Kinderen
alle pijlers
niet zwanger door onvruchtbare partner....
dinsdag 11 december 2007 om 22:30
Dit is mijn verhaal; al 2 jaar bezig, na uitgebreid onderzoek door specialst in het ziekenhuis, conclusie;verkleeft zaad waar veel antistoffen in worden aangemaakt. Dat betekent dat het zaad zichzelf vernietigd. Zo, en dat hoor je dan op je 28ste 
je wereld stort in en iedereen om je heen heeft kinderen of is zwanger. Wat een kutwereld!
En nu verder, ga je IVF of ICSI proberen, wat een hell lijkt me dat en dan nog niet eens zeker te weten o het iets uithaalt. Het zou veel makkelijker zijn om een andere lees vruchtbare vent te nemen en hoppa; dikke buik...maar ja, mag je dit wel denken? Ik denk eraan maar de stap zetten is natuurlijk ff iets anders...
je wereld stort in en iedereen om je heen heeft kinderen of is zwanger. Wat een kutwereld!En nu verder, ga je IVF of ICSI proberen, wat een hell lijkt me dat en dan nog niet eens zeker te weten o het iets uithaalt. Het zou veel makkelijker zijn om een andere lees vruchtbare vent te nemen en hoppa; dikke buik...maar ja, mag je dit wel denken? Ik denk eraan maar de stap zetten is natuurlijk ff iets anders...
woensdag 12 december 2007 om 18:40
Krissie, je hebt toch in eerste instantie je vriend als partner uitgekozen omdat ie bepaalde kwaliteiten heeft. Zijn die dan niet meer belangrijk, op het moment dat je vriend verminderd vruchtbaar blijkt te zijn?
Wat jij verder stelt, is dat je eventuele kinderwens waarschijnlijk al vroeg in de relatie ter sprake is gekomen. Dat vind ik iets anders dan de relatie op te geven wanneer blijkt dat je partner onvruchtbaar is.
Ik heb in voor en tegenspoed voor mijn man gekozen, hij is toch niet opeens anders omdat ie wat zich niet op een natuurlijke manier kan voortplanten?
Er zijn nog zoveel manieren om gelukkig te worden met of zonder kind.
Wat jij verder stelt, is dat je eventuele kinderwens waarschijnlijk al vroeg in de relatie ter sprake is gekomen. Dat vind ik iets anders dan de relatie op te geven wanneer blijkt dat je partner onvruchtbaar is.
Ik heb in voor en tegenspoed voor mijn man gekozen, hij is toch niet opeens anders omdat ie wat zich niet op een natuurlijke manier kan voortplanten?
Er zijn nog zoveel manieren om gelukkig te worden met of zonder kind.
anoniem_32099 wijzigde dit bericht op 12-12-2007 18:41
Reden: was nog niet klaar
Reden: was nog niet klaar
% gewijzigd
woensdag 12 december 2007 om 18:54
Ik denk niet dat Krissie m terug kan brengen Star. Hij is tenslotte al gebruikt... 
Ik kan het me wel voorstellen. Tot nu toe is er bij ons geen oorzaak gevonden maar voordat we aan de onderzoeken begonnen was ik bang dat ik chlamidia gehad zou hebben. En als gebleken was dat ik daarvan onvruchtbaar geworden zou zijn dan had ik mijn vriend wel gezegd dat hij het uit kon maken als hij dat zou willen. Nou weet ik dat hij dat niet zou doen omdat hij niet zo'n sterke wens heeft als ik. En ik heb ook vertrouwen in mijn relatie (en ik weet zeker dat Loeki dat ook heeft!) maar een kinderwens kan heel sterk zijn.
Ze zegt natuurlijk ook niet dat ze weg gaat nu maar alleen dat de gedachte in haar op komt. En dat ze dit geen fijne/prettige gedachte vindt zie ik wel aan haar berichten. De MMM is een achtbaan van emoties. Slecht nieuws kan heel hard aankomen en dan kunnen er nare gevoelens boven komen. Ik gun iedereen een zwangerschap maar ik zal niet ontkennen dat ik het soms moeilijk vind om naar een verjaardag te gaan waar iedereen papa/mama/zwanger is. Ook een voorbeeld van nare gevoelens die ik liever niet had gehad maar die ik wel heb.
Ik kan het me wel voorstellen. Tot nu toe is er bij ons geen oorzaak gevonden maar voordat we aan de onderzoeken begonnen was ik bang dat ik chlamidia gehad zou hebben. En als gebleken was dat ik daarvan onvruchtbaar geworden zou zijn dan had ik mijn vriend wel gezegd dat hij het uit kon maken als hij dat zou willen. Nou weet ik dat hij dat niet zou doen omdat hij niet zo'n sterke wens heeft als ik. En ik heb ook vertrouwen in mijn relatie (en ik weet zeker dat Loeki dat ook heeft!) maar een kinderwens kan heel sterk zijn.
Ze zegt natuurlijk ook niet dat ze weg gaat nu maar alleen dat de gedachte in haar op komt. En dat ze dit geen fijne/prettige gedachte vindt zie ik wel aan haar berichten. De MMM is een achtbaan van emoties. Slecht nieuws kan heel hard aankomen en dan kunnen er nare gevoelens boven komen. Ik gun iedereen een zwangerschap maar ik zal niet ontkennen dat ik het soms moeilijk vind om naar een verjaardag te gaan waar iedereen papa/mama/zwanger is. Ook een voorbeeld van nare gevoelens die ik liever niet had gehad maar die ik wel heb.
***
woensdag 12 december 2007 om 19:34
Toch vervelend die vage garantie bepalingen.............
Kaetje, helaas weet ik alles van een sterke kinderwens en ook van de MMM, met name de teleurstellingen.
En neem van mij aan; hoe verder je in het traject komt, hoe moeilijker deze teleurstellingen te verwerken zijn.
Het zou handig zijn, als je van te voren weet hoeveel teleurstellingen je te boven moet komen.
En toch zou ik mijn man niet willen ruilen voor een andere vent die mij wel zwanger zou kunnen maken.
Er is ook nog een spermadonor of nog een stap verder: adoptie
Kaetje, helaas weet ik alles van een sterke kinderwens en ook van de MMM, met name de teleurstellingen.
En neem van mij aan; hoe verder je in het traject komt, hoe moeilijker deze teleurstellingen te verwerken zijn.
Het zou handig zijn, als je van te voren weet hoeveel teleurstellingen je te boven moet komen.
En toch zou ik mijn man niet willen ruilen voor een andere vent die mij wel zwanger zou kunnen maken.
Er is ook nog een spermadonor of nog een stap verder: adoptie
woensdag 12 december 2007 om 19:52
Ik snap heel goed wat Loekie bedoelt, maar eerlijk gezegd zou er eerst in mij opkomen, dat we dan samen voor ivf/icsi gaan, in plaats van meteen aan een andere vent te denken. Maar misschien is dat heel persoonlijk Ik zou liever met mijn vriend alles proberen, dan het niet proberen en dan te denken aan een andere vent. Al snap ik ook dat Loekie dat niet van plan is, het is maar een gedachte... Maar dus niet de eerste gedachte die bij mij zou opkomen.
woensdag 12 december 2007 om 20:04
Trouwens, als je zo graag kinderen wilt, waarom twijfel je dan aan ivf/icsi?
Ik kon zonder medische hulp ook niet zwanger worden en heb geen moment getwijfeld om de medische molen in te stappen. Nu lag het probleem wel bij mij, maar anders had ik het zeker weten net zo goed gedaan, wil dolgraag een kindje met mijn vriend!
Ik kon zonder medische hulp ook niet zwanger worden en heb geen moment getwijfeld om de medische molen in te stappen. Nu lag het probleem wel bij mij, maar anders had ik het zeker weten net zo goed gedaan, wil dolgraag een kindje met mijn vriend!
woensdag 12 december 2007 om 21:15
Ik zou mijn lief nooit opgeven enkel en alleen vanwege zijn verminderde vruchtbaarheid! Maar het was wel een moment om eens te kijken hoe de relatie ervoor stond. Niks meer, niks minder, vandaar ook dat vergelijk. Enne: de relatie staat er prima voor!!
En dat garantieverhaal: juist doordat hij al 2 koters heeft, ging de gynaecoloog in eerste instantie mij helemaal doorlichten. De kinderen gaan er ook helemaal vanuit dat het aan mijn buik ligt (en ik eerst natuurlijk ook). Toen het anders bleek, konden we na een poosje gelukkig ook weleens grapjes maken, in de trend van: tja, garantie verlopen. Of, wanneer m'n jongste kadodochter niet vooruit te branden is: hmm...toen was het zaad ook al niet zo vlot meer!
Maar zelfs met 2 kinderen: succes dus niet gegarandeerd...gelukkig is er ICSI!
En dat garantieverhaal: juist doordat hij al 2 koters heeft, ging de gynaecoloog in eerste instantie mij helemaal doorlichten. De kinderen gaan er ook helemaal vanuit dat het aan mijn buik ligt (en ik eerst natuurlijk ook). Toen het anders bleek, konden we na een poosje gelukkig ook weleens grapjes maken, in de trend van: tja, garantie verlopen. Of, wanneer m'n jongste kadodochter niet vooruit te branden is: hmm...toen was het zaad ook al niet zo vlot meer!
Maar zelfs met 2 kinderen: succes dus niet gegarandeerd...gelukkig is er ICSI!
Daarbij, ik wil 'm voor geen goud meer kwijt!
woensdag 12 december 2007 om 21:25
Ik denk dat jij het precies zo zegt als het is Krissie. Je verwacht (vrijwel) nooit dat je samen geen kinderen kan krijgen maar als je te horen krijgt dat het niet makkelijk zal worden dan denk je misschien toch even over je relatie na. Of laat ik het zo zeggen: De 1 denkt er diep over na en een ander twijfelt niet. Ieder zn ding toch? Het zijn je gedachten, je gevoelens over het geheel. En dat kan je eigenlijk niet goed of fout vinden, het is maar net hoe je er mee om gaat. En ik denk ook dat het in dit geval een momentopname is na het horen van (potentieel) slecht nieuws.
En Krissie, natuurlijk ruil je je man niet meer in!
En Krissie, natuurlijk ruil je je man niet meer in!
woensdag 12 december 2007 om 21:46
:
Dit is mijn verhaal; al 2 jaar bezig, na uitgebreid onderzoek door specialst in het ziekenhuis, conclusie;verkleeft zaad waar veel antistoffen in worden aangemaakt. Dat betekent dat het zaad zichzelf vernietigd. Zo, en dat hoor je dan op je 28ste
En nu verder, ga je IVF of ICSI proberen, wat een hell lijkt me dat en dan nog niet eens zeker te weten o het iets uithaalt. Het zou veel makkelijker zijn om een andere lees vruchtbare vent te nemen en hoppa; dikke buik...maar ja, mag je dit wel denken? Ik denk eraan maar de stap zetten is natuurlijk ff iets anders...
Sorry, hoor, maar dat je dit DURFT te zeggen! Denk toch wel dat je na zoiets wat jij meemaakt, nu toch wel begrijpt dat niets in het leven vanzelfsprekend is.
En door dat negatieve toontje van je is het al gedoemd te mislukken!
Mijn man en ik maken hetzelfde mee (niet direct hetzelfde probleem) en WAS voor 90% onvruchtbaar, We hadden zo kleine kans dat ze zaadjes zouden vinden, maar ze zijn er en we zijn zo blij dat we nu de kans krijgen om met ICSI te mogen beginnen. Het enige wat je kan doen is er positief mee omgaan, al kost het natuurlijk veel tranen en verdriet. maar we kunnen niet wachten om er mee te beginnen.
Ik zou mijn man nooit verlaten en het is NOOIT in mijn hoofd gekomen, ik ben met hem getrouwd om hem, ik wil een kind van hem en de gedachten om een kind van een ander ("en hopla"zoals jij het zegt) maakt me ziek.
Al die jaren vind het erger voor hem, dan onze kinderwens die misschien niet vervuld wordt. Had ik maar in zijn schoenen gestaan. Hoe denk je dat dit voor een man voelt, die de vrouw van zijn leven een kind wil laten dragen van hem.
Ben erg benieuwd, ik denk dat je man jouw "hopla" verlaat als hij jouw gedachten kan lezen.
"Geduld is een kruid wat niet in alle tuinen groeit"
woensdag 12 december 2007 om 21:52
zeg blue fish wil je niet mijn topic titel verkeerd gebruiken
geduld is een kruid dat bloeit in deze hove....
moet ik zeggen dat jij het hebt over haar "negatieve toontje" maar ik moet zeggen dat jij anders ook fel van leer trekt.
niet iedereen is het zelfde, niet iedereen hoeft zaken zo te aanvaarden als jij dat doet.
als je goed leest heeft ze absoluut geen plannen om echt daadwerkelijk haar partner te verlaten, het is alleen een klein stemmetje wat af en toe lelijke dingen zegt in je hoofd.
van die dingen die je nooit hardop zou zeggen.
geduld is een kruid dat bloeit in deze hove....
moet ik zeggen dat jij het hebt over haar "negatieve toontje" maar ik moet zeggen dat jij anders ook fel van leer trekt.
niet iedereen is het zelfde, niet iedereen hoeft zaken zo te aanvaarden als jij dat doet.
als je goed leest heeft ze absoluut geen plannen om echt daadwerkelijk haar partner te verlaten, het is alleen een klein stemmetje wat af en toe lelijke dingen zegt in je hoofd.
van die dingen die je nooit hardop zou zeggen.
woensdag 12 december 2007 om 21:59
nou dit is mijn versie van die zin.
En hoezo JOUW topictitel?!?
Heb jij die zin bedacht ofzo, maar dat terzijde..
Oke, ik heb dat stemmetje nooit gehad. Dat je het denkt zegt genoeg, maar het verdriet en de maandelijkse teleurstelling van een mogelijke kinderloosheid ken ik wel.
En dat avontuur ga je samen door, het maakt je relatie sterker en je relativatievermogen sky-high. Zo haast zeggen dat je "blij" moet zijn.
En hoezo JOUW topictitel?!?
Heb jij die zin bedacht ofzo, maar dat terzijde..
Oke, ik heb dat stemmetje nooit gehad. Dat je het denkt zegt genoeg, maar het verdriet en de maandelijkse teleurstelling van een mogelijke kinderloosheid ken ik wel.
En dat avontuur ga je samen door, het maakt je relatie sterker en je relativatievermogen sky-high. Zo haast zeggen dat je "blij" moet zijn.
woensdag 12 december 2007 om 22:06
woensdag 12 december 2007 om 22:10
Dat kan, maar dat groeit dus niet bij iedereen in de tuin. Hove is zoooooo 1850
En de spreuk bestaat al tig jaar, het stamt dus niet uit het viva-tijdperk, maar nog veeeel eerder. Dus ik neem aan dat je misschien nog honderduizenden mensen meer moet gaan inlichten dat je dat al topic titel hebt gebruikt.
Zo.. maar ik zag hier niet als een aanval ...
En daarmee zeg ik dat loekie het geduld niet heeft en al negatief begint met dat icsi een Hell is en dat het waarschijnlijk toch niets uithaalt
En de spreuk bestaat al tig jaar, het stamt dus niet uit het viva-tijdperk, maar nog veeeel eerder. Dus ik neem aan dat je misschien nog honderduizenden mensen meer moet gaan inlichten dat je dat al topic titel hebt gebruikt.
Zo.. maar ik zag hier niet als een aanval ...
En daarmee zeg ik dat loekie het geduld niet heeft en al negatief begint met dat icsi een Hell is en dat het waarschijnlijk toch niets uithaalt
woensdag 12 december 2007 om 22:13
ik geloof niet dat je begrijpt wat ik bedoel, ook goed.
En je kunt ook zeggen dat je nog wel een kans van meer dan 50% hebt op een eigen kindje.
Het glas is halfvol, toch? Ik bedoel dit niet verkeerd hoor. Snap ook wel in wat voor emotionele achtbaan je zit, en daarom zijn deze topics eigenlijk te gevoelig, want met 100 vrouwen heb je 100 meningen
