Kinderen
alle pijlers
Pubers en omgaan met sociale media (uitsluiting en pesten)
woensdag 30 december 2020 om 16:50
Onze puber heeft een pestverleden. Hij is erg onzeker en wil er graag bij horen. Sociaal is hij onhandig. Corona helpt daar niet bij (understatement)
Hij heeft weinig hobby's en zit niet lekker in zijn vel (ook een understatement) en heeft weinig vrienden (lees: 1)
Hij wil ontzettend graag gezien en geaccepteerd worden. Hangt in veel whats-app en discord groepen rond in de hoop ergens vrienden te vinden maar hij wordt vaak genegeerd, gepest of uit groepen verwijderd. Hij ziet zelf niet in wat er telkens mis gaat en wij hebben er ook geen zicht meer op (hij is 15)
Door corona is alles wat hij had weggevallen (hij zat op een clubje maar die is al gesloten sinds corona) en school is weer dicht. Hij heeft hier niemand in de buurt. Geen afleiding. Geen ritme en geen regelmaat. We zien dat sociale media hem kapot maakt. Hij kan er geen afstand van nemen maar wordt overal gepest en buitengesloten. Hoe ik hem ook media wijs probeer te maken en probeer uit te leggen dat niks is wat het lijkt hij is er helemaal van van de kaart. Iedereen heeft iemand maar hij heeft niemand. Hoe gaan de ervaren puber ouders om met sociale media en hebben er mensen tips om vrienden te vinden of om geaccepteerd te worden in groepen of om onze puber uit te leggen hoe met pesters op whats-app groepen om te gaan. Hij is wanhopig en het beheerst zijn hele leven. En dus ook die van ons.
Hij heeft weinig hobby's en zit niet lekker in zijn vel (ook een understatement) en heeft weinig vrienden (lees: 1)
Hij wil ontzettend graag gezien en geaccepteerd worden. Hangt in veel whats-app en discord groepen rond in de hoop ergens vrienden te vinden maar hij wordt vaak genegeerd, gepest of uit groepen verwijderd. Hij ziet zelf niet in wat er telkens mis gaat en wij hebben er ook geen zicht meer op (hij is 15)
Door corona is alles wat hij had weggevallen (hij zat op een clubje maar die is al gesloten sinds corona) en school is weer dicht. Hij heeft hier niemand in de buurt. Geen afleiding. Geen ritme en geen regelmaat. We zien dat sociale media hem kapot maakt. Hij kan er geen afstand van nemen maar wordt overal gepest en buitengesloten. Hoe ik hem ook media wijs probeer te maken en probeer uit te leggen dat niks is wat het lijkt hij is er helemaal van van de kaart. Iedereen heeft iemand maar hij heeft niemand. Hoe gaan de ervaren puber ouders om met sociale media en hebben er mensen tips om vrienden te vinden of om geaccepteerd te worden in groepen of om onze puber uit te leggen hoe met pesters op whats-app groepen om te gaan. Hij is wanhopig en het beheerst zijn hele leven. En dus ook die van ons.
woensdag 30 december 2020 om 16:58
Wat sneu om te lezen hoe weinig zelfvertrouwen hij heeft. Ik denk dat je dáár iets mee moet.
Probeer hem het volgende eens te laten zien:
Wie is er meer populair: de stoere, sterke hond die doet wat hij wil en die zich niets aantrekt van wat anderen van hem vinden
of
het hondje wat altijd onderdanig naar de ander toe komt lopen, staart tussen de benen en hoofd hoopvol omhoog gericht?
Welke hond zou hij willen zijn en welke hond is hij nu?
Waar liggen zijn talenten? Dáár moet hij zijn vrienden vinden. Pas als hij ergens is waar hij zichzelf is en gelijkgestemden om hem heen ook zo zijn en hem snappen, dan komt het goed. En misschien duurt dat ook nog wel een aantal jaar. Maar hij moet zelf eerst zichzelf kennen en weten wie hij is, zodat anderen ook weten wie hij is en hem dan met het respect wat hij verdient behandelen.
Probeer hem het volgende eens te laten zien:
Wie is er meer populair: de stoere, sterke hond die doet wat hij wil en die zich niets aantrekt van wat anderen van hem vinden
of
het hondje wat altijd onderdanig naar de ander toe komt lopen, staart tussen de benen en hoofd hoopvol omhoog gericht?
Welke hond zou hij willen zijn en welke hond is hij nu?
Waar liggen zijn talenten? Dáár moet hij zijn vrienden vinden. Pas als hij ergens is waar hij zichzelf is en gelijkgestemden om hem heen ook zo zijn en hem snappen, dan komt het goed. En misschien duurt dat ook nog wel een aantal jaar. Maar hij moet zelf eerst zichzelf kennen en weten wie hij is, zodat anderen ook weten wie hij is en hem dan met het respect wat hij verdient behandelen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 30 december 2020 om 17:07
Heftig hoor 
In sommige opzichten herkenbaar, dus ik deel even onze ervaringen. Onze middelste zoon heeft door z’n ADHD/ASS ook moeite met het leggen en behouden van vriendschappen en is ook af en toe het mikpunt van (digitaal) gepest. Wat hier hielp en helpt:
- samen toch op zoek gaan naar afleiding: Pokemon Go gaan spelen (kan goed alleen en zorgt ook dat ie naar buiten gaat), een 3D-legpuzzel maken, helpen met klussen in huis (bijvoorbeeld een muurtje schilderen of een Ikea-kast in elkaar zetten)
- vriendschap met bestaande vriend aanmoedigen, bijv. door hem uit te nodigen voor het avondeten of een logeerpartij
- hem meesturen met ski- en/of zeilkamp (vooral zeilkamp was een hit!) om nieuwe contacten buiten z’n klas te leggen
- schermtijd actief begrenzen, zodat hij gedwongen wordt om andere dingen te doen
Overigens heeft in ons gezin onze oudste (16) ook een heel positieve rol; die voert regelmatig het soort gesprekken met z’n broertje dat jullie noemen (‘joh, het is maar insta, het is allemaal niet echt, laat het gaan’) en dat heeft duidelijk meer effect dan wanneer wij het zeggen. Heeft jullie puber oudere broers/zussen die iets zouden kunnen betekenen?
In sommige opzichten herkenbaar, dus ik deel even onze ervaringen. Onze middelste zoon heeft door z’n ADHD/ASS ook moeite met het leggen en behouden van vriendschappen en is ook af en toe het mikpunt van (digitaal) gepest. Wat hier hielp en helpt: - samen toch op zoek gaan naar afleiding: Pokemon Go gaan spelen (kan goed alleen en zorgt ook dat ie naar buiten gaat), een 3D-legpuzzel maken, helpen met klussen in huis (bijvoorbeeld een muurtje schilderen of een Ikea-kast in elkaar zetten)
- vriendschap met bestaande vriend aanmoedigen, bijv. door hem uit te nodigen voor het avondeten of een logeerpartij
- hem meesturen met ski- en/of zeilkamp (vooral zeilkamp was een hit!) om nieuwe contacten buiten z’n klas te leggen
- schermtijd actief begrenzen, zodat hij gedwongen wordt om andere dingen te doen
Overigens heeft in ons gezin onze oudste (16) ook een heel positieve rol; die voert regelmatig het soort gesprekken met z’n broertje dat jullie noemen (‘joh, het is maar insta, het is allemaal niet echt, laat het gaan’) en dat heeft duidelijk meer effect dan wanneer wij het zeggen. Heeft jullie puber oudere broers/zussen die iets zouden kunnen betekenen?
woensdag 30 december 2020 om 17:08
Hij heeft bepaalde interesses: fantasy en larpen. Dat is nu allemaal online. Wat hij mist is de diepgang en wederkerigheid. Hij is erg gevoelig en helemaal kapot gepest en van school gewisseld etc. Het is een wat bijzondere jongen die de sociale codes niet helemaal snapt. Hij heeft therapie. Maar zijn gevoel van onzekerheid en afwijzing hebben hem volledig in zijn greep. We zijn er dagelijks mee bezig maar heel veel houdt hij ook van ons weg. Het enige dat hij wil is geaccepteerd worden.
woensdag 30 december 2020 om 17:09
Ja, dat is ook wel een goede tip; onze zoon heeft vorig jaar Rots en Water-training gevolgd via school en dat heeft het zeker iets opgeleverd.
Sowieso kan het geen kwaad om in ieder geval z’n mentor hierover in te lichten, wie weet heeft school suggesties (al is dat met een dichte school nu allemaal vast ingewikkeld...)
woensdag 30 december 2020 om 17:10
Op zoek naar gelijkgestemden inderdaad. Dat is waar je jezelf kan zijn en hij is goed zoals hij is.Doreia* schreef: ↑30-12-2020 16:58Wat sneu om te lezen hoe weinig zelfvertrouwen hij heeft. Ik denk dat je dáár iets mee moet.
Probeer hem het volgende eens te laten zien:
Wie is er meer populair: de stoere, sterke hond die doet wat hij wil en die zich niets aantrekt van wat anderen van hem vinden
of
het hondje wat altijd onderdanig naar de ander toe komt lopen, staart tussen de benen en hoofd hoopvol omhoog gericht?
Welke hond zou hij willen zijn en welke hond is hij nu?
Waar liggen zijn talenten? Dáár moet hij zijn vrienden vinden. Pas als hij ergens is waar hij zichzelf is en gelijkgestemden om hem heen ook zo zijn en hem snappen, dan komt het goed. En misschien duurt dat ook nog wel een aantal jaar. Maar hij moet zelf eerst zichzelf kennen en weten wie hij is, zodat anderen ook weten wie hij is en hem dan met het respect wat hij verdient behandelen.
Misschien is hij zichzelf wel kwijt geraakt in het zoeken naar contact. Dan eerst terug naar jezelf, want hij mag er zijn! Het is zwaar k*t als je als puber zonder gelijkgestemden zit, als je heel anders bent dan iedereen om je het heen. Dat is eenzaam.
woensdag 30 december 2020 om 17:11
Dat zegt nog helemaal niks over geaccepteerd worden natuurlijk. Mijn dochter zat op tig Discord groepen met gelijkgestemden maar kon toch geen aansluiting vinden of het resulteerde binnen no time in conflicten.Gatinmijnsok schreef: ↑30-12-2020 17:10Op zoek naar gelijkgestemden inderdaad. Dat is waar je jezelf kan zijn en hij is goed zoals hij is.
Misschien is hij zichzelf wel kwijt geraakt in het zoeken naar contact. Dan eerst terug naar jezelf, want hij mag er zijn! Het is zwaar k*t als je als puber zonder gelijkgestemden zit, als je heel anders bent dan iedereen om je het heen. Dat is eenzaam.
woensdag 30 december 2020 om 17:12
Wij moedigen ook het contact met die ene vriend aan. Altijd welkom etc. Enige obstakel is: vriend woont redelijk ver van ons vandaan waardoor wij altijd moeten halen en brengen. Kan simpelweg niet altijd en moet gepland worden.-Nienke- schreef: ↑30-12-2020 17:07Heftig hoor
- samen toch op zoek gaan naar afleiding: Pokemon Go gaan spelen (kan goed alleen en zorgt ook dat ie naar buiten gaat), een 3D-legpuzzel maken, helpen met klussen in huis (bijvoorbeeld een muurtje schilderen of een Ikea-kast in elkaar zetten)
- vriendschap met bestaande vriend aanmoedigen, bijv. door hem uit te nodigen voor het avondeten of een logeerpartij
- hem meesturen met ski- en/of zeilkamp (vooral zeilkamp was een hit!) om nieuwe contacten buiten z’n klas te leggen
- schermtijd actief begrenzen, zodat hij gedwongen wordt om andere dingen te doen
Overigens heeft in ons gezin onze oudste (16) ook een heel positieve rol; die voert regelmatig het soort gesprekken met z’n broertje dat jullie noemen (‘joh, het is maar insta, het is allemaal niet echt, laat het gaan’) en dat heeft duidelijk meer effect dan wanneer wij het zeggen. Heeft jullie puber oudere broers/zussen die iets zouden kunnen betekenen?
Hij zou dit jaar inderdaad op surfkamp. Helaas afgeblazen wegens corona. Maar gaan we volgend jaar zeker doen. Hij durft echter niks alleen aan te gaan en zag er ook heel erg tegenop. Het feit dat wij meegingen naar dezelfde camping maakte het al iets makkelijker. Hij is niet te motiveren in zijn eentje ergens voor omdat hij alleen maar beren op de weg ziet.
Schermtijd actief begrenzen doen we al. Maar hij is clever. En als wij slapen sneakt hij er alsnog tussenuit. Hij is heel erg creatief en we zijn er van de week achtergekomen bijvoorbeeld dat hij stiekem beneden als wij slapen inlogt op een oude afgeschreven telefoon (om maar even iets te noemen)
En momenteel zijn we ook heel flexibel met schermtijd omdat er simpelweg niks anders is ook.
Pokemon Go vindt hij vreselijk. Hij houdt wel van Magic en andere fantasy dingen. En hij luistert eindeloos podcasts. Tot 's morgens vroeg op zijn box.
woensdag 30 december 2020 om 17:13
Hoe kan het he?
Hoe kan het dat iemand zo zijn of haar best doet, altijd iedereens praatpaal is, zo actief betrokken is, altijd online is en dus een grapje en grolletje terug maakt en toch zo stelselmatig genegeerd wordt?
Alsof mensen vanaf de andere kant van de wereld het ruiken ofzo. Bizar.
woensdag 30 december 2020 om 17:17
Zijn talenten liggen bij digitaal tekenen en houtbewerken (hij maakt zelf zwaarden en toverstaffen - tenminste dat deed hij en daar heeft hij duidelijk ruimte en dus lekker weer voor nodig ivm klein behuisd etc)
Hij gaf vanmiddag aan dat hij mensenschuw is geworden. Dat hij bang is voor 1 op 1 contact en daarom ook het liefste in groepen zit. Het is net als het viva forum voor mij: je weet dat het soms niet goed voor je is maar je kunt het niet loslaten. Ik ben alleen een volwassen vrouw en hij is een puber met al zijn onzekerheden en ongemakkelijkheden en dan ook nog corona eroverheen. Het begroot mij maar het maakt me ook boos. Het verziekt echt de sfeer in huis. Hij ligt in bed en meer is het niet. En 's avonds en 's nachts begint de ellende. Zijn therapeut (1x per week) kan in die anderhalf uur dat ze elkaar zien ook geen ijzer met handen breken )
Hij gaf vanmiddag aan dat hij mensenschuw is geworden. Dat hij bang is voor 1 op 1 contact en daarom ook het liefste in groepen zit. Het is net als het viva forum voor mij: je weet dat het soms niet goed voor je is maar je kunt het niet loslaten. Ik ben alleen een volwassen vrouw en hij is een puber met al zijn onzekerheden en ongemakkelijkheden en dan ook nog corona eroverheen. Het begroot mij maar het maakt me ook boos. Het verziekt echt de sfeer in huis. Hij ligt in bed en meer is het niet. En 's avonds en 's nachts begint de ellende. Zijn therapeut (1x per week) kan in die anderhalf uur dat ze elkaar zien ook geen ijzer met handen breken )
woensdag 30 december 2020 om 17:19
Mentor weet er van. Hij wordt goed begeleid maar die hebben er nu natuurlijk ook geen zicht op. Onze zoon is heel (maar dan ook HEEL) erg slecht in praten en heel (maar dan ook HEEL) erg goed in sociaal wenselijk gedrag laten zien. Er is dan ook echt grof geschut nodig om zijn betonnen muren om hem heen af te breken. Hij heeft al een lange moeilijke weg gehad en het leven komt hem zeg maar niet aanwaaien.-Nienke- schreef: ↑30-12-2020 17:09Ja, dat is ook wel een goede tip; onze zoon heeft vorig jaar Rots en Water-training gevolgd via school en dat heeft het zeker iets opgeleverd.
Sowieso kan het geen kwaad om in ieder geval z’n mentor hierover in te lichten, wie weet heeft school suggesties (al is dat met een dichte school nu allemaal vast ingewikkeld...)
woensdag 30 december 2020 om 17:20
Ook met jullie zeker? Ontzettende muur opgetrokken?Ellabella007 schreef: ↑30-12-2020 17:17Zijn talenten liggen bij digitaal tekenen en houtbewerken (hij maakt zelf zwaarden en toverstaffen - tenminste dat deed hij en daar heeft hij duidelijk ruimte en dus lekker weer voor nodig ivm klein behuisd etc)
Hij gaf vanmiddag aan dat hij mensenschuw is geworden. Dat hij bang is voor 1 op 1 contact en daarom ook het liefste in groepen zit. Het is net als het viva forum voor mij: je weet dat het soms niet goed voor je is maar je kunt het niet loslaten. Ik ben alleen een volwassen vrouw en hij is een puber met al zijn onzekerheden en ongemakkelijkheden en dan ook nog corona eroverheen. Het begroot mij maar het maakt me ook boos. Het verziekt echt de sfeer in huis. Hij ligt in bed en meer is het niet. En 's avonds en 's nachts begint de ellende. Zijn therapeut (1x per week) kan in die anderhalf uur dat ze elkaar zien ook geen ijzer met handen breken )
woensdag 30 december 2020 om 17:51
Jee wat naar zeg. M’n hart huilt voor jullie en je zoon. Hoe gaat het doorgaans op school? Voelt hij zich daar nu wel goed en geaccepteerd? Doet hij een opleiding die hij leuk vindt?
Heeft de therapeut geen tips? Een tip voor een groep ofzo. Waar hij dan misschien ook weer gelijkgestemden kan vinden. Want met de huidige problematiek lijkt eens per week een sessie me heel weinig.
Kan/mag je een keer met hem meekijken met social media, om te kijken waar het ‘fout’ loopt? Ik heb weleens met mijn zoon meegekeken in een whatsappgroep van zijn klas, en er werd ook een jongen min of meer genegeerd, of die kreeg reactie als ‘pff heb je hem weer’. Heel pijnlijk, en natuurlijk als volwassene leg je dan uit dat iedereen zichzelf mag zijn, en dat je je ook tegen iemand die soms reageert zoals je zelf niet zou doen gewoon fatsoenlijk gevraagd. Bij deze jongen was het dat hij steeds iedereen ging verbeteren, feitjes opnoemde en heel moeilijke woorden gebruikte.
Hij miste blijkbaar de radar dat andere kinderen daar niet op zitten te wachten. Maar zoiets kan je zo’n jongen wel vertellen/aanleren misschien. Dus dat is eigenlijk mijn idee, als hij ervoor openstaat: met hem meekijken en hem leren wat ‘gewenster’ reacties zijn. Niet dat ik daar nou per se achter sta, ik hou er juist wel van als iemand wat aparter is. Maar het eerste doel lijkt nu dat je zoon zich geaccepteerder en beter gaat voelen.
Heeft de therapeut geen tips? Een tip voor een groep ofzo. Waar hij dan misschien ook weer gelijkgestemden kan vinden. Want met de huidige problematiek lijkt eens per week een sessie me heel weinig.
Kan/mag je een keer met hem meekijken met social media, om te kijken waar het ‘fout’ loopt? Ik heb weleens met mijn zoon meegekeken in een whatsappgroep van zijn klas, en er werd ook een jongen min of meer genegeerd, of die kreeg reactie als ‘pff heb je hem weer’. Heel pijnlijk, en natuurlijk als volwassene leg je dan uit dat iedereen zichzelf mag zijn, en dat je je ook tegen iemand die soms reageert zoals je zelf niet zou doen gewoon fatsoenlijk gevraagd. Bij deze jongen was het dat hij steeds iedereen ging verbeteren, feitjes opnoemde en heel moeilijke woorden gebruikte.
Hij miste blijkbaar de radar dat andere kinderen daar niet op zitten te wachten. Maar zoiets kan je zo’n jongen wel vertellen/aanleren misschien. Dus dat is eigenlijk mijn idee, als hij ervoor openstaat: met hem meekijken en hem leren wat ‘gewenster’ reacties zijn. Niet dat ik daar nou per se achter sta, ik hou er juist wel van als iemand wat aparter is. Maar het eerste doel lijkt nu dat je zoon zich geaccepteerder en beter gaat voelen.
woensdag 30 december 2020 om 17:56
Kan hij daar niet wat vaker heen of iets online mee doen ?Ellabella007 schreef: ↑30-12-2020 17:20Ja zoon heeft oudere siblings die ook inderdaad hier heel helpend in zijn. Helaas al het huis uit dus geen actief deel meer van zijn leven. We merken nu dat er een hele last op onze schouders bij is gekomen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 30 december 2020 om 17:56
Ach wat sneu dat zelfs daar nu dat pestgedrag plaatsvindt. Dat waren juist van die open minded lieve gemeenschappen ooit.Ellabella007 schreef: ↑30-12-2020 17:08Hij heeft bepaalde interesses: fantasy en larpen. Dat is nu allemaal online. Wat hij mist is de diepgang en wederkerigheid. Hij is erg gevoelig en helemaal kapot gepest en van school gewisseld etc. Het is een wat bijzondere jongen die de sociale codes niet helemaal snapt. Hij heeft therapie. Maar zijn gevoel van onzekerheid en afwijzing hebben hem volledig in zijn greep. We zijn er dagelijks mee bezig maar heel veel houdt hij ook van ons weg. Het enige dat hij wil is geaccepteerd worden.
Ik zou hem liefst verbieden op social media te gaan, liever niks dan dit kwetsende gedrag.
Het kan zo naar zijn helemaal als je weinig anders positiefs van leeftijdsgenoten hebt.
woensdag 30 december 2020 om 18:02
Ja dat moedig ik ook aan maar het is zo'n gevecht om hem de deur uit te laten gaan. Ik ben zelf ook moe van die strijd. Ik wil uit die cirkel en hij wil geen druk voelen om van alles te moeten.blijfgewoonbianca schreef: ↑30-12-2020 17:56Kan hij daar niet wat vaker heen of iets online mee doen ?
Maar vooral met eentje heeft hij een heel goed contact.
woensdag 30 december 2020 om 18:03
Social media verbieden bij een puber? Ik zou echt niet weten hoe ik dat zou kunnen....Surebaby schreef: ↑30-12-2020 17:56Ach wat sneu dat zelfs daar nu dat pestgedrag plaatsvindt. Dat waren juist van die open minded lieve gemeenschappen ooit.
Ik zou hem liefst verbieden op social media te gaan, liever niks dan dit kwetsende gedrag.
Het kan zo naar zijn helemaal als je weinig anders positiefs van leeftijdsgenoten hebt.
Ze zijn vergroeid met hun telefoon en het wordt ook gewoon verplicht gesteld door school. Je hebt gewoon echt geen zicht erop wat voor apps etc ze erop hebben zitten.
woensdag 30 december 2020 om 18:18
In Zwolle e.o. is er een smid die speciale activiteiten doet met onzekere/ ADHD e.d. jongeren. Misschien even googlen. Hij staat ook soms op de Kidslarp in Ommen. Het lijkt me wel bij jullie zoon passen.
Zijn er geen Larpgroepen waar hij wel geaccepteerd wordt? Mijn ervaring is dat bij Games-n-stuff, een Game/Larpwinkel in Zwolle iedereen geaccepteerd wordt, die mee wil doen met iets. Voor mijn oudste was het mij wel een ritje waard.
Ik zou hem in elk geval helpen actief iets te zoeken. Misschien samen een account nemen op een online game?
Zijn er geen Larpgroepen waar hij wel geaccepteerd wordt? Mijn ervaring is dat bij Games-n-stuff, een Game/Larpwinkel in Zwolle iedereen geaccepteerd wordt, die mee wil doen met iets. Voor mijn oudste was het mij wel een ritje waard.
Ik zou hem in elk geval helpen actief iets te zoeken. Misschien samen een account nemen op een online game?
woensdag 30 december 2020 om 18:25
Laat hem sporten of ga samen met hem fietsen, wandelen of joggen dan wordt hij in elk geval al actiever.
Bij een sportclub gaan als corona gedaan is helpt ook vaak.
Ik weet niet wat de oorzaak is van dat de andere leeftijdgenoten hem pesten. Misschien daar eerst achter proberen te komen?
Ligt het aan zijn uiterlijk, gedrag of reacties?
Als je dat weet kun je er iets aan veranderen.
Bij een sportclub gaan als corona gedaan is helpt ook vaak.
Ik weet niet wat de oorzaak is van dat de andere leeftijdgenoten hem pesten. Misschien daar eerst achter proberen te komen?
Ligt het aan zijn uiterlijk, gedrag of reacties?
Als je dat weet kun je er iets aan veranderen.
woensdag 30 december 2020 om 18:37
Mijn zoon is 16, licht autistisch en heeft ook geen aansluiting met leeftijdsgenoten op een enkel kind uit zijn klas. Maar dan alleen op school en niet thuis.Ellabella007 schreef: ↑30-12-2020 17:08Hij heeft bepaalde interesses: fantasy en larpen. Dat is nu allemaal online. Wat hij mist is de diepgang en wederkerigheid. Hij is erg gevoelig en helemaal kapot gepest en van school gewisseld etc. Het is een wat bijzondere jongen die de sociale codes niet helemaal snapt. Hij heeft therapie. Maar zijn gevoel van onzekerheid en afwijzing hebben hem volledig in zijn greep. We zijn er dagelijks mee bezig maar heel veel houdt hij ook van ons weg. Het enige dat hij wil is geaccepteerd worden.
Hij is ook gek op fantasy, cosplay en D&D. Ik probeer hem daarin te stimuleren omdat dit vaak ander soort kinderen zijn en ik vind ze ook zachter van aard.
Ik ga graag met mijn zoon naar Comiccons, want dan zie ik dat hij onder mensen is die hem begrijpen en omgekeerd.
Ik hoop dat wat hij op dit gebied online doet, dat hij daar wel geaccepteerd wordt.
