Kinderen
alle pijlers
Kind in echtscheiding situatie
vrijdag 2 juni 2023 om 20:01
Hallo allemaal,
Graag bij deze jullie advies.
Een hele poos geleden is mijn broer gescheiden van zijn vrouw. De liefde was al een poos op en zijn ex heeft de stap gezet. Heel bijzonder dat mijn broer dit niet zag aankomen, terwijl wij het van mijlenver zagen gebeuren. Hij heeft altijd gezegd dat er niets aan de hand was. Er speelde echter vanalles. Niets extreem maar het zorgde voor frictie en de nodige ruzies . Ze hebben samen een kind. Kind heeft basisschool leeftijd.
Sinds de scheiding kunnen broer en zijn ex geen fatsoenlijk woord wisselen en het gaat van kwaad tot erger. Beiden zijn overtuigd van hun eigen gelijk en gunnen de ander het licht in hun ogen niet. Ze vinden zichzelf de betere ouder en de andere ouder is de slechte ouder die er met de pet naar gooit. Gesprekken zijn vol emotie waarbij het daadwerkelijke onderwerp niet besproken wordt maar alleen de emotie wordt gezien. Inmiddels zijn er beide kanten nieuwe relaties en nog steeds is de toon vijandig. Bij mijn broer vind ik dat vriendin er teveel in mee gaat, maar dat terzijde.
Kind is gevoelig en gaat hier aan onder door. Kind weet dondersgoed wat er gaande is en is sinds de scheiding verandert van een uitbundig kind naar een introvert kind die zich onzichtbaar maakt.
Kind gaat naar een praatgroep voor kinderen in echtscheiding situatie. Super goed maar het valt mij op dat kind daar keurig naar toe gaat terwijl ouders met modder blijven gooien en niet in staat zijn om maar een normale zin naar elkaar uit te spreken. Kind gaat ook niet lekker op school, er zijn zorgen over de prestaties en of kind wel over kan. Maar in plaats van goede plannen maken, blijft het alleen maar gaan over wat mijn broer wil en zijn ex niet en vice versa. En kind zit nog steeds zonder hulp.
Ik heb met zowel mijn broer als met zijn ex goed contact en ik merk dat ik de behoefte krijg om hen hier op aan te spreken. Want dit gezeik gaat ten kosten van hun kind. Aan de andere kant ben ik bang voor hun reacties, dat dit weer ruzie oplevert.
Wat zouden jullie doen? Normaliter zou ik me niet bemoeien. Het zijn mijn zaken niet maar hier is een kind bij betrokken. Een kind wat onzichtbaar is maar hulp nodig heeft.
Graag bij deze jullie advies.
Een hele poos geleden is mijn broer gescheiden van zijn vrouw. De liefde was al een poos op en zijn ex heeft de stap gezet. Heel bijzonder dat mijn broer dit niet zag aankomen, terwijl wij het van mijlenver zagen gebeuren. Hij heeft altijd gezegd dat er niets aan de hand was. Er speelde echter vanalles. Niets extreem maar het zorgde voor frictie en de nodige ruzies . Ze hebben samen een kind. Kind heeft basisschool leeftijd.
Sinds de scheiding kunnen broer en zijn ex geen fatsoenlijk woord wisselen en het gaat van kwaad tot erger. Beiden zijn overtuigd van hun eigen gelijk en gunnen de ander het licht in hun ogen niet. Ze vinden zichzelf de betere ouder en de andere ouder is de slechte ouder die er met de pet naar gooit. Gesprekken zijn vol emotie waarbij het daadwerkelijke onderwerp niet besproken wordt maar alleen de emotie wordt gezien. Inmiddels zijn er beide kanten nieuwe relaties en nog steeds is de toon vijandig. Bij mijn broer vind ik dat vriendin er teveel in mee gaat, maar dat terzijde.
Kind is gevoelig en gaat hier aan onder door. Kind weet dondersgoed wat er gaande is en is sinds de scheiding verandert van een uitbundig kind naar een introvert kind die zich onzichtbaar maakt.
Kind gaat naar een praatgroep voor kinderen in echtscheiding situatie. Super goed maar het valt mij op dat kind daar keurig naar toe gaat terwijl ouders met modder blijven gooien en niet in staat zijn om maar een normale zin naar elkaar uit te spreken. Kind gaat ook niet lekker op school, er zijn zorgen over de prestaties en of kind wel over kan. Maar in plaats van goede plannen maken, blijft het alleen maar gaan over wat mijn broer wil en zijn ex niet en vice versa. En kind zit nog steeds zonder hulp.
Ik heb met zowel mijn broer als met zijn ex goed contact en ik merk dat ik de behoefte krijg om hen hier op aan te spreken. Want dit gezeik gaat ten kosten van hun kind. Aan de andere kant ben ik bang voor hun reacties, dat dit weer ruzie oplevert.
Wat zouden jullie doen? Normaliter zou ik me niet bemoeien. Het zijn mijn zaken niet maar hier is een kind bij betrokken. Een kind wat onzichtbaar is maar hulp nodig heeft.
vrijdag 2 juni 2023 om 21:19
Probeer eens een brief te schrijven waar je geen enkele wijze naar een persoon verwijst, dus ook niet naar geslacht.
Enkel zoiets als ‘Met het drukmaken over wat de ander allemaal fout doet zijn jullie beide bezig met een vechtscheiding, met een vernietigende spiraal. Op elke fout van de ander reageren en deze fouten gebruiken om verder van elkaar te verwijderen maken jullie beide de problemen groter. Jullie zouden je moeten schamen, want terwijl jullie druk zijn met de fouten van elkaar maken jullie jullie kind kapot. Wat ooit een uitbundig kind was is nu onzeker. De modder die jullie naar elkaar gooien raakt niet de ex-partner, maar jullie kind. Jullie staan vast boven de drek die de ander naar je gooit, maar jullie kind staat ín die drek. Die jij ook gooit. Maak jezelf niet langer wijs dat je bezig bent met vechten voor jullie kind. Jullie vechten tegen elkaar, en beschadigen jullie kind. Stop eens met wijzen naar wat de ander allemaal fout doet en ga het zelf eens goed doen. Allebei.’
Nou ja, wat jij denkt en kwijt zou willen.
Leg het daarna weg en lees het na een maand ofzo nog eens. En besluit dan wat je daar mee zou willen doen.
Tip: ga niet in op het ‘wie’ en laat je nooit verleiden om in te gaan op “maar dat ís toch hartstikke fout van ex?”
Enkel zoiets als ‘Met het drukmaken over wat de ander allemaal fout doet zijn jullie beide bezig met een vechtscheiding, met een vernietigende spiraal. Op elke fout van de ander reageren en deze fouten gebruiken om verder van elkaar te verwijderen maken jullie beide de problemen groter. Jullie zouden je moeten schamen, want terwijl jullie druk zijn met de fouten van elkaar maken jullie jullie kind kapot. Wat ooit een uitbundig kind was is nu onzeker. De modder die jullie naar elkaar gooien raakt niet de ex-partner, maar jullie kind. Jullie staan vast boven de drek die de ander naar je gooit, maar jullie kind staat ín die drek. Die jij ook gooit. Maak jezelf niet langer wijs dat je bezig bent met vechten voor jullie kind. Jullie vechten tegen elkaar, en beschadigen jullie kind. Stop eens met wijzen naar wat de ander allemaal fout doet en ga het zelf eens goed doen. Allebei.’
Nou ja, wat jij denkt en kwijt zou willen.
Leg het daarna weg en lees het na een maand ofzo nog eens. En besluit dan wat je daar mee zou willen doen.
Tip: ga niet in op het ‘wie’ en laat je nooit verleiden om in te gaan op “maar dat ís toch hartstikke fout van ex?”
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 2 juni 2023 om 21:40
Misschien kan je die brief van Villa Pinedo delen met je broer en zn ex? https://www.villapinedo.nl/open-brief-a ... en-ouders/
Het is belangrijk om tot je broer en zn ex door te dringen, ook als dat tot ruzie leidt.
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders die jaren in strijd hebben geleefd. Dat heeft me een deel van mn pubertijd afgenomen en jaren van herstel aan relatie met mn ouders en mn zusje.
Ik hoop dat je veel voor je neefje/nichtje kunt betekenen.
Het is belangrijk om tot je broer en zn ex door te dringen, ook als dat tot ruzie leidt.
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders die jaren in strijd hebben geleefd. Dat heeft me een deel van mn pubertijd afgenomen en jaren van herstel aan relatie met mn ouders en mn zusje.
Ik hoop dat je veel voor je neefje/nichtje kunt betekenen.
vrijdag 2 juni 2023 om 22:02
Ik ben zelf ook kind van een scheidings-impasse, en de spanning die in die tijd in huis hing heeft me altijd achtervolgd.
Uiteindelijk heeft bij mijn ouders ook een tante bemiddeld, dezelfde situatie waar jij in zit dus. En daar is iedereen (uiteindelijk ook mijn ouders) zo, zo blij mee achteraf. Want anders had het nog tijden muurvast kunnen zitten, met bokkige ouders en ongelukkige kinderen ertussenin.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren het gevoel toen ik voor het eerst in mijn nieuwe huis was, van de ouder die wegverhuisde. Een van de gelukkigste momenten van mijn leven, echt waar, hoe paradoxaal ook. Want het was het begin van dat ik weer kon gaan leven, zonder me altijd klein te maken en te moeten waken voor de sfeer.
Ik ben nu in therapie om de gevolgen van die periode te verwerken, om hopelijk te voorkomen dat ik toekomstige relaties blijf verpesten. Nu komt duidelijk naar boven dat de oorzaak van mijn problemen zijn oorsprong heeft in de spanning tussen mijn ouders en hoe ik daartussen moest leven.
Dus alsjeblieft, wees die tante. Ik snap dat het lastig is, maar wees zo dapper. Zodat niet alleen het kind de sterke en dappere moet zijn, en daar dan een leven lang onder mag lijden.
Uiteindelijk heeft bij mijn ouders ook een tante bemiddeld, dezelfde situatie waar jij in zit dus. En daar is iedereen (uiteindelijk ook mijn ouders) zo, zo blij mee achteraf. Want anders had het nog tijden muurvast kunnen zitten, met bokkige ouders en ongelukkige kinderen ertussenin.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren het gevoel toen ik voor het eerst in mijn nieuwe huis was, van de ouder die wegverhuisde. Een van de gelukkigste momenten van mijn leven, echt waar, hoe paradoxaal ook. Want het was het begin van dat ik weer kon gaan leven, zonder me altijd klein te maken en te moeten waken voor de sfeer.
Ik ben nu in therapie om de gevolgen van die periode te verwerken, om hopelijk te voorkomen dat ik toekomstige relaties blijf verpesten. Nu komt duidelijk naar boven dat de oorzaak van mijn problemen zijn oorsprong heeft in de spanning tussen mijn ouders en hoe ik daartussen moest leven.
Dus alsjeblieft, wees die tante. Ik snap dat het lastig is, maar wees zo dapper. Zodat niet alleen het kind de sterke en dappere moet zijn, en daar dan een leven lang onder mag lijden.
vrijdag 2 juni 2023 om 22:16
Niet aanvallen, maar reflecteren.
Als je mensen ervan beschuldigt dat ze hun kind negeren worden ze een klein beetje defensief. Daarom met reflectie.
Broer of ex lekker op de koffie laten komen, laten spuien. "ja ja, uh uh, jaja" zeggen.
En dan na een half uur: Ik merk dat het hele gesprek één onderwerp heeft. Weet jij wat dat is? Of: Weet hij/zij nog hoeveel van het gesprek over wie ging?
Hoe is het eigenlijk met hun dochter?
Als je mensen ervan beschuldigt dat ze hun kind negeren worden ze een klein beetje defensief. Daarom met reflectie.
Broer of ex lekker op de koffie laten komen, laten spuien. "ja ja, uh uh, jaja" zeggen.
En dan na een half uur: Ik merk dat het hele gesprek één onderwerp heeft. Weet jij wat dat is? Of: Weet hij/zij nog hoeveel van het gesprek over wie ging?
Hoe is het eigenlijk met hun dochter?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 2 juni 2023 om 22:51
Dit klinkt behoorlijk omslachtig, en zo'n voorgevormde brief ook. Zou gewoon het gesprek aangaan met broer.KooktMetKnoflook schreef: ↑02-06-2023 22:16Niet aanvallen, maar reflecteren.
Als je mensen ervan beschuldigt dat ze hun kind negeren worden ze een klein beetje defensief. Daarom met reflectie.
Broer of ex lekker op de koffie laten komen, laten spuien. "ja ja, uh uh, jaja" zeggen.
En dan na een half uur: Ik merk dat het hele gesprek één onderwerp heeft. Weet jij wat dat is? Of: Weet hij/zij nog hoeveel van het gesprek over wie ging?
Hoe is het eigenlijk met hun dochter?
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
vrijdag 2 juni 2023 om 23:19
Dank jullie wel!
Uiteraard heb ik het hier wel over met hem. Ik spaar hem ook niet, maar hij blijft zo boos op haar. Niets is goed. Kleine dingen zijn al een trigger en communicatie is er totaal niet. Ik probeer hem ook in te laten zien wat zijn reacties voor impact hebben op haar. Onze ouders steunen hem en voeden zijn boosheid. Zij zijn ook boos.
Maar nu wil ik hen gezamenlijk bereiken. Hetzelfde vertellen.
Beter een gesprek plannen dus? Ik had het plan om een korte mail te sturen. Geen lange boodschap, maar kort en bondig.
Uiteraard heb ik het hier wel over met hem. Ik spaar hem ook niet, maar hij blijft zo boos op haar. Niets is goed. Kleine dingen zijn al een trigger en communicatie is er totaal niet. Ik probeer hem ook in te laten zien wat zijn reacties voor impact hebben op haar. Onze ouders steunen hem en voeden zijn boosheid. Zij zijn ook boos.
Maar nu wil ik hen gezamenlijk bereiken. Hetzelfde vertellen.
Beter een gesprek plannen dus? Ik had het plan om een korte mail te sturen. Geen lange boodschap, maar kort en bondig.
vrijdag 2 juni 2023 om 23:32
Nare situatie. Stel eens de vraag ‘wat is er nodig voor het kind’? aan jezelf en aan je broer. En hoe en wie kan dat realiseren? Probeer niet te oordelen of iets in te vullen. Als dat niet werkt, moet je je ook deels neerleggen bij de (on)kunde van de ouders op dit moment. Je kunt niet alles oplossen voor anderen.
En wees een lieve tante voor haar: zorg dat je in haar buurt bent, vraag haar te logeren, zorg dat ze zich kan uiten en veilig bij jou voelt. Je kunt een heel belangrijke rol spelen. Heb ik ook zo gedaan bij mijn neefjes die in zo’n scheiding zaten. Met hen is het ook dankzij hulp op school en psych goed gekomen.
En wees een lieve tante voor haar: zorg dat je in haar buurt bent, vraag haar te logeren, zorg dat ze zich kan uiten en veilig bij jou voelt. Je kunt een heel belangrijke rol spelen. Heb ik ook zo gedaan bij mijn neefjes die in zo’n scheiding zaten. Met hen is het ook dankzij hulp op school en psych goed gekomen.
zaterdag 3 juni 2023 om 20:41
Herkenbaar ouders die hun kind steunen en de woede aanwakkeren. Dat was bij ons ook zo. Zaten mn opa en oma samen met mn vader op mn moeder af te geven terwijl mn zusje en ik samen speelden. Zo funest allemaal.Agueda schreef: ↑02-06-2023 23:19Dank jullie wel!
Uiteraard heb ik het hier wel over met hem. Ik spaar hem ook niet, maar hij blijft zo boos op haar. Niets is goed. Kleine dingen zijn al een trigger en communicatie is er totaal niet. Ik probeer hem ook in te laten zien wat zijn reacties voor impact hebben op haar. Onze ouders steunen hem en voeden zijn boosheid. Zij zijn ook boos.
Maar nu wil ik hen gezamenlijk bereiken. Hetzelfde vertellen.
Beter een gesprek plannen dus? Ik had het plan om een korte mail te sturen. Geen lange boodschap, maar kort en bondig.
Ik bedoel met de brief van Villa pinedo trouwens niet dat je dat in zn handen moet drukken en niks zeggen. Ik zou een stevig gesprek aan gaan en dan die brief meegeven omdat die brief vanuit het kind geschreven is. Ergens onder die woede zit intens veel verdriet om de scheiding en de liefde voor zijn kind is er ook. Misschien door het kind perspectief te lezen, dat het kwartje valt. Hun kind hoort voorop te staan. Die boosheid moeten ze voor zichzelf op lossen en je ouders moeten ook hun houding veranderen. Lijkt me ook belangrijk om dit met hen te bespreken.
zondag 4 juni 2023 om 06:24
Ongelooflijk toch, wat ouders hun kind aandoen. Als ik van mijn man zou scheiden zou dat al vreselijk zijn maar ik zou me kapot schamen als mijn kind daar zo onder moet lijden.
@TO: misschien moet je dat ook maar tegen je broer zeggen. Dat dit gewoon niet acceptabel is vanuit het perspectief goed ouderschap. Zet je een weerloos kind op de wereld (jouw verantwoordelijkheid) en dan doe je het zoveel pijn dat het kind er helemaal door wordt opgeslokt
@TO: misschien moet je dat ook maar tegen je broer zeggen. Dat dit gewoon niet acceptabel is vanuit het perspectief goed ouderschap. Zet je een weerloos kind op de wereld (jouw verantwoordelijkheid) en dan doe je het zoveel pijn dat het kind er helemaal door wordt opgeslokt
dinsdag 6 juni 2023 om 13:45
dinsdag 6 juni 2023 om 15:56
Ja, alsjeblieft, wees die tante die het aan durft te gaan in het belang van het kind. Want waar het om kinderen gaat die niet voor zichzelf op kunnen komen is het ieders zaak om in te grijpen. Voor het kind is het minstens zo schadelijk als iedereen het ziet wat er gebeurt en niemand doet iets.
Mijn ouders hebben jaren in een vechtrelatie gezeten met alle gevolgen van dien. Mijn oom en tante met wie ik een goede band had zijn op een gegeven moment gescheiden waardoor mijn tante uit beeld raakte. Ik heb haar zo gemist, ze had veel voor mij kunnen betekenen. Nu wil ze contact, 35 jaar later en ik merk hoe boos ik eigenlijk ben over het feit dat ze toen het contact heeft verbroken en wegkeek.
Is het ook mogelijk dat je wat (vaker) met je neefje/nichtje iets leuks gaat doen of dat hij/zij kan komen logeren? Een soort happy space voor dit kind kan zijn?
Ga alsjeblieft het gesprek aan. Weet niet of je broers of zussen hebt of ouders met wie je dit samen kan doen.
Ik heb bij mijn scheiding een vriendin gevraagd om me te spiegelen als ik te lang of veel over mijn ex zou zeuren. Dat is gelukkig nooit nodig geweest en heb een goede verstandhouding met mijn ex in het belang van de kinderen.
Mijn ouders hebben jaren in een vechtrelatie gezeten met alle gevolgen van dien. Mijn oom en tante met wie ik een goede band had zijn op een gegeven moment gescheiden waardoor mijn tante uit beeld raakte. Ik heb haar zo gemist, ze had veel voor mij kunnen betekenen. Nu wil ze contact, 35 jaar later en ik merk hoe boos ik eigenlijk ben over het feit dat ze toen het contact heeft verbroken en wegkeek.
Is het ook mogelijk dat je wat (vaker) met je neefje/nichtje iets leuks gaat doen of dat hij/zij kan komen logeren? Een soort happy space voor dit kind kan zijn?
Ga alsjeblieft het gesprek aan. Weet niet of je broers of zussen hebt of ouders met wie je dit samen kan doen.
Ik heb bij mijn scheiding een vriendin gevraagd om me te spiegelen als ik te lang of veel over mijn ex zou zeuren. Dat is gelukkig nooit nodig geweest en heb een goede verstandhouding met mijn ex in het belang van de kinderen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
