Kinderen
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden in kraamtijd
zondag 27 december 2020 om 10:36
Ligt ook aan de bevalling, ik voelde me na 6 weken nog steeds net bevallen van onderen.SiMaNo schreef: ↑27-12-2020 10:01Botte moeder. Vind alleen je opmerkingen over op bezoek komem wel tegenstrijdig. Eerst komt ze na 5 dagen wat je blijkbaar te laat vindt, vervolgens vind je dat ze te lang blijft ? Je kan het dan niet snel goed doen
Misschien botte opmerking van mij maar na 5 dagen ben je toch niet meer "net" bevallen?
Qua lichaam zat ik weer op mijn oude gewicht en kon ik mijn kleren van voor de zwangerschap weer aan, maar die onderkant heeft wel een tijd nodig gehad om te helen hoor.
En na 5 dagen zit je nog steeds in je kraamweek, dus ben je inderdaad net bevallen.
zondag 27 december 2020 om 10:38
Sorry ik moest stiekem een beetje lachen. Maar wel van herkenbaarheid. Bij mij begon het ‘geniet ervan!’ al bij het verlof, terwijl ik alleen maar met buikpijn op de bank lag.ClaireSophie schreef: ↑27-12-2020 09:04Mijn vader die maar bleef zeggen en appen: lekker van genieten hoor, echt doen hoor ClaireSophie, lekker genieten. Heb 'm toegesnauwd en gevraagd of ie dat ook zegt tegen mensen die net een buikoperatie hebben gehad. (alles is weer goed hoor, het is een schat, wist hij veel)
Picture this:
Spoedkeizersnede, baarmoederontsteking, niets kunnen, niet omdraaien, niet de baby tillen, strompelend van wc naar bed en terug. Stuwing tot aan mijn bovenarmen, pijn aan de wond. Oudste was pas 13 maanden oud dus daar kon ik helemaal niets mee.
Zelden zoveel pijn gehad en mij lichamelijk zo gehandicapt gevoeld als die week. Vr-se-lijk. Morfine, diclofenac, paracetamol, antibiotica, hele aanrecht stond vol.
Sowieso. Wie schrijft er - nadat je zelf bent bevallen- geniet ervan op het geboortekaartje?
Waar moet je dan van genieten?
Klonten bloed uit je gehavende vagina en zo'n lekker matras tussen je benen? Van het niet kunnen zitten, liggen, lopen, bukken? Of van de stuwing die zo god alle jezus veel pijn doet, van de moeheid en dan een newborn krijgen zonder gebruiksaanwijzing.
Echt. Geniet ervan.
Rot.op.
zondag 27 december 2020 om 11:31
Wat een vreselijke dingen hier zeg! 
Plaatsvervangende schaamte soms...
Mijn verhaal is niet zó erg, maar vond het toch behoorlijk ongepast. Ben iets meer dan een maand geleden bevallen, kreeg ik vorige week een kaartje met:
"Congratulations on the new baby. Condolences to your vagina."
Ook nog eens van iemand die ik helemaal niet zo goed ken. Gelukkig was er niks aan de hand behalve 2 mini-hechtinkjes dus lag het niet zo gevoelig, maar dat wist zij niet. Wat als ik nou een totaalruptuur had gehad? Of een andere complicatie down under? (En überhaupt, los daarvan... raar kaartje...)
Plaatsvervangende schaamte soms...Mijn verhaal is niet zó erg, maar vond het toch behoorlijk ongepast. Ben iets meer dan een maand geleden bevallen, kreeg ik vorige week een kaartje met:
"Congratulations on the new baby. Condolences to your vagina."
Ook nog eens van iemand die ik helemaal niet zo goed ken. Gelukkig was er niks aan de hand behalve 2 mini-hechtinkjes dus lag het niet zo gevoelig, maar dat wist zij niet. Wat als ik nou een totaalruptuur had gehad? Of een andere complicatie down under? (En überhaupt, los daarvan... raar kaartje...)
zondag 27 december 2020 om 11:36
Maillootje schreef: ↑27-12-2020 11:31
"Congratulations on the new baby. Condolences to your vagina."
Van iemand die zelf wél of geen kinderen heeft? Daar ben ik wel even benieuwd naar.
zondag 27 december 2020 om 11:40
Ook op de vierde dag? Ik heb dat bij al mijn kinderen op de vierde dag gehad, bij de laatste twee was die dag ook echt geblokt voor visiteLeeuw32 schreef: ↑27-12-2020 06:40Wat een verhalen.
Ik heb echt een leuke kraamtijd gehad, maar denk dat veel mensen van bepaalde dingen over de rooie zouden gaan:
Na mijn spoed keizersnede kwam ik uit de verkoeverkamer en stonden mijn ouders als op onze ziekenhuiskamer. Ze vonden onze discussie over de naam van zoontje geweldig! Een uur later kwamen schoonzus met gezin en schoonouders bij. Dezelfde dag de andere broers en zussen.
Paar dagen later ook weer veel bezoek , VK kwam langs voor controle, ik kreeg migraine en ben gaan slapen. Rest van het bezoek bleef lekker borrelen! Daarna was het heus wel aan kant en heb ik de nacht mogen doorslapen.
Verder de 1e 2 weken iedere dag 2x per week bezoek gehad en mensen die bleven slapen. Op 2 manier was dat fijn: veel mensen hebben zoontje voor Corona gezien en wij hebben in 2 weken niet hoeven koken/boodschappen hoeven doen.
Ik vond het prima, maar kan mij voorstellen dat anderen dit behoorlijk impertinent vinden.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 27 december 2020 om 11:41
Perlala_Gadeon schreef: ↑27-12-2020 11:36Van iemand die zelf wél of geen kinderen heeft? Daar ben ik wel even benieuwd naar.
Haha, van iemand zonder kinderen.
(Het was trouwens het daadwerkelijke kaartje, niet wat ze er zelf opgeschreven had.)
maillootje wijzigde dit bericht op 27-12-2020 11:44
41.03% gewijzigd
zondag 27 december 2020 om 11:43
Het ligt ook aan verstandhouding met iemand, je algehele mentale en fysieke toestand. En daarnaast mag je, vind ik, ook “gewoon” geen behoefte hebben aan veelvuldig of langdurig bezoek, zelfs als dat ouders of schoonouders betreft.
Ik heb zelfs na jaren nog zo nu en dan last van littekens hechtingen wanneer ik door benen ga. En als ik op een trampoline spring blijk ik ineens incontinent.
Denk dat dat blijvend is.
Ik heb zelfs na jaren nog zo nu en dan last van littekens hechtingen wanneer ik door benen ga. En als ik op een trampoline spring blijk ik ineens incontinent.
Denk dat dat blijvend is.
zondag 27 december 2020 om 11:46
Hoeft niet hoor, ben je al eens bij een bekkenbodemfysio geweest? (Voor de inspanningsincontinentie).Ttroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:43Het ligt ook aan verstandhouding met iemand, je algehele mentale en fysieke toestand. En daarnaast mag je, vind ik, ook “gewoon” geen behoefte hebben aan veelvuldig of langdurig bezoek, zelfs als dat ouders of schoonouders betreft.
Ik heb zelfs na jaren nog zo nu en dan last van littekens hechtingen wanneer ik door benen ga. En als ik op een trampoline spring blijk ik ineens incontinent.
Denk dat dat blijvend is.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 27 december 2020 om 11:47
Ik vind dit soort topics altijd erg leuk om te lezen, maar het zorgt er wel voor dat ik erg op eieren zou lopen rondom een pasbevallen moeder of op kraambezoek. Blijkbaar is er enorm veel dat je fout kunt doen.
Zou het niet soms ook aan de hormonen liggen dat alles enorm erg wordt opgevat? (Dan heb ik het natuurlijk niet over echt bizarre zaken).
Zou het niet soms ook aan de hormonen liggen dat alles enorm erg wordt opgevat? (Dan heb ik het natuurlijk niet over echt bizarre zaken).
zondag 27 december 2020 om 11:48
Verpleegster in het ziekenhuis de dagen na de keizersnee: mijn kindje amper een blik waardig gunnen en opmerkingen als ‘en wanneer komt je man weer op bezoek want dan kan hij de luier verschonen?’ (alsof zij daar niet voor betaald werd) en daarna in 1 adem doorlopen naar de baby in de kamer bij ons (2persoons kamers) ‘aaah jaaa dit is echt de leukste liefste schattige baby everrr’
Ik kon haar na 3 dagen ziekenhuis wel schieten. Maar er zaten wel meer dames tussen met wat vreemd gedrag. Ik was heel blij dat ik naar huis mocht.
Ik kon haar na 3 dagen ziekenhuis wel schieten. Maar er zaten wel meer dames tussen met wat vreemd gedrag. Ik was heel blij dat ik naar huis mocht.
zondag 27 december 2020 om 11:50
Wat een takkewijf zeg!kaatjekeuvel21 schreef: ↑26-12-2020 18:21Ik was begin 20, ongepland bleek ik zwanger na een verbroken relatie. Gelukkig wel veel liefde en steun van moeder en haar man, zusjes en broer.
Maar wat had ik een hork van een vroedvrouw.
Mijn zusje logeerde de laatste maand bij me, voor de veiligheid en gezelligheid. Ik at iedere avond bij mijn ouders thuis en 's avonds gingen zus en ik naar mijn huis. Zo ook de avond van de bevalling, Naar huis gebracht door m'n ouders en zus en de vroedvrouw gebeld, want het ging ineens erg hard.
Komt ze binnen, kijkt en zegt: Wat is dit voor een kermis. Ik was zo afgebluft. Om een lang verhaal kort te maken, ik stelde me aan, het was nog lang niet zo ver en ze verwachte mij de volgende ochtend in de praktijk. Ga maar lekker slapen en iedereen naar huis. Behalve zus.
Gelukkig maar, zus sliep lekker. Maar bij mij ging het helemaal los. Het ging zo hard, mijn zus wakker gemaakt en binnen 5 minuten werd mijn zoon geboren. Ze heeft eerst de vroedvrouw gebeld op het noodnummer en toen mijn ouders. Het duurde niet lang voordat mijn ouders er waren, maar op de inval vroedvrouw moesten we een uur wachten. Wat een lieve vrouw. Ze heeft mij en m'n zoon zo goed verzorgd. Een paar uur later kwam mijn eigen vroedvrouw en het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam: Wat doe jij hier nog tegen de invaller. Deze keek haar aan en zei: ik zit lekker aan een bakkie koffie, je hebt wat gemist.
zondag 27 december 2020 om 11:55
Hormonen spelen ongetwijfeld een rol. Maar ondanks dat......iemands interpretatie van iets of gevoel over iets blijft hangen, want die hormonen gieren nu eenmaal door een pas bevallen lijf en bepalen mede hoe de nieuwe moeder op dat moment in haarvelletje zit.Ano11niem schreef: ↑27-12-2020 11:47Ik vind dit soort topics altijd erg leuk om te lezen, maar het zorgt er wel voor dat ik erg op eieren zou lopen rondom een pasbevallen moeder of op kraambezoek. Blijkbaar is er enorm veel dat je fout kunt doen.
Zou het niet soms ook aan de hormonen liggen dat alles enorm erg wordt opgevat? (Dan heb ik het natuurlijk niet over echt bizarre zaken).
zondag 27 december 2020 om 11:55
Hormonen maken dingen ongetwijfeld wat erger maar kraambezoek is eigenlijk heel simpel: je geeft aan dat je graag zou willen komen kijken en wacht wanneer de ouders dat een goed idee vinden. Je komt binnen, reageert rustig, maar enthousiast op de baby en feliciteert de ouders uitgebreid en als je er tegen kunt vraag je de moeder hoe de bevalling is gegaan en het enige wat je hoeft te doen is luisteren. En aangeven dat ze het fantastisch gedaan heeft, hoe het verhaal ook is. Beschuitje opeten, vragen of je nog iets voor ze kunt doen (een gezonde warme maaltijd meenemen is sowieso +10 punten) en na 30-45 minuten wegwezen. Het draait op dat moment om moeder, kind en vader, niet om jou als bezoek dus je eigen akkefietjes hoef je ook helemaal niet te vertellen tenzij daarom gevraagd wordt. Klaar!Ano11niem schreef: ↑27-12-2020 11:47Ik vind dit soort topics altijd erg leuk om te lezen, maar het zorgt er wel voor dat ik erg op eieren zou lopen rondom een pasbevallen moeder of op kraambezoek. Blijkbaar is er enorm veel dat je fout kunt doen.
Zou het niet soms ook aan de hormonen liggen dat alles enorm erg wordt opgevat? (Dan heb ik het natuurlijk niet over echt bizarre zaken).
Zolang je je mening over alles voor je houdt tenzij die positief is en je moeder de ruimte geeft om haar verhaal te doen, kun je weinig verkeerd doen.
zondag 27 december 2020 om 12:02
Ttroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:52Nog niet, is dat een aanrader? Kon me niet voorstellen dat er nu nog iets aan te doen is.
Zeker doen!
zondag 27 december 2020 om 12:05
Misschien dat ik het “net bevallen“ te letterlijk neemOldWood schreef: ↑27-12-2020 10:36Ligt ook aan de bevalling, ik voelde me na 6 weken nog steeds net bevallen van onderen.
Qua lichaam zat ik weer op mijn oude gewicht en kon ik mijn kleren van voor de zwangerschap weer aan, maar die onderkant heeft wel een tijd nodig gehad om te helen hoor.
En na 5 dagen zit je nog steeds in je kraamweek, dus ben je inderdaad net bevallen.
zondag 27 december 2020 om 12:06
Zeker wel! Spieren kunnen altijd getraind worden en sterker worden/herstellenTtroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:52Nog niet, is dat een aanrader? Kon me niet voorstellen dat er nu nog iets aan te doen is.
Behalve als er er echt iets ernstigs met een spier is.
zondag 27 december 2020 om 12:14
Ja, doen!Ttroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:52Nog niet, is dat een aanrader? Kon me niet voorstellen dat er nu nog iets aan te doen is.
On topic:
Een nichtje van mijn man heeft pas een baby gekregen. Mijn schoonmoeder (de tante van de nieuwbakken moeder dus) was oprecht een beetje kwaad dat ze van de kraamzorgorganisatie niet op bezoek mocht komen. Daar moest ik wel een beetje om lachen
'Ik kan toch wel even langs?'. Ik heb maar even uitgelegd dat dat er echt niet in zit.Ze heeft daarna wel een flinke pan eten op de stoep gezet, dat was dan weer heel lief
zondag 27 december 2020 om 12:16
Van een vage kennis die zich spiritueel verlicht voelt:
Wat fijn voor jullie, kindje heeft jullie uitgekozen etc. Heel lief bedoeld natuurlijk.
Maar dan: haar dochter is zwanger geweest, zat in een slechte relatie. Kreeg miskraam. Dat kwam omdat het kind niet voldoende gewenst was...
Ik had ook eerder een miskraam gehad. Vlak voor huidige zwangerschap.
Maar ik was te verbluft om dit tegen haar te zeggen. Ben achteraf wel benieuwd wat ze daarop had geantwoord.
Wat fijn voor jullie, kindje heeft jullie uitgekozen etc. Heel lief bedoeld natuurlijk.
Maar dan: haar dochter is zwanger geweest, zat in een slechte relatie. Kreeg miskraam. Dat kwam omdat het kind niet voldoende gewenst was...
Ik had ook eerder een miskraam gehad. Vlak voor huidige zwangerschap.
Maar ik was te verbluft om dit tegen haar te zeggen. Ben achteraf wel benieuwd wat ze daarop had geantwoord.
She was brave and strong and broken, all at once.
zondag 27 december 2020 om 12:18
Ttroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:52Nog niet, is dat een aanrader? Kon me niet voorstellen dat er nu nog iets aan te doen is.
Zeker gaan!! Ik had (hele milde) restklachten en ben daar nu helemaal vanaf. Ben echt heel goed geholpen.
zondag 27 december 2020 om 12:25
Ano11niem schreef: ↑27-12-2020 11:47Ik vind dit soort topics altijd erg leuk om te lezen, maar het zorgt er wel voor dat ik erg op eieren zou lopen rondom een pasbevallen moeder of op kraambezoek. Blijkbaar is er enorm veel dat je fout kunt doen.
Zou het niet soms ook aan de hormonen liggen dat alles enorm erg wordt opgevat? (Dan heb ik het natuurlijk niet over echt bizarre zaken).
Het hangt er ook een beetje vanaf denk ik. Mijn collega die enkel zei 'je hebt helemaal geen pershoofd', daar heb ik om gelachen, ook lichtjes mijn wenkbrauw bij gefronst (vanwege uitblijven felicitatie met name, eigenlijk) en daarna half vergeten. Maar echt passend vind ik zo'n reactie niet. Ik bedoel, hoe ingewikkeld is het om te zeggen 'gefeliciteerd! Wat een prachtig/leuk/alert/*vul zelf iets in wat positief opvalt kindje! Wat fijn dat hij/zij er is!". Als je op bezoek gaat blijf je kort, laat je aan de ouders over of je de baby mag vasthouden en ben je alert op 'signalen' hoe de moeder zich voelt. Sommige moeders vinden het heerlijk om het huis vol te hebben, anderen willen dat je met 30 minuten weer gaat. Er is geen vuistregel voor, maar als je een beetje je voelsprieten open zet (of het gewoon letterlijk op de man af vraagt) kan er ook weer niet zo heel veel misgaan.
zondag 27 december 2020 om 12:29
Wat raar dat zoveel mensen ervan uitgaan dat je voor altijd beschadigd bent van onderen. Heel triest dat dit voor sommige vrouwen de realiteit is, maar godzijdank geldt dit voor het grootste deel van de vrouwen niet.Maillootje schreef: ↑27-12-2020 11:41Haha, van iemand zonder kinderen.
(Het was trouwens het daadwerkelijke kaartje, niet wat ze er zelf opgeschreven had.)
zondag 27 december 2020 om 12:31
Ik was ooit op kraamvisite bij collega. Dat was op afspraak. Hoewel ik zelf nooit zwanger ben geweest en dus nooit bevallen was, wist ik dat het een krachttoer is die je behoorlijk kan uitputten. Dus het was op een moment dat het haar uit kwam. Dus ik ben daar met andere collega.... stroomt het hele huis vol met andere mensen zonder afspraak. En zij maar lopen en koffie halen.... Ze was KAPOT!
En weet je, die mensen hadden allemaal zelf kinderen. Die hadden toch beter moeten weten???????
En weet je, die mensen hadden allemaal zelf kinderen. Die hadden toch beter moeten weten???????
zondag 27 december 2020 om 12:32
Maar ik snap wat die mensen bedoelen. Ik was ook helemaal van slag door mijn bevalling en daardoor was de periode erna gewoon verschrikkelijk. Maar ik heb wel de mooie momenten van mijn kind gemist. Je kunt op dat moment niet anders, maar voor je het weet zijn ze groot en kun je niet meer kroelen en knuffelen.
zondag 27 december 2020 om 12:42
Ik heb door mijn schoonfamilie de vreselijkste kraamperiode ooit gehad. Wat een dom volk, en wat was ik naïf en subassertief . Ik merk dat ik er af en toe nog last van heb, jaren later.Ttroeteltje schreef: ↑27-12-2020 11:43Het ligt ook aan verstandhouding met iemand, je algehele mentale en fysieke toestand. En daarnaast mag je, vind ik, ook “gewoon” geen behoefte hebben aan veelvuldig of langdurig bezoek, zelfs als dat ouders of schoonouders betreft.
Ik heb zelfs na jaren nog zo nu en dan last van littekens hechtingen wanneer ik door benen ga. En als ik op een trampoline spring blijk ik ineens incontinent.
Denk dat dat blijvend is.
