamol hgeeft als er napijn gaat komen bij de betreffende inggreep. Daarom snap ik het dus niet.
donderdag 31 mei 2007 om 14:11
Tja, moeilijk! Gevoelsmatig ben ik het helemaal met je eens. Ik vond de hielprik al verschrikkelijk, laat staan het doorknippen van een tongriempje oid.
Maar...als de artsen weten waar ze het over hebben en het doet inderdaad vrij wel geen zeer, is de vraag natuurlijk wat schadelijker is...een injectie met verdoving in zo'n klein lichaampje spuiten of de ingreep.
Bij mijn zoontje is een bij-oortje weggebrand (zoals een wratje bij ons zeg maar) en dat is ook zonder verdoving gedaan. De ingreep duurde 10 seconde en hij heeft vooral last gehad van het feit dat 2 man zijn hoofd compleet stil moesten houden. Ik vond het verschrikkelijk en kon het echt niet aanzien, ondanks dat de HA me vertelde dat het echt geen pijn zou doen. Hij verzekerde me dat een spuitje met verdoving en de 'troep' die hij daardoor binnen kreeg, vervelender zouden zijn.
Maar goed, ondanks dat blijft het verschrikkelijk om dit soort dingen bij je kind te zien gebeuren.
Maar...als de artsen weten waar ze het over hebben en het doet inderdaad vrij wel geen zeer, is de vraag natuurlijk wat schadelijker is...een injectie met verdoving in zo'n klein lichaampje spuiten of de ingreep.
Bij mijn zoontje is een bij-oortje weggebrand (zoals een wratje bij ons zeg maar) en dat is ook zonder verdoving gedaan. De ingreep duurde 10 seconde en hij heeft vooral last gehad van het feit dat 2 man zijn hoofd compleet stil moesten houden. Ik vond het verschrikkelijk en kon het echt niet aanzien, ondanks dat de HA me vertelde dat het echt geen pijn zou doen. Hij verzekerde me dat een spuitje met verdoving en de 'troep' die hij daardoor binnen kreeg, vervelender zouden zijn.
Maar goed, ondanks dat blijft het verschrikkelijk om dit soort dingen bij je kind te zien gebeuren.
donderdag 31 mei 2007 om 14:11
Volgens mij is de enige manier om in de mond iets te verdoven, om dit met een prik te doen. Als het gaat om andere plaatsen op het lichaam, kan ik het me voorstellen. Maar dan nog, wil je van tevoren al medicijnen in je kind stoppen, helemaal als ze zo jong zijn?
Overigens heeft mijn zoontje in maart een operatie gehad, waarvoor hij een infuus moest krijgen. Beide handjes en voetjes waren ingesmeerd met verdovende zalf, maar het prikken was traumatisch voor hem (en dus voor mij ), plus dat het niet echt lukte. Dus dat hoeft ook niet altijd een succeservaring op te leveren.
donderdag 31 mei 2007 om 14:16
tegelijk gepost.
Niet de enige manier, je hebt een spray die ook in de neus wordt gebruikt om te verdoven. Die kreeg mijn zoon ook uiteindelijk, toen ik de arts bijna aanvloog. De artsen zitten er volgens mij gewoon neit op te wachten omdat de ingreep 10 seconden hevige pijn geeft en de spray 10 minuten moet inwerken.
Daar hebben ze gewoon geen trek in denk ik, om daarop te wachten.
En natuurlijk zal het niet in alle gevallen pijnvrij zijn, dat zeg ik ook niet, maar al zou ik de pijn kunnen halveren, dan vind ik dat al de moeite waard.
Die paracetamol gaf ik als voorbeeld, als er bijvoorbeeld veel napijn is, zoals ik las bij tongriempjes.
donderdag 31 mei 2007 om 14:17
De vk heeft een spray gebuikt voor die ene hechting die ik heb gehad.
Dus dat bestaat ook nog!
(en het knippen van het tongriempje wordt heel weinig gedaan. Ik denk dat bij mijn dochtertje dat ook had gemoeten, maar iedereen was daar zo fel tegen, dat dat niet nodig was enzo. Misschien was de borstv. dan wel gelukt)
donderdag 31 mei 2007 om 14:29
Even een paar dingetjes over lidocaine-creme, van www.apotheek.nl
---
- Een crème met lidocaïne kan ook worden gebruikt om de huid te verdoven voor een plaatselijke ingreep. Na aanbrengen moet u de huid dan afdekken met een pleister, zodat de crème goed in de huid dringt.
- De werking is dan maximaal na een uur, daarom moet u tussen het opbrengen en de ingreep een uur wachten.
Jeuk en pijn. Smeer het middel dun op de jeukende of pijnlijke plekken. Smeer het alleen op een intacte huid, dus niet op open plekken en wondjes. Het remt namelijk de genezing van wondjes.
Voor een ingreep, om de huid te verdoven: (crème of pleister met lidocaïne en eventueel ook prilocaïne): op slijmvliezen de crème vijf tot tien minuten voor de ingreep aanbrengen. Op de huid een uur voor de ingreep aanbrengen. De crème daarna afdekken met een afsluitend verband.
-----
Ik kan me voorstellen dat je in sommige situaties dus langer aan het wachten bent voordat de zalf ingetrokken is en de verdoving goed werkt, dan dat de ingreep duurt.
Overigens is het zo dat wanneer je een besnijdinis in het ziekenhuis laat doen, dit onder narcose gebeurt. Dus wel onder verdoving, net als het knippen van de amandelen.
---
- Een crème met lidocaïne kan ook worden gebruikt om de huid te verdoven voor een plaatselijke ingreep. Na aanbrengen moet u de huid dan afdekken met een pleister, zodat de crème goed in de huid dringt.
- De werking is dan maximaal na een uur, daarom moet u tussen het opbrengen en de ingreep een uur wachten.
Jeuk en pijn. Smeer het middel dun op de jeukende of pijnlijke plekken. Smeer het alleen op een intacte huid, dus niet op open plekken en wondjes. Het remt namelijk de genezing van wondjes.
Voor een ingreep, om de huid te verdoven: (crème of pleister met lidocaïne en eventueel ook prilocaïne): op slijmvliezen de crème vijf tot tien minuten voor de ingreep aanbrengen. Op de huid een uur voor de ingreep aanbrengen. De crème daarna afdekken met een afsluitend verband.
-----
Ik kan me voorstellen dat je in sommige situaties dus langer aan het wachten bent voordat de zalf ingetrokken is en de verdoving goed werkt, dan dat de ingreep duurt.
Overigens is het zo dat wanneer je een besnijdinis in het ziekenhuis laat doen, dit onder narcose gebeurt. Dus wel onder verdoving, net als het knippen van de amandelen.
donderdag 31 mei 2007 om 14:34
Mijn dochter heeft een scopie van de slokdarm gehad, ook zonder verdoving. Het duurde 45 seconden waarin ze wel erg moest huilen. Volgens mij ook door het feit dat haar hoofdje werd vastgehouden. Het had ook met verdoving (een roesje) gekund. Maar dan had ze voor dagopname gemoeten met infuus wat dan dus ook geprikt moet worden. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen. Barbaars? Misschien wel, maar ee ninfuus prikken en dagopname leek ons belastender voor haar dan dit.
donderdag 31 mei 2007 om 16:29
het tongriempje van mijn zoontje is "gekliefd" toen hij 2 weken was. omdat het veel strak was. het was een ingreep van een seconde en hij heeft er geen last van gehad. als hij eerst verdooft had moeten worden was het een veel ingrijpender gebeurtenis geweest. we deden het vanwege de borstvoeding maar waren tegelijk ook blij om het zo vroeg mogelijk te doen omdat er nu nog geen operatie met verdoving nodig was, het tongriempje van een pasgeboren baby is niet te vergelijken met dat van een volwassene (of een al wat ouder kind) het is echt nog flinterdun
donderdag 31 mei 2007 om 19:40
Ik heb het verhaal van het tongriempje ook gelezen en zoals zij de gebeurtenis omschreef lijkt me het hier absoluut niet noodzakelijk om te verdoven.
Inderdaad zijn er meer manieren om te verdoven dan alleen prikken (afhankelijk van de plek die verdooft moet worden). Maar bij elke verdoving krijgt het lichaam toch een lichaamsvreemde stof binnen. En om dan maar paracetamol te geven tegen napijn vind ik ook wel wat makkelijk. Volgens mij moet je een afweging maken wat de pijn, omstandigheden ed voor impact zullen hebben op het kind. En soms is een kleine pijnlijke ingreep dan minder belastend als inderdaad een pijnloze ingreep met verdovingen etc. Ik kan me dan voorstellen dat artsen ervoor kiezen om niet te verdoven.
Gr. padababa
Inderdaad zijn er meer manieren om te verdoven dan alleen prikken (afhankelijk van de plek die verdooft moet worden). Maar bij elke verdoving krijgt het lichaam toch een lichaamsvreemde stof binnen. En om dan maar paracetamol te geven tegen napijn vind ik ook wel wat makkelijk. Volgens mij moet je een afweging maken wat de pijn, omstandigheden ed voor impact zullen hebben op het kind. En soms is een kleine pijnlijke ingreep dan minder belastend als inderdaad een pijnloze ingreep met verdovingen etc. Ik kan me dan voorstellen dat artsen ervoor kiezen om niet te verdoven.
Gr. padababa
donderdag 31 mei 2007 om 20:31
Verdovingspray bij een tongriempje is gevaarlijk, het kind heeft grote kans op verslikken bij het drinken de eerste uren na de verdoving.
Een besnijdenis gaat in nederland bij kinderen altijd onder algehele narcose! Volwassenen kunnen ook kiezen voor een plaatselijke verdoving.
Volgens mij is er de laatste jaren veel veranderd en wordt er meestal een goede afweging gemaakt over wat voor verdoving bij kinderen nodig is. Al moet je natuurlijk altijd opkomen voor je kind je niet achter de keuze van de arts staat!
Een besnijdenis gaat in nederland bij kinderen altijd onder algehele narcose! Volwassenen kunnen ook kiezen voor een plaatselijke verdoving.
Volgens mij is er de laatste jaren veel veranderd en wordt er meestal een goede afweging gemaakt over wat voor verdoving bij kinderen nodig is. Al moet je natuurlijk altijd opkomen voor je kind je niet achter de keuze van de arts staat!
donderdag 31 mei 2007 om 20:42
Na de geboorte van mijn zoon zagen wij ook direct dat zijn tongriempje vast zat. (komt bij ons in de familie voor). Vier dagen na zijn geboorte hebben ze dit los geknipt. Ik was op van de zenuwen maar mijn zoon sliep gewoon door tijdens het knippen en merkte er echt helemaal niks van en dat allemaal zonder verdoving.
vrijdag 1 juni 2007 om 11:08
Nou goed, ik merk dat iedereen er het zijne over denkt, en dat iedereen de ingrepen op zijn eigen manier ziet en beleeft. iedereen denkt er natuurlijk anders over. Ik blijf t echter raar vinden... En een ingreep van enkele pijnlijke seconden, tegenover een inwerktijd van 10 keer zoveel qua verdoving, das waar, maar als volwassene een stukkie van je huid af laten snijden, of een snee laten maken ergens zonder verdoving, doe ik ook niet.Terwijl dat ook maar enkele seconden duurt. En ik vind dat dat dus ook niet hoeft te gebeuren bij een kleintje.
Maar bedankt voor de uitleg en het delen van visies, iedereen!
Maar bedankt voor de uitleg en het delen van visies, iedereen!
vrijdag 1 juni 2007 om 11:41
bij onze dochter is ook het tongriempje gekliefd zonder verdoving (ze was toen 5 dagen oud). De reden dat ze het bij jonge baby's zonder doen is omdat het geen pijn doet. Als ze tegen een 2 jarige gaan zeggen dat ze even iets aan die tong moeten doen, gaat dat ws niet lukken (ook bij volwassenen niet) omdat je de neiging hebt om met je tong vanalles te doen omdat je wéét wat er gaat gebeuren. Die verdoving wordt dus niet gegeven ivm pijn, maar ivm het lukken van de ingreep. (tenminste; dat is ons verteld).
Onze dochter had er ook geen last van, ze vond het erger dat ze bij een verpleegster op schoot moest (ik durfde haar zelf niet vast te houden...) dan dat er wat aan haar tong gewriemeld werd.
Hierna lukte de bv ineens stukken beter! Ik ben heel blij met de verpleegkundige die zo alert was dat ze dit gezien had!
Wb andere ingrepen zonder verdoving; daar kan ik niet over meepraten...
Onze dochter had er ook geen last van, ze vond het erger dat ze bij een verpleegster op schoot moest (ik durfde haar zelf niet vast te houden...) dan dat er wat aan haar tong gewriemeld werd.
Hierna lukte de bv ineens stukken beter! Ik ben heel blij met de verpleegkundige die zo alert was dat ze dit gezien had!
Wb andere ingrepen zonder verdoving; daar kan ik niet over meepraten...
vrijdag 15 juni 2007 om 14:03
Hoi,
Om baby's onder het jaar een verdoving te geven is niet goed voor ze! Er zitten vaak risico's aan vast!
En aangezien ze de dingen/pijnen die ze voor het jaar krijgen/gehad hebben niet meer weten als ze groot zijn, doen artsen het liever zonder verdoving.
Ik begrijp je wel heel goed hoor, het idee alleen al....
Om baby's onder het jaar een verdoving te geven is niet goed voor ze! Er zitten vaak risico's aan vast!
En aangezien ze de dingen/pijnen die ze voor het jaar krijgen/gehad hebben niet meer weten als ze groot zijn, doen artsen het liever zonder verdoving.
Ik begrijp je wel heel goed hoor, het idee alleen al....