“Stay at home” moms

25-09-2020 13:21 647 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms 🙏🏻
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.

De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben thuis gebleven tot de jongste 12 was,nooit spijt van gehad,me prima vermaakt ook,daarna ben ik 4 dagen gaan werken,doe ik nu nog steeds.
Alleen al dat gehaast en gevlieg wat ik zie,niks voor mij.
c'est le ton qui fait la musique
Alle reacties Link kopieren
https://amberblogt.nl/?p=661
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren
WholeLottaLove schreef:
25-09-2020 13:56

Ik snap het stukje financieel sterk zijn mocht mijn huwelijk stranden, maar ik ben goed van vertrouwen.
Naïef voor sommigen misschien, maar ik kan met grote zekerheid zeggen dat ik geloof dat mijn man me dan nog zou blijven steunen, mochten we uit elkaar gaan.
Ik begrijp dat je dat nu denkt, maar staat dit ook papier? Want misschien denkt zijn eventuele nieuwe partner daar tzt wel heel anders over.

Vraag ook aan andere thuisblijfmoeders: hebben jullie financieel iets vastgelegd bij eventueel uit elkaar gaan?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben thuis gebleven toen we van 3 naar 5 kinderen gingen.... Heb het een half jaar volgehouden; vond het helemaal niets om altijd vrouw van..... of moeder van.... te zijn. Ben daarna 2 dagen in de week gaan werken, Heerlijk om geen aanhangsel te zijn!
Alle reacties Link kopieren
Ladida1981 schreef:
25-09-2020 16:21
Ik begrijp dat je dat nu denkt, maar staat dit ook papier? Want misschien denkt zijn eventuele nieuwe partner daar tzt wel heel anders over.

Vraag ook aan andere thuisblijfmoeders: hebben jullie financieel iets vastgelegd bij eventueel uit elkaar gaan?
Hoe bedoel je dat? Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. Dus mochten we uit elkaar gaan dan kan ik het van mijn helft nog wel een poosje uitzingen, maar dan zal ik uiteraard wel weer moeten gaan werken. Maar het is sowieso niet het plan om de rest van mijn leven niet meer te werken.
chl wijzigde dit bericht op 25-09-2020 16:32
1.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
himalaya schreef:
25-09-2020 13:27
Ik twijfel tussen :sarcastic: en :popcorn:
:popcorn: !!!
Geen prima, prima is geen goed.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben momenteel ook thuisblijfmoeder met baby, peuter en kleuter. Of eigenlijk werkloos.. is maar hoe je het noemt. Door de pandemie, verhuizing en baby van 7 maanden nu nog thuis. Ik merk dat ik heel veel onrust ervaar over het wel of niet weer aan het werk gaan. Aan de ene kant is het goed om even op adem te komen en nog te genieten van de baby, aan de andere kant het gat in mijn CV, mijn wereld is klein en mis ik het om te werken.
Als iemand me vraagt wat ik doe ga ik het toch steeds uitgebreid verantwoorden waarom ik niet werk, terwijl ik dat gewoon lekker zelf mag weten. Mede doordat andere (vrouwen) er altijd zo’n sterke mening over lijken te hebben. Waar ik natuurlijk gewoon schijt aan moet hebben..

Dit topic laat alweer zien hoe vrouwen elkaar veroordelen en de ander willen overtuigen van dat ze het zelf het allerbeste voor elkaar hebben. Laat elkaar toch lekker zelf keuzes maken.
Alle reacties Link kopieren
Ah ja, iedereen die geen baan heeft - dus ook gepensioneerden zijn uiteraard aanhangsel. Wat nou als je single bent? moeilijk moeilijk moeilijk. Gelukkig dat als je werk hebt dat dan wél iemand bent, zeg.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
.
anoniem_383378 wijzigde dit bericht op 04-10-2020 08:19
99.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Man werkt 33 uur en ik 32 uur per week. Dit blijven we doen, ook als straks de baby er is. Ik vind het belangrijk om beiden te blijven werken en de verdeling zo eerlijk mogelijk te houden.

De zorgtaken kunnen we zo ook makkelijk verdelen, daar zijn we samen verantwoordelijk voor. Meer uren werken zou ik niet willen, maar ook als we niet meer samen zouden zijn, kan ik onafhankelijk zijn. Ik ga er niet van uit dat we ooit uit elkaar gaan, moet er niet aan denken, maar je kunt nooit in de toekomst kijken.
Ik ben thuis met de kinderen en dat bevalt me prima. Zou momenteel ook niet anders kunnen gezien de opvang het max. een uur per dag met de oudste redt en de wachtlijst voor speciale opvang behoorlijk lang is.

Over +- twee jaar wil ik weer gaan werken.

Maargoed, dit wordt/is toch weer een afzeiktopic.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben door omstandigheden en s.a.h. mom.
Bij eerste kind van fultime naar parttime gegaan. Bij tweede kind nog een tijd parttime en daarna gestopt.
Ik zou er zelf niet voor hebben gekozen. Nig niet eens om de reden financieel afhankelijk te zijn. Maar omdat werken ( en had vrij pittige baan) voor mij echt veel makkelijker ( en dus ff bijkomen/wat anders) dan fulltime thuis.
Nu heb ik ook 2 pittige kinderen. Dus dat speelt zeker mee.
Voor mijn kinderen ben ik heel erg blij dat ik thuis ben gebleven, en ik denk ook dat dit in hun geval veel goeds heeft gedaan in hun ontwikkeling.
Inmiddels heb ik een eigen bedrijf vanuit huis. Dus best of both worlds. Ik ben er voor ze maar werk ook, alles in eigen tijd, en mijn inkomen is extra dus niet nodig.
Dus juist door iets te kiezen wat niet standaard is ( thuis blijven) kunne er wer hele mooie dingen ontstaan. Want had dit anders nooit opgezet, en mijn betaalde baan gehouden ( die ik al lang zat was).
juliadenders schreef:
25-09-2020 17:00
Ik ben door omstandigheden en s.a.h. mom.
Bij eerste kind van fultime naar parttime gegaan. Bij tweede kind nog een tijd parttime en daarna gestopt.
Ik zou er zelf niet voor hebben gekozen. Nig niet eens om de reden financieel afhankelijk te zijn. Maar omdat werken ( en had vrij pittige baan) voor mij echt veel makkelijker ( en dus ff bijkomen/wat anders) dan fulltime thuis.
Nu heb ik ook 2 pittige kinderen. Dus dat speelt zeker mee.
Voor mijn kinderen ben ik heel erg blij dat ik thuis ben gebleven, en ik denk ook dat dit in hun geval veel goeds heeft gedaan in hun ontwikkeling.
Inmiddels heb ik een eigen bedrijf vanuit huis. Dus best of both worlds. Ik ben er voor ze maar werk ook, alles in eigen tijd, en mijn inkomen is extra dus niet nodig.
Dus juist door iets te kiezen wat niet standaard is ( thuis blijven) kunne er wer hele mooie dingen ontstaan. Want had dit anders nooit opgezet, en mijn betaalde baan gehouden ( die ik al lang zat was).

Zo te horen is het dan wel in balans. Je hebt het ene niet-perfecte ingewisseld voor iets anders dat niet-perfect is, maar wél beter past. Fijn hoor!

En ook fijn dat het is gelukt om een baan te creëeren voor jezelf waarbij je wel inkomsten hebt, maar tegelijk ook thuis bent wanneer dat nodig is.
Alle reacties Link kopieren
Vaak zie en hoor ik dat er nogal minderwaardig gedacht wordt over thuisblijfmoeders/ouders. Toch wil ik ook een andere kant laten zien. Ik ben noodgedwongen thuis. Goede opleiding maar slecht lijf. Maar júist doordat ik thuis ben, hebben we ruimte om een kindje op te vangen wat niet meer bij haar mama kon wonen. We geven haar al onze liefde en zorg (die gezien de situatie behoorlijk pittig Is af en toe). En als ik mezelf dan soms wat nutteloos voel omdat ik niet meer werk,dan zie ik het proberen goed groot te brengen van de kinderen als mijn werk. Het is niet altijd makkelijk, maar welke baan is er belangrijker en vooral waardevoller dan rust te kunnen bieden aan een kind? En ik vind dat veel mensen daar best wat meer naar mogen kijken; ook als thuisblijfmoeder/ouder doe je heel zinvol werk als je je kinderen oprechte aandacht en liefde geeft! Ook al je daarnaast geen betaald werk hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben jaaaaren thuis geweest en ik vond het heerlijk !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Wij werken nu beiden 40 uur en dat gaat prima. Maar als er kinderen zouden komen, zou ik het heerlijk vinden om een paar jaar te stoppen met werken. Ik ben namelijk echt niet gemaakt voor stress (chronische hyperventilatie). Dan moet mijn vriend wel wat meer gaan verdienen en kunnen we veel minder luxe leven dan nu. Dus ik denk dat ik 3x9 zou doen als er een baby komt ooit.
Mijn vriend werkt momenteel 40 uur pw en ik flexibel fulltime (2 banen, zzp'er en een deeltijdstudie aan het afronden). Als er een kind komt, zouden mijn vriend en ik het liefst zien: hij standaard een dag in de week vrij, dus 32 uur werken. Ik 24 á 32 uur.

Hij heeft de hoogste opleiding genoten (master wo) en verdient gewoonweg het meest. Maar ik vind het ook erg fijn om mijn 'eigen' geld te verdienen, ondanks dat we alles wel samen betalen. En ik vind het gewoon ook heel fijn om te werken.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een tbm. Genoeg te doen en nooit verveling.
Nu de kinderen ouder en zelfstandiger worden heb ik sinds kort weer tijd om leuke cursussen te volgen.
Man en ik hebben toendertijd samen besloten om het zo te doen. Ook het vaak verhuizen speelde hierbij mee. Dus een stabiele thuissituatie voor de kinderen was/is belangrijk.
Qua geld krijg ik gewoon een maandelijks salaris. Helaas is deze sinds kort wel de helft minder geworden dan het was.
Nu ik weer in Nederland woon is mijn van mening dat ik met minder kan☹️
Ik ben ook een thuisblijfmoeder, althans, sinds corona doe ik mijn 50-urige werkweek vanaf huis.
Ik loop tegen de volgende dingen aan:
- Ik heb een bloedhekel aan het huishouden en ik heb er ook geen speciaal talent voor. Mijn oplossing: paar uur extra betaald (thuis!)werken en iemand inhuren / stevig investeren in apparatuur die het makkelijker maakt, zoals huishoudrobots.
- Mijn ex was ook van plan om erg goed voor ons te zorgen na de scheiding, maar dat betekende in de praktijk eigenlijk dat hij me wilde opzadelen met de helft van een grote zakelijke schuld van hem, waar ik niks vanaf wist. Het heeft wat geld gekost om dat via de rechter uit te vechten.
- Komen we op het volgende puntje: als ik alles opnieuw zou mogen doen, dan zou ik zorgen voor een eigen gevulde bankrekening waar alleen ik aan kon komen. Het is namelijk een beetje lastig om, als je afhankelijk bent van de gulle stortingen van je partner, een advocaat/mediator/griffierechten te kunnen ophoesten.
- Iets met een piklengte verwijderd van de bijstand.
- Vertrouwen is goed, zekerheden zijn beter.
- Kijk eens naar het scheidingspercentage en onderzoek eens hoe het met de gemiddelde thuisblijfmoeder afloopt na de scheiding.
- Weer werk zoeken als het nodig is: super, en best te doen als je op laag niveau werkt. Je doet allemaal skills op de komende jaren die je uitstekend geschikt maken voor huishoudelijk werk, lopende bandwerk wellicht ook, en ongeschoold werk. Je huidige werkkwalificaties verlopen op een gegeven moment. Vandaar dat twee dagen blijven werken een stukje verzekering is op geen gat in je cv. Herintreden op de arbeidsmarkt: mensen dénken altijd dat dat prima gaat, totdat ze een slecht betaald rotbaantje moeten aannemen. Of totdat ze tijdens hun thuisblijfjaren arbeidsongeschikt raken.
- Maar los van alles & alle bladiebla-argumenten: doe waar je hart ligt, geniet van het strijkwerk en vind alle uitdaging die je nodig hebt in het op orde houden van je huishouden, dat is een talent wat heel veel mensen niet hebben.
apiejapie schreef:
25-09-2020 17:12
Vaak zie en hoor ik dat er nogal minderwaardig gedacht wordt over thuisblijfmoeders/ouders. Toch wil ik ook een andere kant laten zien. Ik ben noodgedwongen thuis. Goede opleiding maar slecht lijf. Maar júist doordat ik thuis ben, hebben we ruimte om een kindje op te vangen wat niet meer bij haar mama kon wonen. We geven haar al onze liefde en zorg (die gezien de situatie behoorlijk pittig Is af en toe). En als ik mezelf dan soms wat nutteloos voel omdat ik niet meer werk,dan zie ik het proberen goed groot te brengen van de kinderen als mijn werk. Het is niet altijd makkelijk, maar welke baan is er belangrijker en vooral waardevoller dan rust te kunnen bieden aan een kind? En ik vind dat veel mensen daar best wat meer naar mogen kijken; ook als thuisblijfmoeder/ouder doe je heel zinvol werk als je je kinderen oprechte aandacht en liefde geeft! Ook al je daarnaast geen betaald werk hebt.

Uuhhh.....ik kan er wel wat bedenken. Campagneleider bij een mensenrechtenorganisatie strijdend voor rust voor duizenden kinderen, kinderarts zodat je jaarlijks honderden kinderen kunt helpen, gezinshulpachtig iets bij Jeugdzorg zodat je tientallen kinderen kunt helpen. Of iets anders waarmee je de maatschappij nóg meer dient dan ‘slechts’ één kind.

Gaat niet om jou persoonlijk hoor, want jij kan niet meer werken. Is het ageren tegen het idee dat de focus op het gezin of kind het belangrijkste is, terwijl de wereld zoveel meer goede aandacht nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren
Waarom niet elkaars keuzes accepteren, ipv elkaar afzeiken??
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
katkaatje schreef:
25-09-2020 17:43
Uuhhh.....ik kan er wel wat bedenken. Campagneleider bij een mensenrechtenorganisatie strijdend voor rust voor duizenden kinderen, kinderarts zodat je jaarlijks honderden kinderen kunt helpen, gezinshulpachtig iets bij Jeugdzorg zodat je tientallen kinderen kunt helpen. Of iets anders waarmee je de maatschappij nóg meer dient dan ‘slechts’ één kind.

Gaat niet om jou persoonlijk hoor, want jij kan niet meer werken. Is het ageren tegen het idee dat de focus op het gezin of kind het belangrijkste is, terwijl de wereld zoveel meer goede aandacht nodig heeft.

En dat mag allemaal naast elkaar bestaan.

We moeten gewoon af van het idee dat een mensenleven pas waardevol is als je * vul mij om het even wat in * doet. Werken is niet zaligmakend, moeder zijn is niet zaligmakend, borstvoeding geven is niet zaligmakend, heel veel geld verdienen is niet zaligmakend, een partner hebben is niet zaligmakend, slank zijn is niet zaligmakend... ik kan zo nog wel even doorgaan met dingen opnoemen waardoor sommige mensen denken dat ze het recht hebben om op andere mensen neer te kijken.
Jij noemt het afzeiken, ik noem het waarschuwen voor de consequenties, deels uit eigen ervaring.
VGM1980 schreef:
25-09-2020 17:43
Waarom niet elkaars keuzes accepteren, ipv elkaar afzeiken??

Sommige mensen voelen zich alleen maar goed over zichzelf als ze andere mensen af kunnen zeiken.
-jolijn- schreef:
25-09-2020 17:45
Jij noemt het afzeiken, ik noem het waarschuwen voor de consequenties, deels uit eigen ervaring.

Serieus? Je noemt die laatste denigrerende opmerking over strijken en huishouden doen waarschuwen? Sure meid, maak dat jezelf maar wijs.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven