Kinderen
alle pijlers
Roken en zwanger zijn
dinsdag 17 juni 2008 om 15:59
Hallo,
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
dinsdag 24 juni 2008 om 02:03
Fijn als je zo n arts hebt om je achter te verschuilen.
Als mensen je dan zien roken met je dikke buik, kan je gewoon zeggen; "Eh, hee sorry hoor, ik moet 5 sigaretten per dag roken van de huisarts, anders is het slecht voor de baby".
Als mensen je dan zien roken met je dikke buik, kan je gewoon zeggen; "Eh, hee sorry hoor, ik moet 5 sigaretten per dag roken van de huisarts, anders is het slecht voor de baby".
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 24-06-2008 02:03
Reden: yeah right gaat eraf
Reden: yeah right gaat eraf
% gewijzigd
dinsdag 24 juni 2008 om 08:08
@Coucou:
Zoals jij het stelt, bedoel ik het inderdaad in theorie. Dat Enigme zegt dat het hypocriet is, heeft ze natuurlijk gelijk in. Dat snap ik zelf ook wel, maar goed, ik kan het niet zo goed uitleggen denk ik.
@Zoyla:
Nee, ik rook niet binnen, nooit. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat als ik mezelf toesta om 1 sigaret te roken bij het keukenraam, dit de dag erna 1 sigaret is na het eten en de week erna is het hek van de dam. Zo is het goed, ik moet naar buiten als ik wil roken en dat zorgt voor een "extra" hindernis om er eentje op te steken.
Zoals jij het stelt, bedoel ik het inderdaad in theorie. Dat Enigme zegt dat het hypocriet is, heeft ze natuurlijk gelijk in. Dat snap ik zelf ook wel, maar goed, ik kan het niet zo goed uitleggen denk ik.
@Zoyla:
Nee, ik rook niet binnen, nooit. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat als ik mezelf toesta om 1 sigaret te roken bij het keukenraam, dit de dag erna 1 sigaret is na het eten en de week erna is het hek van de dam. Zo is het goed, ik moet naar buiten als ik wil roken en dat zorgt voor een "extra" hindernis om er eentje op te steken.
dinsdag 24 juni 2008 om 09:03
Inderdaad! Wat voor haar mogelijk was...
Niet lullig bedoeld naar jou hoor sjaan, maar ik ken ook iemand met dit verhaal en mijn begrip reikt gewoon echt niet verder. e persoon die ik ken heeft qua kind ook niet zo'n positieve afloop als jouw kennis. Kindje erg klein en problemen bij de geboorte en eerste maanden.
woensdag 25 juni 2008 om 00:47
Ik geloof dit gewoon niet, gewoon een lulverhaal om je eigen gedrag goed te praten. Ik ken geen enkele arts of verloskundige die dit zou zeggen. De stress die stoppen met roken met zich meebrengt (als dat al zou zijn) weegt absoluut niet op tegen de schade die roken aan het ongeboren kind toebrengt. Dat weet een arts of verloskundige heel erg goed. Het zou medisch/ethisch onverantwoord zijn om iets anders te bepleiten. Toch blijven soortgelijke verhalen hardnekkig de ronde doen. Je moet afgaan op het verhaal van de (verslaafde) zwangere roker.... en ik denk dat het referentiekader van haar ietwat anders is t.o.v roken en zwanger zijn dan dat van een niet roker.
woensdag 25 juni 2008 om 01:36
Het ging niet alleen om wat het beste voor de baby was maar ook zeker wat het beste voor de moeder was meds.
Zij stond geestelijk niet al te sterk in haar schoenen zoals ik al schreef.
Laat ik dat verder toelichten mss kun je het dan wel geloven.
Moeder heeft bewust een paar jaar gewacht met proberen zwanger te worden tot ze geestelijk weer op de rails was.
Ze heeft erg diep gezeten, van therapie naar therapie i.c.m behoorlijk wat medicatie.
Het heeft haar een paar jaar gekost tot ze uit de depressie was en weer in staat tot de normale dingen en uiteindelijk zelfs weer aan het werk.
Heel langzaam is dit opgebouwd en toen het beter ging de medicatie afgebouwd tot ze alleen nog maar een AD nodig had en goed functioneerde in alle opzichten.
Ik geloof dat het 3 of vier jaar geduurd heeft in totaal om zover te komen.
Na een tijd stabiel vonden zij het dus eindelijk verantwoord om de kinderwens proberen uit te voeren.
AD tot een minimale dosis terug gebracht en zwanger geraakt.
En geloof het of niet, toen is in overleg besloten om niet ook nog een stoppoging te ondernemen maar fors te minderen.
Puur omdat teveel stress i.c.m de zwangerschapshormonen haar mss weer uit haar evenwicht zou kunnen brengen, ze zat nog maar op een minimale dosis AD immers en zelfs daar is ze uiteindelijk helemaal mee gestopt.
Het niet volledig stoppen met roken was dus meer ivm moeders gezondheid en niet zozeer om het kind.
Voor het kind is het natuurlijk altijd het allerbeste om helemaal te stoppen maar ik kan de gemaakte keuze heel goed begrijpen en doe het zeker niet af als een lulverhaal.
Zij stond geestelijk niet al te sterk in haar schoenen zoals ik al schreef.
Laat ik dat verder toelichten mss kun je het dan wel geloven.
Moeder heeft bewust een paar jaar gewacht met proberen zwanger te worden tot ze geestelijk weer op de rails was.
Ze heeft erg diep gezeten, van therapie naar therapie i.c.m behoorlijk wat medicatie.
Het heeft haar een paar jaar gekost tot ze uit de depressie was en weer in staat tot de normale dingen en uiteindelijk zelfs weer aan het werk.
Heel langzaam is dit opgebouwd en toen het beter ging de medicatie afgebouwd tot ze alleen nog maar een AD nodig had en goed functioneerde in alle opzichten.
Ik geloof dat het 3 of vier jaar geduurd heeft in totaal om zover te komen.
Na een tijd stabiel vonden zij het dus eindelijk verantwoord om de kinderwens proberen uit te voeren.
AD tot een minimale dosis terug gebracht en zwanger geraakt.
En geloof het of niet, toen is in overleg besloten om niet ook nog een stoppoging te ondernemen maar fors te minderen.
Puur omdat teveel stress i.c.m de zwangerschapshormonen haar mss weer uit haar evenwicht zou kunnen brengen, ze zat nog maar op een minimale dosis AD immers en zelfs daar is ze uiteindelijk helemaal mee gestopt.
Het niet volledig stoppen met roken was dus meer ivm moeders gezondheid en niet zozeer om het kind.
Voor het kind is het natuurlijk altijd het allerbeste om helemaal te stoppen maar ik kan de gemaakte keuze heel goed begrijpen en doe het zeker niet af als een lulverhaal.
woensdag 25 juni 2008 om 06:34
Een verslaving krampachtig in stand houden, angstvallig in de gaten houden hoeveel peuken je al gehad hebt die dag, en je nog hebben mag, echt, dat levert veel meer en iig veel langer stress op, dan in 1 keer cold turkey helemaal maar kappen. Dan is het even keihard door die zure appel heen bijten, maar dan ben je daarna ook wel klaar. Kom op, wie geloofd er nu serieus dat in deze tijden een gyn je zou adviseren om vooral door te gaan roken, omdat stress ook slecht zou zijn?
Stress om het al dan niet ( te veel) roken is ook stress en dus slecht, dat samen met roken is helemaal dubbel.
De stress die het stoppen met zich meebrengt is van een heel andere orde, en bovendien tijdelijk, dus niet in vergelijking en verhouding.
Ik zeg: kap al vóór je zwanger wilt worden, dat scheelt sowieso aanzienlijk!!
Stress om het al dan niet ( te veel) roken is ook stress en dus slecht, dat samen met roken is helemaal dubbel.
De stress die het stoppen met zich meebrengt is van een heel andere orde, en bovendien tijdelijk, dus niet in vergelijking en verhouding.
Ik zeg: kap al vóór je zwanger wilt worden, dat scheelt sowieso aanzienlijk!!
woensdag 25 juni 2008 om 06:37
Kijk, dan denk ik op mijn beurt dat zo'n vrouw hier gewoon nog niet helemaal klaar voor was. Als je dan toch bezig bent met medicatie afbouwen en stabiliseren. Waarom wacht je dan nog niet even een jaartje extra, zodat je de druk van het stoppen met roken wel aan kan? Omdat het dragen, baren en opvoeden van een kindje, nog wel even andere koek is dan stoppen met roken. En dat denkt zij nml wel aan te kunnen? Weird?!
woensdag 25 juni 2008 om 10:14
Ja, en als je al gedurende een paar uur niet hebt kunnen roken, ben je er heel erg mee bezig op welk moment en waar je er zsm eentje kunt opsteken. Of je peuken zijn op en het is al laat en je wilt niet zonder zitten...allemaal stress.
Of de stress dat je weet dat je eigenlijk niet moet roken met een dikke buik en je daar dan zorgen over maken.
Dit wordt vanaf 1 juli alleen maar erger, want dan moet je echt een plek opzoeken waar je nog mag roken. En omdat sommigen er zich niks van aantrekken, kijken anderen je daar op aan en dat levert ook stress op.
Allemaal stress, stress, stress.
Als je graag zwanger wilt worden, en niet kunt stoppen uit eigen beweging, dan kun je ook naar de huisarts en vragen om een hulpmiddel. (champix etc). Met als motivatiedat je zwanger wil worden en dus zsm van die sigaretten af wilt. Na een paar weken kun je dan met een gerust hart gaan proberen.
Het word je dus makkelijk gemaakt om te stoppen, geen excuurs meer om het niet te doen want je hoeft het niet meer op eigen kracht.
Of de stress dat je weet dat je eigenlijk niet moet roken met een dikke buik en je daar dan zorgen over maken.
Dit wordt vanaf 1 juli alleen maar erger, want dan moet je echt een plek opzoeken waar je nog mag roken. En omdat sommigen er zich niks van aantrekken, kijken anderen je daar op aan en dat levert ook stress op.
Allemaal stress, stress, stress.
Als je graag zwanger wilt worden, en niet kunt stoppen uit eigen beweging, dan kun je ook naar de huisarts en vragen om een hulpmiddel. (champix etc). Met als motivatiedat je zwanger wil worden en dus zsm van die sigaretten af wilt. Na een paar weken kun je dan met een gerust hart gaan proberen.
Het word je dus makkelijk gemaakt om te stoppen, geen excuurs meer om het niet te doen want je hoeft het niet meer op eigen kracht.
woensdag 25 juni 2008 om 10:34
Mijn schoonzus heeft doorgerookt tijdens haar beide zwangerschappen. Destijds zei ze dat de dokter had gezegd dat ze beter door kon roken dan stoppen ivm de stress die dat met zich mee zou brengen. Inmiddels zegt ze niet meer dat ze van de dokter niet mocht stoppen, maar dat ze het zelf niet op kon brengen om te stoppen. Achteraf was het dus inderdaad een lulverhaal, en eerlijk gezegd denk ik dat het in 9 van de 10 gevallen dat gewoon ook is.
Haar ene kind heeft een hele moeilijke start gehad, ik zal het niet tegen haar zeggen maar het roken zal daar vast mee te maken hebben gehad.
Haar ene kind heeft een hele moeilijke start gehad, ik zal het niet tegen haar zeggen maar het roken zal daar vast mee te maken hebben gehad.
woensdag 25 juni 2008 om 10:54
Als je doorrookt tijdens zwangerschap en bv, veroorzaakt het schuldgevoel dan ook geen stress? Je weet dat je iets doet wat slecht is voor je eigen gezondheid en ook nog eens slecht is voor je on/pasgeboren kind. Daar ga je je toch niet al te best door voelen. Of steek je er dan nog maar eentje op, als je daardoor nog meer stress krijgt?
woensdag 25 juni 2008 om 11:00
Carlice, ik denk dat elke ouder wel dingen doet die niet goed zijn voor zijn of haar kind en dat ook weet. Roken is daar een voorbeeld van, ook meteen wel een tamelijk extreem voorbeeld in de zin dat het echt alleen maar niet goed is en ook voor de moeder gewoon puur slecht is en geen ander doel dient dan genot of toegeven aan verslaving, maar dan nog. Ik woon in de randstad omdat ik dat wil en gek word in een klein dorp op het platteland, terwijl ik overtuigd ervan ben dat het voor (kleine) kinderen beter en leuker is op het platteland (mijn mening, geen discussie over opstarten) gewoon qua schone lucht, buiten spelen, veiligheid en ruimte. Toch kies ik ervoor om ongeveeer naast schiphol te gaan wonen. Geen schuldgevoel heb ik daarover. Ik heb een baby aan de borst, maar ga over 2 weken een paar dagen naar het buitenland, kind houdt niet van de fles, maar zal dan toch echt moeten. Jammer voor haar, maar leuk voor mij. En zo heeft iedereen wel wat denk ik, en wat ik niet begrijp van anderen, begrijpen anderen niet van mij.
woensdag 25 juni 2008 om 11:40
Maakt mij verder niet uit allemaal, rook lekker door wanneer je maar zin hebt, woon waar je wonen wilt en voedt op de manier die je prettig vindt. Is wel leuk om de moraalridders (niet jij arwen) nu op een zwaar minpunt betrapt te hebben, geen geleuter en gevingerwijs meer tenzij u zelf perfect bent. That's all.
woensdag 25 juni 2008 om 21:13
probeer het gewoon vanaf nu vol te houden!!!
zelf heb ik totaal niet gerookt tijdens mijn zwangerschap en na 41 weken toch een kindje gekregen dat aan de lichte kant was (bijna 2700 gram). de eerste vraag van de kinderarts was: heb je gerookt?! dat zegt genoeg lijkt mij.
gewoon niet meer doen dus.
SUCCES!!!!
zelf heb ik totaal niet gerookt tijdens mijn zwangerschap en na 41 weken toch een kindje gekregen dat aan de lichte kant was (bijna 2700 gram). de eerste vraag van de kinderarts was: heb je gerookt?! dat zegt genoeg lijkt mij.
gewoon niet meer doen dus.
SUCCES!!!!
woensdag 25 juni 2008 om 22:11
Ja, dat lijkt mij dus ook. Ik heb tijdens mijn zwangerschappen verschillende keren gedroomd dat ik toch gerookt had. Wérd ik me toch klote wakker, met een schuldgevoel! Daarna dan die opluchting van: Onee, zo dom ben ik gelukkig niet geweest.
Ik moet zeggen dat ik stoppen voor de zwangerschap ook helemaal geen probleem vond. Je stopt namelijk niet voor jezelf dan, maar voor een nieuw leven. Je hebt gewoon het recht niet om te roken dan, vind ik. Totaal geen moeite mee gehad dus.
Inmiddels ben ik helemaal gestopt, voor mezelf. Ik ben er enorm blij mee. Weg met die stress van altijd maar denken; Sjee, weer veel gerookt zeg, gisteravond.
donderdag 26 juni 2008 om 14:16
De vader (moeder weet ik het niet van) van mijn oppaskindje rookt ook niet binnen. Maar heb jij enig idee hoe erg de wandelwagen van dat jochie stinkt naar de rook? Om maar te zwijgen over zijn luiertas, kleertjes, etc. Al die rook die komt evengoed in je kleren terecht. En in alles waar je kleren mee in aanraking komen, dus ook in je kindje.
Het is niet mijn bedoeling je een schuldgevoel aan te praten. Ik rookte zelf ook toen ik zwanger werd van de eerste (was een grote verrassing, mijn zoon
) en heb het zelf ook best moeilijk gehad om te stoppen die eerste weken. Dus heb het zelf meegemaakt. Maar ik ben blij te zeggen dat ik alweer (jee, is het alweer zo lang!) 12 jaar gestopt ben met roken. En heb echt totaal de behoefte niet meer. ergo: ik ben echt een beetje anti-rook geworden. (je kent het he, de ex-rokers zijn de ergste, ha ha)Ik wilde het je gewoon laten weten.
