Kinderen
alle pijlers
schuldgevoel over zwangerschap nieuwe baan; advies gevraagd!
zondag 3 juni 2007 om 14:38
Ik werk sinds 8 maanden bij een nieuwe werkgever en het is een baan die ik erg leuk, leerzaam, uitdagend vind en waarbij er veel doorgroei mogelijkheden zijn. Super dus. Ik heb een jaarcontract en als alles goed gaat wordt dit omgezet in een vast contract. Mn evaluatiegesprek was redelijk goed, er waren wel aandachtspunten, maar als ik zo door ga,zou het geen probleem worden een vast contract te krijgen.
Ik kan niet heel goed opschieten met mn nieuwe baas. Ik heb al een aantal vervelende dingetjes gehad met haar, die wel zijn uitgepraat maar waardoor ik me nog steeds niet helemaal ok voel. Ik heb ook het idee dat ze mij, als persoon, niet zo leuk vindt. Ze heeft heel erg haar favorieten in het team, en laat vaak doorschemeren dat ik nog nieuw ben en nog veel moet leren...
Irritant want ik heb al 5 jaar ervaring in deze sector.
Bij de rest van het team lig ik goed volgens mij, krijg coplimentjes en kan goed opschieten met iedereen. Ook mijn werkbegeleider en ik kunnen goed door een deur.
Nu is het zo dat ik zwanger ben, gepland, maar wel wat sneller gegaan dan we hadden verwacht. In een keer raak, terwijl ik wel had gedacht dat het een tijdje zou duren.
Op dit moment is er een soort zwangerschapsgolf, er zijn al 4 (!) collegas zwanger, en het is allemaal met 2 weken ertussen. In 2 maanden gaan dus 4 mensen bevallen...
Ik zie er zo tegen op om het te vertellen! Ergens ben ik ook bang dat ik geen vast contract krijg (ik weet dat dit niet mag) of dat mn baas er negatief op reageert.
Ook werk ik er nog kort vergeleken met de rest van de zwangeren en gaan er allerlei scenario's door mijn hoofd over wat er over me gedacht wordt.
Ik ben eigenlijk helemaal niet onzeker maar zit ook niet in een veilige positie...ik word hier erg onzeker van!
Ik ben nu bijna 12 weken en mn baas is al vervanging aan het regelen voor de anderen, ik vindt eigenlijk dat ik het wel moet vertellen, ook ivm de planning enzo, maar zie er tegen op!
Ik ben me ook aan het bedeken hoe ik het ga vertellen, gewoon met de deur in huis vallen of zal ik het nog een beetje inpakken; het komt wel op hetzelfde neer.......
Hoop op advies, alvast bedankt!
Fineline
Ik kan niet heel goed opschieten met mn nieuwe baas. Ik heb al een aantal vervelende dingetjes gehad met haar, die wel zijn uitgepraat maar waardoor ik me nog steeds niet helemaal ok voel. Ik heb ook het idee dat ze mij, als persoon, niet zo leuk vindt. Ze heeft heel erg haar favorieten in het team, en laat vaak doorschemeren dat ik nog nieuw ben en nog veel moet leren...
Irritant want ik heb al 5 jaar ervaring in deze sector.
Bij de rest van het team lig ik goed volgens mij, krijg coplimentjes en kan goed opschieten met iedereen. Ook mijn werkbegeleider en ik kunnen goed door een deur.
Nu is het zo dat ik zwanger ben, gepland, maar wel wat sneller gegaan dan we hadden verwacht. In een keer raak, terwijl ik wel had gedacht dat het een tijdje zou duren.
Op dit moment is er een soort zwangerschapsgolf, er zijn al 4 (!) collegas zwanger, en het is allemaal met 2 weken ertussen. In 2 maanden gaan dus 4 mensen bevallen...
Ik zie er zo tegen op om het te vertellen! Ergens ben ik ook bang dat ik geen vast contract krijg (ik weet dat dit niet mag) of dat mn baas er negatief op reageert.
Ook werk ik er nog kort vergeleken met de rest van de zwangeren en gaan er allerlei scenario's door mijn hoofd over wat er over me gedacht wordt.
Ik ben eigenlijk helemaal niet onzeker maar zit ook niet in een veilige positie...ik word hier erg onzeker van!
Ik ben nu bijna 12 weken en mn baas is al vervanging aan het regelen voor de anderen, ik vindt eigenlijk dat ik het wel moet vertellen, ook ivm de planning enzo, maar zie er tegen op!
Ik ben me ook aan het bedeken hoe ik het ga vertellen, gewoon met de deur in huis vallen of zal ik het nog een beetje inpakken; het komt wel op hetzelfde neer.......
Hoop op advies, alvast bedankt!
Fineline
zondag 3 juni 2007 om 15:22
hoi,
zit in zelfde soort schuitje. Ben 6 weken zwanger en heb sinds maand nieuwe baan! Natuurlijk moet eerst nog maar alles goed gaan, maar zit me wel beetje in de weg dat tegen de tijd dat ik uitgerekend ben, mijn jaarcontract afloopt. Ik heb gevoel dat ik me nú extra moet bewijzen om straks verlenging te kunnen krijgen. Daarnaast ben ik bang voor reacties: wie begint er nu aan nieuwe baan terwijl je ook zwanger wilt worden??? Misschien is't beter om te relativeren en te denken: komt tijd komt raad. Alles kan nog wel 10x anders.
zit in zelfde soort schuitje. Ben 6 weken zwanger en heb sinds maand nieuwe baan! Natuurlijk moet eerst nog maar alles goed gaan, maar zit me wel beetje in de weg dat tegen de tijd dat ik uitgerekend ben, mijn jaarcontract afloopt. Ik heb gevoel dat ik me nú extra moet bewijzen om straks verlenging te kunnen krijgen. Daarnaast ben ik bang voor reacties: wie begint er nu aan nieuwe baan terwijl je ook zwanger wilt worden??? Misschien is't beter om te relativeren en te denken: komt tijd komt raad. Alles kan nog wel 10x anders.
zondag 3 juni 2007 om 15:22
zondag 3 juni 2007 om 16:02
Zwangerschap mag geen reden zijn voor ontslag. Maar met een jaarcontract eindigt het dienstverband van rechtswege, en hoeft de werkgever geen reden te geven waarom je contract niet wordt verlengd, noch hoef je zelf als werknemer aan te geven waarom je niet wilt blijven.
Ik kan me best voorstellen dat je in de rats zit. Het ligt maar net aan het beleid binnen het bedrijf waar je werkt en aan je leidinggevende hoe ermee omgegaan zal worden.Op zich moeten ze ook iemand anders zoeken als ze niet met jou verder gaan. Als jij er 16 weken tussenuit gaat, wordt je salaris doorbetaald door het UWV, en kost het je werkgever in ieder geval geen extra geld om naast jou nog iemand anders tijdelijk in dienst te hebben. Dat hoeft dus geen reden te zijn om jouw contract niet te verlengen. Ik kan me alleen vorostellen dat je direkte leidinggevende de balen heeft van alle zwangeren op de afdeling en zometeen minstens vijf vrouwen die met babyperikelen zittten (niet negatief bedoeld overigens, ik heb er zelf twee), en dus wellicht uit nijd liever iemand anders zoekt. Dat zou bijzonder flauw zijn, maar het zou de eerste en ook de laatste leidinggevende niet zijn die om die reden een jaarcontract niet verlengt.
Als het bedrijf waar je werkt een eigen P&O afdeling heeft zou ik eerst daar je dilemma aangeven, en vervolgens tijdens een persoonlijk gesprek met je leidinggevende vertellen dat je zwanger bent, niet open op de werkvloer. Tijdens zo'n persoonlijk gesprek kun je wat rustiger uitleggen dat je er wel mee zit dat het best belastend is voor je afdeling dat er zoveel zwangeren zijn e.d.. Ik zou verder niet beginnen over je contract, ze zal zelf ook wel snappen dat dat bij jou meespeelt. Maar goed, het kan zijn dat je daar zelf anders over denkt.
Sterkte, en gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik kan me best voorstellen dat je in de rats zit. Het ligt maar net aan het beleid binnen het bedrijf waar je werkt en aan je leidinggevende hoe ermee omgegaan zal worden.Op zich moeten ze ook iemand anders zoeken als ze niet met jou verder gaan. Als jij er 16 weken tussenuit gaat, wordt je salaris doorbetaald door het UWV, en kost het je werkgever in ieder geval geen extra geld om naast jou nog iemand anders tijdelijk in dienst te hebben. Dat hoeft dus geen reden te zijn om jouw contract niet te verlengen. Ik kan me alleen vorostellen dat je direkte leidinggevende de balen heeft van alle zwangeren op de afdeling en zometeen minstens vijf vrouwen die met babyperikelen zittten (niet negatief bedoeld overigens, ik heb er zelf twee), en dus wellicht uit nijd liever iemand anders zoekt. Dat zou bijzonder flauw zijn, maar het zou de eerste en ook de laatste leidinggevende niet zijn die om die reden een jaarcontract niet verlengt.
Als het bedrijf waar je werkt een eigen P&O afdeling heeft zou ik eerst daar je dilemma aangeven, en vervolgens tijdens een persoonlijk gesprek met je leidinggevende vertellen dat je zwanger bent, niet open op de werkvloer. Tijdens zo'n persoonlijk gesprek kun je wat rustiger uitleggen dat je er wel mee zit dat het best belastend is voor je afdeling dat er zoveel zwangeren zijn e.d.. Ik zou verder niet beginnen over je contract, ze zal zelf ook wel snappen dat dat bij jou meespeelt. Maar goed, het kan zijn dat je daar zelf anders over denkt.
Sterkte, en gefeliciteerd met je zwangerschap!
zondag 3 juni 2007 om 16:44
!
Hoi Dropje,
ik werk in de hulpverlening, dus je zou zeggend dat men daar ook enigzins ' sociaal' zou zijn, :) Ik ga het gewoon zeggen, en geen excuses maken, maar wel zeggen dat ik me voor haar kan voorstellen dat het niet handig is. Het is een leidinggevende waarbij ik het idee heb op te moeten letten hoe je dingen zegt. Ook omdat ik nog geen credits bij haar heb. Ik vind het vervelend allemaal, en het speelt al vanaf dag 1 dat ik weet dat ik zwanger ben, ben geneigd om het te zeggen, zodat ik er vanaf ben.
Bedankt voor je reactie iig, ik ken je volgens mij nog van een topic waarbij we samen hebben geschreven, het heette toen; spannend gestopt met de pil, ofzo, ik had toen als nick mimi....tis dus de 2e voor mij intussen!
Hoi Dropje,
ik werk in de hulpverlening, dus je zou zeggend dat men daar ook enigzins ' sociaal' zou zijn, :) Ik ga het gewoon zeggen, en geen excuses maken, maar wel zeggen dat ik me voor haar kan voorstellen dat het niet handig is. Het is een leidinggevende waarbij ik het idee heb op te moeten letten hoe je dingen zegt. Ook omdat ik nog geen credits bij haar heb. Ik vind het vervelend allemaal, en het speelt al vanaf dag 1 dat ik weet dat ik zwanger ben, ben geneigd om het te zeggen, zodat ik er vanaf ben.
Bedankt voor je reactie iig, ik ken je volgens mij nog van een topic waarbij we samen hebben geschreven, het heette toen; spannend gestopt met de pil, ofzo, ik had toen als nick mimi....tis dus de 2e voor mij intussen!
zondag 3 juni 2007 om 17:17
Ik zou het dus ook gewoon vertellen, je kunt er toch niet omheen.
Wat sophie-anne zegt is natuurlijk wel zo, maar ik de praktijk hebben ze daar echt maling aan hoor!
Ik had ook een jaarcontract en ze waren heel tevreden over me.
Ik had een functioneringsgesprek gehad en daar ook geen ersntige dingen besproken dus ik was er van overtuigd dat ze me op zijn minst mijn contract nog wel zouden verlengen.
Ik vertelde dan ook in goed vertrouwen dat ik 10 weken zwanger was.
En prompt werd mijn contract niet verlengd en stond ik met 5 maanden zwangerschap op straat.
Dus ik zou overal rekening mee houden. Ik hoop natuurlijk voor jou dat ze daar wel wat socialer zijn!
zondag 3 juni 2007 om 17:35
Jeetje poezewoefke, dat is echt mijn schrikbeeld! Welke sector was dat? Ik ben ook bang dat ze het contract niet verlengen met als reden dat ik niet geschikt ben maar ondertussen omdat ik zwanger ben.....ik zou trouwens met verlof gaan als mijn contract verloopt, dus wat dat betreft is het niet eens zo heel ongunstig, ik heb gehoord dat je wel gewoon zwangerschapsverlof (salaris) krijgt als je geen werk hebt.
Ik heb ook geen keus, moet het vertellen, ben alleen bang...
zondag 3 juni 2007 om 17:41
Fineline, gefeliciteerd met je zwangerschap! Lastige situatie zoals je die schetst. Ik heb zelf een p&o-achtergrond. Het klopt inderdaad dat een werkgever je niet kan ontslaan met als reden je zwangerschap. Wel kan er uiteraard een andere reden worden gegeven (wel of niet gegrond, dan heb je weinig poot om op te staan). Als jouw jaarcontract niet verlengd wordt, hoeft er niet eens een reden te worden gegeven voor het niet verlengen van dit contract. Hoe lullig ook.
Je kent je leidinggevende zelf het beste, vertel het haar zoals jij denkt dat het het beste overkomt, maar de boodschap blijft hetzelfde, hoe je dit ook brengt. Ik zou het haar wel in een persoonlijk gesprek vertellen, eventueel met p&o erbij. Misschien scheelt het dat een bedrijf de kosten van een zwangerschapsverlof niet zelf hoeft op te hoesten, maar voor vervanging moet het uiteraard wel zelf zorgen.
Misschien niet het rooskleurige plaatje zals jij dat wilt horen, maar dit is realiteit. En misschien valt het hele erg mee en is er niets aan de hand (dat kan uiteraard ook, een werkgever is niet per defenitie niet blij met een zwangerschap hoor).
Sterkte!!!
Laat je nog weten hoe het gesprek ging?
Je kent je leidinggevende zelf het beste, vertel het haar zoals jij denkt dat het het beste overkomt, maar de boodschap blijft hetzelfde, hoe je dit ook brengt. Ik zou het haar wel in een persoonlijk gesprek vertellen, eventueel met p&o erbij. Misschien scheelt het dat een bedrijf de kosten van een zwangerschapsverlof niet zelf hoeft op te hoesten, maar voor vervanging moet het uiteraard wel zelf zorgen.
Misschien niet het rooskleurige plaatje zals jij dat wilt horen, maar dit is realiteit. En misschien valt het hele erg mee en is er niets aan de hand (dat kan uiteraard ook, een werkgever is niet per defenitie niet blij met een zwangerschap hoor).
Sterkte!!!
Laat je nog weten hoe het gesprek ging?
zondag 3 juni 2007 om 17:51
Ik ben destijds van baan veranderd omdat ik een beeb wou. Na een maand daar te werken besloten mijn vriend en ik om een beeb te gaan. En na 2 maanden was het raak. Maar niet op de goede moment, ik had besloten om daar toch weg te gaan wegens overuren etc. Baas wou me ontslagen, toen ik vertelde dat ik het niet meer fijn vond en me niet in de overuren kon vinden. Ik vond dat best ok, en besloot dan weer te beginnen aan de pil. Maar was zwanger !! Vertelde het mijn baas, en reageerde pos, maar nadien kreeg ik rotklusjes te doen, dozen tillen etc, aangepast werk kwam er niet. Terwijl ik daarvoor bediende klantendienst was !!
Uiteindelijk ben ik deppri geworden, en ben ik op ziekenfonds terecht gekoemn. En had ik nadien postnatale depressie, waarvoor ik nog steeds in behandeling ben. Intussen is de firma failliet gegaan. Alles wat er gebeurt is door baas, scheldpartijen etc heeft me veel schade toeberokkend. MAAR de liefde en vriendschap die ik van mijn lieve zoon terugkrijg is me zoveel meer waard. En als ik dan toch op een ander was gaan werken, en niet zwanger was geweest, was de zwangerschap weer uitgesteld geraakt.
Dus ik vind dat iedereen die zwanger is/.wil raken en geen vaste baan heeft, of moeilijke werksituatie zich moet troosten, met het feit dat je een mooie baby hebt/ zal krijgen en dat je wel een andere baan kan vinden. In deze tijden is het moeilijk om een vaste baan te hebben, maar je zwangerschapswens mag je zeker niet wegcijferen.
Uiteindelijk ben ik deppri geworden, en ben ik op ziekenfonds terecht gekoemn. En had ik nadien postnatale depressie, waarvoor ik nog steeds in behandeling ben. Intussen is de firma failliet gegaan. Alles wat er gebeurt is door baas, scheldpartijen etc heeft me veel schade toeberokkend. MAAR de liefde en vriendschap die ik van mijn lieve zoon terugkrijg is me zoveel meer waard. En als ik dan toch op een ander was gaan werken, en niet zwanger was geweest, was de zwangerschap weer uitgesteld geraakt.
Dus ik vind dat iedereen die zwanger is/.wil raken en geen vaste baan heeft, of moeilijke werksituatie zich moet troosten, met het feit dat je een mooie baby hebt/ zal krijgen en dat je wel een andere baan kan vinden. In deze tijden is het moeilijk om een vaste baan te hebben, maar je zwangerschapswens mag je zeker niet wegcijferen.
zondag 3 juni 2007 om 18:59
Jeetje poezewoefke, dat is echt mijn schrikbeeld! Welke sector was dat? Ik ben ook bang dat ze het contract niet verlengen met als reden dat ik niet geschikt ben maar ondertussen omdat ik zwanger ben.....ik zou trouwens met verlof gaan als mijn contract verloopt, dus wat dat betreft is het niet eens zo heel ongunstig, ik heb gehoord dat je wel gewoon zwangerschapsverlof (salaris) krijgt als je geen werk hebt.
Ik heb ook geen keus, moet het vertellen, ben alleen bang...
Ik werkte in de grafische sector. Dit is wel een moeilijke sector wat betreft parttime werken. Ik denk dat ze daar ook bang voor waren dat ik part time zou gaan werken, terwijl ik heel nadrukkelijk had gezegd dat ik full time wilde blijven werken.
En inderdaad was ik tijdens dat gesprek ineens totaal ongeschikt, te onzeker etc. alles was fout wat maar fout kon wezen.
Ik heb daar dan ook tranen met tuiten gehuild, wat ook door de zwangerschapshormonen kwam, maar voelde me echt aan de kant gezet zeg maar.
Een pluspunt is idd dat je zwangerschapsverlof wel gewoon betaald wordt dat scheelt toch wel weer een beetje.
Ik ben nu inmiddels weer druk op zoek naar werk, want dat kon tijdens mijn zwangerschap natuurlijk ook weer niet.
Ik hoop dat dit jou allemaal bespaart blijft en dat het allemaal wel te regelen is, maar het belangrijkste is jou ongeboren kindje!
Het is en blijft een groot wonder zo'n zwangerschap, de bevalling en vooral je baby! Dat maakt alles weer helemaal goed en ander werk is altijd wel gevonden, zeker in jou sector.
Ik heb ook geen keus, moet het vertellen, ben alleen bang...
Ik werkte in de grafische sector. Dit is wel een moeilijke sector wat betreft parttime werken. Ik denk dat ze daar ook bang voor waren dat ik part time zou gaan werken, terwijl ik heel nadrukkelijk had gezegd dat ik full time wilde blijven werken.
En inderdaad was ik tijdens dat gesprek ineens totaal ongeschikt, te onzeker etc. alles was fout wat maar fout kon wezen.
Ik heb daar dan ook tranen met tuiten gehuild, wat ook door de zwangerschapshormonen kwam, maar voelde me echt aan de kant gezet zeg maar.
Een pluspunt is idd dat je zwangerschapsverlof wel gewoon betaald wordt dat scheelt toch wel weer een beetje.
Ik ben nu inmiddels weer druk op zoek naar werk, want dat kon tijdens mijn zwangerschap natuurlijk ook weer niet.
Ik hoop dat dit jou allemaal bespaart blijft en dat het allemaal wel te regelen is, maar het belangrijkste is jou ongeboren kindje!
Het is en blijft een groot wonder zo'n zwangerschap, de bevalling en vooral je baby! Dat maakt alles weer helemaal goed en ander werk is altijd wel gevonden, zeker in jou sector.
zondag 3 juni 2007 om 23:28
He Fineline,
Ik weet niet waar je werkt in de zorgsector, maar bij ons (werk ook in de zorgsector GGZ) is echt een chronisch te kort aan mensen heb begrepen van een aantal uitzendbureau's dat dat overal zo is.
Als ik jou was zou ik het ook recht voor zijn raak zeggen. En ik denk dat je ook maar moet denken als ze het zo flauw/gemeen/kinderachtig/enz willen spelen dan verdien je toch beter!
Succes in ieder geval.
O, ja en natuurlijk van harte met je zwangerschap!
maandag 4 juni 2007 om 14:24
Vaste baan of contract het maakt niets uit als ze van je af willen dan doen ze dat toch. Als het niet goedschiks kan dan kwaadschiks.
Ik heb me altijd ingezet voor mijn baas, 2 jaar de vakanties opgezegd/verzet, nooit klachten of comentaar gehad. Het ging allemaal super toen ik plotsklaps na eenmalige aktie zwangerwas en het vertelde hij niet zo blij meer was omdat het de decembermaand betrof. Maar alles ging goed met verlof en ze zijn thuis geweest kraamschudden alles leuk en aardig. Krijg ik 3 weken na de bevalling een aangetekende brief ik mocht mijn werk niet meer uit oefenen ik mocht van het postagenschap wat ik deet alleen nog maar in het magazijn komen en schoonmaken. Hele brievenwisseling geweest, hij gelijk ontslag aangevraagd via het kanton gerecht. Ik heb gewonnen maar ik ben wel de grote verliezer want ik vond mijn werk geweldig.
Het is nu meer dan 1 jaar geleden dat ik de rechtzaak heb gehad het doet nog onwijs veel pijn en ik doe nu werk wat ik niet geweldig vind. Ik was zijn 3e rechtzaak die hij verloor, mijn voorganger ook al door zwangerschap en 2 rechtzaken. Na mij was er weer een dame zwanger maar die had haar 2e jaarcontract zou vast contract krijgen maar toen ze zwanger was, is ze over geplaatst en nu is ze bij huis ze hoefde niet meer te blijven en ze was zijn lievelingetje.
Het zegt dus allemaal niets.
Ik hoop in elk geval nooit dat je het zelfde als mij mee hoeft te maken. Want door alle stress is mij veel verziekt waaronder de borstvoeding. Dingen die nooit meer terug kunnen gedraaid worden.
Ik wens je veel succes en gewoon vertellen en zien wat er gebeurd. Beter voor de bavalling duidelijkheid dan later de shit.
Groetjes Ana
Ik heb me altijd ingezet voor mijn baas, 2 jaar de vakanties opgezegd/verzet, nooit klachten of comentaar gehad. Het ging allemaal super toen ik plotsklaps na eenmalige aktie zwangerwas en het vertelde hij niet zo blij meer was omdat het de decembermaand betrof. Maar alles ging goed met verlof en ze zijn thuis geweest kraamschudden alles leuk en aardig. Krijg ik 3 weken na de bevalling een aangetekende brief ik mocht mijn werk niet meer uit oefenen ik mocht van het postagenschap wat ik deet alleen nog maar in het magazijn komen en schoonmaken. Hele brievenwisseling geweest, hij gelijk ontslag aangevraagd via het kanton gerecht. Ik heb gewonnen maar ik ben wel de grote verliezer want ik vond mijn werk geweldig.
Het is nu meer dan 1 jaar geleden dat ik de rechtzaak heb gehad het doet nog onwijs veel pijn en ik doe nu werk wat ik niet geweldig vind. Ik was zijn 3e rechtzaak die hij verloor, mijn voorganger ook al door zwangerschap en 2 rechtzaken. Na mij was er weer een dame zwanger maar die had haar 2e jaarcontract zou vast contract krijgen maar toen ze zwanger was, is ze over geplaatst en nu is ze bij huis ze hoefde niet meer te blijven en ze was zijn lievelingetje.
Het zegt dus allemaal niets.
Ik hoop in elk geval nooit dat je het zelfde als mij mee hoeft te maken. Want door alle stress is mij veel verziekt waaronder de borstvoeding. Dingen die nooit meer terug kunnen gedraaid worden.
Ik wens je veel succes en gewoon vertellen en zien wat er gebeurd. Beter voor de bavalling duidelijkheid dan later de shit.
Groetjes Ana
maandag 4 juni 2007 om 15:19
OK, en dan nu even een positief verhaal, om TO ook even een hart onder de riem te steken.Ik werkte hier 4 maanden toen ik zwanger van de eerste raakte (gepland!). Ik heb er zelf nooit een probleem van gemaakt, vind het nl. volledig los staan van welke baan dan ook. Dus het als een heuglijk nieuwtje aan mijn baas verteld, die erg blij voor me was. Op de dag dat ik beviel, liep mijn jaarcontract af. Dat was intussen al 4 maanden daarvoor omgezet in een vast contract. Nu ben ik weer 5 maanden met veel plezier aan het werk (4 dagen), tot ieders volledige tevredenheid.Dus zo kan het ook!Tuurlijk zal je baas niet blij zijn, zeker niet omdat je de zoveelste bent. Maar als ze een beetje professioneel is, zal ze dat niet laten merken. Dat is nl. niet jouw probleem, maar het hare (de bezetting). Zelf ben ik ook leidinggevende en ik zal nooit, maar dan ook nooit laten merken dat iemand haar zwangerschap mij niet uitkomt. Dat risico neem je nu eenmaal als je jonge vrouwen aanneemt. Dus TO, kin omhoog, trots op je (beginnende) buik en vol vertrouwen die boodschap gaan brengen! En dan gaan genieten, wat de uitkomst ook is. Want wat een ander hier al zei: als ze van je af willen, hebben ze deze zwangerschap niet nodig om je contract niet te verlengen. Die reden heb je als werkgever nl. niet nodig om een tijdelijk contract niet te verlengen.
maandag 4 juni 2007 om 17:47
Ik kan me hier eigenlijk wel bij aanlsuiten!
Kin omhoog en buik vooruit!
Ik was na 6 jaar ook van baan gewisseld. Bij de huidige werkgever werd ik ook meteen na de eerste poging zwanger. Oeps, dat was wel heel snel! Maar dolgelukkig natuurlijk! Ik werd meteen vreselijk misselijk en met 6 weken heb ik het al verteld omdat ik geen smoes meer kon bedenken voor mijn misselijkheid. Ik stond toen ook net voor een contractverlening. Deze heb ik gekregen. Wederom een jaarcontract (is momenteel ook het beleid bij de organisatie).
Ik wist ook toen ik aan de slag ging bij deze werkgever, dat ze met 3 jaarcontracten achter elkaar werken. Ook zaten we net in een zeer roerige periode dat er toch door de economische omstandigheden contracten niet verlengd werden. Eerst had ik zelf ook altijd de gedachte: ik wil een huis en een vast contract voordat we beginnen aan... Nou toen ik ging uitrekenen dat ik dan dus wel 3 jaar kon wachten op een vast contract met het risico aan het einde van de rit alsnog ontslagen te worden en elders weer een tijdelijk contract kon krijgen, kan je zomaar jaaaaren verder zijn. Na een optelsom werd ik voor mezelf veel te oud. Ik besloot mijn kinderwens boven aan te zetten. Dat is het allerbelangrijkste.
Ik was in het begin wel onzeker en gespannen hierover. Maar inmiddels ben ik 23 weken en ben er volledig van overtuigd dat het pootjes terecht gaat komen, immers: of het contract wordt gewoon verlengd (niets aan de hand) of het contract wordt niet verlengd, en dat overleef ik ook wel weer!!! Je komt nooit helemaal zonder geld te zitten, en met de werkervaring die ik nu heb, moet het vinden van een baan niet geheel onmogelijk zijn.
Dus meid, echt ga ervoor, hak die knoop voor jezelf door: kin omhoog buik vooruit. Je red het echt wel en het komt echt helemaal op zijn pootjes terecht. Het is jouw zwangerschap, en die is veel te mooi en kwetsbaar om door het werk te verprutsen...
maandag 4 juni 2007 om 19:35
Allereerst; iedereen super bedankt voor de reacties! Voel me wel al een stuk beter (zekerder) door.
Ana; wat een rot verhaal zeg! Ik ben ook in december uitgerekend (de 25e!)
Oxio en Rebels; bedankt voor jullie positieve verhalen! Ik denk dat jullie gelijk hebben in de zin dat ik het ook als iets positiefs moet meedelen. Ik ben nl geneigd om me er bijna voor te schamen, terwijl het iets moois is, en idd, het is het probleem van de werkgever...Vrouwen en schuldgevoel......
Ik ga het denk ik pas in week 12 vertellen. Volgende week maandag de eerste echo, en als het allemaal goed zit, ga ik het vertellen. Inderdaad, met mijn hoofd omhoog en buik vooruit:D
ZONDER schuldgevoelens!
Ana; wat een rot verhaal zeg! Ik ben ook in december uitgerekend (de 25e!)
Oxio en Rebels; bedankt voor jullie positieve verhalen! Ik denk dat jullie gelijk hebben in de zin dat ik het ook als iets positiefs moet meedelen. Ik ben nl geneigd om me er bijna voor te schamen, terwijl het iets moois is, en idd, het is het probleem van de werkgever...Vrouwen en schuldgevoel......
Ik ga het denk ik pas in week 12 vertellen. Volgende week maandag de eerste echo, en als het allemaal goed zit, ga ik het vertellen. Inderdaad, met mijn hoofd omhoog en buik vooruit:D
ZONDER schuldgevoelens!
maandag 4 juni 2007 om 20:34
Ik heb/had hetzelfde probleem. Ben toen mijn dochter 4 maanden was begonnen aan mijn eerste baan. In augustus werk ik daar een jaar en ik zou per 1 augustus een vast contract krijgen. Eigenlijk heb ik totaal geen rekening gehouden met mijn baan wb mijn kinderwens. Ik ben nu 11 weken zwanger. Met 6 of 7 weken heb ik het aan mijn baas verteld. Die vond het vooral erg leuk. Ook lastig natuurlijk, want er is nog een andere collega zwanger die net voor mij met verlof gaat.
Maar ik heb gewoon uitgesproken dat ik het eng vind wb mijn contract. Er is mij toen meteen verteld dat ik me geen zorgen hoefde te maken, ik deed mijn werk goed, ze waren tevreden en het was dus geen probleem.
Ik denk dat de meeste instellingen je niet zullen ontslaan vanwege zwangerschap. Het wordt wat anders als je aankondigd om ipv 5 dagen 2 dagen te willen werken, maar in dat geval kun je van een bedrijf ook niet meer verwachten vind ik.
Maar ik heb gewoon uitgesproken dat ik het eng vind wb mijn contract. Er is mij toen meteen verteld dat ik me geen zorgen hoefde te maken, ik deed mijn werk goed, ze waren tevreden en het was dus geen probleem.
Ik denk dat de meeste instellingen je niet zullen ontslaan vanwege zwangerschap. Het wordt wat anders als je aankondigd om ipv 5 dagen 2 dagen te willen werken, maar in dat geval kun je van een bedrijf ook niet meer verwachten vind ik.
maandag 4 juni 2007 om 22:04
dinsdag 5 juni 2007 om 14:58
heb het net verteld, doodzenuwachtoig was ik, ,maar ik zei; ik moet je wat vertellen'en toen zei mijn leidinggevende; je bent zwanger? Dat dacht ik al, gefeliciteerd! Ik zei dat ik me best zenuwachtig voelde om het te zeggen gezien de omstandigheden en toen zei ze dat het niet nodig was, en dat het ook gewoon leuk voor me was, en dat ik gewoon kinderen moet kunnen krijgen als ik dat wil.
Ik was dus super opgelucht! Toen vroeg ze me of ik wel van plan was om terug te komen, dat ze dat wel prettig zou vinden.......
Ben zo blij!!!!!! Iedereen nogmaals bedankt voor de reacties, heeft me erg gesteund!
Ik was dus super opgelucht! Toen vroeg ze me of ik wel van plan was om terug te komen, dat ze dat wel prettig zou vinden.......
Ben zo blij!!!!!! Iedereen nogmaals bedankt voor de reacties, heeft me erg gesteund!
