Kinderen
alle pijlers
Nog steeds moeite met wegbrengen kdv
woensdag 13 juli 2022 om 09:23
Ik ben benieuwd of meer ouders dit herkennen.
Mijn zoon gaat nu voor een klein jaartje naart de kdv, 2 dagen in de week. Nog steeds heeft hij veel moeite met wegbrengen, elke keer.
Huilen, bij papa of mama willen blijven, papa en mama jammeren,....
Volgens de leidsters is het altijd zo weer afgelopen wat ik ook wel kan beamen. Soms wacht ik even nadat ik hem gebracht heb om te luisteren of hij nog lang zo tekeer gaat. Vaak is het huilen wel redelijk snel weer gestopt. Maar ik maak me nog wel zorgen over het feit dat hij na een geruime tijd nog steeds moeite heeft met het afscheid nemen. Dit is zo voor niemand leuk...
Ik vraag me af of er ouders zijn die zich hierin kennen. Wanneer kwam er wat verbetering?
Mijn zoon gaat nu voor een klein jaartje naart de kdv, 2 dagen in de week. Nog steeds heeft hij veel moeite met wegbrengen, elke keer.
Huilen, bij papa of mama willen blijven, papa en mama jammeren,....
Volgens de leidsters is het altijd zo weer afgelopen wat ik ook wel kan beamen. Soms wacht ik even nadat ik hem gebracht heb om te luisteren of hij nog lang zo tekeer gaat. Vaak is het huilen wel redelijk snel weer gestopt. Maar ik maak me nog wel zorgen over het feit dat hij na een geruime tijd nog steeds moeite heeft met het afscheid nemen. Dit is zo voor niemand leuk...
Ik vraag me af of er ouders zijn die zich hierin kennen. Wanneer kwam er wat verbetering?
woensdag 13 juli 2022 om 09:31
Sommige kinderen hebben moeite met het afscheid nemen, als het snel weer over is en ze het naar hun zin hebben,is dat niet zo erg. Kijk voor de lol maar eens op de basisschool, zat kinderen die het afscheid nog steeds lastig vinden. Het is vooral lastig voor de ouders. Op een gegeven moment bracht mijn man dochter 's ochtends weg en kon ik ' s middags een blij kind ophalen, dat vond ik zoveel relaxter! Dus ik snap je heel goed, maar je kind houdt er weinig aan over.
woensdag 13 juli 2022 om 09:34
En soms is echt alleen het afscheid gedeelte voor sommige kinderen, dan maakt niet uit hoe de ouder zelf is, maar is vaak ook weer zo over. Ik zou me alleen zorgen maken als ze wel last hebben lang nadat je al weg bent.
Maar dat is niet zo zeggen de leidsters, dus geen zorgen hoor.
Ik zou afscheid daar zo kort mogelijk houden.
Maar dat is niet zo zeggen de leidsters, dus geen zorgen hoor.
Ik zou afscheid daar zo kort mogelijk houden.
woensdag 13 juli 2022 om 09:35
Bij dochter op het kdv zat een jongen die echt altijd huilde tot zijn 4e verjaardag en hij naar school ging. . Was eerder een gewoonte dingetje of zo. Was papa of mama weg, zei de leidster “W. klaar, nu gaan we spelen” en dan was het bij toverslag over en ging hij vrolijk iets doen.
En idd dag zeggen en gaan. Er was op de basisschool een instromer in groep 0 toen dochter in groep 2 zat. Man, man die moeder bleef aan de gang, als zoon een kik gaf liep ze weer terug, weer soebatten en koetsjie koetsjie. Dan was ze eindelijk weg en kind stil en dan dook ze weer op voor het raam om te zwaaien. Op een gegeven moment heeft de juf haar vriendelijk doch dringend verzocht daarmee op te houden.
En idd dag zeggen en gaan. Er was op de basisschool een instromer in groep 0 toen dochter in groep 2 zat. Man, man die moeder bleef aan de gang, als zoon een kik gaf liep ze weer terug, weer soebatten en koetsjie koetsjie. Dan was ze eindelijk weg en kind stil en dan dook ze weer op voor het raam om te zwaaien. Op een gegeven moment heeft de juf haar vriendelijk doch dringend verzocht daarmee op te houden.
girasole3 wijzigde dit bericht op 13-07-2022 09:39
41.73% gewijzigd
woensdag 13 juli 2022 om 09:35
Dat denk ik ook wel, maar het voelt soms zo rot. Vanmorgen ook, met veel moeite kind aan leidster gegeven en dan ziet hij overstuur hoe ik dan weg ga terwijl die leidster zegt 'zeg maar dag tegen mama' (doe dat nou nieietMaki15 schreef: ↑13-07-2022 09:31Sommige kinderen hebben moeite met het afscheid nemen, als het snel weer over is en ze het naar hun zin hebben,is dat niet zo erg. Kijk voor de lol maar eens op de basisschool, zat kinderen die het afscheid nog steeds lastig vinden. Het is vooral lastig voor de ouders. Op een gegeven moment bracht mijn man dochter 's ochtends weg en kon ik ' s middags een blij kind ophalen, dat vond ik zoveel relaxter! Dus ik snap je heel goed, maar je kind houdt er weinig aan over.
) Maargoed, na nog niet eens een minuut ging het huilen al over naar jammeren. Zo klote om elke keer je kind zo achter te laten.
woensdag 13 juli 2022 om 09:39
Het maakt geen verschil. Normaal brengt zijn vader hem altijd weg, maar die is nu een paar dagen weg voor werk. En inderdaad, die plant kind in armen van leidster en die is weg. Maar daar is het dus ook huilen. Soms al op weg naar de opvang als zoontje ziet waar ze naartoe gaan.LuciFee2022 schreef: ↑13-07-2022 09:33Bij mijn jongste was een meisje dat zo deed als mama haar bracht. Moeder elke keer beetje van de rel, hele rituelen werden er bedacht, niets hielp.
Was over zodra moeder uit beeld was.
Als vader haar bracht, geen krimp, ze wist dat hij gewoon dag zei en weg liep.
woensdag 13 juli 2022 om 09:42
Heel vervelend om je kind zo achter te laten, maar ik zou me er niet te druk over maken als het over is zodra je uit beeld bent.
Ons zoontje heeft er sinds een maand of twee ook last van, echt alleen het afscheid nemen en daarna is het over. Dat heeft hij ook wel als hij gewoon thuis blijft en ik of mijn man weg gaat terwijl de ander nog gewoon bij hem is. Hij vindt afscheid nemen niet leuk, maar het is ook over zodra je weg bent. Omdat we dat weten, maak ik me er niet zo'n zorgen over. Het is ook wel redelijk normaal om een periode van verlatingsangst te hebben en bij sommige kindjes duurt dat wat langer.
Bij ons zoontje helpt het om het afscheid zo kort mogelijk te houden, dus inderdaad geen hele rituelen (was eerste aanrader van de medewerksters) want gedurende dat hele ritueel van afscheid nemen is hij juist overstuur. En mijn man is altijd wat gehaaster, dus geen heel ritueel en dan was het minder. Dus ook het hele korte overgenomen en nu is het voor iedereen fijner. Even kort de overdracht terwijl ik hem nog vast heb, dan overgeven, zwaaien en meteen weg, niet nog hele verhalen daarna, al willen ze dat soms wel proberen weer bij onze opvang
. Werkt gewoon niet bij die van ons, dat kalmeert hem niet zolang de leidster hem vast heeft en één van ons er nog is, want hij weet dat we weggaan.
Ons zoontje heeft er sinds een maand of twee ook last van, echt alleen het afscheid nemen en daarna is het over. Dat heeft hij ook wel als hij gewoon thuis blijft en ik of mijn man weg gaat terwijl de ander nog gewoon bij hem is. Hij vindt afscheid nemen niet leuk, maar het is ook over zodra je weg bent. Omdat we dat weten, maak ik me er niet zo'n zorgen over. Het is ook wel redelijk normaal om een periode van verlatingsangst te hebben en bij sommige kindjes duurt dat wat langer.
Bij ons zoontje helpt het om het afscheid zo kort mogelijk te houden, dus inderdaad geen hele rituelen (was eerste aanrader van de medewerksters) want gedurende dat hele ritueel van afscheid nemen is hij juist overstuur. En mijn man is altijd wat gehaaster, dus geen heel ritueel en dan was het minder. Dus ook het hele korte overgenomen en nu is het voor iedereen fijner. Even kort de overdracht terwijl ik hem nog vast heb, dan overgeven, zwaaien en meteen weg, niet nog hele verhalen daarna, al willen ze dat soms wel proberen weer bij onze opvang
. Werkt gewoon niet bij die van ons, dat kalmeert hem niet zolang de leidster hem vast heeft en één van ons er nog is, want hij weet dat we weggaan.
woensdag 13 juli 2022 om 10:23
Hier was het ook heel lang zo. Het was puur het moment van afscheid nemen waar hij heel verdrietig van werd. Wij bleven altijd heel consequent (verdriet erkennen, knuffel geven, aangeven dat we moeten gaan werken en dat hij vandaag lekker gaat spelen en we hem vanmiddag weer op komen halen, dag zeggen en weg gaan, klinkt nu heel uitgebreid maar in de praktijk is dit gewoon een kort maar krachtig gebeuren) en hij ging dan direct met 1 van de leidsters helpen het fruit te wassen zodat hij een activiteit had en werd afgeleid.
En toen, van de ene op de andere dag was het helemaal over. En zegt hij vrolijk gedag en zwaait hij ons uit of gaat meteen spelen.
En toen, van de ene op de andere dag was het helemaal over. En zegt hij vrolijk gedag en zwaait hij ons uit of gaat meteen spelen.
woensdag 13 juli 2022 om 10:24
woensdag 13 juli 2022 om 10:27
Oeh, dat is een goeie, misschien zoiets bedenken met de leiding TO?Pinda-Kaas schreef: ↑13-07-2022 10:23Hier was het ook heel lang zo. Het was puur het moment van afscheid nemen waar hij heel verdrietig van werd. Wij bleven altijd heel consequent (verdriet erkennen, knuffel geven, aangeven dat we moeten gaan werken en dat hij vandaag lekker gaat spelen en we hem vanmiddag weer op komen halen, dag zeggen en weg gaan, klinkt nu heel uitgebreid maar in de praktijk is dit gewoon een kort maar krachtig gebeuren) en hij ging dan direct met 1 van de leidsters helpen het fruit te wassen zodat hij een activiteit had en werd afgeleid.
En toen, van de ene op de andere dag was het helemaal over. En zegt hij vrolijk gedag en zwaait hij ons uit of gaat meteen spelen.
woensdag 13 juli 2022 om 10:37
Zat ik ook al aan te denken. In plaats van te focussen op dat jij weggaat de focus verplaatsen op wat je kind bij de opvang gaat doen?
Mijn kind heeft er na corona een tijdje last van gehad maar was zo over en bedenk me nu dat ze eigenlijk altijd die benadering hebben gehad. "Kijk, Pietje is er ook! Kunnen jullie samen spelen"
Mijn kind heeft er na corona een tijdje last van gehad maar was zo over en bedenk me nu dat ze eigenlijk altijd die benadering hebben gehad. "Kijk, Pietje is er ook! Kunnen jullie samen spelen"
woensdag 13 juli 2022 om 11:02
Nou zeg, wat een aannames. Ik merk dat helemaal niet dat hij het minst favoriete kind is.Velvetlady schreef: ↑13-07-2022 10:24Ik zou een ander KDV zoeken. Zoon heeft het daar duidelijk niet leuk. Na ern jaar zou hij wel aan de leidsters gewend moeten zijn. Blijkbaar is huj hun minst favorite kind en dat voelt hij aan.
Eventueel een gastouder. Mischief Houston hij niet van hwt groitschalige van een KDV.
Het afleiden is ook goed idee! Ga dat vanmiddag eens bespreken bij het ophalen.
woensdag 13 juli 2022 om 11:28
Waar slaat dit nou weer op?Velvetlady schreef: ↑13-07-2022 10:24Ik zou een ander KDV zoeken. Zoon heeft het daar duidelijk niet leuk. Na ern jaar zou hij wel aan de leidsters gewend moeten zijn. Blijkbaar is huj hun minst favorite kind en dat voelt hij aan.
Eventueel een gastouder. Mischief Houston hij niet van hwt groitschalige van een KDV.
Het is over zodra ouder weg is en ze haalt een vrolijk kind op.
woensdag 13 juli 2022 om 11:46
Mijn dochter heeft het niet, maar ik weet van mijn moeder dat ik het als kind wel heel erg had. Ik ging altijd huilend de peuterspeelzaal in (en voor iemand weer komt met dat het kind dan aanvoelt dat het niet gewenst is: mijn tante was daar mijn juf).
Ook het eerste jaar van de basisschool had ik daar nog moeite mee. Ik hing heel erg aan mijn moeder en vond thuis een hele fijne plek. En ik ben niet echt een mensen-mens dus ik denk dat al die kinderen om mij heen gewoon iets te veel was.
Ik heb er trouwens niets aan overgehouden hoor. Zodra mijn moeder uit beeld was, deed ik mijn ding en was het leuk.
Ook het eerste jaar van de basisschool had ik daar nog moeite mee. Ik hing heel erg aan mijn moeder en vond thuis een hele fijne plek. En ik ben niet echt een mensen-mens dus ik denk dat al die kinderen om mij heen gewoon iets te veel was.
Ik heb er trouwens niets aan overgehouden hoor. Zodra mijn moeder uit beeld was, deed ik mijn ding en was het leuk.
woensdag 13 juli 2022 om 12:04
Toch kan het wel een teken zijn. Mijn oudste was als kind ook ongelukkig op het kdv. Toen ik later het schriftje terug las schrok ik mij kapot, elk verslag stond vol met zinnen als "Wat is er toch aan de hand met je?", "Vandaag was je erg mopperig en huilerig", "Je had vandaag je dag niet". En dat pagina's lang.
Toen ze ouder werd praatte ze niet, leidster dachten dat ze achterliep met spraak. Thuis sprak ze in volzinnen.
Pas toen ze naar preschool ging, ging het langzaam beter. Maar bijvoorbeeld vakantie-BSO bleef een drama. Godzijdank konden we het zo regelen dat ze in de vakantie niet hoefde. Jongste kind had zelfde problemen, middelste twee nergens last van.
Jongste bleef ook gewoon huilen, die heb ik meerdere malen op moeten halen.
woensdag 13 juli 2022 om 12:05
Een vriendje van mijn zoon heeft dat nog steeds. Tegenwoordig niet meer echt huilen maar hij klampt zich op het schoolplein nog wel vast aan zijn ouders. Kind is 9.
Zijn vriendjes weten dit en zijn altijd heel lief voor hem. Nemen hem mee de school in. Waar hij zich na dertig seconden volgens mijn zoon ontpopt tot een ondeugend, vrolijk en nogal bazig kind.
Het zal de aard van het beestje wel zijn. Je verandert er niet veel aan, maar je kunt hem er wel mee leren omgaan. Zelf niet zichtbaar/voelbaar van streek raken lijkt me een eerste stap.
Zijn vriendjes weten dit en zijn altijd heel lief voor hem. Nemen hem mee de school in. Waar hij zich na dertig seconden volgens mijn zoon ontpopt tot een ondeugend, vrolijk en nogal bazig kind.
Het zal de aard van het beestje wel zijn. Je verandert er niet veel aan, maar je kunt hem er wel mee leren omgaan. Zelf niet zichtbaar/voelbaar van streek raken lijkt me een eerste stap.
woensdag 13 juli 2022 om 12:10
Is dat dan niet besproken toen je je kind ophaalde?Alecta schreef: ↑13-07-2022 12:04Toch kan het wel een teken zijn. Mijn oudste was als kind ook ongelukkig op het kdv. Toen ik later het schriftje terug las schrok ik mij kapot, elk verslag stond vol met zinnen als "Wat is er toch aan de hand met je?", "Vandaag was je erg mopperig en huilerig", "Je had vandaag je dag niet". En dat pagina's lang.
Toen ze ouder werd praatte ze niet, leidster dachten dat ze achterliep met spraak. Thuis sprak ze in volzinnen.
Pas toen ze naar preschool ging, ging het langzaam beter. Maar bijvoorbeeld vakantie-BSO bleef een drama. Godzijdank konden we het zo regelen dat ze in de vakantie niet hoefde. Jongste kind had zelfde problemen, middelste twee nergens last van.
Jongste bleef ook gewoon huilen, die heb ik meerdere malen op moeten halen.
Bij mij krijg ik vaak te horen dat het goed is gegaan. Eet goed, slaapt redelijk tot goed. Is voor mij toch een teken dat hij zich daar veilig en ok voelt.
woensdag 13 juli 2022 om 15:22
Bij mij wordt ook altijd gezegd dat het over is zodra ik weg ben en dat hij verder heel vrolijk is, TO. Ik geloof dat meteen, zie het als ik hem ophaal en ook op foto's die ik wel eens tussendoor krijg. Een vriendin brengt haar kindje altijd wat later en beaamt dit ook.
Ik zou dus niet van het ergste uitgaan als ze verder aangeven dat hij vrolijk is en het naar zijn zin heeft.
Ik zou dus niet van het ergste uitgaan als ze verder aangeven dat hij vrolijk is en het naar zijn zin heeft.
woensdag 13 juli 2022 om 15:56
Mijn peuter heeft het ook gehad, vanaf een jaar of 2 en nu nog weleens, ze is 3,5. Ze zegt thuis al dat ze niet wil, soms echt huilen ook. Bij het afscheid nemen huilt ze bijna nooit, maar trekt wel een sip gezicht. Ze gaat trouwens naar een gastouder, waarvan we altijd horen dat het goed gaat. Wij hebben ons vaak afgevraagd waarom ze niet wil. Ik vermoed dat ze moeite heeft met de overgang van thuis naar gastouder. Of het gewoon een hele lange dag vindt daar. Sinds kort gaat haar broertje ook mee (hij is 3 maanden) en dat vindt ze erg leuk.
Wat we soms doen is een hartje tekenen op haar hand en die van mij/papa. Dan zeggen we dat ze daar een kusje op kan geven als ze aan ons denkt en wij ook. Dat helpt wel. Verder inderdaad het afscheid kort houden.
Wat we soms doen is een hartje tekenen op haar hand en die van mij/papa. Dan zeggen we dat ze daar een kusje op kan geven als ze aan ons denkt en wij ook. Dat helpt wel. Verder inderdaad het afscheid kort houden.
woensdag 13 juli 2022 om 16:20
Bij mijn opvang hebben ze ene klein zijraampje waar ik nog wel even keek wat er gebeurde als ik weg ging.
Na de twee Corona sluitingen had mijn kind het ook lastig, inderdaad huilen, niet willen (ze was toen 1,5 en bij de tweede keer 2 en een beetje). Maar inderdaad, als ik door dat raampje keek, was ze al vrolijk aan het spelen (en dan was ik dus al wel 30 hele seconden weg).
Gelukkig heb ik er zelf niet zo veel last van (als in ‘het breekt mijn hart’ of zo), juist omdat ik wist dat het meteen over was. Dus inderdaad kort maar krachtig, ook gewoon weglopen als kind huilt (als je dan steeds terug gaat om te troosten, leer je ook aan dat huilen zin heeft natuurlijk). Op een bepaald moment kwam er iemand van de ggd observeren (gewoon routine), en toen vroegen de leidsters en of het goed was dat ze bij mijn kind dat wegbreng-moment bekeek, voor evt tips. Natuurlijk, prima. Dus wij komen die ochtend binnen, kind doet jas uit, zegt ‘dag mama!’ en holt vrolijk naar binnen. Peuters
. Maar toen was het dus van het ene op het andere moment over.
Na de twee Corona sluitingen had mijn kind het ook lastig, inderdaad huilen, niet willen (ze was toen 1,5 en bij de tweede keer 2 en een beetje). Maar inderdaad, als ik door dat raampje keek, was ze al vrolijk aan het spelen (en dan was ik dus al wel 30 hele seconden weg).
Gelukkig heb ik er zelf niet zo veel last van (als in ‘het breekt mijn hart’ of zo), juist omdat ik wist dat het meteen over was. Dus inderdaad kort maar krachtig, ook gewoon weglopen als kind huilt (als je dan steeds terug gaat om te troosten, leer je ook aan dat huilen zin heeft natuurlijk). Op een bepaald moment kwam er iemand van de ggd observeren (gewoon routine), en toen vroegen de leidsters en of het goed was dat ze bij mijn kind dat wegbreng-moment bekeek, voor evt tips. Natuurlijk, prima. Dus wij komen die ochtend binnen, kind doet jas uit, zegt ‘dag mama!’ en holt vrolijk naar binnen. Peuters
. Maar toen was het dus van het ene op het andere moment over.
woensdag 13 juli 2022 om 17:01
Dit is (vaak) ook echt onzin hoor!ontbijtkoekje schreef: ↑13-07-2022 11:02Nou zeg, wat een aannames. Ik merk dat helemaal niet dat hij het minst favoriete kind is.
Ik heb jarenlang op het kdv gewerkt en er zijn nu eenmaal kinderen die moeite hebben met afscheid nemen.
Dit kan meerdere oorzaken hebben. Een gevoelig kind, ouders die het afscheid nemen rekken of een kind vindt het kdv niet leuk.
Als ik hoor dat jouw kind snel gaat spelen en de rest van de dag niet huilt lijkt het me in het afscheid nemen te zitten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
