Kinderen
alle pijlers
Peuter weigert (bijna alles) te eten
woensdag 16 oktober 2024 om 09:32
Hoi forummers,
Mijn zoontje is 2,5 en weigert al een tijdje, zo'n drie maanden, om vrijwel alles wat ik hem aanbied te eten. Ik weet dat het normaal is en dat het bij de leeftijd hoort, maar ik vind het ook belangrijk dat hij in ieder geval iets binnenkrijgt qua vitamines en vezels. Hij eet nu twee dingen, bananen en krentenbollen. Zelfs ongezonde dingen zoals pannenkoeken, pizza en patat lust hij niet; hij eet echt alleen maar die twee dingen. Ik heb al van alles geprobeerd, saus pureren, hem zelf laten eten, verschillende dingen aanbieden op zijn bordje, iedere dag opnieuw... Hij wil het alleen echt niet. Neemt soms een hapje, maar spuugt het dan uit. Hebben jullie tips?
Bedankt!
Mijn zoontje is 2,5 en weigert al een tijdje, zo'n drie maanden, om vrijwel alles wat ik hem aanbied te eten. Ik weet dat het normaal is en dat het bij de leeftijd hoort, maar ik vind het ook belangrijk dat hij in ieder geval iets binnenkrijgt qua vitamines en vezels. Hij eet nu twee dingen, bananen en krentenbollen. Zelfs ongezonde dingen zoals pannenkoeken, pizza en patat lust hij niet; hij eet echt alleen maar die twee dingen. Ik heb al van alles geprobeerd, saus pureren, hem zelf laten eten, verschillende dingen aanbieden op zijn bordje, iedere dag opnieuw... Hij wil het alleen echt niet. Neemt soms een hapje, maar spuugt het dan uit. Hebben jullie tips?
Bedankt!
woensdag 16 oktober 2024 om 19:52
Eh, gelieve mij niets proberen aan te smeren waar ik niets mee te maken heb.
Hoeveel dingen zet jij gemiddeld op tafel tijdens het avondeten? En hoeveel lusten jouw kinderen daar echt niet van dat ze liever verhongeren?
woensdag 16 oktober 2024 om 20:16
Zalmsnippers schreef: ↑16-10-2024 19:52Eh, gelieve mij niets proberen aan te smeren waar ik niets mee te maken heb.
Hoeveel dingen zet jij gemiddeld op tafel tijdens het avondeten? En hoeveel lusten jouw kinderen daar echt niet van dat ze liever verhongeren?
Mijn andere twee kinderen hadden dan inderdaad eieren voor hun geld gekozen en echt wel iets gegeten dus als ik alleen deze twee kinderen had gehad had ik het net als jij maar raar gevonden waarschijnlijk.
Maar mijn zoon eet dan dus echt niet. Helemaal niets anders. Echt echt niet.
Dus dan heb ik liever dat hij elke avond een bord goed gevulde pasta eet dan niets, plus er strijd om hebben.
woensdag 16 oktober 2024 om 20:24
Ik ben wel op die manier opgevoed vroeger hoor. Gewoon eten wat de pot schaft. Mn moeder ging echt niet speciaal iets voor mij koken of elke avond hetzelfde voor mij op tafel zetten. Mn vader was ook best streng: 'gewoon eten'.
Ik heb echt wel met lange tanden zitten eten of dat ik nog aan tafel zat als de rest klaar was. Maar ik lust nu wel bijna alles. Zeg niet dat dat daar door komt hoor. Maar heb er in ieder geval niks aan over gehouden, dat is zeker.
Wij waren bij onze kinderen toen ze klein waren ook redelijk 'streng'. Geen aparte potjes gekookt. Gewoon paar happen proberen. Nu 11 en 13 en ze eten zo'n beetje alles.
Zal allemaal gewoon geluk zijn hoor, ik weet ook echt niet wat de beste manier is om het aan te pakken. Maar geloof niet dat een kind gelijk een hekel krijgt aan eten en daarom op latere leeftijd ook niet wil eten.
woensdag 16 oktober 2024 om 20:52
Ah ja grappig dat je dat zegt, bij mijn man snoepen ze inderdaad vaak mee van zijn grote bak yoghurt met muesli, nootjes en fruit.bijtie schreef: ↑16-10-2024 18:34Zo deed mijn moeder het ook. Vond ik heel fijn aan mijn moeder. Als je aan tafel niets at mikte ze het zonder morren weg of ze at het zelf later op. En als zij op de bank yoghurt zat te eten met besjes snoepte ik de besjes op of kreeg een eigen lepeltje.
Als kind voel je toch wel dat eten aan tafel een ding is en dat het speciaal voor je gemaakt wordt, ik was daar al heel jong gevoelig voor ook al kan je het niet uiten.
Lorem Ipsum
woensdag 16 oktober 2024 om 21:11
Ik (her)ken je frustratie en probleem. Hier ook een heel moeilijke eter. Wat hier hielp was tijdens het avondeten voor hem een bordje maken met bijvoorbeeld 1 sperzieboon (drakenstaart), plakjes appel (bij jou dan banaan), een klein stukje vlees/vis/ei (wat we ook aten) etc. Heel klein en heel overzichtelijk. soms at hij ook iets anders, soms niet, maar we probeerde hem wel te stimuleren om iets te proberen. Daarnaast had ik veel aan het boek 'keetsmakelijk'. Ik weet niet of het nog op de markt is, maar daar stonden veel leuke dingen in (zoals drakenstaarten en zo). Hoe hij ook dingen ging eten was door middel van afleiding. Dan verzon ik bijvoorbeeld een verhaal over een boerenkoolmonster en moest hij steeds een hapje eten om me verder te laten vertellen. 'En toen kwam het gevaarlijke boerenkoolmonster zijn grootste vijand tegen.. de grote gevaarlijke -neem maar een hapje- worstmeneer'. Ja .. je moet wat.. Soms was er iets wat hielp en soms bleef die mond heel lang dicht. Nu is hij 16 en bijna 2 meter, dus het kan verkeren .
woensdag 16 oktober 2024 om 22:09
Bij mij is diezelfde methode wel echt misgegaan. Ik moest soms bijv zoveel happen eten als ik jaren oud was. Ik heb wat zitten kokhalzen. En bijna al die geforceerde dingen (helaas best veel!) lust ik nog steeds niet. Best onhandig.Tulpje22 schreef: ↑16-10-2024 20:24Ik ben wel op die manier opgevoed vroeger hoor. Gewoon eten wat de pot schaft. Mn moeder ging echt niet speciaal iets voor mij koken of elke avond hetzelfde voor mij op tafel zetten. Mn vader was ook best streng: 'gewoon eten'.
Ik heb echt wel met lange tanden zitten eten of dat ik nog aan tafel zat als de rest klaar was. Maar ik lust nu wel bijna alles. Zeg niet dat dat daar door komt hoor. Maar heb er in ieder geval niks aan over gehouden, dat is zeker.
Alle nieuwe dingen eet ik wel, maar wat zich toen heeft vastgezet als vies is niet goed gekomen.
Maar ook ik weet niet hoe het met een andere manier zou zijn gegaan. In deze tijd had ik vast een diagnose ARFID gekregen.
donderdag 17 oktober 2024 om 09:06
ik zeg ook niet dat iedereen er op latere leeftijd last van heeft en heel fijn dat jij dat niet hebt. Dat wil niet zeggen dat het per definitie een goede manier is.Tulpje22 schreef: ↑16-10-2024 20:24Ik ben wel op die manier opgevoed vroeger hoor. Gewoon eten wat de pot schaft. Mn moeder ging echt niet speciaal iets voor mij koken of elke avond hetzelfde voor mij op tafel zetten. Mn vader was ook best streng: 'gewoon eten'.
Ik heb echt wel met lange tanden zitten eten of dat ik nog aan tafel zat als de rest klaar was. Maar ik lust nu wel bijna alles. Zeg niet dat dat daar door komt hoor. Maar heb er in ieder geval niks aan over gehouden, dat is zeker.
Wij waren bij onze kinderen toen ze klein waren ook redelijk 'streng'. Geen aparte potjes gekookt. Gewoon paar happen proberen. Nu 11 en 13 en ze eten zo'n beetje alles.
Zal allemaal gewoon geluk zijn hoor, ik weet ook echt niet wat de beste manier is om het aan te pakken. Maar geloof niet dat een kind gelijk een hekel krijgt aan eten en daarom op latere leeftijd ook niet wil eten.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 oktober 2024 om 09:08
ik heb geen kinderen en voordat je dan gaat zeggen, dan weet je ook niet waar je over praat: dat weet jij duidelijk ook niet, want uit alles blijkt dat jij geen kind hebt zoals TO heeft.Zalmsnippers schreef: ↑16-10-2024 19:52Eh, gelieve mij niets proberen aan te smeren waar ik niets mee te maken heb.
Hoeveel dingen zet jij gemiddeld op tafel tijdens het avondeten? En hoeveel lusten jouw kinderen daar echt niet van dat ze liever verhongeren?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 oktober 2024 om 09:11
ik heb door de strenge aanpak van mijn ouders echt wel een hekel gekregen aan etenTulpje22 schreef: ↑16-10-2024 20:24Ik ben wel op die manier opgevoed vroeger hoor. Gewoon eten wat de pot schaft. Mn moeder ging echt niet speciaal iets voor mij koken of elke avond hetzelfde voor mij op tafel zetten. Mn vader was ook best streng: 'gewoon eten'.
Ik heb echt wel met lange tanden zitten eten of dat ik nog aan tafel zat als de rest klaar was. Maar ik lust nu wel bijna alles. Zeg niet dat dat daar door komt hoor. Maar heb er in ieder geval niks aan over gehouden, dat is zeker.
Wij waren bij onze kinderen toen ze klein waren ook redelijk 'streng'. Geen aparte potjes gekookt. Gewoon paar happen proberen. Nu 11 en 13 en ze eten zo'n beetje alles.
Zal allemaal gewoon geluk zijn hoor, ik weet ook echt niet wat de beste manier is om het aan te pakken. Maar geloof niet dat een kind gelijk een hekel krijgt aan eten en daarom op latere leeftijd ook niet wil eten.
Pas toen ik eenmaal een tijd op kamers woonde en weer rustig wende en helemaal de regie had, ging het goed
En bleek ik zelfs dingen te lusten, die me al die tijd geforceerd waren.
Nog steeds eet ik niet graag bij mijn ouders
donderdag 17 oktober 2024 om 09:19
Ik zou even helemaal niks nieuws proberen maar eesrt de rust rondom eten te laten terugkeren. Dan maar krentenbollen en bananen.
Pas als jij en hij de ontspanning hebben teruggevonden, af en toe iets nieuws introduceren. Gewoon op tafel, zodat hij het kan pakken maar niet hoeft.
En verder de goedbedoelde adviezen hier een beetje negeren. Iedereen heeft verhalen rondom eten, maar niemand is of kent jouw kind.
Pas als jij en hij de ontspanning hebben teruggevonden, af en toe iets nieuws introduceren. Gewoon op tafel, zodat hij het kan pakken maar niet hoeft.
En verder de goedbedoelde adviezen hier een beetje negeren. Iedereen heeft verhalen rondom eten, maar niemand is of kent jouw kind.
donderdag 17 oktober 2024 om 10:08
donderdag 17 oktober 2024 om 19:12
Dit. Ik heb 3 kinderen die alle drie rond 2,5 jaar moeilijke eters waren. Twee van de drie zijn door eten wat de pot schaft en anders niet, aangevuld met wat rauwkost, prima groot geworden. Ze lusten nog altijd lang niet alles, maar het is prima te doen. Een van de drie is echter niet zo en eet nu ze 6 is maar 1 gerecht, plus kale macaroni, kale bami of losse aardappel. Hoe we het ook aanpakten, negeerden, stimuleerden of wat dan ook. Zij krijgt wel eens een volkoren cracker of kale pasta 's avonds, want anders eet ze 6 van de 7 avonden helemaal niets. Kinderen van het type 'ze hongeren zichzelf liever uit dan ook maar 1 hap te proeven' bestaan echt. Maar dank aan de degenen die er eventjes fijn de stempel van een zware stoornis op drukken, lekker subtiel ook.Zesjuli schreef: ↑16-10-2024 20:16Mijn andere twee kinderen hadden dan inderdaad eieren voor hun geld gekozen en echt wel iets gegeten dus als ik alleen deze twee kinderen had gehad had ik het net als jij maar raar gevonden waarschijnlijk.
Maar mijn zoon eet dan dus echt niet. Helemaal niets anders. Echt echt niet.
Dus dan heb ik liever dat hij elke avond een bord goed gevulde pasta eet dan niets, plus er strijd om hebben.
vrijdag 18 oktober 2024 om 08:06
Ik lees al heel veel goede tips!
Behalve het dwingen dan of niks anders geven
Ik was/ben zelf ook een heel lastige eter, at m’n hele puberteit alleen maar pasta met ham/kaas saus uit een pakje. Toen had m’n moeder het opgegeven qua ander warm eten.
De jaren ervoor was het geen megadwang hoor, maar wel altijd gedoe. Eindeloos geprik in m’n bord en dan mocht ik uiteindelijk wel brood eten om 20:00 ofzo, maar het avondeten was nooit leuk.
Ik lust nog steeds geen aardappels/vlees/groente en dat is voor een deel ook echt door het gevoel wat ik vroeger ervan kreeg.
Hier 2 kinderen, waarvan dochter hetzelfde is als ik vroeger. Ze eet dus bijna elke avond nog een boterham. Als ze zelf mocht kiezen, was het elke avond diepvriespizza, maar dat gaat me toch nog iets te ver
Zoon daarentegen (bijna 2,5) is heel erg makkelijk en lust veel meer. Heeft ook af en toe z’n peuterbuien, maar dan werken alsnog vaak veel van die trucjes wel.
Bij mij hangt het samen met m’n sterke reuk trouwens. Ik haat bijv kappertjes. Man houdt er ook niet van, maar vind niet gelijk een gerecht verpest als ze erin zitten. Voor mij smaakt alles er dan direct heel sterk naar.
Laatst heb ik gelezen dat er ook aantoonbare verschillen zijn tussen mensen in hoe ze proeven/ruiken. Je hebt zogenaamde supertasters en dan ruikt/smaakt alles dus veel intenser. Ik herkende me er iig helemaal in.
Gaat je zoon trouwens ook naar de opvang? En hoe eet hij daar?
Owja bij mij is het trouwens ook wel goed gekomen, maar aardappels zul je nooit op tafel zien
En 1 ding wil ik nog benadrukken: het is dus niet je eigen schuld of verdienste als je goede eters hebt.
Behalve het dwingen dan of niks anders geven
Ik was/ben zelf ook een heel lastige eter, at m’n hele puberteit alleen maar pasta met ham/kaas saus uit een pakje. Toen had m’n moeder het opgegeven qua ander warm eten.
De jaren ervoor was het geen megadwang hoor, maar wel altijd gedoe. Eindeloos geprik in m’n bord en dan mocht ik uiteindelijk wel brood eten om 20:00 ofzo, maar het avondeten was nooit leuk.
Ik lust nog steeds geen aardappels/vlees/groente en dat is voor een deel ook echt door het gevoel wat ik vroeger ervan kreeg.
Hier 2 kinderen, waarvan dochter hetzelfde is als ik vroeger. Ze eet dus bijna elke avond nog een boterham. Als ze zelf mocht kiezen, was het elke avond diepvriespizza, maar dat gaat me toch nog iets te ver
Zoon daarentegen (bijna 2,5) is heel erg makkelijk en lust veel meer. Heeft ook af en toe z’n peuterbuien, maar dan werken alsnog vaak veel van die trucjes wel.
Bij mij hangt het samen met m’n sterke reuk trouwens. Ik haat bijv kappertjes. Man houdt er ook niet van, maar vind niet gelijk een gerecht verpest als ze erin zitten. Voor mij smaakt alles er dan direct heel sterk naar.
Laatst heb ik gelezen dat er ook aantoonbare verschillen zijn tussen mensen in hoe ze proeven/ruiken. Je hebt zogenaamde supertasters en dan ruikt/smaakt alles dus veel intenser. Ik herkende me er iig helemaal in.
Gaat je zoon trouwens ook naar de opvang? En hoe eet hij daar?
Owja bij mij is het trouwens ook wel goed gekomen, maar aardappels zul je nooit op tafel zien
En 1 ding wil ik nog benadrukken: het is dus niet je eigen schuld of verdienste als je goede eters hebt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in