Kinderen
alle pijlers
Op vakantie een naamkaartje voor je kinderen?
donderdag 7 juni 2007 om 11:42
donderdag 7 juni 2007 om 16:06
donderdag 7 juni 2007 om 16:21
Roze tags heb ik bij een winkeltje bij ons in de stad besteld.
Ze hadden alle kleuren van de regenboog!! Was zo'n sleutelmaker oid
Enne die alarmbandjes vind ik ook minder, omdat daar losse briefjes in moeten (kun je verliezen) en als de kinderen hun handen wassen oid loopt er water in (onleesbaar)
Ze hadden alle kleuren van de regenboog!! Was zo'n sleutelmaker oid
Enne die alarmbandjes vind ik ook minder, omdat daar losse briefjes in moeten (kun je verliezen) en als de kinderen hun handen wassen oid loopt er water in (onleesbaar)
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
donderdag 7 juni 2007 om 16:22
Waar zou ze aan moeten blijven haken dan? Ze speelt op het strand, bij de tent, ze gaat naar de douches en mee naar de winkels.
Ze is nog te klein voor de speeltuin daar, en wild sporten of teamsporten doet ze nog niet.
Ik snap je bezorgdheid, maar het is geen camping met dingen waar je snel achter iets blijft haken. Ik heb er van mijn vierde tot mijn 15e rondgelopen met zo'n koordje om mijn nek, en ik ben nog nooit ergens blijven haken. (okee, zegt niks, weet ik ook wel, maar goed)
donderdag 7 juni 2007 om 16:24
Ik heb zo'n polsbandje gehad, maar daar moest je op een papiertje je nr schrijven en dan in zo'n bandje wurmen. Werd het bandje nat was er niks meer te lezen. :(
Dus zo'n ketting aangeschaft, aangezien ikzelf lang niet overal mijn mobiel meeneem leek het me handig om mobiele nr van papa erin te zetten en onze huislijn (:?).
Ging ik pas met een vriendin en de kids naar een pretpark(je), ketting om... Was dat alleen handig voor de naam, want de nrs konden wel gebeld worden, maar papa was heel ergens anders en thuis nam niemand op.
Wat ik ermee zeggen wil, bedenk dus goed welke nrs je erop laat zetten!
Uiteindelijk ook het telefoonnr van mij op haar arm gezet en ja hoor... Ze raakte ons kwijt. Heeft een andere mevr. gevraagd het nr te bellen... Heb ik de telefoon nooit gehoord.;)
Gelukkig was ze zo weer gevonden, voordeel van een kleiner pretpark! Enne de volgende keer houd ik mijn mobiel bij de hand ipv onderin de tas onderop de wandelwagen!
Dus zo'n ketting aangeschaft, aangezien ikzelf lang niet overal mijn mobiel meeneem leek het me handig om mobiele nr van papa erin te zetten en onze huislijn (:?).
Ging ik pas met een vriendin en de kids naar een pretpark(je), ketting om... Was dat alleen handig voor de naam, want de nrs konden wel gebeld worden, maar papa was heel ergens anders en thuis nam niemand op.
Wat ik ermee zeggen wil, bedenk dus goed welke nrs je erop laat zetten!
Uiteindelijk ook het telefoonnr van mij op haar arm gezet en ja hoor... Ze raakte ons kwijt. Heeft een andere mevr. gevraagd het nr te bellen... Heb ik de telefoon nooit gehoord.;)
Gelukkig was ze zo weer gevonden, voordeel van een kleiner pretpark! Enne de volgende keer houd ik mijn mobiel bij de hand ipv onderin de tas onderop de wandelwagen!
donderdag 7 juni 2007 om 16:35
als Sanna zo groot is dat ze kan lopen, zou ik het zeker doen! als ze van je weglopen, heb je in ieder geval de geruststelling dat je ze wel weer terugvindt. en boeien dat niemand anders ermee loopt! dit is echt zo'n veiligheidsmaatregel voor je kind, waar jij, je kind, noch de rest van de wereld enige last van heeft, nietwaar?
doen dus!
doen dus!
donderdag 7 juni 2007 om 17:32
Voor mijn dochter vind ik die naamarmbandjes ook een goed idee, alleen inderdaad even kijken of het wel duidelijk is ivm papier en water enzo.
Zelf ben ik alleen wel voorzichtig met het in het groot vermelden van haar naam, ik ben toch altijd nog een beetje bang dat een vreemde vent ofzo haar dan zo meekrijgt... Met de verkeerde bedoelingen bedoel ik dan he! Mijn dochter weet best dat ze niet met iedereen mee mag lopen, maar als een man op haar afkomt en zegt: kom maar (naam), ga je met mij mee? Dat dan dan een stuk minder vreemd overkomt. Moet er niet aan denken dat iemand misbruikt maakt van het feit dat ik haar juist niet wil kwijtraken....
Voor mij zou het dus echt alleen om het mobiele nummer gaan..
Zelf ben ik alleen wel voorzichtig met het in het groot vermelden van haar naam, ik ben toch altijd nog een beetje bang dat een vreemde vent ofzo haar dan zo meekrijgt... Met de verkeerde bedoelingen bedoel ik dan he! Mijn dochter weet best dat ze niet met iedereen mee mag lopen, maar als een man op haar afkomt en zegt: kom maar (naam), ga je met mij mee? Dat dan dan een stuk minder vreemd overkomt. Moet er niet aan denken dat iemand misbruikt maakt van het feit dat ik haar juist niet wil kwijtraken....
Voor mij zou het dus echt alleen om het mobiele nummer gaan..
donderdag 7 juni 2007 om 18:43
Ik heb ze bij de Hema (1,95 per drie) gekocht, roze en wit voor mijn dochter en groen en blauw voor zoon. Ze zijn van een soort plastic en je kunt ze met balpen of watervaste stift beschrijven.
Je kunt de beschreven kant ook naar de binnenkant draaien dan zien ze het niet zo snel. Ik vind ze wel leuk!
Mijn dochter is pas 1 en die doe ik liever ook geen ketting om. Ze zou hem trouwens ook zo weer afdoen.:)
29caro, bedankt voor het telefoonnummer!
Je kunt de beschreven kant ook naar de binnenkant draaien dan zien ze het niet zo snel. Ik vind ze wel leuk!
Mijn dochter is pas 1 en die doe ik liever ook geen ketting om. Ze zou hem trouwens ook zo weer afdoen.:)
29caro, bedankt voor het telefoonnummer!
donderdag 7 juni 2007 om 23:11
Ja hier ook bij de schoenmaker/sleutelmaker.
Onze jongste wilde perse geen armband, en had een hekel een kettinkjes. Ik heb toen het nummer van de kampeerplaats op een labeltje geschreven en met een veiligheidsspeld achterop zijn t-shirt gespeld. Hij kon er niet bij en andere konden toch zien waar hij thuishoorde, zo kwamen ze onze ondernemende zoon regelmatig terug brengen. Kun je natuurlijk ook een mobiel nummer opschrijven.
zaterdag 9 juni 2007 om 09:53
Ik heb visitekaartjes met mijn foto erop. Ook mijn mobiele nummer staat er op. Dus die gaf ik dan aan zoon (toen hij een jaar of 7 was) om in zijn zak te stoppen als we gingen winkelen. Als hij me dan kwijt zou raken in het winkelcentrum, kon hij het kaartje aan iemand geven om mij te bellen/mij te spotten tussen het winkelend publiek.
En verder; wij leerden/leren onze zoon (nu 9) altijd dat hij op de plek moet blijven waar hij ons het laatst heeft gezien: dus dat hij niet zelf gaat zoeken. En ook wil ik dat hij naar een kassa gaat in de winkel waar we elkar het laatst zagen, om daar om hulp te vragen. Mijn idee: kassamedewerkers moeten op hun plek blijven (net als mijn kind dan dus) en kunnen vanaf daar doorbellen dat mijn kind moet worden omgeroepen. Plus ik vind het een wat "veiliger" idee, dan dat een gewone klant mee loopt. Ik vind het zelf ook altijd lastig om een kind dat zichtbaar verdwaald is, te helpen. Niet het helpen natuulijk, maar als je zo'n kind dan met de beste bedoelingen meetroont naar een centraal punt waar het kind kan worden omgeroepen, heb je zelf de beste bedoelingen. Maar het kind heeft natuurlijk hoogstwaarschijnlijk geleerd dat hij niet met iemand mee mag gaan. Natuurlijk is de moeder daarna blij als ze haar kind terug heeft en zal ze de persoon die heeft geholpen, bedanken. Maar voor het kind wordt het dan wel een dubbele boodschap: ik mag niet mee met vreemde mensen, maar soms dus toch wel?? Zelf blijf ik ook zo veel mogelijk op dezelfde plek met een kind dat zijn of haar moeder kwijt is. En dan vraag ik aan een winkelmedewerker om het kind vanaf het centrale punt in het winkelcentrum, om te laten roepen. Hoe doen jullie dat?
En nog een anekdote: wij leerden onze zoon dus dat hij altijd naar de/een kassa moest in het geval dat hij ons kwijt zou raken. Als voorbeeld zei ik dan dat als het bij de Hema gebeurde, hij dan dus naar de kassa van de Hema moest gaan. Toen we met vakantie waren op Kreta (hij was 3), vroeg ik hem ook waar hij heen zou gaan in zo'n geval. "Naar de Hema" was wederom zijn antwoord:D.
En verder; wij leerden/leren onze zoon (nu 9) altijd dat hij op de plek moet blijven waar hij ons het laatst heeft gezien: dus dat hij niet zelf gaat zoeken. En ook wil ik dat hij naar een kassa gaat in de winkel waar we elkar het laatst zagen, om daar om hulp te vragen. Mijn idee: kassamedewerkers moeten op hun plek blijven (net als mijn kind dan dus) en kunnen vanaf daar doorbellen dat mijn kind moet worden omgeroepen. Plus ik vind het een wat "veiliger" idee, dan dat een gewone klant mee loopt. Ik vind het zelf ook altijd lastig om een kind dat zichtbaar verdwaald is, te helpen. Niet het helpen natuulijk, maar als je zo'n kind dan met de beste bedoelingen meetroont naar een centraal punt waar het kind kan worden omgeroepen, heb je zelf de beste bedoelingen. Maar het kind heeft natuurlijk hoogstwaarschijnlijk geleerd dat hij niet met iemand mee mag gaan. Natuurlijk is de moeder daarna blij als ze haar kind terug heeft en zal ze de persoon die heeft geholpen, bedanken. Maar voor het kind wordt het dan wel een dubbele boodschap: ik mag niet mee met vreemde mensen, maar soms dus toch wel?? Zelf blijf ik ook zo veel mogelijk op dezelfde plek met een kind dat zijn of haar moeder kwijt is. En dan vraag ik aan een winkelmedewerker om het kind vanaf het centrale punt in het winkelcentrum, om te laten roepen. Hoe doen jullie dat?
En nog een anekdote: wij leerden onze zoon dus dat hij altijd naar de/een kassa moest in het geval dat hij ons kwijt zou raken. Als voorbeeld zei ik dan dat als het bij de Hema gebeurde, hij dan dus naar de kassa van de Hema moest gaan. Toen we met vakantie waren op Kreta (hij was 3), vroeg ik hem ook waar hij heen zou gaan in zo'n geval. "Naar de Hema" was wederom zijn antwoord:D.
zaterdag 9 juni 2007 om 10:02
Ha, iemand anders had dit al gezegd! Ik heb ooit in een artikel van de politie gelezen dat de politie afraadt om op vakantie en dergelijke je kinds naam heel zichtbaar op te schrijven omdat het inderdaad gevaarlijk is ivm mogelijke ontvoeringen. En ook bij Oprah werd die tip ooit gegeven in en show waarin het over kinderveiligheid ging. Toen testte Oprah hoe snel je kind met een vreemde meegaat en dat deden bijna alle kinderen. Er werd toen ook als tip gegeven om nooit zijn/haar naam op te schrijven omdat iemand die je kinds naam kent in het kinderbreintje geen vreemde is.
Dus zelf zou ik aanraden om op die bandjes alleen je eigen telefoonnummer op te schrijven, bijvoorbeeld "I'm lost! Please call my parents on +31612345678" / "Ik ben verdwaald. Wilt u mijn ouders bellen op +31612345678"
Op het strand kun je trouwens ook gewoon je telefoonnummer op het armpje van je kind schrijven met een stift.
Mijn zoon was mij trouwens een tijd terug kwijt in de hema, en toen had hij heel stoer aan een mevrouw verteld hoe zijn mama heet. Hoorde ik ineens een vreemde stem heel hard mijn naam roepen. Dus misschien is dat ook een tip, om je kind aan te leren altijd te vertellen hoe JIJ heet, in plaats van hoe het zelf heet.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 9 juni 2007 om 10:09
Die mevrouw die mijn zoontje wilde helpen bleef ook op dezelfde plek staan en had dus aan hem gevraagd hoe mamma heette, in plaats van hoe hij zelf heette. Dat vond ik echt fantastisch van haar, ze gaf er ook dezelfde reden bij als jij nu doet, dat ze ervan uitging dat kinderen niet zomaar met een vreemde mee mogen en dat ze daarom ook aan hem had gevraagd hoe zijn mamma heette.
Dus als ik ooit in die situatie kom dat ik een kindje vind, zal ik voortaan ook vragen hoe papa en mamma heten, ipv hoe zij zelf heten en dat leer ik nu ook aan mijn zoon, om te vragen of iemand "mamma naam" wil roepen voor hem.
Goeie tip van die visitekaartjes met je eigen foto en nummer, die ga ik ook maken.
Am Yisrael Chai!
