Pedagogisch peuter vraagstuk

06-09-2024 20:09 50 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even met jullie sparren.

Onze oudste is 3 jaar en gaat naar de opvang. Ze is een heel zachtaardig gevoelig kind, maar heeft ook nogal een (koppig) olifantengeheugen.
Op de opvang is een ander kindje met wie ze eerst graag speelde. Dochter gaf een tijd geleden thuis opeens aan niet meer met kind te willen spelen, en bij navraag gaven de juffen aan dat het kindje de neiging heeft tot duwen en slaan bij frustratie, ook als die frustratie niet om onze dochter draait kan ze het toch uiten op onze dochter. Nu kan slaan/duwen/bijten bij de peuterfase horen, en is het (ongewenst maar) normaal gedrag, alleen heeft dochter dit nooit gedaan omdat ze al vroeg goed kon praten en de frustratie dus minder hoog opliep. Ze kan er thuis ontzettend verdrietig over zijn dat kindje haar slaat of duwt en snapt er helemaal niks van.
Inmiddels is het dus zover dat dochter niet meer met kindje wil spelen. Vandaag was het weer raak: dochter wilde niet met kindje spelen en zei dat kindje niet het speelhuisje in mocht. Kindje raakte daar (begrijpelijkerwijs) gefrustreerd van, en deelde een mep uit.
Op zich wordt de situatie wel telkens op de opvang met de kindjes besproken, ook in de kring is er aandacht aan besteed. Maar het lijkt niet echt te helpen.
Ik had net bij het bedritueel een heel verdrietige dochter. Ik wil niet dat ze kindjes buitensluit, en ik heb haar ook gezegd dat zij niet bepaalt waar kindjes mogen spelen. Maar dochter vindt het kindje nu eng, is er klaar mee en ik vind ook dat ze niet hoeft te spelen met een kind dat haar duwt en slaat en dat ze haar grenzen mag aangeven. Ik heb nu met haar afgesproken dat als het kindje met haar in het huisje wil spelen en ze wil niet samen, dat ze dan zelf ergens anders gaat spelen.
Ik ben ook bang dat dit vaker voorkomt dan dat wij het weten.. Vandaag durfde ze het niet aan de juf te vertellen waarom ze zo verdrietig was, maar vertelde een ander kindje dat het had zien gebeuren het tegen de juf.


Wat zouden jullie doen?
zeeschelp wijzigde dit bericht op 06-09-2024 20:22
5.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf even een gesprek met de juf plannen. Die weet niet hoe groot de indruk is die dit bij je dochter maakt. Er kan wsl best een plan gemaakt worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe lang duurt het nog voor ze 4 is?
Vanaf 3.5 was mijn oudste echt kláár met de peuters en vond het niet meer leuk.

Aangemoedigd om dan dingen te gaan doen die al een beetje 'schoolser' waren, puzzels maken, tellen, kleuren op volgorde. Dat soort dingen. Dat trok ook weer een ander peuter publiek.

Maar ze loopt voor, dat zal vaker zo zijn. Ook bij de kleuters reageren kinderen soms nogal fysiek in hun frustraties.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt me de omgekeerde wereld. Dit kun je toch niet uitleggen?

Ze wordt structureel geslagen en gebeten door dit kind, maar als kind in het speelhuisje wil, moet jouw kind weg lopen?

Laat ze eerst maar eens het sla en bijt probleem oplossen. Nu leggen ze het probleem bij je dochter. Een peuter. Lijkt me niet het doel van de professionele begeleiding waar je grof geld voor betaalt.

Jouw dochter heeft geen andere keus dan daar te zijn. In 1 ruimte met iemand die haar steeds slaat en bijt.

Jouw dochter is helemaal niet gevoelig. Ze ziet het glashelder. Koester dat. Zorg dat ze dit niet hoeft te accepteren.
dropdrop wijzigde dit bericht op 06-09-2024 20:23
1.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je dochter dwingen met een kind spelen dat haar slaat, lijkt me niet zo handig. Ik zou je dochter de mogelijkheid geven om zelf grenzen aan te geven. Ze wil (nu even) niet met het kindje spelen, dus daar kan je bij helpen.

Vraag even wat een goed moment is voor een rustig gesprek met de opvang. (tijdens halen en brengen is er niet altijd goed tijd voor). Leg uit hoe hoog het haar zit, en vraag de juffen beter op te letten om te zorgen dat jouw dochter ook onbezorgd kan spelen. Spreek af dat ze de 2 kinderen voorlopig uit elkaar houden omdat er nu teveel gebeurd is.

Ook kan je je dochter vertellen dat ze niet samen hoeft te spelen als ze niet wil. Als dat kindje in de poppenhoek wil, kan jouw dochter dus even in de zandbak gaan spelen.

Als ze een paar weken niet meer op elkaars lip zitten, heb je kans dat alles snel vergeten is. Bovendien zal dat kindje deze fase wel ontgroeien.
Alle reacties Link kopieren Quote
In het voorbeeld van het speelhuisje kan de leidster dan zeggen: Kindje, jij mag straks in het speelhuisje, want <dochter> zit er nu in. Jij mag nu....

En dan na een tijdje kan ze dochter eruit sturen omdat het andere kindje erin mag.

Dus dat bedoel ik met "uit elkaar houden".
Dropdrop schreef:
06-09-2024 20:18
Lijkt me de omgekeerde wereld. Dit kun je toch niet uitleggen?

Ze wordt structureel geslagen en gebeten door dit kind, maar als kind in het speelhuisje wil, moet jouw kind weg lopen?

Laat ze eerst maar eens het sla en bijt probleem oplossen. Nu leggen ze het probleem bij je dochter. Een peuter. Lijkt me niet het doel van de professionele begeleiding waar je grof geld voor betaalt.

Jouw dochter heeft geen andere keus dan daar te zijn. In 1 ruimte met iemand die haar steeds slaat en bijt.

Jouw dochter is helemaal niet gevoelig. Ze ziet het glashelder. Koester dat. Zorg dat ze dit niet hoeft te accepteren.
TO bedoel je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou idd het gesprek met leidsters aangaan en vragen hoe ze dit (gaan) aanpakken. Ongewenst gedrag van kindje moet begrensd worden. Jouw dochter moet in bescherming worden genomen. Lijkt me toch evident. Misschien zien de leidsters het niet (altijd), maar het is denk ik heel belangrijk dat ze er de komende tijd dan extra goed op gaan letten. En dat leidsters wellicht een gesprekje aangaan met ouders van jongetje. Het is toch een leeftijd waarop je kinderen echt wel kan uitleggen wat ongewenst gedrag is…
Alle reacties Link kopieren Quote
Jouw dochter klinkt precies als mijn dochter. Was ook al jong verbaal sterk en heeft frustratie nooit fysiek geuit. Bij haar op de opvang zat een jongetje dat heel druk was en ook snel overging op slaan en duwen. Gelukkig niet specifiek (altijd) op mijn dochter gericht, maar toch niet leuk en dochter had er ook echt last van.

Ik legde dochter uit dat alle kindjes dingen moeten leren, dat Pietje waarschijnlijk graag met haar wilde spelen maar dat hij nog moest leren om dat op een goede manier te vragen. Dat was hij nog aan het oefenen. Samen oefende we dan qat ze zou kunnen zeggen of doen, waarin ze wat mij betreft altijd de keuze had om niet samen te willen spelen (maar ik ben sowieso niet van 'iedereen mag altijd mee doen'). Was ook een mooie aanleidingen om (nog) eens te bespreken wat dochter nog moest leren, want dat vond ze met haar perfectionisme (toen al) erg lastig.

Mijn dochter kwam een keer thuis en riep zwaar gefrustreerd: "mama, ik weet wel dat Pietje nog veel moet leren, maar kan hij dat niet gewoon bij ándere kinderen gaan oefenen?!!". Dochter was eigenlijk gewoon heel erg toe aan de kleuterklas en kon al dat 'peutergedoe' steeds minder goed hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lastig. Hoe oud is het kindje dat slaat? Mijn zoontje is ook drie en juist de laatste maanden is dat slaan er echt uit. Enkel nog bij hevige emoties dat er nog wel eens een mep volgt, maar dat is meer bij ons. Dit was eerst wel anders. Ik weet niet of dat leeftijd hier ook een rol speelt?
Hier leren de kinderen op de peutergroep dat ze tegen elkaar moeten zeggen: stop, hou op, ik vind het niet leuk. Dit werkt heel goed. We gebruiken het thuis nu ook. Bij slaan zegt hij: je doet mij pijn, dat is niet leuk. Dit zeggen de andere kinderen ook. Mogelijk dat je dochter ook dergelijke zinnetjes kan gebruiken? En verder idd zorgen dat die leidsters er extra aandacht voor hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
06-09-2024 20:36
Ik zou idd het gesprek met leidsters aangaan en vragen hoe ze dit (gaan) aanpakken. Ongewenst gedrag van kindje moet begrensd worden. Jouw dochter moet in bescherming worden genomen. Lijkt me toch evident. Misschien zien de leidsters het niet (altijd), maar het is denk ik heel belangrijk dat ze er de komende tijd dan extra goed op gaan letten. En dat leidsters wellicht een gesprekje aangaan met ouders van jongetje. Het is toch een leeftijd waarop je kinderen echt wel kan uitleggen wat ongewenst gedrag is…
Denk je dat ze dat niet doen? Waarschijnlijk is het probleem echt wel bekend bij zowel de leidsters als ouders. Maar dat wil niet zeggen dat het daarmee ook meteen opgelost is. Je kunt met kinderen eindeloos praten en uitleggen wat je verwacht, maar dat wil nog niet zeggen dat ze het ook meteen kunnen toepassen. Zeker niet op die leeftijd.

Onze middelste heeft een tijdje gebeten als kinderen te dichtbij kwamen of (voor haar) onverwachtse dingen deden. Ze kon prima praten, maar op die momenten lukte dat dus niet. Wij werden telkens keurig op de hoogte gesteld, bespraken dat ook heus thuis wel met haar. Maar het gebeurde toch. Wat hadden wij moeten doen dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
G-sleutel schreef:
06-09-2024 20:48
Denk je dat ze dat niet doen? Waarschijnlijk is het probleem echt wel bekend bij zowel de leidsters als ouders. Maar dat wil niet zeggen dat het daarmee ook meteen opgelost is. Je kunt met kinderen eindeloos praten en uitleggen wat je verwacht, maar dat wil nog niet zeggen dat ze het ook meteen kunnen toepassen. Zeker niet op die leeftijd.

Onze middelste heeft een tijdje gebeten als kinderen te dichtbij kwamen of (voor haar) onverwachtse dingen deden. Ze kon prima praten, maar op die momenten lukte dat dus niet. Wij werden telkens keurig op de hoogte gesteld, bespraken dat ook heus thuis wel met haar. Maar het gebeurde toch. Wat hadden wij moeten doen dan?
Ik zeg toch ook niet dat het hele probleem dan meteen is opgelost? En ook niet dat ouders iets fout doen als het niet meteen ophoudt? Maar TO weet niet of her onder de aandacht is gebracht. En kennelijk ook niet wat de PE’ers aan dit gedrag doen. Kind mag er war mij betreft wel echt op gewezen worden dat slaan niet mag en daar ook consequentie aan verbinden dat hij dan even uit die situatie wordt gehaald. Het is natuurlijk onzin dat dochter van TO dan maar het veld moet ruimen….
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat je kind op een gezonde manier haar eigen grenzen ontwikkelen en dwing haar niet om te moeten omgaan met een kind wat slaat en duwt. Je dochter heeft geen pedagogisch probleem. Het is normaal om gewelddadig gedrag niet te accepteren en om daar verdrietig over te zijn.

Leer je kind dat zij grenzen mag hebben en dat zij in vriendschap keuzes mag maken.

Heb je zelf grenzen op het gebied van conflicten en agressie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dochter is net jarig geweest, dus nog een jaar te gaan. Het andere kindje (ook een meisje, trouwens) wordt bijna 3.
De kans dat alles vergeten wordt, zit er niet in bij dochter. Ze onthoudt echt alles en als ze ergens klaar mee is, is ze er ook echt klaar mee. Die kant gaat het nu op.

Gedrag wordt besproken met ouders van het kindje, en inderdaad leren ze ook om te zeggen 'hou op dit doet pijn' enzo. Dan stopt het duwen of slaan ook, maar ja dan is het kwaad al geschied natuurlijk. Deze fase gaat vast wel weer een keer over, het is de laatste maanden ook flink verergert sinds kind grote zus is geworden. Dat is allemaal heel normaal enzo maar ik heb er weinig zin in dat dochter in tussentijd als boksbal fungeert. Zoals G-sleutel zegt, het is heel lastig om dit te veranderen.

Maarja, wat dan nu? Leidster had vorige week gevraagd of ze dochter en het kindje samen in de tuin mocht houden, zodat ze kon werken aan een positieve ervaring samen. Dat leek ons toen prima, maar dochter (en wij) begint er nu wel een beetje klaar mee te raken eigenlijk.
zeeschelp wijzigde dit bericht op 06-09-2024 21:02
0.43% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
06-09-2024 20:51
Ik zeg toch ook niet dat het hele probleem dan meteen is opgelost? En ook niet dat ouders iets fout doen als het niet meteen ophoudt? Maar TO weet niet of her onder de aandacht is gebracht. En kennelijk ook niet wat de PE’ers aan dit gedrag doen. Kind mag er war mij betreft wel echt op gewezen worden dat slaan niet mag en daar ook consequentie aan verbinden dat hij dan even uit die situatie wordt gehaald. Het is natuurlijk onzin dat dochter van TO dan maar het veld moet ruimen….
Een normale kinderopvang doet dit toch ook? Toen mijn zoontje kinderen beet of sloeg kregen we dat altijd te horen. Ook dat hij dan even in de stoel had moeten zitten. Excuses had aangeboden. Als een ander kind hem had gebeten of geslagen, dan hoorden we dat dit zich had voorgedaan. Daarbij werd nooit een naam genoemd of consequentie voor dat kind benoemt. Privacy denk ik. Maar je mag er vanuit gaan dat PM'ers hier goed mee omgaan. Ze zien nooit alles. Dat is onmogelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
FaceofOZ schreef:
06-09-2024 20:54
Laat je kind op een gezonde manier haar eigen grenzen ontwikkelen en dwing haar niet om te moeten omgaan met een kind wat slaat en duwt. Je dochter heeft geen pedagogisch probleem. Het is normaal om gewelddadig gedrag niet te accepteren en om daar verdrietig over te zijn.

Leer je kind dat zij grenzen mag hebben en dat zij in vriendschap keuzes mag maken.

Heb je zelf grenzen op het gebied van conflicten en agressie?
Dit is letterlijk wat ik geschreven heb wat we gedaan hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeeschelp schreef:
06-09-2024 21:01
Dit is letterlijk wat ik geschreven heb wat we gedaan hebben.
Nee, hoor. Zie de Op: ' Ik wil niet dat ze kindjes buitensluit, en ik heb haar ook gezegd dat zij niet bepaalt waar kindjes mogen spelen.'

Zij mag van jou geen grenzen stellen naar kindjes die agressief zijn want dan sluit je buiten.

Dus nee, wat ik schrijf dat komt niet overeen met wat je hebt gedaan.

Je geeft een heel dubbel signaal af en je kind durft het al niet met de juf te bespreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze is dus zelf 3, is ze bijna 4 of pas net 3? En het andere kind?

Eerlijk, toen mijn kind nog zo jong was verwachtte ik helemaal geen onbegeleid sociaal gedrag of onbegeleide communicatie met leidsters enzo. Spelen ging wel eens met elkaar maar ook vooral naast elkaar (of wel met elkaar maar dan wel snel gedoe) en dat was helemaal ok. Ik zou niet al te veel onafhankelijkheid van haar of van het andere kind verwachten en even een berichtje naar de leidsters sturen of ze aanspreken. Iets van "Nynke geeft aan dat ze niet meer met Eva wil spelen omdat die haar geslagen/geduwd heeft, kunnen jullie dat in de gaten houden en begeleiden?"
fiorah wijzigde dit bericht op 06-09-2024 21:09
0.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeeschelp schreef:
06-09-2024 20:59
Dochter is net jarig geweest, dus nog een jaar te gaan. Het andere kindje (ook een meisje, trouwens) wordt bijna 3.
De kans dat alles vergeten wordt, zit er niet in bij dochter. Ze onthoudt echt alles en als ze ergens klaar mee is, is ze er ook echt klaar mee. Die kant gaat het nu op.

Gedrag wordt besproken met ouders van het kindje, en inderdaad leren ze ook om te zeggen 'hou op dit doet pijn' enzo. Dan stopt het duwen of slaan ook, maar ja dan is het kwaad al geschied natuurlijk. Deze fase gaat vast wel weer een keer over, het is de laatste maanden ook flink verergert sinds kind grote zus is geworden. Dat is allemaal heel normaal enzo maar ik heb er weinig zin in dat dochter in tussentijd als boksbal fungeert. Zoals G-sleutel zegt, het is heel lastig om dit te veranderen.

Maarja, wat dan nu? Leidster had vorige week gevraagd of ze dochter en het kindje samen in de tuin mocht houden, zodat ze kon werken aan een positieve ervaring samen. Dat leek ons toen prima, maar dochter (en wij) begint er nu wel een beetje klaar mee te raken eigenlijk.
Ik zou denk ik vragen of ze ze eventjes een beetje uit elkaar kunnen houden als het echt specifiek op je dochter richt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
06-09-2024 20:29
TO bedoel je?
Nee haar dochter. To is er niet bij.

Dochter mag niet buitensluiten en moet maar zelf weglopen als ze niet het gevaar wil lopen geslagen of gebeten te worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
FaceofOZ schreef:
06-09-2024 21:03
Nee, hoor. Zie de Op: ' Ik wil niet dat ze kindjes buitensluit, en ik heb haar ook gezegd dat zij niet bepaalt waar kindjes mogen spelen.'

Zij mag van jou geen grenzen stellen naar kindjes die agressief zijn want dan sluit je buiten.

Dus nee, wat ik schrijf dat komt niet overeen met wat je hebt gedaan.
Onterechte invulling die jij eraan geeft, want er staat "ik vind ook dat ze niet hoeft te spelen met een kind dat haar duwt en slaat en dat ze haar grenzen mag aangeven." Je haalt er 1 zinnetje uit, legt het op je eigen wijze uit en gaat mij vervolgens even 'nee hoor' vertellen wat ik wel of niet gedaan zou hebben. Je vraagt of ik wel grenzen aan kan geven. Bij dezen: wat je doet is pure gaslighting en vind ik heel erg irritant. Alsjeblieft, mijn grens.

Bepalen waar het andere kindje speelt is niet aan haar. Dat is normale verwachtingen scheppen, want jij bepaalt nooit wat een ander doet. Als je kind bent niet, als je volwassen bent al helemaal niet. Je kan alleen jezelf veranderen.
zeeschelp wijzigde dit bericht op 06-09-2024 21:14
6.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
06-09-2024 21:07
Ik zou denk ik vragen of ze ze eventjes een beetje uit elkaar kunnen houden als het echt specifiek op je dochter richt?
Ze wil heel graag met dochter spelen, waardoor ze dus veel bij dochter in de buurt is en dochter vervolgens als uitlaatklep fungeert.

Ik zal het volgende week eens gaan bespreken op de opvang en inderdaad vragen om de meisjes uit elkaar te houden. Jullie vinden het dus ook terecht dat wij het niet meer echt nodig vinden om de 2 samen te houden om een positieve ervaring te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je dochter verbaal sterk is, is het misschien zo snel nog niet voorbij. Ook in groep 1 en 2 kan er soms flink gedoe zijn onderling.

Mijn kind is ook verbaal sterk en die heeft een fase gehad dat met name wat oudere jongetjes er gewoon verbaal niet uitkwamen met haar en dan fysiek werden. Die konden het gewoon niet bolwerken en dan werd al het 'goede gedrag' vergeten.

Het zou eigenlijk de moeite waard zijn als de leidsters je wat inzicht konden geven in hoe de situaties ontstaan, hoewel ik ze nu vooral zou vragen om hun best te doen de situaties überhaupt te voorkomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fiorah schreef:
06-09-2024 21:13

Het zou eigenlijk de moeite waard zijn als de leidsters je wat inzicht konden geven in hoe de situaties ontstaan, hoewel ik ze nu vooral zou vragen om hun best te doen de situaties überhaupt te voorkomen.
Naar wat we weten:
Een situatie zat dochter bij leidster op schoot, wilde kindje ook op schoot. Moest kindje wachten van de leidster want dochter zat nu even op schoot, en toen kreeg dochter een mep.
Tweede situatie ging ik dochter ophalen, dochter rende langs kindje heen op mij af en kreeg toen (uit het niets) een duw van kindje waardoor dochter viel. Ik weet niet wat daar vooraf aan was gegaan.
Laatste situatie die ik weet was dus vandaag, kindje mocht het speelhuisje niet in van dochter en sloeg dochter toen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeeschelp schreef:
06-09-2024 21:10

Bepalen waar het andere kindje speelt is niet aan haar.
Ben ik het niet mee eens.

Als het andere kindje gewoon komt spelen: correct. Als ze nu continu op haar hoede moet zijn dat ze niet gebeten word in dit huisje: nee

Je dochter heeft recht op een veilige leefomgeving. Ze kan nergens anders naartoe dan daar zijn. Je wil haar niet leren dat zij maar steeds plaats moet maken, omdat het andere kind bijt.

Dat wil je het bijtende kind ook niet leren.

Misschien moet het bijtende kind een tijdje gekoppeld worden aan een begeleider en mag het alleen spelen waar de begeleider is.

Andere kinderen hoeven niet constant ruimte te maken voor 1 kind dat zich niet kan gedragen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven