Moet ik me zorgen maken?

Fame schreef op 09 november 2007 @ 18:56:

Nu is hij 13 en heeft een nog bijna compleet puntgaaf melkgebit.

Wauw! Ik had op mijn 12e mijn eerste beugel al! Wat grappig zeg. Dat van die sterke tanden betwijfel ik eerlijk gezegd een beetje. ik was dan wel vroeg (ofzo) maar heb nu met mijn 26 jaar nog steeds maar 1 gaatje gehad.





@Jessica: alsof ie je gerust wil stellen! Wacht maar, voor je t weet heeft ie zijn mondje vól tanden hoor, kan heel snel gaan. hier van 11 maand tot nu (15,5 maand) heeft ie bijna zijn hele gebit gekregen.

Mijn zoontje wordt eind deze maand 1 jaar en tijgert ook. Hij kan wel op zijn knietjes zitten om vervolgens op zijn kont te gaan zitten en ook kleine stukjes kan hij op zijn knietjes, maar dan gaat hij over in tijgeren. Bij ons komt dat echt door het laminaat, daar glijdt hij op weg! Hebben jullie misschien ook laminaat? Hij trekt zich wel op en doet pasjes in de box langs de kant, maar dat doet ie pas sinds een paar weekjes. Sinds een maand trekt hij zich op. Wel kan hij al maanden op zijn beentjes staan als je hem neerzet en vasthoudt (toen was ie 6 maanden oud). En hij heeft ook maar 2 tandjes die heeft ie pas 1,5 maand en ze zijn nog pas voor de helft door. Dus daar zou ik me echt geen zorgen over maken. Sommigen hebben nog geeneen tand als ze een jaar zijn! En mijn zoon houdt ook geen beker vast, het is toch veel handiger als wij het doen! Hij houdt overigens wel zelf dingen vast hoor, maar als ik hem een fles geeft, dan wil hij graag in de armen genomen worden en de fles krijgen.



Misschien kun je aan je ouders en schoonouders vragen wanneer jullie gingen lopen, etc, vaak is dat toch wel een goede indicatie. En als je je echt zorgen maakt, kun je altijd de volgende afspraak bij het CB vragen of het kwaad kan dat hij ergens in achter loopt. Over die tandjes en die beker zou ik me geen zorgen maken (aannemende dat hij wel andere dingen vastpakt en er mee speelt). En dat nog niet optrekken: hij zal wel iets later gaan lopen dan gemiddeld. Ik heb weleens gelezen dat als ze lopen tussen de 12 en 18 maanden dat dat normaal is. Eerder is snel en later is langzaam. En pas als ze na 2 jaar niet lopen, gaan ze kijken wat er loos is (datzelfde geldt voor de tandjes overigens, maar je zoon heeft ze al, dus no worries).

Haha, ik lees net dat je zoontje een tand erbij krijgt en zich voorzichtig begint op te trekken. Dus nu hoef je je al helemaal geen zorgen meer te maken! Dat komt wel goed zo te horen!



Zelf had ik een aantal maanden terug een topic geopend of er meer kindjes waren die aan "rugschuiven" deden. Na een week ging mijn zoon alsnog tijgeren (hij was toen 8,5 maand). Ik had hem gewoon zijn sokken aangedaan, kon ie zich niet afzetten met zijn voetjes (gnagna). Boos dat hij werd, maar binnen een paar dagen ging hij tijgeren.

Hai,



Mijn dochter is nu bijna 20 maanden. Rond haar eerste verjaardag rolde ze rondjes om haar as en kon ze omrollen. Zitten kon ze wel, maar alleen als ze zelf werd neergezet, ze kon niet zelf gaan zitten. Een paar weken na haar verjaardag was ze ineens geinteresseerd in de wereld "iets verder weg" en begon ze te bilschuiven. Weer later ging ze zelf zitten. Zich optrekken en nu stapt ze aan de hand. Als ze het niet in ed gaten heeft kan ze aan 1 hand stappen, anders niet. Ze is traag daarin dus. Erg traag.

Haar fijne motoriek daarentegen is wel prima. Ze maakt puzzels en kan andere friemeldingen goed. Vindt ze ook erg leuk om te doen. Ook praat ze al behoorlijk vind ik. Ze heeft een grote woordenschat en zegt zinnetjes van 2 of 3 woorden.

Ze is nieuwsgierig, rustig en onderzoekend. Hoeft niet per se rond te rennen, maar onderzoekt de dingen die dicht bij zijn. En dat doet ze dan ook heel grondig.

Ieder kind doet het op zijn eigen manier. Ze zijn allemaal verschillend en zijn allemaal in iets anders goed.

Onze dochter ging vanaf het moment dat ze zich optrok tot haar knieen (wat jouw zoontje nu dus ook gedaan heeft) binnen een week of 2 staan, rond dezelfde tijd zitten uit zichzelf en nog week later kruipen.

Wel grappig dat hij dat nu dan ineens doet.



Ik heb laatste even meegespiekt op het briefje van het CB en met 12 maanden zouden ze normaal gesproken moeten tijgeren en met 15 maanden pas kruipen, met 12 maanden stond het staan er wel bij volgens mij maar een paak weken later zal vast niet heel vreemd zijn.



Nadeel van optrekken en staan, de blauwe plekken zijn nu bijna niet meer weg te denken. Leren gaat het vallen en opstaan is hier wel heel letterlijk.

pffffff....ik was niet echt bezorgd (heb hier al eerder mijn verhaal verteld), maar toch vind ik het wel fijn om hier te lezen dat er wel meer kindjes "traag" zijn...



Worden jullie soms ook zo gek van die mensen (lees: andere moeders of oma's) die vragen of je kind al kan....(vul zelf maar in) om dan vervolgens te gaan lopen pochen (schrijf je dat zo?) dat hún kind het al láng kan en ook nog eens maanden jonger is....ik word daar zo sch*jtziek van hè! Waarom altijd dat vergelijken?

En als we dan toch vergelijken...ik merk bv wel dat mijn zoontje op talig gebied weer vlot is, maar ja...dat valt zie je niet zo snel 1,2,3 in de winkel, hoeft ook niet, maar ik bedoel alleen te zeggen dat alle kinderen hun eigen ontwikkeling hebben. Prima toch!?

Tummytoe, ik stond echt perplex toen een vriendin aan mij vroeg of mijn zoon van toen 7 maanden nu nog niet kroop. Toen ik zei, dat ie dat nog niet deed (en dat vond ik echt niet raar, zou alleen maar vlot zijn), kreeg ik als antwoord dat ik me echt geen zorgen hoefte te maken en dat dit vast kwam omdat ie best stevig was. Grrr, ik vind haar verder hartstikke aardig, maar hallo we zijn vriendinnen, hou eens op met dat opbieden zeg! Bah!



Ze zeggen toch ook dat kindjes vaak of motorisch sterk zijn of sterk qua taalvaardigheid/spraak/fijne motoriek. Op het kdv van zoon hadden ze het over de motorisch sterke kinderen en de "slimme" kinderen die snel praten en snel met blokken spelen en puzzels snel oplossen. Daaronder schaarde ze mijn zoon. Kijk, dat vind ik dan weer leuk om te horen! Mijn zoon is nu 11,5 maand en zegt papa, mama, nee, boem (=bloem), boom, maum (=mauw) en een hoop andere vage klanken. Nu zijn deze woorden ook geen a.b.n., maar je kunt ze wel herkennen. Laatst keek ik naar een documentaire over wolven en toen ging ie zelfs de wolven nadoen (wat een grapjas!). En hij wijst alles aan, zwaait en klapt je tegemoet en vertelt compleet met vraagtekens en uitroeptekens hele verhalen in zijn eigen vage brabbeltaaltje. De lichtschakelaar (op de grond) weet hij te gebruiken en afstandsbedieningen zijn favoriet. Hij poetst onze tanden met de tandenborstel en borstelt met zijn borstel mijn haren en geeft ons "te eten" met zijn lepeltje. Dat vind ik dan weer hartstikke leuk! Dat kunnen die opschepmoeders over hun snelle kruipers dan lekker in hun broekzak steken. Duh! Alleen doe ik dat nooit, alleen als ik te enthousiast bent (zoals nu...sorry).



Ik had het van te voren niet gedacht, maar ik denk dat je kind altijd speciaal is voor jou (als moeder/vader). Bij elk nieuw ding wat ze doen, ben je enthousiast en vind je ze geweldig. Ik weet dat alles normaal is (de een sneller dan de ander) maar al trekt mijn zoon zich nu pas op, ik vind het toch heel speciaal en knap van hem!