Kinderen
alle pijlers
laten jullie je baby wel eens huilen?
maandag 21 mei 2007 om 16:49
Ik zit een beetje met een probleempje denk ik...
Mijn zoon (morgen 1 maand oud precies) heeft zojuist gegeten en een schone luier gehad. Hij heeft een tijdje bij mij gelegen en nu ligt hij in z'n bedje. Ik wil ook eens even iets voor mezelf kunnen doen. Lees: de was, stofzuigen, internetten e.d.
Nu is hij aan het huilen terwijl er volgens mij echt niets aan de hand kan zijn.
Op de een of andere manier vind ik hem dan zielig en haal ik hem uit bed. Het gevolg is dan dat ik dus de hele middag met die kleine aan het rondbanjeren ben. Heel af en toe leg ik hem in de box, maar het duurt niet lang voordat hij dan weer begint te huilen.
Wat doen jullie? Laten jullie hem eventjes huilen totdat hij in slaap valt? Of halen jullie 'm eruit?
Mijn zoon (morgen 1 maand oud precies) heeft zojuist gegeten en een schone luier gehad. Hij heeft een tijdje bij mij gelegen en nu ligt hij in z'n bedje. Ik wil ook eens even iets voor mezelf kunnen doen. Lees: de was, stofzuigen, internetten e.d.
Nu is hij aan het huilen terwijl er volgens mij echt niets aan de hand kan zijn.
Op de een of andere manier vind ik hem dan zielig en haal ik hem uit bed. Het gevolg is dan dat ik dus de hele middag met die kleine aan het rondbanjeren ben. Heel af en toe leg ik hem in de box, maar het duurt niet lang voordat hij dan weer begint te huilen.
Wat doen jullie? Laten jullie hem eventjes huilen totdat hij in slaap valt? Of halen jullie 'm eruit?
maandag 21 mei 2007 om 17:06
Hoi Eefje,Toen mijn dochter zo oud was, wilde ze ook niet in bed liggen. Ze wou bij mij zijn of bij papa en af en toe lag ze in de box te 'spelen' . Laten huilen kon ik niet over mijn hart verkrijgen. En nog steeds niet trouwens.Mijn ervaring is (maar dat zal per baby verschillen ben ik bang) dat je het 'zonder jou zijn' langzaam moet opbouwen. De eerste maanden heb ik dus veel met haar rondgelopen, heeeeeel veel vastgehad. In slaap vallen deed ze ook altijd bij mij. Naarmate ze wat ouder werd, kon ik haar wat langer in d ebox leggen. Ik vond 3 maanden echt een keerpunt. Vanaf toen werd het (of zij) wat makkelijker. nu is ze 7 maanden en huilt ze nauwelijks. Alleen zo tussen 5 en 6 is ze wat jengelig. Doe vooral waar jij je goed bij voelt. Als jij je zoon niet wilt laten huilen moet je fdat vooral niet doen, daar wordt je alleen maar gefrustreerd van.Succes!!
maandag 21 mei 2007 om 17:08
Hoi Eefje ik denk dat dit een 'probleem' is waar veel jonge moeders mee te maken hebben. Ik heb ook een zoontje van anderhalve maand en af en toe weet ik dus ook echt niet waarom hij huilt. Hij heeft dan, net als jou zoontje, alles gehad en dan huilt ie toch nog.
Meestal als ik weet dat hij geen krampjes heeft, geen boertje meer dwarszit etc. dan laat ik hem 15. min. uiterlijk huilen als het dan of erger wordt of niet stopt dan houdt ik hem toch maar bij me of zet ik hem in de wipper of draagzak zodat je hem kan 'meeslepen' en toch nog iets kan doen ondertussen.
Mijn zoontje ligt op dit moment ook bij mij op de slaapkamer zodat ik elke keer niet naar beneden moet lopen als ik zijn speen weer eens in zijn mond moet doen, en hij slaapt dus nu ook heerlijk op mijn bed (eindelijk na 45 min.;))
Meestal als ik weet dat hij geen krampjes heeft, geen boertje meer dwarszit etc. dan laat ik hem 15. min. uiterlijk huilen als het dan of erger wordt of niet stopt dan houdt ik hem toch maar bij me of zet ik hem in de wipper of draagzak zodat je hem kan 'meeslepen' en toch nog iets kan doen ondertussen.
Mijn zoontje ligt op dit moment ook bij mij op de slaapkamer zodat ik elke keer niet naar beneden moet lopen als ik zijn speen weer eens in zijn mond moet doen, en hij slaapt dus nu ook heerlijk op mijn bed (eindelijk na 45 min.;))
maandag 21 mei 2007 om 17:12
Hoi Eefje,
Mijn dochtertje wordt volgende maand een jaar en kan inmiddels heel goed zelf spelen en valt vanzelf in slaap als ik haar in bed leg. Toen ze zo oud was als jouw zoontje was dat echt heel anders. Wij hebben toen heel wat met haar afgesjouwd omdat ze bijna altijd huilde als we haar even neerlegden. We hebben haar nooit lang laten huilen omdat we het gevoel hadden dat ze er behoefte aan had om bij ons te zijn. Pas toen ze zelf een beetje kon spelen kon ze even in de box liggen en het duurde ook wel even voordat ze vanzelf in slaap viel. Zo'n klein kindje van een paar weken oud wil het liefst veel bij je zijn. Dat gaat nogal ten koste van je huishouden maar het gaat vanzelf weer over.
Als je toch iets aan het huishouden wilt doen zonder hem te laten huilen kun je hem in een draagdoek of draagzak dragen .
Mijn dochtertje wordt volgende maand een jaar en kan inmiddels heel goed zelf spelen en valt vanzelf in slaap als ik haar in bed leg. Toen ze zo oud was als jouw zoontje was dat echt heel anders. Wij hebben toen heel wat met haar afgesjouwd omdat ze bijna altijd huilde als we haar even neerlegden. We hebben haar nooit lang laten huilen omdat we het gevoel hadden dat ze er behoefte aan had om bij ons te zijn. Pas toen ze zelf een beetje kon spelen kon ze even in de box liggen en het duurde ook wel even voordat ze vanzelf in slaap viel. Zo'n klein kindje van een paar weken oud wil het liefst veel bij je zijn. Dat gaat nogal ten koste van je huishouden maar het gaat vanzelf weer over.
Als je toch iets aan het huishouden wilt doen zonder hem te laten huilen kun je hem in een draagdoek of draagzak dragen .
maandag 21 mei 2007 om 17:23
maandag 21 mei 2007 om 18:07
Hoi Eefje,
Wij hebben ook de Ria Blom methode van Rust en Regelmaat toegepast. Onze dochter had dit echt nodig. Zodra ze in haar bedje lag begon ze te huilen. Eerst hebben wij het 's avonds toegepast en dat ging prima (kost wel veel energie en uithoudingsvermogen... het gaat je wel aan het hart als je kindje zo huilt), maar wij hebben het overdag eerst niet toegepast (vraag me niet waarom) en dat ging dus iedere keer fout. Later toen ze 2 maanden was en we ook overdag Ria Blom deden ging het direct een stuk beter. Ze is nu 8 maanden en het gaat harstikke goed.
Sommige kindjes huilen nu eenmaal om in slaap te komen. Het heeft ook grotendeels met de leeftijd te maken. Het gaat steeds een stukje beter. Eerst werd ze huilend wakker en nu begint ze te kletsen en te spelen met haar knuffel...
Nu merk ik dat ze me uitprobeert... de dikke boef. Laatst was ze ziek en begon ze te huilen als ze op bed lag (krijsen), dus probeerde ik haar te troosten... en dat ging goed. Nu ze weer wat beter is is ze me aan het uittesten. Krijsen tot en met... haar uit bedje gehaald, direct stil, wilde haar weer op bed leggen en zodra ze ook maar boven haar bedje hing... krijsen. Ik naar ons bed om wat te zingen en te knuffelen...begon boef direct te kletsen (dadadada).. dus....direct weer in haar bedje... weer krijsen, maar toen heb ik haar echt laten razen...
Suc6 Eef.. en het wordt echt beter, wat al eerder gezegd is... met 3 maanden is er ook een ommekeer.
Wij hebben ook de Ria Blom methode van Rust en Regelmaat toegepast. Onze dochter had dit echt nodig. Zodra ze in haar bedje lag begon ze te huilen. Eerst hebben wij het 's avonds toegepast en dat ging prima (kost wel veel energie en uithoudingsvermogen... het gaat je wel aan het hart als je kindje zo huilt), maar wij hebben het overdag eerst niet toegepast (vraag me niet waarom) en dat ging dus iedere keer fout. Later toen ze 2 maanden was en we ook overdag Ria Blom deden ging het direct een stuk beter. Ze is nu 8 maanden en het gaat harstikke goed.
Sommige kindjes huilen nu eenmaal om in slaap te komen. Het heeft ook grotendeels met de leeftijd te maken. Het gaat steeds een stukje beter. Eerst werd ze huilend wakker en nu begint ze te kletsen en te spelen met haar knuffel...
Nu merk ik dat ze me uitprobeert... de dikke boef. Laatst was ze ziek en begon ze te huilen als ze op bed lag (krijsen), dus probeerde ik haar te troosten... en dat ging goed. Nu ze weer wat beter is is ze me aan het uittesten. Krijsen tot en met... haar uit bedje gehaald, direct stil, wilde haar weer op bed leggen en zodra ze ook maar boven haar bedje hing... krijsen. Ik naar ons bed om wat te zingen en te knuffelen...begon boef direct te kletsen (dadadada).. dus....direct weer in haar bedje... weer krijsen, maar toen heb ik haar echt laten razen...
Suc6 Eef.. en het wordt echt beter, wat al eerder gezegd is... met 3 maanden is er ook een ommekeer.
maandag 21 mei 2007 om 18:14
Mijn dochter is twee en ik heb haar nooit laten huilen...
Resultaat; Ze valt nog steeds vaak moeilijk in slaap en slaapt nog regelmatig bij ons in bed.
Volgens veel mensen een ramp. Volgens mij soms ook.
Maar meestal niet.
Er komen nog genoeg nare dingen in haar leven en zolang ik haar leventje nu zo prettig kan maken doe ik dat met liefde.
Heb ik nu een verwent kreng in huis?
In tegendeel. Mijn dochter heeft nooit een jengelbui en is het meest opgeruimde karakter dat je je voor kan stellen.
Volg je gevoel. Als jij het aankan om je kind te laten huilen zal dit meestal op de lange termijn positief uitpakken wat slapen betreft.
Wij konden dit echter niet.
Resultaat; Ze valt nog steeds vaak moeilijk in slaap en slaapt nog regelmatig bij ons in bed.
Volgens veel mensen een ramp. Volgens mij soms ook.
Maar meestal niet.
Er komen nog genoeg nare dingen in haar leven en zolang ik haar leventje nu zo prettig kan maken doe ik dat met liefde.
Heb ik nu een verwent kreng in huis?
In tegendeel. Mijn dochter heeft nooit een jengelbui en is het meest opgeruimde karakter dat je je voor kan stellen.
Volg je gevoel. Als jij het aankan om je kind te laten huilen zal dit meestal op de lange termijn positief uitpakken wat slapen betreft.
Wij konden dit echter niet.
maandag 21 mei 2007 om 18:37
Ik heb geen ervaring, op een enkele keer na dan, maar dat was te overzien.
Als mijn zoontje huilde zonder reden, deed ik 'm in de draagdoek (de Combi cotti). ik had m'n handen vrij voor bepaalde klusjes (lees : internetten ) en mijn zoontje was rustig.
Deze draagdoek ik ook zo handig dat je er een hangmatje van kunt maken in de box, dat vinden veel baby's ook fijn.
En omdat je van te voren niet weet op zoiets bij jou en je baby past, heb ik deze draagdoek via Marktplaats gekocht. Scheelt de helft.
Wie weet is het iets voor je?
Succes en geniet van je kleintje!
Als mijn zoontje huilde zonder reden, deed ik 'm in de draagdoek (de Combi cotti). ik had m'n handen vrij voor bepaalde klusjes (lees : internetten ) en mijn zoontje was rustig.
Deze draagdoek ik ook zo handig dat je er een hangmatje van kunt maken in de box, dat vinden veel baby's ook fijn.
En omdat je van te voren niet weet op zoiets bij jou en je baby past, heb ik deze draagdoek via Marktplaats gekocht. Scheelt de helft.
Wie weet is het iets voor je?
Succes en geniet van je kleintje!
maandag 21 mei 2007 om 19:05
Je moet je kindje ook de ruimte geven om in slaap te vallen. Ik haalde mijn zoon (20 weken) ook uit bed als hij huilde. Op een gegeven moment Ria Blom toegepast en het werkte bij hem geweldig. Je kindje moet de prikkels kunnen verwerken die binnenkomen. Wanneer jij na 2 minuten huilen boven de wieg hangt, kan het zijn dat je hem daarvoor te weinig ruimte geeft.
maandag 21 mei 2007 om 19:13
Ik heb mijn dochter nooit laten huilen, nog geen 5 minuten, hoogstens even voor het in slaap vallen. Ze is nu 13 maanden en ze slaapt prima, valt zelf in slaap in haar eigen bed en ze huilt vrijwel nooit.
Er is áltijd iets aan de hand als een baby langer dan 5 minuten huilt, het enige wat je bereikt met een baby lang laten huilen is dat ze het op een gegeven moment van pure machteloosheid opgeven naar mijn idee. De boodschap is immers duidelijk, wat ik ook doe, mama komt niet. En die boodschap wil ik mijn kind niet meegeven. Ik heb weleens het idee dat die hele Ria Blom methode daarop is gebaseerd, je kind zo snel mogelijk leren dat het op zijn kop kan gaan staan, maar dat mama toch niet komt.
Mijn dochter mág mij uitproberen. Ze weet dat áls ze huilt ik binnen 2 minuten bij haar bed sta omdat ik dat altijd gedaan heb en het is voor haar dus niet nodig om dat uit te proberen. En dat doet ze dus ook niet.
Voor degene die zei dat haar kind haar uitprobeerde omdat hij stopte met huilen als ze hem oppakte: dat is toch normaal? Ookal heeft zo'n kind geen pijn, hij wil bij mama zijn en als mama er is is er geen reden meer om te huilen.
Er is áltijd iets aan de hand als een baby langer dan 5 minuten huilt, het enige wat je bereikt met een baby lang laten huilen is dat ze het op een gegeven moment van pure machteloosheid opgeven naar mijn idee. De boodschap is immers duidelijk, wat ik ook doe, mama komt niet. En die boodschap wil ik mijn kind niet meegeven. Ik heb weleens het idee dat die hele Ria Blom methode daarop is gebaseerd, je kind zo snel mogelijk leren dat het op zijn kop kan gaan staan, maar dat mama toch niet komt.
Mijn dochter mág mij uitproberen. Ze weet dat áls ze huilt ik binnen 2 minuten bij haar bed sta omdat ik dat altijd gedaan heb en het is voor haar dus niet nodig om dat uit te proberen. En dat doet ze dus ook niet.
Voor degene die zei dat haar kind haar uitprobeerde omdat hij stopte met huilen als ze hem oppakte: dat is toch normaal? Ookal heeft zo'n kind geen pijn, hij wil bij mama zijn en als mama er is is er geen reden meer om te huilen.
maandag 21 mei 2007 om 19:22
Voor mijn dochter was en is Ria Blom de perfecte methode. Het gaat mij er niet om dat ik mijn dochter geen aandacht wil schenken... maar ze moet wel leren dat er een tijd van spelen is en een tijd van slapen. Het is altijd leuker om bij papa en mama te zijn, dan alleen in bedje liggen.
Toen wij Rust en Regelmaat niet toepasten was onze pop de hele dag aan het huilen (er kon geen lachje van af), ze was altijd moe... met rust en regelmaat kwam ook de lol voor haar. Want als ze wakker is dan is ze uitgerust en kan ze naar hartelust spelen. Maar iedereen doet het weer anders, maar er is in mijn ogen echt een tijd van spelen en een tijd van slapen. Nu is ook haar bedje een leuk plekje waar ze ook kan spelen als ze wakker is. Maar e.e.a. is ook per kindje verschillend. Er is geen kind hetzelfde....:)
En het gaat echt niet om mezelf... het liefst heb ik haar 24 uur per dag om me heen... maar ja dat kan nu eenmaal niet.
maandag 21 mei 2007 om 19:26
Ik vind je wel erg generaliserend. In het geval van mijn zoon gaat absoluut niet op dat er altijd iets aan de hand is wanneer hij langer dan 5 minuten huilt, zeker toen hij nog maar een maand oud was. Het is gewoon een klein blerbekje.
Tegenwoordig is het wel een heeeeeel stuk minder moet ik wel zeggen. Ook hier gold dat de 12 weken grens wonderen bracht.
maandag 21 mei 2007 om 19:31
Met rust en regelmaat heb ik ook totaal geen moeite hoor, is voor sommige kinderen hard nodig (of voor sommige ouders). Met een kind op tijd in zijn of haar bedje leggen als je ziet dat het moe is ook niet. En met 10 minuutjes huilen als je weet dat je kind gaat slapen ook niet.
Maar een kind van een paar weken oud 3 kwartier of een uur laten huilen, dat vind ik zielig, gemeen en onnodig.
Ik snap die moderne drang niet zo om kinderen zo snel mogelijk 'zelfstandig' (zelf slapen, alleen, in een eigen kamer, in een eigen bed) te krijgen en in een ritme te krijgen.
Maar een kind van een paar weken oud 3 kwartier of een uur laten huilen, dat vind ik zielig, gemeen en onnodig.
Ik snap die moderne drang niet zo om kinderen zo snel mogelijk 'zelfstandig' (zelf slapen, alleen, in een eigen kamer, in een eigen bed) te krijgen en in een ritme te krijgen.
maandag 21 mei 2007 om 19:48
Dat ben ik wel met je eens. Maar je maakt ineens wel een sprong wat betreft tijd. In je ene posting heb je het over 5 minuten, in je volgende posting over 3 kwartier tot een uur. Ik zou mijn kind ook nooit zolang laten huilen. Zeker nu niet, want dan weet ik ook dat er wat is. Mijn zoon heb ik de eerste weken echter wel eens een half uur laten huilen, omdat hij blijkbaar ergens doorheen moest waar ik hem niet bij kon helpen. Tegenwoordig huilt hij maximaal 5 minuten voor hij gaat slapen.
maandag 21 mei 2007 om 22:14
Hoi,
Toen mijn dochter 1 maand was kon ik haar niet laten huilen. Zo'n klein hummeltje. De verandering kwam idd. met drie maanden. Ze huilde een stuk minder en als ze eens huilde in bed liet ik haar wel ongeveer 10 minuten liggen.
Haar bedje is voor haar een fijne plek. Ik ga ook niet 3 kwartier in bed liggen in een donkere kamer als ik niet kan slapen. Nu is ze 19 maanden en huilt bijna nooit als ze naar bed gaat. Als ik aan haar vraag of ze naar bed wil als het tijd is, zegt ze ja.
Maar met 1 maand had mijn dochter ook nog geen vast ritme. Dat kwam ook pas rond 3,4 maanden. En tot die tijd gaf zij aan wat ze nodig had. Ik vond veel rust toen we besloten om haar te volgen ipv. haar zo snel mogelijk en zoveel mogelijk in bed te laten liggen.
Ik raad je aan om goed te kijken naar je kindje. Dan leer je zien wanneer hij moe is of dat er iets anders aan de hand is. En doe wat jij denkt dat goed is.
Groetjes
Toen mijn dochter 1 maand was kon ik haar niet laten huilen. Zo'n klein hummeltje. De verandering kwam idd. met drie maanden. Ze huilde een stuk minder en als ze eens huilde in bed liet ik haar wel ongeveer 10 minuten liggen.
Haar bedje is voor haar een fijne plek. Ik ga ook niet 3 kwartier in bed liggen in een donkere kamer als ik niet kan slapen. Nu is ze 19 maanden en huilt bijna nooit als ze naar bed gaat. Als ik aan haar vraag of ze naar bed wil als het tijd is, zegt ze ja.
Maar met 1 maand had mijn dochter ook nog geen vast ritme. Dat kwam ook pas rond 3,4 maanden. En tot die tijd gaf zij aan wat ze nodig had. Ik vond veel rust toen we besloten om haar te volgen ipv. haar zo snel mogelijk en zoveel mogelijk in bed te laten liggen.
Ik raad je aan om goed te kijken naar je kindje. Dan leer je zien wanneer hij moe is of dat er iets anders aan de hand is. En doe wat jij denkt dat goed is.
Groetjes
maandag 21 mei 2007 om 22:24
Wij hebben sinds een paar weken ons tweede kindje en tot nu toe wil hij overdag nog niet regelmatig slapen (terwijl hij wel moe is). Ik probeer het wel na ongeveer drie kwartier wakker en laat hem dan wel even huilen. Soms valt hij in slaap en soms gaat het jengelen over in hard huilen. Dan haal ik hem uit bed. Soms kan dat niet gelijk, omdat ik bezig ben met onze oudste. En andersom komt nu dus ook voor.
Dus ja, ik laat onze kinderen wel eens even huilen. Soms om ze de rust te gunnen en soms omdat we onze handen vol hebben.
Ik ben van mening dat kinderen vanaf ongeveer een jaar zeker wel uitproberen en wij gaan daar niet gelijk op in. Onze oudste heeft bij het naar bed gaan nog zoveel aan haar hoofd dat ze toch wel een uur met periodes kan jengelen voordat ze rust heeft gevonden. Als wij steeds naar haar toe gaan, begint het verhaal weer opnieuw. Niet bevoordelijk voor haar dus.
Dus ja, ik laat onze kinderen wel eens even huilen. Soms om ze de rust te gunnen en soms omdat we onze handen vol hebben.
Ik ben van mening dat kinderen vanaf ongeveer een jaar zeker wel uitproberen en wij gaan daar niet gelijk op in. Onze oudste heeft bij het naar bed gaan nog zoveel aan haar hoofd dat ze toch wel een uur met periodes kan jengelen voordat ze rust heeft gevonden. Als wij steeds naar haar toe gaan, begint het verhaal weer opnieuw. Niet bevoordelijk voor haar dus.
dinsdag 22 mei 2007 om 11:58
Je hebt Ria Blom (Nederlands) die boeken en folders heeft geschreven, en wat ik ook gelezen heb is Tracy Hogg (Amerikaans, soms iets andere kijk maar ik vind het boek leuker) en haar boek 'Wat je baby vertelt'.
Ria heeft geschreven 'Regelmaat en inbakeren', maar ook zonder dat je inbakeren gebruikt kun je het toepassen, ik vind ze wel wat op elkaar lijken verder. (Google ook maar op ze of ga naar de bieb).
Het gaat er kortweg om dat je niet in een schema hoeft te proppen of juist achter de feiten aanloopt steeds maar dat je een 'vast' (want het veranderd steeds na een tijd) ritme vindt en ik moet zeggen het is een prettige methode waar bij je ook goed naar je kind leert luisteren/kijken. Het gaat er oa om dat je je kind wakker in bed legt bij de eerste tekenen van vermoeidheid.
Heeft hier ook goed geholpen maar ja ook hier na 3 mnd ging het sowieso beter omdat eerst die vervelende krampjes steeds voor onrust zorgden. Voor die tijd ging ik er gewoon vanuit dat het vast wel een keer over zou gaan en ik er vooral voor mijn kind moest zijn. Nu kun je nog wel internetten met kind in draagdoek gelukkig :P
En later hebben we ook wat laten huilen, maar dat staat ook allemaal in ie boeken hoe en wat. En dan heb je ook nog 'Lekker slapen zonder huilen', ook een methode, maar dat boek heb ik niet gelezen en ik weet niet van wie die is.
Ria heeft geschreven 'Regelmaat en inbakeren', maar ook zonder dat je inbakeren gebruikt kun je het toepassen, ik vind ze wel wat op elkaar lijken verder. (Google ook maar op ze of ga naar de bieb).
Het gaat er kortweg om dat je niet in een schema hoeft te proppen of juist achter de feiten aanloopt steeds maar dat je een 'vast' (want het veranderd steeds na een tijd) ritme vindt en ik moet zeggen het is een prettige methode waar bij je ook goed naar je kind leert luisteren/kijken. Het gaat er oa om dat je je kind wakker in bed legt bij de eerste tekenen van vermoeidheid.
Heeft hier ook goed geholpen maar ja ook hier na 3 mnd ging het sowieso beter omdat eerst die vervelende krampjes steeds voor onrust zorgden. Voor die tijd ging ik er gewoon vanuit dat het vast wel een keer over zou gaan en ik er vooral voor mijn kind moest zijn. Nu kun je nog wel internetten met kind in draagdoek gelukkig :P
En later hebben we ook wat laten huilen, maar dat staat ook allemaal in ie boeken hoe en wat. En dan heb je ook nog 'Lekker slapen zonder huilen', ook een methode, maar dat boek heb ik niet gelezen en ik weet niet van wie die is.
dinsdag 22 mei 2007 om 12:13
Of ik ze wel eens heb laten huilen? Ja. Maar niet laten krijsen. Op een gegeven moment leer je je kind beter kennen en hoor je aan het huiltje of er wel of niet wat is. Mijn kinderen hadden echt jengelhuiltjes, verdrietige huiltjes en boze huiltjes (lees: krijsen). De jengelhuiltjes waren echt de huiltjes waarmee ze in slaap kwamen, soms was het zelfs of ze dat geluid maakten om zichzelf te horen en meer niet. Dan sliepen ze ook binnen tien minuten, een kwartier. Krijsen betekende dat er iets was, en verdrietige huiltjes vereisen uiteraard ook aandacht. Het klinkt misschien allemaal raar als ik het zo nalees, maar gezien het feit dat huilen voor een baby de enige manier is om zich te uiten, hoef je als ouder m.i.niet bij ieder huiltje meteen naast je kind te staan, soms kun je je kind daarmee juist afhouden van het in slaap vallen. Het heeft gewoon tijd nodig om je kind te leren kennen en te weten wanneer je aanwezigheid nodig is. Maar als je het niet vertrouwt of je je er niet prettig bij voelt, gewoon gaan kijken en op dat moment beslissen of je je kind oppakt of niet.
dinsdag 22 mei 2007 om 12:38
aha! Ik zal eens ff langs de bieb gaan voor die boeken!
Nu ook... meneer heeft gegeten, hij heeft een schone luier, maar wil toch niet slapen. Hij is nu aan het huilen. En ik weet gewoon dat zodra ik z'n kamertje binnenloop het huilen accuut stopt. Kortom, er is dus niks aan de hand, hij wil gewoon naar beneden, bij mij op schoot zitten.
Zou je 'm dan ook uit bed halen?
Nu ook... meneer heeft gegeten, hij heeft een schone luier, maar wil toch niet slapen. Hij is nu aan het huilen. En ik weet gewoon dat zodra ik z'n kamertje binnenloop het huilen accuut stopt. Kortom, er is dus niks aan de hand, hij wil gewoon naar beneden, bij mij op schoot zitten.
Zou je 'm dan ook uit bed halen?