Kinderen
alle pijlers
Sterke voorkeur jongen/meisje?
maandag 5 november 2007 om 11:36
Ik weet dat het als een groot taboe gezien wordt om uitgesproken voor je wens uit te komen of je liever een jongetje of een meisje wilt. Ik zelf ben nu 14 weken zwanger (heb al een zoon) en wil dolgraag nog een zoon. Tuurlijk gaat het er om of het kind gezond is,maar ik denk dat ik goed zal balen als ik zal horen dat ik een dochter krijg.(zelfs na 3 miskramen) Ik vind meisjes namelijk gewoon niet leuk (zelfs mijn eigen nichtjes niet) en hoewel de natuur het meestal wel goed regelt waardoor je je eigen kind zowieso fantastisch vindt onafhankelijk van het geslacht, ben ik heel bang dat het dat bij mij niet zal doen en dat het kind dat later toch zal merken,
Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Zijn er moeders die er net zo over dachten als ik en bevielen van een kindje met het geslacht waarop ze niet hoopten en waarbij het uiteindelijk toch meeviel? (of niet) Ben heel benieuwd naar andere ervaringen.
Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Zijn er moeders die er net zo over dachten als ik en bevielen van een kindje met het geslacht waarop ze niet hoopten en waarbij het uiteindelijk toch meeviel? (of niet) Ben heel benieuwd naar andere ervaringen.
maandag 5 november 2007 om 11:51
Mag ik vragen waarom je meisjes niet leuk vindt? Ik vind het eerlijk gezegd niet handig dat jij aan een tweede zwangerschap begint als je er zo over denkt. Wat vindt je man/vriend eigenlijk van jouw voorkeur? En hoezo heeft je zoon "recht" op een broertje of een zusje? Wat voor "recht" is dat precies? Als jij meisjes niet leuk vindt, kan je zoon beter enig kind blijven. Dan is het een stuk gezelliger in huis dan wanneer en een meisje/zusje bij komt. Sorry, ik begrijp hier niets van en ik heb het ook nog nooit van iemand gehoord dat ze zo'n sterke voorkeur hebben. Sneu ook voor je nichtjes trouwens dat je ze niet leuk vindt (ze kunnen er toch niets aan doen dat ze als meisje geboren zijn en reken maar dat kinderen het merken hoor als je ze niet leuk vindt).
maandag 5 november 2007 om 11:56
ik heb een zoon. Mochten wij een tweede kindje krijgen dan heb ik wel een voorkeur voor een zoon. Niet omdat ik een meisje niets aan vind, maar ik zou niet weten hoe ik met een meisje om zou moeten gaan. Ik weet echter wel dat ik, mocht ik een meisje krijgen, net zoveel van dat meisje zou houden als van mijn zoon. Ik zou me rot schrikken in eerste instantie, maar ze is wel net zo welkom.
Ik neem trouwens aan dat jij van je zoon houdt omdat hij je kind is, en niet omdat hij een piemel heeft. Dan zul je ook echt wel van een evt dochter gaan houden hoor. Maak je daar maar niet druk om. Het zal even wennen zijn denk ik.
Ik neem trouwens aan dat jij van je zoon houdt omdat hij je kind is, en niet omdat hij een piemel heeft. Dan zul je ook echt wel van een evt dochter gaan houden hoor. Maak je daar maar niet druk om. Het zal even wennen zijn denk ik.
maandag 5 november 2007 om 12:00
Haha! Ik heb altijd gedroomd van zo'n klein blond meisje met krulletjes en een roze jurkje. Toen ik voor de 20-weken echo ging was ik gewoon overtuigd van het feit dat ik een meisje zou krijgen!! Mijn man ook trouwens... We hadden al een leuke meisjesnaam en konden niks leuks voor een jochie bedenken. En 2x raden wat we nu hebben: een blond jongetje zonder krulletjes (en nee... ook geen roze jurkje En weet je... als ik een tweede zou krijgen zou ik eigenlijk wel weer een jochie krijgen. Jochie 1 is echt het allerleukste, liefste en mooiste geschenk van de hele wereld...
(shit mijn geschenk wordt wakker van de maandagmorgen-12-uur-sirene)
(shit mijn geschenk wordt wakker van de maandagmorgen-12-uur-sirene)
maandag 5 november 2007 om 12:03
Toen ik zwanger was van mijn zoon hoopte ik ook op nog een zoon, want hij was de liefste van de hele wereld en zo 1 wilde ik nog wel Mijn leven was ingericht op een jongetje. Toen kreeg ik een meisje en dat werd het leukste, liefste en mooiste meisje van de hele wereld en nu heb ik van allebei de leukste, liefste en mooiste
Ik vind het wel hard overkomen zoals je schrijft. En dat na 3 miskramen. En als jij een meisje niet moet, je het maar doet omdat je zoon een zusje verdiend, maar zij eigenlijk niet gewenst is, waar haal jij het lef vandaan om zwanger te worden en te gokken?
Om je ogen uit je kop te schamen als je dit bij voorbaat al weet.
Ik vind het wel hard overkomen zoals je schrijft. En dat na 3 miskramen. En als jij een meisje niet moet, je het maar doet omdat je zoon een zusje verdiend, maar zij eigenlijk niet gewenst is, waar haal jij het lef vandaan om zwanger te worden en te gokken?
Om je ogen uit je kop te schamen als je dit bij voorbaat al weet.
maandag 5 november 2007 om 12:08
Wat mij verbaast is dat je wel denkt een jongetje leuk te vinden terwijl je eigenlijk alleen maar een kadootje voor je zoon aan het uitbroeden bent .
Vond je jezelf vroeger geen leuk meisje ? Had je geen leuke vriendinnen ? Of een leuk zusje ?
Moet je je voorstellen ; een meisje ! Wat op jou én op je man lijkt ; als dát niet leuk wordt ..........
Vond je jezelf vroeger geen leuk meisje ? Had je geen leuke vriendinnen ? Of een leuk zusje ?
Moet je je voorstellen ; een meisje ! Wat op jou én op je man lijkt ; als dát niet leuk wordt ..........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 5 november 2007 om 12:10
Bikefan,
Ik begrijp dat je het niet begrijpt en raar vind. Er zijn weinig wensen die een sterke voorkeur durven uit te spreken.Ik doe dit niet om te provoceren.
Ik houd gewoon niet van typische meisjeskaraktertrekken.Tuurlijk heb je verschillende meisjes etc., maar over het algemeen zijn er weinig waarvan ik zeg, nou die vind ik leuk. Mijn man denkt dat het allemaal wel los loopt en dat ik een eigen kind zowieso leuk vind. Voordat ik aan kinderen begon kon ik niet zeggen dat ik een enorme kindervriend was, maar mijn eigen kind vind ik fantastisch. Dat is ook de reden dat mijn man denkt dat het wel goed komt.
Dat ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje of zusje is een gevoel en kan ik niet precies omschrijven.
Ik begrijp dat je het niet begrijpt en raar vind. Er zijn weinig wensen die een sterke voorkeur durven uit te spreken.Ik doe dit niet om te provoceren.
Ik houd gewoon niet van typische meisjeskaraktertrekken.Tuurlijk heb je verschillende meisjes etc., maar over het algemeen zijn er weinig waarvan ik zeg, nou die vind ik leuk. Mijn man denkt dat het allemaal wel los loopt en dat ik een eigen kind zowieso leuk vind. Voordat ik aan kinderen begon kon ik niet zeggen dat ik een enorme kindervriend was, maar mijn eigen kind vind ik fantastisch. Dat is ook de reden dat mijn man denkt dat het wel goed komt.
Dat ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje of zusje is een gevoel en kan ik niet precies omschrijven.
maandag 5 november 2007 om 12:15
Hoever gaat dat , dat je vindt dat je zoon recht heeft op een broertje of, als het niet anders kan , een zusje ? Was je verdrietig door die miskramen of vond je het voornamelijk rot voor je zoontje ? Sorry als dit in jouw ogen een kutopmerking is , maar ik probeer het me gewoon voor te stellen . Is je eigen kinderwens gelijk ( even groot ) aan de overtuiging dat iedere kind een broertje /zusje zou moeten hebben ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 5 november 2007 om 12:17
Ik ken meerdere mensen die een erge voorkeur voor een geslacht hebben.
Zelf wilde ik ook veel liever een meisje maar was ik er van overtuigd dat ik een jongen kreeg.
Dit heb ik ook 9 maanden wereldkundig gemaakt: Ik wil een meisje maar weet zeker dat het een jongen wordt. Ik ben gewoon geen meisjes moeder"
Jongetjes vond ik wel leuk maar als ze wat groter worden niet.
Wel vond ik het het allerbelangrijkste dat ons kindje gezond zou zijn.
Ik wilde dus ook niet weten wat het was en een knalblauw met groene kamer vol met blauwe en groene kleertjes wachtte op onze zoon.
We hadden niet eens een meidennaam.
WAT WAS IK GELUKKIG TOEN IK MIJN MEISKE KREEG!!!!!!!!
En nog steeds! Het mag niet, het hoort niet en het is niet politiek correct; ik ben zo blij dat ik een dochter heb!
En dus hoop ik voor jou dat je nog een zoon krijgt India. Waarom zou je geen voorkeur mogen hebben.
Als het een dochter is ben je na een korte teleurstelling net zo blij met haar.
Mijn moeder vond het ook even wennen dat ik een dochter was.
Ze wilde veel liever een zoon.
Maar ik ken nu geen enkele 36 jarige die zo close met haar moeder is!
veel geluk
Zelf wilde ik ook veel liever een meisje maar was ik er van overtuigd dat ik een jongen kreeg.
Dit heb ik ook 9 maanden wereldkundig gemaakt: Ik wil een meisje maar weet zeker dat het een jongen wordt. Ik ben gewoon geen meisjes moeder"
Jongetjes vond ik wel leuk maar als ze wat groter worden niet.
Wel vond ik het het allerbelangrijkste dat ons kindje gezond zou zijn.
Ik wilde dus ook niet weten wat het was en een knalblauw met groene kamer vol met blauwe en groene kleertjes wachtte op onze zoon.
We hadden niet eens een meidennaam.
WAT WAS IK GELUKKIG TOEN IK MIJN MEISKE KREEG!!!!!!!!
En nog steeds! Het mag niet, het hoort niet en het is niet politiek correct; ik ben zo blij dat ik een dochter heb!
En dus hoop ik voor jou dat je nog een zoon krijgt India. Waarom zou je geen voorkeur mogen hebben.
Als het een dochter is ben je na een korte teleurstelling net zo blij met haar.
Mijn moeder vond het ook even wennen dat ik een dochter was.
Ze wilde veel liever een zoon.
Maar ik ken nu geen enkele 36 jarige die zo close met haar moeder is!
veel geluk
maandag 5 november 2007 om 12:23
Nou dat jongens over het algemeen meer no-nonsense zijn, dat gaat bij ons absoluut niet op hoor. Bij ons is de jongen de grootste zeurpiet en drammert die er rondloopt, als sinds hij een klein mannetje is (hij is nu 13). Onze dochter is juist veel makkelijker en zeurt en dramt helemaal niet. Dus, je kunt dat niet van te voren zeggen. Ik denk trouwens dat wanneer kinderen ouder worden ze mondiger worden en dus ook meer gaan zeuren en drammen, zeker als ze in de puberteit komen.
maandag 5 november 2007 om 12:23
[quote]
Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Voor je zoon hoef je het niet te doen, die weet niet beter dan dat hij de enige is. En van te voren is niet te zeggen of broers / zussen later blij met elkaar zullen zijn want in heel veel gevallen is dat nml NIET zo
Ik ken mensen die enig kind zijn maar heel gelukkig zijn (opgegroeid) en geen broer/zus missen.
Ik zou dat voor mezelf nooit een reden vinden om wel of niet een kindje bij te willen. Ik heb een aantal kinderen omdat IK daar voor kies (en mijn partner uiteraard) en niet om een gezellig broertje of zusje te geven
Een voorkeur kan ik me wél voorstellen maar zeker niet in de mate zoals jij dat hebt
Bij mijn 3de had ik ook een stille wens voor een meisje (ik had al een dochter en een zoon) maar het werd een jongen en was puur een verrassing want ik wist het niet van te voren
Op het moment dat hij geboren werd maakte het me al totaal niets uit wat het was, ik keek er niet eens naar, ik was overgelukkig
Bij de 4de zwangerschap maakte het me niets uit, een jongen was leuk, een meisje ook. Het werd een jongen
Bij de 5de zwangerschap hoopte ik op weer een jongentje, ook omdat de 2 jongsten bij elkaar op de kamer zouden komen en maar 18 mnd scheelden, het zou praktisch wel goed uitkomen
En jawel, een zoon werd geboren maar ik weet 1000% zeker dat ik een meisje nét zo lief had gehad
Ik denk, en ik hoop het vooral ook want je kunt niet meer terug, dat als jouw kindje is geboren, je van je eventuele dochter net zoveel zult houden als van een zoon, moederliefde laat zich moeilijk misleiden, wacht maar tot t geboren is
:Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Voor je zoon hoef je het niet te doen, die weet niet beter dan dat hij de enige is. En van te voren is niet te zeggen of broers / zussen later blij met elkaar zullen zijn want in heel veel gevallen is dat nml NIET zo
Ik ken mensen die enig kind zijn maar heel gelukkig zijn (opgegroeid) en geen broer/zus missen.
Ik zou dat voor mezelf nooit een reden vinden om wel of niet een kindje bij te willen. Ik heb een aantal kinderen omdat IK daar voor kies (en mijn partner uiteraard) en niet om een gezellig broertje of zusje te geven
Een voorkeur kan ik me wél voorstellen maar zeker niet in de mate zoals jij dat hebt
Bij mijn 3de had ik ook een stille wens voor een meisje (ik had al een dochter en een zoon) maar het werd een jongen en was puur een verrassing want ik wist het niet van te voren
Op het moment dat hij geboren werd maakte het me al totaal niets uit wat het was, ik keek er niet eens naar, ik was overgelukkig
Bij de 4de zwangerschap maakte het me niets uit, een jongen was leuk, een meisje ook. Het werd een jongen
Bij de 5de zwangerschap hoopte ik op weer een jongentje, ook omdat de 2 jongsten bij elkaar op de kamer zouden komen en maar 18 mnd scheelden, het zou praktisch wel goed uitkomen
En jawel, een zoon werd geboren maar ik weet 1000% zeker dat ik een meisje nét zo lief had gehad
Ik denk, en ik hoop het vooral ook want je kunt niet meer terug, dat als jouw kindje is geboren, je van je eventuele dochter net zoveel zult houden als van een zoon, moederliefde laat zich moeilijk misleiden, wacht maar tot t geboren is
maandag 5 november 2007 om 12:25
Tijdens de 1e zwangerschap waren man en ik overtuigd dat het een meisje was (gevoel). Hardstikke leuk! "Schrik" was groot toen er door de gyn een jongen uit mijn buik werd gehaald Mijn lieve oudste is nu 15 maanden en het liefste jong wat er bestaat. Inmiddels opnieuw zwanger, en ik hoopte eigenlijk op nóg een jongetje. Want, zoals ik ook al eerder las hier, daarvan weet ik tenminste hoe ze werken Nou, na wat complicaties was het geslacht-issue eigenlijk helemaal niet belangrijk meer, alleen of de baby uberhaupt wel gezond was. 1,5 week geleden de 20 weken echo gehad en gelukkig is de baby gezond. Wél weten we ook dat het dit keer wél een meisje is! Ik ben heel erg blij, straks een "eigen" meisje! De baby is gezond én het is een meisje! Ik vind het nu al helemaal geweldig, ook al "wilde" ik in eerste instantie graag een zoon erbij.
Wat ik aan TO's post extra cru vind is wel, dat ze notabene al 3 miskramen heeft gehad. Maar hee weet je wat; misschien waren dat wel meisjes, die voelden dat hun mama hen niet wilde hebben.....
Wat ik aan TO's post extra cru vind is wel, dat ze notabene al 3 miskramen heeft gehad. Maar hee weet je wat; misschien waren dat wel meisjes, die voelden dat hun mama hen niet wilde hebben.....
maandag 5 november 2007 om 12:26
Ik heb mezelf altijd als een jongensmoeder gezien. Met feestjes en partijen sta ik tussen de mannen bier te drinken en weet mij geen raad met al die vrouwen....... Ik heb wel vriendinnen waar ik heerlijk mee kan teuten maar het eerste contact maak ik altijd makkelijker met mannen dan met vrouwen.
Toen ik zwanger was had ik dan ook een voorkeur voor een jongen en dat mocht iedereen ook best weten. Groot was mijn verbazing dat ik halverwege de zwangerschap sterk het gevoel had dat het een meisje zou zijn.....
Een paar weekjes geleden ben ik bevallen van een hele mooie meid! En ik kan geen genoeg krijgen van die roze kleertjes die wel allemaal krijgen, haha!
Toen ik zwanger was had ik dan ook een voorkeur voor een jongen en dat mocht iedereen ook best weten. Groot was mijn verbazing dat ik halverwege de zwangerschap sterk het gevoel had dat het een meisje zou zijn.....
Een paar weekjes geleden ben ik bevallen van een hele mooie meid! En ik kan geen genoeg krijgen van die roze kleertjes die wel allemaal krijgen, haha!