laten jullie je baby wel eens huilen?

eefje, het consultatiebureau heeft de boekjes vaak ook in verkorte vorm. Ik mocht ze ook lenen van hun.

aha! Ik zal eens ff langs de bieb gaan voor die boeken!

Nu ook... meneer heeft gegeten, hij heeft een schone luier, maar wil toch niet slapen. Hij is nu aan het huilen. En ik weet gewoon dat zodra ik z'n kamertje binnenloop het huilen accuut stopt. Kortom, er is dus niks aan de hand, hij wil gewoon naar beneden, bij mij op schoot zitten.

Zou je 'm dan ook uit bed halen?

1 maand oud zei je toch? Bij mijn weten hebben beebs dan nog geen idee van actie-reactie. Lijkt mij eerder dat hij huilt omdat hij behoefte heeft aan jouw nabijheid.In slaap vallen moeten die kleintjes ook leren. Tot een half jaar kan je baby's niet verwennen toch?



Zoon hier is vier maanden, en ik laat hem echt niet huilen (geloof 3 keer gedaan, dat ik het echt niet meer wist, maar ik ben daar niet zo geschikt voor). Hij had ook moeite met in slaap vallen. Ik ben toen hij een paar weken was begonnen met naast zijn bedje te zitten en mijn hand op zijn hoofdje te leggen tot hij sliep. Toen dat goed ging ben ik daar mee gestopt, legde ik hem gewoon in bed, gaf hem een dikke knuffel en bleef in zijn kamertje rommelen. Als hij echt ging huilen aaide ik hem dan nog even over zijn koppie (zei niets meer) en gaf hem zijn fopspeen. Ja dat koste tijd, maar ik heb nu een beeb die ik in bed leg en die zonder morren gaat slapen of gezellig gaat kletsen. Soms jengelt hij wel een beetje, maar dat mag, zolang het niet echt overgaat in huilen. Gaat hij wel echt huilen, dan is 1 keer terug lopen voor de fop over het algemeen genoeg. (zit me net te bedenken dat dit al een week niet meer gebeurt is, hij lijkt genoeg te hebben van zijn fop). En een enkele keer heeft hij nog wat hulp nodig om in slaap te vallen, meestal als hij niet lekker is, als hij in een vreemde omgeving ligt (niet altijd) of als hij te lang wakker is geweest. Voor mij werkte dit heel erg goed, ik vind vier maanden (en een maand helemaal) te klein om te laten huilen zonder troosten.



Wil je wel meegeven dat als je ergens voor kiest, hou dat dan ook vol. Lijkt mij heel onduidelijk als je iedere dag iets anders probeert, en dan kom je er ook niet achter wat voor jullie werkt.

Wij hadden die boekjes ook van het CB geleend. Ideaal. En net wat eerder is gezegd.. je moet je kindje leren kennen.. dan leer je de huiltjes wel. Af en toe zijn het gewoon dikke boefjes....



Ik heb overigens de eerste 3 maanden heel veel geknuffeld met mijn meisje hoor. Ze wilde geen speen, maar wel mijn pink. Ze had een enorme zuigbehoefte en die hebben we gegeven door te "pinken". Soms wel uren achter elkaar... en daar kijk ik nu met een heel fijn gevoel op terug. Nu wil ze eigenlijk niet meer knuffelen... alleen maar spelen en keten en ach dan mis je dat gevoel van "pinken" nog wel eens zucht.

Ik hoor altijd wel of het een 'ik ben moe en ga zometeen binnen 5 minuten slapen'-jengeltje of een 'hallo, ik wil hier niet liggen en ik ga ook niet slapen want ik wil naar mijn mama'-huil is. Ik laat m'n kinderen niet in bed huilen als ik niet het idee heb dat het snel voorbij gaat zijn. Zelfs m'n zoontje van 16 maanden niet.



Een pasgeboren baby heeft behoeftes en ik volg die wel op. Alleen huilen in bed druist tegen mijn gevoel in.



Leg je 'm niet te laat op bed? Dus bij eerste tekenen van vermoeidheid op bed leggen, dan kan ie zich misschien makkelijker overgeven aan de slaap.

Ria Blom, inbakeren enzo is niks voor mij maar kan ook werken bij sommigen. Maar hier nog niet nodig geweest bij de eerste 2.



Succes!

Heb 'm toch maar uit z'n bedje gehaald. Hij ligt nu bij mij te tutten.

Kennelijk vind ie dat wel gezellig zo:D

Heb je al een draagdoek? Misschien is dat voor jullie wel een fijne oplossing. Lekker bij je en jij toch je handen vrij!

Ach, weet je wat het is, moeders doen het toch nooit goed ;); laat je je kind huilen, dan ben je een ontaarde moeder. Pak je m meteen op, dan maak je er een verwend nest van. Blijf je werken na de zs, dan ben je egoistisch. Breng je je kind ook nog eens naar de crache, dan heb je het helemaal gevreten. Thuisblijven? Dan ben je lui! Waarom heb je dan uberhaupt een studie gevolgd? Geef je langer als 6 maanden bv? Dan je van de maffia. Geef je meteen na de geboorte fv, dan ben je zooooo slecht!



Iedereen heeft altijd een mening over anderen. Maar niet 1 kindje is het zelfde en ook wij moeders zijn allemaal anders. Er zijn kinderen die het geweldig doen op Ria Blom (de mijne bijv), maar ik ken er ook genoeg die de hele dag worden rondgedragen in een draagdoek en de hele dag door hazeslaapjes doen en kleine beetjes drinken. En weet je wat? Die kinderen worden ook groot! Hoera! :D



Mamarleen

Ik was toevallig van het weekend op kraamvisite en ontdekte daar weer iets dat bij mijn eigen zoontje fantastisch hielp om in slaap te komen en bij dit verse babietje ook weer. Is een heel praktische tip eigenlijk, niets te maken met methodes ofzo.



Ik liet mijn eigen zoon nooit huilen en ik volgde ruwweg de tips en trucs van Tracey Hogg op, maar iets wat ik uit mezelf ontdekte was het volgende: als babies nog jong zijn hebben ze op dat moment vlak voor ze in slaap vallen vaak last van een soort stuipjes, armen die gaan maaien, oogjes die weer openschieten, beentjes die wiebelen, mijn eigen zoontje fronste veel, kortom, er zit vaak veel onrust in het lijfje wat er voor mijn gevoel vaak op leek te duiden dat hij zich niet kon overgeven aan de slaap. Inbakeren staat me gevoelsmatig nogal tegen, maar ik wilde hem wel helpen om in slaap te komen en wat ik dus altijd deed bij de eerste tekenen van vermoeidheid was hem in de bocht van mijn arm nemen (Madonna houding van borstvoeden zeg maar) en dan streek ik met mijn vinger met zijn wenkbrauw mee, op het wenkbrauwbot vanaf zijn binnenste ooghoek in de richting van zijn slapen. Best stevig ook, ik zette er wel wat druk op. Daar begon ik mee omdat mijn zoontje zoveel fronste, het was een soort de fronsen eruit strijken zeg maar. Maar blijkbaar heeft dat een rustgevend effect, ik doe het nu nog bij mijn zoon is als hij onrustig slaapt of moeilijk in slaap komt en dan zie je die oogleden gewoon steeds zwaarder worden en kunnen ze hun oogjes niet meer open houden. Ik noem het altijd "helpen je oogjes dicht te krijgen".



Gek genoeg werkte het bij het babietje van mijn vriendin ook als een tierelier en ook andere babietjes heb ik op die manier in slaap gekregen. Is voor jezelf ook een rustgevende bezigheid, gewoon heel stilletjes de onrust eruit strijken en na een paar minuutjes voel je het hele lijfje ( vaak met een diepe babyzucht ook nog O+) in je armen ontspannen. Misschien heb je er wat aan.

fv, you've got mail:)

Ik heb mijn dochter vanaf haar geboorte altijd dicht bij me gehouden. Als het tijd was om te slapen legde ik haar in d'r "dagbedje", een wiegje in de huiskamer. Als ze 's avonds d'r laatste flesje kreeg ging ze daarna in d'r 'nachtbedje" en wij gingen ook naar bed. Tot 5 maanden heeft ze overdag in d'r dagbedje geslapen, daarna gingen de geluiden in de huiskamer toch overheersen en sliep ze overdag ook in d'r nachtbed, dat overigens 3 jaar bij ons op de slaapkamer heeft gestaan. Toen we gingen verhuizen was ze net 3 jaar en hebben we samen met haar d'r nieuwe kamer geverfd, kleuren gekozen, dekbed gekozen, mooi bed. Vanaf nacht 1 sliep ze prima in d'r eigen kamer. Ze is nooit huilerig geweest, sliep en slaapt altijd na maximaal 10 minuten in, ze is een opgewekte meid en is eigenlijk nooit lastig. Ik vond het ook niet prettig om zo'n klein wurm alleen in een bedje in een kamer op een andere verdieping dan waar ik was te laten slapen. Bij ons heeft onze "methode" goed uitgepakt, ik zou het zo weer doen.

Hoi Eefje,



http://www.debakermat.nl/



(boekje bestellen is sneller dan bieb denk ik...)





het boekje Regelmaat brengt Rust (dus de variant zonder inbakeren) had de kraamverzorgster bij haar en mocht ik lezen. Ik vond het meteen heel logisch allemaal en pas het nog toe. Mijn volgorde is wakker worden, verschonen, voeden, knuffelen, spelen en slapen, werkt nog steeds als een tierelier! 

Een voorbeeld van een van de principes is dat veel mensen denken dat regelmaat met de klok te maken heeft, maar het gaat juist om de volgorde van handelingen die steeds hetzelfde moet zijn, waardoor voor de baby een voorspelbaar patroon ontstaat en daardoor rust geeft. Het alleen in en op de zelfde plek (zn bedje, niet de box) in slaap vallen is ook belangrijk.



Maar ik zag dat je 1e vraag rond 5 uur smiddags gesteld is, en volgens mij is tussen 5 en 9/11 savonds voor elke baby 'huil/jengeltijd' dus da's vrij normaal lijkt me. En inderdaad rond 3 maanden was ook hier het huilen over het hoogtepunt heen. Hopelijk verlies je niet de moed hierdoor (want dan moet je nog 2 maanden) maar het is (helaas) zo om die tijd....



groetjes Alane

Grappig fashionvictim dat helpt bij mezelf ook Mijn vriend kwam ermee  (ik kom soms moeilijk in slaap) en eerst vond ik het een beetje maf maar het is inderdaad erg rustgevend als iemand dat bij je doet. Niet dat het elke keer nodig is hoor haha maar soms is het handig.