Kinderen
alle pijlers
Pesten: hoe pak je dat aan als ouder?
donderdag 8 oktober 2020 om 09:04
Vlak voor de coronapandemie was ik in het zwembad en zag ik een jochie van ongeveer 7 jar huilend naar zijn moeder toe lopen. Hij was helemaal overstuur, en toen zijn moeder vroeg wat er aan de hand was, zei hij: “ze pesten mij, niemand wil met me spelen”. Mijn hart brak voor hem. Ik was toen aan de wandel en heb dus niet kunnen zien hoe zijn moeder dit aangepakt heeft. Maar nu, maanden later, denk ik er ineens weer aan en breekt mijn hart opnieuw aan de gedachte. Misschien omdat ik nu mijn eigen lieve jongen, nu nog een klein baby’tje, in mijn armen houd.
Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe ik het aan zou pakken, en wat ik zou zeggen tegen mijn kind. Wat zouden jullie doen om je kind zo goed mogelijk te troosten en weer op weg te helpen? Of misschien hebben jullie ervaringen?
Niets zo rot als pesten..
Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe ik het aan zou pakken, en wat ik zou zeggen tegen mijn kind. Wat zouden jullie doen om je kind zo goed mogelijk te troosten en weer op weg te helpen? Of misschien hebben jullie ervaringen?
Niets zo rot als pesten..
vrijdag 9 oktober 2020 om 19:50
Dat je ervan uitgaat dat het zo zal gaan. Daarom geef ik als voorbeeld dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
zaterdag 10 oktober 2020 om 19:46
Ik ben ook gepest geweest. Op de basisschool door een juf. Ze kleineerde me. Aanvankelijk vertelde ik mijn ouders niks daarover. Ze kwamen erachter via klasgenoten. Toen gingen ze mij vragen stellen daarover en de aap kwam uit de mouw. Ze vertelden dat ik alles thuis moest zeggen wat niet leuk was. En dat ze niet kwaad op mij waren, maar op de juf. Ze hebben met haar gepraat. Gezegd dat ik wat meer aandacht en hulp nodig had dan het gemiddelde kind. Even ging juf zich beter gedragen. Tot ik haar 4 jaar later weer kreeg. Het kleineren begon opnieuw. Ze heeft na klagen van mijn ouders wel een cursus sociale vaardigheden moeten volgen. Het hielp helaas weinig.
Op de middelbare en het MBO werd ik weer gepest. In het begin zeiden mijn ouders dat ik de pesters moest negeren. Maar dat lukte niet. Ze zochten mij steeds weer op en elke dag gebeurde er wel wat. Mijn ouders bespraken het in de ouderavonden en stuurden mails. En ze zorgden dat ik naar een andere middelbare school kon toen het te erg werd.
Op de middelbare en het MBO werd ik weer gepest. In het begin zeiden mijn ouders dat ik de pesters moest negeren. Maar dat lukte niet. Ze zochten mij steeds weer op en elke dag gebeurde er wel wat. Mijn ouders bespraken het in de ouderavonden en stuurden mails. En ze zorgden dat ik naar een andere middelbare school kon toen het te erg werd.
zaterdag 10 oktober 2020 om 20:12
Zeker dit!
Bij structureel pesten, waar school niet (voldoende) ingrijpt, grijp ik ze zelf... Als ik zie dat een willekeurig kind gepest wordt, grijp ik ook in.
Niet wegkijken, weg moffelen of goedpraten. Richt te veel schade aan.
In geen geval gaat het probleem van de pesters een probleem van mijn kind worden.
Natuurlijk is het 't allermooiste als kind het zelf op kan lossen, maar dat is volgens mij een groot probleem met het echte pesten: altijd met meer tegen 1, laf dus. En een kind moet elke dag terug naar zo'n onveilige plek.
Mocht een kind van mij een ander echt pesten dan zouden ze ook nog niet klaar zijn!
