Kinderen
alle pijlers
KIND AAN LEIDSEL/TEUGEL?
zondag 13 april 2008 om 20:24
Mijn zoontje van anderhalf is dol op lichaamsbeweging, rondrennen, meubilair versjouwen, buiten zijn. Hij rent alle kanten op en is watervlug. Ik woon in heel drukke wijk en houdt hem altijd angstvallig in zn wandelwagen totdat we op een groot speelplein zijn of in het Vondelpark. Daar kan meneer naar hartelust rondsjeezen. Mijn moeder vindt dat ik hem aan een leidsel/teugel moet doen als ik naar buiten ga, zo kan hij lekker lopen en kan ik hem ook weerhouden van plotseling het fietspad op te stappen of de straat op te racen..er bestaan fot's van mijzelf toen ik zoontjes leeftijd had dat ik ook aan zo'n teugel liep. Ik word altijd heeel verdrietig van die foto's, en eigelijk ook best wel boos. Voor een deel komt dat doordat ik me vaak beknot heb gevoeld door mijn hele lieve, maar overbezorgde moeder. Maar zo'n teugel..ik krijg er rotgevoel bij... alsof kind hond is ofzo..maar aan de andere kant durf ik dan wel weer met zoontje te lopen ipv karretje....wat vinden jullie? Argumenten voor/tegen graag..
maandag 14 april 2008 om 10:30
Hiet ook nog nooit een tuig gebruikt. Ik wist niet dat dat nog bestond. Ik heb het ook nog nooit gemist, en mijn jongens zijn van het type adhd. Ook in Amsterdam en dieren tuinen heb ik nog nooit een tuig gemist. Het is echt een kwestie van opvoeden. Als we in Amsterdan zijn en de jongste ( 2,5 jaar ) wil niet aan de hand of gewoon niet luisteren dan gaat hij even in de wagen zitten tot dat meneer wel wil luisteren.
maandag 14 april 2008 om 10:39
ik vind het zo flauw om dit onder de noemer kwestie van opvoeden te benoemen. Hoevaak ben jij in je eentje met 2 kleine kinderen (1 1/2 en 2 maanden) op het centraal station van amsterdam geweest waarbij de oudste niet in de buggy zat? Kijk als ik die oudste in de buggy vastsnoer heb ik ook geen problemen. Maar soms moet de baby in de wagen omdat ik een maxi cosi nodig heb omdat ik bijv met de auto opgehaald wordt en dan moet de oudste wel mee aan de hand. En als ik dan alleen ben lijkt zo'n tuigje mij ideaal. En als wij met z'n tweeen zijn met 2 kinderen gaat dat tuigje echt niet mee hoor (ik heb er nog niet eens een, maar goed). Maar het gaat mij echt om de situatie dat ik alleen ben in een drukke omgeving. En dat heeft m.i. niks met opvoeden te maken. Het hele proces van samen op pad gaan en luisteren naar mama is juist opvoeden alleen dat gaat niet meteen vanaf dag 1 vlekkeloos bij mij.
maandag 14 april 2008 om 10:47
Oh ik heb ook wel eens met 2 kids op station A'dam gestaan, en dan is dat ook nog eens iets wat ik zelden doe want ik heb een auto. (maar daar vertoon ik me niet mee in a'dam-centrum)
En nee, geen tuigjes, geen polsbandjes.
Gewoon jij houdt NU de buggy vast en je laat hem niet los want anders gebeuren er geen leuke dingen.
En heus, hij luisterde. Hij zal een jaar of 2 geweest zijn.
En nee, geen tuigjes, geen polsbandjes.
Gewoon jij houdt NU de buggy vast en je laat hem niet los want anders gebeuren er geen leuke dingen.
En heus, hij luisterde. Hij zal een jaar of 2 geweest zijn.
maandag 14 april 2008 om 10:57
als je met een hond begint met trainen op puppy cursus is dat toch ook in het begin op rustig grasveldje? en toch ook niet meteen op dag 1 op een druk station of midden op de dam in amsterdam? En dat oefenen met kind in park en hier in de buurt gaat prima, alleen op drukke plekken vertrouw ik haar niet genoeg dat ze ook echt naar me luistert. En ja, kind is anderhalf, dus echt luisteren is nog een hele klus nu.:
[...]
Zelfs mijn hond loopt los
maandag 14 april 2008 om 11:00
Mijn dochter deed dat wel: luisteren. Die blijft ook wel in de buurt. Neemt niet weg dat ik het soms doodeng vind. Zoon is nu 2 jaar en begint ook langzaamaan wat beter te luisteren (revolutie: hij heeft sinds een paar maanden door dat je in een winkel met je ogen kijkt en niet met je handen. Yessss, mijn eindeloze herhalingen hebben toch effect gehad). Toch ben ik altijd bang dat ze toch even in een onbewaakt ogenblik de straat oprennen. Het zijn per slot van rekening nog jonge kinderen en als ze door iets afgeleid zijn 'vergeten' ze soms de regels nog.
Een kind van 1.5 zou ik sowieso in een drukke straat aan polsbandje houden. Die zijn gewoon nog te jong om zich altijd aan de regels te houden en je wilt gewoon niet op je geweten hebben dat er iets gebeurt (ik was ooit getuige van een heftig auto-ongeluk en vergat toen in de paniek dochter ook even, die had theoretisch ook zo de straat op kunnen lopen, terwijl ik altijd dacht goed op te letten, maar nu was ik drukker met redden, terwijl ik dochter NB even vergat. Ik heb me daar nog heel lang schuldig over gevoeld).
Een kind van 1.5 zou ik sowieso in een drukke straat aan polsbandje houden. Die zijn gewoon nog te jong om zich altijd aan de regels te houden en je wilt gewoon niet op je geweten hebben dat er iets gebeurt (ik was ooit getuige van een heftig auto-ongeluk en vergat toen in de paniek dochter ook even, die had theoretisch ook zo de straat op kunnen lopen, terwijl ik altijd dacht goed op te letten, maar nu was ik drukker met redden, terwijl ik dochter NB even vergat. Ik heb me daar nog heel lang schuldig over gevoeld).
maandag 14 april 2008 om 11:02
Ik weet af en toe ook niet wat ik moet doen als ik met twee kids ( 4 en bijna 2) midden in utrecht loop en ze luisteren niet. Maar ik zou geen tuigje omdoen. Mijn hond heeft nog geen tuigje om...
Maar goed, ieder voor zich wat dat betreft.
Oudste is nogal aan het uitproberen sinds ze op school zit en de jongste is van het type; Je kunt zelfs bij me weglopen, ik mis je toch niet en ik vind het allemaal veeeeeeeel te interessant om mij heen....
Dus die gaat standaard vast in de buggy en de oudste MOET luisteren. Ik vertel ook dat ze plat is als er auto over haar heen rijdt, en dat ik haar kwijtraak als ze wegloopt midden in de stad.
Ze zal het toch moeten leren. En ik vind het geen kwestie van opvoeden..Eerder van karakter van het kindje.
Maar goed, ieder voor zich wat dat betreft.
Oudste is nogal aan het uitproberen sinds ze op school zit en de jongste is van het type; Je kunt zelfs bij me weglopen, ik mis je toch niet en ik vind het allemaal veeeeeeeel te interessant om mij heen....
Dus die gaat standaard vast in de buggy en de oudste MOET luisteren. Ik vertel ook dat ze plat is als er auto over haar heen rijdt, en dat ik haar kwijtraak als ze wegloopt midden in de stad.
Ze zal het toch moeten leren. En ik vind het geen kwestie van opvoeden..Eerder van karakter van het kindje.
maandag 14 april 2008 om 11:07
als ik alleen met haar op pad ga, zou ik echt nooit aan een tuigje denken, dan gaat ze inderdaad of in de buggy of heb ik altijd 1 hand vast om haar vast te houden. Maar mijn gedachten aan een tuigje ontstond doordat ik zat te denken hoe dat moet als ik met het openbaar vervoer reis en baby in de maxi cosi moet omdat ik opgehaald word met de auto. Wij hebben geen dubbele wagen, bewust niet, omdat ik vind dat ze moet leren luisteren en inmiddels goed kan lopen, maar dan moet ze dus mee aan de hand en dat vind ik op sommige plekken een eng idee. Zeker als ik niet altijd zelf een hand vrij heb. Dat is alles. Voor de rest is het echt niet zo dat ik s'ochtends het tuigje om zou doen en savonds weer af. Het gaat me heel specifiek om hele drukke plekken als ze niet in de buggy kan.:
Dat heb ik ook Arwen, dat ik haar op drukke plekken niet vertrouw. Dan gaat ze dus in de buggy.
Doe niet zo sarcastisch voor de rest
maandag 14 april 2008 om 11:15
ja zeker, die hebben we ook al gemonteerd, en dat gaat ook al heel goed, daar kan ze mooi op mee rijden, en dat levert ook al mooie opvoedkundig verantwoorde situaties op. (ze wil er dan af, mag niet, wil het toch, mag toch echt niet etc etc). Maar dan nog. Maar wat ik al eerder schreef, zo'n tuigje vervangt niet het handje vast, hou de buggy vast, blijf hier, loop mee etc, het is een extra zekerheid wat ik zelf op bepaalde plekken heel fijn zou vinden.
maandag 14 april 2008 om 11:22
Arwen,
Volgens mij vinden de meeste kleine kindjes zulke grote mensenmassas ook nog best eng, of niet? De mijne was heel ondernemend, maar juist op het station Duivendrecht of op Schiphol ofzo, bleef hij angstvallig in de buurt, want die vele mensen en treinen en harde geluiden enzo vond hij zelf ook wel overweldigend.
Inderdaad, is zo'n plankje niks voor jullie? Of gewoon nu beginnen aan te leren dat Stop! ook echt stop betekent (en dus ook bestraffen, Supernanny heeft dat in een paar afleveringen gedaan) en leren de buggy vast te houden ipv jou?
Ik ben altijd alleen met mijn zoon zoals je weet, en bijvoorbeeld met veel bagage op Schiphol of in de trein is dat gewoon lastig omdat ik hem dan ook niet in de buggy kon doen, maar toch ging het altijd prima. Zoon moest altijd mamma's jas vasthouden en daar maakte ik ook een beetje een spannend spelletje van. In combinatie met het Stop! commando ging dat eigenlijk prima.
Volgens mij vinden de meeste kleine kindjes zulke grote mensenmassas ook nog best eng, of niet? De mijne was heel ondernemend, maar juist op het station Duivendrecht of op Schiphol ofzo, bleef hij angstvallig in de buurt, want die vele mensen en treinen en harde geluiden enzo vond hij zelf ook wel overweldigend.
Inderdaad, is zo'n plankje niks voor jullie? Of gewoon nu beginnen aan te leren dat Stop! ook echt stop betekent (en dus ook bestraffen, Supernanny heeft dat in een paar afleveringen gedaan) en leren de buggy vast te houden ipv jou?
Ik ben altijd alleen met mijn zoon zoals je weet, en bijvoorbeeld met veel bagage op Schiphol of in de trein is dat gewoon lastig omdat ik hem dan ook niet in de buggy kon doen, maar toch ging het altijd prima. Zoon moest altijd mamma's jas vasthouden en daar maakte ik ook een beetje een spannend spelletje van. In combinatie met het Stop! commando ging dat eigenlijk prima.
Am Yisrael Chai!
maandag 14 april 2008 om 11:26
ik ben hier ook druk aan het oefenen hoor, ga expres lopend met haar naar de winkel en dan stoppen voor elke straat al steekt er het eerste uur nog geen kip over. Vast houden aan de wagen, mama handje geven etc. En dat gaat over het algemeen ook prima, alleen krijgt ze soms ineens de kolder in de kop en vliegt ze ervan door. En wat je zegt, veel mensen bij elkaar en drukke treinen zijn ook best eng en dan houdt ze me ook goed in de gaten. Maar het is ook een kind wat heel dwars kan zijn en vooral als ze moe is echt niks meer wil. En dan heb ik echt twee handen nodig om haar in bedwang te houden. Het is ook gewoon een kwestie van veel doen, oefenen en consequent zijn, alleen vind ik sommige plekken niet zo geschikt daarvoor (de oefening)
maandag 14 april 2008 om 11:32
Ik moet zeggen dat ik Arwen wel gelijk moet geven hoor. Het is mijn eigen ervaring dat het met 2 kinderen toch anders is als met eentje. Dat wil niet zeggen dat het met 2 kinderen zonder tuig/buggy/etc niet te doen is, maar de kans is gewoon groter dat je er eentje uit het oog verliest.
Hier in het dorp gaat het met 3 kinderen prima, maar het dorp is erg autoluw en dan durf ik het wel aan. Als ik in de stad ben, dan merk ik dat ik erg oplettend moet zijn en dat dat veel energie kost. Het gaat me dan vooral om situaties dat er iets onverwachts gebeurt (een van de kinderen valt heel hard, er gebeurt een ongeluk, baby begint te spugen). Het is dan echt moeilijk om de anderen ook in de gaten te houden. Vandaar dat ik een tuigje niet raar vind en het soms ook heel handig kan zijn. Net zoals een ander in zo'n geval voor de buggy kan kiezen.
In het geval van TO vind ik een tuig helemaal geen rare oplossing. Kind kan lekker zelf lopen (ze schrijft zelf dat zoon gek is op lichaamsbeweging) en de risico's zijn verminderd.
Hier in het dorp gaat het met 3 kinderen prima, maar het dorp is erg autoluw en dan durf ik het wel aan. Als ik in de stad ben, dan merk ik dat ik erg oplettend moet zijn en dat dat veel energie kost. Het gaat me dan vooral om situaties dat er iets onverwachts gebeurt (een van de kinderen valt heel hard, er gebeurt een ongeluk, baby begint te spugen). Het is dan echt moeilijk om de anderen ook in de gaten te houden. Vandaar dat ik een tuigje niet raar vind en het soms ook heel handig kan zijn. Net zoals een ander in zo'n geval voor de buggy kan kiezen.
In het geval van TO vind ik een tuig helemaal geen rare oplossing. Kind kan lekker zelf lopen (ze schrijft zelf dat zoon gek is op lichaamsbeweging) en de risico's zijn verminderd.
maandag 14 april 2008 om 12:50
Voor de duidelijkheid ik denk dus niet dat het hetzelfde is. Je kunt wel vergelijkbare technieken toepassen. En uiteraard wordt een kind anders volwassen dan een hond. Maar mijn hond wordt ook volwassen volgens de honden regels zoals ik ook al eerder schreef. In die zin is het appels met peren vergelijken.:
[...]
zoals jij (poezewoes) ook al aangeeft op een gegeven moment op een ander niveau kunnen communiceren met een kind. Een kind kan zich op een gegeven moment inleven en bepaalde gedragingen begrijpen (mits ze uitgelegd worden) iets wat mijn hond nooit zal kunnen. Een groot verschil gelukkig maar
maandag 14 april 2008 om 12:58
In een roedel gaat de hond ook niet het gevecht aan. Alleen op het moment dat de leider zwak is zal een andere dominante hond proberen het leiderschap over te nemen. Dat kan dus ook bij mensen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het dus niet normaal voor een volwassen hond om een gevecht voor het leiderschap aan te gaan.
Ik vergelijjk het opvoeden an sich niet met het trainen van een hond ik zei dat je soms bepaalde trainingstechnieken kunt gebruiken. Ik snap ook wel dat het opvoeden van een kind totaal andere koek is.
Dat is ook een groot verschil en dat zei ik ook eerder
maandag 14 april 2008 om 13:31
Wat ik niet helemaal snap is dat een aantal moeders het zien als een soort falen in de opvoeding als je een tuigje gebruikt. Net alsof ieder kind meteen begrijpt dat nee nee is. Dat kost oefening. Daarbij zijn sommige kindjes domweg te klein om te begrijpen wat de gevaren zijn van sommige dingen. Mijn oudste liep met zeven maanden, de tweede met acht maanden. Toen ze echt buiten gingen lopen waren ze ergens rond een jaar of anderhalf. Die snapten toen echt niet dat onder een auto pijnlijk is, wat heet, ze snapten het concept onder een auto niet eens. En `gewoon in de buggy als ze niet luisteren` is leuk bedacht, maar hoe doe je dat dan met bijvoorbeeld het in de tram stappen? Met een (in mijn geval) dubbele buggy kom je de tram niet in, dus twee kinderen eruit, luiertas om je nek, buggy inklappen en onder je arm en dan nog twee kinderen de tram in zien te krijgen. Dan kom je dus handen tekort. Het tuigje is geen vervanging, maar een extra maatregel bij drukke situaties. Aan de hand lopen, leren luisteren etc. doe je uiteraard ook, maar een ongeluk zit in een klein hoekje en dan beperk ik liever de risicos. Oudste zat hier uiteindelijk zelfs met een tuigje vast in de buggy, aangezien hij de vijfpuntsgordel los kon maken.
En een kind los in de buggy is levensgevaarlijk. Er word behoorlijk duidelijk geadviseerd om dat niet te doen. Zelfs in de gebruiksaanwijzing van een buggy staat dat je je kind vast moet zetten. Een kleine stoeprand of loszittende tegel is genoeg voor hechtingen of erger. Om nog maar te zwijgen over de niet zo vreselijk lieve goed opgevoede modelkinderen die het in hun botte hersenen halen om vandaag eens niet te blijven zitten in de buggy en er dus in een fractie van een seconde uitvliegen.
Even nieuwsgierig, hoe staan jullie tegenover het in een kinderstoel vastzetten met een tuigje?
En een kind los in de buggy is levensgevaarlijk. Er word behoorlijk duidelijk geadviseerd om dat niet te doen. Zelfs in de gebruiksaanwijzing van een buggy staat dat je je kind vast moet zetten. Een kleine stoeprand of loszittende tegel is genoeg voor hechtingen of erger. Om nog maar te zwijgen over de niet zo vreselijk lieve goed opgevoede modelkinderen die het in hun botte hersenen halen om vandaag eens niet te blijven zitten in de buggy en er dus in een fractie van een seconde uitvliegen.
Even nieuwsgierig, hoe staan jullie tegenover het in een kinderstoel vastzetten met een tuigje?
maandag 14 april 2008 om 13:38
Misschien is het al gezegd hoor, maar waar kun je zo'n tuigje kopen? Ik wil er graag één hebben. Heb er weleens iemand mee gezien maar toen was het nog niet van toepassing zeg maar..
Ik heb een hond, die prima luistert, heel goed opgevoed is maar waarmee ik ook geregeld simpelweg geen risico's wil nemen. Wat zou ik moeten zeggen als de hond platgereden is: tja dan had je maar moeten luisteren???
Voor een kind zijn er meer oplossingen zoals onder andere vastzetten in de buggy, maar op sommige momenten lijkt me zo'n tuigje absoluut een uitkomst!! Ik wil er graag mee rondlopen en het kan me echt geen fuck schelen dat er blijkbaar moeders zijn die het zien als een tekortkoming in de opvoeding, hahaha. Dat is dan maar zo.
Arwen, gewoon proberen zou ik zeggen, als het voor jullie werkt: wat wil je nog meer?!
Ik heb een hond, die prima luistert, heel goed opgevoed is
maar waarmee ik ook geregeld simpelweg geen risico's wil nemen. Wat zou ik moeten zeggen als de hond platgereden is: tja dan had je maar moeten luisteren??? Voor een kind zijn er meer oplossingen zoals onder andere vastzetten in de buggy, maar op sommige momenten lijkt me zo'n tuigje absoluut een uitkomst!! Ik wil er graag mee rondlopen en het kan me echt geen fuck schelen dat er blijkbaar moeders zijn die het zien als een tekortkoming in de opvoeding, hahaha. Dat is dan maar zo.
Arwen, gewoon proberen zou ik zeggen, als het voor jullie werkt: wat wil je nog meer?!
