Kinderen
alle pijlers
is er nou echt niets te doen aan dat vele wakker worden?
donderdag 27 maart 2008 om 11:32
Hoi,
Mijn zoontje is nu 8 maanden en heeft misschien 15 keer doorgeslapen s'nachts.
ik ben inmiddels zooooo moe, en ik weet echt niet meer wat ik nog kan proberen. Als we een "goede" nacht hebben wordt hij 2 keer wakker en kunnen we het oplossen met een speentje. Andere nachten moeten we er ongeveer 8 keer uit en zodra we weer zn kamer uit lopen begint ie enorm te krijsen. Ik probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat hij bij ons in bed ligt. Soms doe ik het wel omdat je zelf dan tenminste iets meer slaap krijgt. Ik heb ook al geprobeerd om eerst te gaan kijken, en als er niets aan de hand was liet ik hem huilen. Dit duurt dan ongeveer anderhalf uur, waarbij ik wel af en toe naar hem toe ga. Als hij dan weer slaapt begint later in de nacht het hele liedje van voren af aan.
Ik snap niet waar hij steeds wakker van wordt. Soms krijg je zelfs het idee dat er iets aan de hand is of dat ie ergens last van heeft.
Any way....wie heeft de gouden tip voor me?
Mijn zoontje is nu 8 maanden en heeft misschien 15 keer doorgeslapen s'nachts.
ik ben inmiddels zooooo moe, en ik weet echt niet meer wat ik nog kan proberen. Als we een "goede" nacht hebben wordt hij 2 keer wakker en kunnen we het oplossen met een speentje. Andere nachten moeten we er ongeveer 8 keer uit en zodra we weer zn kamer uit lopen begint ie enorm te krijsen. Ik probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat hij bij ons in bed ligt. Soms doe ik het wel omdat je zelf dan tenminste iets meer slaap krijgt. Ik heb ook al geprobeerd om eerst te gaan kijken, en als er niets aan de hand was liet ik hem huilen. Dit duurt dan ongeveer anderhalf uur, waarbij ik wel af en toe naar hem toe ga. Als hij dan weer slaapt begint later in de nacht het hele liedje van voren af aan.
Ik snap niet waar hij steeds wakker van wordt. Soms krijg je zelfs het idee dat er iets aan de hand is of dat ie ergens last van heeft.
Any way....wie heeft de gouden tip voor me?
vrijdag 28 maart 2008 om 09:48
Hier ook zo'n drama slaper hoor....
Hij is inmiddels bijna 15 maanden en beter wordt het niet.
Tja de nachten die hij eerst wakker was huilde hij alleen maar, nu gaat hij liggen keten.
Wij pakken hem maar bij ons in bed want in eigen bed laten liggen heeft echt geen zin.
Slaaptrainingen hebben we allemaal al geprobeerd maar het resultaat: een kind die van pure angst of nijd zijn hele bed onderspuugt zo vreselijk over de zeik gaat ie ervan.
Op een gegeven moment (na een giga inzinking van mijn kant)
hebben besloten dat we er niks aan kunnen doen en gaan we hopen dat hij op een dag het licht ziet maar klote is het wel!
Ik zou dolgraag eens een nacht willen doorslapen ipv minimaal 5 keer mn bed uitmoeten.
Hij is inmiddels bijna 15 maanden en beter wordt het niet.
Tja de nachten die hij eerst wakker was huilde hij alleen maar, nu gaat hij liggen keten.
Wij pakken hem maar bij ons in bed want in eigen bed laten liggen heeft echt geen zin.
Slaaptrainingen hebben we allemaal al geprobeerd maar het resultaat: een kind die van pure angst of nijd zijn hele bed onderspuugt zo vreselijk over de zeik gaat ie ervan.
Op een gegeven moment (na een giga inzinking van mijn kant)
hebben besloten dat we er niks aan kunnen doen en gaan we hopen dat hij op een dag het licht ziet maar klote is het wel!
Ik zou dolgraag eens een nacht willen doorslapen ipv minimaal 5 keer mn bed uitmoeten.
vrijdag 28 maart 2008 om 09:52
heb je al een nachtlampje met muziek geprobeert??
snap best dat niet voor ieder kind laten huilen de oplossing is, (en zeker niet weken achter elkaar in een camping bedje met een moeder die oordoppen indoet) maar je hoort als moeder wel het verschil van drammen om aandacht en huilen omdat het ziek is..
en als jij je kindje oppakt en het gaat gelijk lachen en spelen... ja dan kan je zelf ook wel invullen wat dat wurmpje aan het doen is.
maar ik liep toen ook echt de hele dag te huilen, was op en kapot.. en dat is voor niemand goed ook voor je kindje niet. dus ik heb hem toen voor het slapen een goeie papfles gegeven, laten boeren, rustig laten worden en op bed gelegt. en natuurlijk ging ik een paar keer kijken of hij nog goed lag etc, maar ik praate niet tegen hem en haalde hem er ook niet uit. ik sliep die week zelf ook niet, want je blijft toch luisteren. en de week daarna toen hij wel sliep stond ik nog elke 10 minuten te kijken of alles nog wel oke was (omdat je zelf even moet beseffen dat ie ineens echt slaapt....)
het is in elk geval het proberen waard, en je bent echt geen slechte moeder omdat je kinderen in hun eigen bed slapen, en dat je ze laat huilen. (in deze situatie natuurlijk...)
hoop voor je dat je snel kunt slapen...
sterkte meid!
snap best dat niet voor ieder kind laten huilen de oplossing is, (en zeker niet weken achter elkaar in een camping bedje met een moeder die oordoppen indoet) maar je hoort als moeder wel het verschil van drammen om aandacht en huilen omdat het ziek is..
en als jij je kindje oppakt en het gaat gelijk lachen en spelen... ja dan kan je zelf ook wel invullen wat dat wurmpje aan het doen is.
maar ik liep toen ook echt de hele dag te huilen, was op en kapot.. en dat is voor niemand goed ook voor je kindje niet. dus ik heb hem toen voor het slapen een goeie papfles gegeven, laten boeren, rustig laten worden en op bed gelegt. en natuurlijk ging ik een paar keer kijken of hij nog goed lag etc, maar ik praate niet tegen hem en haalde hem er ook niet uit. ik sliep die week zelf ook niet, want je blijft toch luisteren. en de week daarna toen hij wel sliep stond ik nog elke 10 minuten te kijken of alles nog wel oke was (omdat je zelf even moet beseffen dat ie ineens echt slaapt....)
het is in elk geval het proberen waard, en je bent echt geen slechte moeder omdat je kinderen in hun eigen bed slapen, en dat je ze laat huilen. (in deze situatie natuurlijk...)
hoop voor je dat je snel kunt slapen...
sterkte meid!
vrijdag 28 maart 2008 om 13:54
Daan,
We hebben hier hetzelfde verhaal gehad plus een mannetje dat overdag niet wilde slapen. Er waren nachtren dat we ieder uur, of zelfs half uur naast zijn bedje stonden. Ik heb met je te doen!!!!
Mijn tip: volg je gevoel mbt het bij jullie in bed laten slapen, een klein kindje heeft daar soms echt behoefte aan, maar ook mbt je gevoel dat er iets aan de hand is. Wie weet is er wel iets aan de hand, is hij bang, heeft hij pijn.....
Het gaat bij ons nu goed, waardoor weten we niet maar dit is wat we hebben geprobeerd;
- veel bij ons in bed of op onze kamer
- zijn bedje op een andere plek in de kamer en andere kleur dekentje
- spirituele healing (moet je voor open staan, incl. geestenverdrijving van zijn kamertje en verwerken van angsten uit een vorig leven)
- kinderarts (die opname op huilpoli heeft aangeboden die niet meer nodig bleek want het ging opeens goed)
- osteopaat (een blokkade in zijn nekje)
- stoppen met de borstvoeding
- papfles voor het slapengaan
- heel veel speentjes in zijn bedje
- laten huilen, huilen, huilen
- tegen hem praten en vertellen dat slapen niets is om bang voor te zijn
Sterkte!!!
We hebben hier hetzelfde verhaal gehad plus een mannetje dat overdag niet wilde slapen. Er waren nachtren dat we ieder uur, of zelfs half uur naast zijn bedje stonden. Ik heb met je te doen!!!!
Mijn tip: volg je gevoel mbt het bij jullie in bed laten slapen, een klein kindje heeft daar soms echt behoefte aan, maar ook mbt je gevoel dat er iets aan de hand is. Wie weet is er wel iets aan de hand, is hij bang, heeft hij pijn.....
Het gaat bij ons nu goed, waardoor weten we niet maar dit is wat we hebben geprobeerd;
- veel bij ons in bed of op onze kamer
- zijn bedje op een andere plek in de kamer en andere kleur dekentje
- spirituele healing (moet je voor open staan, incl. geestenverdrijving van zijn kamertje en verwerken van angsten uit een vorig leven)
- kinderarts (die opname op huilpoli heeft aangeboden die niet meer nodig bleek want het ging opeens goed)
- osteopaat (een blokkade in zijn nekje)
- stoppen met de borstvoeding
- papfles voor het slapengaan
- heel veel speentjes in zijn bedje
- laten huilen, huilen, huilen
- tegen hem praten en vertellen dat slapen niets is om bang voor te zijn
Sterkte!!!
vrijdag 28 maart 2008 om 13:59
Oh en Daan, ga er even tussenuit met je man/partner. Ik was de wanhoop nabij, hopelijk jij nog niet. Maar denk ook aan jezelf, neem de tijd voor elkaar en kom een beetje tot rust als het kan. Je kindje een nachtje uit logeren, kan dat?
Daarnaast; ik heb gemerkt dat mijn spanningen oversloegen op onze zoon en dat daarmee de situatie alleen maar erger werd. Toen ik me erbij neer had gelegd dat de situatie nu eenmaal was zoals hij was, kwam er meer rust in mezelf maar ook in hem. Vreemd maar waar. De nadruk lag wel zo ontzettend op slapen in huize Icke...alles draaide daarom......(logisch als je moe bent:))
Daarnaast; ik heb gemerkt dat mijn spanningen oversloegen op onze zoon en dat daarmee de situatie alleen maar erger werd. Toen ik me erbij neer had gelegd dat de situatie nu eenmaal was zoals hij was, kwam er meer rust in mezelf maar ook in hem. Vreemd maar waar. De nadruk lag wel zo ontzettend op slapen in huize Icke...alles draaide daarom......(logisch als je moe bent:))
vrijdag 28 maart 2008 om 14:28
dank voor jullie lieve, bemoedigende woorden!
Ik zit nu nog te wachten op telefoontje van de huisarts, hij was weg voor een spoedgeval. Voor het weekend wil ik in ieder geval dat zn oortjes nagekeken worden, dan kan ik dat tenminste uitsluiten (als hij geen ontsteking heeft).
Het meest frustrerend vind ik dat je niet weet wat er aan de hand is. daarom ga je soms ook zo twijfelen of je het allemaal wel goed doet.
Icke, mijn zoontje is overdag ook niet zo'n goede/regelmatige slaper. Mijn eerste zoontje was een huilbaby, en die sliep af en toe een kwartiertje. Mede daarom ben ik nu zo bang dat zich dat allemaal weer gaat herhalen. Ik ben de wanhoop nog niet nabij, maar zit er niet ver vanaf ben ik bang.
We moeten hem idd maar een keer uit logeren doen, alhoewel dat met 2 kids wat lastiger te regelen is. Zeker omdat mijn familie aan de andere kant van nederland woont.
Anyway...ik probeer positief te blijven
Ik zit nu nog te wachten op telefoontje van de huisarts, hij was weg voor een spoedgeval. Voor het weekend wil ik in ieder geval dat zn oortjes nagekeken worden, dan kan ik dat tenminste uitsluiten (als hij geen ontsteking heeft).
Het meest frustrerend vind ik dat je niet weet wat er aan de hand is. daarom ga je soms ook zo twijfelen of je het allemaal wel goed doet.
Icke, mijn zoontje is overdag ook niet zo'n goede/regelmatige slaper. Mijn eerste zoontje was een huilbaby, en die sliep af en toe een kwartiertje. Mede daarom ben ik nu zo bang dat zich dat allemaal weer gaat herhalen. Ik ben de wanhoop nog niet nabij, maar zit er niet ver vanaf ben ik bang.
We moeten hem idd maar een keer uit logeren doen, alhoewel dat met 2 kids wat lastiger te regelen is. Zeker omdat mijn familie aan de andere kant van nederland woont.
Anyway...ik probeer positief te blijven
vrijdag 28 maart 2008 om 19:54
Daan: hier ook een kleine probleem slaper. Hij is nu ruim 1,5 jaar en slaapt sinds 2 weekjes door!! Wij hebben veel baad gehad bij het boek "lekker slapen zonder huilen". Staan echt hele fijne tips in om je kindje op een liefdevolle manier te leren (door)slapen. Ons zoontje had ook geregeld oorontsteking en kreeg op een bepaald moment een longontsteking en daarvoor een antibiotica kuur (zijn eerste). Volgens de arts had de longontsteking al die maanden gesluimerd en kwamen alle klachten daarvandaan. De kuur is al een tijdje geleden, maar vanaf dat moment ging het, in combinatie met het boek, steeds een beetje beter!! Laat je dus niet met een kluitje het riet in sturen door je husiarts!!
En heel veel sterkte!!
En heel veel sterkte!!
vrijdag 28 maart 2008 om 21:39
Hier niet de heftige problemen die sommigen beschrijven, maar wel een kind dat regelmatig wakker wordt en niet te troosten is. Wij halen hem er soms uit en geven hem een fles of te eten, daarna gaat hij goed slapen.
Wat bij ons ook helpt is:
- een slaapzak geven (de eerste 6 maanden 's nachts gevoed terwijl hij achteraf waarschijnlijk geen honger had, maar het koud had)
- op z'n buik laten slapen (sinds kort, hij is nu 14 maanden). Dat laatste lijkt hier echt De Oplossoing te zijn. Hij slaapt 's morgens anderhalf uur langer dan voorheen en 's nachts op 1 nacht deze week na helemaal door.
Misschien heb je er wat aan. Zoon ligt trouwens op zijn buik in een slaapzakje (rits op rug) en de slaapzak ligt verder vast met een band door de armsgaten, omdat hij anders steeds gaat staan en dan in paniek raakt en niet meer te bedaren is. Voor onze Zoon lijkt deze " beperking" te werken.
Wat bij ons ook helpt is:
- een slaapzak geven (de eerste 6 maanden 's nachts gevoed terwijl hij achteraf waarschijnlijk geen honger had, maar het koud had)
- op z'n buik laten slapen (sinds kort, hij is nu 14 maanden). Dat laatste lijkt hier echt De Oplossoing te zijn. Hij slaapt 's morgens anderhalf uur langer dan voorheen en 's nachts op 1 nacht deze week na helemaal door.
Misschien heb je er wat aan. Zoon ligt trouwens op zijn buik in een slaapzakje (rits op rug) en de slaapzak ligt verder vast met een band door de armsgaten, omdat hij anders steeds gaat staan en dan in paniek raakt en niet meer te bedaren is. Voor onze Zoon lijkt deze " beperking" te werken.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:44
Ben blij dat die van mij niet aan de speen is, als ik dit zo lees. Wel is ie af en toe zijn knuffeltje kwijt. Ik hou het ook altijd zo kort mogelijk; dekentjes goedleggen, knuffel erbij, muziekje aan en dan gauw weer terug naar bed. Gelukkig is ie niet zo vaak wakker, wat ik wel vervelend vind, is dat ik zelf heel licht slaap, ik hoor elk geluidje. Terwijl mijn man pas wakker wordt als zoontje echt flink huilt. Maar dat is volgens mij bij iedereen zo. In ieder geval veel succes.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:58
Hoi Daan,
Ja, doodvermoeiend is het. Hier nog wat tips van een ervaringsdeskundige, hoewel het allemaal al is gezegd:
-Bij ons hielp laten huilen ook, met ieder kwartier gaan kijken en aai geven, dan weglopen. Ik vond het hartverscheurend maar we waren zo doodop en hadden voor mijn gevoel al zoveel geprobeerd dat ik deze techniek ook een serieuze kans wilde geven. En na twee nachten hadden we al heel veel vooruitgang geboekt en is ze gaan doorslapen.
-wij hebben het veel te lang 'samen' gedaan. Bij de volgende (nog 4 maanden!) gaan we zeker veel sneller om beurten apart slapen met oordoppen, om zo toch af en toe een goede nachtrust te hebben.
-tja, dat Elisabeth Pantley boek..Ik vond ook dat het veelbelovend klonk. Maar in de praktijk was ik zo moe, dat ik het niet kon opbengen om haar 's nachts de speen te geven, dan ernaast te blijven zitten wachten en als ze sliep de speen weer af te pakken. De theorie klonk goed maar de praktijk werkte voor mij niet.
Heel veel succes!
Ja, doodvermoeiend is het. Hier nog wat tips van een ervaringsdeskundige, hoewel het allemaal al is gezegd:
-Bij ons hielp laten huilen ook, met ieder kwartier gaan kijken en aai geven, dan weglopen. Ik vond het hartverscheurend maar we waren zo doodop en hadden voor mijn gevoel al zoveel geprobeerd dat ik deze techniek ook een serieuze kans wilde geven. En na twee nachten hadden we al heel veel vooruitgang geboekt en is ze gaan doorslapen.
-wij hebben het veel te lang 'samen' gedaan. Bij de volgende (nog 4 maanden!) gaan we zeker veel sneller om beurten apart slapen met oordoppen, om zo toch af en toe een goede nachtrust te hebben.
-tja, dat Elisabeth Pantley boek..Ik vond ook dat het veelbelovend klonk. Maar in de praktijk was ik zo moe, dat ik het niet kon opbengen om haar 's nachts de speen te geven, dan ernaast te blijven zitten wachten en als ze sliep de speen weer af te pakken. De theorie klonk goed maar de praktijk werkte voor mij niet.
Heel veel succes!
zaterdag 29 maart 2008 om 15:39
Nou, ik denk dat het bij mn zoontje een combinatie is van gewenning (als ik hard huil komen papa of mama) en oorpijn. Ik ben gister nog bij de HA geweest en hij heeft geen oorontsteking maar wel vocht achter zn trommelvliezen. Waarschijnlijk krijgt hij hetzelfde als zn broer. Daar zijn twee keer de neusamandelen verwijderd, hij heeft buisjes gehad en zn keelamandelen zijn eruit. Hij voelt dus gewoon een druk in zn hoofd zodra hij ligt.
Any way...heel erg zielig. Nu vind ik het nog lastiger worden, want het is moeilijk te bepalen of hij echt huilt van de pijn of omdat hij bij ons wil zijn. Beide keren krijst ie nl even hard.
We gaan nu naar de KNO arst om te kijken wat voor actie we kunnen ondernemen. Waarschijnlijk niet veel want opereren als ze nog geen jaar zijn doen ze geloof ik niet.
Any way...heel erg zielig. Nu vind ik het nog lastiger worden, want het is moeilijk te bepalen of hij echt huilt van de pijn of omdat hij bij ons wil zijn. Beide keren krijst ie nl even hard.
We gaan nu naar de KNO arst om te kijken wat voor actie we kunnen ondernemen. Waarschijnlijk niet veel want opereren als ze nog geen jaar zijn doen ze geloof ik niet.
