Kinderen
alle pijlers
opvoeding ; dát zouden meer mensen moeten doen .
donderdag 22 november 2007 om 12:56
donderdag 22 november 2007 om 20:13
BGB, omdat heel veel volwassenen dat kennelijk ook niet meer weten, gaat het natuurlijk mis met de kinderen...
Liefde voor de natuur bijbrengen. Da's leuk, met je peuter van 3 door het bos lopen omdat dat zo mooi is in de herfst en dan ontdekken dat de peuter-met-de-kop- vol-onweer er geen ene ruk aanvindt...
Liefde voor de natuur bijbrengen. Da's leuk, met je peuter van 3 door het bos lopen omdat dat zo mooi is in de herfst en dan ontdekken dat de peuter-met-de-kop- vol-onweer er geen ene ruk aanvindt...
donderdag 22 november 2007 om 20:17
Nee, lopen om het lopen is ook geen ruk aan
Maar kastanjes , eikels en bladeren zoeken ? Doen wie de meeste vogelnestjes vindt en wie het eerst een echte wolf / kabouter ziet ? Paddestoelen zoeken en een snoeppie achterlaten voor Plop ,sporen zoeken , dat soort ongein ; ook niet leuk ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 november 2007 om 20:24
donderdag 22 november 2007 om 21:19
*"Dank je wel" zeggen, héél belangrijk.
* Respect tonen voor de natuur.
* Rommel in de prullenbak (maar wáár is nu weer mama's / papa's...vulmaarin).
* Direct straffen (lees: in de hoek) als iets niet mag. Ook al is dat in de bibliotheek/Aldi where-ever.
*En als ouder niet zeuren van Nee, schatje, dat mág je écht niet doen hoor, want anders moet mama misschien wel boos worden.
*Geen grote mond opzetten, en anders weer in die hoek.
Mijn moeder riep het al: Opvoeden is herhalen, herhalen, herhalen.
Niet teveel clubjes, dat kan per kind verschillen, maar mijn zoon vindt het heerlijk om als hij thuis is rustig bij te kunnen komen van alle indrukken op school/bij de oppas en met zijn spoorbaan of magneetstaafjes te bouwen.
Momenteel zwemles, als hij 7 jaar is naar scouting (hier in de buurt zijn geen jongere groepen) en dan eventueel nog een (liefst overdekte) sport erbij, gymmen of turnen.
* Respect tonen voor de natuur.
* Rommel in de prullenbak (maar wáár is nu weer mama's / papa's...vulmaarin).
* Direct straffen (lees: in de hoek) als iets niet mag. Ook al is dat in de bibliotheek/Aldi where-ever.
*En als ouder niet zeuren van Nee, schatje, dat mág je écht niet doen hoor, want anders moet mama misschien wel boos worden.
*Geen grote mond opzetten, en anders weer in die hoek.
Mijn moeder riep het al: Opvoeden is herhalen, herhalen, herhalen.
Niet teveel clubjes, dat kan per kind verschillen, maar mijn zoon vindt het heerlijk om als hij thuis is rustig bij te kunnen komen van alle indrukken op school/bij de oppas en met zijn spoorbaan of magneetstaafjes te bouwen.
Momenteel zwemles, als hij 7 jaar is naar scouting (hier in de buurt zijn geen jongere groepen) en dan eventueel nog een (liefst overdekte) sport erbij, gymmen of turnen.
donderdag 22 november 2007 om 21:27
:
[...]
Nee, lopen om het lopen is ook geen ruk aan
Maar kastanjes , eikels en bladeren zoeken ? Doen wie de meeste vogelnestjes vindt en wie het eerst een echte wolf / kabouter ziet ? Paddestoelen zoeken en een snoeppie achterlaten voor Plop ,sporen zoeken , dat soort ongein ; ook niet leuk ?
Nope, ze vond er geen ruk aan. Paddestoelen zoeken leek even leuk, maar toen ze er niet aan mocht komen was het niet meer leuk. Blaadjes schoppen kan 'ook in de spee-tuin, mamaaaa', blaadjes verzamelen wilde ze niet (ik heb thuis al blaadjes, mamaa) en kabouters, die waren veel groter dan die paddestoelen dus dat kon helemaal niet.
En het is echt een prachtig bos, nauwelijks verharde paden, het was een prachtige herfstdag, en MK vond er he-le-maal niets aan.
Ze houdt wel van bomen, en hoe ze verkleuren, maar liefst niet te veel bij elkaar. Maf kind.
donderdag 22 november 2007 om 21:28
In de hoek bij de Aldi ? ( is er al zo smal , niet erg praktisch )
Hoe oud is je kind en hoelang wil je dat nog zo doen ? ( schatting )
Hoelang moet je kind daar staan en beginnen er nooit mensen met haar te praten ? Hoe ver ben je zelf uit de buurt ?
)Hoe oud is je kind en hoelang wil je dat nog zo doen ? ( schatting )
Hoelang moet je kind daar staan en beginnen er nooit mensen met haar te praten ? Hoe ver ben je zelf uit de buurt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 november 2007 om 21:54
Over muziek, sport en clubjes heb ik nog geen ideeen. Verplicht hoeft dat van mij sowieso niet, ik ga er vanuit dat ze alletwee vanzelf iets tegenkomen wat ze leuk vinden. Alleen wil ik niet dat ze om het halfjaar willen stoppen en weer met iets nieuws beginnen.
Zwemles is verplicht, en verder mogen ze kiezen. Ik vind dat veel kinderen véél teveel te doen hebben, muziekles én zwemles én sport vind ik veel teveel voor kleine kinderen.
Verder vind ik beleefdheid en zelfstandigheid heel belangrijk. Lezen probeer ik wel te stimuleren, want ik lees zelf veel en daar heb ik altijd heel veel aan gehad op school en dergelijke, maar als ze dat niet leuk vinden hóeven ze echt niet.
Dingen erin rammen heeft niet zoveel zin, hun eigen interesses stimuleren wel. En als ik sommige postings hier lees dan ben ik blij dat ík dat kind niet ben.
Zwemles is verplicht, en verder mogen ze kiezen. Ik vind dat veel kinderen véél teveel te doen hebben, muziekles én zwemles én sport vind ik veel teveel voor kleine kinderen.
Verder vind ik beleefdheid en zelfstandigheid heel belangrijk. Lezen probeer ik wel te stimuleren, want ik lees zelf veel en daar heb ik altijd heel veel aan gehad op school en dergelijke, maar als ze dat niet leuk vinden hóeven ze echt niet.
Dingen erin rammen heeft niet zoveel zin, hun eigen interesses stimuleren wel. En als ik sommige postings hier lees dan ben ik blij dat ík dat kind niet ben.
donderdag 22 november 2007 om 21:57
Wat ik het allerbelangrijkste vind is dat de kinderen zichzelf leren kennen. Hun sterke en zwakke kanten. Ik ben zelf allergisch voor dingen die elke week (of elke dag) terugkomen, mijn kinderen ook. Hier dus geen sport of muziekles, wel soms een korte cursus van het een of ander.
Mijn oudste is sociaal niet zo sterk (vermoeden van autistische stoornis). In plaats van hem nu allerlei sociale vaardigheidstrainingen te laten doen vind ik het veel belangrijker dat hij leert wie hij is en dat hij bijv niet een beroep moet kiezen waarin hij heel veel met mensen moet omgaan. En dat dat goed is.
Mijn oudste is sociaal niet zo sterk (vermoeden van autistische stoornis). In plaats van hem nu allerlei sociale vaardigheidstrainingen te laten doen vind ik het veel belangrijker dat hij leert wie hij is en dat hij bijv niet een beroep moet kiezen waarin hij heel veel met mensen moet omgaan. En dat dat goed is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 22 november 2007 om 22:13
Half minuutje, en ik sta er gewoon naast/achter.:
In de hoek bij de Aldi ? ( is er al zo smal , niet erg praktisch
Iesse siempel, gewoon op een (bijna leeg) pallet, dus niet in het pad.
Hoe oud is je kind en hoelang wil je dat nog zo doen ? ( schatting )
Net 5 jaar, zal wel niet meer lukken als hij 16 is, maar dan hoeft hij niet meer met mama mee om boodschappen te doen.
Hoelang moet je kind daar staan en beginnen er nooit mensen met haar te praten ? Hoe ver ben je zelf uit de buurt ?
donderdag 22 november 2007 om 22:17
Eens met yoyo, kinderen die voortdurend de boel lopen verstieren voor de anderen, daar heb je echt wel last van als je voor de klas staat.
En wie vind het nu niet fijn om een schouderklopje te krijgen? En natuurlijk mag je ook zeggen als iets echt niet door de beugel kan, hoort er ook bij, leren incasseren, maar wel horend bij de leeftijd.
Ik heb bijv. 1x mijn kind teruggebeten op dezelfde plek als hij bij mij deed,(uiteraard niet met dezelfde kracht) maar wel om te laten merken dat dat niet kan, en erg zeer doet als hij dat bij andere kindjes zou doen. Heeft hij nooooit meer gedaan daarna.
Opvoedkundig gezien fout van mij? Hopen mensen die vinden van wel, ik vond toen van niet, want toen drong het besef bij hem door.
Verder doe je je kind idd een heel groot plezier door te zeggen dat iets goed gedaan is. Dat triomfantelijk lachje op zijn/haar gezicht dan is onbetaalbaar. (jaja, voor al het andere heb je mastercard, haha).
En wie vind het nu niet fijn om een schouderklopje te krijgen? En natuurlijk mag je ook zeggen als iets echt niet door de beugel kan, hoort er ook bij, leren incasseren, maar wel horend bij de leeftijd.
Ik heb bijv. 1x mijn kind teruggebeten op dezelfde plek als hij bij mij deed,(uiteraard niet met dezelfde kracht) maar wel om te laten merken dat dat niet kan, en erg zeer doet als hij dat bij andere kindjes zou doen. Heeft hij nooooit meer gedaan daarna.
Opvoedkundig gezien fout van mij? Hopen mensen die vinden van wel, ik vond toen van niet, want toen drong het besef bij hem door.
Verder doe je je kind idd een heel groot plezier door te zeggen dat iets goed gedaan is. Dat triomfantelijk lachje op zijn/haar gezicht dan is onbetaalbaar. (jaja, voor al het andere heb je mastercard, haha).
donderdag 22 november 2007 om 22:31
Is "gek lijken voor de buitenwereld" niet ook afhankelijk van hoeveel (media)aandacht er aan een sport wordt gegeven ? Hoe vaak zie je op StudioSport iets als "Synchroonduiken voor Heren" en "Bokkiespringen" ?
Ik geniet van de Russische zender PlanetaSport. Allemaal sporten die hier nooit aan bod komen. Mijn zoon kijkt er graag naar.
Ik geniet van de Russische zender PlanetaSport. Allemaal sporten die hier nooit aan bod komen. Mijn zoon kijkt er graag naar.
donderdag 22 november 2007 om 22:41
[quote]:
Bambi, ik vind het inderdaad zielig als het ten koste van andere dingen gaat. Feestjes en buiten spelen bijvoorbeeld. 1 keer in de week een uurtje muziekles is niks mis mee.[/quote]
Muziekles houdt natuurlijk wel meer in dan 1 keer in de week een uurtje. Ook thuis-studie namelijk. Al is het maar een kwartiertje per dag.
Zou niet weten waarom dat ten koste zou gaan van andere leuke kinder-activiteiten. Klinkt nu net alsof dat zo'n straf is ofzo, omdat ze dat móeten. Sport moet namelijk ook, en dus? Waarom is dat zo verkeerd? Soms moet je nu eenmaal wel eens iets. Denk dat dat juist heel goed is om te leren, dat er naast een hele hoop lol en plezier ook wel eens dingen gewoon móeten, ook al heb je soms niet zoveel zin. Vind het zo soft, dat dat zielig gevonden wordt.
Compromis is dat ze helemaal zelf mogen kiezen wélk instrument en welke sport maar het gebeurt lekker wél.
Zoon van 6 vind het overigens geweldig, die krijgt gitaarles en heeft de tig nachtjes afgeteld tot-ie er naar toe mocht.
Bambi, ik vind het inderdaad zielig als het ten koste van andere dingen gaat. Feestjes en buiten spelen bijvoorbeeld. 1 keer in de week een uurtje muziekles is niks mis mee.[/quote]
Muziekles houdt natuurlijk wel meer in dan 1 keer in de week een uurtje. Ook thuis-studie namelijk. Al is het maar een kwartiertje per dag.
Zou niet weten waarom dat ten koste zou gaan van andere leuke kinder-activiteiten. Klinkt nu net alsof dat zo'n straf is ofzo, omdat ze dat móeten. Sport moet namelijk ook, en dus? Waarom is dat zo verkeerd? Soms moet je nu eenmaal wel eens iets. Denk dat dat juist heel goed is om te leren, dat er naast een hele hoop lol en plezier ook wel eens dingen gewoon móeten, ook al heb je soms niet zoveel zin. Vind het zo soft, dat dat zielig gevonden wordt.
Compromis is dat ze helemaal zelf mogen kiezen wélk instrument en welke sport maar het gebeurt lekker wél.
Zoon van 6 vind het overigens geweldig, die krijgt gitaarles en heeft de tig nachtjes afgeteld tot-ie er naar toe mocht.
donderdag 22 november 2007 om 22:52
Nee hoor, ging best goed, ik heb alleen een bijzonder slecht geheugen en ben het dus gewoon weer vergeten. Net als het grootste gedeelte van de lesstof van mijn schoolcarrière. Toch jammer.
Mijn oudste zit nu op sport (capoeira) en op zwemles. Voorlopig dus even geen muziek. En als wel muziek, dan het liefst door een conservatoriumstudent aan huis ofzo. Ik zou niet weten hoe ik dat voor 3 kinderen georganiseerd krijg anders.
Mijn oudste zit nu op sport (capoeira) en op zwemles. Voorlopig dus even geen muziek. En als wel muziek, dan het liefst door een conservatoriumstudent aan huis ofzo. Ik zou niet weten hoe ik dat voor 3 kinderen georganiseerd krijg anders.
donderdag 22 november 2007 om 22:58
donderdag 22 november 2007 om 23:02
Voor mij geldt het zelfde als voor Meave, heb vroeger blokfluitles gehad (dat moest voor ik op gitaarles mocht) en daarna jaren gitaarles. Ik wilde zelf gitaar leren spelen, maar vond er al snel geen flikker meer aan, studeren vond ik echt verschrikkelijk (maar ik mocht niet te snel opgeven 
) de les vond ik wel leuk, samen met een vriendje zetten we de hele boel op stelten. Ik kan nog steeds (of niet meer?) geen noten lezen, discipline heb ik ook niet. Ik ben altijd heel enthousiast aan dingen begonnen (muziek, dansen, sport) maar was nergens goed in (aaaah sjielug) en vond het dus al snel stom. Eigenlijk ben ik nog steeds zo. Ik ben een afhaker...
Als mijn kinderen een instrument willen leren spelen, leuk, prima doen! Zo niet, dan niet. Sporten vind ik wel belangrijk (ook al vind ik dat zelf ook stom...) Zoon zit op voetballen (vind ik ook stom, maar hij vind het zo verschrikkelijk leuk. En ik ben echt héééél erg, maar ik hoop heel erg dat mijn dochters op ballet willen.
Oudste wil dat in elk geval al heel graag: hoe eerder hoe beter.
Verder: vind ik omgangsvormen belangrijk. En dan bedoel ik niet persé op het alstublieft, dankuwel met tegenzin door de strot douwen. Maar wel: mensen aankijken, hand geven bij binnenkomst onbekenden etc. Gewoon beetje sociale wezens scheppen. Nu moet ik zeggen dat ze eigenlijk uit zichzelf altijd wel netjes bedanken enzo.
En met sociaal bedoel ik ook: delen, sorry zeggen als er iets mis ging etc. Het meeste gaat redelijk vanzelf, ze zijn met z'n vieren, dus onder delen komen ze niet uit!
Netjes eten lees ik veel. Ik vind lékker eten veel belangrijker. Dus zo lang ze klein zijn mogen ze van mij lekker kliederen, met de handen eten etc. (niet smakken, want da's goor). Ik vind het gewoon belangrijk dat het gezellig is aan tafel en dat ze genieten van wat er is. Dat gaat goed; het zijn allemaal makkelijke eters. Dat netjes eten komt vanzelf wel. De oudste twee (5 &6) vragen tegenwoordig uit zichzelf vaak om mes en vork omdat ze ons dat zien doen. Mooi toch?
Ik stimuleer buiten spelen heel erg, dát vind ik belangrijk en gezond! Weet niet of dat met opvoeden te maken heeft. Ik vind het echt heerlijk als ze de hele middag buiten zijn geweest en hebben genoten, dikke rode wangen van de kou, maar stralende koppies!
(Oudste kwam van de week binnen van hele middag buiten spelen, ónder de blubber, hij had er echt als een varken doorheen liggen rollen en samen met vriendje hun gezichten ermee beschilderd. Ik moest er echt zo hard om lachen, het was zo'n grappig gezicht: twee druipende mannetje met modder all over. Later bleek dat moeder van vriendje erg boos was geweest dat hij zich zo smerig had gemaakt. Dát snap ik écht niet!! Loentje zei toen: "Jij vindt het helemaal niet erg he? Als ik vies ben, jij vindt het belangrijker dat ik het leuk heb gehad" Ik vond dat wel een walgelijk wijze uitspraak en snap ook niet waar hij het vandaan haalde, maar het is wel waar!![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Kortom dat echt opvoeden... tja. Maar belangrijk vind ik dat ze het leuk hebben, lekker eten, sociaal lekker meekomen etc. Dat ze gelukkig zijn dus eigenlijk, volgens mij komt de rest dan redelijk vanzelf.
) de les vond ik wel leuk, samen met een vriendje zetten we de hele boel op stelten. Ik kan nog steeds (of niet meer?) geen noten lezen, discipline heb ik ook niet. Ik ben altijd heel enthousiast aan dingen begonnen (muziek, dansen, sport) maar was nergens goed in (aaaah sjielug) en vond het dus al snel stom. Eigenlijk ben ik nog steeds zo. Ik ben een afhaker... Als mijn kinderen een instrument willen leren spelen, leuk, prima doen! Zo niet, dan niet. Sporten vind ik wel belangrijk (ook al vind ik dat zelf ook stom...) Zoon zit op voetballen (vind ik ook stom, maar hij vind het zo verschrikkelijk leuk. En ik ben echt héééél erg, maar ik hoop heel erg dat mijn dochters op ballet willen.
Oudste wil dat in elk geval al heel graag: hoe eerder hoe beter.Verder: vind ik omgangsvormen belangrijk. En dan bedoel ik niet persé op het alstublieft, dankuwel met tegenzin door de strot douwen. Maar wel: mensen aankijken, hand geven bij binnenkomst onbekenden etc. Gewoon beetje sociale wezens scheppen. Nu moet ik zeggen dat ze eigenlijk uit zichzelf altijd wel netjes bedanken enzo.
En met sociaal bedoel ik ook: delen, sorry zeggen als er iets mis ging etc. Het meeste gaat redelijk vanzelf, ze zijn met z'n vieren, dus onder delen komen ze niet uit!
Netjes eten lees ik veel. Ik vind lékker eten veel belangrijker. Dus zo lang ze klein zijn mogen ze van mij lekker kliederen, met de handen eten etc. (niet smakken, want da's goor). Ik vind het gewoon belangrijk dat het gezellig is aan tafel en dat ze genieten van wat er is. Dat gaat goed; het zijn allemaal makkelijke eters. Dat netjes eten komt vanzelf wel. De oudste twee (5 &6) vragen tegenwoordig uit zichzelf vaak om mes en vork omdat ze ons dat zien doen. Mooi toch?
Ik stimuleer buiten spelen heel erg, dát vind ik belangrijk en gezond! Weet niet of dat met opvoeden te maken heeft. Ik vind het echt heerlijk als ze de hele middag buiten zijn geweest en hebben genoten, dikke rode wangen van de kou, maar stralende koppies!
(Oudste kwam van de week binnen van hele middag buiten spelen, ónder de blubber, hij had er echt als een varken doorheen liggen rollen en samen met vriendje hun gezichten ermee beschilderd. Ik moest er echt zo hard om lachen, het was zo'n grappig gezicht: twee druipende mannetje met modder all over. Later bleek dat moeder van vriendje erg boos was geweest dat hij zich zo smerig had gemaakt. Dát snap ik écht niet!! Loentje zei toen: "Jij vindt het helemaal niet erg he? Als ik vies ben, jij vindt het belangrijker dat ik het leuk heb gehad" Ik vond dat wel een walgelijk wijze uitspraak en snap ook niet waar hij het vandaan haalde, maar het is wel waar!
Kortom dat echt opvoeden... tja. Maar belangrijk vind ik dat ze het leuk hebben, lekker eten, sociaal lekker meekomen etc. Dat ze gelukkig zijn dus eigenlijk, volgens mij komt de rest dan redelijk vanzelf.
vrijdag 23 november 2007 om 05:52
Dat ze sociaal lekker meekomen en gelukkig zijn, goed geluld Pimpel. zo denk ik er ook over.
Al die beleefdheidsregels etc komen wel een keer. Altijd maar handjes geven etc.... Ik kan het ze 100 keer zeggen, de 101ste keer vergeten ze het weer. Daar kan ik me niet al te druk om maken.
Als je zelf kinderen hebt, heb je natuurlijk ook meer tollerantie naar andere kinderen toe, want je snapt het gewoon beter als zij ook niet als perfect afgerichte mini.volwassenen optreden. Werk in uitvoering, of zei ik dat al...;.)
Al die beleefdheidsregels etc komen wel een keer. Altijd maar handjes geven etc.... Ik kan het ze 100 keer zeggen, de 101ste keer vergeten ze het weer. Daar kan ik me niet al te druk om maken.
Als je zelf kinderen hebt, heb je natuurlijk ook meer tollerantie naar andere kinderen toe, want je snapt het gewoon beter als zij ook niet als perfect afgerichte mini.volwassenen optreden. Werk in uitvoering, of zei ik dat al...;.)
