Kinderen
alle pijlers
Opa en oma als oppas... Irritatie
vrijdag 2 juli 2021 om 18:52
Even van me afschrijven hoor... We hebben een hele leuke familie met veel neefjes en nichtjes in dezelfde (baby/peuter/kleuter) leeftijd. Tropenjaren dus voor ons allemaal, en ik merk dat de verhoudingen wat betreft het gebruiken van opa en oma als oppas wat schreef beginnen te groeien. Gezin 1 brengt de kinderen zeker 1, meestal 2 keer in de week "spontaan" langs zodat ze zelf kunnen schoonmaken/winkelen/uiteten. Gezin 2 heeft een vaste oppasdag en brengt ze daarnaast ook nog wel een moment in de week. Gezin 3 woont verder weg en brengt de kinderen wel eens voor een heel weekend. Wij, gezin 4, vragen ze alleen als het echt nodig is (werkgerelateerd of ziekte, zulke dingen) en zeker niet om te gaan shoppen. We gaan wel langs voor de gezelligheid, bakkie koffie of lunch oid, maar dan blijven we zelf ook.
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
vrijdag 2 juli 2021 om 20:40
Ha! Bij ons komt al het brengen en haken naar medische afspraken, vaccinaties, coronatesten en alle financiën op aan. Want ik heb geen kinderen hè. Dus veel meer tijd. Doe het graag hoor, maar we zijn dus met 4 kinderen thuis, de andere 3 hebben het druk met gezin. En eentje maakt wel erg veel gebruik van oppasmogelijkheden.Yavanna schreef: ↑02-07-2021 19:58Maar gaat de hulp mogelijk niet twee kanten op? Dus opa en oma passen op en kinderen gaan mee als zij naar de dokter moeten of helpen als ze iets nodig hebben of zo? Als dat niet zo is zou ik het ook lastig vinden denk ik.
Opa en oma hebben al kinderen opgevoed en hebben juist wat rust nodig maar kunnen mogelijk moeilijk nee zeggen. Aan de andere kant houdt het ze misschien juist jong en genieten ze juist heel erg?
vrijdag 2 juli 2021 om 20:42
Vijftigers? Vaak loopt men naar de 70. Mijn ouders kregen zelf na hun 30e kinderen, en hun kinderen ook.Jufjoke schreef: ↑02-07-2021 20:38Dat laatste dan vooral. Ik heb persoonlijk een beetje moeite met mensen die iets niet willen, dat niet durven zeggen, maar er vervolgens wel tegen anderen over klagen. Het zijn toch gemiddeld zeker vijftigers waar we het over hebben. Die niet tegen hun éigen kind durven zeggen dat het op die dag even niet uitkomt? Tja. En die ander moet het dan maar ruiken ofzo?
En hun eigen gebrek aan assertiviteit wordt maar even vergeten onder het mom van 'er wordt misbruik van gemaakt'.
Maar ik geef meteen toe dat mensen die niet durven zeggen wat ze vinden al snel een beetje in mijn irritatiezone zitten.
Ze durven geen Nee te zeggen uit angst dat ze de kinderen dan nauwelijks meer zien. Waarschijnlijk klopt dat wel, want men komt vaak vooral langs ivm oppassen.
vrijdag 2 juli 2021 om 20:47
Ik zou de verantwoordelijkheid bij opa en oma laten liggen en zelf doen wat goed voelt.
Ik zie het ook om me heen gebeuren dat opa’s en oma’s te pas en te onpas ingezet worden om op te passen. Wij hebben hier niet voor gekozen; kinderen gaan naar bso en kdv omdat we niet afhankelijk willen zijn van opa en oma. Daarnaast vind ik dat als opa’s en oma’s een keer oppassen, dit is omdat het leuk is voor iedereen. Niet omdat het moet omdat wij moeten werken, maar gewoon als iedereen daar zin in heeft.
Daarnaast durven mijn ouders gerust nee te zeggen. Dat scheelt ook.
Ik zie het ook om me heen gebeuren dat opa’s en oma’s te pas en te onpas ingezet worden om op te passen. Wij hebben hier niet voor gekozen; kinderen gaan naar bso en kdv omdat we niet afhankelijk willen zijn van opa en oma. Daarnaast vind ik dat als opa’s en oma’s een keer oppassen, dit is omdat het leuk is voor iedereen. Niet omdat het moet omdat wij moeten werken, maar gewoon als iedereen daar zin in heeft.
Daarnaast durven mijn ouders gerust nee te zeggen. Dat scheelt ook.
vrijdag 2 juli 2021 om 20:56
Minstens vijftigers bedoel ik ook inderdaad. Tja, als zij er hun eigen dubbele agenda op na houden, moeten ze dat zelf maar weten.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:00
Ik werd voor het eerst oma toen ik 41j was. Dat kan echt gewoon hoor!
Mijn moeder werd voor het eerst 'overgrootmoeder' toen ze 64 werd.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:12
Ik vind dit altijd lastige topics. Mijn ouders hebben negen kleinkinderen en vooral mijn moeder vindt het moeilijk om nee te zeggen. Maar niet omdat ze ons niet teleur wil stellen, maar omdat ze ZELF zo min mogelijk wil missen van de kleinkinderen! Omdat ze trots is dat ook de oudsten van 13 en 15 zelf langskomen uit school, met vragen over huiswerk en vriendjes en weet ik wat.
Is ze soms afgepeigerd? Jazeker. Maar dat doet ze dus echt zelf want ze heeft het er voor over. Ze zou namelijk niet niet gevraagd willen worden. Gelukkig weet ik zeker dat ze nee zegt als ze het niet wil en goed haar eigen balans bewaart. Daarnaast weet ik ook dat we goed kunnen praten over irritaties of als we iets oneerlijk vinden.
Is ze soms afgepeigerd? Jazeker. Maar dat doet ze dus echt zelf want ze heeft het er voor over. Ze zou namelijk niet niet gevraagd willen worden. Gelukkig weet ik zeker dat ze nee zegt als ze het niet wil en goed haar eigen balans bewaart. Daarnaast weet ik ook dat we goed kunnen praten over irritaties of als we iets oneerlijk vinden.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:14
Ja, tuurlijk kan dat. Ik reageerde op de opmerking dat het vaak vijftigers zijn. Vaak dus ook niet. Al dat oppassen wordt toch vaak door gepensioneerden gedaan.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:16
Uiteindelijk is het aan opa en oma inderdaad.
Maar ik zou zelf niet die persoon willen zijn die zo weinig aanvoelt dat de ander echt op zijn strepen zou moeten gaan staan.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:21
Jufjoke schreef: ↑02-07-2021 20:30Ik herken het een beetje vanuit de schoonfamilie. Inmiddels allemaal uit de kleine kinderen. Ik was behoorlijk terughoudend in wat we vroegen om op te passen, schoonzussen deden dat ongegeneerd meerdere keren per week. Maar ik heb me daar nooit mee gemoeid, want het is niet aan mij. Het is aan schoonouders om hun grenzen aan te geven. Dat deden/durfden ze niet, dus schoonzussen namen steeds meer ruimte. Maar het is in wezen hun eigen probleem, als ze er last van hebben, moeten ze nee zeggen. Het zijn ruimschoots volwassen mensen, geen wilsonbekwamen.
Niet willen gaan oplossen wat niet jouw probleem is.
Echt dit dus. Het is toch echt hun eigen keuze hoor. Maar daar kap ik het klagen dus ook meteen mee af (of je doet er iets aan of je kiest ervoor dat het zo gaat maar dan ook niet klagen). En ook als het vanuit angst is, alsnog eigen keuze.
Maduixa schreef: ↑02-07-2021 21:12Ik vind dit altijd lastige topics. Mijn ouders hebben negen kleinkinderen en vooral mijn moeder vindt het moeilijk om nee te zeggen. Maar niet omdat ze ons niet teleur wil stellen, maar omdat ze ZELF zo min mogelijk wil missen van de kleinkinderen! Omdat ze trots is dat ook de oudsten van 13 en 15 zelf langskomen uit school, met vragen over huiswerk en vriendjes en weet ik wat.
Is ze soms afgepeigerd? Jazeker. Maar dat doet ze dus echt zelf want ze heeft het er voor over. Ze zou namelijk niet niet gevraagd willen worden. Gelukkig weet ik zeker dat ze nee zegt als ze het niet wil en goed haar eigen balans bewaart. Daarnaast weet ik ook dat we goed kunnen praten over irritaties of als we iets oneerlijk vinden.
Ook dat. Het kan heel goed naast elkaar bestaan, zelf zo graag onderdeel uit willen maken van maar het eigenlijk te zwaar vinden. Tja, kiezen of delen.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:22
Dat ben ik met je eens. Ik wil die persoon ook niet zijn, en die ben ik ook beslist niet geweest toen mijn kind klein was.
Maar ik kan het niet helpen, ik hou van eerlijkheid. Van rechtdoorzee. Ik heb er een vreselijke hekel aan als mensen je een antwoord geven, maar dan weet je nog niet of dat wel is wat ze echt vinden. Als ik een vraag stel, kun je daar op antwoorden wat je wil. Maar ik haat het om na een 'ja' eigenlijk nog de oprechte mening van de ander niet te weten. Ik hou van duidelijkheid.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:25
Ja, rechtdoorzee is fijn. Op de werkvloer, bij een situatie met een klantenservice. Maar niet iedereen is nou eenmaal zo. Van je eigen familie mag je toch hopen dat je het karakter een beetje kunt inschatten.Jufjoke schreef: ↑02-07-2021 21:22Dat ben ik met je eens. Ik wil die persoon ook niet zijn, en die ben ik ook beslist niet geweest toen mijn kind klein was.
Maar ik kan het niet helpen, ik hou van eerlijkheid. Van rechtdoorzee. Ik heb er een vreselijke hekel aan als mensen je een antwoord geven, maar dan weet je nog niet of dat wel is wat ze echt vinden. Als ik een vraag stel, kun je daar op antwoorden wat je wil. Maar ik haat het om na een 'ja' eigenlijk nog de oprechte mening van de ander niet te weten. Ik hou van duidelijkheid.
Maar goed, ik heb zelf dus geen kinderen, dus ik heb makkelijk praten. Maar ik hoor dus wel soms de andere kant. Dan help ik mijn moeder met haar te doen realiseren dat het soms een beetje de omgekeerde wereld is en dan zegt ze wel wat ze echt wil.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:30
Vanwege geen reactie, gooi ik hem er nog maar een keertje in: dit geen oplossing?Hetismogelijk schreef: ↑02-07-2021 18:58Kunnen jullie niet onderling wat vaker oppassen? Vang je de kinderen van een ander gezin een weekend op, breng je het weekend daarna jouw kinderen daarheen. Dan ontlast je opa en oma en hebben jullie ook een weekend voor jezelf.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:31
Volgens mij gaat de irritatie van TO vooral om het principe.Hetismogelijk schreef: ↑02-07-2021 21:30Vanwege geen reactie, gooi ik hem er nog maar een keertje in: dit geen oplossing?
vrijdag 2 juli 2021 om 21:39
Het is wel aan de oma's om ja of nee te zeggen, maar soms heeft zo'n kind haar hele leven al een bepaalde dynamiek gecreëerd waardoor oma denkt dat het beslist nodig is om dat kind te helpen.
Ik heb bijvoorbeeld een erg veeleisende zus. Waar ik iets wel prima vind, moet zij meer, beter, duurder. Die was haar hele leven al gewend om dingen niet snel goed genoeg te vinden, of om het zeg maar een recht te vinden dat ze geholpen wordt aan iets beters. Dus toen ze een kind kreeg kwam oma ook steeds bijspringen, want extra werken moest, en uitjes met vriendinnen moesten, en vriend had ze niks aan. Oma deed zelf ook mee aan het nodig zijn, want die was er op een gegeven moment ook heilig van overtuigd dat het kdv zielig was en dat ze zich dus wel moest opofferen en oppassen.
Ik heb bijvoorbeeld een erg veeleisende zus. Waar ik iets wel prima vind, moet zij meer, beter, duurder. Die was haar hele leven al gewend om dingen niet snel goed genoeg te vinden, of om het zeg maar een recht te vinden dat ze geholpen wordt aan iets beters. Dus toen ze een kind kreeg kwam oma ook steeds bijspringen, want extra werken moest, en uitjes met vriendinnen moesten, en vriend had ze niks aan. Oma deed zelf ook mee aan het nodig zijn, want die was er op een gegeven moment ook heilig van overtuigd dat het kdv zielig was en dat ze zich dus wel moest opofferen en oppassen.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:49
Tja deels misschien, maar ik heb geen oppas nodig als ik in de tuin wil werken, zij wel. Ik vind het niet erg om m'n kinderen om me heen te hebben in wat minder handige situaties en accepteer een wat minder opgeruimd huis/minder uitjes of regel het anders (babyfoon, buurmeisje). We staan er gewoon ook heel anders in merk ik.Hetismogelijk schreef: ↑02-07-2021 21:30Vanwege geen reactie, gooi ik hem er nog maar een keertje in: dit geen oplossing?
vrijdag 2 juli 2021 om 21:50
Ik ben het dus he-le-maal met JufJoke eens en vind het vreselijk lastig dat je er niet van uit kan gaan dat iedereen gewoon duidelijk is. Want 'karakter inschatten' is leuk, maar levert dus ook juist bij sommige mensen juist weer heel veel problemen op. Ik heb zo iemand in de familie die verwacht dat ik 'wel snap wat ze bedoelt' zonder het te zeggen, en dat gaat dus echt letterlijk vaak mis. Omdat ik het niet snap. Omdat ik mijn best doe, maar dan toch nog de verkeerde afslag neem. En dan is het mijn schuld, terwijl als zij gewoon zou zeggen wat ze bedoelde of verwachte, ik daar met alle liefde in mee zou gaan. Maar nee, ik moet het zelf bedenken, 'want dat heb ik toch wel voor haar over'.
Brrr, ik krijg er al vlekken van in mij nek als ik het opschrijf.
vrijdag 2 juli 2021 om 21:56
Ja, dat herken ik. Mijn zus zou dan bij mijn moeder aangeven dat ze in de tuin moest werken en dat het onmogelijk was met kind erbij, en vervolgens vond moeder het dus logisch dat ze daarvoor ging oppassen. Terwijl die mogelijkheid niet eens bij mij op zou komenLonkaa schreef: ↑02-07-2021 21:49Tja deels misschien, maar ik heb geen oppas nodig als ik in de tuin wil werken, zij wel. Ik vind het niet erg om m'n kinderen om me heen te hebben in wat minder handige situaties en accepteer een wat minder opgeruimd huis/minder uitjes of regel het anders (babyfoon, buurmeisje). We staan er gewoon ook heel anders in merk ik.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:04
Maar dan is het toch ook niet 'oneerlijk'? Jij bent blij met hoe het bij jou gaat, zus is blij dat ze in de tuin kan werken en oma is blij dat ze iets leuks met de kleinkinderen kan doen.
Tenminste, dat is dan hoe ik de situatie zie.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:07
Ik herken het ook en irriteer (mn man ook) me er groen en geel aan. Schoonzus woont naast schoonouders, en haar kinderen wonen meer bij hun opa en oma dan bij hun. Schoonouders klagen maar doen er niets aan.
Als onze kinderen een keer een dagje komen zijn haar kinderen er ook standaard. Ik vind het heel jammer dat ze geen quality time hebben.
Aan de andere kant ben ik er trots op dat wij het zelf doen, en ook een leuke oppas hebben waardoor we ook leuke dingen kunnen doen.
Als onze kinderen een keer een dagje komen zijn haar kinderen er ook standaard. Ik vind het heel jammer dat ze geen quality time hebben.
Aan de andere kant ben ik er trots op dat wij het zelf doen, en ook een leuke oppas hebben waardoor we ook leuke dingen kunnen doen.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:10
En zelfs al is oma er stiekem niet blij mee, dan nog is het niet oneerlijk. Dan zou het tijd worden voor oma om wat duidelijker en eerlijker te zijn. Oma zegt in dat geval toch echt zélf ja terwijl ze nee denkt.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:14
vrijdag 2 juli 2021 om 22:16
Je verwijt je schoonouders dat ze klagen zonder er iets aan te doen, maar bespreekt blijkbaar zelf ook niet met je schoonouders hoe fijn/leuk je het zou vinden als jullie kinderen eens alleen bij opa en oma konden zijn.juliadenders schreef: ↑02-07-2021 22:07Ik herken het ook en irriteer (mn man ook) me er groen en geel aan. Schoonzus woont naast schoonouders, en haar kinderen wonen meer bij hun opa en oma dan bij hun. Schoonouders klagen maar doen er niets aan.
Als onze kinderen een keer een dagje komen zijn haar kinderen er ook standaard. Ik vind het heel jammer dat ze geen quality time hebben.
Aan de andere kant ben ik er trots op dat wij het zelf doen, en ook een leuke oppas hebben waardoor we ook leuke dingen kunnen doen.
