Kinderen
alle pijlers
Motorische faalangst.
donderdag 24 september 2020 om 10:50
Hoi dames (en heren misschien 
) .
Sinds dat mijn dochter in groep 3 zit wil ze absoluut niet gymmen. Elke dag vraagt ze wanneer ze moet gaan gymmen en elke dag laat ze weten dat ze het niet wilt. Afgelopen maandag had ze smorgens al buikpijn van de spanning, want op maandag heeft ze altijd gymles. Later heb ik van de juf gehoord dat toen ze moesten gymmen, mijn dochter hard moest huilen. De gymmeester heeft haar toen aan de kant laten zitten, ze hoefde niet mee te doen.
Mijn dochter is een slimme meid die op school prima mee kan. Op sociaal vlak is ze wat minder sterk en ik merk dat ze wel eens flink onzeker kan zijn. Vandaar dat ik terecht kwam bij motorische faalangst. Ik denk en weet bijna wel zeker dat dat hier aan de hand is. Klinkt iemand dit bekend in de oren? Wat was voor jullie kind de oplossing? Ik ga sowieso de juf hier over aanspreken en vragen of ik binnen contact kan komen met de gymleraar. Ik vind het zo sneu...
) . Sinds dat mijn dochter in groep 3 zit wil ze absoluut niet gymmen. Elke dag vraagt ze wanneer ze moet gaan gymmen en elke dag laat ze weten dat ze het niet wilt. Afgelopen maandag had ze smorgens al buikpijn van de spanning, want op maandag heeft ze altijd gymles. Later heb ik van de juf gehoord dat toen ze moesten gymmen, mijn dochter hard moest huilen. De gymmeester heeft haar toen aan de kant laten zitten, ze hoefde niet mee te doen.
Mijn dochter is een slimme meid die op school prima mee kan. Op sociaal vlak is ze wat minder sterk en ik merk dat ze wel eens flink onzeker kan zijn. Vandaar dat ik terecht kwam bij motorische faalangst. Ik denk en weet bijna wel zeker dat dat hier aan de hand is. Klinkt iemand dit bekend in de oren? Wat was voor jullie kind de oplossing? Ik ga sowieso de juf hier over aanspreken en vragen of ik binnen contact kan komen met de gymleraar. Ik vind het zo sneu...
donderdag 24 september 2020 om 10:52
donderdag 24 september 2020 om 10:53
donderdag 24 september 2020 om 11:00
Speeltuinen komen we regelmatig. Schommelen, klimmen e. d. kan ze gewoon. Koprollen maken dan weer niet. In groep 2 zei de juf al dat er motorisch niks mis is, maar een sportster zal ze nooit worden. Zwemles (niet op school) vindt ze overigens wel heel leuk.
Met sociaal niet zo sterk bedoel ik meer dat ze onzeker gedrag vertoont bij andere kinderen. Ze communiceert bijvoorbeeld niet met de nieuwe kinderen uit haar klas omdat ze verlegen is zegt ze. Dat onzekere haal ik ook uit haar angst om te gymmen. Bang het niet te kunnen en om af te gaan onder het oog van klasgenootjes.
Met sociaal niet zo sterk bedoel ik meer dat ze onzeker gedrag vertoont bij andere kinderen. Ze communiceert bijvoorbeeld niet met de nieuwe kinderen uit haar klas omdat ze verlegen is zegt ze. Dat onzekere haal ik ook uit haar angst om te gymmen. Bang het niet te kunnen en om af te gaan onder het oog van klasgenootjes.
donderdag 24 september 2020 om 11:11
Je vult nu heel veel in voor je kind. Ik zou het toch eerder in de hoek van een fysiotherapeut zoeken, die spelenderwijs aan de slag kan gaan met d'r. Misschien heeft ze ooit iets gedaan bij gym wat ze eng vindt en vindt ze nu alles eng; soms zijn het relatief kleine dingen waardoor een kind iets niet doet en kom je daar nooit achter. Wel stom trouwens van een juf om te zeggen dat je kind nooit een sporter zal worden. Dat zeg je toch niet tegen/over een kind van die leeftijd?
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 24 september 2020 om 11:55
Waarom niet?
Ik heb ook een kind dat nooit uit zal blinken in sport. Dit weet zij ook en vindt ze niet erg. Je kan toch niet overal goed in zijn? En het is erg fijn omdat als kind al te beseffen.
donderdag 24 september 2020 om 12:06
Hier vonden ze gym eerst ook niet leuk, maar met name omdat ze dan alleen (zonder juf/meester) naar de gymzaal (andere locatie) moesten, zich moesten omkleden (snel) en dan ook nog douchen. Dat was allemaal best wel spannend.
Kan er bij je dochter zoiets aan de hand zijn?
Kan er bij je dochter zoiets aan de hand zijn?
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
donderdag 24 september 2020 om 12:19
Dat is natuurlijk een ruim begrip. Er zijn een heleboel factoren waarom iets niet leuk kan zijn. Vraag je dan wel eens door?claudine1982 schreef: ↑24-09-2020 11:54Ze zegt dat ze gym niet leuk vindt. Vorige week ging gym opeens niet door en ze klaarde helemaal op toen ze dat hoorde.
Vind ze omkleden lastig?
Word ze gepest?
Vind ze de gymzaal spannend?
Lukken bepaalde opdrachten niet?
Etc.
donderdag 24 september 2020 om 12:27
Het schept een verwachting. Kind hoeft niet te sporten, want het zal er toch nooit in uitblinken. Terwijl het handiger is om te kijken wat een kind wel leuk vindt.watdachtjehiervan schreef: ↑24-09-2020 11:55Waarom niet?
Ik heb ook een kind dat nooit uit zal blinken in sport. Dit weet zij ook en vindt ze niet erg. Je kan toch niet overal goed in zijn? En het is erg fijn omdat als kind al te beseffen.
Ik had vroeger ook een hekel aan gym, werd ook altijd als laatste gekozen bij teams, omdat ik niet zo goed ben in balsporten. Ik dacht altijd dat ik gewoon niet zo sportief was. Ik ben langzaam en onhandig, maar ik ben wel sterk en kan mijn eigen tempo urenlang volhouden. Ik sport inmiddels wel graag, maar het duurde even voor ik sporten gevonden had die bij mij passen.
Mijn kind vindt sporten stom. Tikkertje of hutten bouwen in het bos vindt hij wel leuk. En wandelen of fietsen met een doel (een (speelgoed)hond uitlaten, naar oma, naar een speeltuin).
donderdag 24 september 2020 om 12:35
Ik vind het goed als je weet waar je niet goed in bent en dat je je daar bij neer kan leggen. Nu is slecht zijn in sport eigenlijk te breed om dat zo te zeggen omdat er punten in de sport kunnen zijn waar je wel goed in bent. En inderdaad is het goed om die ook te weten en te benutten.wolkewitje schreef: ↑24-09-2020 12:27Het schept een verwachting. Kind hoeft niet te sporten, want het zal er toch nooit in uitblinken. Terwijl het handiger is om te kijken wat een kind wel leuk vindt.
Ik had vroeger ook een hekel aan gym, werd ook altijd als laatste gekozen bij teams, omdat ik niet zo goed ben in balsporten. Ik dacht altijd dat ik gewoon niet zo sportief was. Ik ben langzaam en onhandig, maar ik ben wel sterk en kan mijn eigen tempo urenlang volhouden. Ik sport inmiddels wel graag, maar het duurde even voor ik sporten gevonden had die bij mij passen.
Mijn kind vindt sporten stom. Tikkertje of hutten bouwen in het bos vindt hij wel leuk. En wandelen of fietsen met een doel (een (speelgoed)hond uitlaten, naar oma, naar een speeltuin).
En op je eigen tempo sporten, jezelf verbeteren en plezier in sport hebben is natuurlijk het aller belangrijkste.
Mijn punt was ook dat je tegenwoordig maar overal goed in moet zijn en je alles kan worden wat je maar wil als je maar je best doet. Dat is echt zo'n onzin! Ik zal bijvoorbeeld nooit een econoom worden en dat is prima.
donderdag 24 september 2020 om 13:53
Ik zou eerst proberen uit te vinden waarom ze gym niet leuk vind.
Hoe ging het gymmen in groep 1 en 2?
Gymmen ze nu in een grote gymzaal?
Moeten ze er met de klas heenlopen?
Vindt ze de docent aardig (de dochter van een vriendin van mij moest enorm wennen aan een man als docent)?
Is er een keer wat voorgevallen in de gymles (iets wat mis liep, of iets waar anderen om moesten lachen)?
Gaat het omkleden goed?
Snapt ze de regels van spellen goed (ik was als kind slechthorend door oorontstekingen en kreeg de uitleg in de galmende zaal niet mee)?
Kortom, ga met je dochter praten en probeer er achter te komen wat er speelt.
Hoe ging het gymmen in groep 1 en 2?
Gymmen ze nu in een grote gymzaal?
Moeten ze er met de klas heenlopen?
Vindt ze de docent aardig (de dochter van een vriendin van mij moest enorm wennen aan een man als docent)?
Is er een keer wat voorgevallen in de gymles (iets wat mis liep, of iets waar anderen om moesten lachen)?
Gaat het omkleden goed?
Snapt ze de regels van spellen goed (ik was als kind slechthorend door oorontstekingen en kreeg de uitleg in de galmende zaal niet mee)?
Kortom, ga met je dochter praten en probeer er achter te komen wat er speelt.
donderdag 24 september 2020 om 23:04
claudine1982 schreef: ↑24-09-2020 10:50Hoi dames (en heren misschien
Sinds dat mijn dochter in groep 3 zit wil ze absoluut niet gymmen. Elke dag vraagt ze wanneer ze moet gaan gymmen en elke dag laat ze weten dat ze het niet wilt. Afgelopen maandag had ze smorgens al buikpijn van de spanning, want op maandag heeft ze altijd gymles. Later heb ik van de juf gehoord dat toen ze moesten gymmen, mijn dochter hard moest huilen. De gymmeester heeft haar toen aan de kant laten zitten, ze hoefde niet mee te doen.
Mijn dochter is een slimme meid die op school prima mee kan. Op sociaal vlak is ze wat minder sterk en ik merk dat ze wel eens flink onzeker kan zijn. Vandaar dat ik terecht kwam bij motorische faalangst. Ik denk en weet bijna wel zeker dat dat hier aan de hand is. Klinkt iemand dit bekend in de oren? Wat was voor jullie kind de oplossing? Ik ga sowieso de juf hier over aanspreken en vragen of ik binnen contact kan komen met de gymleraar. Ik vind het zo sneu...
Jouw verhaal Kan echt die van mijn dochtertje zijn,ze is bijna 6 en zit in groep 3.In groep 1/2 was ze alleen bang voor gym. Huilend werd ze s nachts wakker, dat ze niet naar gym wou. Nu is ze begonnen in in groep 3 en vanaf het begin kamt ze al met buikpijn, ze wil echt niet naar school.
Ze is in de klas ook bang om fouten te maken, als rekenen Bijv. heel moeilijk voor haar is kan ze daar heel moeilijk tegen. Ze is heel leergierig en kan goed leren. Maar als ze fouten maakt kan ze erg over stuur raken. Vriendjes maken precies het zelfde. De kinderen moeten eerst op haar afstappen. De hele buikpijn gebeuren en school is dit jaar heel erg naar voren gekomen. De juf heeft nu iemand geregeld die bij mijn dochter in de klas komt. Deze persoon helpt kinderen die heel erg introvert zijn.
zaterdag 26 september 2020 om 19:00
Ik herken wel wat. Het ging hier vanaf groep 4 echt fout en hebben we in groep 3 signalen gemist of onvoldoende onderkent. Ook hier een meisje dat op de gymdagen chagrijnig was. Ze kwam ook vaak gefrustreerd uit school. Aan alle kanten kon je zien dat ze niet happy was terwijl het op papier best goed ging. Al was gym echt niet haar ding. Maar het ging hoe langer, hoe slechter. Ik denk dat ze halverwege groep 4 zelfs depressief genoemd kon worden. Maar dat is allemaal achteraf. We zijn toen via de huisarts gaan vragen wat we er mee moesten. Ze kwam uiteindelijk op de diagnose DCD uit, met kenmerken van ADHD en is meerbegaafdheid niet uitgesloten, maar is de IQ-test onbruikbaar. Alleen toen dat allemaal afgesloten was zat ze inmiddels in groep 5/6.
De school was en is van goede wil maar problemen met gym worden vaak weggelachen. Ieder kind vindt gym toch leuk? En zo erg is het toch niet als gym wat minder gaat? Nu ze het label DCD heeft, zijn ze er eindelijk van overtuigd dat het wel meer is als een beetje onhandig. Want naast gym, waren ook handvaardigheid, tekenen en schrijven een dingetje.
Je zult moeten zien uit te vinden wat de oorzaak is van haar gedrag als het om gym gaat en wellicht ook wat breder kijken. Hoe gaat het schrijven en zo?
Een gesprek met de juf over haar welzijn kan nooit geen kwaad. Hoe ligt ze in de groep, hoe gaat het met schrijven, hoe zien ze haar karakter etc. Als de gymles door een ander wordt gegeven, vraag dan daar ook naar. Wat valt dus docent op qua motoriek en gedrag. Ook zou de ib'r haar eens kunnen observeren.
Een kinderfysiotherapeut kan kijken of er motorische redenen zijn die haar onzeker maken. De kinderfysiotherapeut zal dan de Movement-ABC afnemen en ook naar haar schrijfhouding kijken. Dat kan ook geen kwaad om te doen en als daar niets bijzonders uitkomt dan weet je dat ze motorisch geen achterstand of probleem heeft. En dan nog kan de therapie helpen bij het opbouwen van vertrouwen.
Wanneer het echt gaat om een angst om niet goed te zijn, het niet te kunnen, het wellicht in de drukte niet meer weten etc. Dan zou speltherapie een optie kunnen zijn, maar dan zit je dus op het geestelijke vlak. Ik geloof dan niet zo in die lieve LOI-kindercoaches, maar dan zou ik het gedegen aanpakken via een gespecialiseerde kinderpsycholoog. Je krijgt er dan ook een IQ-test bij en ze zullen breder kijken. Laat je echter niet zomaar een label aanpraten, je wil slechts handvatten om haar te kunnen helpen. Een label is alleen nodig om af te kunnen dwingen dat ze de begeleiding ook op school krijgt als dat zonder label niet lukt.
De school was en is van goede wil maar problemen met gym worden vaak weggelachen. Ieder kind vindt gym toch leuk? En zo erg is het toch niet als gym wat minder gaat? Nu ze het label DCD heeft, zijn ze er eindelijk van overtuigd dat het wel meer is als een beetje onhandig. Want naast gym, waren ook handvaardigheid, tekenen en schrijven een dingetje.
Je zult moeten zien uit te vinden wat de oorzaak is van haar gedrag als het om gym gaat en wellicht ook wat breder kijken. Hoe gaat het schrijven en zo?
Een gesprek met de juf over haar welzijn kan nooit geen kwaad. Hoe ligt ze in de groep, hoe gaat het met schrijven, hoe zien ze haar karakter etc. Als de gymles door een ander wordt gegeven, vraag dan daar ook naar. Wat valt dus docent op qua motoriek en gedrag. Ook zou de ib'r haar eens kunnen observeren.
Een kinderfysiotherapeut kan kijken of er motorische redenen zijn die haar onzeker maken. De kinderfysiotherapeut zal dan de Movement-ABC afnemen en ook naar haar schrijfhouding kijken. Dat kan ook geen kwaad om te doen en als daar niets bijzonders uitkomt dan weet je dat ze motorisch geen achterstand of probleem heeft. En dan nog kan de therapie helpen bij het opbouwen van vertrouwen.
Wanneer het echt gaat om een angst om niet goed te zijn, het niet te kunnen, het wellicht in de drukte niet meer weten etc. Dan zou speltherapie een optie kunnen zijn, maar dan zit je dus op het geestelijke vlak. Ik geloof dan niet zo in die lieve LOI-kindercoaches, maar dan zou ik het gedegen aanpakken via een gespecialiseerde kinderpsycholoog. Je krijgt er dan ook een IQ-test bij en ze zullen breder kijken. Laat je echter niet zomaar een label aanpraten, je wil slechts handvatten om haar te kunnen helpen. Een label is alleen nodig om af te kunnen dwingen dat ze de begeleiding ook op school krijgt als dat zonder label niet lukt.
maandag 28 september 2020 om 08:34
Even een update: de aap is grotendeels uit de mouw (hoewel ze zegt gym ook gewoon echt niet leuk te vinden). De juf staat met een timer bij het omkleden en die timer staat op 5 minuten. Volgens mijn dochter telt de juf per minuut af, hetgeen waar ze zenuwachtig van wordt. Ze heeft gisteren kleding uitgezocht waarvan zij vindt dat ze die makkelijk aan en uit krijgt. Ik ben benieuwd hoe het vandaag gaat!
maandag 28 september 2020 om 20:42
Ach die timer, wat sneu dat ze daar zo van onder de indruk is. Als ze al perfectionistisch zijn, dan wordt zoiets helemaal enorm in hun hoofd (jaja een feest van herkenning hier).
Mijn zoon heeft op gymdagen zijn gymshirt al aan (nu met een vest erover), dan hoeft hij alleen het broekje en zijn schoenen aan te doen. Dat gaat lekker snel. Wellicht is dat ook een idee.
Mijn zoon heeft op gymdagen zijn gymshirt al aan (nu met een vest erover), dan hoeft hij alleen het broekje en zijn schoenen aan te doen. Dat gaat lekker snel. Wellicht is dat ook een idee.
