Kinderen
alle pijlers
Kruidvat Kunstvoeding
donderdag 16 augustus 2007 om 16:39
Ik geef nu nog BV, maar ben me wel vast aan het orienteren voor als ik straks over ga op KV. Ik wil bij 5 maanden beginnen met rustig aan afbouwen, dat wil zeggen elke week 1 BV vervangen voor KV.
Nou zag vandaag bij de Kruidvat dat die tegenwoordig ook eigen merk KV en fruithapjes verkopen.
Het is een stuk goedkoper dan de andere merken (scheelt zo 4 euro).
Het lijkt mij dat het wel aan alle strenge eisen moet voldoen die hier in NL gelden voor babyvoeding.
Zijn er mensen die hier ervaringen mee hebben?
Groetjes!
Nou zag vandaag bij de Kruidvat dat die tegenwoordig ook eigen merk KV en fruithapjes verkopen.
Het is een stuk goedkoper dan de andere merken (scheelt zo 4 euro).
Het lijkt mij dat het wel aan alle strenge eisen moet voldoen die hier in NL gelden voor babyvoeding.
Zijn er mensen die hier ervaringen mee hebben?
Groetjes!
Das namelijk hetzelfde, behalve als er in de fles afgekolfte BV zit 
donderdag 29 november 2007 om 13:20
En verder, nou nou nou nou nou, stel je niet zo aan zeg. Niemand zegt dat je een dikke papzak bent of dat je moeder doodgaat, dat maak je er echt helemaal zelf van. Er werden bepaalde risico's genoemd en die zijn er gewoon. Dat is geen oordeel, maar een feit over een bepaalde vorm van babyvoeding.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 29 november 2007 om 13:22
Man hier heeft zich er ook niet in verdiept. Nou is mijn man meer iemand van het opvoeden dan van het voeden. Verzorgen kan ie heel goed, doet ie heel goed, maar het liefste wel met instructie. Als ik er niet ben worden de kinderne uiteraard gevoed, verschoond en aangekleed, maar als ik er ben vind ie het een stuk fijner als ik aangeef wat ie moet doen. Dus welke kleren ze aanmoeten en ook wat ze moeten of (inmiddels in het geval van onze oudste) mogen eten. En als ik er niet ben dan geeft ie gewoon niks waar ie over twijfelt. Het zal hem in die zin dus ehct een zorg zijn of ik bv geef en dat kolf voor de momenten dat ik weg moet/wil of dat ik een pak flesvoeding achterlaat met instructies. Hij zorgt er gewoon voor dat ze te eten krijgen, het liefst zo goed en gezond mogelijk, maar wat dan het bezte voor ze is laat ie liever aan mij over.
Hij heeft me overigens wel altijd gesteund bij de bv. Juist omdat ie ook heilig gelooft dat ik alles grondig uitzoek voor ik iets geef/doe/koop. Dus toen mijn oudste met 5 maanden ging borstweigeren en ik bijna in een depressie belandde want niet kon omgaan met haar (in mijn ogen/gevoel zie eerdere posting) afwijzing van mij als mama/mens was hij degene die telefoonummers van lactatiekundigen ging zoeken en het probleem ging uitleggen en ervoor zorgde dat er uiteindelijk iemand op de stoep stond die daadwerkelijk wist waar ze mee bezig was enz. Maar hij was ook degene die na 4 dagen heel erg aanmodderen (zo'n 16 voedingen per dag waarbij dochter amper iets binnenkreeg, een baby die afviel terwijl ze al niet de dikste was en een lactatiekundige die geen manier meer zag om de productie op te krikken aangezien mijn lichaam op meer dan een front behoorlijk op was) het fototoestel pakte een prachtige bvfoto van mijn dochter maakte om vervolgens naar de supermarkt te gaan en een pak HA-voeding te halen en daarmee de knoop doorhakte dat het genoeg was zowel voor mij als onze dochter.
Hij heeft me overigens wel altijd gesteund bij de bv. Juist omdat ie ook heilig gelooft dat ik alles grondig uitzoek voor ik iets geef/doe/koop. Dus toen mijn oudste met 5 maanden ging borstweigeren en ik bijna in een depressie belandde want niet kon omgaan met haar (in mijn ogen/gevoel zie eerdere posting) afwijzing van mij als mama/mens was hij degene die telefoonummers van lactatiekundigen ging zoeken en het probleem ging uitleggen en ervoor zorgde dat er uiteindelijk iemand op de stoep stond die daadwerkelijk wist waar ze mee bezig was enz. Maar hij was ook degene die na 4 dagen heel erg aanmodderen (zo'n 16 voedingen per dag waarbij dochter amper iets binnenkreeg, een baby die afviel terwijl ze al niet de dikste was en een lactatiekundige die geen manier meer zag om de productie op te krikken aangezien mijn lichaam op meer dan een front behoorlijk op was) het fototoestel pakte een prachtige bvfoto van mijn dochter maakte om vervolgens naar de supermarkt te gaan en een pak HA-voeding te halen en daarmee de knoop doorhakte dat het genoeg was zowel voor mij als onze dochter.
donderdag 29 november 2007 om 13:22
Nou, Emmetje, dat ben ik niet met je eens. Zeker de eerste paar weken, als je een zware bevalling hebt gehad, was het wel fijn geweest als mijn vriend ook wat voedingen had kunnen doen.
Maar ik kan me prima neerleggen bij het feit dat dat met BV nu eenmaal niet gaat.
Maar is het ook overgeemancipeerd om te zeggen dat je je tijdens het geven van BV wel gesteund moet voelen door je vriend als het allemaal even niet zo makkelijk gaat? Mannen zijn nogal van het oplossingsgericht denken, dus als het even niet gaat, zijn het vooral zij die zeggen: doe maar KV, in plaats van: wat kan ik doen om het jou makkelijk te maken, zal ik anders eens een dag vrij nemen zodat ik jou even kan vertroetelen, waardoor het wel lukt met de BV?
Maar ik kan me prima neerleggen bij het feit dat dat met BV nu eenmaal niet gaat.
Maar is het ook overgeemancipeerd om te zeggen dat je je tijdens het geven van BV wel gesteund moet voelen door je vriend als het allemaal even niet zo makkelijk gaat? Mannen zijn nogal van het oplossingsgericht denken, dus als het even niet gaat, zijn het vooral zij die zeggen: doe maar KV, in plaats van: wat kan ik doen om het jou makkelijk te maken, zal ik anders eens een dag vrij nemen zodat ik jou even kan vertroetelen, waardoor het wel lukt met de BV?
Hier kom ik nog op terug
donderdag 29 november 2007 om 13:26
Ik ben het wel met je eens hoor, tuurlijk is het heel fijn als je man een keer een voeding kan doen. Maar ik bedoel eigenlijk meer structureel. Ik hoorde van een bekende dat ze woest werd s nachts als haar man niet wakker werd als jochie gevoed moest worden. Dat gaat mij echt te ver. En steun is ook heel belangrijk, juist op momenten dat je het niet meer ziet zitten, dat vind ik niet overgeëmancipeerd.
donderdag 29 november 2007 om 13:26
sjonge zeg, hoe is het toch altijd mogelijk dat als iemand een simpele vraag over kunstvoeding stelt er meteen weer een giga-verhaal bv/kv op gang komt.
ER is een borstvoedingstopic waar mensen terecht kunnen met bv vragen. Dus als t.o. daar meer over had willen weten had ze zich vast daar ook wel gemeld.
ER is een borstvoedingstopic waar mensen terecht kunnen met bv vragen. Dus als t.o. daar meer over had willen weten had ze zich vast daar ook wel gemeld.
donderdag 29 november 2007 om 13:28
Emmetje, ik gebruik de extra care voor zuigelingen.
Inad, ik wil alleen even aangeven dat dit ook weer een zinloze discussie is. Iedereen weet dat het beter is om bv te geven en we blijven met dezelfde modder gooien. Vandaar dat ik deze discussie naar mijn eigen moeder en mijzelf tilde, om aan te geven hoe zinloos (dit "leed" is immers al geleden: ben geen papzak, exceem had ik gedurende dat mijn moeder nog bv gaf, de eerste zes weken).
Verder bedoelde ik natuurlijk bv vs fv.
Inad, ik wil alleen even aangeven dat dit ook weer een zinloze discussie is. Iedereen weet dat het beter is om bv te geven en we blijven met dezelfde modder gooien. Vandaar dat ik deze discussie naar mijn eigen moeder en mijzelf tilde, om aan te geven hoe zinloos (dit "leed" is immers al geleden: ben geen papzak, exceem had ik gedurende dat mijn moeder nog bv gaf, de eerste zes weken).
Verder bedoelde ik natuurlijk bv vs fv.
donderdag 29 november 2007 om 13:34
Sunemom, wilde nog zeggen dat ik je verhaal heel mooi vind, was ik nog vergeten. En verder heb je ook nog eens een lieve man zo te lezen.
Heb een vriendin die geen kinderen wil omdat ze seksueel is misbruikt, terwijl ze ontzettend dol is op kinderen. Als ik dan jouw verhaal lees, moet ik onmiddellijk aan haar denken. Wat zou het fantastisch zijn als zij dezelfde ervaring zou hebben als jij qua gevoelens. Word er een beetje verdrietig van ook.
Heb een vriendin die geen kinderen wil omdat ze seksueel is misbruikt, terwijl ze ontzettend dol is op kinderen. Als ik dan jouw verhaal lees, moet ik onmiddellijk aan haar denken. Wat zou het fantastisch zijn als zij dezelfde ervaring zou hebben als jij qua gevoelens. Word er een beetje verdrietig van ook.
Hier kom ik nog op terug
donderdag 29 november 2007 om 13:40
Zeker. Gelukkig heb ik ook nog eens een vent met gevoel voor fotografie en dit is dus met stip een van de mooiste foto's uit haar eerste jaar geworden. Waaraan je dan overigens ook weer kunt zien dat bv in NL niet de norm is, wnat er waren heel wat mensen geschokt dat we die foto uitvergroot hadden en gewoon in het zicht hingen. Ze zullen nog wel harder schrikken als er in ons nieuwe huis twee van dit soort foto's in het zicht komen te hangen, van ons mannetje hebben we er namelijk ook al een die heel erg mooi geworden is en voor mij zijn die foto's het symbool van ons hechte gezin geworden. De band tussen moeder en kind kun je volgens mij niet mooier vastleggen en daar ben ik man dus heel dankbaar voor. Ook omdat er verder bijzonder weinig foto's van mij met de kinderen bestaan. Ik sta 100.000 keer liever achter de camera. Voel me nooit op mijn gemak met foto's en deze twee zijn daardoor dus extra bijzonder.
donderdag 29 november 2007 om 13:44
Man is absoluut een hele grote lieverd. Het misbruik maakt kinderen ook heel dubbel. Aan de ene kant kan ik me geen leven voorstellen zonder kinderen, aan de andere kant de angst die kinderen meenemen. De confrontatie met wat mensen met kinderen doen en dan je eigen kinderen dezelfde leeftijd zien krijgen als die jij had toen.. dat is pijnlijk. Net als de enorme angst dat iemand hen ooit zoveel pijn zou kunnen doen. Tegelijk geven mijn kinderen me ook de mogelijkheid een deel van mezelf terug te winnen. Zoals met de bv een stukje van mijn lichaamsbeeld 'geheeld'is zo kan ik nu met mijn dochter heerlijk meespelen, meegenieten. Met de sintintocht dit jaar heb ik zachtjes op de achtergrond staan huilen om haar genietende gezichtje. Zo vrolijk, zo levendig, onbevangen en onder de indruk als ze was. Prachtig om te zien en heel pijnlijk om te weten dat ik zo niet kon, niet mocht zijn als kind. Maar uiteindelijk ook zo ontzettend mooi om van mee te mogen genieten.
donderdag 29 november 2007 om 13:50
Jules, je kunt de discussie wel zinloos vinden, maar voor anderen is het dat niet. Er kwam net weer een voorbeeld voorbij van iemand die dus niet van de gezondheidsrisico's wist en er zijn vast nog heel veel mensen die daar geen idee van hebben. Zolang er zoveel mis-informatie is lijkt het me juist zinvol.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 29 november 2007 om 13:53
kwootjes doen het niet dus maar even zo:
Wat ik niet snap is dan de alles-of-niets redenatie: als de bv niet snel op gang komt, kun je toch een flesje geven en gewoon verder proberen met bv?
Als je gaat leren autorijden geef je toch ook niet op omdat je na twee lessen nog steeds niet kan schakelen/inparkeren/op de snelweg invoegen? Als het fout gaat, grijpt de instructeur in, en daarna probeer je het zelf weer verder.
Niet helemaal, uit een flesje drinken is voor een kind makkelijker dan uit de borst. Zodra je over gaat op een flesje leert het kind nog maar heel moeilijk om op de juiste manier te "happen"en hard genoeg te zuigen. de kans is groot dat je kindje dan dus zelf vrij snel niet meer aan de borst wil drinken en je dus fulltime moet gaan kolven. Dan moet je wel heel erg graag willen.
En eentje die een week na de bevalling in het ziekenhuis belannde en daar medicatie kreeg die niet met borstvoeding kon.
Dat is klote, dat klopt, en die percentages vallen inderdaad buiten die 2 (wie zei er 3?) procent. Het jammere is, dat als je in het begin de melkklieren niet goed activeert, het later moeilijker wordt om je productie makkelijk op gang te houden. Dus stel dat ze na ontslag uit het ziekenhuis het alsnog had geprobeerd, was het toch best moelijk geweest. In het ziekenhuis gaan kolven is dan een goeie oplossing. Die melk natuurlijk wel wegkiepen, dat wel. (kijk, als je daar dood ligt te gaan, lijkt het me raadzaam je even te concentreren op blijven leven, en dat je dan even geen tijd hebt om te kolven, maar voor dingen als een baarmoeder schoonmaken: dan kan je gewoon kolven.
Die vrouwen vinden dat stuk voor stuk heel erg erg en het voelt een beetje als een trap na om dan te lezen dat ze zichzelf kennelijk belangrijker vonden/vinden dan het welzijn van hun kind.
Ik snap dat dat moeilijk is voor die vrouwen. Wat ik alleen wel heb gemerkt, is dat veel vrouwen die door dat soort omstandigheden niet konden voeden, ook niet willen horen van wat er allemaal wel mogelijk was geweest. Dat als je zegt dat het jammer is dat ze zulke slechte begeleiding hebben gekregen, dat er misschien wel meer mogelijkheden waren geweest, etc, dan krijg je te horen dat je het 'lekker aan het inwrijven' bent. Dat is niet zo, ik probeer dan alleen maar volledige informatie te geven.
waarscijnlijkbedoel jij het niet lullig. maar als je als vrouw je toch al schuldig voelt omdat je kind niet het beste kunt geven, dan komt zo'n opmerking toch al heel snel over als "je hebt het niet hard genoeg geprobeerd, je had moeten zorgen dat je betere begeleiding kreeg. Alsof je, als je net bevallen bent en je voelt je toch al klote omdat je je kind niet kunt voeden, je huis zit vol kraamvisite n iedereen doet zijn zegje, nog voldoende energie hebt om stad en land af te bellen voor voldoende en andere informatie, als je kraamhulp zegt, "joh dan geef je gewoon een flesje, worden ze ook groot van'.
Kun je je niet een klein beetje voorstellen dat juw goedbedoelde adviezen dan idd voelen als 'invwrijven"?
En als die vrouwen dan roepen dat KV net zo goed is, dan zijn ze gewoon tegen zichzelf aan het liegen. En dat vind ik jammer, want daar zit voor hen ook een stuk verwerking van het geheel, lijkt me. Mss is dat 'liegen'tegen zichzelf ook een onderdeel van die verwerking. Want ookal is KV minder goed, het is idd geen "meuk' en je kind wordt er uiteindelijk ook wel groot van.
Als jij keihard je best gedaan hebt voor iets en het is niet gelukt, en iemand komt je dan ff doodleuk vertellen dat je maar nog beter je bets had moeten doen, en dat ze nu ernstig haar kind tekort doet, sja ik kan me heel goed voorstellen dat dat dan net tegen het zere been is. mss kun je in die gevallen je goedbedoelde adviezen beter achterwege laten en zeggen "wat jammer dat het niet gelukt is, gelukig bestaat er KV".
Wat ik niet snap is dan de alles-of-niets redenatie: als de bv niet snel op gang komt, kun je toch een flesje geven en gewoon verder proberen met bv?
Als je gaat leren autorijden geef je toch ook niet op omdat je na twee lessen nog steeds niet kan schakelen/inparkeren/op de snelweg invoegen? Als het fout gaat, grijpt de instructeur in, en daarna probeer je het zelf weer verder.
Niet helemaal, uit een flesje drinken is voor een kind makkelijker dan uit de borst. Zodra je over gaat op een flesje leert het kind nog maar heel moeilijk om op de juiste manier te "happen"en hard genoeg te zuigen. de kans is groot dat je kindje dan dus zelf vrij snel niet meer aan de borst wil drinken en je dus fulltime moet gaan kolven. Dan moet je wel heel erg graag willen.
En eentje die een week na de bevalling in het ziekenhuis belannde en daar medicatie kreeg die niet met borstvoeding kon.
Dat is klote, dat klopt, en die percentages vallen inderdaad buiten die 2 (wie zei er 3?) procent. Het jammere is, dat als je in het begin de melkklieren niet goed activeert, het later moeilijker wordt om je productie makkelijk op gang te houden. Dus stel dat ze na ontslag uit het ziekenhuis het alsnog had geprobeerd, was het toch best moelijk geweest. In het ziekenhuis gaan kolven is dan een goeie oplossing. Die melk natuurlijk wel wegkiepen, dat wel. (kijk, als je daar dood ligt te gaan, lijkt het me raadzaam je even te concentreren op blijven leven, en dat je dan even geen tijd hebt om te kolven, maar voor dingen als een baarmoeder schoonmaken: dan kan je gewoon kolven.
Die vrouwen vinden dat stuk voor stuk heel erg erg en het voelt een beetje als een trap na om dan te lezen dat ze zichzelf kennelijk belangrijker vonden/vinden dan het welzijn van hun kind.
Ik snap dat dat moeilijk is voor die vrouwen. Wat ik alleen wel heb gemerkt, is dat veel vrouwen die door dat soort omstandigheden niet konden voeden, ook niet willen horen van wat er allemaal wel mogelijk was geweest. Dat als je zegt dat het jammer is dat ze zulke slechte begeleiding hebben gekregen, dat er misschien wel meer mogelijkheden waren geweest, etc, dan krijg je te horen dat je het 'lekker aan het inwrijven' bent. Dat is niet zo, ik probeer dan alleen maar volledige informatie te geven.
waarscijnlijkbedoel jij het niet lullig. maar als je als vrouw je toch al schuldig voelt omdat je kind niet het beste kunt geven, dan komt zo'n opmerking toch al heel snel over als "je hebt het niet hard genoeg geprobeerd, je had moeten zorgen dat je betere begeleiding kreeg. Alsof je, als je net bevallen bent en je voelt je toch al klote omdat je je kind niet kunt voeden, je huis zit vol kraamvisite n iedereen doet zijn zegje, nog voldoende energie hebt om stad en land af te bellen voor voldoende en andere informatie, als je kraamhulp zegt, "joh dan geef je gewoon een flesje, worden ze ook groot van'.
Kun je je niet een klein beetje voorstellen dat juw goedbedoelde adviezen dan idd voelen als 'invwrijven"?
En als die vrouwen dan roepen dat KV net zo goed is, dan zijn ze gewoon tegen zichzelf aan het liegen. En dat vind ik jammer, want daar zit voor hen ook een stuk verwerking van het geheel, lijkt me. Mss is dat 'liegen'tegen zichzelf ook een onderdeel van die verwerking. Want ookal is KV minder goed, het is idd geen "meuk' en je kind wordt er uiteindelijk ook wel groot van.
Als jij keihard je best gedaan hebt voor iets en het is niet gelukt, en iemand komt je dan ff doodleuk vertellen dat je maar nog beter je bets had moeten doen, en dat ze nu ernstig haar kind tekort doet, sja ik kan me heel goed voorstellen dat dat dan net tegen het zere been is. mss kun je in die gevallen je goedbedoelde adviezen beter achterwege laten en zeggen "wat jammer dat het niet gelukt is, gelukig bestaat er KV".
donderdag 29 november 2007 om 14:10
was dat maar waar, fleurtje. als je als moeder maar vaak genoeg te horen krijgt dat jeniet het allerbeste voor je kind doet ( ookal heb je geen keuze) dan voel je je als ouder heel snel schuldig.
Ik ben met flesvoeding opgegroeid ( jaren 70-kindje en ook bij mijn moeder kwam de Bv niet op gang) en ik heb wel heel veel allergieen. En , ookal wist ze niet beter en volgde mijn moeder braaf alle adviezen, toch voelt ze zich schuldig. en dat geldt ook voor die andere vruwen in mijn omgeving. redenen om te stoppen zijn legitiem, maar ze voelen zich wel schuldig. als je gen BV kunt geven, voelt dat voor de meeste als een falen in je vrouw-zijn. dat waar de natuur borsten voor gemaakt heeft, zogen van je kind, dat lukt bij jou niet. dat is psychologisch een hele heftige emotie, vergis je daar niet in.
Ik ben met flesvoeding opgegroeid ( jaren 70-kindje en ook bij mijn moeder kwam de Bv niet op gang) en ik heb wel heel veel allergieen. En , ookal wist ze niet beter en volgde mijn moeder braaf alle adviezen, toch voelt ze zich schuldig. en dat geldt ook voor die andere vruwen in mijn omgeving. redenen om te stoppen zijn legitiem, maar ze voelen zich wel schuldig. als je gen BV kunt geven, voelt dat voor de meeste als een falen in je vrouw-zijn. dat waar de natuur borsten voor gemaakt heeft, zogen van je kind, dat lukt bij jou niet. dat is psychologisch een hele heftige emotie, vergis je daar niet in.
donderdag 29 november 2007 om 14:14
Nee inderdaad schuldgevoel is niet nodig, maar als je je klote voelt omdat het niet lukt dan voelt het toch soms alsof pro BV moeders je het nog wel eens even extra in komen wrijven.
Inmiddels kijk ik er nuchterder tegen aan, en kan ik het wel nuanceren maar destijds had ik ook de schurft aan de pro-BV maffia zoals ik ze noemde. Dus ik kan me voorstellen dat het bij anderen ook wel eens verkeerd valt.
Inmiddels kijk ik er nuchterder tegen aan, en kan ik het wel nuanceren maar destijds had ik ook de schurft aan de pro-BV maffia zoals ik ze noemde. Dus ik kan me voorstellen dat het bij anderen ook wel eens verkeerd valt.
