Kinderen
alle pijlers
Pesten: hoe pak je dat aan als ouder?
donderdag 8 oktober 2020 om 09:04
Vlak voor de coronapandemie was ik in het zwembad en zag ik een jochie van ongeveer 7 jar huilend naar zijn moeder toe lopen. Hij was helemaal overstuur, en toen zijn moeder vroeg wat er aan de hand was, zei hij: “ze pesten mij, niemand wil met me spelen”. Mijn hart brak voor hem. Ik was toen aan de wandel en heb dus niet kunnen zien hoe zijn moeder dit aangepakt heeft. Maar nu, maanden later, denk ik er ineens weer aan en breekt mijn hart opnieuw aan de gedachte. Misschien omdat ik nu mijn eigen lieve jongen, nu nog een klein baby’tje, in mijn armen houd.
Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe ik het aan zou pakken, en wat ik zou zeggen tegen mijn kind. Wat zouden jullie doen om je kind zo goed mogelijk te troosten en weer op weg te helpen? Of misschien hebben jullie ervaringen?
Niets zo rot als pesten..
Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe ik het aan zou pakken, en wat ik zou zeggen tegen mijn kind. Wat zouden jullie doen om je kind zo goed mogelijk te troosten en weer op weg te helpen? Of misschien hebben jullie ervaringen?
Niets zo rot als pesten..
donderdag 8 oktober 2020 om 09:09
Ik weet in ieder geval dat toen ik vroeger gepest werd, ik mijn ouders er zo min mogelijk mee wou belasten dus heb ik het lang voor me gehouden. Ik heb het ze 1x verteld en toen gingen ze direct naar de schoolleiding toe.
Het werd daarna juist erger dus heb ik er niks meer over gezegd, waardoor mijn ouders vaak dachten dat alles weer in orde was.
Het ligt heel erg aan de situatie. Ik weet niet hoe ik nu als ouder zijnde zou reageren. Gelukkig hoef ik er nu nog niet over na te denken
Het werd daarna juist erger dus heb ik er niks meer over gezegd, waardoor mijn ouders vaak dachten dat alles weer in orde was.
Het ligt heel erg aan de situatie. Ik weet niet hoe ik nu als ouder zijnde zou reageren. Gelukkig hoef ik er nu nog niet over na te denken
lacer wijzigde dit bericht op 08-10-2020 09:09
3.65% gewijzigd
donderdag 8 oktober 2020 om 09:09
Arm kind 
Ik ben zelf langdurig gepest en heb weinig steun van mijn omgeving daarin gekregen. Mijn tip zou zijn, ben er voor je kind. Laat je kind weten er altijd voor hem/haar te zijn. Ik vertelde niet altijd hoe erg het was. Ik wilde mijn ouders er niet mee belasten, maar tegelijkertijd wist ik ook dat ik niet echt geloofd zou worden en allerlei goed bedoelde, maar zinloze tips zou krijgen.
Ik ben zelf langdurig gepest en heb weinig steun van mijn omgeving daarin gekregen. Mijn tip zou zijn, ben er voor je kind. Laat je kind weten er altijd voor hem/haar te zijn. Ik vertelde niet altijd hoe erg het was. Ik wilde mijn ouders er niet mee belasten, maar tegelijkertijd wist ik ook dat ik niet echt geloofd zou worden en allerlei goed bedoelde, maar zinloze tips zou krijgen.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:12
Ik ben zelf vader van twee dochters en denk daar ook vaak aan. Vaak is pesten subtiel en doet het zijn schade op de lange termijn.
Als ik ooit iemand mijn kinderen zou zien pesten weet ik niet waartoe ik in staat ben.
Aan de andere kant, dit hoort nu eenmaal ook bij het leven en het kind moet zich leren afzetten tegen dit soort gedrag.
Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd.
Ik denk dat het beste altijd is om dit met de school of de betrokkenen volwassenen te bespreken.
edit: ik denk dat het altijd goed is om het kind een verdedigingssport te laten volgen. Dit zorgt in het slechtste geval voor een vertrouwensboost.
Kinderen vanaf 7 jaar kunnen zich al inschrijven voor krav maga.
Als ik ooit iemand mijn kinderen zou zien pesten weet ik niet waartoe ik in staat ben.
Aan de andere kant, dit hoort nu eenmaal ook bij het leven en het kind moet zich leren afzetten tegen dit soort gedrag.
Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd.
Ik denk dat het beste altijd is om dit met de school of de betrokkenen volwassenen te bespreken.
edit: ik denk dat het altijd goed is om het kind een verdedigingssport te laten volgen. Dit zorgt in het slechtste geval voor een vertrouwensboost.
Kinderen vanaf 7 jaar kunnen zich al inschrijven voor krav maga.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:21
donderdag 8 oktober 2020 om 09:22
Ik las trouwens toevallig in een blad een stuk over een meisje (15) die in 2012 zelfmoord heeft gepleegd na aanleiding van pesten. Dit kreeg mij echt in tranen!
Ze was op de basisschool gepest, en nu al wat jaren op de middelbaar waar het echt heel erg goed ding. Ouders waren ook altijd erg betrokken geweest met gesprekken op school enzovoort.
Uiteindelijk bleek een oud leerling van de basisschool in het examen jaar te zijn ingestroomd op haar school, en toen is het weer helemaal mis gegaan. Ouders wisten van niks, ze wilde haar ouders niet belasten stond later in een brief, want ze vond dat haar ouders alles hadden gedaan wat in hun macht lag.
Dit is toch je grootste angst als ouders!
—
Een vriendinnetje van mij, heeft 2 ‘gekleurde’ kindjes, zitten op een christelijke basisschool en worden gigantisch gepest en hebben echt last van racisme, hoe is het toch mogelijk dat dat allemaal al gebeurd op zo’n jonge leeftijd, en dat de juffen na zoveel gesprekken gewoon nog steeds niet lijken in te grijpen of zeggen ‘het niet te zien’
Ze was op de basisschool gepest, en nu al wat jaren op de middelbaar waar het echt heel erg goed ding. Ouders waren ook altijd erg betrokken geweest met gesprekken op school enzovoort.
Uiteindelijk bleek een oud leerling van de basisschool in het examen jaar te zijn ingestroomd op haar school, en toen is het weer helemaal mis gegaan. Ouders wisten van niks, ze wilde haar ouders niet belasten stond later in een brief, want ze vond dat haar ouders alles hadden gedaan wat in hun macht lag.
Dit is toch je grootste angst als ouders!
—
Een vriendinnetje van mij, heeft 2 ‘gekleurde’ kindjes, zitten op een christelijke basisschool en worden gigantisch gepest en hebben echt last van racisme, hoe is het toch mogelijk dat dat allemaal al gebeurd op zo’n jonge leeftijd, en dat de juffen na zoveel gesprekken gewoon nog steeds niet lijken in te grijpen of zeggen ‘het niet te zien’
donderdag 8 oktober 2020 om 09:25
Ik zou het in ieder geval niet op zijn beloop laten. Scholen hebben daar tegenwoordig hele programma's en protocollen voor, die echt wel heel goed kunnen helpen. En wees betrokken, ik ken de meeste ouders van mijn kind zijn klas wel, dus mocht het fout gaan. Dan ga ik eerst gewoon proberen om de kids samen te laten spelen.
Bij echt hardnekkig pest gedrag gaat er op meerdere gebieden iets fout. Zowel op school als bij de pester (aanstichter) thuis. In zo'n geval, als school dat niet kan doorbreken, dan zou ik mijn kind van school halen. In zo'n situatie blijven langer dan nodig, lijkt mij voor een kind verschrikkelijk zwaar. Een kind moet zich op school veilig kunnen voelen.
Bij echt hardnekkig pest gedrag gaat er op meerdere gebieden iets fout. Zowel op school als bij de pester (aanstichter) thuis. In zo'n geval, als school dat niet kan doorbreken, dan zou ik mijn kind van school halen. In zo'n situatie blijven langer dan nodig, lijkt mij voor een kind verschrikkelijk zwaar. Een kind moet zich op school veilig kunnen voelen.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:28
niet op beloop laten, maar ook niet overdrijven. als er dingen gebeuren, contact opnemen met ouders kind (ook als je kind aan de pesterkant staat, kan ook nog he;)). In gesprek blijven met kind en school als nodig. verder zeggen kinderen (zoals in jouw voorbeeld) wel eens zulke dingen vanuit emotie van moment. de kunst is dan er als ouder niet meteen op te springen, maar kind helpen te relativeren en zich weerbaar te voelen
donderdag 8 oktober 2020 om 09:32
Waarom doen de ouders ze niet op een wat meer gemengde school dan? Ik zou nooit een donker kindje op een voornamelijk witte school zetten, dat is vragen om gedoe.Boterkaaseitje schreef: ↑08-10-2020 09:22Ik las trouwens toevallig in een blad een stuk over een meisje (15) die in 2012 zelfmoord heeft gepleegd na aanleiding van pesten. Dit kreeg mij echt in tranen!
Ze was op de basisschool gepest, en nu al wat jaren op de middelbaar waar het echt heel erg goed ding. Ouders waren ook altijd erg betrokken geweest met gesprekken op school enzovoort.
Uiteindelijk bleek een oud leerling van de basisschool in het examen jaar te zijn ingestroomd op haar school, en toen is het weer helemaal mis gegaan. Ouders wisten van niks, ze wilde haar ouders niet belasten stond later in een brief, want ze vond dat haar ouders alles hadden gedaan wat in hun macht lag.
Dit is toch je grootste angst als ouders!
—
Een vriendinnetje van mij, heeft 2 ‘gekleurde’ kindjes, zitten op een christelijke basisschool en worden gigantisch gepest en hebben echt last van racisme, hoe is het toch mogelijk dat dat allemaal al gebeurd op zo’n jonge leeftijd, en dat de juffen na zoveel gesprekken gewoon nog steeds niet lijken in te grijpen of zeggen ‘het niet te zien’
donderdag 8 oktober 2020 om 09:32
Ik hoop dat dan maar, dat het nu echt beter gaat. Ik zat op 3 zogezegde stricte "pest-protocol" scholen en ik ben dagelijks gepest zo'n beetje drie kwart van mijn hele schoolleven lang.
Pas op mijn 2e middelbare school hield het eindelijk op ( dankzij dat strenge protocol dat daar dus wel hielp ). Maar op diezelfde school heb ik jaren gewerkt en heb ik zoveel gepeste kinderen gezien. Het is voor de school ook lastig om het waar te nemen vaak.
Hoe ik ermee om ging? Tja, ik vertelde het wel tegen mijn moeder en die was altijd erg lief voor me. Heeft me van die ene basisschool afgehaald en op de ander gezet om me te beschermen, daar ging het even beter maar ben ik ook best gepest, wel minder erg dan op de eerste school.
Ik wilde haar echter niet teveel belasten met mijn problemen dus vertelde ik meer tegen mijn oma dan tegen haar. Zij was af en toe mijn dekmantel als ik spijbelde omdat ik het echt niet meer trok.
En zelfmoorden? Ja die heb ik veel meegemaakt toen ik op die school werkte, drie jongens waarvan er twee zwaar gepest werden maakten er een eind aan. Drie in vijf jaar tijd. Ook op mijn volwassenonderwijs heeft een van mijn klasgenoten en goede vriendin zelfmoord gepleegd omdat ze gepest werd ( al heeft ze mij dat nooit verteld en ik heb er ook niets van gemerkt, het was voornamelijk buiten school om ).
anoniem_304633 wijzigde dit bericht op 08-10-2020 09:35
14.50% gewijzigd
donderdag 8 oktober 2020 om 09:33
Ik ben ook wel gepest vroeger op school, ik was nogal timide en dat voelen pestkoppen aan. Later ben ik mijzelf meer gaan verdedigen en heb ik mijn woordje al klaarstaan. Ik denk dat het belangrijk is om je kind te laten leren een weerwoord terug te hebben, en niet bang te laten zijn.
Voor iedereen een groene tuin
donderdag 8 oktober 2020 om 09:35
Eens. Mijn dochter wordt ook met vlagen gepest. De leerkrachten zijn ervan op de hoogte en pakken het meer algemeen aan, het gaat niet specifiek over mijn dochter. Tot nu toe helpt het vrij goed. Maar als mijn kind echt continu heel erg getreiterd zou worden, zou ik denk ik ook naar de ouders gaan, mits ik die inschat als weldenkende en schappelijke mensen die niet meteen roepen dat hun wondertje nooit iets doet.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:35
Dat lijkt me nog veel erger en moeilijker. Tegen pesten zou ik - zeker wanneer dit nog geen hele ernstige vormen aanneemt - mijn kind hopelijk nog enigszins kunnen wapenen. Leren je in het begin niks aan te trekken van opmerkingen en plagerijtjes. Mijn zoon (bijna 7) komt nu ook al wel eens thuis met bepaalde opmerkingen die in de kleedkamer zijn gemaakt door medeleerlingen. Dat is nu nog op het niveau van "ze lachen als ze mijn navel zien bij het uittrekken van mijn trui" maar ik heb ook al gehoord "Ze noemen Jan een baby". Nog veel erger zou ik vinden wanneer ik van de leerkracht, ouders of vriendjes zou horen dat mijn kind degene is die steeds de leiding neemt in het maken van deze opmerkingen of tot de meelachers behoort.noorderlicht76 schreef: ↑08-10-2020 09:29wat trouwens opvalt in de reacties tot nu toe is dat ouders banger zijn dat hun kind gepest wordt, dan dat het pest. beide kan en beide is erg. denk goed daar een heel open oog voor te houden
donderdag 8 oktober 2020 om 09:38
Omdat het misschien de school is waar de andere buurtkinderen ook naartoe gaan? Omdat het een school is die dichtbij is? Omdat het gewoon verdere een hele goede school is?
Wat jij nu zegt is dat het aan de ouders ligt, want zou hadden moeten weten dat als je een kleurtje hebt en in de minderheid bent, je gepest zal/mag worden!
En ik heb op meerdere scholen gezeten waar 99% van de kinderen niet donker was. En zover ik weet, werden die niet meer gepest dan anderen. Want jij hebt een kleurtje, hij heeft een bril, zij is 2 jaar jonger of juist ouder dan de rest. Keuze zat.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:39
Sorry wat?!
Dus we kiezen een school niet meer uit omdat het goede resultaten heeft, omdat het lekker in de buurt zit, omdat het beleid ons aanspreekt. Nee we kijken naar het aantal donkere en witte mensen. Want als we ons te donkere kind op een witte school zetten, is het vragen om problemen..
Bizar echt bizar.
Ik zat trouwens op een witte school, met hier en daar wat donkere kindjes. En niemand werd daar gepest om zijn kleur hoor. Ze zullen vast wel de nodige racistische dingen hebben gehoord in hun leven, maar waren wel gewoon een deel van de groep en hoorde er volledig bij.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:40
Ik lees hier dat je het bij school neer kan leggen.
Wat ik ook vooral denk is dat je nu al, want je kind is nog jong, kan werken aan de zelfverzekerdheid van je kind.
Mijn dochter is net vier en gaat nu naar de basisschool, ondanks dat ze thuis en in andere situaties niet verlegen is, vindt ze het op school nog een beetje spannend. Door haar te stimuleren om zelf te vragen aan een klasgenootje of die met haar wil spelen, of met haar te praten over de dingen waar ze tegenaan loopt en samen een oplossing te bedenken, kan je proberen om het pesten voor te zijn.
Kinderen pesten pas vanaf een jaar of 7/8. Dus je kan je kind voor die tijd het beste "weerbaar" opvoeden.
Overigens vind ik het ook heel erg belangrijk dat mijn kind ook kinderen die buiten de boot vallen helpt. Dus dat zij gepeste kinderen helpt als ze het ziet gebeuren.
Daarnaast is het denk ik ook belangrijk om het gepeste kind inzicht te geven in waarom het andere kind mogelijk pest. Doordat het kind dan kan gaan beseffen dat het niets met hem te maken heeft, maar dat het een probleem van de pester is, kan je misschien een klein beetje voorkomen dat je kind zich onzeker door het gepest gaat voelen. En als je kind er niet warm of koud van wordt, houdt het pesten waarschijnlijk ook snel op, want er is geen "beloning" voor de pester.
Wat ik ook vooral denk is dat je nu al, want je kind is nog jong, kan werken aan de zelfverzekerdheid van je kind.
Mijn dochter is net vier en gaat nu naar de basisschool, ondanks dat ze thuis en in andere situaties niet verlegen is, vindt ze het op school nog een beetje spannend. Door haar te stimuleren om zelf te vragen aan een klasgenootje of die met haar wil spelen, of met haar te praten over de dingen waar ze tegenaan loopt en samen een oplossing te bedenken, kan je proberen om het pesten voor te zijn.
Kinderen pesten pas vanaf een jaar of 7/8. Dus je kan je kind voor die tijd het beste "weerbaar" opvoeden.
Overigens vind ik het ook heel erg belangrijk dat mijn kind ook kinderen die buiten de boot vallen helpt. Dus dat zij gepeste kinderen helpt als ze het ziet gebeuren.
Daarnaast is het denk ik ook belangrijk om het gepeste kind inzicht te geven in waarom het andere kind mogelijk pest. Doordat het kind dan kan gaan beseffen dat het niets met hem te maken heeft, maar dat het een probleem van de pester is, kan je misschien een klein beetje voorkomen dat je kind zich onzeker door het gepest gaat voelen. En als je kind er niet warm of koud van wordt, houdt het pesten waarschijnlijk ook snel op, want er is geen "beloning" voor de pester.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:42
donderdag 8 oktober 2020 om 09:46
Het is toch belachelijk dat ze haar kinderen moet verhuizen om het gedrag van die ‘witte’ pesters.
Vader is niet in beeld, gaat om een alleenstaande moeder die met zichzelf al enorm in de knoop zit en ze heeft met haar kids al het nodige meegemaakt. Geloof is haar hou-vast en dat wilt ze haar kinderen meegeven.
Dan nog vindt ik het zwaar kwalijk dat de juffen gewoon hun net draaien en doen alsof het er niet is.
anoniem_63ba792e8627a wijzigde dit bericht op 08-10-2020 09:50
9.25% gewijzigd
donderdag 8 oktober 2020 om 09:47
Ja, ook dit. Mijn moeder zei dat gelukkig altijd tegen me. Ik was goed zoals ik was. Het pesten maar negeren/erboven staan helpt trouwens helemaal niets. Ze vinden je toch wel. Van je afbijten hielp hier ook niet.
Het gewoon accepteren was bij mij het enige wat ik kon doen. En ze zoveel mogelijk vermijden. Daarom at ik dus mijn lunch in het toilet of op de gang voor het klaslokaal van de volgende les. De aula was niet te doen.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:47
Maar mijn kind doet dat niet..........noorderlicht76 schreef: ↑08-10-2020 09:29wat trouwens opvalt in de reacties tot nu toe is dat ouders banger zijn dat hun kind gepest wordt, dan dat het pest. beide kan en beide is erg. denk goed daar een heel open oog voor te houden
Ik ben dat helemaal met je eens, maar ik snap de redeneringen wel. Als je kind zelf pest, dan lijkt er vaak niets aan de hand. Als je als kind gepest wordt, dan hou je daar wat aan over.
Mijn kind is nu nog een goedzak, maar als er toch signalen komen dat ze zou pesten, dan zou ik daar zeker stappen in ondernemen. Ik heb ooit op de middelbare school een meisje gepest, want mijn vriendinnen deden dat ook. Ik weet nog dat ik eigenlijk altijd dacht "waarom doe ik dit?". Uiteindelijk heb ik aan het eind van het schooljaar mijn excuses aangeboden. En als ik er nu aan terug denk schaam ik me nog steeds kapot daarvoor. Toen en nu had ik gewild dat ik niet mee deed omdat de anderen dat deden, maar dat ik mijn mond had open getrokken.
Dat is dus ook een van de redenen dat ik mijn dochter mee wil geven dat zij andere kinderen gaat helpen als er gepest wordt. Dat ze opkomt voor de mensen die niet voor zichzelf op kunnen komen. Vooral omdat ik dat zelf eigenlijk graag had gewild, maar niet durfde.
donderdag 8 oktober 2020 om 09:48
Ik schrik eerlijk gezegd wat van uw reactie. Ik vindt het toch vrij normaal dat je een "wit" kindje niet tussen allemaal donkere kindjes in de school plaatst?JenBarber schreef: ↑08-10-2020 09:39Sorry wat?!
Dus we kiezen een school niet meer uit omdat het goede resultaten heeft, omdat het lekker in de buurt zit, omdat het beleid ons aanspreekt. Nee we kijken naar het aantal donkere en witte mensen. Want als we ons te donkere kind op een witte school zetten, is het vragen om problemen..
Bizar echt bizar.
Ik zat trouwens op een witte school, met hier en daar wat donkere kindjes. En niemand werd daar gepest om zijn kleur hoor. Ze zullen vast wel de nodige racistische dingen hebben gehoord in hun leven, maar waren wel gewoon een deel van de groep en hoorde er volledig bij.
Dat zie je echt overal. Bij ons is de dichtste school hoofdzakelijk donker. Net om deze reden heb ik mijn kinderen op een andere school (iets verder) ingeschreven.
Zowat iedereen neemt deze beslissing dus zo abnormaal zal het wel niet zijn.
Multiculturaliteit is mooi in theorie maar in de praktijk gaat iedereen zich omringen met gelijkgestemden.
En neen, dat heeft niets met racisme te maken. Maar alles met gelijke interesses, gedragingen, gewoontes enz...
