Kind wel zindelijk, maar niet op de wc

Hoi allemaal,

Mijn dochter wordt binnen drie maanden 4 jaar, maar we zijn een beetje vastgelopen met het zindelijk worden.

Situatie nu:
Kind draagt zowel overdag als 's nachts een onderbroek, en draagt helemaal geen luier meer. Ook buiten de deur niet. Er zijn geen ongelukjes. Ze heeft dus eigenlijk uitstekende controle over de blaas.

Maar.... ze weigert bij hoog en bij laag om op de wc of in een potje te plassen. Ze wil dat alleen in een luier doen.
We hebben daarin wel wat (piepkleine) stappen gemaakt intussen.

Eerst wilde ze helemaal niet op het potje of op de wc, nu plast ze wel op een potje waar een luier in ligt. Ook plast ze zittend op de wc met een luier aan. Als ze aangeeft dat ze moet plassen, kan ze zelf de luier en het potje erbij pakken en eigenlijk geheel zelfstandig een plas doen, afvegen en broek weer ophijsen.

Poepen doet ze ook in een luier. Ze geeft duidelijk aan wanneer ze moet poepen. Dan wil ze echt een luier aan, en anders is er duidelijk paniek. Maar na het poepen is de blij dat het gelukt is m, en de poep spoelen we daarna wel samen door de wc. Daar toont ze ook zelf initiatief voor.
Poepen vindt ze al wel langer wel moeilijk/ spannend, dus dat laten we voor nu nog even op zijn beloop. Wellicht volgt dat vanzelf wanneer ze op de wc gaat plassen.

Maar vanaf hier zijn we nog geen stap verder gekomen.

Ik dacht misschien kan ze proberen om onder de douche een plas te doen. Ze toont dan wel interesse en zegt oprecht dat ze dat wil proberen, maar puntje bij paaltje krabbelt ze terug.
"Het plasje komt niet" zegt ze dan meestal. Dat zegt ze ook als ze soms eens zonder luier op de wc of het potje zit.

We leggen er niet teveel druk op, proberen haar positief te stimuleren en geven aan dat ze alle tijd krijgt, maar dat maakt allemaal niets uit.
Ook met meer druk er op (ik weet dat dat beter niet moet, maar wel een keer geprobeerd) lukt het niet, dat werkt duidelijk alleen maar averechts.

Beloningen voorhouden (stickers plakken, dagje naar de dierentuin, iets lekkers) interesseren haar echt helemaal niets.

Papa of mama of opvang maakt ook niets uit.

Ze kijkt wel mee met anderen die op de wc plassen.

Wat nu?
Ik ga in elk geval de huisarts bellen voor een verwijzing naar een poep/plas poli, want er zit waarschijnlijk iets tussen de oren en misschien kan ze met de juiste tips toch verder komen.

Iemand ook zo'n ervaring?

Yesssss nu ook het poepen voor elkaar!

Poehpoeh, er was zelfs al met de opvang geregeld dat ze eventueel langer in de groep kon blijven als ze nog niet naar school mocht komen.

Van alles geprobeerd, maar dit was een lastige. Zitten i.p.v. staan tijdens het poepen bleek al een hele drempel.
Dus dat eerst geprobeerd door haar dan met luier op schoot te nemen, maar ook dat ging niet van harte.
Uiteindelijk niet toch met enige 'dwang' stap voor stap steeds kleine doelen bereikt.

Ook steeds de poep uit de luier alsnog in de wc gegooid. Plons.
En met de volle poepluier nog aan eerst nog even op de wc zitten, zodat ze kon voelen dat op de wc de poep "dezelfde kant" op gaat.

Ook een paar keer geprobeerd op de wc te poepen, maar dan kon ik lang wachten, dan hield ze het gewoon op.
Eerder deze week nog letterlijk een uur met een filmpje erbij op de wc gezeten, maar niets.

Maar een paar dagen later merkte ik op een bepaald moment dat ze echt heel nodig moest. Ze kon het gewoon niet meer ophouden zag ik.
Toen heb ik haar resoluut op de wc gezet, en haar in 'omhelzing' daar vastgehouden, peptalk en geruststellende woordjes in haar oor gefluisterd tot het er dan toch uit kwam. Toen applaus. En ze was daarna ZO trots op zichzelf.

Vandaag stond ze ineens met een moeilijk gezicht in de deuropening. "Jij moet komen mama!" Ze ging me voor naar de wc, zette zelf de brilverkleiner en de kruk neer en ging zelf al zitten.
Of ik haar dan weer wilde vasthouden. Tuurlijk, lieverd En zo ook vandaag weer gelukt. Cadeautje verdiend!

Nog een paar weken om er nog wat meer aan te wennen en wat comfortabel te worden, maar ze kan straks dus gewoon naar school.