Kinderen
alle pijlers
Late psychische ontwikkeling in puberteit?
donderdag 9 november 2023 om 09:28
Kan het voorkomen dat alleen de psychische ontwikkeling die bij de puberteit hoort pas laat op gang komt? Online gaat alle informatie die ik kan vinden alleen over het helemaal niet op gang komen van de puberteit en de focus ligt daarbij vooral op een uitblijvende/late fysieke ontwikkeling.
Quote van website over puberteit:
Late puberteit
De laatste in de rij verschillende fases van puberteit. Die begint bij 16 jaar en duurt tot 22 jaar. De lichamelijke veranderingen zijn grotendeels achter de rug en ook geestelijk is je puberkind volwassener aan het worden. Langzaam maar zeker lijkt de rust terug te keren in huis. Je zoon of dochter wordt zelfbewuster en minder egocentrisch. De eigen identiteit vormt zich meer en meer. Daarbij stelt je kind zich verantwoordelijker en socialer op. Ook krijgt het oog voor de langetermijngevolgen van wat het doet. En natuurlijk kan je puberkind zo nu en dan nog in onvolwassen gedrag terugvallen. Maar, over het algemeen wordt je kind serieuzer, gaat hechtere vriendschappen aan en kan weerstand bieden aan sociale druk.
Met één van onze kinderen dachten we de dans aardig ontsprongen te zijn. De lichamelijke ontwikkeling verliep normaal, heel gemiddeld, volgens het boekje. De emotionele buien bleven redelijk uit, weinig uitspattingen, onredelijkheid of afzetten tegen ons.
Sinds een jaartje lijkt dit echter alsnog op driedubbele kracht ingehaald te worden, maar dus op een leeftijd waarop we dat totaal niet meer hadden verwacht!
Kind is inmiddels op een leeftijd waarop je zou verwachten in rustiger vaarwater te komen, met bijbehorende zelfstandigheid en het maken van weloverwogen, volwassen keuzes. Kind is onzelfstandig, onredelijk, humeurig, lui/laks, neemt geen verantwoordelijk, is onrealistisch en ongeïnteresseerd. Deze houding past prima bij een kind van 14-16, maar een paar jaar later (bijna adolescent-af) vind ik het opvallend.
Herkent iemand het?
(veel afspraken vandaag, dus kan pas later bijlezen en reageren)
Quote van website over puberteit:
Late puberteit
De laatste in de rij verschillende fases van puberteit. Die begint bij 16 jaar en duurt tot 22 jaar. De lichamelijke veranderingen zijn grotendeels achter de rug en ook geestelijk is je puberkind volwassener aan het worden. Langzaam maar zeker lijkt de rust terug te keren in huis. Je zoon of dochter wordt zelfbewuster en minder egocentrisch. De eigen identiteit vormt zich meer en meer. Daarbij stelt je kind zich verantwoordelijker en socialer op. Ook krijgt het oog voor de langetermijngevolgen van wat het doet. En natuurlijk kan je puberkind zo nu en dan nog in onvolwassen gedrag terugvallen. Maar, over het algemeen wordt je kind serieuzer, gaat hechtere vriendschappen aan en kan weerstand bieden aan sociale druk.
Met één van onze kinderen dachten we de dans aardig ontsprongen te zijn. De lichamelijke ontwikkeling verliep normaal, heel gemiddeld, volgens het boekje. De emotionele buien bleven redelijk uit, weinig uitspattingen, onredelijkheid of afzetten tegen ons.
Sinds een jaartje lijkt dit echter alsnog op driedubbele kracht ingehaald te worden, maar dus op een leeftijd waarop we dat totaal niet meer hadden verwacht!
Kind is inmiddels op een leeftijd waarop je zou verwachten in rustiger vaarwater te komen, met bijbehorende zelfstandigheid en het maken van weloverwogen, volwassen keuzes. Kind is onzelfstandig, onredelijk, humeurig, lui/laks, neemt geen verantwoordelijk, is onrealistisch en ongeïnteresseerd. Deze houding past prima bij een kind van 14-16, maar een paar jaar later (bijna adolescent-af) vind ik het opvallend.
Herkent iemand het?
(veel afspraken vandaag, dus kan pas later bijlezen en reageren)
originalheleen wijzigde dit bericht op 09-11-2023 16:58
0.05% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
donderdag 9 november 2023 om 09:48
Hoe oud is je kind dan? 17 denk ik als ik goed lees? Dat is toch nog best vaak vol in de puberteit.
En snap je het begrip gemiddeld een beetje, natuurlijk kan dat nog, zelfs later nog.
Hersenen zijn (ook gemiddeld) pas volledig ontwikkeld ergens na 25 jaar.
En snap je het begrip gemiddeld een beetje, natuurlijk kan dat nog, zelfs later nog.
Hersenen zijn (ook gemiddeld) pas volledig ontwikkeld ergens na 25 jaar.
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 09-11-2023 09:57
83.75% gewijzigd
Jaja.
donderdag 9 november 2023 om 09:50
De literatuur gaat uit van gemiddelden. De wet heeft het 18e levensjaar als ‘volwassen’ aangemerkt. De realiteit is natuurlijk heel anders. Het verschilt enorm per kind en 18 is nog lang niet volwassen, al heeft dat idee zich wel vastgezet in onze hoofden. Mijn kind was op de leeftijd dat volgens de boekjes de puberteit op zijn hevigst zou moeten zijn uitermate braaf en verantwoordelijk. Op de leeftijd dat kind inmiddels volwassen en verantwoordelijk gedrag had moeten vertonen was er geen land mee te bezeilen. Geldt ook voor een van de kinderen van mijn partner en andere kinderen die ik ken. En sommige kinderen zijn bij hun geboorte bij wijze van spreken mentaal al van middelbare leeftijd. Laat je leiden door de individuele ontwikkeling van jouw kind en niet door de boekjes TO 
donderdag 9 november 2023 om 10:01
Zeker van jongens is het "bekend" dat ze nog een sprong in volwassenheid maken als ze 23-25 zijn. Pas dan lijken ze hersentechnisch echt volgroeid. Het is dus prima mogelijk dat je kind van ruim 20 nog pubert en daarna ineens enorme sprongen maakt in de weg naar volwassen zijn.
Of is jouw kind nog ouder dan dat?
Of is jouw kind nog ouder dan dat?
...
donderdag 9 november 2023 om 10:07
Natuurlijk kan dat. Ik was zelf best wel laat, begon eigenlijk pas met 17. Mijn ene dochter puberde op haar tiende al en de andere is nu 19 en ik vind haar aan de ene kant heel jong qua doen en laten en aan de andere kant juist veel volwassener dan haar leeftijdsgenoten. Iedereen is daar verschillend in.
donderdag 9 november 2023 om 10:39
Ik zette me ook laat af tegen mijn ouders. Ook omdat mijn ouders me geen strobreed in de weg legden om tegen af te kunnen zetten. Pas toen ik 18 werd en zelf vond dat ik, nu ik mocht autorijden en stemmen, wel wat meer mocht en zij daar nog niet aan toe waren, begon ik me af te zetten.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 9 november 2023 om 11:07
Mogelijk is een en ander ook "geremd" door bepaalde omstandigheden. Als er bijvoorbeeld een ziekte/sterfgeval in het gezin was en er daarom een tijd lang geen ruimte was om te rebelleren of je af te zetten. Misschien heeft ook de twee jaar corona een soort van vertraging veroorzaakt omdat we wel veel op mekaar thuis aangewezen waren en er daarom als vanzelf misschien wat meer harmonie was en dat het kind nu nog zijn pubertijd moet inhalen als het ware.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 9 november 2023 om 11:14
Ik was ook wat later, fysiek en mentaal. Op mijn 12e speelde ik nog met poppen en jongens gingen me pas op mijn 15e interesseren. Toen werd ik ook veel opstandiger, tot dan toe was ik nog heel kinderlijk. Ik was ook nog vrij onzelfstandig en had veel sturing nodig.
Ik heb ASS maar ik denk niet dat er een relatie tussen zit.
Ik heb ASS maar ik denk niet dat er een relatie tussen zit.
donderdag 9 november 2023 om 11:26
Ik haak even in op dat 'driedubbele kracht': dat klinkt alsof je kind het psychisch heel heftig heeft. En jullie daarmee ook.
Kan het ook iets anders zijn dan puberteit? Kan er sprake zijn van bijvoorbeeld depressieve klachten?
Als het niet normaal voelt, zoek alsjeblieft hulp. Daar zijn therapeuten voor: om psychisch heftige tijden makkelijker te maken voor de betrokkenen. Wat de oorzaak ook is.
Kan het ook iets anders zijn dan puberteit? Kan er sprake zijn van bijvoorbeeld depressieve klachten?
Als het niet normaal voelt, zoek alsjeblieft hulp. Daar zijn therapeuten voor: om psychisch heftige tijden makkelijker te maken voor de betrokkenen. Wat de oorzaak ook is.
donderdag 9 november 2023 om 11:43
Timing van ontwikkeling kan door van alles beïnvloed worden.
Het maken van goede weloverwogen keuzes, is een andere ontwikkeling dan het zijn van een autonoom persoon.
Bovendien: het feit dat je iets wel kan, wil niet zeggen dat je het ook doet.
Klinkt alsof jouw kind een goede basis heeft mbt zelfstandigheid en keuzes maken. Maar dat hij zich nu meer los aan het maken is van zijn ouders/omgeving. Focus op autonomie dus, en het recht om domme dingen te doen. Als ouder heb je vanaf nu echt een andere rol tov je kind.
Het maken van goede weloverwogen keuzes, is een andere ontwikkeling dan het zijn van een autonoom persoon.
Bovendien: het feit dat je iets wel kan, wil niet zeggen dat je het ook doet.
Klinkt alsof jouw kind een goede basis heeft mbt zelfstandigheid en keuzes maken. Maar dat hij zich nu meer los aan het maken is van zijn ouders/omgeving. Focus op autonomie dus, en het recht om domme dingen te doen. Als ouder heb je vanaf nu echt een andere rol tov je kind.
donderdag 9 november 2023 om 11:53
Ik herken dit wel een beetje bij mijn eigen.
Ik dacht laatst, we hebben natuurlijk wel '' corona-pubers'.
Op het moment dat ze zonder pap en mam de wereld in horen te gaan zaten ze thuis met isolatie en online lessen.
Ik denk dat er een groot aantal pubers is wat daar best wel last van heeft nu...
Maar dat is zomaar een hersenspinsel van mij.
Ik dacht laatst, we hebben natuurlijk wel '' corona-pubers'.
Op het moment dat ze zonder pap en mam de wereld in horen te gaan zaten ze thuis met isolatie en online lessen.
Ik denk dat er een groot aantal pubers is wat daar best wel last van heeft nu...
Maar dat is zomaar een hersenspinsel van mij.
donderdag 9 november 2023 om 12:00
Heel herkenbaar.Famke schreef: ↑09-11-2023 11:53Ik herken dit wel een beetje bij mijn eigen.
Ik dacht laatst, we hebben natuurlijk wel '' corona-pubers'.
Op het moment dat ze zonder pap en mam de wereld in horen te gaan zaten ze thuis met isolatie en online lessen.
Ik denk dat er een groot aantal pubers is wat daar best wel last van heeft nu...
Maar dat is zomaar een hersenspinsel van mij.
Geen idee hoe oud je kind is, maar rond de 20 en dit soort gedrag zou ik wel heel zorgelijk vinden.
Hulp voor ouders zelf is er maar weinig en zelden passend (helemaal als je kind 18+ is houdt het op) en voor de jongere is er alleen hulp als ze zelf willen.
donderdag 9 november 2023 om 12:37
Eens om breder te kijken.Dropdrop schreef: ↑09-11-2023 11:26Ik haak even in op dat 'driedubbele kracht': dat klinkt alsof je kind het psychisch heel heftig heeft. En jullie daarmee ook.
Kan het ook iets anders zijn dan puberteit? Kan er sprake zijn van bijvoorbeeld depressieve klachten?
Als het niet normaal voelt, zoek alsjeblieft hulp. Daar zijn therapeuten voor: om psychisch heftige tijden makkelijker te maken voor de betrokkenen. Wat de oorzaak ook is.
donderdag 9 november 2023 om 14:20
Natuurlijk begrijp ik prima hoe een gemiddelde tot stand komt en dat er dus uitschieters naar beneden en boven zijn.
Ik vind het opvallend als een kind dat 'volgens de boekjes' qua leeftijd aan het einde van de laatste (3e) fase zit (16-22 jaar), ineens gedrag laat zien dat bij de middenfase (14-16 jaar) hoort. Zoals beschreven in de quote in mijn openingspost zijn kinderen dan echt niet ineens 100% van de tijd volwassen en vallen ze heus nog wel eens terug in gedrag, maar als een kind dat onvolwassen gedrag in de middenfase nauwelijks liet zien is het op zijn minst opvallend als het op latere leeftijd ineens alsnog volop voorkomt.
Verder vroeg ik me vooral af of er bij zo'n 'uitschieter naar boven ten opzichte van het gemiddelde' vaker een onderscheid is tussen de lichamelijke en de mentale ontwikkeling. Ik ging er (wellicht ten onrechte) vanuit dat sommige kinderen vroeg zijn en andere kinderen laat, maar dat de lichamelijke ontwikkeling dan over het algemeen wel hand in hand gaat met de psychische ontwikkeling.
Ik vind het opvallend als een kind dat 'volgens de boekjes' qua leeftijd aan het einde van de laatste (3e) fase zit (16-22 jaar), ineens gedrag laat zien dat bij de middenfase (14-16 jaar) hoort. Zoals beschreven in de quote in mijn openingspost zijn kinderen dan echt niet ineens 100% van de tijd volwassen en vallen ze heus nog wel eens terug in gedrag, maar als een kind dat onvolwassen gedrag in de middenfase nauwelijks liet zien is het op zijn minst opvallend als het op latere leeftijd ineens alsnog volop voorkomt.
Verder vroeg ik me vooral af of er bij zo'n 'uitschieter naar boven ten opzichte van het gemiddelde' vaker een onderscheid is tussen de lichamelijke en de mentale ontwikkeling. Ik ging er (wellicht ten onrechte) vanuit dat sommige kinderen vroeg zijn en andere kinderen laat, maar dat de lichamelijke ontwikkeling dan over het algemeen wel hand in hand gaat met de psychische ontwikkeling.
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
donderdag 9 november 2023 om 14:23
Kijk! Dank je wel! Ik vind het geruststellend dat dit vaker voorkomt. Hier dus precies zo.Fleur48 schreef: ↑09-11-2023 09:50*knip*
Mijn kind was op de leeftijd dat volgens de boekjes de puberteit op zijn hevigst zou moeten zijn uitermate braaf en verantwoordelijk. Op de leeftijd dat kind inmiddels volwassen en verantwoordelijk gedrag had moeten vertonen was er geen land mee te bezeilen.
*knip*
Mag ik vragen hoe het verder is verlopen? Kunnen jullie inmiddels weer prima door één deur?
Heeft die 'geen land mee te bezeilen' fase lang geduurd? Nog tips die meer toegespitst zijn op 'volwassen' (oudere) pubers?
Aan de ene kant wil ik kind best in zijn/haar pubersopje gaar laten koken, maar aan de andere kant zie ik wel dat de maatschappij anders tegen een 14-jarige onverantwoordelijke puber aankijkt, dan tegen een volwassen puber. Er worden nu eenmaal andere dingen van een 'volwassene' verwacht. Natuurlijk heeft kind ook dan nog het recht om fouten te maken en uit de bocht te vliegen, maar de consequenties kunnen dan wel heel anders zijn en als ouders heb je dan ook niet altijd meer de mogelijkheden (rechten) om bij te sturen of in te grijpen.
originalheleen wijzigde dit bericht op 09-11-2023 16:53
49.63% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
donderdag 9 november 2023 om 14:37
Mijn zus begon pas met puberen toen ze 18 was. Het eerste weekend na haar 18e verjaardag kwam ze ineens niet meer thuis na het uitgaan. Ouders in alle staten, politie ingeschakeld, ieder ziekenhuis in een straal van 50 km gebeld, halve buurt ging zoeken. Want er moest wel iets verschrikkelijks zijn gebeurd met dat rustige, verantwoordelijke meisje dat zich altijd aan de afspraken hield.
En toen liep ze doodleuk 24 uur later naar binnen want tsja, ze was nu toch volwassen en dan mocht ze het zelf weten dus wat deed iedereen toch hysterisch? Zie mijn vader nog met bloeddoorlopen ogen van het wakker blijven en naast de telefoon zitten: “Moet ik jou nu serieus op je 18e nog gaan uitleggen waarom je zoiets niet kunt flikken?!”.
Dat was een heel pittig jaar voor het thuisfront. Zus leek ook echt een soort terugval te hebben. Heel kinderachtig met ‘Toen Lemoos dat flikte zeiden jullie…’. En dan zogenaamd niet snappen dat er een verschil is tussen wat je van een 13-jarige mag verwachten (toen ik hetzelfde flikte) en wat je van een 18-jarige mag verwachten. Was best zwaar voor mijn ouders en ik weet dat ze zich veel zorgen hebben gemaakt. Het is allemaal goed gekomen, zus heeft een hele puberteit in 12 maanden gepropt. Richting de 20 werd ze weer normaal aanspreekbaar en hervond ze haar inlevingsvermogen weer. Ik heb dat keurig volgens het boekje uitgesmeerd over meerdere jaren, met een langzame opbouw naar de meest gedenkwaardige momenten
. Met 17 was ik wel weer ‘op trek’ dat er werkbare afspraken waren te maken.
En toen liep ze doodleuk 24 uur later naar binnen want tsja, ze was nu toch volwassen en dan mocht ze het zelf weten dus wat deed iedereen toch hysterisch? Zie mijn vader nog met bloeddoorlopen ogen van het wakker blijven en naast de telefoon zitten: “Moet ik jou nu serieus op je 18e nog gaan uitleggen waarom je zoiets niet kunt flikken?!”.
Dat was een heel pittig jaar voor het thuisfront. Zus leek ook echt een soort terugval te hebben. Heel kinderachtig met ‘Toen Lemoos dat flikte zeiden jullie…’. En dan zogenaamd niet snappen dat er een verschil is tussen wat je van een 13-jarige mag verwachten (toen ik hetzelfde flikte) en wat je van een 18-jarige mag verwachten. Was best zwaar voor mijn ouders en ik weet dat ze zich veel zorgen hebben gemaakt. Het is allemaal goed gekomen, zus heeft een hele puberteit in 12 maanden gepropt. Richting de 20 werd ze weer normaal aanspreekbaar en hervond ze haar inlevingsvermogen weer. Ik heb dat keurig volgens het boekje uitgesmeerd over meerdere jaren, met een langzame opbouw naar de meest gedenkwaardige momenten
. Met 17 was ik wel weer ‘op trek’ dat er werkbare afspraken waren te maken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
