Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen

05-07-2025 12:26 999 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
07-07-2025 08:34
:high5:

100% mee eens. Wacht nog maar even met dat volwassen leven. Die vaste baan. Je hypotheek. Een relatie. Kinderen krijgen.

Tijd genoeg nog daarvoor. Geniet zo lang als je kunt van die vrijheid want die periode tussen als kind onder het juk van je ouders en de periode van het juk van je verantwoordelijkheden van een baan, hypotheek/huur, partner en gezin, die komt daarna nooit meer terug.
Ik was zelf 18 toen ik op kamers ging, ik kon niet wachten en had die verwachting ook bij mijn eigen kinderen.
Ze wonen echter nog steeds thuis. De oudste is 26 en net afgestudeerd de jongste 21 en die heeft net bedacht toch nog een hbo studie te beginnen. De middelste werkt en wil meteen wat kopen. Die spaart heel veel.
Ze werken, reizen, zijn dag en nacht de hort op. Hebben veel geld om alles te bekostigen en ze hebben met elkaar, sinds ze 18 zijn een hele hechte band gekregen. Meer vrijheid kun je bijna niet wensen.
Ik heb ook al 18 jaar een lat relatie en wij willen ook wel iets samen, maar ws. ben ik diegene die het huis uit gaat.
Ze mogen blijven totdat het ok is of totdat ik zie dat het beter voor ze is.
Ik word soms wel gek van de troep en onrust, het is meer alsof ik in een studentenhuis woon, dan dat zij nog bij hun ouder wonen. Met twee ouders is dat toch meer, denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bigbird25 schreef:
07-07-2025 08:38
Serieus? Het kind is volwassen en moeder LAT al 15 jaar omwille van het kind. Hoeveel meer moet ze zich nog wegcijferen van jou?

Ze schrijft dat haar moeder hem net 1 jaar kende. Dochter was 22 toen. Blijkbaar zijn er geen gesprekken geweest toen dochter nog op de middelbare school zat over hoe léuk op kamers gaan is.
Maar dan komt er een nieuwe vlam en is het hop hop, snel dochter wegwerken.
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
07-07-2025 08:48
Ik was zelf 18 toen ik op kamers ging, ik kon niet wachten en had die verwachting ook bij mijn eigen kinderen.
Ze wonen echter nog steeds thuis. De oudste is 26 en net afgestudeerd de jongste 21 en die heeft net bedacht toch nog een hbo studie te beginnen. De middelste werkt en wil meteen wat kopen. Die spaart heel veel.
Ze werken, reizen, zijn dag en nacht de hort op. Hebben veel geld om alles te bekostigen en ze hebben met elkaar, sinds ze 18 zijn een hele hechte band gekregen. Meer vrijheid kun je bijna niet wensen.
Ik heb ook al 18 jaar een lat relatie en wij willen ook wel iets samen, maar ws. ben ik diegene die het huis uit gaat.
Ze mogen blijven totdat het ok is of totdat ik zie dat het beter voor ze is.
Ik word soms wel gek van de troep en onrust, het is meer alsof ik in een studentenhuis woon, dan dat zij nog bij hun ouder wonen. Met twee ouders is dat toch meer, denk ik.
Ja, dan is er geen enkele reden om te vertrekken natuurlijk.

Je hoort ook wel dat het werkende inwonende kind luxer leeft dan de ouders, wegens relatief weinig uitgaven ten opzichte van inkomsten. Tja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFolie schreef:
06-07-2025 19:13
Ik vind het zó schijtverwend, dat tot je 30e thuis blijven wonen om te sparen zodat je meteen een instapklare complete ruime woning kan kopen. Je te goed voelen voor wat hele volksstammen jarenlang, zelfs eeuwenlang, als woonruimte hebben gehad.

Nee, mijn kind hoeft dat echt niet te proberen, doe toch normaal. Maar dat zal wel weer een generatiedingetje zijn, na een te losse opvoeding van een generatie (en de consequenties die dat overduidelijk met zich meebrengt) volgt vaak weer een strengere opvoeding.
Toch fijn dat zo'n strengere opvoeding gezorgd heeft voor grijstinten kunnen zien, nuances aanbrengen, niet te oordelen op basis van aannames en je eigen zienswijze niet als enige waarheid te zien etc.

Los van de huizencrisis is elk kind anders. Ik kom uit een gezin van 7, zelfde opvoeding en toch waren er grote verschillen in het uit huis gaan. Waarbij de ene zo'n beetje vanuit huis trouwde, ging de ander met 16/17 uit huis. Als ik naar mijn eigen kinderen kijk, zal de ene er eerder aan toe zijn dan de ander (mijn inschatting nu). En dat geeft niet. Beiden zijn ze zelfstandig in de zin van kunnen koken, weten hoe een wasmachine werkt etc dus daar ligt het niet aan (lees ik hier regelmatig terug)
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
07-07-2025 08:55
Ja, dan is er geen enkele reden om te vertrekken natuurlijk.

Je hoort ook wel dat het werkende inwonende kind luxer leeft dan de ouders, wegens relatief weinig uitgaven ten opzichte van inkomsten. Tja.
Ja, dat had jongste. Sparen vind ik prima, maar verwend worden ze niet bij mij. Ik betaal niks mee aan studie e.d.
En nu ze gaan werken, komt er kostgeld in beeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
07-07-2025 08:30
Je kind het huis uitzetten voor een nieuwe vlam vind ik inderdaad wel het stomste wat je kunt doen. Om meerdere redenen.
Bij hun vader was vrij jong al geen eigen kamer meer, want nieuwe vrouw.
Dat heeft de band absoluut geen goed gedaan en maakt ook dat ik soepeler ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
07-07-2025 08:14
Ik vind het wel typisch dat op kamers gaan wordt gepromoot als manier om je horizon te verbreden, maar dat de grootste pleitbezorgers hier nogal halstarrig vasthouden aan het idee dat hun manier de beste/enige manier is.
Nee hoor, je hoeft hier alleen mee te lezen om te beseffen dat 1000 wegen naar Rome leiden en dat iedereen zijn eigen weg kiest en er zijn persoonlijke ideeën op nahoudt. Iedereen heeft een eigen achtergrond of bubbel. In mijn bubbel is het gebruikelijk om op kamers te gaan, grote kans dat mijn dochter dat ook gaat doen. In jouw bubbel is dat wellicht anders. Prima hoor, ik heb geen behoefte om ‘halsstarrig’ te bewijzen dat ik het beter zie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
07-07-2025 09:20
Nee hoor, je hoeft hier alleen mee te lezen om te beseffen dat 1000 wegen naar Rome leiden en dat iedereen zijn eigen weg kiest en er zijn persoonlijke ideeën op nahoudt. Iedereen heeft een eigen achtergrond of bubbel. In mijn bubbel is het gebruikelijk om op kamers te gaan, grote kans dat mijn dochter dat ook gaat doen. In jouw bubbel is dat wellicht anders. Prima hoor, ik heb geen behoefte om ‘halsstarrig’ te bewijzen dat ik het beter zie.
Ik ben op mn 18e op kamers gegaan, net als mijn partner ;-). Ik heb alleen niet de illusie dat ik daarmee per se zelfstandiger of ruimdenkender ben dan mensen die op hun 25e uit huis zijn samen gaan wonen in hetzelfde dorp als hun ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
07-07-2025 09:29
Ik ben op mn 18e op kamers gegaan, net als mijn partner ;-). Ik heb alleen niet de illusie dat ik daarmee per se zelfstandiger of ruimdenkender ben dan mensen die op hun 25e uit huis zijn samen gaan wonen in hetzelfde dorp als hun ouders.
Maar dat hoeft toch ook niet het doel te zijn van "op jezelf gaan" stimuleren? Of de uitkomst te zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
07-07-2025 08:34
:high5:

100% mee eens. Wacht nog maar even met dat volwassen leven. Die vaste baan. Je hypotheek. Een relatie. Kinderen krijgen.

Tijd genoeg nog daarvoor. Geniet zo lang als je kunt van die vrijheid want die periode tussen als kind onder het juk van je ouders en de periode van het juk van je verantwoordelijkheden van een baan, hypotheek/huur, partner en gezin, die komt daarna nooit meer terug.
Of je leeft je kind voor dat je verantwoordelijkheden niet perse een strop hoeven te zijn en dat er nog heel veel grijstinten zijn in hoe je je leven kunt invullen als volwassene, zonder dat je je (ik zeg maar iets) scheel hoeft te werken om je hypotheek te kunnen betalen. Dan leren ze misschien gelijk ook dat ze niet in een instapklare woning hoeven te stappen als ze net de huizenmarkt op komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
07-07-2025 08:27
Ik vind op kamers gaan juist goed om nog níet meteen in het volwassen leven te rollen. Veel van de mensen die lang thuis woonden gingen daarna vanuit huis samenwonen en meteen huisje boompje beestje enzo. Lekker op kamers geeft juist zoveel vrijheid.

Hier om me heen ook zeker veel jong werkenden op kamers, dus niet alleen studentenhuizen, meestal al lang klaar met een opleiding, maar nog geen mogelijkheid voor een eigen huis.
Huh? Om die kamer te betalen en simpler te eten moeten veruit de meeste mensen gewoon werken. De huur moet elke maand betaalt worden, óók als je alles hebt verbrast aan bier/uitgaan/nieuwe schoenen.

Wat een enorme vrijheid die je niet hebt als je na je studie/school pas in een ‘grote mensenhuis’ gaat women :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand schreef het al, maar ik denk dat er een groot verschil is in de denkwijze van ouders over hun verantwoordelijkheid t.o.v. hun kinderen.
Sommige forummers gingen met 18 jaar het huis uit en moesten toen meteen alles bekostigen (of iig bijna alles), het andere uiterste is wat mij betreft de kinderen die tot 25+ thuisblijven en sparen voor hun toekomst, maar ook veel geld hebben voor leuke dingen.
Natuurlijk is het fijn om je kinderen een goede start te geven, maar als je zelf niet bovengemiddeld verdient dan vind ik het heel logisch dat je zorgende/financierende rol (geleidelijk) ophoudt als je kroost volwassen wordt. Het is immers niet goedkoop als een volwassene in huis blijft wonen. Bovendien neemt een andere volwassene ook letterlijk en figuurlijk meer ruimte in, in je huis. Ik hoop dat mijn dochters vanzelf de behoefte krijgen om hun vleugels te spreiden, mocht dat nog niet mogelijk/praktisch zijn, dan verwacht ik tegen die tijd wel dat ze een realistische bijdrage leveren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op kamers vond ik trouwens heerlijk, maar was voor mij ook een beetje een vlucht voor mijn strenge ouders en 12 jaar jongere zusje.
Gewoon m'n plekje dat helemaal van mij was, al was het 14m2. Eten en slapen wanneer ik wilde, op pad gaan wanneer ik wilde etc. Met niemand rekening hoeven houden. Maar ook niet een hele grote ruimte om schoon te houden, verzekeringen, onderhoud etc. Dus veel vrijheid en relatief weinig verantwoordelijkheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
07-07-2025 08:48
Ik was zelf 18 toen ik op kamers ging, ik kon niet wachten [...]
Ik kon ook niet wachten en ging meteen op kamers.

Nu zitten mijn kinderen op die leeftijd en gaan studeren en gelukkig vinden zij het helemaal niet erg om te wachten. In tegentelling tot ikzelf vroeger vinden ze het prima om thuis te wonen. En gelukkig wonen wij in een grote stad vol studeermogelijkheden die met ov bereikbaar zijn, dus voorlopig blijven ze gewoon thuis. En ja, als het kan breng ik (of man) ze naar hun bijbaantjes en haal ik ze op na een concert. Ook doen ze vrijwel niets in het huishouden. Horror-scenario voor menig forummers lees ik hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waitingforthenight schreef:
07-07-2025 10:18
Op kamers vond ik trouwens heerlijk, maar was voor mij ook een beetje een vlucht voor mijn strenge ouders en 12 jaar jongere zusje.
Gewoon m'n plekje dat helemaal van mij was, al was het 14m2. Eten en slapen wanneer ik wilde, op pad gaan wanneer ik wilde etc. Met niemand rekening hoeven houden. Maar ook niet een hele grote ruimte om schoon te houden, verzekeringen, onderhoud etc. Dus veel vrijheid en relatief weinig verantwoordelijkheid.
Mijn ouders waren heel vrij. Maar toch was het heerlijk om op kamers te gaan. Mijn ouders waren heel vrij, maar ze hoefden niet alles mee te krijgen wat ik in die tijd allemaal uitvroot.
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
07-07-2025 08:48

Ik word soms wel gek van de troep en onrust, het is meer alsof ik in een studentenhuis woon, dan dat zij nog bij hun ouder wonen. Met twee ouders is dat toch meer, denk ik.
Dit lijkt me echt de horror. Dat je als ouder bijna een kamer gaat zoeken, omdat je volwassen kinderen zeer comfortabel zijn in huis en zowat alle plek innemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
07-07-2025 08:55
Ja, dan is er geen enkele reden om te vertrekken natuurlijk.

Je hoort ook wel dat het werkende inwonende kind luxer leeft dan de ouders, wegens relatief weinig uitgaven ten opzichte van inkomsten. Tja.
Ja, en dat er nog eens bij. Want het werkende kind wordt vaak niet gevraagd om een evenredig deel in de kosten. Het zijn de ouders die alles betalen en het werkende kind heeft geld dat tegen de plinten klotst een leeft als een soort god in het door de ouders ontvluchte huis :facepalm:
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn inziens is het vooral van belang om met je thuiswonende kind te praten over de toekomst op het gebied van opleiding, financiën en wonen.

Niet in elk gezin is hetzelfde mogelijk en wenselijk. Maar tegenwoordig geldt ook dat er grote verschillen zijn qua wat er mogelijk is op het gebied van uit huis gaan.

Afspraken over wat er mogelijk en wenselijk is en wat niet qua thuis blijven wonen lijken me hartstikke realistisch. En dat mag enorm per gezin verschillen en dat is ok.

Wat me niet wenselijk lijkt: onduidelijkheid en geen gesprek hierover. Zowel ouder(s) als volwassen kind hebben mijn inziens daarin een verantwoordelijkheid. Zonder plan afwachten hoe lang je in je ouderlijk huis nog wordt getolereerd is niet ok, maar zonder gesprek afwachten of je kind nog een keer gaat uitvliegen ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNescio schreef:
07-07-2025 10:42
Ja, en dat er nog eens bij. Want het werkende kind wordt vaak niet gevraagd om een evenredig deel in de kosten. Het zijn de ouders die alles betalen en het werkende kind heeft geld dat tegen de plinten klotst een leeft als een soort god in het door de ouders ontvluchte huis :facepalm:
En ouders die huurtoeslag krijgen, worden flink gekort (of krijgen helemaal niets meer) als het werkende kind ouder is dan 23 jaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
07-07-2025 08:14
Ik vind het wel typisch dat op kamers gaan wordt gepromoot als manier om je horizon te verbreden, maar dat de grootste pleitbezorgers hier nogal halstarrig vasthouden aan het idee dat hun manier de beste/enige manier is.
Touché.
Vermoeiend inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNescio schreef:
07-07-2025 10:42
Ja, en dat er nog eens bij. Want het werkende kind wordt vaak niet gevraagd om een evenredig deel in de kosten. Het zijn de ouders die alles betalen en het werkende kind heeft geld dat tegen de plinten klotst een leeft als een soort god in het door de ouders ontvluchte huis :facepalm:
jezus, wat zwart/wit zeg.

Mijn kinderen studeren nog. Oudste verdient leuk bij en heeft het goed. Maar ze spaart het meeste gewoon.
En wij ontvluchten ons huis helemaal niet. Als oudste afgestudeerd is en nog thuis zou wonen om te sparen of omdat ze gewoonweg niet in aanmerking komt voor een huurwoning, hoeft ze inderdaad niet mee te betalen. Omdat wij dat niet nodig hebben. En ze het dan beter opzij kan zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
DronkenAardbei schreef:
07-07-2025 10:46
En ouders die huurtoeslag krijgen, worden flink gekort (of krijgen helemaal niets meer) als het werkende kind ouder is dan 23 jaar.
Als dat het geval is, is het logisch dat het werkende kind bijdraagt.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
07-07-2025 08:55
Ja, dan is er geen enkele reden om te vertrekken natuurlijk.

Je hoort ook wel dat het werkende inwonende kind luxer leeft dan de ouders, wegens relatief weinig uitgaven ten opzichte van inkomsten. Tja.
Als kind en ouders dat prima vinden zie ik het probleem niet. Wel onhandig als er daarnaast niet ook een plan voor de langere termijn is, maar dat moeten ze nog altijd zelf weten en dat gaat verder niemand iets aan.
DronkenAardbei schreef:
07-07-2025 10:46
En ouders die huurtoeslag krijgen, worden flink gekort (of krijgen helemaal niets meer) als het werkende kind ouder is dan 23 jaar.
Dus? Daarover kun je niet op voorhand over praten met je kind of zo? En mogelijke oplossingen bespreken en afspraken maken?

Zo lang je als ouder handelingsbekwaam bent, is er geen enkele reden om passief af te wachten wat je kind gaat doen en daar zelf evt. door in de problemen te raken.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
07-07-2025 09:29
Ik ben op mn 18e op kamers gegaan, net als mijn partner ;-). Ik heb alleen niet de illusie dat ik daarmee per se zelfstandiger of ruimdenkender ben dan mensen die op hun 25e uit huis zijn samen gaan wonen in hetzelfde dorp als hun ouders.
Die illusie heb ik ook niet, hoor. Ik denk wel dat het gevoel van vrijheid ontzettend goed en fijn is, omdat het je de kans geeft om te ontdekken wie je nou eigenlijk bent, los van je ouders en hun gewoontes en regels. Dat kan ook confronterend zijn, op kamers wonen is echt niet alleen maar leuk, en ruimdenkend of zelfstandig word je er ook niet per definitie van. Ik niet, tenminste.

Maar ik heb wel in totale vrijheid kunnen onderzoeken welk leven bij mij past en in sommige opzichten bleek ik dingen anders te willen doen dan mijn ouders, of dan ik zelf altijd had gedacht. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat mijn jeugdliefde me eigenlijk verstikte; toen hij op afstand was, voelde ik me opeens tien kilo lichter. In dat opzicht zat ik thuis toch in een soort sleur, en het was ook gemakkelijk om iemand te hebben die er altijd voor me was. Hij bleek alleen niet de juiste persoon voor mij te zijn. Soms is afstand nodig om dingen in het juiste perspectief te kunnen zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Natuurlijk kun je daarover het gesprek aan gaan met je kind(eren), maar ik ken genoeg ouders die dat om allerlei redenen niet doen en daardoor financieel behoorlijk inleveren.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven