Kinderen
alle pijlers
Kleuter luistert niet
maandag 20 juli 2020 om 22:11
Mijn kleuter luistert niet, maar gewoon echt niet. Hij is net vier jaar geworden maar heeft een achterstand, zijn ontwikkelingsleeftijd is drie jaar.
Ik zoek geen advies van ouders die denken dat hun kind goed luistert omdat ze zo goed kunnen opvoeden.
Want ik heb een kind, die ondanks consequente liefdevolle opvoeding, gewoon echt niet luistert.
Ik doe het niet perfect en ik maak fouten, misschien wel veel meer dan ik doorheb, wie zal het zeggen.
Maar ik heb een kleuter met een sterke eigen wil en die laat zich door niets en niemand tegen houden als hij iets in zijn hoofd heeft.
Zijn favoriete ‘spelletje’ is gooien. Zo vliegt de iPad, het bestek, eten, kleding, schoenen etc etc, geregeld door het huis. Die IPad daarvan weet hij heel goed dat daar niet mee gegooid mag worden, maar het houdt hem simpelweg niet tegen om het toch te doen. Welke consequentie er ook aan vast zit. op de gang zetten ben ik mee gestopt, dan kan hij de hele dag op de gang zitten en daarnaast maakt de gang geen indruk op hem. De consequentie is nu dat hij die dag niet meer met de IPad mag, maar de volgende dag zou het hem niet tegenhouden het niet weer te doen.
Ik heb nu boven een grote doos met blokken neergezet, die blokjes mag hij van de trap over het traphekje gooien als er niemand beneden is, (de buren zullen heel blij met mij zijn) dat vindt hij fantastisch. Het idee was, dit is het moment dat je mag gooien, aangezien hij zo’n ontzettende drang heeft om dat te doen en ik had gehoopt dat dat het spannende van gooien, of het uitlokken van een reactie met gooien misschien weg zou nemen, maar helaas, het mist zijn uitwerking. Het gooien met andere spullen blijft hierdoor nog even interessant
Ik moet continue ingrijpen om hem te laten luisteren in plaats van dat hij uit zichzelf luistert. Net waren we samen een spelletje aan het doen, vissen vangen met magneetjes eraan, dat vindt hij even leuk tot een gegeven moment. Dan kijkt hij naar zijn hengel en vraagt hij ‘gooien mama?’ ‘Nee’ zeg ik dan ‘daar mag je niet mee gooien, dat kan pijn doen’ (het is een hengel met een grote magneet eraan) en dan gaat het armpje toch naar achter en blijft hij de vraag herhalen ‘gooien mama?’ en inmiddels weet ik dat ik het niet op het punt moet laten komen om te kijken of hij het wel of niet uit zichzelf zal gaan luisteren. Want hij gaat het doen, sowieso, dus het enige wat ik kan doen, hengel afpakken, spelletje is afgelopen.
Vanavond was ik even niet alert, hij had een pakje drinken in zijn handen, en vroeg ‘smeren mama?’ Uiteraard wast mijn antwoord nee, maar voor ik het pakje af kon pakken had hij in het pakje geknepen en zat mijn halve broek onder het drinken.
Vanavond ging hij in bad en gooide hij een beker water over me heen. Dat betekent: uit bad! Dat weet hij, en hij gilt moord en brand dat hij uit bad moet, maar toch, morgen doet hij het gewoon weer.
Uiteraard heb ik ook het negeren en belonen geprobeerd, het maakt geen enkel verschil.
Het is een echte wildebras, en ik probeer hem zoveel mogelijk de ruimte daarin te geven. Er zijn zoveel dingen die hij nu mag die ik veel liever niet zou willen hebben, bijvoorbeeld nieuwe stoepkrijtjes had ik deze week gegeven, hij gaat er niet mee krijten maar gooit ze een voor een kapot, daar zeg ik niks van terwijl ik het niet leuk vindt, maar ik moet wel dingen door de vingers zien, anders loop ik de hele dag te mopperen op hem. Ik grijp in als hij zichzelf of een ander pijn zou kunnen doen, of als ik iets gewoon echt niet wil hebben.
Nog een voorbeeld, in de zandbak spelen is voor hem alle zand uit de zandbak scheppen tot de zandbak leeg is, ik zeg daar niks meer van, want hij luistert toch niet, het enige wat ik zou kunnen doen is hem uit de zandbak halen, terwijl hij zich ontzettend vermaakt met zijn spel, het zand uit de zandbak gooien, dus dat voelt niet ok, om hem daarvoor te straffen.
Verder is het een sociaal, vrolijk, gezellig en grappig mannetje. Hij houdt ontzettend van contact en samen spelen, maar het lukt mij vaak niet het samen spelen omdat hij nog zo kinderlijk is in zijn spel, samen iets bouwen of maken heeft zijn interesse nog helemaal niet.
Gericht samen spelen zoals een puzzel maken of tekenen, dat vindt hij nog geen 5 min. Leuk.
Ik hoop heel erg dat de tijd dit op gaat lossen, Ik ben vanavond heel boos geworden op mijn zoontje toen hij het pakje drinken over mij heen spoot, en ook al kan dit echt niet, het heeft gewoon geen zin om boos te worden, dus ik baal ervan dat ik dan de controle verlies door boos te worden.
Wat mijn vraag nu is..
Ben benieuwd hoe je hier als buitenstaander tegenaan kijkt als je dit leest.
Ben ik een softie en moet ik mijn kind is heel goed gaan opvoeden? Er is een stemmetje in mijn achterhoofd die dat zegt. Maar hoe kan je opvoeden als je kind niet maar dan ook echt niet luistert?
Of maak ik het te groot en is dit gewoon normaal kleutergedrag? Ik weet het even niet meer, help me out..
Ik zoek geen advies van ouders die denken dat hun kind goed luistert omdat ze zo goed kunnen opvoeden.
Want ik heb een kind, die ondanks consequente liefdevolle opvoeding, gewoon echt niet luistert.
Ik doe het niet perfect en ik maak fouten, misschien wel veel meer dan ik doorheb, wie zal het zeggen.
Maar ik heb een kleuter met een sterke eigen wil en die laat zich door niets en niemand tegen houden als hij iets in zijn hoofd heeft.
Zijn favoriete ‘spelletje’ is gooien. Zo vliegt de iPad, het bestek, eten, kleding, schoenen etc etc, geregeld door het huis. Die IPad daarvan weet hij heel goed dat daar niet mee gegooid mag worden, maar het houdt hem simpelweg niet tegen om het toch te doen. Welke consequentie er ook aan vast zit. op de gang zetten ben ik mee gestopt, dan kan hij de hele dag op de gang zitten en daarnaast maakt de gang geen indruk op hem. De consequentie is nu dat hij die dag niet meer met de IPad mag, maar de volgende dag zou het hem niet tegenhouden het niet weer te doen.
Ik heb nu boven een grote doos met blokken neergezet, die blokjes mag hij van de trap over het traphekje gooien als er niemand beneden is, (de buren zullen heel blij met mij zijn) dat vindt hij fantastisch. Het idee was, dit is het moment dat je mag gooien, aangezien hij zo’n ontzettende drang heeft om dat te doen en ik had gehoopt dat dat het spannende van gooien, of het uitlokken van een reactie met gooien misschien weg zou nemen, maar helaas, het mist zijn uitwerking. Het gooien met andere spullen blijft hierdoor nog even interessant
Ik moet continue ingrijpen om hem te laten luisteren in plaats van dat hij uit zichzelf luistert. Net waren we samen een spelletje aan het doen, vissen vangen met magneetjes eraan, dat vindt hij even leuk tot een gegeven moment. Dan kijkt hij naar zijn hengel en vraagt hij ‘gooien mama?’ ‘Nee’ zeg ik dan ‘daar mag je niet mee gooien, dat kan pijn doen’ (het is een hengel met een grote magneet eraan) en dan gaat het armpje toch naar achter en blijft hij de vraag herhalen ‘gooien mama?’ en inmiddels weet ik dat ik het niet op het punt moet laten komen om te kijken of hij het wel of niet uit zichzelf zal gaan luisteren. Want hij gaat het doen, sowieso, dus het enige wat ik kan doen, hengel afpakken, spelletje is afgelopen.
Vanavond was ik even niet alert, hij had een pakje drinken in zijn handen, en vroeg ‘smeren mama?’ Uiteraard wast mijn antwoord nee, maar voor ik het pakje af kon pakken had hij in het pakje geknepen en zat mijn halve broek onder het drinken.
Vanavond ging hij in bad en gooide hij een beker water over me heen. Dat betekent: uit bad! Dat weet hij, en hij gilt moord en brand dat hij uit bad moet, maar toch, morgen doet hij het gewoon weer.
Uiteraard heb ik ook het negeren en belonen geprobeerd, het maakt geen enkel verschil.
Het is een echte wildebras, en ik probeer hem zoveel mogelijk de ruimte daarin te geven. Er zijn zoveel dingen die hij nu mag die ik veel liever niet zou willen hebben, bijvoorbeeld nieuwe stoepkrijtjes had ik deze week gegeven, hij gaat er niet mee krijten maar gooit ze een voor een kapot, daar zeg ik niks van terwijl ik het niet leuk vindt, maar ik moet wel dingen door de vingers zien, anders loop ik de hele dag te mopperen op hem. Ik grijp in als hij zichzelf of een ander pijn zou kunnen doen, of als ik iets gewoon echt niet wil hebben.
Nog een voorbeeld, in de zandbak spelen is voor hem alle zand uit de zandbak scheppen tot de zandbak leeg is, ik zeg daar niks meer van, want hij luistert toch niet, het enige wat ik zou kunnen doen is hem uit de zandbak halen, terwijl hij zich ontzettend vermaakt met zijn spel, het zand uit de zandbak gooien, dus dat voelt niet ok, om hem daarvoor te straffen.
Verder is het een sociaal, vrolijk, gezellig en grappig mannetje. Hij houdt ontzettend van contact en samen spelen, maar het lukt mij vaak niet het samen spelen omdat hij nog zo kinderlijk is in zijn spel, samen iets bouwen of maken heeft zijn interesse nog helemaal niet.
Gericht samen spelen zoals een puzzel maken of tekenen, dat vindt hij nog geen 5 min. Leuk.
Ik hoop heel erg dat de tijd dit op gaat lossen, Ik ben vanavond heel boos geworden op mijn zoontje toen hij het pakje drinken over mij heen spoot, en ook al kan dit echt niet, het heeft gewoon geen zin om boos te worden, dus ik baal ervan dat ik dan de controle verlies door boos te worden.
Wat mijn vraag nu is..
Ben benieuwd hoe je hier als buitenstaander tegenaan kijkt als je dit leest.
Ben ik een softie en moet ik mijn kind is heel goed gaan opvoeden? Er is een stemmetje in mijn achterhoofd die dat zegt. Maar hoe kan je opvoeden als je kind niet maar dan ook echt niet luistert?
Of maak ik het te groot en is dit gewoon normaal kleutergedrag? Ik weet het even niet meer, help me out..
maandag 20 juli 2020 om 22:15
Ik ben geen expert, maar je geeft aan dat je kind een ontwikkelingsachterstand heeft. Zo te lezen doe je wat je kunt, maar het werkt niet bij hem. Heb je al ondersteuning voor hem? Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat hier meer aan de hand is dan een kleuter die niet luistert.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 20 juli 2020 om 22:16
maandag 20 juli 2020 om 22:21
Hier sluit ik me bij aan. Jeetje TO, wat pittig. Ik heb er zelf geen ervaring mee maar ik begrijp je post woord voor woord. Ik denk ook dat het fijn kan zijn om hier ondersteuning bij te krijgen. Al kan ik me ook voorstellen dat je bang bent om de standaard tips te krijgen waarvan je zelf al hebt ondervonden dat ze niet werken. Sterkte hoor!
maandag 20 juli 2020 om 22:21
Ik vind niet dat ik dit op jouw verhaal kan beoordelen.
Die van mij is bijna 2 en luisterd ook totaal niet. Naar mij dan want zn vader kan wel indruk op m maken.
Ik was het op een gegeven moment zo zat om steeds maar de hele dag nee te roepen en te blijven corrigeren. Ik vertel hem tegenwoordig wat je er wel mee moet doen. En ik waarschuw 2x en blijft ie vervelend doen dan pak ik het af. Maar dan leg ik het ook rustig een week weg. Helemaal als ie er al vaker mee heeft lopen gooien. Gooien hoort er natuurlijk een beetje bij op die leeftijd maar zodra er van alles tegen mn raam aan vliegt ben ik er wel een beetje klaar mee.
Ipad zou ik gewoon helemaal niet geven. Als ie er elke keer mee gooit dan is ie er nog niet klaar voor. Kan je beter een filmpje op tv aanzetten.
Als je denkt dat er iets schuilt achter zijn gedrag, wat ook heel goed kan, dan zou je eens langs de huisarts kunnen.
Of misschien navraag doen bij de opvang? Misschien merken ze daar ook wat op?
Die van mij is bijna 2 en luisterd ook totaal niet. Naar mij dan want zn vader kan wel indruk op m maken.
Ik was het op een gegeven moment zo zat om steeds maar de hele dag nee te roepen en te blijven corrigeren. Ik vertel hem tegenwoordig wat je er wel mee moet doen. En ik waarschuw 2x en blijft ie vervelend doen dan pak ik het af. Maar dan leg ik het ook rustig een week weg. Helemaal als ie er al vaker mee heeft lopen gooien. Gooien hoort er natuurlijk een beetje bij op die leeftijd maar zodra er van alles tegen mn raam aan vliegt ben ik er wel een beetje klaar mee.
Ipad zou ik gewoon helemaal niet geven. Als ie er elke keer mee gooit dan is ie er nog niet klaar voor. Kan je beter een filmpje op tv aanzetten.
Als je denkt dat er iets schuilt achter zijn gedrag, wat ook heel goed kan, dan zou je eens langs de huisarts kunnen.
Of misschien navraag doen bij de opvang? Misschien merken ze daar ook wat op?
maandag 20 juli 2020 om 22:21
Dat klinkt lastig zeg, snap dat je niet meer weet hoe het aan te pakken. Is er ondersteuning aanwezig in verband met zijn achterstand? Zou iemand eens mee kunnen kijken naar zijn gedrag?
En doet hij dit gedrag alleen maar thuis? Of ook als hij bij opa/oma/peuterspeelzaal o.i.d. is?
Sterkte in ieder geval, je klinkt mij zeker niet als een softie. En hoe moeilijk ook, ik snap dat je zo af en toe boos wordt ondanks dat je weet dat het probleem er niet van verdwijnt.
En doet hij dit gedrag alleen maar thuis? Of ook als hij bij opa/oma/peuterspeelzaal o.i.d. is?
Sterkte in ieder geval, je klinkt mij zeker niet als een softie. En hoe moeilijk ook, ik snap dat je zo af en toe boos wordt ondanks dat je weet dat het probleem er niet van verdwijnt.
maandag 20 juli 2020 om 22:23
Als aanvulling.
Ik ben alleenstaande moeder, heb goed contact met vader, zoontje is doordeweeks bij mij in het weekend bij vader. Zijn vader kan goed met hem en zijn gedrag omgaan. Dat betekent niet dat het daar anders gaat, maar hij kan er wel wat luchtiger mee omgaan, ik vind het zwaarder dan dat hij het vindt.
Zoontje gaat naar een speciale peutergroep waar hij logopedie en andere therapieën krijgt. Ik zit in een traject met thuisbegeleiding voor zijn gedrag, maar dat staat vanwege Corona en vakantie al maanden on hold...
Ik ben alleenstaande moeder, heb goed contact met vader, zoontje is doordeweeks bij mij in het weekend bij vader. Zijn vader kan goed met hem en zijn gedrag omgaan. Dat betekent niet dat het daar anders gaat, maar hij kan er wel wat luchtiger mee omgaan, ik vind het zwaarder dan dat hij het vindt.
Zoontje gaat naar een speciale peutergroep waar hij logopedie en andere therapieën krijgt. Ik zit in een traject met thuisbegeleiding voor zijn gedrag, maar dat staat vanwege Corona en vakantie al maanden on hold...
maandag 20 juli 2020 om 22:26
Hij heeft kennelijk enorme behoefte om met dingen te gooien en het lukt hem (nog) niet om dit níet te doen. Hij doet zijn best om te waarschuwen "mama, smeren" dat ie iets gaat uitspoken, maar de impulsen zijn nog sterker. Pittig hoor! Je kunt er dus niet vanuit gaan dat dit hem allemaal lukt, je zult dus veel moeten anticiperen op gegooi (eten, drinken, spullen) en erbij moeten blijven (ipad)
Help hem wanneer hij aangeeft dat ie iets gaat doen (snel uit zn hand pakken, iets anders geven om mee te gooien). Het badwater uit bad gooien is natuurlijk ook heerlijk om te doen, zal veel moeite kosten om die impuls te bedwingen. Kan hij in bad gooien? Of in de wasbak? Zodat je zijn impuls ombuigt naar iets dat minder zooi en gedoe oplevert?
Help hem wanneer hij aangeeft dat ie iets gaat doen (snel uit zn hand pakken, iets anders geven om mee te gooien). Het badwater uit bad gooien is natuurlijk ook heerlijk om te doen, zal veel moeite kosten om die impuls te bedwingen. Kan hij in bad gooien? Of in de wasbak? Zodat je zijn impuls ombuigt naar iets dat minder zooi en gedoe oplevert?
maandag 20 juli 2020 om 22:26
Hoe gaat dit op de opvang/peuterspeelzaal/bij anderen thuis? Daaruit kun je vaak wel afleiden of het hem echt niet lukt, of dat het een wisselwerkingsdingetje tussen jullie is.
Hopelijk kun je hier met begeleiding een doorbraak in krijgen. Want lijkt me erg lastig om hier dag in dag uit voor te staan.
Hopelijk kun je hier met begeleiding een doorbraak in krijgen. Want lijkt me erg lastig om hier dag in dag uit voor te staan.
maandag 20 juli 2020 om 22:30
Dit, maar daarnaast vind ik je niet consequent genoeg als je wel met stoepkrijt, blokken of zand laat gooien. En dat zal zeker meespelen.Belle73 schreef: ↑20-07-2020 22:15Ik ben geen expert, maar je geeft aan dat je kind een ontwikkelingsachterstand heeft. Zo te lezen doe je wat je kunt, maar het werkt niet bij hem. Heb je al ondersteuning voor hem? Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat hier meer aan de hand is dan een kleuter die niet luistert.
Ik denk dat je ondersteuning nodig hebt om te leren hoe je hiermee om zou kunnen gaan en te leren om alles in goede banen te leiden.
..
maandag 20 juli 2020 om 22:31
Heeft hij op een peuterspeelzaal of kdv gezeten? En nu op school? Wat is hun ervaring?
Dit gedrag klinkt inderdaad niet passend bij een kind van 4.
Heb je er met het cjg over gehad? Je kunt hen ook vragen stellen tussen de controles doorstellen. Ook zou je bv een orthopedagoog bij he thuis kunnen laten kijken. Naar hem, maar ook naar de wisselwerking tussen jullie 2. Als hij dit gedrag ook bij anderen vertoond zou je ervoor kunnen kiezen om hem te laten observeren of te testen.
Dit gedrag klinkt inderdaad niet passend bij een kind van 4.
Heb je er met het cjg over gehad? Je kunt hen ook vragen stellen tussen de controles doorstellen. Ook zou je bv een orthopedagoog bij he thuis kunnen laten kijken. Naar hem, maar ook naar de wisselwerking tussen jullie 2. Als hij dit gedrag ook bij anderen vertoond zou je ervoor kunnen kiezen om hem te laten observeren of te testen.
maandag 20 juli 2020 om 22:34
Pfoe, dit klinkt best heftig.
En als ik jouw verhaal zo lees denk ik echt geen seconde dat je gewoon beter op moet voeden. In je verhaal lees ik dat je weloverwogen keuzes maakt, maar ik lees ook opvallend gedrag. Ook voor een kind dat op niveau van een 3jarige zou functioneren.
Je schrijft dat er hulp is, maar ik zou contact opnemen met ze en aangeven dat de hulp weer opgestart MOET worden, anders geïntensiveerd moet worden en als dat allemaal niet kan elders hulp zoeken. Ik denk dat hoe langer je dit voort laat duren, hoe langer het duurt voor het gedrag weer afgeleerd is.
Sterkte, en geef aan als je hulp nodig hebt. Als je dit alleen moet doen is dat echt zwaar!
En als ik jouw verhaal zo lees denk ik echt geen seconde dat je gewoon beter op moet voeden. In je verhaal lees ik dat je weloverwogen keuzes maakt, maar ik lees ook opvallend gedrag. Ook voor een kind dat op niveau van een 3jarige zou functioneren.
Je schrijft dat er hulp is, maar ik zou contact opnemen met ze en aangeven dat de hulp weer opgestart MOET worden, anders geïntensiveerd moet worden en als dat allemaal niet kan elders hulp zoeken. Ik denk dat hoe langer je dit voort laat duren, hoe langer het duurt voor het gedrag weer afgeleerd is.
Sterkte, en geef aan als je hulp nodig hebt. Als je dit alleen moet doen is dat echt zwaar!
maandag 20 juli 2020 om 22:34
Voor jezelf is het natuurlijk prettiger om je er niet aan te ergeren. Maar ik snap wel dat dat niet zo werkt. Aan de andere kant wil je ook niet de hele dag strijd lijkt mij.
Tot dat je de hulp krijgt waar je nog op wacht (wel bagger dat dit nu zo lang moet duren) kan je ook het maar even laten voor wat het is. Goede hoes om de ipad en verder hetgeen dat niet stuk mag buiten bereik zetten.
Misschien werkt het zelfs wel. Hij krijgt natuurlijk wel een reactie, niet de reactie die je moet willen, maar hij krijgt reactie. En soms wil een kind gewoon een reactie, ongeacht welke.
Moet zeggen dat mijn dochter van 4, geen ontwikkelingsachterstand, oorzaak gevolg ook nog niet goed kan inschatten. Ook keuzes maken voor het een of het ander vindt ze lastig. Als ik haar bijvoorbeeld waarschuw dat ze ergens mee moet stoppen of anders gaat ze in de hoek lijkt het soms alsof ze niet snapt dat ze zelf de keus heeft. Dus dat het onprettige niet hoeft te komen als ze stopt met hetgeen dat ze doet.
Tot dat je de hulp krijgt waar je nog op wacht (wel bagger dat dit nu zo lang moet duren) kan je ook het maar even laten voor wat het is. Goede hoes om de ipad en verder hetgeen dat niet stuk mag buiten bereik zetten.
Misschien werkt het zelfs wel. Hij krijgt natuurlijk wel een reactie, niet de reactie die je moet willen, maar hij krijgt reactie. En soms wil een kind gewoon een reactie, ongeacht welke.
Moet zeggen dat mijn dochter van 4, geen ontwikkelingsachterstand, oorzaak gevolg ook nog niet goed kan inschatten. Ook keuzes maken voor het een of het ander vindt ze lastig. Als ik haar bijvoorbeeld waarschuw dat ze ergens mee moet stoppen of anders gaat ze in de hoek lijkt het soms alsof ze niet snapt dat ze zelf de keus heeft. Dus dat het onprettige niet hoeft te komen als ze stopt met hetgeen dat ze doet.
maandag 20 juli 2020 om 22:35
Op de peutergroep herkennen ze dit gedrag, sommige therapeuten kunnen niet met hem werken omdat hij met zijn hakken in het zand gaat. Dan moet de peuterleidster mee naar therapie om mijn zoontje mee te laten werken.
Er zijn twee peuterleidsters die hem goed kennen en waardoor hij zich enigszins laat sturen. Op de groep doet hij daardoor aardig goed.
Er zijn twee peuterleidsters die hem goed kennen en waardoor hij zich enigszins laat sturen. Op de groep doet hij daardoor aardig goed.
maandag 20 juli 2020 om 22:39
Als ik consequent wil zijn met niet gooien, dan moet ik of hem de hele dag met zijn handen achter zich vastgeknoopt op de stoel vastbinden, of letterlijk alle losse onderdelen/speelgoed etc uit huis verwijderen dat er alleen nog een tafel stoel en bank staat. Beide niet echt een optie lijkt mij...Volhouder666 schreef: ↑20-07-2020 22:30Dit, maar daarnaast vind ik je niet consequent genoeg als je wel met stoepkrijt, blokken of zand laat gooien. En dat zal zeker meespelen.
Ik denk dat je ondersteuning nodig hebt om te leren hoe je hiermee om zou kunnen gaan en te leren om alles in goede banen te leiden.
maandag 20 juli 2020 om 22:48
Ik heb veel maar echt heel veel opvoedboeken gelezen. En tuurlijk pak je er wel iets van mee en je leert er ook van, maar uiteindelijk gaat de boek niet over mijn kind en onze situatie, het is altijd net weer iets anders, waardoor het soms alleen nog maar verwarrender wordt.
maandag 20 juli 2020 om 22:49
Ik herken die extreem sterke eigen wil heel erg.
Zoek maar eens op ‘hooggevoelige kinderen met een sterke wil’, ofwel highsensitive strong willed’.
Na jaren aanmodderen met onze zoon van nu net 5 zijn we erachter gekomen dat er een ‘naam’ is voor deze kinderen en dat dit gedrag voorkomt bij extreem gevoelige kinderen. Ze willen graag controle houden omdat hen dat zekerheid geeft tussen alle miljoenen prikkels die ze binnenkrijgen op een dag.
Bij deze kinderen werkt de klassieke opvoeding van streng zijn en straffen en belonen gewoonweg niét.
Het kan ongelofelijk lastig zijn en je kunt als ouder heel erg onzeker worden door dit gedrag, maar bij mij is er echt een wereld open gegaan toen ik erachter kwam dat hij dus hsp/sw (high sensitive person / strong willed) is. (Dit is overigens een officiële term die ook gebruikt wordt in de psychologie en pedagogiek.)
Er bestaan hele fijne boeken over dit onderwerp en op internet is ook een hoop te vinden. Ook hoe je er zelf het beste mee om kunt gaan.
Ik zeg niet dat jouw kind per se hsp/sw is hoor, maar wellicht herken je er wel een en ander in...
Succes!
Zoek maar eens op ‘hooggevoelige kinderen met een sterke wil’, ofwel highsensitive strong willed’.
Na jaren aanmodderen met onze zoon van nu net 5 zijn we erachter gekomen dat er een ‘naam’ is voor deze kinderen en dat dit gedrag voorkomt bij extreem gevoelige kinderen. Ze willen graag controle houden omdat hen dat zekerheid geeft tussen alle miljoenen prikkels die ze binnenkrijgen op een dag.
Bij deze kinderen werkt de klassieke opvoeding van streng zijn en straffen en belonen gewoonweg niét.
Het kan ongelofelijk lastig zijn en je kunt als ouder heel erg onzeker worden door dit gedrag, maar bij mij is er echt een wereld open gegaan toen ik erachter kwam dat hij dus hsp/sw (high sensitive person / strong willed) is. (Dit is overigens een officiële term die ook gebruikt wordt in de psychologie en pedagogiek.)
Er bestaan hele fijne boeken over dit onderwerp en op internet is ook een hoop te vinden. Ook hoe je er zelf het beste mee om kunt gaan.
Ik zeg niet dat jouw kind per se hsp/sw is hoor, maar wellicht herken je er wel een en ander in...
Succes!
maandag 20 juli 2020 om 22:54
Misschien kun je hen om tips vragen?Decadence schreef: ↑20-07-2020 22:35Op de peutergroep herkennen ze dit gedrag, sommige therapeuten kunnen niet met hem werken omdat hij met zijn hakken in het zand gaat. Dan moet de peuterleidster mee naar therapie om mijn zoontje mee te laten werken.
Er zijn twee peuterleidsters die hem goed kennen en waardoor hij zich enigszins laat sturen. Op de groep doet hij daardoor aardig goed.
maandag 20 juli 2020 om 22:59
Ik heb niet perse tips, ik denk dat hulp van deskundige een goed idee is.
Ik wil je wel meegeven dat je klinkt als een lieve betrokken moeder die het beste zoekt voor haar kind, je doet het goed! Het lijkt me een lastige situatie. Ik hoop dat je zoon net als ieder ander kind door fases gaat en het een beetje makkelijker kan worden.
Ik wil je wel meegeven dat je klinkt als een lieve betrokken moeder die het beste zoekt voor haar kind, je doet het goed! Het lijkt me een lastige situatie. Ik hoop dat je zoon net als ieder ander kind door fases gaat en het een beetje makkelijker kan worden.
maandag 20 juli 2020 om 23:04
Dat klinkt heel zwaar. Wat je laatste alinea betreft: wat je beschrijft klinkt niet als normaal kleutergedrag.
Eerlijk gezegd vind ik dat je het heel goed doet: hem op bepaalde momenten zijn gang laten gaan (zoals met het zand) en op andere momenten opletten en op tijd ingrijpen.
Ontzettend jammer dat hulp nu stil ligt.
Het (bijna dwangmatige) gooien herken ik van een kind uit mijn kennissenkring. Kind is al ouder en ouders pakken het, voor zover ik kan zien, op dezelfde manier aan als jij.
Sterkte!
Eerlijk gezegd vind ik dat je het heel goed doet: hem op bepaalde momenten zijn gang laten gaan (zoals met het zand) en op andere momenten opletten en op tijd ingrijpen.
Ontzettend jammer dat hulp nu stil ligt.
Het (bijna dwangmatige) gooien herken ik van een kind uit mijn kennissenkring. Kind is al ouder en ouders pakken het, voor zover ik kan zien, op dezelfde manier aan als jij.
Sterkte!
