Kinderen
alle pijlers
Pestgedrag in de klas normaal?
donderdag 19 september 2024 om 12:20
Het nieuwe schooljaar is pas net begonnen en mijn zoon (groep 5) komt alweer thuis met verhalen van pestgedrag. Oa buitensluiten, vervelende bijnamen geven en kinderen die tegen andere kinderen zeggen dat ze stinken. Daarnaast geduw op het schoolplein en er is ook al een keer geslagen.
Vorig jaar was er al wat onrustig in de groep, maar omdat eea is veranderd in de samenstelling hoopte ik dat het dit jaar beter zou gaan. Niet dus.
Ik vind de school nogal afwachtend. Mijn zoon zegt dat de juf die er het vaakst is het niet ziet en dat ze kinderen gewoon allebei sorry laat zeggen als er ruzie is. Ik heb de juf zelf ook eens gevraagd naar de sfeer in de klas, maar toen zei ze dat het juist een hele gezellige groep is.
Mijn zoon heeft gelukkig wel fijne vriendjes in de klas en hij lijkt er ook niet zo mee te zitten. Ik haal dit vooral uit terloopse opmerkingen die hij maakt.
Toch merk ik dat het me bezighoud en ik overweeg nu een gesprek met school, maar wat zijn jullie ervaringen? Is dit normaal of mag ik meer van de juffen verwachten?
Vorig jaar was er al wat onrustig in de groep, maar omdat eea is veranderd in de samenstelling hoopte ik dat het dit jaar beter zou gaan. Niet dus.
Ik vind de school nogal afwachtend. Mijn zoon zegt dat de juf die er het vaakst is het niet ziet en dat ze kinderen gewoon allebei sorry laat zeggen als er ruzie is. Ik heb de juf zelf ook eens gevraagd naar de sfeer in de klas, maar toen zei ze dat het juist een hele gezellige groep is.
Mijn zoon heeft gelukkig wel fijne vriendjes in de klas en hij lijkt er ook niet zo mee te zitten. Ik haal dit vooral uit terloopse opmerkingen die hij maakt.
Toch merk ik dat het me bezighoud en ik overweeg nu een gesprek met school, maar wat zijn jullie ervaringen? Is dit normaal of mag ik meer van de juffen verwachten?
vrijdag 20 september 2024 om 08:00
Helemaal mee eens.Solomio schreef: ↑20-09-2024 07:19En weer zo'n afschuwelijke dooddoener.
Als je zoiets zou schrijven in een topic over seksueel grensoverschrijdend gedrag, dan had je nu een ban: greep iemand je bij je kont? Joh, dat was niet grensoverschrijdend, dat was gewoon een vriendschappelijke aanraking.
Mss is dit kind wel erg gevoelig (overgevoelig misschien, in de ogen van velen), maar ook daar moeten anderen mee om leren gaan.
Als je een kind hebt dat bijv in een rolstoel zit, dan zeg je niet dat ie wel erg gevoelig is als ie zich buitengesloten voelt tijdens het voetballen.
Nee, dan zorg je dat er elke pauze ook kinderen zich met dit kind bezighouden. Prima leermoment voor anderen.
Maar nu heb je een kind dat mss psychisch kwetsbaarder is en dan leer je andere kinderen dus niet dat daarin ook verschillen zijn en dat ze daar rekening mee moeten houden.
Nee, het kwetsbare kind moet veranderen. Waarmee je als volwassene dat kind ook nog eens de boodschap meegeeft dat ze niet goed genoeg is.
En kom niet met het 'argument' dat een kind later ook weerbaarder moet zijn, want dat is dus exact wat er mis is in onze maatschappij en wat je dus juist al op kinderleeftijd moet aanleren: ook minder weerbare mensen verdienen een plek.
Hoe je het ook wendt of keert, het blijft victim blaming.
vrijdag 20 september 2024 om 08:01
Mooi verwoord.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 08:02
Zo herkenbaar.*Elfje* schreef: ↑20-09-2024 07:59Door dit soort opmerkingen heb ik een levenslang trauma. De schuld bij de gepeste neerleggen.
Mijn leerkracht van vroeger zei tegen me dat de kinderen mij raar vonden, omdat ik ook raar was. En daarmee was de kous af. Het was mijn schuld, niet van de kinderen die mij een rotgevoel gaven.
En zo te lezen is dit besef op veel scholen nog steeds niet doorgedrongen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 08:06
vrijdag 20 september 2024 om 08:09
*Elfje* schreef: ↑20-09-2024 07:59Door dit soort opmerkingen heb ik een levenslang trauma. De schuld bij de gepeste neerleggen.
Mijn leerkracht van vroeger zei tegen me dat de kinderen mij raar vonden, omdat ik ook raar was. En daarmee was de kous af. Het was mijn schuld, niet van de kinderen die mij een rotgevoel gaven.
Dat vind ik ook heel erg vreselijk om te lezen. Dan word je ook nog door de leerkracht gepest.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 20-09-2024 08:36
0.21% gewijzigd
vrijdag 20 september 2024 om 08:10
Ik hoop niet dat jij leerkracht bent.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑20-09-2024 08:09Dat vindt ik ook heel erg vreselijk om te lezen. Dan wordt je ook nog door de leerkracht gepest.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 08:11
En waarom niet?
Haal ik dat kind in die rolstoel er maar weer bij: dan verwacht je ook dat iedereen daar rekening mee houdt, en niet alleen de kinderen die toevallig toch al goed zijn in 'rekening houden met...'
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 10:02
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
74.75% gewijzigd
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 08:20
Maar zijn kinderen pestkoppen op het moment dat zij nog niet in staat zijn om de noden van een ander te herkennen en daar gehoor aan te geven?
En mag een kind ook leren om eigen grenzen te voelen, ervaren en daar gehoor aan te geven of moeten zij altijd gehoor geven aan de ander?
Mag een kind ook leren dat het eigen gedrag (het lukt niet om je aan de regels van het spel te houden, je speelt zo ruw dat anderen daar last van hennen etc) invloed heeft en daarvan leren zonder dat dit victimblaming heet?
Sociale interactie tussen kinderen is een aaneenschakeling van trial and error en dat verloopt soms behoorlijk stekelig. Door te stellen dat als een kind zich gepest voelt, het dus altijd gepest wordt, ontneem je een kind ook de kans om zich hierin te ontwikkelen. Als leerkracht heb je hier een enorme taak in. Het is niet zo dat er bij pesten werk aan de winkel is, en je als je er geen naam aan geeft je dus niets hoeft te doen. Je bent voortdurend bezig om woorden te geven aan sociale interacties, te helpen om empathie te ontwikkelen, gezonde relaties te bouwen.
En dan heb ik het hier dus niet over TO want uit wat ze later beschrijft blijkt hier echt wel sprake van pestgedrag.
En mag een kind ook leren om eigen grenzen te voelen, ervaren en daar gehoor aan te geven of moeten zij altijd gehoor geven aan de ander?
Mag een kind ook leren dat het eigen gedrag (het lukt niet om je aan de regels van het spel te houden, je speelt zo ruw dat anderen daar last van hennen etc) invloed heeft en daarvan leren zonder dat dit victimblaming heet?
Sociale interactie tussen kinderen is een aaneenschakeling van trial and error en dat verloopt soms behoorlijk stekelig. Door te stellen dat als een kind zich gepest voelt, het dus altijd gepest wordt, ontneem je een kind ook de kans om zich hierin te ontwikkelen. Als leerkracht heb je hier een enorme taak in. Het is niet zo dat er bij pesten werk aan de winkel is, en je als je er geen naam aan geeft je dus niets hoeft te doen. Je bent voortdurend bezig om woorden te geven aan sociale interacties, te helpen om empathie te ontwikkelen, gezonde relaties te bouwen.
En dan heb ik het hier dus niet over TO want uit wat ze later beschrijft blijkt hier echt wel sprake van pestgedrag.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 20 september 2024 om 08:24
Maar is dat juist wat je niet moet doen. Vroeger hadden we een meisje in de klas met een voetje dat onderontwikkeld was, ze liep daardoor een beetje mank. Als we verstoppertje gingen doen moesten wij van de juf altijd haar om ''spek en bonen'' laten meedoen. Dat vond zijzelf ontzettend irritant omdat ze gewoon als een volwaardig lid van de klas behandeld wilde worden. Dus dat 'rekening houden met' moet naar mijn mening vanuit het kind zelf komen en niet van leraren die het maar zielig vinden. Het is zo denigrerend.
En dat is ook mijn advies aan TO. Als er geen speciafieke gevallen zijn van kinderen in de klas die dit gedrag strorend vinden, zou ik het niet bestempelen als pesten. Zeker niet als je eigen kind er geen last van heeft. Dan vul je juist andere dingen voor mensen in.
vrijdag 20 september 2024 om 08:37
Maar hoe dan? Als roze met zo makkelijk weer blauw of groen wordt.
vrijdag 20 september 2024 om 08:39
NoPepsiPlease schreef: ↑20-09-2024 08:20Maar zijn kinderen pestkoppen op het moment dat zij nog niet in staat zijn om de noden van een ander te herkennen en daar gehoor aan te geven?
En mag een kind ook leren om eigen grenzen te voelen, ervaren en daar gehoor aan te geven of moeten zij altijd gehoor geven aan de ander?
Mag een kind ook leren dat het eigen gedrag (het lukt niet om je aan de regels van het spel te houden, je speelt zo ruw dat anderen daar last van hennen etc) invloed heeft en daarvan leren zonder dat dit victimblaming heet?
Sociale interactie tussen kinderen is een aaneenschakeling van trial and error en dat verloopt soms behoorlijk stekelig. Door te stellen dat als een kind zich gepest voelt, het dus altijd gepest wordt, ontneem je een kind ook de kans om zich hierin te ontwikkelen. Als leerkracht heb je hier een enorme taak in. Het is niet zo dat er bij pesten werk aan de winkel is, en je als je er geen naam aan geeft je dus niets hoeft te doen. Je bent voortdurend bezig om woorden te geven aan sociale interacties, te helpen om empathie te ontwikkelen, gezonde relaties te bouwen.
En dan heb ik het hier dus niet over TO want uit wat ze later beschrijft blijkt hier echt wel sprake van pestgedrag.
Mooi omschreven!
vrijdag 20 september 2024 om 08:47
Het gaat er bij sensitief zijn naar elkaar niet om dat het kind dat het meest verdrietig wordt krijgt wat die wil. Het gaat om erkenning en vérkenning van de gevoelens van de ander: als een meisje verdrietig wordt dat ze geen roze beker krijgt, is het fijn als ze daarvoor troost krijgt, hoe triviaal zoiets ook lijkt. En wat misschien nog belangrijker is, is om te verkennen waaróm ze verdrietig wordt van die beker. Is het puur deze beker? Of staat deze beker symbool voor haar gevoel dat ze niet gezien wordt en is deze beker nu een druppel, een áánleiding voor verdriet in plaats van de oorzaak van haar verdriet? En hoe kunnen we er als groep voor zorgen dat zij zich meer gezien voelt? Dát is sensitief zijn naar elkaar.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 11:14
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
19.82% gewijzigd
vrijdag 20 september 2024 om 09:10
Mss leren dat kinderen met elkaar praten?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑20-09-2024 08:37Maar hoe dan? Als roze met zo makkelijk weer blauw of groen wordt.
Het kwetsbare kind eerst laten kiezen.
Echt, er kan van alles, maar de verantwoordelijkheid bij het gepeste kind leggen is altijd fout.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 09:15
Meedoen voor spek en bonen is echt wel iets anders dan zorgen dat het betreffende kind iets kan doen wat het wel kan.ABCDEMama schreef: ↑20-09-2024 08:24Maar is dat juist wat je niet moet doen. Vroeger hadden we een meisje in de klas met een voetje dat onderontwikkeld was, ze liep daardoor een beetje mank. Als we verstoppertje gingen doen moesten wij van de juf altijd haar om ''spek en bonen'' laten meedoen. Dat vond zijzelf ontzettend irritant omdat ze gewoon als een volwaardig lid van de klas behandeld wilde worden. Dus dat 'rekening houden met' moet naar mijn mening vanuit het kind zelf komen en niet van leraren die het maar zielig vinden. Het is zo denigrerend.
Dat een kind in een rolstoel niet mee kan doen met voetbal is al verdrietig genoeg. Kinderen dan aanleren dat ze ook best eens iets anders kunnen doen dan voetbal, zodat het kind in de rolstoel niet altijd alleen maar hoeft toe te kijken, vind ik echt wezenlijk anders dan de kinderen te verplichten om het gehandicapte kind mee te laten doen bij iets wat ie helemaal niet kan.
Het kind in de rolstoel leert sowieso wel dat ie soms niet mee kan doen.
Een psychisch kwetsbaar kind leert heus wel dat de wereld geen paradijs is, dat hoef je op school er niet nog eens extra in de wrijven.
Juist daar zou elk kind zich veilig moeten voelen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 09:16
WederomLadara schreef: ↑20-09-2024 08:47Het gaat er bij sensitief zijn naar elkaar niet om dat het kind dat het meest verdrietig wordt krijgt wat die wil. Het gaat om erkenning en vérkenning van de gevoelens van de ander: als een meisje verdrietig wordt dat ze geen roze beker krijgt, is het fijn als ze daarvoor troost krijgt, hoe triviaal zoiets ook lijkt. En wat misschien nog belangrijker is, is om te verkennen waaróm ze verdrietig wordt van die beker. Is het puur deze beker? Of staat deze beker symbool voor haar gevoel dat ze niet gezien wordt en is deze beker nu een druppel, een áánleiding voor verdriet in plaats van de oorzaak van haar verdriet? En hoe kunnen we er als groep voor zorgen dat zij zich meer gezien voelt? Dát is sensitief zijn naar elkaar.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 20 september 2024 om 09:35
Ladara schreef: ↑20-09-2024 08:47Het gaat er bij sensitief zijn naar elkaar niet om dat het kind dat het meest verdrietig wordt krijgt wat die wil. Het gaat om erkenning en vérkenning van de gevoelens van de ander: als een meisje verdrietig wordt dat ze geen roze beker krijgt, is het fijn als ze daarvoor troost krijgt, hoe triviaal zoiets ook lijkt. En wat misschien nog belangrijker is, is om te verkennen waaróm ze verdrietig wordt van die beker. Is het puur deze beker? Of staat deze beker symbool voor haar gevoel dat ze niet gezien wordt en is deze beker nu een druppel, een áánleiding voor verdriet in plaats van de oorzaak van haar verdriet? En hoe kunnen we er als groep voor zorgen dat zij zich meer gezien voelt? Dát is sensitief zijn naar elkaar.
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 11:16
Reden: Victim blaming
Reden: Victim blaming
6.81% gewijzigd
vrijdag 20 september 2024 om 09:47
Bij sensitief zijn naar elkaar wordt er helemaal niemand aangewezen als pester. Je denkt in termen van dader en slachtoffer, maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat kinderen leren hoe ze ervoor kunnen zorgen dat iedereen zich prettig voelt, inclusief zijzelf. Het gaat erom dat ze leren dat gevoelens noodzakelijke signalen zijn voor het succesvol functioneren van iedereen en dat het nodig en belangrijk is om daar aandacht voor te hebben. Als een kind verdrietig wordt van een beker, is dat een zorg voor iedereen. Die beker is helemaal niet interessant, dat is maar een aanleiding, maar het verdriet van het kind is wèl interessant. Misschien is het kind oververmoeid, heeft het honger, is de dag te vol, wordt het ziek. Of misschien is die beker een symbool voor nooit mee mogen spelen, rare bijnamen krijgen, vervelende opmerkingen over haar prestaties of over de juf die vergeten was dat ze jarig was. Aandacht voor die gevoelens leert het kind te herkennen wat precies haar noden zijn en wat haar gevoelens betekenen, het leert de groep sensitief te zijn naar elkaar en het leert de juf hopelijk dat zo'n beker bullshit is. 'Achter het kind kijken' heet het tegenwoordig in basisonderwijsjargon. Vage jeukterm natuurlijk, maar het betekent vooral dat wat je denkt dat er gebeurt niet is wat er ín een kind gebeurt.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 11:16
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
3.94% gewijzigd
vrijdag 20 september 2024 om 09:53
Wow! En jij staat voor de klas?
@Ladara: Mooi en helder gebracht.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 11:17
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
27.83% gewijzigd
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 20 september 2024 om 09:58
Algemeenheid: Een vraag zou kunnen zijn, waarom diegene de ander pest. Wat zit daarachter.
Een kind dat gepest wordt moet zich het grootste deel aanpassen of veranderen. Die insteek is fout.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 11:17
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
17.38% gewijzigd
vrijdag 20 september 2024 om 10:13
Heel goed dat je een gesprek aangevraagd hebt. In mijn ervaring is het erg belangrijk dat een juf/meester actief bezig is en blijft met de sfeer in de klas en de manier waarop de kinderen met elkaar omgaan. Als je een veilige sfeer creëert, waar ruimte is voor iedereen, dan ontstaat er bijna geen pestgedrag meer. Er zijn nog steeds conflicten, maar die kun je oplossen. Als er een onveilig gevoel heerst dan ontstaat pestgedrag. Kinderen die zich op die manier laten gelden, en soms ook niet goed weten hoe ze zich anders moeten uitten. Kinderen die meegaan in het gedrag van die kinderen, omdat ze zelf geen doelwit willen zijn en bij de leider willen horen etc..
Dit gedrag kun je in de kiem smoren, door veel zicht te hebben op de klas, wat er gebeurt, hoe de dynamiek is etc. Op de school van mijn kinderen doen ze daarom veel met kanjertraining. Laatst moesten ze een duo maken met een klasgenootje waarmee ze niet veel spelen en samen vijf dingen vinden die ze toch gemeenschappelijk hebben. Dat vond ik een hele mooie oefening, zodat je elkaar echt gaat zien en leert kennen.
Ik vind het sociale aspect van de klas eigenlijk net zo belangrijk als het educatieve deel. Hier moet een leerkracht het hele jaar mee bezig zijn, eigenlijk dagelijks.
In je gesprek zou ik echt duidelijk vragen naar welke acties de leerkracht gaat ondernemen.
- Er worden vervelende gemene bijnamen gebruikt, gaat ze hier concreet een punt van maken en dit verbieden in de klas. Voor iedereen?
- Hetzelfde geldt voor zeggen dat iemand stinkt en andere gemene opmerkingen. Ik zou van haar willen horen dat ze hier het gesprek met de klas over aangaat. Dit moet je niet tolereren, gebeurt het toch dan moeten er consequenties zijn. Verwijzen naar de eerder gemaakte afspraken.
- Op het plein spelen is ingewikkelder, omdat de leerkracht hier waarschijnlijk vaak niet bij is. Misschien kan ze ervoor zorgen dat ze wel gaat kijken, en andere leerkrachten inseinen om dit extra in de gaten te houden.
Dit gedrag kun je in de kiem smoren, door veel zicht te hebben op de klas, wat er gebeurt, hoe de dynamiek is etc. Op de school van mijn kinderen doen ze daarom veel met kanjertraining. Laatst moesten ze een duo maken met een klasgenootje waarmee ze niet veel spelen en samen vijf dingen vinden die ze toch gemeenschappelijk hebben. Dat vond ik een hele mooie oefening, zodat je elkaar echt gaat zien en leert kennen.
Ik vind het sociale aspect van de klas eigenlijk net zo belangrijk als het educatieve deel. Hier moet een leerkracht het hele jaar mee bezig zijn, eigenlijk dagelijks.
In je gesprek zou ik echt duidelijk vragen naar welke acties de leerkracht gaat ondernemen.
- Er worden vervelende gemene bijnamen gebruikt, gaat ze hier concreet een punt van maken en dit verbieden in de klas. Voor iedereen?
- Hetzelfde geldt voor zeggen dat iemand stinkt en andere gemene opmerkingen. Ik zou van haar willen horen dat ze hier het gesprek met de klas over aangaat. Dit moet je niet tolereren, gebeurt het toch dan moeten er consequenties zijn. Verwijzen naar de eerder gemaakte afspraken.
- Op het plein spelen is ingewikkelder, omdat de leerkracht hier waarschijnlijk vaak niet bij is. Misschien kan ze ervoor zorgen dat ze wel gaat kijken, en andere leerkrachten inseinen om dit extra in de gaten te houden.
vrijdag 20 september 2024 om 10:20
Ik werd vroeger gepest door een meisje dat groter en forser was dan gemiddeld, met rood haar. Voor haar was dit ook een manier om te voorkomen dat zij zelf een doelwit werd. Door zich agressief en dominant op te stellen was ze dit voor. Bij veel kinderen die pesten zijn er zulke achtergronden, kinderen zijn zelf onzeker, zitten slecht in hun vel etc. Een goede sfeer in de klas, waarbij iedereen er mag zijn, is daarom juist voor deze kinderen ook zo belangrijk. Als dit meisje zich veilig had gevoeld dat had ze veel minder de neiging gehad om om zich heen te slaan.
Bij een vriendinnetje van mijn jongste (8) zie ik het negatieve zin gebeuren, zij werd vorig jaar gepest door klasgenootjes. Heel sneaky noemden zij haar dik etc. Gisteren viel ze uit tegen mijn dochter 'waarom kijk je naar me? Stop met naar me kijken!'. Dit is niet leuk om te roepen naar een vriendinnetje, maar hier zit natuurlijk ook onzekerheid achter.
Dit gezegd hebbende, ik heb helaas ook ervaring met kinderen waarbij er echt mentaal iets mis lijkt te zijn. Waarbij empathie totaal afwezig lijkt, en er wordt genoten van het pijn doen van anderen (zowel lichamelijk als mentaal). Dit is alleen echt een minderheid, en ook hier zijn natuurlijk redenen voor.
Bij een vriendinnetje van mijn jongste (8) zie ik het negatieve zin gebeuren, zij werd vorig jaar gepest door klasgenootjes. Heel sneaky noemden zij haar dik etc. Gisteren viel ze uit tegen mijn dochter 'waarom kijk je naar me? Stop met naar me kijken!'. Dit is niet leuk om te roepen naar een vriendinnetje, maar hier zit natuurlijk ook onzekerheid achter.
Dit gezegd hebbende, ik heb helaas ook ervaring met kinderen waarbij er echt mentaal iets mis lijkt te zijn. Waarbij empathie totaal afwezig lijkt, en er wordt genoten van het pijn doen van anderen (zowel lichamelijk als mentaal). Dit is alleen echt een minderheid, en ook hier zijn natuurlijk redenen voor.
vrijdag 20 september 2024 om 10:20
Chienandalou schreef: ↑20-09-2024 09:53Wow! En jij staat voor de klas?
@Ladara: Mooi en helder gebracht.
Nee, sta niet voor de klas.
Maar als je steeds aangewezen wordt als pester terwijl dat niet zo is gaat dat ook wat meer je doen.
Als je wel echt pest moet dat aangepakt worden echt wel. Maar in mijn voorbeeld ging het niet om echt pesten maar dus iets pakken dat een ander ook graag had willen hebben. Waarbij die ander dat dan ervaart als pesten.
Mijn dochter is ter jaar lang door één kind aangewezen als pester dat heeft haar vreselijk geraakt. Pesten en de oplossing is echt veel complexer dan je je soms kunt voorstellen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
