Kinderen
alle pijlers
mijn moeder was blij met dit gedicht (opgroeipijn)
zaterdag 12 november 2022 om 13:12
Dit is geschreven voor mensen die dit herkennen.
Het hoeft geen discussie aan te zwengelen ofzo.
Als iemand naar aanleiding van de tekst iets wil delen over waarom het iets beroert, of wat hij of zij in de tekst herkent, dan is dat fijn. Je mag ook over je eigen relatie met je ouders schrijven, als je daar veel energie in moet steken (of dat niet meer doet).
Het hoeft geen discussie aan te zwengelen ofzo.
Als iemand naar aanleiding van de tekst iets wil delen over waarom het iets beroert, of wat hij of zij in de tekst herkent, dan is dat fijn. Je mag ook over je eigen relatie met je ouders schrijven, als je daar veel energie in moet steken (of dat niet meer doet).
zaterdag 12 november 2022 om 13:17
Het is ook pijnlijk.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-11-2022 13:10
Ik vind het eigenlijk best wel kwetsend, al eindigt het “ goed “ .
Maar het is niet beschuldigend: wat ik over mijn eigen jeugd beschrijf, is de echo van mijn moeders jeugd die haar gemaakt heeft zoals ze is. Dus het erkent ook haar pijn.
Ik benoem wat er wordt doorgegeven als je je daar niet tegen verzet.
Het is makkelijker je behoefte aan bevestiging te blijven zoeken bij een ander als je al meer dan 60 jaar zo leeft. Als je snapt dat de pijn van niet bevestigd worden voorkomt dat je pijn wordt doorgegeven aan een volgende generatie, dan heb je toch iets goed gedaan, en dan is dat de beloning voor het zelf incasseren van pijn. Niet alle 70 plussers kunnen die stap nog maken.
Daarom deel ik dat mijn moeder wel meevecht tegen de patronen nu. Ik vind dat heel fijn, maar ook echt knap
zaterdag 12 november 2022 om 16:09
Gedicht begrijp ik. Maar dit plaatje???
En hoezo was je moeder blij met dit gedicht? Het is één grote aanklacht. Waar of niet, daar is toch niemand blij mee?
.
zaterdag 12 november 2022 om 16:30
Dat is ook knap. Sterkte TO.OudWijf schreef: ↑12-11-2022 13:17Het is ook pijnlijk.
Maar het is niet beschuldigend: wat ik over mijn eigen jeugd beschrijf, is de echo van mijn moeders jeugd die haar gemaakt heeft zoals ze is. Dus het erkent ook haar pijn.
Ik benoem wat er wordt doorgegeven als je je daar niet tegen verzet.
Het is makkelijker je behoefte aan bevestiging te blijven zoeken bij een ander als je al meer dan 60 jaar zo leeft. Als je snapt dat de pijn van niet bevestigd worden voorkomt dat je pijn wordt doorgegeven aan een volgende generatie, dan heb je toch iets goed gedaan, en dan is dat de beloning voor het zelf incasseren van pijn. Niet alle 70 plussers kunnen die stap nog maken.
Daarom deel ik dat mijn moeder wel meevecht tegen de patronen nu. Ik vind dat heel fijn, maar ook echt knap
zaterdag 12 november 2022 om 16:37
Moeder heeft geleerd mee te bewegen met dochter, vandaar het compliment naar dochter toe.
Als ze had aangegeven het gedicht kwetsend te vinden, had ze vast het verwijt gekregen "een stapje achteruit te hebben gedaan in het proces."
zaterdag 12 november 2022 om 16:53
zaterdag 12 november 2022 om 17:30
Mijn moeder moet helemaal niets. Ik heb geen verwachting van haar. Dit zijn dingen die ze nu anders doet dan vroeger, maar ik heb niet de macht iets af te dwingen.
Het moet uit haarzelf komen. Als ze het niet zou begrijpen, zou ze zichzelf niet kunnen inhouden, omdat het haar dan ontgaat wat ze aan het doen is. Het staat jullie vrij om er een zuur plasje over doen: ik snap niet welke bevrediging je dat geeft, maar mij raakt het niet.
Ik weet dat er mensen zijn die het herkennen; dat is genoeg.
Bedankt aan de mensen die begrijpen wat er staat, en dat melden.
zaterdag 12 november 2022 om 17:58
Maar goed, als het jou helpt. Prima toch.LuciFee2022 schreef: ↑12-11-2022 17:57Dat mensen het herkennen qua gedrag van ouders of gevoelens voor ouders, heeft toch helemaal niets te maken met een zo'n gedicht schrijven en dat aan ook je ouder gaan geven en dan echt denken dat iemand blij is met zo'n gedicht. Dat geloof je zelf toch niet?
zaterdag 12 november 2022 om 18:55
Natuurlijk wel!OudWijf schreef: ↑12-11-2022 17:30Mijn moeder moet helemaal niets. Ik heb geen verwachting van haar. Dit zijn dingen die ze nu anders doet dan vroeger, maar ik heb niet de macht iets af te dwingen.
Het moet uit haarzelf komen. Als ze het niet zou begrijpen, zou ze zichzelf niet kunnen inhouden, omdat het haar dan ontgaat wat ze aan het doen is. Het staat jullie vrij om er een zuur plasje over doen: ik snap niet welke bevrediging je dat geeft, maar mij raakt het niet.
Ik weet dat er mensen zijn die het herkennen; dat is genoeg.
Bedankt aan de mensen die begrijpen wat er staat, en dat melden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
