Kinderen
alle pijlers
Peuter van 2,5 vraagt veel aandacht
zaterdag 27 juni 2020 om 23:01
Oké, bij de titel denk je wellicht: ja dat klopt.
Maar wat doe je als een peuter de hele dag amper alleen kan spelen? Onze zoon wil de hele dag samen spelen, pakt je hand vast en wil dat je meeloopt. Als we op visite zijn bij anderen is het niet echt leuk, want je kunt geen gesprek voeren omdat hij je continu van de stoel trekt. Dit heeft hij altijd al gehad (sinds hij kan lopen), maar hij heeft ook zeker fases gehad dat hij wel heel goed zelf kon spelen. Probleem is ook dat hij graag speelt met speelgoed, zoals tennisrackets en ballen, waar je dus iemand anders voor nodig hebt.
Als we bij anderen zijn wordt hij boos als je niet meegaat en daar heb je dan ook geen zin in.
Iemand tips om hiermee om te gaan? Herkenbaar of totaal niet?
Ik weet ook wel dat ik niet kan verwachten dat hij de hele dag alleen speelt. Maar ik mag toch wel verwachten dat we niet de hele dag hoeven vermaken. Vaak gaan we er ook uit met hem zodat we wat te doen hebben. Maar ik vind het best intensief.
Maar wat doe je als een peuter de hele dag amper alleen kan spelen? Onze zoon wil de hele dag samen spelen, pakt je hand vast en wil dat je meeloopt. Als we op visite zijn bij anderen is het niet echt leuk, want je kunt geen gesprek voeren omdat hij je continu van de stoel trekt. Dit heeft hij altijd al gehad (sinds hij kan lopen), maar hij heeft ook zeker fases gehad dat hij wel heel goed zelf kon spelen. Probleem is ook dat hij graag speelt met speelgoed, zoals tennisrackets en ballen, waar je dus iemand anders voor nodig hebt.
Als we bij anderen zijn wordt hij boos als je niet meegaat en daar heb je dan ook geen zin in.
Iemand tips om hiermee om te gaan? Herkenbaar of totaal niet?
Ik weet ook wel dat ik niet kan verwachten dat hij de hele dag alleen speelt. Maar ik mag toch wel verwachten dat we niet de hele dag hoeven vermaken. Vaak gaan we er ook uit met hem zodat we wat te doen hebben. Maar ik vind het best intensief.
zondag 28 juni 2020 om 09:10
Nee, dat lukte hier op die leeftijd echt nog niet. Zelf spelen was een veel te abstract begrip.TijdvoorTaart schreef: ↑28-06-2020 08:39Met 2,5 kun je al best wel onderhandelen. Het zal niet altijd lukken en 15 minuten is hoog gegrepen, maar je kunt best al zeggen; je moet even zelf spelen tot ik de vaatwasser heb uitgeruimd, bijvoorbeeld.
Bij dochter lukt het wel, omdat die vanuit zichzelf al zelf kon spelen (ik vroeg haar dus iets, wat ze vanuit zichzelf al deed, heel andere situatie). Peuter laten meehelpen werkte hier veel beter.
Vanaf een jaar of 6 konden ze hier goed lezen en kon ik ze met een boek naar boven sturen.
zondag 28 juni 2020 om 09:18
Mijne konden veel beter zelf spelen als ik een keuze gaf. Of een opdracht.
Bouw een hele hoge toren.
Teken een heel grote tekening met stoepkrijt.
Verf met water op de tegels.
Moet ik bewonderen, maar niet de hele tijd.
Of start van een verhaal. O nee, Beer is gevallen, wat nu.
Ik had voor na de bevalling van de tweede nieuwe voorlees boekjes, en een krijtbord. Want ik voorzag problemen met aandacht trekken tijdens de borstvoeding.
Dat viel reuze mee.
Er moest wel gekletst worden en na het voeden geholpen met de luier. Maar niet extra stout. Ik ben bang dat het aandeel briljante opvoeding veel kleiner is dan karakter.
Bouw een hele hoge toren.
Teken een heel grote tekening met stoepkrijt.
Verf met water op de tegels.
Moet ik bewonderen, maar niet de hele tijd.
Of start van een verhaal. O nee, Beer is gevallen, wat nu.
Ik had voor na de bevalling van de tweede nieuwe voorlees boekjes, en een krijtbord. Want ik voorzag problemen met aandacht trekken tijdens de borstvoeding.
Dat viel reuze mee.
Er moest wel gekletst worden en na het voeden geholpen met de luier. Maar niet extra stout. Ik ben bang dat het aandeel briljante opvoeding veel kleiner is dan karakter.
zondag 28 juni 2020 om 09:25
Herkenbaar. Mijn oudste was precies zo en alleen 'mama' was goed genoeg waardoor mijn man nog vaker ruimte had dan ik. Heeft tot zijn (bijna) vijfde geduurd, toen kwam zijn broertje namelijk en moest hij zichzelf wel vermaken. Inmiddels kan hij zichzelf trouwens prima vermaken. Hij kan heerlijk spelen en zoekt nu ook vaak de rust op door alleen in zijn kamer met lego te spelen of te kleuren en schrijven, heerlijk!
Ik weet niet hoe het met jouw zoon is, maar mijn oudste is ook wat onzeker van zichzelf. Ik denk (achteraf) dat het vooral een bepaalde onzekerheid was waardoor hij nooit zonder mij wilde spelen. Ik merk het nu ook nog aan hem wanneer hij minder lekker in zijn vel zit. Dan hangt hij weer veel aan me en zoekt veel bevestiging.
Bij hem hielp trouwens niets. Ik heb alle tips uitgeprobeerd zoals grenzen aangeven, helpen opstarten met spelen etc maar niets. Mijn jongste is weer heel anders. Die speelt vanaf jonge leeftijd juist het liefst alleen of met zijn broer.
Ik weet niet hoe het met jouw zoon is, maar mijn oudste is ook wat onzeker van zichzelf. Ik denk (achteraf) dat het vooral een bepaalde onzekerheid was waardoor hij nooit zonder mij wilde spelen. Ik merk het nu ook nog aan hem wanneer hij minder lekker in zijn vel zit. Dan hangt hij weer veel aan me en zoekt veel bevestiging.
Bij hem hielp trouwens niets. Ik heb alle tips uitgeprobeerd zoals grenzen aangeven, helpen opstarten met spelen etc maar niets. Mijn jongste is weer heel anders. Die speelt vanaf jonge leeftijd juist het liefst alleen of met zijn broer.
zondag 28 juni 2020 om 09:40
Ik ben geen kind, dus ik doe wel dingen maar ik ga echt niet de hele dag spelen.
Misschien heb ik geluk gehad met karakter maar ik liet ze van baby af aan veel zelf spelen.
Ik had en heb er een hekel aan, kinderen die zichzelf niet kunnen vermaken. Hier zijn ze nu 11 en 7 en ze weten dat als ze dat 'ik verveel me' gedrag gaan opzetten (mijn ene kind kan de neiging hebben als hij in de middag om 14 u mag gamen of naar een vriendje mag, vanaf 07 uur op de bank te gaan liggen wachten en zuchten)
ik een klusje voor ze verzin.
Jezelf goed kunnen vermaken vind ik een belangrijke eigenschap.
Misschien heb ik geluk gehad met karakter maar ik liet ze van baby af aan veel zelf spelen.
Ik had en heb er een hekel aan, kinderen die zichzelf niet kunnen vermaken. Hier zijn ze nu 11 en 7 en ze weten dat als ze dat 'ik verveel me' gedrag gaan opzetten (mijn ene kind kan de neiging hebben als hij in de middag om 14 u mag gamen of naar een vriendje mag, vanaf 07 uur op de bank te gaan liggen wachten en zuchten)
ik een klusje voor ze verzin.
Jezelf goed kunnen vermaken vind ik een belangrijke eigenschap.
zondag 28 juni 2020 om 09:46
Een belangrijke eigenschap, maar wel iets wat voor de meeste kinderen moet groeien. Mijn jongste kan het vanaf de geboorte, mijn oudste maakt nog steeds stappen in de goede richting en is bijna 7. Ze hebben een totaal ander karakter.Het-groepje schreef: ↑28-06-2020 09:40Ik ben geen kind, dus ik doe wel dingen maar ik ga echt niet de hele dag spelen.
Misschien heb ik geluk gehad met karakter maar ik liet ze van baby af aan veel zelf spelen.
Ik had en heb er een hekel aan, kinderen die zichzelf niet kunnen vermaken. Hier zijn ze nu 11 en 7 en ze weten dat als ze dat 'ik verveel me' gedrag gaan opzetten (mijn ene kind kan de neiging hebben als hij in de middag om 14 u mag gamen of naar een vriendje mag, vanaf 07 uur op de bank te gaan liggen wachten en zuchten)
ik een klusje voor ze verzin.
Jezelf goed kunnen vermaken vind ik een belangrijke eigenschap.
Ik denk dat je geluk hebt gehad. Al is dat ook maar betrekkelijk. Ik heb met mijn oudste allerlei leuks (mee)gedaan, wat ik anders als volwassene nooit meer had meegemaakt.
zondag 28 juni 2020 om 10:09
Dit is ook mijn ervaring. Als ze peuter zijn kost het inderdaad veel energie, maar als ze wat ouder zijn is het juist heel fijn dat ze zo goed samen met anderen kunnen spelen!Whateffa schreef: ↑28-06-2020 06:00Tja heel erg herkenbaar, mijn kind is super sociaal en wilde altijd samen spelen. Alleen spelen is nooit echt gelukt (ze gaat nu naar de brugklas). Dus dat kostte mij idd erg veel energie, ik heb er ook wel eens van gebaald. Maar het heeft ook voordelen, in mijn situatie dan, als er kinderen in de buurt zijn heb je ook meteen geen kind meer aan haar, dan ben ik echt niet meer interessant. Ik gok dat het in de loop van de jaren makkelijker gaat worden, Tenminste als jouw kind ook makkelijk contact legt. in mijn optiek betekent dat dus of met jou spelen of faciliteren dat hij met een ander kan spelen. Op visite is het niet ineens een ander type kind, dat wel braaf in een hoekje zichzelf kan vermaken. Misschien hem wat minder vaak mee nemen op visite, tot hij wat ouder is en je makkelijker afspraken kan maken? 2,5 jaar is wel erg jong denk ik.
Ik vind je opmerking dat je wel mag verwachten dat hij zich even zelf kan vermaken een beetje apart, het is niet dat je voordat hij kwam afspraken met hem hebt gemaakt die hij nu niet nakomt. Er klinkt teleurstelling in door, ik snap je wel dat het vermoeiend is, maar nu lijkt het net alsof hij niet voldoet. Je zal het wel niet zo bedoelen maar het klinkt niet erg sympathiek.
zondag 28 juni 2020 om 10:11
Ik denk dat duidelijkheid en veiligheid samenhangen. Thuis en op de opvang hebben kinderen een duidelijk dagpatroon. Dan weten ze waar ze aan toe zijn. Thuis ben je het je misschien niet zo bewust, maar na het samen ontbijten volgt het afruimen en moet hij zich even zelf vermaken.
Dat zelfstandig met iets spelen duurt thuis en op de opvang op deze leeftijd ook zelden langer dan 10-20 minuten. Meer kan je van een peuter niet verwachten. Hun hersenen zijn nog volop in ontwikkeling. Als je een twee-jarige een opdracht geeft door bijvoorbeeld puzzels aan te bieden, kunnen ze zich daar gemiddeld zelfs maar 2-3 minuten op concentreren.
Tijdens een visite hebben peuters geen flauw idee waar ze aan toe zijn. Het kan helpen om dan duidelijkheid te bieden door gerichte opdrachten te geven en alvast een volgende stap aan te kondigen: als je deze puzzels af hebt, kan je iets anders te spelen uitzoeken. Hou rekening met die korte aandachtsboog door te zorgen voor voldoende afwisseling. Als je een uur op visite gaat, heb je dus heel wat activiteiten nodig! Je kan niet verwachten dat een peuter langer dan vijf minuten rustig gaat tekenen. Stel je daarop in. Dus als je voor de duidelijkheid aankondigt dat je samen wat gaat drinken na het tekenen, doe dat dan ook! Zeg als je kind na een paar minuten al klaar is niet dat hij nog 'even' moet wachten omdat jij wil praten. Daar begrijpen ze niks van. Die paar minuten waren het maximum. What's next? En waarom zou je saai kletsen als je samen met de auto's kan spelen?! En wat is 'even'???
zondag 28 juni 2020 om 10:32
Hahaha, ja de oudste van mij is 9. vroeger moest ik met haar met de poppen spelen, toen samen lego bouwen en nu samen shoppen. Dus dat geldt hier ook.pamelacourson schreef: ↑28-06-2020 07:47Wen er maar aan. Mijn jongste dochter is 11 en kan zich nog steeds niet alleen vermaken.
OT, ik zou bijna heel erg loedermoeder waardig roepen; geef haar een tablet. dan is je probleem opgelost neem maar van mij aan. en als je engelse filmpjes opzet leren ze ook nog de kleuren en tellen in het engels!
Don't cry, buy a bag and move on.
zondag 28 juni 2020 om 10:36
IPad/tv werkt prima, hoewel ik een exemplaar heb die heel graag wil dat ik naast haar of in de buurt ga zitten, want dat is gezellig.daenerys79 schreef: ↑28-06-2020 10:32Hahaha, ja de oudste van mij is 9. vroeger moest ik met haar met de poppen spelen, toen samen lego bouwen en nu samen shoppen. Dus dat geldt hier ook.
OT, ik zou bijna heel erg loedermoeder waardig roepen; geef haar een tablet. dan is je probleem opgelost neem maar van mij aan. en als je engelse filmpjes opzet leren ze ook nog de kleuren en tellen in het engels!
zondag 28 juni 2020 om 10:40
Oh hou op, ik kan echt jaloers kijken naar moeders met jonge kinderen die dan met een dreumes van het schoolplein wegfietsen.TanteOlivia schreef: ↑28-06-2020 09:46Een belangrijke eigenschap, maar wel iets wat voor de meeste kinderen moet groeien. Mijn jongste kan het vanaf de geboorte, mijn oudste maakt nog steeds stappen in de goede richting en is bijna 7. Ze hebben een totaal ander karakter.
Ik denk dat je geluk hebt gehad. Al is dat ook maar betrekkelijk. Ik heb met mijn oudste allerlei leuks (mee)gedaan, wat ik anders als volwassene nooit meer had meegemaakt.
Ik mis dat gedreutel van fruit eten, spelletje doen, peuterzwemmen of kinderboerderij etc echt heel erg.
Maar als je er middenin zit voelt dat anders denk ik. Ik zou nu zo een dagje teruggaan.
Niet dat het nu niet leuk is, ik ben gewoon hebberig
zondag 28 juni 2020 om 11:24
zondag 28 juni 2020 om 12:32
Heb nu niet de reacties gelezen maar mijn tips:
Cursus triple P volgen
En even samen spelen en als ie lekker bezig is ga je zelf
Zelf ook iets gaan doen, als hij ziet dat je niets doet is dat dus een teken dat je best met hem kan spelen.
Cursus triple P volgen
En even samen spelen en als ie lekker bezig is ga je zelf
Zelf ook iets gaan doen, als hij ziet dat je niets doet is dat dus een teken dat je best met hem kan spelen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 28 juni 2020 om 12:34
