Kinderen
alle pijlers
Sterke voorkeur jongen/meisje?
maandag 5 november 2007 om 11:36
Ik weet dat het als een groot taboe gezien wordt om uitgesproken voor je wens uit te komen of je liever een jongetje of een meisje wilt. Ik zelf ben nu 14 weken zwanger (heb al een zoon) en wil dolgraag nog een zoon. Tuurlijk gaat het er om of het kind gezond is,maar ik denk dat ik goed zal balen als ik zal horen dat ik een dochter krijg.(zelfs na 3 miskramen) Ik vind meisjes namelijk gewoon niet leuk (zelfs mijn eigen nichtjes niet) en hoewel de natuur het meestal wel goed regelt waardoor je je eigen kind zowieso fantastisch vindt onafhankelijk van het geslacht, ben ik heel bang dat het dat bij mij niet zal doen en dat het kind dat later toch zal merken,
Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Zijn er moeders die er net zo over dachten als ik en bevielen van een kindje met het geslacht waarop ze niet hoopten en waarbij het uiteindelijk toch meeviel? (of niet) Ben heel benieuwd naar andere ervaringen.
Waarom neem je dan de gok voor een 2e kindje zou je zeggen? Daar denk ik ook wel eens over na, maar ik vind dat mijn zoon recht heeft op een broertje/zusje en doe het eerlijk gezegd meer voor hem dan voor mezelf.
Zijn er moeders die er net zo over dachten als ik en bevielen van een kindje met het geslacht waarop ze niet hoopten en waarbij het uiteindelijk toch meeviel? (of niet) Ben heel benieuwd naar andere ervaringen.
maandag 5 november 2007 om 13:29
Hmm, off topic maar toch: bij het lezen van dit soort topics stoor ik me steeds meer aan de uitspraak "als het maar gezond is". Eigenlijk zeggen mensen dat erg snel als een soort standaardreactie op het 'wat is het geslacht van je baby?' verhaal. En het irriteert me steeds want je houdt toch ook van je kind als het niet helemaal gezond is? In de reacties hier las ik het ook een aantal keer. En natuurlijk bedoelt dat iedereen dat ook: je hoopt als ouder dat je kind gezond zal zijn voor de baby zelf en omdat het dan waarschijnlijk een leven zonder al te veel obstakels zal hebben, een fijn leven. Iets wat je graag wilt als ouder. Ik stoor me aan de uitspraak, denk ik, omdat het klinkt als een soort voorwaarde 'als het maar gezond is". Ik heb dan ook sterk de neiging om de vraag te stellen "wat als het niet helemaal gezond is?"
Maar om terug bij het onderwerp te komen: jouw zorg over het geslacht lijkt een beetje op de zorg die meer moeders hebben bij de tweede zwangerschap: Zal ik net zoveel van dit kind kunnen houden als van de eerste? Geen gekke vraag maar iedereen zal zeggen dat ook dat gewoon goed komt! Dat je je moeilijk kunt voorstellen dat een dochter krijgen leuk is, betekent namelijk niet dat het niet leuk zal zijn.
Maar om terug bij het onderwerp te komen: jouw zorg over het geslacht lijkt een beetje op de zorg die meer moeders hebben bij de tweede zwangerschap: Zal ik net zoveel van dit kind kunnen houden als van de eerste? Geen gekke vraag maar iedereen zal zeggen dat ook dat gewoon goed komt! Dat je je moeilijk kunt voorstellen dat een dochter krijgen leuk is, betekent namelijk niet dat het niet leuk zal zijn.
maandag 5 november 2007 om 13:29
Van de geboorten is 51% een jongetje, en 49% een meisje. Jongens zijn eigenlijk wel het zwakkere geslacht; bij de conceptie van een jongetje gaat het vaker fout (miskramen) dan bij de conceptie van een meisje. Er worden dus eigenlijk nog meer dan die 51% jongetjes verwekt, maar bij een deel gaat het fout tijdens de eerste weken van de zwangerschap.
India, zijn het nu niet vooral je hormonen die je parten spelen?
maandag 5 november 2007 om 13:31
Ik vind sommige opvattingen van mede forummers maar klinkklare onzin hoor. Waar jullie het over hebben dat overweldigende oer moedergevoel na de bevalling en dan niet uitmakend wat het is? Mensen, waar hebben jullie het over? Sorry hoor, maar net als dat jullie vinden dat TO oppervlakkig en generalistisch is, zijn jullie dat ook. Ik had helemaal dat gevoel niet en laten we dan vooral niet gaan piepen over makkelijke bevallingen aangezien dochter en zoon met respectievelijk HELLP & zwangerschapsvergiftiging zijn geboren met kunst en vlieg grepen. Ik was alleen maar dolblij dat kind eruit was en als ze hadden gezegd dat ik er een papegaai uit had gebaard, had ik net zo opgelucht geweest. Eerste gedachte aan kind op buik was echt wel dat ik dacht aan gesclacht en daarna gelijk 'huh, wat raar, voelt als warme, natte zak met aardappels'.
Ik had met beide kinderen een grote voorkeur voor een meid. De eerste werd een meisje en daar was ik echt dolgelukkig mee. Tweede werd een knul en daar moest ik echt wel aan wennen. Ik had een voorkeur voor een meid omdat ik uit een meiden familie kom en geen benul had van knullen. Geloof me, er zit echt een wereld van verschil in en als er moeders zijn die zeggen dat beide kinderen ongeacht geslacht hetzelfde zijn, vind ik dat best opvallend. Ik sta nog steeds verbaasd elke dag wat knullen allemaal wel niet doen, zeker met hun leuter. Uiteindelijk maakt het niets uit want ik hou van beide kinderen evenveel, maar dat ik een voorkeur had, dat moge duidelijk zijn.
En de reden om kinderen te krijgen/nemen, mag iedereen toch voor zich weten? Zolang je ze niet offert en achteloos weggooit, maar liefdevol voor zorgt, mag iedereen zijn eigen redenen hebben. Alsof een welbewuste keuze om een broer of zus te krijgen voor je oudste een rare reden is? Sorry hoor, maar ik vind het pas een rare reden als mensen kinderen krijgen omdat ze een oerdrift hebben wat ze niet kunnen verklaren. Een drang naar iets wat ze niet eens kennen en dan daarop focussen. geloof me, dat is net zo irrationeel als heel bewust kiezen voor een tweede als kameraadje voor oudste.
Ik had met beide kinderen een grote voorkeur voor een meid. De eerste werd een meisje en daar was ik echt dolgelukkig mee. Tweede werd een knul en daar moest ik echt wel aan wennen. Ik had een voorkeur voor een meid omdat ik uit een meiden familie kom en geen benul had van knullen. Geloof me, er zit echt een wereld van verschil in en als er moeders zijn die zeggen dat beide kinderen ongeacht geslacht hetzelfde zijn, vind ik dat best opvallend. Ik sta nog steeds verbaasd elke dag wat knullen allemaal wel niet doen, zeker met hun leuter. Uiteindelijk maakt het niets uit want ik hou van beide kinderen evenveel, maar dat ik een voorkeur had, dat moge duidelijk zijn.
En de reden om kinderen te krijgen/nemen, mag iedereen toch voor zich weten? Zolang je ze niet offert en achteloos weggooit, maar liefdevol voor zorgt, mag iedereen zijn eigen redenen hebben. Alsof een welbewuste keuze om een broer of zus te krijgen voor je oudste een rare reden is? Sorry hoor, maar ik vind het pas een rare reden als mensen kinderen krijgen omdat ze een oerdrift hebben wat ze niet kunnen verklaren. Een drang naar iets wat ze niet eens kennen en dan daarop focussen. geloof me, dat is net zo irrationeel als heel bewust kiezen voor een tweede als kameraadje voor oudste.
maandag 5 november 2007 om 13:36
Huh?? Nu word ik benieuwd. Ik heb ook een zoon (én een dochter) maar ik zou niet weten wat nu "echt" het verschil is. Ik kan het niet omschrijven. Beiden zijn mijn kind, de een groot (9) en licht autistisch, en heel aanhankelijk, de ander een klein vriendelijk poppetje van een meisje(9,5 maand). Wat is dan het verschil volgens jou? Zit dat hem in hun leuter om met jouw woorden te spreken, of in hun karakter? Als ik jou naspreek, is het dus louter de leuter (haha) die het verschil maakt??
maandag 5 november 2007 om 13:37
Nathje; ik heb zoiets ook gezegd. Ik bedoelde ermee dat voor mij (ons) het belangrijkste was dat de baby gezond zou zijn (ik was besmet met een virus dat voor akelige afwijkingen kan zorgen bij de baby). Natuurlijk had ik niet minder van haar gehouden als ze doof of blind ter wereld zou komen. Maar in zo'n geval doet voor mij het geslacht er niet toe. Dat is dan (en eigenlijk in alle gevallen) voor mij van ondergeschikt belang.
maandag 5 november 2007 om 13:39
Ik had ook vanaf mijn eerste kind al een voorkeur voor een meisje (mijn man ook trouwens). De eerste twee werden jongens. Nu ben ik zwanger van de derde en het is weer een jongen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij ben dat ik het van te voren weet, ook omdat dit mijn laatste zwangerschap zal zijn en er dus voor mij geen dochter in zit.
Ik vind dat je best een voorkeur mag hebben, maar je wil een KIND, lijkt mij en geen jongen/meisje.
Ik vind dat je best een voorkeur mag hebben, maar je wil een KIND, lijkt mij en geen jongen/meisje.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
(Daar kwam mijn vraag ook vandaan)
maandag 5 november 2007 om 13:40
Dat je een voorkeur kan hebben voor het geslacht van je ongeboren kind begrijp ik nog wel; volgens mij heeft het vooral te maken met een soort verwachtingspatroon.
Maar dat TO een jongen wil omdat ze meisjes niet leuk vindt; mijn hemel, wat sneu zeg! Sjonge jonge wat ben jij een oppervlakkig mens, zeker een meisje???
Jammer dat je je nichtjes niet leuk vindt alleen maar omdat ze blijkbaar vervelende mensjes zijn, ik hoop heel erg voor jou en je kindje in je buik dat het geen meisje is.
Maar dat TO een jongen wil omdat ze meisjes niet leuk vindt; mijn hemel, wat sneu zeg! Sjonge jonge wat ben jij een oppervlakkig mens, zeker een meisje???
Jammer dat je je nichtjes niet leuk vindt alleen maar omdat ze blijkbaar vervelende mensjes zijn, ik hoop heel erg voor jou en je kindje in je buik dat het geen meisje is.
maandag 5 november 2007 om 13:44
ik herken het wel een beetje.
wij zijn 2,5 jaar bezig geweest voro het lukte bij de 2e. we hadden al een meid.
ik had gevoelsmatig een erge voorkeur voor een meid. terwijl ik verstandelijk wist dat het eigenlijk niet uitmaakt.
toch kun je dat gevoel niet wegnemen hoe graag je dat ook wilt.
beetje stom om te zeggen ook maar het 1e wat ik dacht toen ze onze zoon (ja het werd wel een jongen) bij mij op mijn buik legde na de bevalling was ; "he jammer een jongen"
is misschien niet netjes of hoe het hoort maar het was gewoon zo. ik heb er ook zelf best veel moeite mee gehad dat ik me zo voelde.......
ik weet ook niet hoe het kwam maar ik kon het ook niet wegstoppen.
ik was ook wel erg blij met hem. en ik moet er ook wel bijzeggen dat ik psygisch in een enorm dal ben geraakt. mss heeft dat er mee te maken. ook heb ik mijn eigen voor en tijdens de zwangerschap heel erg "ingedekt" omdat het zo lang duurde. denk dat het daarmee te maken had ook misschien. in het begin van het proberen had ik nl geen voorkeur.
nu zijn we al 1,5 jaar bijna bezig voor een 3e en als het ooit zo mag zijn dat het nog een keer lukt zal ik zeker van te voren willen weten wat het geslacht is, niet omdat ik een jongen of meid niet wil maar omdat ik me dan kan instellen op wat het wordt.
wij zijn 2,5 jaar bezig geweest voro het lukte bij de 2e. we hadden al een meid.
ik had gevoelsmatig een erge voorkeur voor een meid. terwijl ik verstandelijk wist dat het eigenlijk niet uitmaakt.
toch kun je dat gevoel niet wegnemen hoe graag je dat ook wilt.
beetje stom om te zeggen ook maar het 1e wat ik dacht toen ze onze zoon (ja het werd wel een jongen) bij mij op mijn buik legde na de bevalling was ; "he jammer een jongen"
is misschien niet netjes of hoe het hoort maar het was gewoon zo. ik heb er ook zelf best veel moeite mee gehad dat ik me zo voelde.......
ik weet ook niet hoe het kwam maar ik kon het ook niet wegstoppen.
ik was ook wel erg blij met hem. en ik moet er ook wel bijzeggen dat ik psygisch in een enorm dal ben geraakt. mss heeft dat er mee te maken. ook heb ik mijn eigen voor en tijdens de zwangerschap heel erg "ingedekt" omdat het zo lang duurde. denk dat het daarmee te maken had ook misschien. in het begin van het proberen had ik nl geen voorkeur.
nu zijn we al 1,5 jaar bijna bezig voor een 3e en als het ooit zo mag zijn dat het nog een keer lukt zal ik zeker van te voren willen weten wat het geslacht is, niet omdat ik een jongen of meid niet wil maar omdat ik me dan kan instellen op wat het wordt.
maandag 5 november 2007 om 13:48
Hallo,
Hier nog een voorkeur voor jongens...Ben inmiddels in verwachting van derde knul!!! Joepie!!! MAAR als het een rozig meisje geweest was, dan was dat ook prima geweest. Hoe cliche het ook is: als het maar gezond is. Ik had er vast aan moeten wennen na mijn twee jongens, maar dat weet je als je zwanger bent/raakt/wilt worden: 50% kans.
Ik ben ook een vrouw die graag met mannen omgaat, houdt absoluut niet van roze en heb volgens mij zelfs nog nooit een Barbie in de handen gehad.
Ik hoop voor jou en beeb dat je wens mag uitkomen, maar als dat niet zo is dan hoop ik heel erg dat het toch stiekem erg leuk is...(moet eerlijk zijn dat staartjes maken en later gezellig samen shoppen toch ook wel aantrekkelijk klinkt).
Succes.
Hier nog een voorkeur voor jongens...Ben inmiddels in verwachting van derde knul!!! Joepie!!! MAAR als het een rozig meisje geweest was, dan was dat ook prima geweest. Hoe cliche het ook is: als het maar gezond is. Ik had er vast aan moeten wennen na mijn twee jongens, maar dat weet je als je zwanger bent/raakt/wilt worden: 50% kans.
Ik ben ook een vrouw die graag met mannen omgaat, houdt absoluut niet van roze en heb volgens mij zelfs nog nooit een Barbie in de handen gehad.
Ik hoop voor jou en beeb dat je wens mag uitkomen, maar als dat niet zo is dan hoop ik heel erg dat het toch stiekem erg leuk is...(moet eerlijk zijn dat staartjes maken en later gezellig samen shoppen toch ook wel aantrekkelijk klinkt).
Succes.
maandag 5 november 2007 om 13:48
Gutje, ja, dat zou ook mijn vraag zijn geweest; waarom heb je niet tijdens je zwangerschap willen weten wat het was, zodat je er aan kon wennen?
Nog iets wat ik niet snap; sommige vrouwen weten heel erg vreselijk zeker wat ze bij zich dragen, en daarom hoeft het geslacht niet ontsloten te worden met een echo. Maar waar baseer je je dan op?
Nog iets wat ik niet snap; sommige vrouwen weten heel erg vreselijk zeker wat ze bij zich dragen, en daarom hoeft het geslacht niet ontsloten te worden met een echo. Maar waar baseer je je dan op?
maandag 5 november 2007 om 13:49
Ik heb mezelf altijd als jongens-moeder gezien. Ik ben gewoon geen meisje-meisje, werk in een mannenwereld en kan meestal beter met mannen dan met vrouwen opschieten. Bovendien heb ik een vrij klein referentiekader: in mijn omgeving zijn niet heel veel kinderen, en degenen die ik ken, daarvan zijn de jongens toevallig wat 'leuker en makkelijker' dan de meisjes.
Toen werd ik zwanger. Met elke week dat mijn zwangerschap duurde werd het iets minder belangrijk wat het zou zijn, maar in mijn achterhoofd bleef de wens voor een jongen wel aanwezig. Toen begon iedereen (maar dan ook iedereen, geen enkele uitzondering) die ik sprak me te vertellen dat ik een meisje zou krijgen. In eerste instantie gniffelde ik daar een beetje om: wat zouden die op hun neus kijken!! Toen ik het wel erg vaak hoorde begon ik de optie van een meisje eens serieus te bekijken. Eerst zag ik er tegenop: stel dát?? Stel nou dat ik zo'n rose strikjes-en-lintjes kind zou krijgen? Zo'n Barbie-my-little-pony meisje dat de hele dag in jurkjes rond wil lopen? Maar hoe langer ik het idee overwoog, hoe meer het wende. Tegen de tijd dat we aan de 20-weken echo toe waren had ik nog steeds een lichte voorkeur voor een jongen, maar mijn anti-meisjes gevoelens waren een stuk minder. Maar goed ook, want de echo (en degene die we daarna nog eens hadden) bevestigde luid en duidelijk wat iedereen al scheen te weten: een meisje.
Ik heb maar even aan het idee hoeven wennen. Eigenlijk was ik alleen maar blij dat alles goed was.
Nu ben ik over 3 weken uitgerekend. Ik kan niet wachten tot ze er is. Ik zal nooit een meisje-meisje worden. Maar misschien wordt dit kind dat ook wel niet?? En als ze het wel wordt, wat dan nog? Ik heb ook zelf geen roze kleertjes gekocht, meer stoere shirtjes en truitjes. De strikjes en lintjes komen vanzelf neem ik aan. Maakt allemaal niks uit. Ik krijg een meisje, en ze is nu al het liefste, mooiste en knapste meisje van de wereld. Maakt met niks uit, al zou het kind kant en klaar knalroze met glitterjurkje ter wereld komen, het is wel mí'jn meisje!! Niet zomaar een meisje, MIJN meisje!! Nou, dat kan al geen naar of slecht meisje zijn dus, als ik en Vriend haar hebben gemaakt.
Toen werd ik zwanger. Met elke week dat mijn zwangerschap duurde werd het iets minder belangrijk wat het zou zijn, maar in mijn achterhoofd bleef de wens voor een jongen wel aanwezig. Toen begon iedereen (maar dan ook iedereen, geen enkele uitzondering) die ik sprak me te vertellen dat ik een meisje zou krijgen. In eerste instantie gniffelde ik daar een beetje om: wat zouden die op hun neus kijken!! Toen ik het wel erg vaak hoorde begon ik de optie van een meisje eens serieus te bekijken. Eerst zag ik er tegenop: stel dát?? Stel nou dat ik zo'n rose strikjes-en-lintjes kind zou krijgen? Zo'n Barbie-my-little-pony meisje dat de hele dag in jurkjes rond wil lopen? Maar hoe langer ik het idee overwoog, hoe meer het wende. Tegen de tijd dat we aan de 20-weken echo toe waren had ik nog steeds een lichte voorkeur voor een jongen, maar mijn anti-meisjes gevoelens waren een stuk minder. Maar goed ook, want de echo (en degene die we daarna nog eens hadden) bevestigde luid en duidelijk wat iedereen al scheen te weten: een meisje.
Ik heb maar even aan het idee hoeven wennen. Eigenlijk was ik alleen maar blij dat alles goed was.
Nu ben ik over 3 weken uitgerekend. Ik kan niet wachten tot ze er is. Ik zal nooit een meisje-meisje worden. Maar misschien wordt dit kind dat ook wel niet?? En als ze het wel wordt, wat dan nog? Ik heb ook zelf geen roze kleertjes gekocht, meer stoere shirtjes en truitjes. De strikjes en lintjes komen vanzelf neem ik aan. Maakt allemaal niks uit. Ik krijg een meisje, en ze is nu al het liefste, mooiste en knapste meisje van de wereld. Maakt met niks uit, al zou het kind kant en klaar knalroze met glitterjurkje ter wereld komen, het is wel mí'jn meisje!! Niet zomaar een meisje, MIJN meisje!! Nou, dat kan al geen naar of slecht meisje zijn dus, als ik en Vriend haar hebben gemaakt.
maandag 5 november 2007 om 13:49
Mirjam, ik vind dat er een absoluut verschil zit in jongens en meisjes. Mijn dochter is 4 en mijn zoon is 22 maanden. Het zit 'm niet zoals jij het zegt in alleen de leuter of het feit dat jouw dochter een klein tenger ding is. Maar ik vind dat knullen veel energieker zijn, motorisch vaardiger en minder vlot wbt taalvaardigheid. Meiden vind ik veel vlotter wbt taalvaardigheid en minder wbt motoriek en ook wat minder peper in hun hol itt knullen.
Om een voorbeeld te geven:
Dochter was 14 maanden en zong Poesje Mauw helemaal zelf correct articulerend mee. Zoon daarentegen klom met 14 maanden op de hoge Little Tikes Glijbaan een zoeft daar helemaal alleen vanaf. Dat is voor mij wel een groot verschil.
Om een voorbeeld te geven:
Dochter was 14 maanden en zong Poesje Mauw helemaal zelf correct articulerend mee. Zoon daarentegen klom met 14 maanden op de hoge Little Tikes Glijbaan een zoeft daar helemaal alleen vanaf. Dat is voor mij wel een groot verschil.
