“Stay at home” moms

25-09-2020 13:21 647 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms 🙏🏻
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.

De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
Alle reacties Link kopieren
clivia52 schreef:
25-09-2020 14:46
heb je je draai weer gevonden ?

Het eerste jaar niet, maar vooral omdat ik bleef vastklampen aan het perse weer terug willen naar hoe het was, terwijl willen en kunnen
in mijn geval niet hetzelfde is.
Heb mij vaak 'opgesloten' gevoeld in mijn eigen huis, doelloos, en altijd de stem in mijn hoofd
die hier ook rond gaat ' je wereldje wordt klein, je bent nu alleen nog maar moeder en partner, je hoort je broek zelf op te kunnen houden'
Ik was ineens iemand geworden die ik nooit heb willen zijn.

Maar nu heb ik mijn draai ondertussen, gelukkig, gevonden.
En is mijn beeld naar 'thuisblijfmoeders' ook veranderd, en ben ik van mening dat het niet zo zwart/wit is. En het idee van 'moeder
die thuis zit koffie te zuipen met vriendinnen en alleen maar over kinderen praat of met de kinderen knutselt' ook totaal niet klopt. Bovendien ga ik er van uit dat elke moeder haar verstand gebruikt en het riedeltje 'pas op want..' al tig keer gehoord hebben.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
- te persoonlijk en teveel info -
anoniem_64edef56d192b wijzigde dit bericht op 25-09-2020 15:28
98.07% gewijzigd
leuk idee om een kletstopic te starten over / met thuisblijfmoeders (al mag het van mij ook thuisblijf-ouders heten!!). Helaas duurt het altijd even voordat het razen over financiele afhankelijkheid, de risico's van thuisblijfmoederen, het nergens over kunnen praten als je geen werk hebt etc. klaar is. Als dat voorbij is, schrijf ik graag mee :)
mindervanmij schreef:
25-09-2020 15:15
leuk idee om een kletstopic te starten over / met thuisblijfmoeders (al mag het van mij ook thuisblijf-ouders heten!!). Helaas duurt het altijd even voordat het razen over financiele afhankelijkheid, de risico's van thuisblijfmoederen, het nergens over kunnen praten als je geen werk hebt etc. klaar is. Als dat voorbij is, schrijf ik graag mee :)
razen nog wel.....
Alle reacties Link kopieren
ninanoname schreef:
25-09-2020 14:33
En gelijke plichten, maar dat hoor ik dan nooit.
Ik snap niet dat je het JEZELF aandoet.
Precies, lekker makkelijk je om alleen te focussen op de rechten. Als je rechten wilt, dan ook de plichten. En ja, je hebt dus als moeder gewoon de plicht om geld te verdienen, het komt namelijk niet uit de kraan, hoewel sommigen dat wel schijnen te denken.
Alle reacties Link kopieren
Ik werk 3 dagen en thuis nog 4 uur als de kinderen slapen. Ik heb een leuke baan en ik moet werken om alles te kunnen bekostigen.

Maar ik zou best verlangen naar thuisblijven. In ieder geval tot einde basisschool. Ik ervaar veel stress van alles goed regelen rondom werk als kind ziek is kf zoals nu niet naar kdv kan ivm hoesten. Werk vraagt op niet werkdagen soms ook aanwezigheid bik belangrijke dingen. Elke keer moet ik vanalles regelen. Dan het gedoe met de ochtendspits en de avondspits. Snel vanuit werk naar huis, in de file, kinderen ophalen, koken. Kinderen in bed en zelf afgepeigerd op de bank.

Ik denk dat ik me lekkerder zou voelen bij rust in de tent. Genoeg tijd voor het huishouden en alle regeldingetjes rondom kinderen.
Nu gaat huishouden met de franse slag.
clivia52 schreef:
25-09-2020 15:19
razen nog wel.....

Ja, razen inderdaad. Super-irritant. Ik kom ook niet inbreken in topics over dingen die niet over mij gaan om daar direct de sfeer voor de eerste 10 bladzijdes te verstieren. Jullie vertellen echt niets nieuws hoor, heb het allemaal al 100 keer gehoord. Leven en laten leven. Ik kom ook niet inbreken in kletstopics over dingen waar ik niks mee te maken heb om te vertellen dat mijn keuzes zoveel geweldiger zijn.
Ik ben officieel wel een 'stay-at-home mom' maar ik ben een wat vreemde eend in de bijt wat dat betreft. Ik ben wel (meestal) thuis.
Ik run wel deels mede een familiebedrijf, maar ik doe dat van thuis uit. Af en toe zijn er wel afspraken, maar die regel ik onder schooltijd en dat is gemakkelijk nu ook de jongste op school zit.
Zijn de kinderen thuis dan gaat mijn aandacht uit naar hen.
Lekker doen hoor. Zou willen dat ik dat destijds kon. Was ik zo lekker 4 jaar thuisgebleven, al is dat net zo goed hard werken.
WholeLottaLove schreef:
25-09-2020 13:56
Ik snap het stukje financieel sterk zijn mocht mijn huwelijk stranden, maar ik ben goed van vertrouwen.
Naïef voor sommigen misschien, maar ik kan met grote zekerheid zeggen dat ik geloof dat mijn man me dan nog zou blijven steunen, mochten we uit elkaar gaan.

Echt?! O_O
Alle reacties Link kopieren
VGM1980 schreef:
25-09-2020 14:57
Het eerste jaar niet, maar vooral omdat ik bleef vastklampen aan het perse weer terug willen naar hoe het was, terwijl willen en kunnen
in mijn geval niet hetzelfde is.
Heb mij vaak 'opgesloten' gevoeld in mijn eigen huis, doelloos, en altijd de stem in mijn hoofd
die hier ook rond gaat ' je wereldje wordt klein, je bent nu alleen nog maar moeder en partner, je hoort je broek zelf op te kunnen houden'
Ik was ineens iemand geworden die ik nooit heb willen zijn.

Maar nu heb ik mijn draai ondertussen, gelukkig, gevonden.
En is mijn beeld naar 'thuisblijfmoeders' ook veranderd, en ben ik van mening dat het niet zo zwart/wit is. En het idee van 'moeder
die thuis zit koffie te zuipen met vriendinnen en alleen maar over kinderen praat of met de kinderen knutselt' ook totaal niet klopt. Bovendien ga ik er van uit dat elke moeder haar verstand gebruikt en het riedeltje 'pas op want..' al tig keer gehoord hebben.
Dit is heel herkenbaar, heeft jaren geduurd voordat ik me minder schuldig voelde en me erbij neer kon leggen dat het is wat het is.
En dat dat in mijn specifieke geval goed is.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben twee keer ongeveer anderhalf jaar thuis geweest, in eerste instantie niet vrijwillig (1x baan kwijtraakt door de crisis in 2009 en 1x tijdelijke opdracht afgelopen en niet meteen iets nieuws), maar ik vond het wel lekker om een tijdje thuis te blijven. De eerste keer was toen ik zwanger was van de jongste, dus het was de eerste tijd echt wel fijn. Ik zag het als extra lang zwangerschapsverlof en het was heerlijk om niet zo snel na de geboorte alweer aan het werk te moeten. Toen mijn dochter iets ouder dan een jaar was, begonnen de muren wel op me af te komen. Het was winter en ik zat zoveel thuis, buiten was het rotweer en vrienden en kennissen werkten allemaal. Ik vond er niks aan. Toen ben ik snel weer gaan werken.
De tweede keer waren de kinderen 3 en 8 en was het eigenlijk hetzelfde verhaal. Weer na iets meer dan een jaar was ik het in de winter helemaal zat en ben ik weer een baan gaan zoeken. ‘s Zomers was het nog wel lekker en ging ik veel naar buiten, maar in de winter kwijnde ik weg. Ik heb nog wel een cursus/opleiding gedaan van een jaar, maar dat was ‘s avonds en de rest thuis, dat hielp ook niet echt.

Daarnaast heb ik gemerkt dat het helemaal niet fijn is om financieel afhankelijk te zijn van mijn man en niet mijn eigen geld in te brengen, plus een gat in je cv is echt niet aan te bevelen. Ik ga dus echt niet meer vrijwillig thuiszitten!

De rust en geen stress waren trouwens wel erg fijn, voor ons hele gezin. En ik kon ook beter voor mezelf zorgen, regelmatig sporten en zo, ik was helemaal strak toen :proud: Maar uiteindelijk werd ik er niet gelukkig van.
Wij werken allebei niet meer fulltime. De een 3 dagen, de ander 4. We hebben twee jonge kinderen (1 en 3). Kinderen gaan 2 dagen naar de opvang. Ik zou niet anders willen.
Alle reacties Link kopieren
Naniene schreef:
25-09-2020 15:43
Wij werken allebei niet meer fulltime. De een 3 dagen, de ander 4. We hebben twee jonge kinderen (1 en 3). Kinderen gaan 2 dagen naar de opvang. Ik zou niet anders willen.
Zo doen wij het nu; onze kinderen zijn 5 en 7.
We werken zo veel mogelijk onder schooltijd of slaaptijd. Daarnaast hebben we twee middagen oppas op afroep. De andere drie middagen verdelen we, of impromptu een keer oppas of speelafspraakjes regelen oid. Is het nog drukker dan gaan we 's avonds door. Superflexibel werken dus, allebei. Dat voelt voor mij -op dit moment- heel goed.
Alle reacties Link kopieren
appagante schreef:
25-09-2020 13:42
Ik ben al zeker 10 jaar geleden gestopt met werken ivm de gezondheid van 1 van de kinderen. Mijn dagen zaten jarenlang vol met medische afspraken. Nu is dat gelukkig minder en heb ik een vrijwillige bestuursfunctie, sport, kook graag, groot huis en tuin en kom echt tijd tekort. Voor ons gezin én voor mijzelf echt een heel goed besluit geweest. Ik heb nog nooit 1 seconde collega's, werk en alle daarbijbehorende horende verplichtingen gemist. Ik prijs mezelf echt gelukkig en realiseer me dat ik absoluut in een luxe positie zit. Het moet financieel wel haalbaar zijn natuurlijk.
Wat is er luxe aan om afhankelijk van een ander te worden?
Ik vind het een luxe dat ik geboren ben in een tijd dat ik gewoon mijn eigen geld mag verdienen.

Ik snap dat er minder stress is bij thuisblijven. Maar dat beetje extra stress heb ik er voor over om niet eventueel later compleet in de stress te schieten mocht mijn relatie stuk lopen.
Wat snappen mensen niet aan de vraag van TO? Ze vraagt niet hoeveel iedereen werkt, ze vraagt naar ervaringen van thuisblijfmoeders :facepalm:

Hebben jullie zoveel hersencapaciteit gebruikt bij het werken dat begrijpend lezen buiten werktijd niet meer lukt? :facepalm:
mindervanmij schreef:
25-09-2020 15:26
Ja, razen inderdaad. Super-irritant. Ik kom ook niet inbreken in topics over dingen die niet over mij gaan om daar direct de sfeer voor de eerste 10 bladzijdes te verstieren. Jullie vertellen echt niets nieuws hoor, heb het allemaal al 100 keer gehoord. Leven en laten leven. Ik kom ook niet inbreken in kletstopics over dingen waar ik niks mee te maken heb om te vertellen dat mijn keuzes zoveel geweldiger zijn.
er raast er maar 1.....
[quote=mindervanmij post_id=31945021 time=1601042202 user_id=390778]
Wat snappen mensen niet aan de vraag van TO? Ze vraagt niet hoeveel iedereen werkt, ze vraagt naar ervaringen van thuisblijfmoeders :facepalm:

Hebben jullie zoveel hersencapaciteit gebruikt bij het werken dat begrijpend lezen buiten werktijd niet meer lukt? :facepalm:
[/quot

wow blij dat ik geen thuisblijf moeder ben
zooo relaxt
clivia52 schreef:
25-09-2020 15:57
er raast er maar 1.....

Sure...

Echt, waarom? :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
Ik werk 32 en haal 2 middagen de kinderen op. Man werkt ook 32. Ik herken wel het gevoel van een ratrace, maar dat was voornamelijk toen de kinderen kleiner waren (en toen vond ik hele dagen thuis weer zo saai met baby en peuter). Nu zo op school zijn ze al veel zelfstandiger en vaak zijn ze de hort op in de middagen waardoor je ook meer tijd voor jezelf over houdt. Ik zou nu echt niet weten wat ik met 5 vrije, lege dagen zou moeten doen, waarschijnlijk vul ik die dan ook wel op met vrijwilligerswerk, sporten en andere activiteiten buitenshuis (ben niet zo'n binnen zitter). Ik geloof wel dat je je dan kan vermaken, maar met mijn betaalde baan krijg ik er ook nog geld voor en heb ik volop kansen me te ontwikkelen en met leuke collega's te sparren. Win-win wat mij betreft.

Het idee van thuis blijven staat ver van mij af, ken ook niemand die niet werkt om mij heen. Heb je wel anderen in de buurt die ook vrij zijn overdag, dat lijkt me al gezelliger.
mindervanmij schreef:
25-09-2020 15:59
Sure...

Echt, waarom? :facepalm:
doei , veel plezier hier
clivia52 schreef:
25-09-2020 15:59
doei , veel plezier hier

Byee. Nu de rest nog.

In een kletstopic voor thuisblijfmoeders zou het niet nodig moeten zijn om eerst 10 bladzijdes door gezeik over thuisblijfmoeders heen te moeten. Echt, hoe komen jullie erop?
Mooi om weer bevestigt te zien dat mensen zich zo weinig kunnen voorstellen bij andere levens en andere beslissingen. Maar goed, iedereen kan haar/zijn plasje er weer over doen. Voelt goed waarschijnlijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie een topic gericht aan thuisblijfmoeders. Op de 1 of andere manier voelen werkende moeders zich elke keer aangesproken om te vertellen waarom je vooral absoluut geen thuisblijfmoeder mag zijn. Alsof dat ook iets enorm verrassends en nieuws is, en deze moeders idioten zijn en nu denken ' verrek!!! :idea: ik moet gewoon weer gaan werken!' Wat jammer is, want ik lag net zo lekker op de bank te netflixen, praten over kinderen en koffie drinken.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
O, blijkbaar vindt TO het wel heel boeiend lees ik nu, nou, dan ben ik hier ook weg. Vindt het totaal niet boeiend om van iedereen te horen hoeveel uur ze werken. Saai. Niet mijn topic zo. Ik ga ook weer lekker Videoland opstarten.
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 25-09-2020 16:07
10.26% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven